Gastenboek

John schreef op 18 maart 2015 om 11:32

“Slechte’ herders en ‘goede” herders. Ik heb ze gekend en ken ze nog. Het belangrijkste is dat ze mij allemaal wat te leren hadden en hebben. Wat dat was, wist ik niet, ten diepste. In deze gezegende tijd kom ik thuis, als verdwaald, gekwetst schaap van de kudde. Wetende nu, met hart, verstand en ziel dat slechts de Heer mij/ons veilig ‘Thuis’ brengt. Wij mogen zonder meer vertrouwen op Zijn Eeuwige Liefde en Bijstand, ongeacht de omstandigheden, ontdek ik. Wauw! Ik ben liefdevol voor mijn medemens, maar was vergeten dat het echt schitterend is om óók van mezelf te houden. De ‘ontdekking’ dat U díe Liefde vrijelijk schenkt, is voor mij een ware openbaring. Geschapen naar Uw evenbeeld. U bent Liefde. Dan ben ik het ook. Ik leer (het). Mijn gedachten sturen me nog wel eens de verkeerde kant op. Ik GA Uw Richting. Met onuitsprekelijke dank, mede aan al mijn reisgenoten en aan de paters Jezuïeten. Wat een pracht van een tocht, vol Eerbied. Halleluja.

Lisette. schreef op 18 maart 2015 om 11:11

Als ik deze prachtige zin lees uit onze mooie bijbel. Ikzelf zal mijn schapen weiden en ze laten rusten laten rusten.
spreekt God, de Heer. Ik zal naar verdwaalde dieren op zoek gaan, verjaagde dieren terughalen, gewonde dieren verbinden, zieke dieren gezond maken

De bezorgdheid van onze Vader de liefdevolle vader. Dat Hij zelf zijn kudde weid. Ik word er stil en rustig van.
Gisteren vroeg ik me nog af, wat met de mensen die geen menselijke vader liefde gekend hebben. Nu begrijp ik dat God ook voor hen zorgt. Dat de religieuze en Priesters veel liefde ontvangen van God. De wezen,zieke,verdwaalde, Hij zorgt voor ze.
Heb ik slechte herders meegemaakt? Wie ben ik om te oordelen.
Heb ik goede herders ervaren? Ja Jezus of God heeft veel goede mensen op mijn pad gestuurd. Al heb ik ze soms niet mee herkend maar ze waren er. Nu ik aan de goede herders denk weet ik ook dat er slechte herders op mijn pad zijn geweest. Toch kan ik er niet boos op zijn. Er zat toch altijd iets goed achter.
Hoe ga ik met mijn medemensen om,vooral met hen die me zijn toevertrouwd? Ik hou van ze. Maak elke dag fouten. Maar een vriendin zei me eens het mooiste cadeau van mijn ouders is mijn geloof. Ook mijn moeder en vader hebben me door de zusters dat mooi geloof meegegeven. Elke dag bid ik God, Jezus en de Heilige geest,help me om goed te zijn voor de mensen die me toevertrouwd zijn.
Ik zal ze weiden zoals het moet. Zegt Jezus vandaag. Met zijn hulp probeer ik te vertrouwen op Hem alleen kan ik het niet. Lisette.

Lucia Neus Wong-Loi-Sing schreef op 18 maart 2015 om 10:31

Ik zal zelf mijn schapen weiden
en ze zelf een rustplaats wijzen .
het woord van Jahwe de Heer ,
die mij raakt en ik onthoud, omdat
Hij mijn geneesheer is . In en met alles .
Vader , ik dank u wel .

may m schreef op 18 maart 2015 om 08:38

heer god dankuwel voor al die goede herders die in
mijn leven streeds steeds meegaan
toch twijfel ik nog al dikwijls aan mezelf
of ik wel goed bezig ben
of ik wel een goede herder ben voor
degene die mij het meest dierbaar zijn
mijn lieve man en onze kinderen
ik vraag u mij te helpen de juiste weg te vinden
bedankt hiervoor

Ermelinda schreef op 18 maart 2015 om 07:54

Dit gebed raakt me diep. Is er liefde als er veel verbaal en fysiek huishoudelijk geweld heerst in het gezin van herkomst?
Bij het begin van het gebed, kon ik alleen maar pijn verdriet teleurstelling en verwijten vaststellen, zeker geen ouderlijke liefde.
Ik stel vast dat mijn manier om hiermee om te gaan ‘afstand’ is dus ook van God want als ik eerlijk ben en met pijn in het hart: ik kan God nog niet zien als beter dan zij.
En toch … lijkt dit gebed me kleine lichtpuntjes te tonen waar er wel een sprankeltje van liefde te bespeuren was.

willy schreef op 18 maart 2015 om 07:47

Het is goed om bij onze Vader te zijn, Hem te kennen, Hem onze Herder te laten zijn…..
Want dan zijn we altijd omringd door Zijn liefde, Zijn zorg. Zijn bevrijdende boodschap, die ik zo diep mocht ervaren tijdens de brondag in de abdij van Drongen. Het was zo deugd doend om, samen met anderen, te ervaren, hoe Hij, als de goede Herder ons zoekt en draagt op Zijn schouders……….

Marc schreef op 18 maart 2015 om 06:03

Ik kan het niet meer beter zeggen dan met de woorden van Psalm 23:
De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,
hij geeft mij nieuwe kracht*
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.
Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.
U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Geluk en genade volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug in het huis van de HEER
tot in lengte van dagen.

Heer, help mij een herder te zijn voor het verdwaalde, verjaagde, gewonde en zieke schaap.

Ria schreef op 17 maart 2015 om 23:31

Vandaag deed de bijbeltekst me terugkijken op mijn leven. En het stemt me dankbaar. Ik heb thuis zoveel kansen gekregen om te groeien in mijn geloof en ze steunden me daarin. In die tijd was dat echt niet zo vanzelfsprekend wat ik toen mocht doen. God stuurde me nog zoveel meer mensen op mijn weg die veel voor mij betekend hebben en die mij steunden en hielpen om te groeien. Ook deze retraite heb ik toevallig gevonden en doet me zo veel goed. Soms kan ik me heel ongelukkig voelen omdat sommige dingen die ik probeer door te geven niet lukken en soms op tegenstand botsen. Vandaag besef ik dat ook Jezus dit heeft moeten ervaren. Wij zijn niet beter dan onze Meester. Maar ik besef wel dat Jezus dan de berg opging en zich afzonderde om alleen te zijn met de Vader.
Ik mag heel de dag werken in zijn wijngaard en ’s avonds hetgeen niet lukte en al mijn zorgen in Zijn handen leggen en gaan slapen en zeggen Vader ik heb gezaaid en ik mag vertrouwen dat U groeikracht geeft aan de aarde.
Ik besef dat ik dit veel meer moet doen – ja, zelfs elke avond. Ik voel dat er dan een verbondenheid groeit.
Dank u wel, God, ik mag nu rustig slapen.

lisette schreef op 17 maart 2015 om 23:26

Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan.
Dit geloof ik. Al moeten we niet altijd krijgen wat we vragen. Als ik bid vraag ik eerst. Ik klop. Dan vraag ik. Help me Heer om waardig verder te leven met UW hulp.

Mijn vader liefde ik heb het lang moeten missen. Vader is in de koolmijn door een instorting in het ziekenhuis beland. Ik ben van twee jaar en een half tot 5 jaar in een tehuis opgevoed. Moeder was zelfstandige haar zaak ging goed en wij zijn toen op internaten gegaan. Tot 13 jaar ben ik daar geweest. De liefde van mijn vader heb ik het meeste gevoeld toen hij heel ziek was. Ik was ook ernstig ziek. Mijn Pa was heel bang dat ik voor hem zou sterven. Elke dag wou hij me zien, me bezoeken. Zelf kon hij niet meer, toch elke dag stond hij aan mijn bed. Ik heb voor hem gevochten en hij voor mij. Onze pa is gestorven en tot de laatste dag heb ik hem kunnen bezoeken. Hij leeft in mij verder. Door zijn liefde, en door de liefde die mijn man aan onze kinderen geeft, zie, en voel ik wat die vader liefde is. Zo kan ik mij God zijn liefde voorstellen. Maar wat met mensen die geen menselijke liefde gekend hebben? Ik ben de zusters heel dankbaar voor mijn opvoeding. Maar liefde hebben ze me niet gegeven. Ze hebben me God, Jezus leren kennen en dat was heel belangrijk voor mij. Dat is een mooi geschenk van de zuster, waar ik nog altijd met respect aan denk. Het woord God de Vader geeft me een goed gevoel. Hij kijkt nu naar me met zijn liefde volle blik; Dank U God voor de mooie zonnige dag. Voor mijn opvoeding bij de zusters de liefde van mijn ouders. De liefde van mijn man, kinderen, en kleinkinderen. Dank U Heer.

claire schreef op 17 maart 2015 om 23:20

heb het gevoel dat ik in liefde ontvangen en opgegroeid ben…
moeder was veeleisend en afstandelijk, vader geduldig en teder, zacht en trouw…
ben dankbaar om mijn thuis …maar al heel jong ging ik schuilen bij jezus en in de kerk… later bij maria…
heel vaak in stilte… terwijl ik nu vaak moeite heb om in stilte te luisteren en me gewoon HELEMAAL te laten liefhebben.
TOCH DANK voor heel mijn leven met ups en downs !

Bas schreef op 17 maart 2015 om 22:25

Goede hemelse vader, toen papa het huis verliet heb ik een diep verdriet gehad. Sinds die tijd is dat gevoel van hem te moeten missen, nooit helemaal weggegaan. Veel dingen kan ik opnoemen waarin hij tekort is geschoten. Ik heb papa lang dingen verweten. Maar ik vergeet nooit hoe hulpeloos ik zijn hand vasthield. Hoe hulpeloos hij ons huis verliet. Nu ik U steeds meer toelaat in mijn leven, komt er ook meer ‘los’. Want een verlangen of gemis in iets, is ook liefde. Nu kan ik eindelijk zeggen dat papa mij genoeg gegeven heeft en U mij in alles aanvult, bijstelt en verrijkt. Dank U hiervoor.

Carla schreef op 17 maart 2015 om 22:07

Voor mij is dit een heel moeilijk stukje tekst, het maakt mij verdrietig. Als kind vroeg ik U of U mijn moeder beter wilde maken maar helaas stierf ze. 8 jaar was ik en alles veranderde. Onvoorwaardelijke liefde was niet meer vanzelfsprekend.
Ik ben dankbaar voor mijn 8 eerste levensjaren waarin ik veel liedjes over Jezus heb geleerd van mijn moeder, voor haar liefde voor mij en al mijn zussen en broertje. God ik heb moeite om iets aan U te vragen voor mijzelf, doe dit gemakkelijker voor andere mensen. Heer wilt U mij leren om me verder te openen voor Uw Liefde! Ik heb mijn hart open gezet voor U en ben niet bang meer. Dank U wel dat ik U kan / mag vertrouwen!

Marjolein povel schreef op 17 maart 2015 om 21:28

Het beste wat ik van mijn ouders ontvangen heb, heb ik na 24 uur gevonden. Het ouderlijk huis was niet succesvol. Mijn vader was zelden of nooit thuis of te bereiken. God zie je ook nooit. Het was dus niet zo moeilijk om hem te leren kennen. Op een gegeven moment kwam ook moeder Maria meer in het spel en ik heb nu een heerlijk hemels ouderlijk huis, waarin contact via de Geest mogelijk is.. Ik kan het iedereen aanraden.

olga schreef op 17 maart 2015 om 20:53

Dank Je wel, God. Na zoveel dagen van afstand, verwijdering, als ik de teksten lees eindelijk een tekst die mijn hart raakt. Begrijpen doe ik het niet, maar ik kan er in ademen, stil worden. Dank!

Truus schreef op 17 maart 2015 om 20:27

Mijn moeder heeft mij goed opgevoed , zij moest dit alleen doen want mijn vader. overleed toen ik 5 jaar was. Met alle liefde die zei voor mij had. God is enkel liefde hij is er altijd voor ons in goede en slechte tijden. Hij houd oneindig veel van ons. Daar mogen wij dankbaar voor zijn.

Vivian Heijne schreef op 17 maart 2015 om 18:17

God is er altijd…zonder spanning, zonder stress…. We mogen bij God onszelf zijn…huilen..lachen…vallen..en weer opstaan… Van welk persoon mag of kan dit..? Van niemand..!
Klinkt dit niet heerlijk in de oren..? Iemand die er onvoorwaardelijk voor je is en van je houdt zoals je bent… En het enige wat wij maar hoeven te doen….is houden van God…vertrouwen op God…goed zijn voor God… En als je dit voor God doet, projecteert God dit terug op je medemens… Mooi toch..!

Frank schreef op 17 maart 2015 om 17:12

Wow. We had a very loving and open childhood, our parents put their whole self into doing so. But when we became the age they were in the war a bomb went off in the family. Our family was totally broken. Today through the love of God and the love of our father before he died we are slowly healing.

Lilly schreef op 17 maart 2015 om 16:49

Ik heb geweldige ouder gehad ,die alles voor ons deden en overhadden. Daarom is het gemis zo groot ,maar ze hebben ons gevormd tot wie we nu zijn .Ik ben ze zeer dankbaar ! Maar hoe is het met mensen met slechte ouders ? Hoeveel moeilijker hebben zij het wel niet om God te ontmoeten , Laten we voor die mensen bidden ,dat ze niet voor een gesloten deur komen. . Daar wil en kan ik oprecht voor bidden en dat er inderdaad op hun kloppen opengedaan zal worden ! Lilly

Martin schreef op 17 maart 2015 om 14:37

Werkelijk vertrouwen op God, op zijn grote Liefde, is denk een weg die stap voor stap gaat. Iets wat kan groeien door er steeds opnieuw mee bezig te zijn, o.a. in gebed….

John schreef op 17 maart 2015 om 12:25

Ik heb heel liefdevolle ouders gehad. Dank U God voor zoveel warmte, zorg en genegenheid. Ik ben het zelf geweest,
door een diepe teleurstelling, die U op afstand hield. Ook al is dat nog zo goed te begrijpen, het is geen excuus meer.
Het is mijn verantwoordelijkheid om mij naar U en Uw Zoon Jezus te richten. In overgave en vertrouwen. Heel wezenlijk. Deze retraite brengt mij zoveel dichter bij U, dat het mij ontroert. Ik ben Uw geliefde kind!
Uw Liefde, Trouw, Troost, Bemoediging en Barmhartigheid zijn wonderlijk. Wonderlijk ook in Grootsheid. Lieve God, neem mij weer aan als Uw kind, de verloren zoon. U bent de Schepper van al wat is. Ik volg Uw Zoon, Jezus. Met liefde.
Zend mij a.u.b. de Kracht van de Heilige Geest voor een rotsvast geloof en een vurig, liefdevol vertrouwen. Dank U Heer! Dank u voor het leven. Dank u voor de overvloed aan geweldige gaven. Ik houd van U, Vader in de Hemel!

M.A.M.S. schreef op 17 maart 2015 om 10:36

Ik dank Godvvoor mijn ouders.aan hen hebt ik veel te danken.Zij hebben mij gevormd en opgevoed.Ik hoop dat mijn kinderen er ook zo over kunnen denken.

may m schreef op 17 maart 2015 om 10:24

god is onze vader
die wil dat wij ons ten volle ontplooien
en die blijft trouw en barmhartig met ons mee gaan
dat raakte mij vandaag en daar wil ik voor danken
nu wil ik vragen aan hem om ons het geduld en de kracht te geven
om ook bij ons kinderen te blijven kloppen en zoeken
dat ze ook de weg naar die zelfde god en vader mogen ervaren
ik geloof er in dat hij ook hen bij de hand houd
ik dank u vader amen

Lucia Neus Wong-Loi-Sing schreef op 17 maart 2015 om 09:51

Ik dank U Vader, voor de ouders die u mij aangewezen hebt
In liefde ben ik ontvangen en grootgebracht . Omdat ik niet altijd
even lief was vraag
ik U nederig om vergeving ,
maar ook voor mijn moeder die nu al bij u is .
Geheel de tekst raakt mij , en dat zal ik nooit vergeten,
omdat het juist nu zoveel opgravingen heeft verricht in mijn zijn.
Mijn Heer en mijn God , laat mij worden , wie ik moet zijn.
Vergeef mij en leidt mij
door de kracht van Uw H. Geest .Amen.

monique W schreef op 17 maart 2015 om 09:34

Dank uwel God dat we u als christen gelovige vader mogen noemen. Dat voor allen die geen vader hebben we onze identiteit in u mogen vinden. En daar we dan Uw kinderen zijn uw erfgenamen in alles mogen zijn in alle wijsheid en kennis over vele zaken waar u kennis over hebt en die u interesseren. U bent onuitputtelijk over vele zaken.u geeft ons ook steeds weer nieuwe hoop en richt ons op.

Ton Timmer schreef op 17 maart 2015 om 09:33

Mijn vrouw en ik hebben een autistische man van 33 jaar en we zijn steeds meer van hem gaan houden. Walter praat niet. Belangrijk is zijn gevoel en kijken in zijn ogen om contact te maken. God heeft mij geleerd om Walter in zijn waarde te laten. Walter woont in de Arkgemeenschap in Gouda van Henri Nouwen. Zondag mocht ik weer samen een wandeling van 35 km makken. De vreugde in zijn gezicht van het genieten van het lopen en de natuur is een wonder en onbeschrijvelijk mooi.. God sprak in mij en van Walter. Dank God voor Walter.

Ton.

Staf schreef op 17 maart 2015 om 09:07

Vandaag nog eens geluisterd naar de tekst van de veertigdaagse retraite, Mt 7,7-Hoe God de goede Vader is die ons gebed altijd verhoort. En dan gedacht: wat verlangt de Heer als mijn antwoord op Zijn Goedheid? In Mt.5,48.vraagt Jezus dat we zouden volmaakt zijn zoals onze Hemelse Vader volmaakt is…
Ik ervaar dagelijks de goedheid van God, van de Vader, van Jezus, zijn Zoon, en van de Heilige Geest.. En hoor dan de vraag om volmaakt te zijn als een goed kind, dat wil worden als zijn vader… God Geeft mij wat ik vraag, of iets beters, als ik iets vraag dat niet goed voor mij is. Maar ik?… Volmaakt zijn als de Vader… Geef ik soms de mensen niet een steen, als zij om een brood vragen? Of een slang, als ze om een vis vragen… God, Vader, Zoon en Heilige Geest, help me om alle dagen iets meer op U te gelijken…

Marc schreef op 17 maart 2015 om 07:05

Dank God voor de liefde van mijn ouders.
Hun zorg en liefde en geduld als het moeilijk ging,
hun inzet en dienstbaarheid voor mij welzijn,
hun trots en fierheid als het mij goed ging.
Zo bent U, God, Vader en Moeder voor al uw mensenkinderen.
Dank U.

Len schreef op 17 maart 2015 om 06:54

Gebedstip 2 De dingen waar ik mee bezig ben, de verlangens, de zorgen en de pijn in mij leven, ik kan ze allemaal tot een gebed omvormen. God interesseert zich oprecht en liefdevol voor mij. Dat maakt juist het gebed mogelijk en vruchtbaar. En voor mij ook belangrijk, God heeft tijd voor mij en wijst mij nooit af.

claire schreef op 16 maart 2015 om 22:48

de heer leerde me lopen…
Hij houdt me vast aan een touw van liefde…
geef dat ik me nooit losruk trouwe , lieve heer.
ik wil zo graag op weg blijven ,ondanks alles , al voel ik me vandaag erg bedrogen door mijn “omgeving”
heer ik vertrouw op u… bewaar me voor ALTIJD.

Lieve schreef op 16 maart 2015 om 21:52

De bijbeltekst van nu dinsdag 17 maart heeft me geraakt.
God die aanklopt,maar het aan ons overlaat om al dan niet open te doen.Hij dringt zich niet op.Hoe vaak heeft God al voor een gesloten deur gestaan?Niet per se omdat we Hem moedwillig niet binnenlaten,maar omdat we zogezegd geen tijd hebben,of omdat we menen dat Hij niet meteen met een pasklare oplossing voor de deur staat.
Ik heb besloten om de deur altijd open te doen als Hij klopt,want als puntje bij paaltje komt,is Hij de enige die de dingen die er echt toe doen,weet aan te reiken.Dit besluit geeft me een rustig en warm gevoel.
Dank U mijn God!

Anamaria schreef op 16 maart 2015 om 21:25

GOD loven is een totaal offer want het verbrandt heel ons hart in liefdesvuur.
Wie tot het altaar van God nadert wordt opgenomen in dit brandoffer.(Augustinus)
God,
Ik wil geen moment verder leven zonder te beminnen, want die bemint gebeurt alles zonder moeite, ofwel bemint hij de moeite!

Truus schreef op 16 maart 2015 om 19:57

Onze ouders voeden ons gelovig op en niet alleen doen hun dat ook de zusters op school en de priesters in de kerk , en dan ontplooi je , je tot de mens die je nu bent. En probeer je de eigen kinderen ook zo weer groot te brengen , en zo gaat het door in onze kleinkinderen. God heeft het beste met ons voor en houd net als onze ouders heel veel van ons.

Christi schreef op 16 maart 2015 om 18:41

Dank U Heer, dat ik van thuis zoveel goeds heb mogen meekrijgen. Mijn eigen kinderen corrigeren is soms moeilijk, maar wat is het thuis een mooie oefenplaats. Misschien schrijft een vriend hen af, maar ik blijf van mijn kind houden, en we gaan samen verder. Heer, dat de verhoudingen zo goed mogen blijven, ook als straks de oudste al gaat studeren, amen

Maria schreef op 16 maart 2015 om 17:22

Iedere dag word ik weer getroffen door het begin van de overdenking:
“Ik ben me ervan bewust, dat God zijn liefdevolle blik op mij gericht heeft.””

Nikolaas Sintobin schreef op 16 maart 2015 om 16:58

Beste schrijvers in het gastenboek, Enige tijd geleden deed ik een oproep om de berichten te beperken tot een terugblik op het gebed van de dag. De meesten hebben zich hieraan gehouden. Sommigen niet of in beperkte mate. Nochtans toont de ervaring dat een dergelijke focus op het luisteren naar het Woord van God nodig is voor een goede ignatiaanse retraite. We zijn net voorbij de helft van de 40-dagentijd. Het is belangrijk dat we de retraite in schoonheid kunnen afronden, ook in het gastenboek. Voortaan zullen de berichten gemodereerd worden. Enkel de berichten die een terugblik zijn op het gebed zullen online verschijnen. Met dank voor jullie begrip en medewerking. Graag een mooi vervolg van de retraite gewenst!

Marlo schreef op 16 maart 2015 om 14:45

Wat een Liefde spreekt uit de tekst. Weten dat je mag zijn wie je bent – dus soms kind en soms de (eigenwijze) volwassene. God blijft liefdevol aanwezig – als je roept voel je dit en kan je zijn “bijsturing” herkennen. Dank u.
Aan U Geest van Liefde, zij lof , eer en heerlijkheid. Amen

Jeanne schreef op 16 maart 2015 om 12:07

Ben terug en wil toch eventjes gebruik maken om “DANK U ” te zeggen voor de brandende kaarsjes en jullie gebed. Ik kan best de standpunten van Lena begrijpen dat er iets anders verwacht wordt van ons. Weet dat ik ook veel put uit de bron van het gastenboek. Ze geven mij veel steun, Is dat ook niet wat de Heer zou doen? Ons proberen recht te houden voor en met elkaar?
Soms is het heel moeilijk om in het gastenboek je echte gevoelens prijs te geven. Innerlijk kan er heel wat gebeuren, schrijf het dan op praat er gewoon over met de Heer, dat brengt mij tot rust en overgave.
Ik probeer te putten uit de Bron die aangeboden wordt. Leg tenslotte mijn ziek en pijnlijk hart in zijn Hart en ben ervan overtuigd dat Hij er voor zal zorgen door bepaalde mensen heen. Hij heeft mij lief terwijl ik het niet verdien. Ik geloof en heb vertrouwen in Hem. Jeanne

Lilly schreef op 16 maart 2015 om 11:10

Wat een mooi en schitterend beeld ,ik zie het al voor me, hoe een moeder een ander liefhebbende persoon , verzorgde en verpleegde . Maar, zoals zo dikwijls, ook met kinderen gebeurd als ze volwassen zijn, moeten ze dan niets meer van vader en/of moeder hebben ,wat tot groot verdriet bij de ouders leidt ,die vaak grote offers voor hun kinderen hebben gebracht, En toch en toch, die ouders, blijven altijd van hun kinderen houden ,ondanks alles !! Dat zit ze ingebakken , Laten we daarvoor bidden ,voor kracht voor de ouders en voor de kinderen ,dat ze hun fouten mogen inzien ! Lilly

Lisette. schreef op 16 maart 2015 om 11:08

God ONZE Vader. Pa,Ma ik ben even moe. Mag ik U zo even noemen.
Ik kom niet om te bidden niet om te vragen maar om bij U te zijn. Zo als uit het mooie lied van Maria.
Ik ga vandaag niet op zoeken. Efraïm = met Israel enz;;;. Nee Jij neemt me bij de teugels,aan koorden van liefde. Jij verlos (me) ons van het juk. Jij houdt mij het voedsel voor. Ik laat me gewoon even gaan. Ik zit hier te wenen spanningen komen los. Ik weet niet of het van verdriet of vreugde is. Ik wil niet meer zoeken maar vertouwen. ONZE Vader als ik dat oprecht kan geloven. Een Vader die voor iedereen zorgt. Voor alle mensen en ook voor mij. Het geeft me zo een raar gevoel en zit maar te wenen. Hoe stom.

Dat van andere overtuigen; Weer zo iets dat ik niet begreep van Jezus. Je zult geen vissen vangen maar mensen. Ik dacht ik wil geen mensen vangen. En ik ben weer aan het zoeken wat bedoelt hij hier mee. Even niet vandaag Vader, Pa ,Ma. Ik laat me door U leiden. Blijf bij me, zorg voor die ik lief heb, voor iedereen. Ik wens jullie een mooie dag. PS. De hulp om zijn woord zijn dat zijn er vele geweest. Ik ben altijd de zoeker.(daarom zo moe misschien) Nu leer ik dat God mij wel zoekt. Daarom misschien dat raar gevoel? Met dank aan allen uit het gasten boek, denk ik aan een Elly, en Bea. Dank om me de mogelijkheid te geven om over God ONZE Vader Zoon en Heilige geest te mogen praten. Lisette.
Zorry ik lees pas achteraf in het gasten boek. Bewust om op mijn manier te bidden. Zonder me te laten beinvloeden door andere gebeden. Voor mij zijn ze allen mooi en leerzaam. Inderdaad het “IGNATIAANS gebed ken ik ook niet.

Johan schreef op 16 maart 2015 om 10:29

Sorry voor de schrijffouten van deze onwaardige schriftgeleerde

Johan schreef op 16 maart 2015 om 10:28

Heel goede en heel heilige Jezus, laat mij echt bidden in echte dankbaarheid voor dit gastenboek dat echt openstaat voor de gedachten van voor en tegen. We zoeken een echt gastenboek waarbij Jij aanwezig bent in onze woorden en onze gedachten, in wat wij doen en wat wij laten. Als schriftgeleerde, zoals ik mezelf heb gestigmatiseerd, kan het volgend helpen: er is de gemeenschap van de Heiligen die Jou gevolgd zijn.Op 17 maart de Heilige Patrick die op liefdevolle wijze Ierland heeft gekerstend. Hij krijgt dan ook door Rome het evangelie van de “wonderbaarlijke visvangst”. Het mirakel van de “wonderbaarlijke visvangst” geurt alleen om Jij erbij bent. Ook de Heilige Johannes Leonardi, die in Rome priesters van heel de wereld opleidde, krijgt dit evangelie. Deze twee heiligen zorden voor een enorme stimulans voor de kerk, maar alleen natuurlijk omdat Jij erbij bent.

M.A.M.S. schreef op 16 maart 2015 om 08:55

Onze hulp in de naam van de Heer,die hemel en aarde gemaakt heeft.hIj is voor ons een barmhartige Vader en tot in eeuwigheid duurt Zijn trouw.

Isabella schreef op 16 maart 2015 om 01:22

Vader, Zoon en Heilige Geest, Drie-ene God…
Woorden schieten te kort om dit wonder te beschrijven…
Als je je realiseert, dat U, Jezus, rèchtstreeks van de Vader komt, en dat U, Jezus, al bij de Vader was, vóórdat de schepping is ontstaan…
Want zonder U is niets ontstaan van wat bestaat, zegt Johannes ons….dus dan heeft U rèchtstreeks kennis over de Vader…
“Naar wie zouden we ánders gaan, U heeft woorden van eeuwig leven”, zegt Petrus en vannacht zegt mijn hele hart: Heer, U BENT het eeuwige leven….U bent het ZELF.
Dáárom schenkt U zichzelf aan ons! U schenkt Uzelf aan ons, U…HET EEUWIGE LEVEN!!!
Wat een adembenemende gedachte, Heer…
En héél mijn hart wil daarop antwoorden!!!! Elke dag vraag ik om een heel klein stukje, een vezeltje, van het hart van Maria, Heer Jezus.
Om JA te kunnen zeggen. HAAR Ja-woord, dat was zo indrukwekkend, dat dat maar één keer in onze mensengeschiedenis is uitgesproken……… Maar mijn kleine hulpeloze, gebrekkige “ja”, wil toch een antwoord zijn op dit onmetelijke wonder van L I E F D E…..
Dat God zijn eigen Zoon….het dierbaarste wat Hij had….aan ons schonk, uit liefde….
Zo lief heeft Hij de wereld gehad.
Zo lief heeft Hij ons gehad.
Zo lief heeft Hij mij en JOU….elke dag….
Heer….NIETS raakt mij dieper dan deze woorden….
Help mij elke dag “ja” zeggen…
En dank dank dank dank dank dank dank…..amen.

Aafke schreef op 15 maart 2015 om 23:03

GOD had Aafke zo lief,dat HIJ zijn leven voor haar heeft gegeven.!!!

Joge schreef op 15 maart 2015 om 21:52

Dank U Heer dat U ons niet alleen voedt maar ook opvoedt.
Alles komt uit Uw milde Hand.
Uit onszelf hebben of zijn wij niets. Alles is een geschenk van U waarvoor wij U voortdurend zouden moeten danken .
Gij geeft ons zon en regen, vreugde en pijn om te groeien naar U.
Gij zijt het Alles. Dank U algoede God.

Lisette. schreef op 15 maart 2015 om 21:06

Ik maak het stil in mijn hart. Denk aan een intentie waar ik voor wil bidden. Mijn hart zitvol twijfels. Ik voel jaloezie tegenover mijn naaste. Ook een vorm van boosheid.

Dan lees ik de tekst en beluister ze aandachtig.

Uw eigen zoon geven uit liefde voor de wereld. Mijn gedachten gaan naar de liefde van God.
Ik denk aan Abraham die zijn zoon moet offeren. Wat gaf me dat een boos gevoel. Nu denk ik hoe oneindig groot moet die liefde van God zijn. Wie kan zijn kind opofferen aan God. Jezus offert zich zelf op. Door Jezus heen. God en Zoon al een persoon. Een grotere liefde kan er niet bestaan. Toch
heb ik weer een dubbel gevoel. Dan komt de twijfel, mogen we zo ver gaan. Denkend aan IS die geven hun leven voor hun God.

Ik leer bij David,waar de echte moeder haar zoon weg geeft uit angst dat David het in twee deelt.(gruwelijk beeld). Het komt goed. Door David zijn wijsheid komt het kind terug bij zijn moeder. Abraham moet ook zijn zoon niet geven. Wat zegt God. Neem de bram uit de struik om te offeren. Met trouw en barmhartigheid staat God Abraham en de weduwe voor David bij. Hij God wil dit van ons niet. Dus mag mijn angst dat ik overdreven gelovig word niet vergeleken worden met IS.
Onze God is een God van Liefde. Dat leer ik vandaag.

Nog een dank aan Elly ik heb verder nagedacht over mogen wij gehuwde vrouwen, moeder, grootmoeder zo veel van God houden. Wat je schrijft doet me goed. Door God kan ik lief hebben, kan ik nog beter lief hebben, door Hem onze Vader. Dank aan allen. Nog een fijne avond.

P.S. Boosheid en jaloezie zijn weg. Dank U Vader Zoon en Heilige Geest.

Christi Bartelink schreef op 15 maart 2015 om 20:45

mijn gebed dat de ‘farizeeën’ van onze tijd gaan inzien dat God de wereld en ieder mens op die wereld waarlijk liefheeft. dat zij hun geweld laten varen (denk aan IS, Boko Haram e.a.) en uit naastenliefde er willen zijn voor elkaar en voor een ander. Jezus, U bent het LIcht van de deze wereld, schijn ook diep in hun hart, amen

claire schreef op 15 maart 2015 om 19:30

halfvasten…
halfweg onze pelgrimstocht…
blij dat ik nog meemag… met jezus wil ik graag doorgaan tot het uiterste.
dank u jezus voor de vele kansen die ik al kreeg !

John schreef op 15 maart 2015 om 18:37

Heer Jezus, geef mij het inzicht, het vertrouwen, de overgave om diep te ervaren dat u de wereld leidt. ELK mens neemt u bij de hand! Dat ik niet vergeet dat u dat ook met mij doet, ieder moment van mijn aards bestaan.
Ik zie en ervaar het leiden en de liefde regelmatig in prachtige verbindingen met anderen, waarbij er ‘méér’ is dat het menselijke contact. Díe verwondering ken ik. Ik probeer op mijn beurt een liefdevol voorbeeld te zijn, authentiek en vrij, zoals u mensen graag ziet. Ontspannen, genietend en gelovend in elkaar, gedragen door de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Ik leer te vertrouwen dat ‘ondanks’ alles de Hemel de aarde voorgoed zal raken. In uw naam. Amen.

nicole hoedemakers schreef op 15 maart 2015 om 18:03

Hier wil ik enkele woordjes schrijven overJEZUS die ten slotte zijn leven geeft voor onze zonden terwijl wij zouden moeten boete voor onze zonden nu Zijn levensweg weer te lijden krijgt heb ik er altijd bij stil gestaan waarom HIJ dit deed daarom probeer ik in de kruisweg van de Kathedraal van antwerpen mijn kruis zelf eens te dragen zo hierbij wens ik iedereen nog een goede voorbereiding op Pasen