Gastenboek

Hermaria schreef op 21 maart 2024 om 17:41

wanneer jouw woorden
voor mij niet opengaan
en het dode letters zijn
blijf ik stom en arm achter

pas wanneer ik achter
onder en doorheen
jouw woorden licht zie stralen
komt er beweging in

beelden worden geboren
om liefde menselijkerwijs
waar te maken
naar anderen om mij heen

een lach naar een kind
een ritje ziekenhuis
een pannetje soep aan de voordeur
is dat het

allemaal goed
maar het is meer
dan een letter
kan voorschrijven

bovenal is het innerlijk bewegen
een sprong in de ander
als aanhef voor een lenige dans
om hoe dan ook ontvangend
en uitreikend te zijn

dan gaat het zingen in mij
zing ik met jou mee

Gertruida schreef op 21 maart 2024 om 16:17

Ik verlies mijzelf in de discussie, als ik niet goed luister en teveel met mijn ego bezig ben, een eyeopener. Niet roemen op eigen eer, maar weten dat de Heer mij genadig is en recht verstrekt.

Hennie schreef op 21 maart 2024 om 15:46

Op 19 maart schreef ik over missen, en nu komt daar bij, en besef ik mij hoe ik van geboorte af aan mijn ouders heb gemist. Ouders die wel op afstand om me heen waren, en tegelijk emotioneel geen deel van mij uitmaakten. En nu is daar levensgroot plotseling het missen, een mens is toch niet nergens.
Wanneer 1 schaap van de kudde is afgedwaald, gaat de herder zoeken, terwijl de kudde achterblijft.
Ik weet dat ieder zijn of haar wortels moet eren, maar dat moeten ouders toch ook doen met hun eigen ouders.
O Heer, ontferm U over, dat waar ik de weg niet weet.

martine schreef op 21 maart 2024 om 14:15

Een discussie willen winnen, jezelf eren, dat draait om jezelf en is tijdelijk. Het gaat om Gods rijk en dat is eeuwig.
Een tijdelijk resultaat, heeft kortstondige waarde en kan je nooit doorgeven.

lutgart verdonck schreef op 21 maart 2024 om 12:30

Jezus zegt:”Het is de Vader die Mij eert.Ik ken Hem en
Ik bewaar Zijn Woord.”

Mijn hart is vaak vol zorgen voor vandaag en morgen…
en het Woord verstikt soms of is direct door vogels weggepikt.
IK moet niet enkel mijn oren maar ook in mijn ziel het Woord
des Levens horen,pas dan brengt het vrucht voort.
God communiceert op geestelijk niveau.
Leven vanuit de geest,vanuit verbondenheid en wederzijdse liefde.
Zo ook Vader-Zoon-Geest-vanuit verbondenheid mogen wij er deel van uitmaken.
We leven in verbinding met de medemensen,met God,onszelf,met de ruimte om ons.
We komen uit het Licht,hebben een geestelijke vonk in het hart zoals Jezus
met de Vader maar we zijn er ons te weinig van bewust.

Agnes Erkelbout schreef op 21 maart 2024 om 11:48

ik voel mij verward, eigenlijk zou ik nu willen in discussie gaan met sommige schrijvers in het gastboek…ik word overdonderd door ‘ Vader, Zoon en gestorven door onze zonden, hoe kunnen jullie dit mysterie begrijpen, aanvoelen en erover zo stellig spreken ? En ik begrijp de schriftgeleerden die Jezus ondervroegen Wie ben Je ?
Ik voel mij ook een van die joodse burgers : Hela wat zeggen jullie toch allemaal van Jezus en zijn Hemelse Vader. Bewijs dat eens…
Open mijn hart Heer, zodat ik niemand meer hoef te ondervragen. Open mijn hart Heer, zodat ik kan beminnen wat niet te verklaren is. Heer Jezus, ik aanbid U.

Leidy schreef op 21 maart 2024 om 11:21

Wat een rijkdom , deze retraite. Uiteindelijk blijft 1 woord door alles heen schemeren: liefde.

Casimir schreef op 21 maart 2024 om 11:16

Onze God, de God van de Bijbel kennen we inderdaad niet, maar we kunnen de vruchten van Zijn werkzaamheid zien en ervaren in alles. Dagelijks kunnen we ons verheugen in die ervaringen. Het gaat om een Kracht die ons overstijgt en toelaat in verbondenheid te leven met de mensen en de wereld rondom ons. Ik vraag Jezus mij te helpen om te leven zoals Hij in verbondenheid met die Kracht die van de Vader komt.

Elizabeth schreef op 21 maart 2024 om 10:29

Ja een discussie willen winnen, jezelf bedoelen, Heere verlos ons ervan… Dat ik tot Uw eer mag leven.

Luc schreef op 21 maart 2024 om 10:01

Ik ken Hem en ik bewaar zijn woord….zijn woord bewaren begrijp ik als verbinding houden met de Bron…. het is voor mij een manier om geen prioriteit meer te geven aan mijn gedachten en gevoelens maar God op de eerste plaats te stellen…. d.w.z. ik leg alles wat ik beleef in Zijn handen…. ik zet mijn beleving op de tweede plaats…. het is wat het is….ego volgen is een heilloze weg…. zelfs Jezus was overtuigd…. niet mijn wil is belangrijk maar Uw Verlangen….Jezus wil nochtans hetzelfde als de Vader want Hij is volkomen één met Zijn vader….het is normaal dat Hij als mens soms op iets anders gericht staat…. daarom vraagt Hij de Vader om prioritair te zijn…. ik ook word geirriteerd als ik de traagheid zie waarmee mensen prioriteit aan God geven maar ik ervaar dat het veel beter is die irritatie in Gods handen te leggen…. Hij zal de mensen helpen en Hij zal het op tijd doen, niet te laat….Paasmens worden….

Vera Van hove schreef op 21 maart 2024 om 09:07

Jezus eert zich zelf niet,maar de Vader eert Hem
Laatste wij Jezus eren door Hem te loven en te prijzen,door Hem te aanbidden in geest en waarheid.Laat ons Jezus eren door al onze werkjes goed te doen voor Hem
Jezus is alle eer waardig.

Nelleke schreef op 21 maart 2024 om 09:00

Jezelf verliezen in een discussie..gebeurt wanneer je merkt dat luisteren met het hart ontbreekt of wanneer er geen respect meer opgebracht kan worden als m.n. geloof en Zijn regels waarmee je wil leven met voeten worden getreden.Of wanneer je grenzen op allerlei manieren worden over gegaan..
Er wordt in de vraagstelling gezegd.Jezus leefde zo uit genade ?dat begrijp ik niet zo goed..Jezus is gelijk aan Goď, Hij had toch geen genade nodig?
Ik heb Uw genade nodig Heer om met mijn naaste(n) te kunnen leven tot Uw eer..
Shalom!

Olivia schreef op 20 maart 2024 om 23:35

Heer Jezus, wij lezen hier zoveel mooie gebeden die ons opbeuren omdat ze getuigen zijn van veel liefde, vertrouwen en geloof. Moge wij ons in het dagelijks leven door U Jezus, ons laten leiden ! Dank U Jezus.

Godelieve schreef op 20 maart 2024 om 21:15

Heer, mezelf verliezen in een discussie: het is al zo dikwijls gebeurd en de oorzaak ervan: niet echt geluisterd hebben naar de ander, meer bezig met mezelf dan met mijn tegenover. Vergeef me, Heer, uw manier was en is zo anders. U bent ontvankelijk voor wat de mens voor u te zeggen te tonen, te vragen heeft. Laat me leeg worden van mezelf, geef mij een luisterend oor, schenk me uw Geest, laat me van dicht bij u, uw voorbeeld volgen. Amen.

Madeleine schreef op 20 maart 2024 om 21:13

Vader, wilt U Uzelf laten zien aan ons die verlangen naar U. Heer Jezus, hoor ons gebed en openbaar ons de Vader zoals alleen U dat kunt doen. Amen

Bart Krijnen schreef op 20 maart 2024 om 20:45

Met en door mijn eucharistievering en door het ontvangen van de ziekenzalving vandaag ben ik meer voorbereid om binnen enkele dagen de Goede Week Weel aan te vangen met meer openheid en geloof in hetgeen komen gaat. Zo blijf ik op zoek naar wat God betekent voor mij en zo ook voor anderen. Immers wie in He gelooft, zal gered worden. Heer blijf mijn geloof in U versterken, zodat Uw Verrijzenis voor ons verdieping en vermeerdering van ons geloof zal betekenen ook al is ons afscheid van het aards bestaan nog niet direct voor mij maar blijf me helpen om de weg naar U open te houden en dat ik ten alle tijden welkom ben bij U !!!

Petra schreef op 20 maart 2024 om 19:59

Dit is de eerste keer dat ik meedoe met deze digitale retraite.
Nooit eerder heb ik voldoende stil gestaan bij het begrip: Geloven, genade, contact met Maria en gisteren 19 maart bij de H. Jozef. Ik heb ook meer stil gestaan bij mij naasten. Nog 10 dagen, dan is het Pasen. Dat wordt voor mij een mooie afsluiting van een waardevolle vastenperiode. Dank voor deze organisatie.

Ton schreef op 20 maart 2024 om 19:25

Mezelf verlies ik als ik afwijk van wat de Liefde vraagt. Heer, trek ons, trek mij naar U, die Liefde bent, toe..

lutgart verdonck schreef op 20 maart 2024 om 16:08

Als God uw Vader was zou u Mij liefhebben…
Jezus als mijn grote broer.

Als God mijn Vader is,is Jezus mijn grote broer.
Ik volg zijn voorbeeld en richt mij op het hemelse (geestelijke) door Hem.
Jezus gericht op het hemelse vindt geestelijke verwantschap
belangrijker dan familiebanden.
God de Vader is de levensbron waaruit Jezus leeft.
We mogen met Jezus zeggen:”Abba,Vader.”
Jezus is voorbeeld en leraar.
Hij zorgt voor een uitweg.
Ik mag Zijn voetstappen volgen.
Hij is onderweg naar huis.
De weg gaan vanuit het hart door mijn denken
tot een innige verbinding met Jezus te beleven.

martine schreef op 20 maart 2024 om 15:50

Dank, Heer, dat ik als zus van Jezus ooit tot U mag wederkeren.

Hennie schreef op 20 maart 2024 om 15:13

God als Vader, mogen ervaren…en gaan verstaan. En dan komt mij te binnen in het zien van een Kerststal, hoe Jozef met zijn Zoon in zijn armen naast Maria in haar kraambed zit. De aardse vader omringd door zijn Hemelse Vader.
Hoe groot is toch dit mysterie van ouderschap.

Machteld schreef op 20 maart 2024 om 10:12

Dank u, Jezus voor uw offer aan het kruis. Daardoor ben ik verzoend met de Vader en kan ik mij een geliefd kind van Vader God noemen, en een geliefde zus van Jezus.
Toen u stierf, Jezus, scheurde het voorhangsel in de tempel. Daardoor heb ik als kind van God vrije toegang verkregen tot het heilige der heiligen, tot God de Vader. In gebed mag ik naderen tot u, Vader God, en één worden met U, niet omdat ik het verdiend heb, maar omdat Jezus mijn zondeschuld op zich genomen heeft en in mijn plaats de straf heeft ondergaan. Dit geheim van Gods liefde is moeilijk te vatten door een mensenkind als ik. Maak dat het in mijn hart blijft vertoeven in alle omstandigheden. Dank u, Jezus.

Elizabeth schreef op 20 maart 2024 om 10:01

Vader… Watheb ik daar mee geworsteld, altijd bang, bang voor straf, bang voor afwijzing, niet vertrouwen op een vaderfiguur, na een heel lang gebed met een lieve zuster ben ik bevrijd van die angst en mag ik God nu mijn Vader noemen, soms zelfs papa.

Vera Van hove schreef op 20 maart 2024 om 09:41

De Vader is in de Zoon en de Zoon is in de Vader
God bemint ons oneindig,laten wij God lief hebben boven alles en iedereen
Laat ons buigen en God begroeten bij het in-en uitgaan van onze gebedsplaats.

Casimir schreef op 20 maart 2024 om 09:39

Wij kunnen de Kracht van de Vader ervaren, zoals Jezus die heeft ervaren en dank zij die Kracht wonderen kon verrichten. Jezus heeft een bijzondere band met Zijn Vader. Die band was er al van in eeuwigheid. Daarom kan Hij zeggen dat Hij door God gezonden is om ons mee te delen dat ook wij een band met de Vader hebben. Deze band is er altijd en is er ook al altijd geweest. Onze verbondenheid met de Vader ervaren wij elke dag als we er voor openstaan. Wij vragen om de goede gesteltenis opdat wij de Kracht van de Vader zouden mogen ervaren.

Hermaria schreef op 20 maart 2024 om 09:04

dat verlegen meisje
nog zo innig met de bron
woorden waren overbodig
argeloos en licht was het

zo’n meisje dat gaandeweg
ingewijd in de grote wereld
weet hoe het hoort
maar dat gemis..

een eenzaam gemis
zelden iemand die samen
met haar dat innerlijke
licht kon delen en duiden

ouder worden in jaren
zou haar helpen, dat wist ze
het was een verlangen
soms een ongeduldig wachten

Terugkijkend treffen mij
de vreugdevolle keren van toen
die ik ervoer uit boeken,
gesprekken, radio:”die kent het ook!”
feilloos herkennend
maar onbereikbaar

later in mijn leven kreeg
het omcircelende woorden en
het woord mystiek kwam op mijn pad
er kwamen gerichte teksten, boeken
en mensen eenvoudig van woord

offers bracht ik
uithouden in woestijnen
om de vonk brandend te houden
helpen rituelen, symbolen
de hostie en de godslamp
de stille aanwezige

Nelleke schreef op 20 maart 2024 om 07:49

Mag ik bij U schuilen Vader?in Uw vaderarmen?Omwille van Uw geliefde Zoon die ik mijn geliefde broer mag noemen?
Ben heel mijn leven de ( geestelijk/ psych.)zorgende geweest in mijn grote gezin(14 kids,op 2 na de jongste)) van herkomst eigenlijk ook al, maar ook in mijn bijna 42 jarig huwelijk.. durend huwelijk…Dus ik probeer me in te denken hoe dat moet voelde toen ik kleuter/ kind was..hoe een vader voelt.die op mijn 23e is overleden, 43 jaar terug.
En..een zoon opofferen?Abraham kon het en vertrouwde op U…
Veel te denken vandaag..op een werkdag…Want bent U toch groots Heer!We hebben de eeuwigheid nodig om U te bedanken!
Shalom..allen..

Luc schreef op 20 maart 2024 om 07:17

De liefde onder Vader en Zoon is het fundament van alle leven….het echte leven is in die relatie te zoeken en te vinden…. ook als ik het lastig heb met wat in de wereld gebeurt aan conflicten, oorlogen, en alle soorten onheil, ik kan mij in gebed en meditatie altijd naar de Drie-eenheid keren…. een beeld dat mij aanspreekt in het lijdensverhaal is de duisternis van het middaguur tijdens het sterven van Jezus…. duisternis en stilte zijn krachtige voortekenen dat er iets op til is….niemand kan vermoeden wat het is…. na de stilte van Paaszaterdag, vroeg in de morgen – het was nog donker – gaan de vrouwen naar het graf met de kruiden…. onderweg vragen ze zich af wie voor hen de steen gaat wegrollen…. maar als zij aan het graf komen zien ze dat de steen is weggerold…. Pasen is begonnen…. nieuw Leven is geboren… ook voor het lijden en de rampen van deze wereld kan ik heil verwachten, Pasen, niemand kan het vermoeden….wij staan in volle duisternis voor Oekraine, Gaza, Haiti, Soedan, Rusland, de VS, Myamar, enz….. enz….. en wij leggen al deze problemen in de handen van Jezus….in stilte en in de duisternis van de middag….ik voel een onwaarschijnlijk krachtig verband met het gebeuren rond sterven en verrijzen van Jezus….

Rita schreef op 20 maart 2024 om 01:10

Staande blijven in geloof , het is niet altijd makkelijk. In de bijbel staat geschreven; vraag en je verkrijgt , ook als je geloof maar zo klein is als een mosterdzaadje. Toch ervaar je dit niet altijd zo.
Je bidt voor vrede en er komt alleen maar meer oorlog.
Je bidt voor bekering en er is steeds meer geloofsafval.
Je bidt voor genezing en mensen sterven.
Je bidt voor het klimaat en het wordt niet beter.
Het is soms niet te begrijpen. Ons geduld en ons geloof worden danig op de proef gesteld. Jezus, toch blijf ik geloven dat U met ons bent . Neem onze mosterdzaadjes aan die we aan de voeten van uw kruis leggen, zodat uw barmhartigheid alles ten goede zal keren en de mensen terug in liefde met elkaar kunnen omgaan.

Nelleke schreef op 19 maart 2024 om 23:27

Heel herkenbaar is dat ongeduld..wat ik nodig heb is genezing en heling van liefdeloosheid en respectloos gedrag om mij heen..steeds weerkerende oude,negatieve patronen die me teneerdrukken en doen belemmeren voluit naar Pasen toe te leven..Heer
Ontferm U ..U wil ik dwars door alles heen eren en danken voor Uw werk Heer Jezus, ook als ik dat niet ervaar..
Schenk Uw shalom.!!

Luc schreef op 19 maart 2024 om 22:43

Heer leid mij doorheen de duisternis van de middag om in uw liefde te wonen….ik word soms zo overspoeld door de wreedheid van de actualiteit…. ik verlies dan het contact met U….laat mijn hoofd helemaal leeg worden bij U…. laat Uw Licht schijnen doorheen de duisternis van dood en vernieling….en ga met ons mee doorheen dit duistere middaguur…. toen je stierf was de middag een en al duisternis…. daarna is het goed gekomen

Olivia schreef op 19 maart 2024 om 22:17

Heer Jezus, verhoor onze gebeden. We bidden U dat er een einde zou komen aan die afschuwelijke oorlogen. Al die vreselijke beelden elke dag op T.V. Al die mensen, kinderen die getraumatiseerd zijn door al dat lijden. Heer Jezus, breng vrede, Heer breng vrede. Dank U Jezus, voor Uw oneindige barmhartigheid.

Godelieve schreef op 19 maart 2024 om 21:07

God:Vader, ik heb het er altijd moeilijk mee gehad. Ooit zei ik dat tegen een priester en kreeg als antwoord:”Wees tevreden met de Zoon.” En inderdaad “Wie Mij ziet, ziet de Vader”. Wat een weelde Jezus meer en meer te mogen kennen en volgen en in,met, door Hem bij de Vader te komen. O God, hoe kan ik u danken. U zij alle lof. Amen.

Ton schreef op 19 maart 2024 om 19:03

Wandelen, samen met die heel kwetsbare mens.. Alsof U met ons mee liep, Jezus. Lopen gaat niet meer, praten ook niet, twee lentebloemen op de deken, op haar rolstoel. Zij maakt zachte geluiden, nauwelijks hoorbaar; ik bid het Onze Vader..; het is ons gebed..

Elin schreef op 19 maart 2024 om 17:54

Ongeduld ken ik zeker, de vraag of eigenlijk de eis aan God, doe iets, help al die slachtoffers van hun verschrikkelijke tirannen af… Maar zo is het nooit gegaan leert de geschiedenis van oorlog en ellende al die eeuwen door. Het komt toch altijd weer terecht op onszelf, wie wil ik zijn, gewoon in de eigen kleine omgeving, wat straal ik daar naar uit, hoe barmhartig kan ik zijn? En voor de grote boze wereld blijven bidden, vragen om steun voor al die lijdende mensen.

lutgart verdonck schreef op 19 maart 2024 om 16:37

Maar onderweg werd het volk ongeduldig…

De hel op aarde door verdorven machten,
leven in duisternis,
de hemel gesloten.

Er moet toch een uitweg zijn,
naar een wolkenloos bestaan.
Reik mij Uw hand Heer.
Dan klaart de hemel op,
ontwaakt de hemel,
daalt de hemel neer,
ben ik door de hemel aangeraakt.

Dan respecteer ik mezelf,
doe wat mijn talent is,
dan woon ik in mijn ziel,
staat mijn hart open,
ben ik mezelf.

De hemel op aarde leidt naar het Licht,
de poort van vrede en respect gaat open.
Breng elke mens levensvreugde dan bestaat
de hemel wel.

Hennie schreef op 19 maart 2024 om 14:36

‘God gij kent de namen van de mensen die wij missen’. Het is een lied gezongen door Sela. Iemand is overleden, en ik wist niet wat ik zeggen moet, ik weet nog steeds niet wat ik zeggen moet. Tot ik een klein Friestalig gedichtje vond, wat afgesloten wordt met de de regels,
‘Ik mis dy
in bytsje tefolle
in bytsje te faak
en eltse dei
in bytsje mear.

Toen begreep ik dat je iemand zo kunt missen, maar dat als je ze niet vergeet, je weet dat God hen bij zich voor mij bewaren zal.

Gertruida schreef op 19 maart 2024 om 14:01

Heer neem mij geduldig bij de hand, Heer genees mij van mijn pijn. Heer kom mijn ongeloof te hulp.

Martine schreef op 19 maart 2024 om 11:30

Soms begrijpen wij uw weg niet heer. Wij doen ons best, maar weten niet zeker of we goed bezig zijn want we zien geen resultaat. Wees ons dan nabij en geef ons hoopvolle tekens zodat we er met nieuwe moed weer tegen aan gaan.

Machteld schreef op 19 maart 2024 om 11:01

Vader God, ik geloof! Heb erbarmen met mijn ongeloof. Dank u voor uw niet aflatende zorg. We leven in een deel van de wereld waar er vrede is. Ik heb goede christelijke vrienden die mij ter hulp komen als dat nodig is. Ik kan iets betekenen voor anderen in de doorgeefwinkel. Dank u voor al deze genadegaven.

Vera Van hove schreef op 19 maart 2024 om 09:34

Het volk was ontevreden en boos op God en op Mozes
Zijn wij ook soms boos op God ,als ons leven niet verloopt volgens onze zin?Of aanvaarden we dat met liefde en ook dankbaarheid voor al het goede dat ons te beurt valt,al is dat anders dan wat we hadden verwacht?Misschien moeilijker,maar toch danken we en doen ons werk naar behoren zoals God het wilt!

Elizabeth schreef op 19 maart 2024 om 09:23

Mijn God ik kom naar U dan ben ik veilig
Ik heb het U gezegd en blijf het zeggen
Ik heb U nodig Heer
De rest is overbodig
De mensen hebben andere idolen
En wringen zich voor hen in honderd bochten
Maar dat zal ik nooit doen
En zelfs hun naam niet noemen
Mijn God U vult mijn bord U vult mijn beker
U hebt iets moois bedacht
En straks is het van mij
U houdt mijn hele leven in Uw handen
En ik kom goed terecht
Want dat hebt U gezegd
Mijn God ik kom naar U dan ben ik veilig
Ik heb het U gezegd en blijf het zeggen
Ik heb U nodig Heer
De rest is overbodig
De mensen hebben andere idolen
En wringen zich voor hen in honderd bochten
Maar dat zal ik nooit doen
En zelfs hun naam niet noemen
De hele nacht lig ik aan God te denken
Ik voel dat Hij er is
Zijn wijsheid geeft me rust
Dan word ik blij en zeker van mijn redding
Ik leef ik leef naast God
Ik val niet uit Zijn hand
Want U zult mij niet zomaar laten sterven
Ik hoef niet naar het graf
Want U laat mij niet los
U wilt mij leren waar ik het moet zoeken
Heel dicht bij U mijn God
Zal ik gelukkig zijn

Casimir schreef op 19 maart 2024 om 08:39

Af en toe zien we het niet meer zitten. We ondervinden dat we rusteloos, nerveus en opstandig zijn. Onze geestesgesteltenis is dan ongeschikt om onze problemen evenwichtig en vastberaden aan te pakken. We zijn niet in staat te transformeren en ons tot God te richten. De erkenning van deze erbarmelijke toestand volstaat om openheid te creëren en God toe te laten ons aan te spreken. God neemt het initiatief voor de transformatie, los te komen van onze ellende en de zaken anders, evenwichtiger te bekijken.

Luc schreef op 19 maart 2024 om 07:30

Ongeduld is mij heel goed bekend…..ongeduld om Oekraine, om Rusland, om Gaza, om Israel, om al dat gepalabel en niets dat werkelijk gebeurt….ik word er opstandig van…. wanneer grijpt God nu werkelijk in? ergens in het evangelie staat dat Jezus op de achterbank lag te slapen terwijl er storm op het meer is en de golven gevaarlijk overslaan…. de mensen zijn doodsbang en ze maken Hem wakker…. ik wil Jezus ook wakker maken bij al de ellende die ik zie in de oorlogen….en Hij die dan zegt: hoe komt het dat jullie nog niet méér geloof hebben?….dat maakt het mij goed lastig….en toch voel ik van binnenuit dat Hij ons niet in de steek zal laten…. dat Hij ons zal helpen en dat het op tijd zal zijn en niet te laat…. ik zie het niet maar ik probeer te geloven Heer….ik leg al die miserie in je handen…. ik geloof maar kom mijn ongeloof ter hulp…. de mensen in de woestijn hadden geen eten en drinken meer…..het was vanzelfsprekend dat ze bij Moses begonnen te morren…. help ook ons om ons uit de miserie te helpen….

Anoniem schreef op 18 maart 2024 om 23:39

Antwoord 1: Liefde
Antwoord 2: Liefde
Antwoord 3: Compassie

Bedankt Jezus Christus.
Heilige Maria ik dank u ook voor alles. Wanneer krijg ik u te zien? Ik bid er elke dag om. Bid voor mij a.u.b.

Cathy schreef op 18 maart 2024 om 23:15

Wij hebben regelmatig contact met Moslims, die uit Syrië komen. Zij hebben nu de Ramadan, en eten of drinken niet gedurende de hele dag. Wij Christenen hebben het moeilijk om enkel met brood en water op twee dagen te vasten!
Ik vraag mij soms af wat zou ik in de woestijn gedaan hebben!Heer help ons om vertrouwen te hebben in Uw goedheid en macht.

Olivia schreef op 18 maart 2024 om 22:27

Feest van de Heilige Jozef (19 Maart) Wil ik met jullie een zeer mooi gebed bidden.

Glorierijke aartsvader Heilige Jozef, wiens macht onmogelijke zaken mogelijk maakt, kom mij te hulp op dit ogenblik van angst en tegenspoed. Neem onder jouw bescherming de erge en moeilijke situaties die ik je toevertrouw, zodat een gelukkige uitkomst mogelijk wordt.
Mijn geliefde Vader, ik stel al mijn vertrouwen in jou. Laat het niet gebeuren dat ik ijdel jou heb aanroepen. En aangezien jij alles kunt, zo dicht bij Jezus en Maria, toon mij dat je goedheid zo groot is als je macht. Amen

Madeleine schreef op 18 maart 2024 om 21:34

Jezus, ik “voel” niets, ik worstel nog altijd om een tijd van stilte door te brengen samen met U. Is deze gezegende tijd dan voor niets geweest? Is uw genade aan mij tevergeefs geweest? Kom ons die zo naar U verlangen te hulp. Stort Uw genade over ons uit opdat wij van Uw goedheid en trouw mogen getuigen. Ruk alle zwaarte van ons weg opdat we mogen verrijzen tot nieuw leven. Dat Uw licht in ons mag blijven branden. Amen!

Godelieve schreef op 18 maart 2024 om 20:59

De weg van de Heer gaan vraagt ons voortdurend om ons ego los te laten. Daar stoten wij dikwijls op onze eigen onmacht om ten volle te leven. Dat veroorzaakt angst, onwil,ontevredenheid… Het is allemaal zo menselijk. Maar als we naar Jezus durven kijken, met Hem de weg naar Pasen gaan, ja doorheen het kruis, dan komt er in ons een onvermoede kracht en een diepe vrede. Kom Heer Jezus, neem ons bij de hand. Amen.

Ria Brys schreef op 18 maart 2024 om 20:58

Jezus, U hebt me geleerd niet te oordelen over anderen, omdat ik nu heel goed weet dat ikzelf ook zondig ben, gebreken en tekorten heb. Dank U goede Jezus.