Gastenboek

Jeanne schreef op 2 december 2014 om 15:40

Weekthema “ik houd zoveel van jou”
Vandaag 10 jaar geleden zat ik gevangen in het duisterde hol, dacht er nooit meer uit te geraken.
6 md. Later ontmoette ik ongekende mensen, onder hen ook een priester,. Niet plots, maar stilaan kwam er een lichtje naar boven. Die priester is nu ook mijn biechtvader.
De Heer was werkelijk met me bezig. Niet tegenstaande er nog veel tegenslagen zijn kan ik alles gemakkelijker dragen. In de stilte ontmoet ik Iemand waar ik alles kan aan vertellen. Alles kan ik Hem toevertrouwen, dit geeft een enorme verlichting.. Ik dank, met en door Maria ,de Heer voor zoveel liefde.
Dank ook, dat het mij mogelijk gemaakt is ,om deze retraite mee te kunnen volgen..
Dank aan aldegenen die hieraan meewerken en -meedoen.
Het is fijn te kunnen delen en luisteren.
Aan iedereen veel liefde en vrede toegewenst.

Peter schreef op 2 december 2014 om 15:16

Verrassend dat God het steeds weer opnieuw met ons mensen aandurft en ons op weg stuurt om de weg van gerechtigheid, van een leefbaar leven voor ieder, gestalte te geven. Daartoe mogen we ons allen, zoals Abraham, geroepen weten. En daartoe mogen wij ook Gods zegen ontvangen, Gods belofte is immers: ‘Ik zal met je meetrekken en je zegenen.’ Gods zegen over onze levensweg, in verbondenheid met God en elkaar, welke vorm krijgt dat in het gewone leven van alle dagen? Dat is is de vraag die ik vandaag voor mezelf stel.
Mogen wij ons allen geroepen weten door God, om onze eigen weg in het leven, onze eigen roeping, te ontdekken.

Frederik schreef op 2 december 2014 om 13:54

Sinds een maand op pensioen en nu wat op zoek naar een nieuwe structuur in mijn leven. Ik ben nooit een vlotte bidder geweest, ben veel te vlug afgeleid. Bovendien voel ik me wel heel erg goed op dit ogenblik in mijn leven. Dus neen, op dit ogenblik voel ik in mij niet de oproep om weg te trekken en iets nieuws te beginnen. Maar ik hoop wel dat deze bezinning mij zal helpen om wat diepte te brengen in het al te commerciële familiefeest dat Kerstmis is geworden de laatste jaren.

Ninja L. schreef op 2 december 2014 om 13:26

Ik zou graag mijn leven over een andere boeg gooien. Meer spiritueel zijn, meer tijd maken voor God, tijd nemen om geraakt te worden. Vaak lig ik tot 10u00 in mijn bed (studentenleven) om daarna Facebook te checken en wat lui rond te hangen, om daarna naar de les te gaan. Ik zou graag om 07u00 opstaan, het ochtendgloren meemaken, tijd nemen om te bidden, te lezen,… Bewegen, actief zijn! Ik heb het gevoel dat ik vele uren van mijn dagen verspil. Ik ga proberen er deze advent werk van te maken om mijn leven en dagen in te delen zoals ik het in mijn gedachten heb. Vertrouwde schema’s los te laten dus en eens een andere weg proberen!

Ria van der Ploeg-Spijk schreef op 2 december 2014 om 13:26

Vandaag begonnen en wat raakt me het.
De weg van Abram en Sara.
het vertrouwen wat ze hebben.
Zo mogen ook wij vertrouwen want God heeft ook met ons het beste voor!!
Hij houdt van ons.
Jesaja 43;4

Jolande schreef op 2 december 2014 om 11:40

Abram geeft gehoor aan Gods uitnodiging en trekt weg. Samen met zijn vrouw Sarai laat hij alles achter. Toch neemt het kinderloze echtpaar hun neefje Lot mee. Ze nemen het zekere voor het onzekere.

Het treft mij dat die grote gelovige Abram en Sara het zekere voor het onzekere nemen. Heel menselijk, maar dat mag bij God, zo te zien, erbij horen voor ons, mensen.

Tony schreef op 2 december 2014 om 11:35

Twee jaar geleden heb ik ook alles achter gelaten om mij elders te vestigen. Ik was doodongelukkig. Vandaag word ik op mijn nieuwe stek met de dood bedreigd omdat vanuit mijn oude woonplaats, de mensen jaloers zijn op mijn nieuwe geluk. De grootste haters zijn in de Kerk te vinden. De priester zegt: “Ga heen in vrede.” en nog voor de gelovigen de kerk uit zijn, uiten ze hun verwensingen aan anderen. Moesten ze durven ze sloegen elkaar de kop in! Waar is dan die Goddelijke vrede te vinden? Vrede is een illusie.

Peter DB schreef op 2 december 2014 om 11:04

Het komt er bij het ingaan op God’s uitnodiging om je leven over een andere boeg te gooien niet enkel op aan om de vertrouwde dingen, maar ook de nare dingen die je overkomen zijn, los te laten, en om het Nu met al zijn vreugde en verdriet ( die twee communicerende vaten zijn ) te aanvaarden. Aanvaarden wat gebeurd is en dat het goed is, een verrijking. Niet het kwaad aanvaarden ( gerechtigd opkomen voor gerechtigheid ), maar aanvaarden dat lijden deel uitmaakt van het leven.
Een mij voor de rest onbekende doctorandus W. Barnard verwoordde het midden vorige eeuw in alle eenvoud zo:

Gods goedheid is te groot,
voor het geluk alleen,
zij gaat in alle nood
door heel het leven heen.

Johannes schreef op 2 december 2014 om 10:42

Trek weg uit uw land. al biddend heb ik ingezien wat ik moest verlaten. Een uitspraak van iemand heeft mij diep gekwetst en vernederd. Aanvankelijk was het moeilijk dit te vergeven en helemaal los te laten. Het is dank aan de steun, het gebed van de vele mensen die met mij deze retraite volgen, dat ik het kan doen. Ik ben blij en zeer dankbaar voor dit licht en die hulp. Dank aan degene die dit voor ons mogelijk maken. Dank U Heer, voor de lichte vrijheid en vrede die nu in mijn h

olislaeger Arlette schreef op 2 december 2014 om 09:46

Vandaag krijg ik door de tekst over Abraham ook het gevoel dat ikzelf ook dingen kan veranderen .

Tanya schreef op 2 december 2014 om 08:54

De mooie bijbelteksten raken mij, te weten dat God zoveel van ons houdt.
Wat Wietske hieronder om 8.43 heeft bericht raakt mij ook zeer, Haar woorden zijn mijn woorden. Wat mooi om dit te delen.

Wietske schreef op 2 december 2014 om 08:43

Vandaag moet ik denken aan wat ik moet achterlaten: de wil om steeds maar gezien te worden, terwijl ik al door God word gezien. Het feit dat Hij met mij bezig is, is daar een teken van. Heel voorzichtig durf ik de deuren van mijn hart helemaal open te gooien voor God die in mijn binnenste mag wonen, ook waar het niet opgeruimd is. Ik bid dat God steeds dieper mij weet te raken, zodat ik ook naar anderen daarvan iets kan laten zien. Ik bid dat Gods zoon ook in mij geboren mag worden. Iedereen veel zegen op haar of zijn weg gewenst!

Wim schreef op 2 december 2014 om 07:27

Wat vandaag tot me sprak in de bijbeltekst: om God’s stem te horen moeten we het stil maken in onszelf. Vaak zijn we heel ‘vol’ heel druk bezig, gejaagd, in een bepaalde stroom/flow van activiteiten.

Ik hoop de komende weken die stilte te kunnen vinden, om God’s stem, en mijn eigen hart, duidelijker te kunnen horen spreken.

Guido Struyve schreef op 2 december 2014 om 06:50

Dank voor dit mooie initiatief, hoop dat het niet stopt na de advent.
nog een gezegende dag aan ieder.

hanneke schreef op 2 december 2014 om 02:15

Tis al laat. Had een begrafenis vandaag en kon me niet concentreren op het thema van vandaag. Door de reacties van anderen vandaag voel ik me toch verbonden en bemoedigd. Wat een prachtig dat dit via email kan. In de kerkdienst op de uitvaart ging het over de muren van je hart. Ik dacht ; die heb ik ook. Ging denken over de stenen die symbool staan voor pijn in mijn leven die die muur hebben gebouwd.Toen kwam er een fractie van een seconde God’s liefde binnen in mijn lichaam. Ik werd zo verheugd. Ooh het bestaat dus toch nog! Daar achter mijn muren is God’s liefde dus! Ik heb nog veel te doen met die stenen de komende tijd. Of God heeft nog veel te doen met mij. Kan alle tweee. <3

Henriëtte schreef op 2 december 2014 om 00:39

Ik kan mij nog niet zo goed concentreren wat het gebed en de stilte betreft.
Om weg te trekken uit het vertrouwde naar het onbekende lijkt mij ook heel moeilijk.
Wat mij aansprak was,dat God Abram zegende en erbij zei.
Ik zal degenen zegenen die u zegenen.
Dat gaf mij hoop en wilde Abram zegenen om ook van God gezegend te worden,ondanks dat Abram hier niet meer is.
Daarom dank ik Abram dat hij wel de wil had om te gehoorzamen aan God,waardoor ik nu ook bij dat nageslacht mag horen wat door God gezegend is in Jezus Christus en door Jezus.
Ik wens jullie allemaal ook Gods Zegen toe….Henriëtte

Wilbert schreef op 1 december 2014 om 23:32

Die Abraham ging toch p maar op reis.
Die liefde tussen God en hem intrigeert me. Voelde hij God in elke vezel, Welke toekomst zag hij voor ogen met God? Gods liefde uit zich in zijn voorzienigheid voor zijn hele hebben en houwen. Ik denk dat Abraham Gods liefde voelde bij elke stap. Daar ga ik eens aan werken= bidden.

Margriet schreef op 1 december 2014 om 22:37

Het treft mij in mijn aanvoelen dat God mij innig liefheeft. Liefde op een zeer diep niveau die alle oppervlakkigheid van het leven overtreft.
Hier kan ik enkel dankbaar om zijn.

De Vos Marijke schreef op 1 december 2014 om 22:18

Dank je God,
om mét mij te zijn.

Michel Lenaerts schreef op 1 december 2014 om 22:11

De Advent is begonnen, we worden opgeroepen tot waakzaamheid. Het bewust-zijn ontstaat, wanneer geest en lichaam in een geest van broederschap tegenover elkaar staan. Geest en lichaam kunnen maar één zijn en blijven, wanneer ik God de eerste plaats geef in mijn leven, wanneer ik mij laat leiden door de Heilige Geest. Hij vormt de eenheid die mij één maakt en houd. Wanneer geest en lichaam één zijn, wanneer zij elkaar aanraken, dan ontstaat er bewustzijn. Ik geloof dat bewustzijn NOODZAKELIJK is om waakzaam te kunnen worden en zijn, want wie bewust leeft, leeft in het hier en nu. Door de zonde zijn geest en lichaam in mij uit elkaar getrokken, zijn geest en lichaam tegenover elkaar komen te staan in plaats van naast elkaar, in plaats van bondgenoten te zijn. Door de zonde, door dit uit elkaar trekken van wat God één gemaakt heeft, is het bewustzijn aangetast geraakt en vertroebeld, is onze ziel opgesplitst in twee delen, in een bewuste en onbewuste factor. Stilletjes aan zijn wij in slaap gewiegd, zijn wij levende doden geworden. Opgesloten door de zonde in een doodse kerker. De Advent beweegt ons om op te kijken naar het nieuwe Jeruzalem, dat in de Persoon van Jezus Christus tot ons ZAL komen. Beste broers en zussen, ZAL komen. De HEER is op komst!!!
Persoonlijk getuigenis:
Geest en lichaam zijn één aan het worden in mij, door de komst van de Levende Heer in mijn midden, nu 12 jaar geleden. Hij stond aan de deur van mijn hart en klopte, ik hoorde zijn stem, deed de deur langs de buitenkant van mijn hart open, de HEER kwam mijn graf binnen, trok me recht, en zo ben ik uit mijn graf, uit de doden kunnen en mogen opstaan! Ik was door de zonde buiten mezelf, maar Jij HEER was/bent in mij. En vervolgt Jezus… (Openbaringen 20.3) en we zullen met elkaar aan tafel gaan. Daar in mijn graf heb ik voor het eerst eucharistie gevierd met Jezus Christus. Door zijn aanwezigheid heb ik de kracht gevonden om uit de doden op te kunnen en mogen staan. Door zijn komst en het openen van mijn innerlijke deur, is geest en lichaam terug één aan het worden in mij, is het proces van bewustwording in mij op gang gekomen. Hoe langer hoe meer zie en ervaar ik, hoe mijn bewustzijn groter word, ik meer en meer in mezelf en in het hier en nu binnen kom.
Waakzaamheid. Ik kan en ben maar waakzaam vanaf de moment dat ik de HEER van alle leven de kans heb geboden om in mijn graf binnen te komen. Dat heeft geest en lichaam terug samengebracht in mij, de HEER brengt bewustzijn tot stand in mij om waakzaam te kunnen worden. Maar ik denk dat er nog een tweede belangrijk gegeven is, namelijk dat nu ik mij met de levende HEER verzoend heb, dat ik ook in die liefde moet blijven staan, wil ik de lamp brandende houden. Dus eerst en vooral de liefde tot GOD en die tot de naaste. Wie God werkelijk ontmoet en Hem in zijn hart binnen laat, die gaat spontaan de naaste beminnen, dat is toch mijn ervaring. God is een verslaving die vrij maakt. Eens je Hem gesmaakt hebt dan verlang je niets anders meer, maar vanaf dat je Hem gesmaakt hebt dan voel ik alleszins een ENORME drang om die liefde die Hij is door te geven. Ik wil Hem vasthouden en uitdragen tegelijk. Zo ervaar ik God.
De Advent roept ons dus op ons te bekeren, ons om te keren in ons graf, door de levende HEER Jezus in ons graf binnen te laten, opdat wij vanuit die ontmoeting uit de doden opstaan, om dan getuigen van de levende, Verrezen HEER te worden voor anderen. Leven worden met en voor God en de naaste.
Gods Vrede en zegen voor jullie, je broer in Jezus de HEER

L schreef op 1 december 2014 om 22:08

Tony, ik heb een vraag voor jou: Ben jij blij met je gaven en je talenten? Dit heb jij gekregen van God. Durf jij deze laten zien? Durf jij het beste van jezelf tonen aan anderen?

omid schreef op 1 december 2014 om 22:07

Is wel ’t moeilijkst wat bestaat: geloven dat God liefde is. Zeker als mensen van wie je het verwacht zoals priesters, pastors je dat niet laten zien en voelen en hun houding en reacties eerder een ontgoocheling en ontreddering zijn! Dan blijft het toch maar puur abstract, niet?
Maar …maar zo kan je voor jezelf leren van niet te zijn of doen als zij die ons te weinig liefde betonen en zo Gods’liefde in vraag stellen
.In Iran zegt men: van wie leer jij goed en vriendelijk zijn? Antwoord: van diegenen die dat niet zijn!
Over’ God is liefde’ en ‘God is er voor jou’ mogen we de anderen niet rond de oren slagen! Niet te melig doen, want de realiteit is zo anders! Voorzichtig omspringen met het woord ‘GOD ‘ en ‘LIEFDE’; Het overstijgt ons. Het is zo oneindig groter.
Men moet er mee omgaan als ‘heilig’ en zeer kostbaar! Met schroom!

Goedele schreef op 1 december 2014 om 22:06

Tony, alle liefde die tussen mensen aanwezig is komt langs en door God, want God is liefde, in elke mogelijke vorm! Elk moment van vrede of vreugde is een moment van God, want God is vrede en vreugde. Ik hoop dat je God mag vinden in je leven, op welke manier dan ook, ik bid voor jou. Heb hoop want er is nog steeds liefde in deze wereld, tussen het geweld door, maar je moet het eerst willen zien en de liefde toelaten!

Caron Martha schreef op 1 december 2014 om 21:45

heb het stil gemaakt,en dan met God gepraat hoe moeilijk ik het heb met het gebed in de gebedsgroep,en ik er niet kan toekomen er echt te bidden ,doordat ik me erger aan enkele personen, Ben er echt verdrietig om en vraag me af waarom toch Heer!

Marjolein Povel schreef op 1 december 2014 om 21:26

Hoe moeilijkvind ik het om mijn inwendige angsten en mijn wantrouwen van de medemens los te laten en hoe heilzaam is dan zo’n gastenboek.

Emmy schreef op 1 december 2014 om 21:17

Jesaja 43, 4b en 19 zijn mij zeer dierbaar. Ze zijn mij aangereikt toen ik op een punt in mijn leven mij ongeliefd,
onbemind en een mislukking voelde. Toen ik deze voor het eerst las, was ik zo ontroerd en begon mij
toch weer geliefd te voelen. Oneindig dankbaar ben ik voor deze liefde, deze onvoorwaardelijk liefde van God
dat ik mag zijn wie ik ben. Het is overweldigend en ik kan alleen maar proberen om deze liefde te beantwoorden
door Zijn Liefde uit te dragen naar de medemens. Niet altijd makkelijk en ik wil hierin nog wel eens falen.
Heer help mij hierbij dat ik ook altijd in de medemens U zal zien. Niet alleen de mensen die ik graag mag maar ook
de andere mensen die hebben het misschien wel harder nodig. Amen

Margaret schreef op 1 december 2014 om 20:57

Ja, ik heb liefde ervaren throughout my life. – both., god’s and human love -. I am very, very grateful and thank god every day many times. Ik ben 84 en ben all 3 jaaren allen. Dankbar zijn helpt met verlies omtegaan en maakt blij. Dank ,dat ik met deze retraite mee mag doen. Ik voel my eens met all de lieve. Mensen die mee doen. It feels als a ‘power house of love which reaches out into the world . Dear lord , please, draw my and all your hoping, trusting people, deeper into your loving hart.

Merel - Maria Menken schreef op 1 december 2014 om 20:11

God zegt niet tegen mij: “ik hou van je als jij maar…of vooropgesteld dat…
Hij zegt tegen mij: IK HOU VAN JOU !
Die Liefde zo mogen voelen en ervaren en zien in mijn ( geestelijk gehandicapte) medemens , heeft mijn leven verrijkt en verdiept.

Annette schreef op 1 december 2014 om 20:07

Liefde vandaag ervaren in twee jongvolwassen mensen die oprecht zoeken naar een nieuw begin van contact met hun chronisch zieke moeder en die ik terzijde daarin mag staan. Hun vertrouwen, hun liefde bezegelde de uitspraak van Augustinus: bewoon de liefde en zij zal jou bewonen. Dank, Eeuwige!

Herma schreef op 1 december 2014 om 19:49

Goede God, God in mij,
vaak zo ver weg in kerkelijk gebed.
Een God van liefde
in mensen
voelbaar in aandacht voor elkaar.
Tijd en ruimte om liefde te voelen.
Waarom God, zit U zo vaak verpakt
in regels en wetten
en wordt zo onzichtbaar?

Lieve schreef op 1 december 2014 om 19:43

Heer Jezus,trek ons in de warmte van uw liefde,opdat wij vanuit deze ontmoeting met U ieder mens mogen beminnen die God op ons levenspad brengt.Wees Gij de bron van onze liefde voor elkaar alle dagen van ons leven.

Jacqueline schreef op 1 december 2014 om 19:33

Ik zal nog bidden vanavond; wil echter nu graag kwijt, dat de tekst me zò raakt.
In alles wat er om mij heen gebeurt, vergeet ik vaak , mij te beseffen, dat God werkelijk van mij houdt….opeens realiseer ik mij dat (toch weer bijna vergeten…) Komt direct in mijn hart aan; wil ik graag delen!

isabelle schreef op 1 december 2014 om 19:32

Loslaten in je leven. Het vraagt iets in je leven. God zal ons erbij helpen en als we iets loslaten kan het gebeuren dat er iets nieuws komt. God, is liefde en Zijn liefde straalt Hij op elk van ons. Moge we in deze adventstijd, mensen ook ondersteunen die het moeilijk hebben om los te laten en hen laten ervaren en voelen dat God hen steeds nabij is.
Ik wil hem danken om zijn hulp en zijn vertrouwen in mij.

margo schreef op 1 december 2014 om 19:27

In mijn gebed vraag ik God mijn ernstig zieke zus te helpen haar lot te dragen, en om genezing. Want God kan wonderen verrichten. Dat is wat ik geloof.
Ik wil dit delen met jullie, die dit lezen. En jullie vragen met mij te bidden. Misschien onbekenden voor elkaar. Maar allemaal gekend door God.

amanda schreef op 1 december 2014 om 19:02

Allereerst bedankt voor deze kans.
God is Liefde en draagt ons. Zijn liefde is voor elke mens. Liefde mogen ontvangen betekent ook liefde schenken. Soms is het moeilijk in elke mens op mijn weg Zijn liefde te ervaren en hen van harte lief te hebben.
God, voor die mensen wil ik bidden deze avond en voor allen die ons begeleiden doorheen deze retraite.

Anne schreef op 1 december 2014 om 18:16

In deze advent bid ik Jezus voor al de mensen onder ons
die bang en alleen door de lange, donkere nacht van verdriet, wanhoop, vertwijfeling, uitsluiting gaan.
Ik vraag je met heel mijn hart dat ieder van hen je vriendschap, je tederheid, je persoonlijke liefde mag voelen.
opdat we op kerstdag allemaal samen het feest van het Licht zouden kunnen vieren.

annet schreef op 1 december 2014 om 17:03

Gisteren,eerste zondag van de Advent met een aantal mensen een eigen adventskrans gemaakt in onze deelgemeenschap, met aandacht voor elkaar en de eerste kaars aan gestoken, het licht laat je langzaam toegroeien naar Kerstmis

Tony schreef op 1 december 2014 om 16:52

God is liefde, maar waarom haten zovele mensen mij? Niemand heeft God ooit gezien, waar moet ik dan God’s liefde vinden als hij onbereikbaar is. Het leven is een agressie festival en als je van mensen geen liefde krijgt krijg je ze van niemand.

T schreef op 1 december 2014 om 16:48

Mooi, deze adventsretraite. Maar ook moeilijk. Meestal blijven steken bij: “Ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt, maar spreek en ik zal gezond worden.” Al klinkt dat veel zwaarder, donkerder dan het bedoeld is, als ik het zo schrijf. Zeker als ik vandaag lees over Gods liefde die ons ‘om niet’ geschonken wordt.

Leny schreef op 1 december 2014 om 15:16

Waakzaamheid is geen oplettendheid om te zien of alles wel goed gaat. Bijbelse waakzaamheid is aandacht, die voortkomt uit liefdevolle en hoopvolle verwachting. Ik verlang zo intens naar een ontmoeting met God, maar ik weet niet hoe het moet. er zijn momenten in mijn leven geweest, dat ik voelde, dat God dichtbij me is. Hij draagt mij en ik ……….draag ik hem?

Henri Jaecques schreef op 1 december 2014 om 14:54

Maandag 01 december 2014: Z.E.Pater Nicolaas Sintobin.S.J. Zeer veel dank voor UW melding “eventueel” die fout uit mijn P.C te kunnen jagen ! Hopelijk lukt het me nu en zo niet , laat ik het zo wie zo , U direct melden ! We schrijven “ADVENT ” en 01 december . Als ik al die wondermooie berichten lees ontroert het me absoluut hoeveel “nog diep gelovige ” Rooms Katholieke mensen , de Heer Jezus lief hebben , bidden tot GOD , hetzij om te danken , te vragen en vooral te eren ! Heel veel houden ter goeder trouw hier mee op , maar sommigen toch denken daarbij aan hun NAASTE , en overwegen hoe ze meer kunnen helpen ? Voor al die lieve BROERS en ZUSSEN in de heer JEZUS zou ik hen willen vragen te overwegen ’n ietwat te steunen en vooral te bidden voor mijn (onze T.R.I.V.-OSU-SJ-DSA RANCHI DJARKHAND .INDIA missieprojecten) (= Torhoutse Ranchi India VRienden- Sisters Ursulinen- Jezuïeten- Sisters Dochters van St Anna) missieprojecten ! Het is reeds 70 jaar (onze) gewoonte vanaf de ADVENT tot KERSTMIS deze en onze Pater Constant LIEVENS .S.J.. ..z.g. …dienaar Gods…MISSIE te promoten via ’n bedelbrief voor de nog honderden financieel te steunen missionaire projecten !(noot: Mijn eigen broer Rev Father Raymond Jaecques. S.J. was er trouwens 53 jaar missionair werkzaam) ! Het is en blijft de gewoonte reeds vanaf het Sint – Nicolaasfeest aan het opstellen van onze “BEDELBRIEF” te beginnen , en dit met een overzicht “inventaris” van de door ons geholpen projecten binnen het jaar 2014 ! Daarna beginnen we aan het opstellen van onze brief , mede nog het verzenden (en zo veel mogelijk per fiets om postzegels uit te sparen )! We zijn GEEN ….NGO….noch VZW- en kunnen dus GEEN aftrekbelasting documenten bezorgen ! Dit alles berust bij de HEER via ons gebed tot helpen .( We hebben hier enorm de Heilige Geest vandoen ) en ……JEZUS (zeg maar GOD) heeft ons al die jaren geholpen . Nu met en via deze zo heerlijke “RETRAITE” weten we ons iedere morgen opnieuw aanhoort tot volharding en vooral in alle stilte voortdoen ! Mogen we jullie allen (zonder onderscheid) vragen ook in jullie gebed eens op deze “zo arme Indische broers & zussen” te denken ! Laat het in ieder geval NIET zo schijnen (en noch minder zijn )dat deze povere en zeer arme jungle broers/zussen zouden moeten zeggen zoals het kleine arme SAVOYARD Parijse schouwvegertje (uit le petit Savoyard )….Les prètres catholiques mon toujours dit, que les RICHES en Paris , étaient mes frères , mais , ces frères ; est ce qu’ils pensent bien à moi ??? (zonder commentaar in onze westerse maatschappij.) !Onze Heilige Vader Paus Franciscus , herhaald het iedere dag en waarschuwt ons voor een dergelijk ” ik-zuchtig zijn” ! Het is trouwens JEZUS (GOD) zijn enige boodschap …..Bovenal bemint God maar gelijk daaraan , zonder enige twijfel UW NAASTE! Persoonlijk ……voel ik me ’n beetje , maar dan op “moderne ?” manier , ‘zoals deze kleine straatarme “Savoyard” die nog juist geduld werd en aanvaard, omdat HIJ door de schouw van het haardvuur der RIJKE PARIJZENAAR kon getrokken worden om deze te reinigen van het bitter zwart koolstof, voor 90 % ten koste van hun zeer jong leven (koolstofvergiftiging der longen) en voor wat afval van de rijke tafels van die tijd. Mijn hele leven liep zekerlijk NIET over ROZEN ! wel integendeel ! Einde humaniora studies(KSA leider, daarna Voorzitter der K.A.J.. toen nog Katholieke Arbeidersjeugd van TORHOUT. 1940-1945 . De 2e W.O. met alles erop e eraan . Samen met KSA en KAJ voor 100% passief en actief in verzet tegen al wat maar naar de SS MOF en of trawant voelde en toonde. Veel KOU -HONGER -Rammelingen van de SS en op de vlucht om met de Canadezen terug te komen en ons Vlaanderen bevrijden , -enorme KOU tijdens het Ardennenoffensief tot aan het NAZI EINDE. ! Vanaf 1946 bediende in een privé bedrijf tot aan mijn pensioen in 1990! Gehuwd in 1950 met mijn nog altijd zeer lief vrouwtje . Volgend jaar dus reeds 65 jaar , zo de HEER het belieft ons in leven te laten !Drie kinderen moeten groot brengen .Gedurende al die tijd , meer tegenslagen ,ziektes en geen al te hoge wedde ! We woonden in een zeer klein huur huisje maar het was er gezellig met O.L.Heer vooraan op de schouw hangende aan zijn kruis ! We hadden het niet breed maar we voelden ons met O.L.Heer bij ons (figuurlijk) gelukkig! Tot over ’n kleine vijf jaar ! Het zeer sociaal voelend echtpaar , onze verhuurders, kwamen te sterven en onze C.D.&V (voor zover die C nog Christelijk is ?)van TORHOUT via het OCMW (in de volstrekte meerderheid cd&v) kocht deze huisjes(ook het onze want er waren er 16) om ze af te tot tegen de grond af te breken en er zogezegd 27 sociale appartementen (drie stagen zonder lift) op te bouwen ! Wij; van onze kant waren ALLES kwijt, Ik en mijn vrouwtje hadden alles te betalen ……onze weinige huismeubels konden en mochten er niet in…..verhuis …….schilderwerken……..nieuw fornuis ……behangsels en gordijnen ……en de huishuur maal vier ! (we betaalden 150 euro huishuur voor ons huisje) nu 4 x meer ! ( ons kinderen waren het huis uit ,getrouwd, en hun eigen zorgen) tot overmaat van ramp kreeg mijn vrouwtje “KANKER ….LEIOMIOSARCOMA…..op haar rechterscheenbeen” Na 4 jaar sukkelen …drie zware operaties ….bestralingen …..en maar niet genezen , tot plots , na al die tegenslagen ,en binnen ’n paar dagen , tot grote verwondering van de Chirurgen / Oncologen / verpleegsters, Mijn Suzy , mijn vrouwtje, haar KANKERBEEN voor 100% genezen was . Alleen nog ’n litteken was en is nog het bewijs van deze zware gevaarlijke tumor! Wie was tussengekomen denkt U, niemand anders dan door de voorspraak van de dienaar Gods Pater Constant Lievens.S.J. z.g. had O.L.Heer haar genezen .(De Zalige Mother Teresa zal er echter ook wel haar deeltje gedaan hebben .) We leven nu op de rand der armoede in dit voor ons onzalig appartement en moeten zien de maanden rond te komen met een 1210 euro (voor ons twee) !En , we leven zeer eenzaam , midden MOSLIMS….. Marokkanen ,- Turken – Kosovaren ! Deze passen zich nergens aan , spreken GEEN ENKEL WOORD NEDERLANDS, en hebben een broertje dood aan poetsen ! Er komt NIEMAND van de PAROCHIE ons eens ’n bezoekje brengen, het is nochtans een enige manier om eens “echte” moslims te zien en (misschien ?) willen die wel wat praten ? We worden wel eens bezocht van de “Dominee” der “Pinkstergemeente die in de nabijheid hun bidplaats hebben! Maar , we leggen alles in de handen van de HEER ! Hij doet met ons wat hem het best past ! En, we zijn hem zeer dankbaar voor het zovele die HIJ ons geeft ! Voor SUZY hare miraculeuze genezing van de KANKER via Pater Lievens.S.J.! Voor ons beider gezondheid , we zijn nog steeds bij elkaar en “misschien” laat Hij ons , ons 65 jaar huwelijk nog vieren ! Hij geeft me op mijn 90e nog steeds de kracht en de gezondheid om te werken (samen met broer Raymond Jaecques.S.J. en ook reeds 93) voor de RANCHI.Pater LIEVENS.S.J. missie! Wellicht werd SUZY door O.L.Heer reeds hier op aarde ervoor beloont met hare genezing .! Ik laat het nu hierbij , maar je kunt ons de vraag stellen …Hebben jullie reeds in geheel dit harde bestaan “GOD” gezien en of waar was en is GOD in jullie zeer hard leven ,? ! Ons antwoord: Via zijn zoon JEZUS (en zelf GOD) iedere dag om niet te zeggen iedere seconde voelen we hem , spreken we met hem, vergezelt HIJ ons overal ! Hij verlaat ons NOOIT en krijgen we al eens slagen , We worden NOOIT weerspannig want even later , maar dan op zijn manier en soms NIET zoals wij het zouden willen , honderdvoudig. terug ! (O.A.cfr SUZY hare genezing)( Zijn steeds geestelijke HULP en soms MATERIELE HULP bij het werken voor zijn Koninkrijk en zijn blijde boodschap ! WE ZOUDEN WILLEN ZEGGEN ! JEZUS(GOD) zien we wel NIET, maar HEM VOELEN en BELEVEN en WETEN dat HIJ er is , iedere seconde en HIJ WAAKT over ONS! Maar ….WE moeten wel in HEM GELOVEN! Dit kan anders NIET ! Lieve Broers en Zussen , zeer veel dank voor het lezen en “JESU KI BARAI” Indisch voor ‘Geprezen zij JEZUS ! Henri & Suzy JAECQUES – BOYSEN.

Paula schreef op 1 december 2014 om 14:23

Liefde ervaren? van mensen: heel, heel dikwijls; van God, via Jezus? meer bewust sinds 2002.
Sterke ervaringen dit jaar via beeldentaal tijdens retraite – diep geraakt door de Ignatius Cantate waarvan ik tekst reeds deelde, in afwachting van de CD.
Chapeau en dank aan het sj trio voor deze Adventsretraite. Dit is opnieuw een liefdes ervaring door mensen en
Jezus.

Truus groen schreef op 1 december 2014 om 14:14

Ik ben geworden die ik ben mede door de liefde van God.. Dit is een gevoel dat ik regelmatig tegenkom.
het doet mij goed.
Ik voel ook wederkerigheid in mijn gebed.
Het eerste lichtje van de advent brengt mij per dag dichterbij de het kind in de kribbe, waarvan ik al zoveel geleerd heb.

MADELEINE schreef op 1 december 2014 om 13:53

DANK VOOR DE TEKSTEN . BIDDEN IS NIET MAKKELIJK WANT VAN HET OGENBLIK IK ME WIL KONCENTREREN GAAN MIJN

GEDACHTEN ALLE KANTEN UIT ..BIDDEN IS VERBONDEN LEVEN VAN EN MET HET MYSTERIE DE ONZICHTBARE GOD .

Hugo Casaer schreef op 1 december 2014 om 11:57

Op weg naar kerstdag.. tekst uit ” In Nativitatem Domini Canticum, feestmuziek van Marc-Antoine Charpentier”
gisteren gebracht door “OrSeCante” in de Abdijkerk Vlierbeek:

“De dag waarop de Heer komt is niet veraf.
Hij zal komen en Hij zal woord houden,
Het heil van de Heer is nabij
Hij die komen zal, zal aanstonds komen
Hij die gezonden worden , zal aanstonds komen
Hij zal komen en Hij zal niet talmen
Dauwt hemelen, van bovenaf en laat de wolken het rechtvaardige regenen”

lieve schreef op 1 december 2014 om 11:45

Geraakt worden door Gods liefde, ik wens het iedereen toe ! Het verandert compleet je leven; ik vind het een écht goddelijk geschenk ! Het doet me zingen, het verandert me van binnen, het doet me anders kijken naar de dagdagelijkse werkelijkheid. Het maakt dat niets meer vanzelfsprekend is, maar achter alles schuilt Zijn gelaat.
Toch, als de sleur van elke dag die schoonheid wil wegwalsen, dan is het aan mij om tijd te maken voor Hem, om Hem proberen te zien in de dingen van elke dag. Ook als ik niets voel van Zijn liefde voor mij, wat meestal het geval is, toch wéét ik, mag ik echt geloven dat Hij mij bemint ! En dat is het grootste geschenk dat er is !!!!

Rob van der Knaap schreef op 1 december 2014 om 11:15

Bidden…?
Bidden is de weg naar binnen.
Bidden zuivert de ziel
Bidden is aangeraakt worden aan jezelf.
Bidden is Gods geschenk aan jou
Bidden is op weg gezet worden.
Bidden is een relatie met God.
Bidden is een veelkleurig geheim
Bidden is stil worden voor God
Bidden is meer dan woorden kunnen zeggen

David schreef op 1 december 2014 om 11:09

De liefde die ik van de Heer mag en mocht ontvangen heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Ik wens iedereen deze liefde toewensen. Lof en dank aan de Heer.

Emile schreef op 1 december 2014 om 10:30

In het dagelijks leven is het voor mij soms moeilijk te ervaren dat ik zomaar bemind wordt door mensen/God.
Het doet mij goed opnieuw te horen dat God onvoorwaardelijk van mij houdt. Dat ik kostbaar ben in Zijn ogen.
Als dagelijkse oefening neem ik mee: “Verblijf in de liefde en zij zal in jou verblijven”.

Johannes schreef op 1 december 2014 om 10:28

Dank voor de retraite