40-dagenretraite
40-dagen 2025: Hij is onder ons
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Anamaria schreef op 24 maart 2015 om 06:27
ALLEEN GOD
De laatste en diepste verdriet
kan alleen God uit het hart wegnemen
Want in leven en sterven
Heeft geen mens zichzelf in handen
Het afscheid nemen van vrienden en alles
wat zo dierbaar is
met de ervaring van zo veel goeds
En van zo veel pijn die men heeft geleden
Kan dez mens alleen
Bij God terecht
Want in osn donkere leven is God
Licht, en in onze koele dagen
Geeft God ons Warmte en Liefde
Anamaria. t.a.
claire schreef op 24 maart 2015 om 00:15
door te beminnen ,bemind worden . door barmhartig te zijn met barmhartigheid omgeven worden…
ik word er heel diep stil van.
“…en tot in eeuwigheid duurt zijn trouw…” ook voor mij .DANK U WEL LIEVE TROUWE GOD !
Aafke schreef op 23 maart 2015 om 23:29
Heer U bent zo machtig in liefde en barmhartigheid. Dit wil ik heel graag van U leren,wilt u mij helpen.?? Open mijn hart hier voor HEER.!!!HERE JEZUS wat is UW barmhartigheid groot,U hebt UW leven voor mij gegeven,duizend maal oHEER,zij U daar voor dank en eer.!!!
Truus schreef op 23 maart 2015 om 19:56
Als ik het zie probeer ik er op in te gaan als mensen problemen hebben,ik zal altijd helpen.Ik ben niet altijd barmhartig.
Barmhartige God.
U vergeeft ons keer op keer.
En U leert ons hetzelfde te doen.
Barmhartig zijn voor andere mensen.
Amen.
lilian schreef op 23 maart 2015 om 17:11
Van onze ouders hebben wij geleerd altijd barmhartig te zijn, de ander te helpen. Hoe weinig je ook hebt, toch kun je altijd helpen en delen. Als kind vind je het niet altijd prettig maar het heeft ons gevormd. Nu nog zijn wij bewust bezig de ander te helpen.. Ik dank de Heer voor onze fijne ouders en bid dat zij in Zijn armen geborgen mogen zijn. ik dank de Heer dat ik ook mij kinderen barmhartigheid kennen.
Lieve schreef op 23 maart 2015 om 14:24
Psalm 142 :
Toen ik deze psalm las,werd mijn hart warm vanbinnen.
Gevoelens van diepe vreugde en dankbaarheid maakte zich van mij meester bij het lezen van deze woorden.
Het klinkt misschien een beetje raar als je bedenkt wat er boven deze psalm staat.”Luid smeek ik U om medelijden.”
Met het lezen van deze psalm voel ik aan de ene kant nog de pijn en het verdriet,van die periodes dat ik het zelf zo uitschreeuwde naar God.Maar nu op dit moment wordt alles overheerst door een diepe vreugde en dankbaarheid omdat ik weet,Hij hoort en verhoort.
John ik leef met U mee en bid voor U !!
Isabella schreef op 23 maart 2015 om 14:02
Lieve Heer, oneindig barmhartige God, ontferm u over ons en speciaal over John, die nu samen met U een stukje lijdenstijd ervaart… U heeft op Uw kruis op Golgotha allang al onze pijnen gedragen, maar toch hebben wij in dit leven nog dagelijks met onze broosheid te maken… Lieve Heer, bezie ons met Uw zachtmoedige genezende blik en wij zullen leven… U bent onze hoop, amen.
John schreef op 23 maart 2015 om 13:21
Paar dagen geleden via bevolkings onderzoek gehoord dat ik mogelijk endeldarm kanker heb, moet nu verschillende scans en mri ondergaan, nu komt voor mij in deze vastentijd het lijden verhaal wel erg dicht bij. ” GOD ” help mij deze last te kunnen dragen, ook voor mij kinderen. Heer ontferm U over mij arme zondaar.
Lilly schreef op 23 maart 2015 om 13:17
Probeer altijd barmhartig te zijn ,wees er voor andere mensen ,zo staat het in het evangelie en zo is het ons geleerd en voorgeleefd . Alleen ben je er dan nog niet ,vaak is je dank dan dat je geen barmhartigheid ondervind . Ook niets nieuws ,kijk maar naar de Heer ,wat is die niet allemaal overkomen ? Dan kan je besluiten ,ik doe het niet meer, ik ben niet meer barmhartig maar toch ,het zit in je ,en is het alleen een besluit in je gedachten ,en in de realiteit ben je misschien ongemerkt en ongewild toch weer bezig barmhartig te zijn ,en komt er voor jou ook wel weer barmhartigheid ,alleen uit een hoek ,waar je het niet van verwachtte..
Lilly
T.groen schreef op 23 maart 2015 om 10:52
Psalm
Gog maak mij ontvankelijk voor uw Liefde
Want eeuwig duurt Uw trouw
Laat mijn hart rust vinden bij U
Want eeuwig duurt Uw trouw
Gun mij de tijd om stil te worden
Want eeuwig duurt Uw trouw.
Dank voor de vergeving
U bent een barmhartige God
God heb geduld met mij
U bent een barmhartige God
Laat mij groeien in het geloof
U bent een Barmhartige God
U die mij door en door kent
Ontferm U over mij
U die mij tot in mijn diepste raakt
Ontferm U over mij
U die mij uitnodigd tot gebed
Ontferm U over mij
U die mij hoop geeft
Ontferm U over mij
U die mij vertrouwen schenkt
Ontferm U over mij
Ik maak het stil in mijzelf en bid vol overgave ,
Het onze Vader.
Anamaria schreef op 23 maart 2015 om 10:33
Ik geloof in de liefde van God, ik proef het mysterie elke dag, in kleine dingen,
Gisteren in de eucharistie, ook in het dagelijks leven met mijn innerlijke gespletenheid en met de liefde, leven van alledag zien om het te laten herscheppen door de Geest van God; Eucharistie, brood en wijn worden aanwezig in alles. Ik dank U lieve God voor de stilte waar Gij aanwezig bent in Christus, en de genade ontvang dat een zegen is, door Uw liefde..
Lucia Neus Wong-Loi-Sing schreef op 23 maart 2015 om 10:20
Ik dank U Vader dat gij naar ons luister
en onze gebeden verhoord
Barmhartigheid wordt door u aan ons gegeven
en wij kunnen het dan zijn voor onze naasten,
en dierbaren,
Het voelt zo goed te weten en te hopen en te
geloven dat u altijd aanwezig bent en antwoordt
wanneer wij Uw hulp nodig hebben.
Groot zij Gij mijn Heer en Mijn God …..
U komt alle eer dank en lof toe.
Na het misericordia gebeden te hebben ,
stierf mams 2 uurtjes daarna .
In de veertigdagentijd dit mee te maken en te ervaren ,
is voor mij een heel groot goed . Dank aan jullie
die ons dit mogelijk maken in alle rust…. achter de pc ,
te verwerken. dank u wel .
marlo schreef op 23 maart 2015 om 10:10
Dank U God. Ik mag me steeds het kind voelen dat vanaf Uw steevaste schouder mag kijken. Ik mag ook zelf lopen en groeien en weten dat U er steeds bent. EEUWIG IS UW TROUW.
Dank U dat ik steeds weer die zin mag herlezen en mag weten dat U er altijd bent.
Dank U dat ik mag delen en mag weten dat we samen Uw barmhartigheid mogen laten voortbestaan.
Carla schreef op 23 maart 2015 om 09:44
Here Jezus dank U wel dat U voor mijn zonden stierf aan het Kruis. Dank dat ik op Goede Vrijdag ’13 alles aan de voet van het Kruis mocht brengen en het daar mocht laten. Sterven aan het oude leven! Heel mooi was de dienst in de kerk waarin we allemaal naar voren mochten komen om ons schrijfwerk aan de voet van het Kruis te leggen. U was de enige die wist wat er geschreven stond. Na de dienst werden de brieven verbrand en zo was het symbolisch weggegeven aan U. Onvoorstelbaar het gevoel van bevrijding toen dat klaar was ….. ik mocht opnieuw gaan leven zoals U bedoeld heeft.
Wat mooi om op Paasmorgen U zij de Glorie te mogen zingen. Dank voor de Bevrijding en de mogelijkheid om opnieuw te mogen beginnen met een schone lei.
Heer de tekst van vandaag spreekt tot mij en ik wil U vragen of U mij wilt helpen om minder hard te worden / minder hard over te komen naar andere toe. Wilt U mij leren mijn tong in bedwang te houden en alleen liefdevolle woorden te spreken die getuigen van Uw liefde voor mijn medemensen. Heer ik heb het overlevingsmechanisme niet meer nodig om staande te blijven, maar soms springt het tevoorschijn. Heer leer mij a.u.b om hier beter mee om te gaan.
Dank U God dat U ons Jezus hebt gegeven als voorbeeld waardoor ik kan weten wat en hoe U het graag zou willen.
Leer mij Uw weg te gaan. Amen
M.A.M.S. schreef op 23 maart 2015 om 09:00
Hij is voor ons een barmhartige Vader en tot in eeuwigheid duurt Zijn trouw,Heer leer mij om ook zo barmhartig te zijn.Te accepteren en te vergeven.
Lisette. schreef op 23 maart 2015 om 08:57
Zondag ,mooi de graan sterft en het geeft leven. Of ik dat werkelijk kan toepassen weet ik niet.
Door mijn eigenbelangen te vergeten de barmhartigheid van God ervaren. Misschien wel. Door te geven heb ik nog meer ontvangen. Maar als dat mijn doel is ben ik verkeerd bezig.
Vandaag iets uit de zaligspreking. Weer zo mooi uit de bijbel. Maar wat heb ik er jaren over gedaan om er een beetje van te begrijpen. Heer, Vader, Pa, Ma,mijn alles, leer me mezelf klein maken als een graankorrel. Om achteraf vruchten te geven. Laat me nederig blijven en niet hoogmoedig worden. Leer me naar mijn naaste kijken, Geef me de durf om te helpen met Uw hulp. Iedereen nog een mooie dag gewenst. Dat we ons openstellen voor God, onze allen vader. Lisette.
Herman Dupré schreef op 23 maart 2015 om 08:09
Psalm over het leven
Als moeder al in verwachting was geweest,
was een ander kind geboren maar niet ik.
Als vader of moeder jong was gestorven,
dan had ik nooit bestaan.
Ik heb vier grootouders en acht overgrootouders.
Tot welk getal kom ik enkele eeuwen geleden ?
Als er ooit voorouders kinderloos waren gebleven,
dan was mijn levensschakel onderbroken.
Heel mijn stamboom is aan de kindersterfte ontsnapt.
Zij hebben allemaal de pest en de oorlogen overleefd.
Als ik dat alles overweeg, Heer mijn God,
dan kom ik bij u terecht.
In heel die loterij van mijn leven
had ik geen enkele kans.
God, gij hebt altijd al een oogje op mij gehad.
Ik blijf u dankbaar met heel mijn wezen.
Marc schreef op 23 maart 2015 om 07:21
Heer,
in deze wereld waarin angst voor de andere domineert,
help mij de andere met een warm hart tegemoet gaan;
in deze wereld waarin het bon ton is de andere kant op te kijken,
help mij de nood van mijn medemensen te zien
en geef mij de kracht er op in te gaan.
in deze wereld die vlug oordeelt en veroordeelt,
help mij mild te zijn voor allen en voor mezelf.
Isabella schreef op 22 maart 2015 om 23:16
Dank, Heer, voor het adembenemende wonder van Uw menswording…
Omdat U mens bent geworden kunnen wij U in elke mens zoeken en ontmoeten. Een échte ontmoeting met een zieke, met een arme, een vergetene, heeft door U iets van een sacrament gekregen…dan wordt VOELBAAR het Rijk zichtbaar, dat U bent komen brengen.
Het is een wonder, om in het verpleeghuis, in de ogen van de eenzame, die ik te drinken geef, U te mogen zien…. en de arm die ik om de zwakke schouders sla, vervult mijn hele hart van Uw liefde…..
Vlak voordat mijn lieve man stierf, nog maar 36 jaar jong, waren dat een van zijn laatste woorden aan ons:
“Ben ik nu geen graankorrel, die straks in de aarde valt? Ik verlies mijn leven niet, ik behoud het, want ik word niet gedragen door een blinde kracht, maar door een LEVENDE God. Daarom breng ik straks veel vrucht voort…..”
Dit geheim is groot…..Ik schrijf deze woorden op met ZOVEEL schroom…omdat ze zóveel voor me betekenen.
In de rest van mijn leven Heer, heeft Uw liefde en barmhartigheid mij op ónvoorstelbaar veel manieren gedragen.
Uw zachtmoedigheid gaat steeds voor mij uit, Heer, ook als ik het helemaal niet verdien.
Ook als ik lauw ben en achterom kijk naar andere ‘goden’….
Het is uitsluitend UW barmhartigheid waarop ik leef en adem.
Dát is alvast, denk ik vaak, de genade, die het rotsvaste geloof van mijn man heeft voortgebracht….
Laat mij toch, zolang U wilt, ook nog wat vrucht dragen…
Dank U, Barmhartige God, dat ik de rest van mijn leven mag verliezen IN U…
claire schreef op 22 maart 2015 om 22:13
dank om de groei die ik in stilte ervaren mag…
ik verlang zozeer om rustig te worden… IN OVERGAVE
met u en door u jezus lief
ik weet dat ik soms knoei en me verstop op zijwegen… help me op weg
dat ik niet in een doodlopende steeg terecht kom .
Ria schreef op 22 maart 2015 om 21:43
Heer Jezus, op weg naar Jeruzalem ondervond Gij meer en meer tegenstand. Je voelde de vijandigheid groeien maar je gaf geen el toe aan je overtuiging. Je kon beslissen om terug te keren – weg van het gevaar – maar je wist dat je in Jeruzalem moest zijn – daar waar de beslissingen genomen worden – anders zou er nooit niets veranderen – anders zouden de kleinen altijd de slachtoffers blijven – anders zou uw Rijk er nooit komen. Pas na uw dood en vooral na uw verrijzenis werd het christendom geboren. Na U hebben duizenden hun leven gegeven voor U.
Zovelen hebben in uw naam gezorgd voor zwakken en zieken – voor onderwijs.
Hier bij ons is er gelukkig vrijheid van godsdienst en worden wij niet vervolgd – alhoewel het soms toch heel moeilijk is om voluit uit te komen voor onze overtuiging – ook wij worden geviseerd en belachelijk gemaakt.
Heer, Jezus vandaag wil ik vooral bidden voor al de christenen in de wereld die vervolgd worden en in het geheim moeten samenkomen – voor hen die gedood worden – voor hen die moeten vluchten.
Help mij om beter te getuigen van U en niet bang te zijn om over U te spreken – om op te komen voor de minsten.
Als het graan niet sterft … Geef groeikracht aan de grond waarin we zaaien, Heer.
Ik vertrouw op U.
Marjolein schreef op 22 maart 2015 om 21:05
Barmhartig te zijn, als mijn hemelse vader. Help mii te aanvaarden dat ik door hem aanvaard ben en dat ik hier met een doel ben waartoe hij alle mogelijkheden schept.
Truus schreef op 22 maart 2015 om 20:20
Je leven haten ik vind dit erg moeilijk en diepzinnig. Volgens mij is dit loslaten en loslaten is liefde .Dit doe je ook als ouders je kinderen loslaten uit liefde.Zie ik dit als een levensweg? Het hele leven is loslaten iedere keer een stukje je verliest je ouders je kinderen gaan de deur uit.Ik vind zelf uw vraag heel moeilijk.Dank u voor alle goede dingen Heer en de Eucharistie.
Lieve schreef op 22 maart 2015 om 17:13
Heer,laat mij uw goede grond zijn,laat me uw woord ontvangen met een open hart,dat onbevangen luistert en zich in vraag durft te stellen zodat uw woord een echte ommekeer in mij veroorzaakt.
Maak mij bovenal gastvrij om U te ontvangen zoals U bent,wie U bent : de Zoon van God.
Als dat besef echt diep tot me doordringt weet ik dat ik nooit meer los wil van U,dat elk ogenblik van mijn leven een ogenblik is voor U .
Johan S schreef op 22 maart 2015 om 16:38
Heilige Drievuldigheid, echte dank omdat Jouw kruis overal zichtbaar is. Jij bent gestorven om ons te bevrijden van onze zonden en jij bent verrezen om ons te verbinden met Jouw onvoorstelbare barmhartigheid
lilian schreef op 22 maart 2015 om 15:41
Net als de graankorrel die in de aarde valt en sterft heeft Jezus voor mij zijn leven gegeven . Hij bracht licht in mijn leven.Wie mij dient moet mij volgen zegt Hij en zal door de Vader gezegend worden. Ik bid dat ik dit elke dag mag ervaren en dank Hem voor zijn goedheid.
Lilly schreef op 22 maart 2015 om 15:07
Ik heb eens ij een preek iemand horen zeggen, dat haten betekent minder liefhebben. Dat wil dus zeggen, dat je jezelf af en toe zult moeten verloochenen om de wil van de Heer te doen ,dus niet je eigen ikje voorop stellen ,maar je om anderen bekommeren ,en helpen ! Soms moeilijk ,maar wel mooi en dankbaar werk !!!
Lilly
lilian schreef op 22 maart 2015 om 14:39
Jezus van U leer ik om barmhartig te zijn en te vergeven ,ik dank U dat U mijn fouten vergeeft.
mietje schreef op 22 maart 2015 om 13:28
Het grote geheim van alle leven ligt samengevat in een kleine graankorrel. Als die in de aarde valt en sterft brengt hij veel vrucht voort en maakt hij leven mogelijk voor velen. Als hij niet sterft blijft hij alleen, dor, onvruchtbaar en levenloos . Er is moed nodig om dat te geloven metterdaad. . Moed en groot vertrouwend in de grond God de mens nog altijd niet vergeten is .Dit is een bezinning die we vandaag meekregen in de kerk.
Joge schreef op 22 maart 2015 om 12:49
Door dagelijks gebed en overgave aan Zijn Wil, heb ik eindelijk begrepen wat Hij van mij verlangt: Hem Heer te laten zijn in mijn leven op ieder ogenblik, in iedere situatie. Niet enkel in mijn gebeden van ’s morgens en ’s avonds maar ieder ogenblik, in verbondenheid met Hem. Door mij te verliezen en mijn plannen en mijn eigen voorstellingen los te laten heb ik Hem gevonden, Hem gewonnen. En dit geeft mij innerlijke vreugde en vrede. Hij is de ware en blijvende vreugde.
Lof aan U mijn grote God met ons.
Margaret schreef op 22 maart 2015 om 10:58
Ja, ik heb veele keren in mijn lange leven mogen ervaren dat loslaten overgave vaak na een lange strijdt met mijself innere. Vrijhijd, vreugde het gevolg was. Voorall deze laatste jaaren ,verlies van echtgenot, bijna alle famiilie leden en frienden van mijn generatie -, loslaten , dankbar zijn voor alle moijs – .ik weet mij geborgen en na hevtige zickte ben ik vroelijk , gelukkijg, dankbar. God be praise en dank! ! ! Ik wens U allen lieve reisgenoten de ervaring van Gods liefde en nabijhijd. Amen! ! !
Len schreef op 22 maart 2015 om 06:46
Je leven verliezen, het zelfs ‘haten’: begrijp ik wat daarmee is bedoeld? Ik heb dit in een preek op internet gevonden door dit zinnetje in te tikken. Hechten is gebaseerd op angst. Loslaten is gebaseerd op liefde en vertrouwen. Dank U, dat U ons zo door elkaar schudt, wakker schudt om de kern van het leven te zien. Neem daarom mijn leven, mijn handen, mijn stem, mijn zilver en mijn goud, mijn wil, mijn zonden en mijn schuld, mijn verdriet, mijn staat en stand, mijn vreugd, mijn liefde…neem mijzelf, Heer, en voor altijd ben ik aan U toegewijd .Amen.
Bas schreef op 22 maart 2015 om 02:12
Beste lezers, de vrouw kan ook een gevoel van opluchting hebben gehad dat ze eindelijk betrapt werd van haar overspel en dat ze het oordeel en de straf van de gemenigte als rechtvaardig beschouwde. (Dat ze van haarzelf moest boeten voor haar zonden). In dit geval zou de actie en reactie van Jezus als een soort anti-climax ervaren worden. Je verwacht de dood, maar krijgt leven ervoor in de plaats. Enkel Jezus zou kunnen en mogen oordelen. Hij is immers zonder zonden. Jezus gaf aan ‘laat degene die zonder zonden is, de eerste steen werpen’. Hij doet het niet. Ik zou wel eens willen weten hoe die vrouw zich voelde. Klein maar toch volledig geborgen en geaccepteerd.
claire schreef op 21 maart 2015 om 22:24
zoveel keren mocht ik al horen : ik veroordeel u niet…
zelf over mijn lippen krijgen :ik veroordeel u niet daar kom ik soms grof te kort, help jezus lief…
HEER ONTFERM U, HEER ONTFERM U…op u vertrouw ik voor de komende tijd !
Truus schreef op 21 maart 2015 om 22:16
Jezus U leert ons om mensen niet zomaar te veroordelen en dat elk mens naar zichzelf moet kijken.Iedereen maakt fouten gelukkig zijn deze bij U te herstellen.Dank U voor het sacrament van de verzoening.
Cilia schreef op 21 maart 2015 om 21:40
Ik ervaar eenzelfde gevoel als de zoon die’ voor hij berouw kon tonen aan zijn vader, een feestelijke vergeving mocht ervaren.
Alvorens wij iets vragen heeft de Vader al een antwoord klaar.
Bij dit lezen, ervaar ik deemoed en dank. Cilia
Ria schreef op 21 maart 2015 om 15:52
Bij het lezen van deze tekst voel ik me heel klein, en beschaamd. Ik sta soms ook met stenen in mijn hand om te gooien liefst naar iemand die er dan niet bij is. Jezus zegt vandaag tegen mij: kijk eerst naar de balk in je eigen oog.
Jezus zegt vandaag ook tegen mij: ga naar huis en zondig niet meer. Volgende week is er een biechtviering ter voorbereiding van Pasen. Ik voel nu de behoefte om daar naartoe te gaan en vergeving te vragen.
Het spijt me Heer Jezus. Soms sta ik te juichen met varens in de hand en twee dagen later verloochen ik U en durf niet te zeggen dat ik U ken. Uw kruis wordt nog elke dag op uw schouders gelegd door uw beste vrienden die u verraden.
Heer, vergeef me en maak me sterk om in de toekomst beter te doen.
marlo schreef op 21 maart 2015 om 15:00
Dank u God dat ik steeds weer nieuwe kansen krijg in dit leven. Dank u Jezus dat u mij helpt te herinneren dat ik mag blijven vertrouwen op de grote Liefde.
Lisette. schreef op 21 maart 2015 om 12:21
Ik denk dat de vrouw heel bang is geweest tussen al die aanklagers. Een angst totaal verlammend. Boosheid , machteloos. Deze gevoelens zal ze misschien gevoeld hebben.
Hier voel ik respect voor de schrift geleerde en farizeeërs . Ze zoeken en klagen haar aan. Niet goed. Het is hen zo geleerd. Toch begrijpen ze Jezus, ze zijn zo eerlijk om toe te geven dat ook zij zondigen. De oudsten het eerst. Hebben wij ouderen een voorbeeld functies? Of is het weer hoogmoed te denken dat oud wijs betekend? Of is het God in mij die zegt met daden niet met woorden. Hij is in ons in mij. Zoek niet Lisette hij zoekt jou.
Jezus zegt, Ik veroordeel u ook niet; Ze zal een gevoel van bevrijding, dankbaarheid maar vooral een gevoel van geluk voelen. Het zal nog niet echt doordingen maar ze zal het heel haar leven onthouden. De dankbaar zal in haar leven alleen maar groter worden,groeien.
Jezus zegt me hier. Durf de wetten te veranderen. Durft barmachtig te zijn,vergeven. Hij leert me eerst naar me zelf te kijken voor dat ik oordeel. Oudste moeten een voorbeeld zijn. Jezus veranderd de wet eigenlijk niet, hij leert me dat overspel verkeert is maar het is niet aan mij om te straffen. Het gebod JIJ ZULT NET DODEN komt me voor de geest. Hij is niet gekomen om de wetten te veranderen om ze te vervolmaken. Dat zie ik in dit verhaal. Dit verhaal leert me vergeving aanvaarden, en het gelukkig gevoel voelen van God zijn goedheid en barmhartigheid. Dank U Heer.
Mia Nuijen schreef op 21 maart 2015 om 11:13
Zomaar te weten dat U mij kent, dat U de Heer van mijn leven bent, zomaar te weten dat U van mij houdt, geeft dagelijks zin aan mijn leven!
Alie schreef op 21 maart 2015 om 10:50
Ik verplaats me in de vrouw. Op het moment dat Jezus zegt: “”Ik veroordeel u niet” , wordt een oordeel aan mijzelf overgelaten. Zo is inkeer, omkeer mogelijk.
Anamaria schreef op 21 maart 2015 om 10:22
Dank U lieve God, voor de mooie stille moment aan tafel,dan denk ik aan de arme die deze moment van rijkdom die hebben, en bid voor hen!
Dank dat ik kan bidden, en voor deze dag van vasten die ik zal doorbrengen met de kleine dingen!
Ook vergeven wil ik die mij niet goed gezind zijn lieve God, Hoe moet ik gaan, als die persoon mij konstant mij niet toelaat,…? zal ik bidden voor haar? en dat heb ik zo veel gebeden voor haar, Uw wil zal geschiede God!
matty schreef op 21 maart 2015 om 07:03
Ja Heer, naar U toe heb ik ook overspel gepleegd, met allerlei andere ‘goden’ in dit leven… En U zegt: ja, dat is zo… Maar ik veroordeel je niet! ….. Dank U dat U genade vóór recht laat gaan en mijn oordeel hebt gedragen door het kruis…!
Marc schreef op 21 maart 2015 om 06:50
Dank, Heer, om de genade van uw vergeving.
Telkens opnieuw krijg ik nieuwe kansen.
Leer mij ook geduld te hebben,
leer mij niet te oordelen en te veroordelen.
Linda schreef op 21 maart 2015 om 03:25
Liefdevolle God en Vader.
U heeft een bedoeling met ons leven. U laat ons nooit alleen. Het is soms moeilijk om alles in uw handen te leggen. Ik probeerde het gisteren toen ik een moeilijk moment van lichamelijke pijn ervaarde. En ik bad: God ik leg het in uw handen. Neemt u over. Helpt u mij. En ik ervaarde inderdaad verlichting. Dank u Jezus.
Martin schreef op 20 maart 2015 om 23:08
Of ik me kan verplaatsen in de rol van de vrouw die niet werd veroordeeld door Jezus ? Ja, dat kan ik. Vaak oordelen mensen te snel over anderen, ook over mij. Dat is voor mij wel eens pijnlijk geweest, en onterecht. Als iemand zo wijs is niet te oordelen, is dat een goede ervaring. Zelf heb ik ook vaak genoeg te snel geoordeeld…
claire schreef op 20 maart 2015 om 22:52
mijn leven : een geschenk van GOD AAN MIJ …
door niemand mag ik dat laten verknoeien, zelf mag ik er zorg voor dragen, of god draagt zorg voor mij…
LIEVE GOEIE GOD zei moeder als we “niet zo braaf ” waren…
deze woorden kwamen me nu te binnen , en wil ik graag herhalen om HEM te zeggen : IK REKEN OP U ,om dat
geschenk dankbaar te laten gebruiken door wie beroep op me doet !
antoinette schreef op 20 maart 2015 om 20:11
Deze ervaring laat je stil zijn om de relatie met God steeds te versterken.
Truus schreef op 20 maart 2015 om 20:00
Goede God ik ervaar mijn leven als een geschenk van U,Soms vind ik het heel moeilijk om in Uw kracht in mij te geloven.Maar ik probeer te leven zoals U dit wilt.
Lieve schreef op 20 maart 2015 om 19:47
Heer God,ik kan U nooit genoeg danken voor de geborgenheid en de liefde die ik thuis kreeg.
Zo vaak is mijn naam met zachtheid genoemd….zo heeft mijn familie mijn bestaan bevestigd.Ik werd één van hen,één van de dertien die er samen het beste van probeerde te maken.
Ik bid u voor kinderen die ongewenst zijn,aan wie niemand een naam wil geven. Bewaar hen in de palm van Uw hand waarin hun naam geschreven staat,Ik smeek u;voor allen die naamloos of ongekend zonder waardering aan de zijlijn van het leven staan,wees hen met Uw genade nabij,geef hun vandaag een teken van liefde.