Gastenboek

Catharina schreef op 10 december 2023 om 19:00

Er zijn zeker mensen die mij geholpen hebben op mijn weg naar God en Jezus. Ik heb zelfs twee mystieke ervaringen gehad aangaande God (als kind) en later Jezus (als volwassene). Toch vind ik het moeilijk om anderen de weg naar God/Jezus te wijzen. Mijn ratio staat hierbij in de weg. Als je het rationeel bekijkt is een maar een raar verhaal waar je mee aankomt. Wie gelooft dat verhaal in de huidige tijd nog? Zelf heb ik, er ondanks mijn mooie ervaringen, soms ook nog moeite mee. Ik probeer in mijn persoonlijk leven wel de barmhartigheid van Christus uit te dragen.

Maggelie schreef op 10 december 2023 om 18:48

Ik denk dat kromme paden volgen nodig zijn om op het rechte pad te komen.
De obstakels die ik dan tegenkom, moet ik overwinnen. Maar daar leer ik ook van.
Ik hoop dat ik tochtgenoten tegenkom waarmee ik verder op pad kan gaan.
Medelijden hoef ik niet, maar een vriendelijk blik van een metgezel doet me beseffen dat geloven de enige weg is. Soms gemakkelijk, soms hard, soms in stilte voetje voor voetje…
Samen op weg, op zoek, naar dat kerstkindje dat binnenkort weer in ons geboren wordt.
Dapper verder stappen, met Hem aan mijn zijde.

Wilma schreef op 10 december 2023 om 17:09

Jezus deelde Zijn Leven, toen en nu. Dit vraagt en geeft intimiteit en wederkerigheid. ‘Delen’, dat is voor mij de relationele uitnodiging en Heilige Grond, steeds weer!

Cilia schreef op 10 december 2023 om 16:30

Als ik de voorgestelde foto zie, zie ik eerst het kanaal van Damme en dan de lijnen van een straat.
Ik voel me blij evengoed met het kanaal ( water) als met de weg (de lijnen) beide heb ik ze nodig. Als klein kind had ik het letterlijk moeilijk om tussen de lijnen te schrijven, het was tegen mijn natuur. Na veel straf heb ik me gegeven. Nu ben ik blij dat er lijnen zijn, zeker als het mistig is zoals vorige week.Ik Dank Jezus, voor Zijn woorden en daden’Hij die al weldoende rondging’ zo nodigd Hij mij ieder moment uit.Dank!!!

Cilia schreef op 10 december 2023 om 16:17

De goddelijke liefde is als een weelderige gastvrijheid: de ereplek aan de maaltijd, het gezalfde hoofd en de overvloeiende beker. Hij nodigt ons uit bij Hem thuis te zijn.Laat me toe deze mooie woorden tot de mijne te maken.Waar is mijn thuis? Aan deze weelderige gastvrije tafel. De organisatoren, Dank Goddelijke Liefde!!!

Cilia schreef op 10 december 2023 om 15:58

Jezus laat Zijn Vader kennen, De Vader laat ons Jezus kennen, de Heilige Geest inspireerd mij en laat mij onderscheiden hoe ik deze Incarnatie mogelijk is. Samen zijn Vader, Zoon en H. Geest, De WEZER en Zij nodigen mij uit ‘wees -er’.

Cilia schreef op 10 december 2023 om 15:43

Hij nodigd mij aan Zijn Tafel.Dank voor de uitnodiging… Ik ben er en breng veel volk mee, armen, rouwenden, wenende, verstotenen…zij zijn mij, want Zijn beker is overvol.

Cilia schreef op 10 december 2023 om 15:38

Ik was een week op verlof en verlangde deed me uitzien en waakzaam zijn…naar deze adventstetraite…. Dit verlangen brachtk! in mij rust en de liturgie hielp me daarbij. Hij komt EN is er, De ENE. Dan

Martine schreef op 10 december 2023 om 15:37

Ik heb niet echt het gevoel dat ik een weg kies, maar laat mij eerder leiden door wat de weg mij brengt. Wat ik van uit mijn standplaats zie laat mij de richting van mijn volgende stap kiezen en voor die volgende stap laat ik mij leiden door wat de Heer mij heeft geleerd. Ik probeer op hem te vertrouwen voor elke keuze. Ik ben overtuigd dat dit dan het pad wordt naar zijn beloofde rijk.

Vera Van hove schreef op 10 december 2023 om 09:32

Ik bid op mijn zitkamer Daar volg ik mijn weg naar de Heer.Mijn weg is hobbelig!Ik moet voorzichtig zijn en biddend mijn weg volgen
Ik vraag hulp aan Jezus,m’n goddelijke Vriend,om stap voor stap verder te gaan
Toch Val ik soms,maar Jezus helpt me terug recht.Een geestelijk leven is nooit gemakkelijk.Maar God kent me en leidt me,ook door moeilijkheden die soms pijnlijk en verdrietig zijn,als bv mijn geloof wordt aangevallen,want dat gebeurt!

Anita schreef op 10 december 2023 om 06:17

Ik zie de weg niet voor me.
Dat is het moeilijke. Het lijkt dat ik de weg in het duister moet bewandelen. Aftasten en afwachten wat ik tegenkom.
De enige houvast is de HEER.
Met obstakels ben ik afhankelijk van de HEER, kromme wegen, kuilen en bergen, zijpaden die niet bedoeld is mijn keuze te worden, en toch gebeurd, hopeloos verdwaald in mijn eigen keus, beangstigend, zorgen, pijn, eindeloos lijkt het. Er is toch maar één juiste weg! Dat leer ik om te blijven volgen.

Hermaria schreef op 10 december 2023 om 03:25

mijn geliefde

diepe stilte
in deze slapeloze nacht
de ruis van de dag is opgelost

is zo’n wakende nacht
ontdaan van alle bewegen
ook een weg naar jou?

een plots geluid van de uil
dat me zo gelukkig maakt
gevolgd door een nog stillere stilte

het is toch haast niet te geloven
dat deze kleine eenvoud
een weg kan zijn naar jou

Hilda schreef op 10 december 2023 om 00:01

De blik van Jezus? Ik voel meer zijn toenadering en gaat in gesprek met mij. Ik hou niet van medelijden maar wel van medeleven en begrip. Als ik uitgeput ben plof ik neer op de bank en wacht vanzelf tot er iets is wat mij optilt en met fris gemoed en een blij gevoel weer iets kan doen.
Als ik zo bezig kan het gebeuren dat hij naast me staat en ziet wat ik doe. Dan weet ik dat ik op de goede weg ben nergens meer mee zitten en alles is vol hoop en kracht. Hij wijst me vaak de weg en wil iets vertellen maar dan begrijp ik het meteen.
De weg is niet lang en uitputtend maar een vleugelslag naar de zee.

Laur crouzen schreef op 9 december 2023 om 21:51

0p weg gaan is ook weggaan. Dit lijkt een woordspeling, maar is ook werkelijk zo. Je kunt weggaan van je spullen, boeken en zo. Je moet soms ook weggaan van personen, die je niet wil missen. Hoe kun je op weg gaan en toch niet echt weggaan?

lutgart verdonck schreef op 9 december 2023 om 21:47

De weg van God zien.

Breng mij in beweging.
Toon mij een weg ten leven bij verlies.
Laat mij opstaan uit wat mij gevangen houdt.
Laat mij het vertrouwde, mijn gehechtheden loslaten.
Leidt mij op uw weg van Licht, inzicht,waarheid.
Laat mij dichter bij mezelf komen en zo U kan
aanvoelen in mijn hart.
Op Uw weg gaan deuren dicht en anderen gaan open.
Laat mij wandelend op weg gaan en uw leiding en nabijheid ervaren.

Ton schreef op 9 december 2023 om 21:29

Op de weg die ik ga, hoop ik, ook door de mensen die ik onderweg ontmoet, Jezus te ontmoeten en door Jezus: God.

Lieve schreef op 9 december 2023 om 21:03

Heer, gisteren was de dag zo vol van activiteiten zodat ik u liet wachten. Vergeef mij. Zonder u kan ik niet vruchtbaar zijn.
U ziet ons, en dus mij ook, vol mededogen aan. Ik zou zo graag op u willen lijken in het kijken naar de mensen in mijn omgeving en ook verder in de wereld. Maar dat mededogen in mijn hart is soms nog ver te zoeken. Zend mij uw Geest die mij de weg wijst, die mij onophoudelijk roept en uitnodigt en mij op het juiste spoor zet. Amen

Bart schreef op 9 december 2023 om 20:46

Als ik Jezus werkelijk zal ontmoeten als God en mens, dan zou ik beven van angst en schrik, want ik heb al lang niet altijd naar Zijn Woord geluisterd en beleefd. Ik zou mij meer schuldig voelen, doch daar ook diepe vreugde en dankbaarheid en nog zo veel meer. Zijn boodschap heb ik doorgegeven en toch ook weer beleefd. Niet altijd ten volle, maar Hij zou me vergeving schenken voor de foutenlast in mijn leven. Hij heeft dit vaak gedaan bij en voor mij en ik heb dit ook gedaan aan en voor namens Hem aan medemensen in het sacrament van de Biecht en in leven vanuit mijn hart en in woord en in daad. k ben ten alle tijden dankbaar voor het volle en heerlijk levendoor Hem ons geschonken en wel op elk moment (NU). Amen.

Marie-Louise schreef op 9 december 2023 om 20:36

Goede God, door een moeilijke werksituatie voelde ik mij de laatste dagen zo kwetsbaar, niet gezien, niet vertrouwd. Een vriendin en collega zei: jij verstaat je vak! Kom, ga in je kracht staan. En ook van mijn lief kreeg ik veel steun.
Nee medelijden wil ik niet, maar een zetje van U om weer mijn kracht te vinden, rechtop te staan, te stralen. Daar dank ik nu al voor.

Olivia schreef op 9 december 2023 om 20:01

Onze Vader weet dat wij, door de Heilige Geest, toegang hebben tot alle genade en kracht die we nodig hebben om de hindernissen, beproevingen en uitdagingen van het leven te doorstaan. De Geest biedt ons een oneindige stroom van wijsheid en liefde die ons optilt en leidt-in goede en slechte tijden. Al het andere valt daarbij in het niet !

Gijs schreef op 9 december 2023 om 19:46

de kracht van het gebed geeft zoveel inzicht in mijzelf dat het mij leert te Kijken als God de vader die naar zijn kijkt

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 9 december 2023 om 18:39

Here U kunt zo oneindig veel meer dan wij bevatten kunnen;

Wij kunnen en mogen in navolging van Uw Wasdom het kwetsbare Kerstkind zijn 🍀

Marc Depoorter schreef op 9 december 2023 om 18:25

God is juist het dichts bij me als ik me uitgeput voel. Zelf wil ik niet dat andere mensen zich uitgeput voelen maar door te weten dat God je niet loslaat geeft dit kracht om andere hun vermoeidheid mee te dragen.

Nelleke schreef op 9 december 2023 om 15:24

Hij was met innerlijke ontferming bewogen staat er in een vertaling waarin ik ben opgegroeid, dat voelt nog dieper..en ja ik heb die ontferming zó nodig in tijden dat ik mij ( onterecht ?, ik heb zoveel mensen om mij heen..)éénzaam voel..als je door je meest naaste niet begrepen of gezien voelt…Maar ook om naaste te kunnen zijn heb en mee te leven, ik Zijn ontferming nodig.
Wat doet dat weten met mij?Als ik het voel door anderen om mij heen voelt dat goed en ben ik ontroerd

Winnifred schreef op 9 december 2023 om 14:58

De eerste week volbracht, een weg die bijna vlekkeloos verliep en toch gisteren lukte het mij met moeite om bij de les te blijven. Het blijkt maar weer dat je niet achterover kunt gaan leunen, maar waakzaam moet blijven.

Antonia schreef op 9 december 2023 om 14:56

Jezus heeft God aan het licht gebracht door een goede herder te zijn voor iedereen van goede wil, zonder onderscheid te maken. Nu is het onze beurt.

AgnesErk schreef op 9 december 2023 om 14:54

Mijn leven is veranderd door de digitale retraites van de voorbije jaren.
Daar ben ik erg dankbaar voor. Ik heb mogen meelopen in het leven van Jezus van Nazareth, ik heb Hem terug leren kennen. Ik heb leren luisteren met mijn hart.
Daarom kon ik schrijven : het eeuwige zoeken en getwijfel voorbij…maar er is ooit een tijd om het getwijfel los te laten. Die tijd is nu. Mij over te geven aan het geluk. Zijn geluk die mij omringt. Dit schreef ik twee jaar geleden dank zij de genadevolle digitale retraites.
Het is ook plezierig terug het geloof in engelen toe te laten. Ik ben zo dankbaar dat ik het oude-nieuwe geloof terug gevonden heb.

chr. Vaken schreef op 9 december 2023 om 14:09

zovelen die een herder nodig hebben. Ik wil Hem wel helpen maar anderen houden mij tegen. Wat moet ik doen?

Uit de Rijswijkse uitwisselingsgroep schreef op 9 december 2023 om 14:04

• God is dichterbij de mens dan sommige vragen suggereren. Niet zozeer ‘optrekken naar de berg van God’: mijn eigen leven is die berg! Mijn zijn (en dat van de anderen) is de plaats van God; Hij is in de ruimte die wij innemen.
• God mag in mij herkenbaar zijn; en dan juich ik. ‘God nodigt me uit om bij Haar thuis te zijn’ geeft teveel afstand aan; mijn ‘thuis’ wandelt met me mee!
• Compassie is een diep menselijke ervaring; je groot houden om ‘geen medelijden te wekken’ ontneemt jou de kans om troost te vinden en anderen om troost te geven.
• De ‘blik waarmee Jezus de mensen van nú aanziet’ is de blik waarmee mensen elkáár aanzien. Want wij zijn van Jezus het lichaam: oog, hart, warmte, handen.

Uit de Rijswijkse uitwisselingsgroep schreef op 9 december 2023 om 14:03

• We mogen blij zijn met het geschenk van ons geloof en ons leven, en daarover juichen net als Jezus.
• Alles is ons toevertrouwd; in dat besef kunnen we ruimte maken voor God en voor elkaar. In stilte en ruimte is dat voelbaar.
• Wees aandachtig voor de uitnodiging in je leven; heb vertrouwen dat de Geest je helpt.
• Wees waakzaam om liefde om je heen te herkennen, als steun.
• Neem de vrijheid om buiten de kudde te grazen, als je dat nodig hebt.
• De retraite geeft verdieping; en ook dat wordt ons gegeven.

Machteld schreef op 9 december 2023 om 11:51

Wat doet de blik van Vader God met mij? Zijn blik doorgrondt mij, Hij kent mij door en door.
Ik heb mij opgegeven voor een sociale woning, maar heb slechte ervaringen uit het verleden met sociaal wonen. Bovendien zie ik een verhuizing niet meer zitten. De laatste verhuizing ging gepaard met een zware depressie. God weet dit alles. Ik voel dat Hij mij wil zeggen, “Vertrouw op mij om je beste belangen te verdedigen inzake wonen.” Hij is mijn hemelse Vader en heeft mij oneindig lief. Dank u, Heer, dat u er altijd bent, uw naam betekent “Ik zal er zijn”.

lutgart verdonck schreef op 9 december 2023 om 11:44

Jezus verlangt om ons de richting
van een leven met God aan te wijzen.

Jezus geboorte wordt door een engel aangekondigd vanuit den Hoge.
Jezus geboren als het gezicht van God in een stal(het hart).
God wil zo de innerlijke dialoog met ons hart en ziel aangaan.
Jezus leeft vanuit inspiratie ,kracht en energie van God.
Hij komt in ons hart om te genezen en te redden wat verloren is.
Schenkt rust en verkwikking,zingeving aan wat moeilijk is.
Jezus geboren als het gezicht van God,
met Hem begint een nieuw leven.

Vera van hove schreef op 9 december 2023 om 11:39

De adventstijd is een bijzonder mooie tijd van stil ,biddend wachten

De terugblik is prachtig .Alle teksten zijn een verrijking van het dagelijks gebed.
Samen het Onze Vader bidden is heel fijn!

Madeleine schreef op 9 december 2023 om 10:45

Ja ik voel me soms uitgeput door mijn zus met alzheimer. Toch zie ik dan telkens Jezus die onmachtig is en hulp nodig heeft. Zijn blik door haar geeft mij dan nieuwe kracht, nieuwe moed en een zacht hart. Haar bij mij hebben is een grote leerschool in geduld en leren meevoelen, om een steun en toeverlaat te zijn.

Maggelie schreef op 9 december 2023 om 10:43

Dank je wel voor deze prachtige potcastmeditatie!
Heel indringend en fijngevoelig gebracht.
Het geeft me rust om de afgelopen week te bekijken.
Er is zoveel moois gebeurd. Ik heb God gevoeld aan mijn zijde en dat bracht me een hemelse vrede en rust.
Ik ben ook door mijn verdriet gegaan… Heftig soms, confronterend maar ook dat schrikte me niet af.
Ik geniet nog na en kijk uit naar de volgende week!
Duizendmaal dank!

Vera van hove schreef op 9 december 2023 om 10:21

“Toen Hij de menigte zag,voelde Hij medelijden…”
Soms voel ik me hulpeloos,moedeloos.
Langdurig kijk ik naar m’n kruisbeeld en vraag om hulp.En ja,de Heer neemt wat moedeloos is van me weg,en geeft me Zijn stille innige vreugde.M’n God,Ge zijt zo goed voor ons!

Hendrikje schreef op 9 december 2023 om 09:13

Dank u wel, in deze tijd van rouw voor mij zo’n grote liefdevolle stilte en verbondenheid te voelen in de
podcast en ook met elkaar in het gastenboek.

Maria Verhoeven schreef op 9 december 2023 om 06:42

Ik ben momenteel doodop, en moet hard vechten om nog wat te kunnen doen, zoals bijvoorbeeld bidden. Doorzettingsvermogen heb ik te over. Daar heb ik over nagedacht deze week, en ook wie ik aan tafel uitnodig, een jongste broer die ik 30 jaar niet gezien heb…..Ongedane zaken heb ik ook proberen af te werken. Mijn energie ging niet veel verder dan mijn morgen vespers en het Angelus voor de lunch. God kan ik moeilijk als een begrip zien. Bastiaan ziet God overal, zegt hij, maar ik heb het daar moeilijk mee. Ik leef nog, moet ik daar God in zien? Waarom voel ik zo ontzettend veel negativiteit in mijn richting, sinds ik in NL ben? Als bijv. iedereen in Amsterdam nu eens positief werd, dan zou het leven hier zo veel lichter zijn. Zelfs met zo veel neurologische pijnen…..Dat zou God zijn.

Anita schreef op 9 december 2023 om 05:51

GOD zoekt contact met mij met zijn blik.
Ontelbaar keren heb ik Zijn medelijden nodig in mijn leven.
Ik wil ook zo graag de zelfde richting als GOD van mij verlangt, kiezen en volgen, maar niet kunnen zonder Zijn Hulp.
Als Jezus mij ziet zou HIJ zeggen: “IK HOU VAN JE”

Villy schreef op 9 december 2023 om 02:10

Alles valt samen. Watik meemaakte deze week en wat kk ervaar in de advent retraite. Dankbaar.

Villy schreef op 9 december 2023 om 02:08

Zo warm deze advent retraite weer te volgen.
Alleen al het begin – het stil worden…..

Nelleke schreef op 8 december 2023 om 23:36

Er komen geen mensen plotseling mijn leven binnen die alles veranderen..
Er komen wel mensen met verhalen binnen die mij bemoedigen of aan het denken zetten.Vanmiddag hadden wij een diakones op bezoek met verhalen over hoe zij (en wij soms ook) verschil maakt in levens van anderen door b.v een luisterend oor en met mensen bidden…
Hartverwarmende verhalen.
Soms spreekt God ons aan in een droom..
Shalom allen deze nacht..

Gilles schreef op 8 december 2023 om 22:43

Ik was vanochtend een uurtje op de sportschool. Daar schuifelde hij achgter zijn rollator op weg naar de apparaten. Vorige week zag ik hem ook. Een lange man met verzwakte benen. Ik had hem een poos niet gezien, twee jaar geleden of zo maakten we een praatje. Ik hoorde toen over zijn gecompliceerde spier- en zenuwaandoening. Vandaag zei ‘iets’ in me: “Zeg het hem…” Ik tikte op zijn arm en zei:”Hallo…weet je dat ik je iedere keer bewonder om je moed, hoe je doorgaat met leven?” Hij glimlachte, ‘rolde’ verder, toen draaide hij zich om, wenkte me en zei: “Niemand heeft me dat ooit gezegd, dank je wel”. Ik zei: “Ik moet jou bedanken, dat ik dit tegen je moest zeggen”. We zijn elkaars boodschappers.

Ton schreef op 8 december 2023 om 21:04

Jezus hoor ik tegen me zeggen: “Probeer, waar je kunt, als ’n herder voor mensen te zijn en doe het in mijn naam..”

Olivia schreef op 8 december 2023 om 20:27

Vandaag vieren we De Onbevlekte Ontvangenis van de Heilige Maagd Maria. In Maria vindt God een zuivere ziel, onbevlekt door de zonde. Zij is waardig Gods Zoon te ontvangen, en in staat Hem op te voeden om onze Verlosser te worden.

“Bid voor ons, Zuivere Moeder van God, dat wij de beloften van Christus waardig worden !”
Dank U wel Moeder Maria.

Marc Depoorter schreef op 8 december 2023 om 19:13

Ik vraag me af wat ik zou doen als ik rechstreeks die boodschap zou krijgen. Meestal als er iets onverachts gebeurt voel ik me overwelmd en overdonderd en lijkt niets me meer te lukken. Ik vertel altijd dat de engel zegt ‘wees niet bang’. Dit is denk ik omdat ik ervan overtuigd ben dat het ‘goede nieuws’ hoe overweldigend en overdondererd het ook is zijn ‘goedheid’ wel zal tonen, vaak veel later dan op het moment zelf. Maar ik geloof dat het komt. De boodschap van de engel zou voor mij zijn ‘leef’ en gelukkig maar, het maakt bewust dat we er mogen zijn voor elkaar. Hij of zij die tegen me zegt ‘leef’ is als de engel Gabriël.

Bart schreef op 8 december 2023 om 19:09

Ik ben vele mensen dankbaar voor mijn Lourdesreis in september en daardoor de levenskracht in mij versterkt is. Ook door mijn dagelijks gebed en misviering op mijn kamer in een rusthuis met meditaties worden geloof en aandacht voor Jezus en medemens steeds opnieuw versterkt. Dat besef ik ook vandaag op Maria’s feestdag en momenten van genade blijven doorstromen. De algemene opmerking aan mijn adres: ‘Je bent attentvol voor je medemens’ doet me deugd en Moeder Maria s een krachtig voorbeeld voor mij en draag die ook over aan anderen en zal dit blijven doen om medemensen -wie dan ook- gelukkiger te maken.

Gertruida schreef op 8 december 2023 om 16:45

Mijn geloof, adventsretraite, de eucharistie, de rozenkrans, mediteren en de bijbel veranderen mijn leven. Ziekte, verdriet, zorgen en teleurstellingen horen ook bij mijn leven, ik tracht er het beste van te maken, mijn geloof speelt hierin een crusiale rol. Soms wordt het mij te veel en struikel ik, om vervolgens weer op te staan en door te gaan. Mijn zegeningen, het is goed om daar vaker stil bij te staan en dankbaar voor te zijn. Onderweg naar Kerst onderweg naar het Licht, op U mijn vertrouwen stellen.

AgnesEk schreef op 8 december 2023 om 13:21

Mijn leven is veranderd door de digitale retraites van de voorbije jaren.
Daar ben ik erg dankbaar voor. Ik heb mogen meelopen in het leven van Jezus van Nazareth, ik heb Hem terug leren kennen. Ik heb leren luisteren met mijn hart.
Daarom kon ik schrijven : het eeuwige zoeken en getwijfel voorbij…maar er is ooit een tijd om het getwijfel los te laten. Die tijd is nu. Mij over te geven aan het geluk. Zijn geluk die mij omringt. Dit schreef ik twee jaar geleden dank zij de genadevolle digitale retraites.
Het is ook plezierig terug het geloof in engelen toe te laten. Ik ben zo dankbaar dat ik het oude-nieuwe geloof terug gevonden heb.

Anita schreef op 8 december 2023 om 12:37

.Weleens, maar de grootste verandering is een kind te hebben.
.Voor het groot geluk als moeder voel ik me begenadigd en ook verantwoordelijk.
Het bewandelen van het leven als gezin met een kind is zo bijzonder, voor mij alsof ik mijn geschiedenis zelf zie geboren en groot gebracht door mijn ouders. Zo dichtbij met de schepping, zien groeien, en alles leren van nul tot volwassen. Brengt mij dichter bij de Schepper, onze HEER, beseffen dat het alleen zonder HEM onmogelijk is.