Gastenboek

Hermaria schreef op 29 februari 2024 om 14:20

wanneer ik de beelden zie van
mensen met leed-getekende gezichten
met wonden onder windsels
of ledematen verdwenen
verre figuren eenzaam
zie lopen over kale vlakten
of schreiend en hangend
boven een doodskist

wanneer ik deze beelden zie
en ik kan er niet bij
en ik begrijp het niet
en ik wil het niet
mijn God
sta hen bij
wat kan ik anders doen
dan niet wegkijken

ze in mijn open ogen binnenlaten
hun ongelooflijke treurnis
laten dalen in de diepte van mijn ziel
en omringen met zachte liefde

sta me bij om geweld
soms klein of verborgen
van dichterbij op te merken
bij mijzelf en de ander

help mij met zachter krachten

Maria schreef op 29 februari 2024 om 13:13

Toen ik een kind was begreep ik niet hoe de almachtige vader wilde dat zijn geliefde zoon gemarteld werd en onschuldig aan het kruis moest sterven. Mijn conclusie was dat God of niet almachtig of niet lief was. Nu, 80 jaar later en na al het bidden, lezen en luisteren naar preken heb ik nog steeds geen antwoord, begrijp het nog niet. Ik bid: Uw wil geschiede, maar blijf twijfelen. Heer, help mij.

Gertruida schreef op 29 februari 2024 om 11:46

Heer open mijn ogen als ik de nood voor degenen die dit nodig hebben onvoldoende zie. Soms slokken mijn zorgen en verplichtingen zich op. Verplichtingen horen bij het leven, help mij mijn zorgen meer in uw handen te leggen. Een kaarsje opsteken, een kaartje, een vriendelijk woord, luisterend oor, bidden voor mijn naasten, geld of goederen doneren, allemaal kleine gestes die vaak zeer gewaardeerd worden. Helpen in de zin van samen optrekken, is niet altijd makkelijk, niet boven of onder, maar naast elkaar lopen en goed luisteren zijn niet eenvoudig maar wel heel belangrijk. Ik mag hierin verder groeien.

Hennie schreef op 29 februari 2024 om 10:47

Zonder het Woord van God, zonder Abraham, zonder de arme Lazarus, Mozes, zonder U mijn God, knik ik om van eenzaamheid.
Vannacht heb ik zo geleden om mijn eigen naam te bevechten mijn eigen ik te bemachtigen, waardoor nu de tekst
uit Lucas mij raakte op een diepere laag. Ik ervoer hoe mensen in mijn familie hun eigen naam, hun ik
verloochenden, om de pijn van de ouders niet te voelen. Ik ervaar die pijn als een noodzaak om tot God te komen, om hiermee naar Jezus te gaan.

Alleen in de stilte van de nacht, daar vind de echte aanraking plaats, om het onbewuste bewust te worden
van wat echt is.

Elizabeth schreef op 29 februari 2024 om 10:33

Het luisteren en stil zijn is iets wat ik deze 40 dagen echt leer.
Dicht bij de Heere blijven en naar Hem luisteren.

AgnesErk schreef op 29 februari 2024 om 10:29

Ik kon het niet loslaten een tent te zoeken waar ik alleen met Hem kon vertoeven. Die tent is alleen maar een zetel en een lage tafel met een kaars en een vast uur om half twaalf op de middag.
Eerst dacht ik Hem al mijn levenservaringen te kunnen uitspreken, gedurende die stille tijd vervlogen al mijn woorden en voelde ik Zijn grootheid die ik kon aanbidden… er was niets veranderd maar ik voel mij verlicht, nu zal ik iedere dag mijn tent opslaan en wachten, gewoon maaar wachten.

De uitdagende bijbelteksten schudden wel even aan mijn geweten maar verstoren mijn rust niet, toch vandaag niet en het geeft geen voldoening dat de rijke gekweld wordt met vlammende pijnen. Vandaag wil ik mij niet schuldig voelen omdat ik gewoon maar een mens ben, een mens van goede wil, Hij begrijpt dat wel.

Baudie schreef op 29 februari 2024 om 09:49

Ik ben dankbaar om mee te doen met deze retraite. Vorige week was ik gespannen om voor het eerst een lange route te rijden en de weektekst was: moet Ik je geruststellen en met je meegaan. Ik zei alleen maar ; ja heel graag! Toen durfde ik het aan en het ging goed.
Ik oefen me in het stil zitten en bij Hem in gedachten te zijn. Ik probeer meer te bevatten dat ik op dat moment echt contact heb met de Schepper van hemel en aarde die zich mijn Vader noemt. Ik wil van het hoofd naar het hart. Deze retraite met het letterlijk stil worden voor God helpt me. Heel erg dankbaar voor! Jullie allemaal ondanks de regen een dankbaar hart gewenst! We zijn geliefd!!!

Luc schreef op 29 februari 2024 om 09:45

Wanneer wordt voor de rijke de steen weggerold? de tekst is gelukkig maar een verhaal en niet echt gebeurd….de rijke beleeft zijn eindtijd zoals hij geleefd heeft… voor alles had hij een zelfbedachte oplossing en hier in het dodenrijk lijkt dat ook zo voor de man…. aan alle pijn is een oplossing en dus vraagt hij aan Lazarus om zijn tong wat af te koelen…. maar het echte leven van de rijke zit nog opgesloten in zijn binnenkant…. de rijke is nog geen paasmens geworden…. hopelijk komt het nog…dit verhaal doet mij nadenken…. ik weet niet hoe het met de rijke uiteindelijk zal aflopen…. maar ik zie nu duidelijker het verschil tussen de rijke en de Paasmens….de rijke moet voor al zijn pijn een oplossing bedenken…. de Paasmens heeft al zijn pijn, en ook al zijn gedachten en gevoelens in de handen van de Heer gelegd…. dat is concreet voor mij de steen die weggerold is….. en het nieuwe leven dat naar buiten komt….

Viviane schreef op 29 februari 2024 om 09:37

Ik heb het gevoel dat ik nogal veel de vragende blik van de Ander in het oog heb en daardoor mezelf dikwijls verlies.
Ik stel vast dat ik op die manier nogal dikwijls verdrongen wordt door te veel aandacht te hebben voor de nood van de Ander.

Vera Van hove schreef op 29 februari 2024 om 08:51

Laat me Heer geen enkele medemens voorbij lopen die me nodig heeft.Een vriendelijke lach ,een blije groet of een babbeltje dat deugd doet.E is er een materiële zorg nodig ,help me dan om die te geven

Nelleke schreef op 29 februari 2024 om 08:20

Was gisteren op condoleance bij de schoonmoeder van mijn 19 jaar terug overl.broer.
Ze had tegen haar dochter gezegd ” ik wil naar de Heer, maar de Heer wil mij niet hebben..”Het was een jaar geleden dat ik haar voor t eerst opzocht…” 3 maanden terug was ik op bezoek in de hospice vlak bij haar maar koos er toen voor naar huis te gaan…ik gun iedereen vredig te mogen sterven..woorden van troost te brengen, te bidden met mensen..maar zij “deed “niet ( meer?) aan het geloof, dan vind ik dat lastig..ik moet daar nog in groeien om daar dan doorheen zien en vrijmoediger worden..Ik gun haar dat de Heer haar heeft ontvangen..en besef en hoop en wil geloven dat de Heer veel groter en liefdevoller is dan mijn dogma’s over behouden zijn..
Verder ben ik niet zover dat ik : “alles verkoop wat ik heb” zoals Jezus tegen de rijke jongeling zei..en uitdeel..Dus heb ik ook veel genade nodig!
Shalom vandaag..

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 29 februari 2024 om 07:27

Een mooie gebedservaring heb ik gekend.

Spontaan,
niet tijdens de vroege ochtenduren wanneer ik me normaliter verdiep in deze mooie edoch zeer confronterende retraite.

Gisteren knielde ik neer op een kleed bij de beeltenis van Hem;
Jezus Christus.

De muziek die mijn geestelijk leidsman ons gebracht had tijdens een inloopavond van de Lucaskerk, al enige jaren terug, speelde ik af in de kleine kamer om te bidden tot Hem, te luisteren naar Hem; De muziek; ‘Notre Père ‘van ‘Les jeunes de Lyon’ als het ware werd alles licht in mij en om mij heen, een gevoel van totale overgave aan Hem, daar ben ik de Heer dankbaar voor.

Dank aan de schrijfster van de Retraite en dank aan de redactie van de Retraite.

Groetjes aan mijn mederetraitanten.

We zijn allemaal onderweg naar huis. Opdat de Here een Beschermer mag zijn
op deze weg.

Amen.

Marieke.

Mayra schreef op 29 februari 2024 om 06:18

Dank U Heer dat ik u toe laat om te leren luisteren… niet alleen U woord maar ook mij medemensen.
Haleluya.🕊️

Jaap schreef op 29 februari 2024 om 04:53

Lieve Heer,

Wil me bewaren. Ik lees deze teksten voor de eerste keer.

Nelleke schreef op 28 februari 2024 om 23:31

Jezus leer me af te zien van mezelf …en ik durf ook niet zoveel te vragen omdat U ons al zo zegent, maar wel geef wijsheid om anderen te zien met Uw ogen van barmhartigheid shalom!

Madeleine schreef op 28 februari 2024 om 21:16

Heer, vandaag wil ik U vragen te leren luisteren. Tijd maken om er te zijn voor U alleen. Zo lang wacht Gij al op mij met groot verlangen en een eindeloos geduld. Het doet me pijn maar geen tijd te fixeren. Heer help mij, fixeer een tijd voor mij, mijn verlangen heeft zijn hoogtepunt bereikt.

Godelieve schreef op 28 februari 2024 om 20:58

Heer Jezus, het leed en de wonden van mensen in Oekraïne, Gaza, Oost Congo en op nog zoveel plaatsen in de wereld waar oorlog is,komt voor mijn geest. Het is alsof machteloosheid zich aan mij opdringt. Geef dat dit gebed hen steun en hoop biedt. Vergeef mij, Heer, het leed in eigen omgeving zie ik niet altijd, vooral niet op momenten dat ik zelf pijn heb. Zelfs op uw kruisweg was het bij u zo anders. Zelfs toen had u woorden van troost en bemoediging voor uw omgeving. Neem ons,christenen van deze tijd mee in die houding van gegevenheid. Amen.

Olivia schreef op 28 februari 2024 om 20:55

“Lieve mensen, geloof dat je door Jezus bemind wordt: Geloof, dat je Maria’s liefdesvrucht zijt; Geloof, ondanks alles, geloof en blijft geloven, dat Jezus de afgedwaalde zielenwereld nog altijd bemint; Geloof dat Jezus nog altijd met angstig hart zoekt naar het honderdste schaap en met open armen uitkijkt naar verloren zonen. Geloof in de liefde”!

Bart Krijnen schreef op 28 februari 2024 om 18:38

Aan de linker- of rechterhand van Jezus zitten: dat behoeft voor mij niet, als ik Hem later maar mag ontmoeten en zien en met Hem spreken en dankend in Zijn Leven mag staan. Nu Jezus ontmoeten op aarde in de sacramenten, in het gebed en in velerlei ontmoetingen van leven en liefde, van een groter geloof in Hem en volhoudend en getuigend blijven naar anderen toe: dat vind ik heel belangrijk NU en OP DIT MOMENT en medemensen en medechristenen dat zoveel mogelijk laten zien. Dank, U, Jezus, voor uw hulp hierbij.

Ton schreef op 28 februari 2024 om 18:37

Te vaak begint het denken bij mezelf en kijkt over de ander heen; ziet de ander niet of als afgeleide van mezelf. Heer, doe me kijken naar de ander; doe me door de ander uw nabijheid voelen..

Gertruida schreef op 28 februari 2024 om 16:44

Ik vraag u om inzicht om de wil van de Vader te doen kennen en om wijsheid. “ Egocentrisch gebed “ een eyeopener, laat het op mij inwerken

lutgart verdonck schreef op 28 februari 2024 om 15:20

Jezus vraagt:”Kan je de beker drinken?en tot de bodem?”

De beker:symbool van het leven met Hem,gevuld met lief en leed.
Een samen op weg gaan met Hem.
Het lot ondergaan.

Jezus vroeg om de beker aan zich te laten voorbijgaan maar zei toen,
“niet mijn wil maar Uw wil geschiede.”
Jezus gaat mij voor opdat Gods Wil geschiede.
De beker was alleen met God te drinken,
alleen met God kon Jezus zo lijden.
Durf ik een toost op het leven uitbrengen en mijn leven omarmen
als een geschenk van liefde.

Trees schreef op 28 februari 2024 om 14:24

Lieve Jezus.Zoals de moeder het beste voor haar twee zoons wilde .Kom ik tot u en laat mij ook de ander het beste gunnen .want als ik eerlijk ben gebeurt het soms dat ik jaloers ben dat de ander beter af is .terwijl wij alles hebben wat wij nodig hebben .Vergeef mij Heer el laat het niet meer gebeuren Trees

Casimir schreef op 28 februari 2024 om 11:02

Jezus heeft Zijn lijden gedragen op een pad met veel moeilijke hindernissen en valstrikken. Hij besefte heel goed dat Hij moest lijden, Hij kende de uitkomst. Hij leed zo zwaar dat Hij er wilde van verlost worden. Tenslotte volgde Hij de Wil van de Vader. Wij vragen de Kracht van de Vader om Zijn Wil te volbrengen en ons lijden te dragen zoals Jezus dat heeft gedaan.

Machteld schreef op 28 februari 2024 om 10:57

Hoe hou ik de aandacht op Jezus gericht om niet te vervallen in egocentrisch gebed? Door de aandacht te richten op anderen. Here Jezus, u hebt mij lief met een onuitsprekelijke liefde. Help mij om met dezelfde liefde anderen lief te hebben, vooral hen die in armoede leven. Amen.

Vera Van hove schreef op 28 februari 2024 om 09:11

Help me Heer,om tijdens dit aardse leven ,m’n plaats bij U reeds voor te bereiden
Tijdens m’n bidden bekijk ik voortdurend uw kruisbeeld.
Elke dag bedenk ik ook Uw lijden en dood tijden de rozenkrans.

Luc schreef op 28 februari 2024 om 07:14

als ik iets aan de Heer vraag is het beter datgene wat ik vraag eerst los te laten en niet gefixeerd te zijn op wat ik denk nodig te hebben. De Heer weet immers veel beter wat ik echt nodig heb dan ikzelf…. als ik niet ontvang wat ik vraag is dit een duidelijk teken dat ik het niet echt nodig heb. Ik mag alles vragen aan de Heer en Hij luistert altijd maar ik voel mij veel beter als Hij geeft wat ik zelf echt nodig heb… want meestal moet ik bekennen dat ik dingen vraag in dienst van mijn ego….Paasmens worden is een transformatie van mijn ego naar de Persoon van Jezus die diep in mijn binnenkant woont en met mij meegaat….Ga weg van mij Heer want ik ben een zondig mens… woorden van Petrus na de wonderbare visvangst… Petrus zegt niet: dank je Heer voor zoveel vis maar ga weg van mij want ik ben een zondig mens…. Met Petrus is oneindig veel méér gebeurd dan een opwekken van dankbaarheid… hij is getransformeerd van een visser van vissen naar een visser van mensen….

Hermaria schreef op 27 februari 2024 om 21:16

wat mis ik je
jij bent er wel, je bent er altijd
maar ik ben niet altijd bij jou

vandaag mijn gewone dingen gedaan
het was een goede dag
voel hierover dankbaarheid

jij mijn Trouwe loopt altijd
als vanzelfsprekend met me mee
ook deze dag weer

en dan nu het gevoel van missen tegelijkertijd bloos ik
van de onmiddellijke liefde

bidden kan ik niet
het wordt dan zo’n pseudo gebed
maar nu gewoon zijn met jou kan ik

Godelieve schreef op 27 februari 2024 om 20:51

Heer Jezus, in het gebed dat u ons leerde, staat geen enkele keer het woordje ik. Het begint al met “onze Vader” U bidt Met, vanuit, voor de gemeenschap. Dank u voor dat inzicht van deze avond. Laat dit diep in ons hart wortel schieten. U zij alle glorie. Amen.

Olivia schreef op 27 februari 2024 om 20:47

Stel je eens voor! Je kunt deze Veertigdagentijd dichter bij God komen dan je ooit eerder bent geweest. Als jij je best doet om tot Hem terug te keren, trekt Hij jou nog dichter naar zich toe. Hij zal je reinigen en je weer heel maken. Hij wacht tot jij naar Hem toekomt, in het bijzonder in het Sacrament van Boete en Verzoening. Open jij je hart voor Hem, zodat Hij alles tussen jullie in orde kan maken?

“Heer, dank U voor deze Veertigdagentijd waarin ik mij met U kan verzoenen!”

Ton schreef op 27 februari 2024 om 18:13

Jezus, in Uw nabijheid wil ik leven; door uw ogen de mensen ontmoeten die ik tegen kom; met Uw woorden bij de mensen zijn, die ik ontmoet. Samen met U bid ik: Onze vader, die in de hemel zijt..

Gertruida schreef op 27 februari 2024 om 17:56

Verbeter de wereld begint bij jezelf, amen. Ik probeer hier dagelijks bij stil te staan. Sta weduwen of weduwnaars, wezen, armen of verdrukten bij, ga proberen hier meer op te focussen. Tegen welke Tirannen wil de Heer dat ik optreedt? Dit vind ik een interessante!! De Tirannen die mij angst inboezemen, mensen met grote monden, mensen die intimideren en manipuleren, de hooghartige, de kwaadsprekers, de leugenaars. Heer leer mij te onderscheiden en bovenal niet bang te zijn.

Machteld schreef op 27 februari 2024 om 17:36

Jesaja geeft mij de opdracht te zorgen voor de armen. Dat doe ik in een weggeefwinkel voor kleding, maar ik vind het niet altijd gemakkelijk met mensen die in armoede leven in gesprek te gaan. Ik voel dan dat ik meer liefde nodig heb om mij vrijer te uiten tegenover hen. Mijn eigen financiële toestand is verre van rooskleurig en ergens is er de vrees dat ik op een dag misschien even arm zou zijn als de mensen die naar de weggeefwinkel komen. Het is leuker om met mensen om te gaan die beter af zijn dan ik, ik kan me dan optrekken aan hen, het voedt mijn optimisme.
Here Jezus, geef mij meer liefde voor de mensen die naar de weggeefwinkel komen, en waar nodig ook meer discipline als er te veel gegraaid wordt. Amen.

lutgart verdonck schreef op 27 februari 2024 om 13:19

Op het smalle pad van goed en kwaad,
zijn vele zijwegen te kiezen.
Er wordt geen richting gegeven,
je hebt slechts je innerlijk kompas,
op het smalle pad van goed en kwaad.
Je moet er zelf mee leren leven.
Het is je ge-weten- dat met je gaat.

Jezus,welke leiders tonen de moed om in Uw naam
onrecht neer te slaan,het slechte een halt toe te roepen?
Wie van hen wil luisteren naar wat Jezus echt heeft gezegd
en zien hoe hij heeft geleefd?

Martine schreef op 27 februari 2024 om 11:26

Heer, uw oproep komt diep bij mij binnen. Ik zie zo veel waar ik iets aan kan doen. Het maakt mij droevig dat ik niet alles meteen kan aanpakken. Terwijl ik met iets bezig ben, zie ik al het volgende: … Heer, ik probeer het een voor een te doen en af te vinken. Waak over de mensen die wachten op hulp.

Antonia schreef op 27 februari 2024 om 10:39

Ervaar tegenstand in liefde, barmhartigheid is anders. Liefde die moet, sociaal wenselijke liefde versus barmhartigheid. Sociaal wenselijke liefde trekt mij leeg. Opmerkelijk, van barmhartigheid, het gevoel barmhartig zijn, word ik warm. Het is een andere energie. Bedankt voor deze onderscheiding. Jezus is barmhartigheid, ik bid dat dit mag groeien in ons.

Luc schreef op 27 februari 2024 om 09:43

Om ‘Paasmens’ te kunnen worden moet ik met ‘ego’ grote komaf maken. Ego belet mij zonder bevestiging, beveiliging en angst te leven. Altijd zijn er gedachten en vooral gevoelens die mijn leven bepalen. In de meditatie word ik sterk uitgenodigd om al deze gedachten en gevoelens, plannen en projecten los te laten, ze in de handen van de Heer te leggen en te laten transformeren in aandacht en liefde voor mijn medemens….Paasmensen komen uit hun geslotenheid, ze laten de steen wegrollen en laten nieuw leven naar buiten komen. Ik wens het iedereen tenvolle toe!

Vera Van hove schreef op 27 februari 2024 om 09:16

Naar de Heer luisteren!
Vooraleer ik iets ga doen vraag ik Jezus of dat het goed is.
Dan pas begin ik er aan en liefst al biddend.Jezus maakt ons zo diep vol vreugde,als we doen wat ons gevraagd wordt.Niet zo maar doen,maar het heel goed doen

Casimir schreef op 27 februari 2024 om 08:14

In ons denken, handelen en de keuzes die we maken, hebben we het eindresultaat nooit in handen. Daarom proberen we onze keuzes af te stemmen op “De Wil van de Vader” en niet op wat ons ego verlangt. Dergelijke keuzes zijn afhankelijk van onze ingesteldheid. Alleen kunnen we dit niet aan. Daarom vragen wij de Heer ons te helpen ontvankelijk te zijn voor Zijn Woord en geraakt te worden. Dan zegt de Heer dat wij ook moeten geven in nederige dienstverlening.

Nelleke schreef op 27 februari 2024 om 07:57

Heer ik kan wel wat hulp gebruiken wat betreft geen oordeel te hebben over iemands doen en laten, irritaties over mensen…heb moeite met ( op het ogenblik)uitvaarten zonder U en Uw woord…
Voor armen geef ik, maar breng geen offers…
Voor weduwen en wezen…iets meer tijd…
Ik zie mijn tekorten..help mij Heer!
Help Leo en zijn gezin met het verlies van Anita,nu we zo gaan zingen met het koor ..in de kerk :wees aanwezige trouwe Vader!
Shalom over ons..
.

Cilia schreef op 27 februari 2024 om 07:33

ders zijn voor Ik besef dat het de tijd is om aandacht te hebben voor mijn ‘ikjes’ die mij beletten om de vasten echt te beleven; meer aandacht te houden voor de liefde tot God en mijn naaste. En Zijn woord ‘Ik zal er in voorzien’. Dank voorziene God!

Trees schreef op 27 februari 2024 om 07:17

Goede Jezus. Dank u Heer voor deze niewe dag .Zend mij Uw H Geest om mij in te zien waarin ik mij moet veranderen om mij klein te maken zo graag wil ik horen dat ik goed ben ,en toch alles wat ik ben kreeg ik van u .Dank u Jezus sta de zieken bij die soms alleen zijn en moeten wachten totdat er iemand bij hun komt Trees

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 27 februari 2024 om 07:15

I Opletten is opletten.

Het bidden van mijn gebeden voor alle intenties
vanuit groot eerbied naar
Christus in
diepe stilte op te nemen.
Hij vraagt het.

Anne schreef op 27 februari 2024 om 06:44

Ik voel mij steigeren bij het lezen van de teksten van Jesaja vandaag.
Ik had nog gehoopt dat de gebedssuggesties mij rust zouden brengen. Niet dus.
Vanuit mijn vrijwilligerswerk ervaar ik elke dag hoe vrouwen zoeken om hun zelfwaarde terug te vinden dit soort teksten brengt voor mij alvast het tegendeel. Wat moet er dan niet omgaan in de ziel van slachtoffers van geweld en seksuele uitbuiting.
Ik kan alleen maar hopen dat morgen meer soelaas brengt en dat ik HIER opnieuw een liefdevolle God mag ontmoeten.

Christel schreef op 27 februari 2024 om 05:35

De stilte… daar waar ik het liefst vertoef, waar niemand mij stoort en geen zware geluiden mij afleiden van het luisteren. Maar naar wat luister ik dan? Is het de Heer die ik hoor of mezelf? Spreekt Hij tot mij of beeld ik mij dit in? En indien wel, ben ik het dan wel waard dat Hij zich tot mij richt? Ik die zo weinig tijd voor Hem maak, zo vaak alleen maar met mijn eigen kleine ‘ik’ bezig ben… In de stilte vertoef ik graag, maar naar wie luister ik echt?

Nelleke schreef op 26 februari 2024 om 23:40

De balans te vinden in geven en ontvangen ,ook van tijd (en geld,)blijft een lastig iets..
Een overvloedige maat..kerkenwerk, bezoekjes aandacht voor kids en kl.kids.oudere broers en zussen.het opladen met een mooi boek of bijblijven met de krant; dat schiet er vaak bij in…maar offers brengen?dat is moeilijk..als mensen zeggen” pas goed op jezelf..dan denk ik wel eens heel kinderachtig; ik wil liever dat een ander op mij past..
Maarre aan de andere kant: Wat krijgen we veel van Hem om uit delen….de dankbaarheid overheerst!
Shalom deze nacht…

Olivia schreef op 26 februari 2024 om 22:14

Ieder die liefheeft, is een kind van God en kent God. De mens zonder liefde kent God niet, want God is Liefde. En wat wil God van ons ? Dat we liefhebbende mensen worden, want dan zijn we Zijn evenbeeld en Zijn uitstraling.

Elin schreef op 26 februari 2024 om 22:13

Heel dankbaar ben ik voor wat mij gegeven is in mijn leven. Goede liefdevolle ouders, fijne jeugd, geen dreiging of oorlog. Echtgenoot als zielsverwant. Goede mensen op mijn weg die mij inspireerden. Ook wat betreft terugkeer naar een soort van geloof, na afgehaakt te zijn geweest van godsdienst. Wat wil een mens nog meer. Liefde delen met anderen, nood ledigen, Jezus als voorbeeld om goed te leven.

Bart Krijnen schreef op 26 februari 2024 om 21:21

Ik probeer elke dag te zoeken naar God in het vieren van de eucharistie alsook in het maken van het kruisteken voor en na het eten alsook in het dagelijks bidden van de rozenkrans voor de vrede van Oekraïne en andere oorlogsgebieden en andere grote en kleine allerlei noden van mens en wereld. We moeten medewerkers en medehelpers zijn en blijven van God met daarin te blijven geloven dat God elk moment bij ons zal zijn of is en met elkaar vol houden vrede te brengen met een liefdevolle overvloed van hart en ziel en volhouden naar Gods overwinning in de vele harten van DE mens !

Godelieve schreef op 26 februari 2024 om 21:00

Heer, het wordt mij precies teveel elke dag weer stil te worden en naar uw stem te luisteren. U roept altijd op om anderen de voorrang te geven en een halt toe te roepen aan het egoïsme. En ja,dat laatste is wel de grootste tiran die wij moeten uitschakelen. Heer, keer ons om naar u toe, leer ons gericht te leven voor het goede van wie gij op ons levenspad zet.