Gastenboek

Anita schreef op 13 december 2023 om 05:07

Voor mij betekent het altijd op de HEER rekenen. Of niet zelf beslissen, wat al te vaak gebeurden. Probeer de leer van HEM boven mijn eigen weg te kiezen, en niet achteraf. Laat het door Zijn Leer leiden.
Het lijden van mijn leven aan Zijn leiden toevertrouwen.
Zo ver ben ik nog lang niet, maar dat wil ik als doel bereiken. Dagelijks herhalen.
Dan kan ik mijn rust vinden, ja ZIJN JUK is zacht en veel lichter, (samen gedragen)

Gertruida schreef op 12 december 2023 om 22:26

In worste en dorre delen van mijn leven een pad effenen, dat is niet makkelijk, ik denk dan aan ziektes, karakter, tegenslagen, schaamte, onrecht, leugens, onbetrouwbaarheid, en onmacht. Beslechten van oneffenheden gaat mij wat beter af, alhoewel ik lig wel eens te draaien in mijn bed, jammer dat ik ruzie mijdt, wat is dat toch, vreze voor de mens, nog heel wat hobbels te nemen

Hermaria schreef op 12 december 2023 om 21:47

het oude huis

mijn lichamelijk huis is
een soort van rammelkast
aan een telraam van tien
heb ik niet genoeg

elke kraal telt voor een
te nemen berg of kuil
vaak eerst terugdeinzend
voor de eenzame klim of sprong

maar dan is daar jouw hand
je klimt met me mee
vangt me op in de diepten
zo zielstroostend nabij

Marjoke schreef op 12 december 2023 om 21:25

Citaat 4 is echt helpend bij mijn pogingen het pad te effenen voor de viering van het kerstfeest,
Bij zoveel barmhartigheid van Gods kant ga je toch helemaal door de knieën.
Het ontroert me Gods liefde zo diep te mogen ervaren.

Lieve schreef op 12 december 2023 om 21:19

Een juk opnemen: niet zo evident. In deze periode van mijn leven zeg ik meer: het is genoeg geweest, ik kan niet meer. Maar dan zijn er de ogenblikken van rust en stilte, heel kort soms om een vernieuwde kracht in mij gewaar te worden. Dan zeg ik: hier ben ik, doe maar. En inderdaad, de Heer die mij gezonden heeft, hier in deze situatie, en met die opdracht, laat mij niet in steek. Hij zorgt ervoor dat ik mooie muziek hoor, een goed boek in handen krijg hoewel er niet veel tijd om te lezen is, maar toch: die ene bladzijde die me raakt…, een korte maar deugddoende wandeling… Het zijn allemaal dingen die het juk verlichten. De grootste obstakel is wel het opnieuw zelfgericht gaan leven, en die momenten zijn er ook. Maar Hij is barmhartig en ik mag steeds opnieuw beginnen. Dank U, Heer

Frieda schreef op 12 december 2023 om 20:28

Heer,
ik kom naar Jou toe,
met omwegen
en lange pauzes.
Heel wat bochtwerk
weinig kapwerk.
Is het dan geloofwaardig
als ik zeg
“ik kom naar Jou toe”?
Maar naar wie zou ik anders gaan?
Kom Heer Jezus kom!

Marc Depoorter schreef op 12 december 2023 om 20:23

Het pad rechten blijft een harde noot om te kraken. Zelf vind ik het natuurlijk fijn als je efficiënt kan werken, met een goede voorbereiding gaat de eigenlijke tocht inderdaad wel vlotter. Maar nog belangrijker is dat je je voorbereiding kan relativeren want komt ‘immanuel’ nu net niet op een onverwacht moment, doorkruist het niet jouw welopgezet plan. Noch dag noch uur zijn gekend je daarop voorbereiden is moeilijk. Obstakels wegnemen is wat Jesaja ons oproept Heer help me daarbij!

Wilma schreef op 12 december 2023 om 19:50

Midden in de storm op het water, in de boot met de discipelen, bleef Jezus rustig. Het stormt en er zijn planty obstakels in deze wereld. Gewoon ‘in rust blijven’, Hij is mijn grote voorbeeld!

Olivia schreef op 12 december 2023 om 19:43

God is op komst! Zie de Heer komt met kracht, diep was de verbazing van de engelen toen zij het wonder van Uw menswording zagen. Zij immers aanschouwden hoe de ongenaakbare God als mens voor ieder van ons toegankelijk werd. Nu woont Hij midden onder ons en hoort ons allen roepen:

Bart schreef op 12 december 2023 om 19:32

Deze dagen waarschuw ook ik mensen om elkaar te sparen en te letten op een goede gezondheid want ook nu heerst er onrust van gezondheid bij veel mensen. Hierbij ook moeten we geloven, dat Jezus naar ons toe komt om ons bij te staan in die opdracht en dat is ook zo als we ons klein en nederig voelen. Toch moeten wij dienstbaar zijn en onze medemens helpen en daarbij ons hart laten spreken voor onze medemens om vooral de zieke en tegenwoordige hoestende medemens te beschermen en hen weer gezond te maken/krijgen. Wij moeten ten alle tijden klaar staan om onze naasten in ons hart te ontvangen en te beschermen en hierbij ook zal God Zijn Hart openen om al onze zorgen en verdriet alsook onze blijde en gezonde momenten van leven te ontvangen en toe te laten. Blijf elkaar helpen en dienen met waarschuwinstekens en geloofstekens om zo gelukkiger te zijn met en voor elkaar. Amen.

Ton schreef op 12 december 2023 om 19:26

Rust vind ik in de Stilte; weg van de verstrooiing; rust vinden met de eigen gedachten; in het volgen van de ademhaling en uitzien naar de Ander..

Gertruida schreef op 12 december 2023 om 16:54

Ik blader door het gastenboek en raak geemotioneerd, ben lid van de rk kerk
die deel uitmaakt van een federatie, eerlijk gezegd irriteert het mij weleens als medeparochianen mij goed bedoelde adviezen geven over kerkdiensten en ontmoetingen. Mijn ouders hebben mij het geloof bijgebracht, het grootste geschenk wat ik mocht ontvangen, als het lukt bezoek ik samen met mijn man de kerkdienst zaterdagavond een eindje verderop, probeer ook donderdagavond naar de mis te gaan en zondagochtend voor de buis, waarom irriteren mij die goedbedoelde adviezen? De eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat ik hierdoor wel in contact ben gekomen met Radio Maria, bidden van de Rozenkrans en Meditatieavond. Probeer mijn geloof over te brengen op mijn man, mijn kinderen en kleinkinderen. Ben niet zichtbaar aanwezig in de kerk, ben ook geen vrijwilligster, wel mantelzorger, ben er voor mijn naaste als het mij gegeven is.

Nelleke schreef op 12 december 2023 om 16:33

Ja de strubbelingen en oneffenheden in de communicatie met mijn meest dierbare ,maken me vaak boos en verdrietig en moe…Heer open daarin een weg voor ons!Zeker met zijn pensioen inzicht.
Buigt U onze karakters om zodat we meer op Jezus gaan lijken!

Gertruida schreef op 12 december 2023 om 15:56

“ Vrijmaken “ onderweg naar Kerst, ik hoop wijze mensen te ontmoeten, die een stukje met mij optrekken, er zijn nogal wat obstakels die ik moet overwinnen, mijn nood in uw handen leggen en het daar laten, niet pleasen maar helder communiceren, vergeven, stille tijd inplannen ondanks de hectiek, dankbaarheid, eerlijk mijn zwakheden onder ogen zien, Heer ontferm u over mij.

Maria schreef op 12 december 2023 om 14:39

Ja, natuurlijk zijn er oneffenheden in mijn leven:ik ben immers een mens. Maar dit kan ik aan God toevertrouwen: mijn onmacht, mijn tekortschieten, de dingen die tegenzitten. Want Hij komt rechtstreeks naar mij toe, met mededogen en
Genade.
Mijn vertrouwen hierop baant een weg voor Hem. Als ik stil wordt kan ik dit gewaarworden en binnenlaten en ik weet: niet mijn wil maar Uw wil geschiede

Martine schreef op 12 december 2023 om 12:09

Steeds weer duiken oneffenheden op. Problemen die wij stap voor stap moeten oplossen om de weg naar vrede vlak te maken.

Hendrikje ten Klooster schreef op 12 december 2023 om 12:06

Ik zie een kinderfoto, ik was 8 jaar, en zal opzoek moeten, van wat er echt van waar was toen.

Alleen de liefde behoedt ons voor vergeten, las ik vanmorgen…

En baant een weg voor de Heer. Heer ontferm U.

lutgart verdonck schreef op 12 december 2023 om 11:52

Effen in de wildernis een pad voor de Heer.

Ik ervaar mijn leefwereld ook vaak als een wildernis.
Er is zoveel wildgroei,vaak geen onderscheid meer tussen goed en kwaad.
Zo ver van de waarheid afgedwaald.
Wegen banen die telkens in een woestijn en puin dreigen te veranderen.
Zoveel blokkades en leed van oorlog,honger,dood en vernieling,dakloos zijn.
Wat een liefdeloosheid!
Er is een oproep om ruimte,om wegen vrij te maken naar elkaar en te zorgen
dat de weg naar God niet geblokkeerd geraakt.
Ik vraag om ruimte in mijn denken,in mijn zijn, in mijn hart
opdat het Kerstkind zijn intrede kan doen en het belang
van vrede en waarachtig schuldbesef er mag komen.

Anita schreef op 12 december 2023 om 11:38

Duidelijk is dat ik zelf heel hard mijn best moet doen. De weg is niet effen. Zwaar, zwaar uitputtend. En ook keer op keer bijna opgeven. Bijna…., want elke keer weer wordt ik getild.
Getroost, en zelf het gevoel van vrede komt terug juist in de zwaarste van het gevecht.
Mysterieus en toch waar. Het gevoel is waar, het kracht en de hulp is mysterieus onzichtbaar. Sterkte en goede reis…, is waarschijnlijk en waar. Sterkte krijg ik, het goede reis is tot nog toe nog gebleken. Het gaat ook niet zachter alleen verdraagzamer.

Cilia schreef op 12 december 2023 om 11:22

Ik vraag DE Geest om te kijken, waar mijn weg is NU. In mijn hart leeft een oud verlangen dat weldra in vervulling gaat… Hij leidt mij, naar de Vervulling.

Vera van hove schreef op 12 december 2023 om 09:02

Mijn weg naar God is een gebedsweg.Maar niet zonder oneffenheden!
Verstrooidheid,afleidingen doen afbreuk aan de weg en maken hem ruig.
M’n weg moet nog vlak gemaakt worden!Met de hulp van de Heer zelf en intens gebed
Ik voel me uitgenodigd om dichter bij de Heer te komen,om aandachtiger te zijn,in liefde en wederliefde,en alzo de weg vlakker te maken

Christel schreef op 12 december 2023 om 05:25

Het lukt me niet.
Ik kan het pad niet effenen voor U Heer. Mijn eigen pad is zo krom en hobbelig. Boosheid en ontgoocheling staan mij in de weg om echt te bidden. De drukte van mijn dagen verhindert mij om het stil te maken in mij. Is dit praten tot U ook bidden? Is dit overwegen van mijn doen en laten voldoende voor U om ook bij mij binnen te komen? Misschien zoek ik te ver… Vergeef het mij Heer.

AgnesErk schreef op 11 december 2023 om 23:05

Baan een weg voor de Heer. Ik weet niet hoe ik over Jou kan spreken tegen mijn kinderen en hun kinderen. Ik weet het niet. Ik weet ook niet hoe zij denken over Jou of jou ervaren. Over God spreken we niet met elkaar en ik ken er geen woorden voor.
Ik weet alleen dat het goede mensen zijn, niet oppervlakkig en sociaal geëngageerd. Ik weet ook dat zij niet verlaten zijn door de goddelijke liefde.
Maar ik zou zo graag willen dat zij allen ook de troost van een nabije God mochten ervaren. Misschien is hun weg helemaal anders om U te bereiken.
Ik zie ze allemaal zo gaarne maar Jij Vader ziet ze allemaal nog veel liever, misschien vinden zij Jou in nieuwe teksten, ook woorden van Jou.

Marc Depoorter schreef op 11 december 2023 om 22:44

Vaak zijn het inderdaad vrienden die jouw de ogen openen, die je op weg zetten, je meedragen, je dragen. Van vrienden neem je makkelijker iets aan, maar als ik me inleef in de lamme bij Lucas dan heb ik toch de neiging om die ‘vrienden’ weg te sturen en hen te vragen me met rust te laten. Waarom al die moeite? Ben ik dit wel waard? En waarom willen die vrienden dat? Om mij niet meer te moeten helpen? En hoe dwingend zijn Jezus woorden niet? Sta op en loop en neem je bed mee. Maar dit is vanuit de visie van de lamme, en eerlijk zijn het niet die vrienden die eigenlijk zeggen: he jij kan meer dan je denkt. Iemand dichter bij Jezus brengen is iemand laten ervaren dat hij meer kan dan wat die laat zien.

Bart schreef op 11 december 2023 om 21:12

Vandaag ben ik wederom attent geweest om iemand te waarschuwen voor haar gezondheid. Haar verkouden stem per telefoon klonk niet goed. Zij met haar man zaliger heeft veertig jaar met raad en daad bijgestaan. Nu was het mijn plicht haar te waarschuwen voor haar gezondheid. Dat was en is deze dagen mijn plicht vanuit het evangelie gezien: “Jezus genas ook de lamme” en wij moeten ook elkaar beschermen en genezen en gezond houden.
Ook van harte de mis meegevierd in gebed voor een overleden vader. Jezus komt steeds ‘naar beneden’ en s aanwezig, als wij Hem aanroepen. Hij doet elke moment baanbrekend werk in en met ons en wij helpen Hem van harte mee en wij blijven Hem volgen en naar mensen toe te brengen. Ik en vele anderen doen het voort, want zonder Hem lukt het niet. Hem steeds oproepen en aanwezig stellen ins ons dagelijks werk en leven. Amen.

Lieve schreef op 11 december 2023 om 21:06

Deze avond heb ik het moeilijk. Ik weet niet goed hoe reageren om de kwaadheid in mij om te vormen tot vertrouwen. God, ik kom bij U. Mag ik uw blik op mij laten rusten? Zie mijn hart, dring door tot in het binnenste van mijn ziel. U behoor ik toe.

Olivia schreef op 11 december 2023 om 20:32

Laten we getuigenis afleggen van ons geloof in Gods Woord, dat Hij ons nabij blijft, in alle omstandigheden.Geloof dat je nooit alleen bent, dat God bij je is en je Vader is.
Geloof dat God zijn Zoon Jezus, naar de aarde heeft gezonden. Geloof dat Jezus is gekomen, om ons de weg van ons leven te wijzen. Geloof dat de Geest van Jezus, in ons leeft en werkt. Geloof dat Jezus bij je is. Vandaag en altijd, tot in eeuwen der eeuwen.

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 11 december 2023 om 20:09

Dit mooie woord kwam op ;

‘ Genoeg ‘

Ton schreef op 11 december 2023 om 19:53

Onze schoonzoon, zo gedeprimeerd, dat het leven voor hem niet meer hoeft.. Onze dochter, die hem vol liefde het leven in probeert te trekken..; zo’n moeizaam proces.. We luisteren naar zijn verhaal..; wat goed dat hij het toch vertelt. God, ben er toch bij..

Albert schreef op 11 december 2023 om 18:51

De eerste betekenis van de tekst bij Jesaja is de haast die de Heer heeft om uit de ballingschap van het tweestromenland, terug te keren via de woestijn, en niet via de toen gebruikelijke wegen. Waarom via de woestijn? De EEUWIGE wil zo vlug mogelijk terug naar het land en de plaats waar hij verbleef in Jeruzalem. De tekst gaat bij Jesaja niet over ons, niet over onze woestijnen, bergen of dalen, maar over de vreugde van de terugkeer van de Heer. Lees aandachtig verder het hoofdstuk waarin deze tekst voorkomt. Deze tekst straalt de vreugde uit van de terugkeer, zoals er vreugde was bij de uittocht uit het land van Egypte.

Nelleke schreef op 11 december 2023 om 17:57

Ja er waren zeker mensen die mij op De Weg plaatsten; ouders, leerkrachten op basis en voortgezet onderwijs zondagsschool cathechisatie en jeugdvereniging overal waren zij..ik besef vaak niet hoe ik daarmee gezegend ben.ondertussen lijkt m.n.geloof dan zo ” gewoon” is dat voor anderen ook herkenbaar?Daarom wil ik m.n dankbaarheid iedere dag uitten naar de Heer ..ik ben onlangs ouderling geworden en zo wil ik anderen meenemen op De Weg helpen door een luisterend oor te bieden en met mensen te bidden.
Een obstakel voor mij dus ” het gewone”…de bijzaken van het gezellige van deze tijd( sinds jaren weer eens de(kunst) boom gezet e.d.Ik moet me iedere dag laten leiden door de H.Geest.En ook bidden of de Heer m.n ( kriebel) hoest wil genezen waardoor ik al 3x niet naar koor heb kunnen gaan…zovlak voor kerstuitvoering en de prachtige adventsliederen in de kerk, niet fijn !
Vanavond hoop ik maar weeer s proberen..
Shalom voor iedereen!

Hanneke schreef op 11 december 2023 om 15:21

Mijn oud-buurvrouw is dementerend , maar ik stuur haar áltijd een Adventskaart. Vandaag kwam iemand mij een kaartje van háár brengen. Ze schreef : ” Voor Hanneke de Hoog en de kippen. Lieven Hanneke .. Hartelelijke van Gerrie Alles goed met je , hartelijke groeten van Gerrie je buurvrouw van toen ”
Wat een geschenk ,zo ontroerend ….
Haar huis was net als het mijne, vol dichtbundels en boeken [ die bespraken we samen] , en dan raak je je táál kwijt!
Even moet er een LICHTstraaltje haar hoofd binnen gekomen zijn om dit te kunnen schrijven !
Als een gat in het dak …

Martine schreef op 11 december 2023 om 12:03

Ik had het geluk dat ik van bij mijn geboorte door de mensen om mij heen naar God gebracht werd door mijn familie. Zo leerde ik in mijn jeugd heel veel mensen kennen die mij het goede voorbeeld voorleefden en mij ondersteunden op de goede weg te blijven. Zelf mocht ik meedoen aan de opbouw van Gods rijk. Ik pak de taken in de mate van het mogelijke zoveel mogelijk over om dezelfde mogelijkheden die ik kreeg aan anderen te geven. Gaandeweg valt ons netwerk uiteen. Ouderen sterven, jongeren kiezen een weg die niet de mijne is. Dit doet mij vaak twijfelen of ik wel goed bezig ben. Jullie helpen mij om deze twijfel te ontrafelen en mij hopelijk op de goede weg te houden.

Madeleine schreef op 11 december 2023 om 10:46

Mijn zus bracht mij bij Jezus door mij voor te bereiden op mijn eerste communie. Later leerde de charismatische vernieuwing mij de barmhartigheid van God. Nu alle dragers zijn weggevallen is alleen God en heel het hemels hof mijn steun en toeverlaat. Nu is mijn vraag ,en ik, wie bracht ik bij Jezus? Mocht door mijn gebed vele harten een schuilplaats hebben gevonden bij de Heer.

Machteld schreef op 11 december 2023 om 10:37

Vader God, ik kom naar u met mijn zwaktes, ik erken dat ik moeite heb met vergeven. Wilt u maken dat dit vlotter gebeurt, dat ik de negatieve dingen beter kan loslaten. Ik heb ook moeite om iedere dag tijd te maken voor u, om regelmatig met u te praten in gebed. Vergeef me daarvoor, hemelse Vader, ik wil proberen om dit vaker te doen. Dank u omdat u een vergevende God bent.

Vera van hove schreef op 11 december 2023 om 09:00

Mensen naar Jezus brengen.Dat was mijn taak toen ik leerkracht godsdienst was.
Nu zijn er twee mensen in mijn leven,die me steeds dichter bij God brengen.Ze helpen me om heel voorzichtig obstakels te omzeilen
Deze retraite brengt me ook dichter bij Jezus en is een belangrijk deel in mijn gebedsleven.

May mertens schreef op 11 december 2023 om 08:15

Heb genoten van kleine ontmoetingen

Bavo.vd schreef op 11 december 2023 om 07:22

Mochten ook wij mensen met moeilijkheden, of beperkingen, tot God Brengen, op de berrie van onze goede wil en vriendelijkheid.

Trees schreef op 11 december 2023 om 07:17

Heer Jezus .Deze morgen wil ik u bedanken voor zoveel mensen die me eerlik durfden te zeggen wat fout is in mij want daardoor ben ik dichter bij u gekomen .Dank u dat u van mij houd zoals ik ben ,laat mij u beminnen om ook de anderen te beminnen met hun fouten ,Trees

Wilma schreef op 11 december 2023 om 03:27

In de ogen van Jezus zie ik mijn eigen schoonheid, identiteit en eigenwaarde. Naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen. De prestatiemaatschappij en andere mensen kunnen mij dat niet geven. Ik ben Zijn geliefde. Hij heeft mij gewild, om wie ik ben, bij Hem ben ik veilig en geborgen. Hij is mijn schuilplaats en laat niet los wat Zijn hand begon. Hij maakt werkelijk vrij. Dit is mijn vertrouwen voor nu en de toekomst. Jezus deze wereld heeft Jou zo nodig, openbaar Je, in en door ons heen, steeds meer!

Cheryl schreef op 11 december 2023 om 02:43

Ik voel mij goed. Deze tekst nooit zo bekeken. Meer bekeken vanuit het geloof dat de mensen hadden dat Jezus zal genezen, maar niet vanuit obstakels die er zijn. Het dak was een belemmering, maar er zijn nog meer belemmeringen om Jezus te ontmoeten. We moeten onszelf elke dag onderzoeken. Ik voel mij goed en ben dankbaar voor deze bezinning. De eucharistieviering is zo belangrijk in ons leven. In de eucharistie geeft God zich helemaal brood en wijn als gaven voor ons allemaal.Ken je dat lied? Er komt steeds meer licht

Cilia schreef op 11 december 2023 om 00:50

Ik ben er nu meer van bewust dat ik zelf moet op weg gaan; wij worden gevraagd te komen, om voorbereid aan te komen.

Cilia schreef op 11 december 2023 om 00:46

Ik hoor nu pas de uitnodiging; ‘Ik wordt gevraagd te komen, om voorbereid aan te komen…’Dank.
Ik vraag de H. Geest om mij de weg mee te gaan; welke richting, naar wie? naar mezelf?
Gij WEZER, leidt mij, ik wil.Ik zal gaan.

Nelleke schreef op 11 december 2023 om 00:18

Obstakels genoeg..in hoeverre kan ik imperfectie toestaan om me daarmee te wenden tot Hem?
Obstakels van uiterlijke dingen..gisteravond en vandaag ons een huis een beetje versiert en daar veel plezier aan beleefd.En vanmorgen een prachtige dienst meegemaakt en fijne ontmoetingen met gemeenteleden
Vandaag dus veel zegen ervaren.
Shalom voor vannacht aan allen…

Gertruida schreef op 10 december 2023 om 23:09

“ Uitgeput en Hulpeloos “ herkenbaar, heb de ziekte van lyme, ging de laatste tijd redelijk totdat Covid zijn intrede deed, kamp nog steeds met de gevolgen, ben fysiek beperkt, heb veel pijn, …
Momenteel in het medisch circuit, om onderliggende kwalen uit te sluiten, hoop en bid op vooruitgang, liefdevolle verzorging en begrip. Met name Onbegrip komt hard aan, vooral als het je integriteit treft, je wilt graag meedoen en geven, maar bent beperkt, mensen oordelen, snappen het niet, ook kerkmensen, ziekte is een eenzaam proces. Een enkeling die ik vertrouw, vertel ik echt hoe het gaat, probeer mij te richten op het Licht, mijn vertrouwen in de mens is ernstig beschaamd. Jezus liefdevolle blik geeft mij Troost en Hoop, ik mag mij geliefd weten bij hem.

lutgart verdonck schreef op 10 december 2023 om 21:35

Elkaar bij Jezus brengen.

Wanneer ik geen energie meer heb,
verlamd door fysieke en psychische problemen,
het vertrouwen ben kwijtgeraakt door
een verstarde relatie met mijn verleden,mijn lichaam,met anderen,
hoop ik dat er dragers zijn,doorzetters die mij bij Jezus kunnen brengen.
Jezus ziet mijn verstoorde relatie met mezelf,met anderen,met God.
Jezus liefdevolle blik geeft mij vertrouwen.
IK mag opgelucht ademhalen en bevrijding ervaren.
Jezus geeft mij nieuwe moed.
Hij vergeeft en geneest mij.
Ik ervaar een nieuw begin,
een verrijzeniservaring om op weg te gaan.

Lieve schreef op 10 december 2023 om 21:11

Heer, dank u voor de mensen, de vele mensen die ik mocht ontmoeten in mijn leven en die mij tot bij U brachten. Ik mag beginnen van in mijn prilste jeugd, daarna op school en in de jeugdbeweging, gevolgd door de gemeenschap, de juiste boeken die ik mag lezen…. Ik kan het niet allemaal noemen, maar nu lijkt het erop dat U me direct persoonlijk wilt aanspreken. De weg is mij nog onbekend, uw woord is nog niet helemaal duidelijk, maar ik vertrouw erop dat U me op de gepaste tijd klaarheid zult geven.
Dank voor deze retraite die me elke avond tot bij U brengt. Ik moet er wel de tijd aan geven, en dat is soms een obstakel waardoor ik andere activiteit naar later moet laten. Heer, leer me meer en meer eerst voor U te kiezen. Amen.

Ton schreef op 10 december 2023 om 21:00

De geschriften van Etty Hillesum helpen mij de weg naar God te vinden.In het spoor van die geschriften kwam ik in aanraking met Julius Spier (handlezer). Al handen-lezend wees Spier mensen de weg naar God.Zelf ben ik ook gaan handen-lezen; Spier is mijn grote voorbeeld daarbij. God help me maar daarbij, ben er bij..

Marc Depoorter schreef op 10 december 2023 om 19:36

Ik vraag me altijd af wat er bedoelt wordt met recht te paden, slecht de heuvels in de oproep van Jesaja. Ook al zou het gaan om een geestelijk pad waarbij we onze mentale opstakels moeten overwinnen dan nog vind ik het moeilijk om de weg van zijn kronkels en zijn oneffenheden te ontdoen. Juist in die oneffenheden en die kronkels lijkt me de uitdaging te zitten waarop we Jezus’ weg kunnen ontdekken. Marcus brengt de woorden van Jesaja naar de woestijn en legt ze in de oproep van Johannes, de weg wordt nu een voorbereidingstijd, mijn mentale kronkels en oneffenheden zijn inderdaad de plaatsen waar de weg even een oponthoud ervaart, maar goed ook. Want is het niet dat het kleinste steenje op je weg dat in je schoen kruipt je het meest last kan bezorgen en wanneer je het zichtbaar hebt gemaakt je het pas ook kunt loslaten? Nadenken over de weg blijft een eeuwige opgave en het antwoord wordt er langsheen het gaan van je levensweg niet eenvoudiger op, zeker niet als je ook kennis maakt met de oosterse mystiek van de ‘Tao’, het wordt alleen maar boeiender. Dank u God dat jij meeegaat met de weg die jij me voorleidt.

Olivia schreef op 10 december 2023 om 19:13

Heb jij deze Advent een andere blik of nieuwe hoop nodig. Als je deze Adventstijd bezig bent de weg te bereiden voor Jezus, ga dan eens terug naar het “begin” en luister naar de boodschap van Johannes de Doper. Bekering is goed nieuws, want het opent je hart voor Jezus.

“Jezus, help ons om ons hart voor U te openen, terwijl wij Uw komst verwachten!”