Gastenboek

Martine schreef op 18 december 2024 om 15:00

Dank U Heer, om elke dag weer nieuw te maken met nieuwe kansen op een beter leven. Leid ons om deze kansen goed te benutten.

Cecilia schreef op 18 december 2024 om 14:42

Ik weet dat ik de geliefde bent, God de Vader ziet in mijn hart en weet wat erin omgaat. Dit leidt mijn dienst aan God en de mens die voor mij staat. Vanaf het ogenblik waarop ik de waarheid aanvaardde dat dit zo is, begon de grote geestelijke reis die voor mij ligt. Dank God!!!

lutgart schreef op 18 december 2024 om 13:37

Waar verwacht ik vandaag tekenen van nieuw leven(op mijn pad)?

Toevalligheden mogen ervaren in mijn leven.
Een ingeving krijgen op een vraag waar ik mee zit.
Ontmoetingen met mensen op het juiste moment.
Fluisteringen van de natuur leren verstaan en begrijpen en wat ze mij te vertellen heeft
over mijn levenspad.
Kansen die zich aandienen of mensen die mij op een nieuw pad brengen.
Vreugdevolle momenten van inzicht mogen ervaren.
Verbondenheid mogen voelen,relaties die zich verdiepen en authentieker zijn.

Kortom alle signalen die mij in de richting sturen van wat mijn hart en ziel verlangen.

Vera Van hove schreef op 18 december 2024 om 09:28

Ik leg de lat zeer hoog!
Jezus is de Enige Waarachtige Zoon van God.
Ik bid Jezus om volmaaktheid.Nooit nog wil ik Jezus beledigen.Geen zonden meer,maar leven in Jezus Heilige Wil.Jezus,Diegene die komen moest om ons allen te redden.

Hilda schreef op 18 december 2024 om 08:39

Jezus leert mij hier dat ik me elke dat opnieuw uit mijn lastige situatie moet bevrijden. Maar hierbij heb ik zijn hulp nodig.
Tekenen van nieuw leven kan ik elk moment verwachten ook vandaag. Ze liggen in het verborgene ik hoop dat ik ze zie.
Omarm heel het leven en dan zal er gegeven worden.

Luc schreef op 18 december 2024 om 07:11

waar verwacht ik nieuw leven? waar hoop ik dat nieuw leven groeit en bloeit?maranatha, kom Heer Jezus kom!!!
het is voor mij het bijzonderste en het allervoornaamste dat te gebeuren staat….het besef en het groeiend bewustzijn dat ik de rank van de wijnstok mag zijn, die in verbinding staat met de bron….ik ervaar dat de bron van liefde zich in de binnenkant bevindt en dat zij met mij in verbinding staat…. het is een bron die verzegeld was maar nu stilaan opnieuw begint te vloeien…. en er komt nieuw leven naar boven…dat is niet altijd zo geweest…. ik dacht al heel mijn leven dat het er vooral op aankwam onze medemensen lief te hebben….nu begin ik stilaan te beseffen dat dit enkel duurzaam mogelijk is als ik verbinding houd met de Bron, als ik mij laat beminnen….Franciscus dacht dat het beter was te beminnen dan bemind te worden…. ik denk er stilaan anders over….los van de bron gaat de liefde voor een mens ver, heel ver boven zijn petje…. zonder contact met de bron geraak ik snel uitgeput, leeg, in burnout…. straks wordt onze Redder geboren…. het zal geen dag te vroeg zijn….

Weldra wordt onze Redder geboren
Hij wacht op ons geduldig aan de binnenkant
Zijn Licht doorschijnt het stille ochtendgloren
en sprakeloos ontwaakt ’n bijzondere band

Zijn onze lampen wel gereed
en branden ze nog goed
zodat wanneer Jezus binnentreedt
Hij warm en waardig wordt begroet

Anita schreef op 18 december 2024 om 06:48

. Nieuw leven, wordt in mijn hart gebracht. Daar voel ik het teken subtiel maar diep. Het is gegrift. Het is mooi, het is ook kwetsbaar. Zo zacht, zo fragiel
. Het eis hoge verwachtingen van mijzelf, ook voor mijn naasten, mijn geliefden. Ik dagdroom wel eens, maar dan word ik weer wakker, besef dat het een droom was, en ik werd verlegen. Schudde mijn hoofd, en bad voor vergeving.
. “Het is zich laten kneden door Gods hand om een beeld van Zijn droom te worden” geen betere formulering kan ik eens zijn.

Juliette schreef op 18 december 2024 om 06:23

Hartelijk dank voor de mooie citaten en gebedstips. Eye openers voor mij. Werk aan de winkel: moet ermee aan de slag. Fijne tools om te gebruiken. Oh wat heb ik ze toch zo nodig in mijn proces.
God bless you all.

Eus schreef op 18 december 2024 om 06:19

God, help mij! Hoe kan ik me verzoenen met mijn verleden, familiegeschiedenis en ouders? Wat is vergeven? Hoe doe ik dit? God, ik ken de lijdensweg die een mens kan gaan, de gruwelijke weg, en ik weet dat ik geholpen word, keer op keer. Sta mij bij en geef mij moed en wijsheid om door te zetten, vol te houden in volle verwachting op al het moois wat het leven bieden kan. God, ik vertrouw mezelf aan u toe. Amen

Olivia schreef op 17 december 2024 om 23:56

Heer, naar U verlangen is naar U toekomen in eenvoud en bekering. Met U meegaan naar mensen, in liefde en vol vertrouwen. Een teken van hoop zijn omwille van Jezus, die komen zal. Wil ons een teken geven, dat we geborgen zijn in Uw liefde, die alles begrip te boven gaat.

Ton schreef op 17 december 2024 om 23:01

“Kan ik me laten verrassen door Hem”; die woorden treffen me vandaag. Vaak heb ik het gevoel zelf te moeten bedenken hoe “het nieuwe leven” gestalte moet krijgen. Proberen wil ik om meer open te staan voor Uw bedoeling, God; wijs me maar de weg..

Christine H schreef op 17 december 2024 om 22:38

Bij de vraag over herkenning in mijn familiegeschiedenis denk ik meteen aan mijn vader waarvan ik als kind zijn diep geloof aanvoelde. Hij leefde er naar, door zijn eenvoud, rechtschapenheid en goedheid. In het dorp waar ik opgroeide, was alles doordrenkt met het katholieke geloof. Achteraf zie ik dit ook als een cultuur, als iets wat er nu eenmaal bij hoorde. En in de loop der jaren heb ik daar afstand van genomen. Maar het christelijke geloof heeft mij toch vast weten te houden. En kan ik dus toch dankbaar zijn voor wat ik in mijn jeugd heb meegekregen daarvan.

Hilda schreef op 17 december 2024 om 22:37

Van overgrootouders tot nu zie ik de zin van het voortbestaan als een ketting in het eeuwigdurende verbond. We zijn wie we zijn en de geschiedenis van ons bestaan is in ons geworteld.
Nu ik net oma ben geworden vind ik het zo mooi dat er weer een heel nieuw mens is met een eigen identiteit. Een gezellig lief en gezond kind. Dan dank ik U voor dit grote wonder en dat er weer een nieuwe generatie mag opgroeien.
Mijn eigen lijn ligt heel duidelijk omschreven, ook bij mijn man is dat zo. Ik ben benieuwd of we dit kunnen overbrengen aan ons kleinkind.
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk heb ik wel eens gehoord. Wat Uw bedoeling is Heer, zo zal het ook voor onze lijn ook heel bijzonder zijn. Ik kan nergens een bepaald aantal vaststellen in de geschiedenis zo duidelijk als de drie keer veertien uit Matteüs 1.
Ook met ons heeft U een bedoeling Heer en daarin hoop ik U te verwachten.

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 17 december 2024 om 19:00

De Zegen van het kerstkind gewenst

Agnes erkelbout schreef op 17 december 2024 om 18:12

Als ik aan mijn ouders denk dan voel ik heel veel dankbaarheid. Mensen die leefden tussen twee oorlogen en mekaar en hun kinderen gaarne zagen. Ze betrachten geen rijkdom maar gaven ons hun waarden door, ze waren voorzichtig, geduldig en vroom.
Mijn ouders droomden van een wereld zonder oorlog, eigenlijk van Gods rijk op aarde.
Die droom wil ik niet verliezen. Wat kan ik doen vandaag, wat is mijn kleine roeping vandaag ? Mijn hart wijd open zetten om Gods goedheid te zien en binnen te laten en de droom van vrede door te geven met Gods hulp.

Martine schreef op 17 december 2024 om 14:22

Bloedverwantschap is iets waar men vroeger heel veel belang aan hechtte. Voor God speelt het geen rol. Wij zijn allemaal verwant. Zelfs wie zich niet-christen noemt bouwt vaak mee aan Gods rijk door dezelfde waarden te hebben. Zelf, kreeg ik het woord en de geest van Christus via mijn bloedverwanten maar ook via mijn ontmoetingen met mensen wan wie ik het geslacht niet ken. Wanneer wij samen aan Gods wereld werken zijn wij allen deel van het bloed van Christus.

Ria schreef op 17 december 2024 om 14:08

Jezus, ik dank U voor die enkele tekenen van mijn moeder over het geloof. Ik heb altijd mijn geloof behouden totop vandaag.
Heer, wij zijn reeds 50jaar gehuwd, geef toch dat we in deze adventstijd terug dichter naar elkaar toe groeien. Geef ons nog enkele jaren om echt gelukkig te zijn. Voor U is niets onmogelijk Heer. Alle dank aan U mijn Redder.

Hennie schreef op 17 december 2024 om 13:43

Wat ik in mijn familie lijn nu beter leer herkennen hoe mensen geleden moeten hebben, zowel in de mannelijke lijn als in
de vrouwelijke lijn. De reis afstanden tussen families en familieleden onderling, de mogelijkheid tot verbinding was
zeer problematisch. Ik heb het over begin 1900, over mijn voorouders, en in 1940 over mijn ouders. Het is m.n.in deze tijd, dat ik voor het eerst deze oude lijnen veel helderder en bewuster kan vermoeden en herkennen.
Een onlangs overleden achterneef, heeft mij hier zeer weten te troosten door zijn grote liefde voor de geschiedenis, voor verhalen , en voor het behoud van de natuur. Met grote dank mede aan een oudoom van mij die in deze zelfde harte gezindheid van goedheid en trouw heeft geleefd en gewerkt.
Het is nu dan ook best haast hartverscheurend, en heel bijzonder tegelijk om voor het eerst verbanden te
kunnen leggen mee en door een cursus over het Bijbelboek Genesis, met In den Beginne, schiep God…

Gertruida schreef op 17 december 2024 om 12:57

“ De geslachtslijn van Jezus is heel indrukwekkend “ en werkt door generaties heen, ik laat het op mij inwerken en probeer de reikwijdte daarvan te bevatten. Mijn ouders hebben hun geloof aan mij doorgegeven, het was hun anker die ze door de stormen van het leven leiden en houvast gaven, dat geldt ook voor mij. Ik mag mij geliefd weten en gedragen voelen door eeuwen heen, verwondering en stilte vallen mij toe.

lutgart schreef op 17 december 2024 om 12:14

Waar verwacht ik God in mijn relaties,in mijn leven, in de wereld?

Het leven van strijd moeten overwinnen,zoals Jezus de wereld heeft overwonnen.
Zijn leven lang was Hij in verbinding met de Bron van Zijn,die hij Vader noemde.

Ik moet steeds leren omgaan met het onverwachte,sta ik er voor open,geef ik er gehoor aan.
God onderbreekt mijn plannen met het onverwachte.Ik kan enkel flexibel zijn en luisteren.
Leven vanuit verwachting betekent vaak voor mij ,het oude afleggen door te gaan leven vanuit hoop
dat God het laatste woord heeft en in mij en de wereld werkzaam is.

Cecilia schreef op 17 december 2024 om 11:28

Als, ik naar mijn familiegeschiedenis kijk, lijkt het alsof wij uit de stam van Jezus gegroeid zijn. Dan denk ik aan onze opvoeding:’ God zal erin voorzien: ( dit hoorde ik moeder zeggen op een cruciaal moment) en vergeven: (Ik hoorde mijn vader gebieden wanneer er een conflict was tussen 2 zussen).Ouderlijke zorg enz…Dit lees ik in heel de bijbel…
Ik dank God, die doorheen mijn leven mij leerde vertrouwen, dat mezelf aan Hem toe vertrouwen en me door zijn genade lieten kneden de enige weg is. Gaandeweg zal het vorm krijgen.

Viviane schreef op 17 december 2024 om 10:55

De liefde van Jezus in ons zorgt voor een blijvende verbondenheid.
Zelfs de lichamelijke afwezigheid van onze dierbaren vertaalt zich door de liefde van Jezus in ons .
Dankbaar om de sterke hand van Jezus waarop ons vertrouwen volop steunt.

Hennie schreef op 17 december 2024 om 09:24

Een mens is een Godswonder, hoe Hij ons, een ieder naar Zijn beeld geschapen heeft naar Zij lichaam en Geest.
Zijn Hart, voor wezen weduwen armen en verdrukten.

Over verbondenheid, en generaties….en Zijn zich bekommeren.

Nelleke schreef op 17 december 2024 om 09:10

God doet nog steeds wonderen..Laten we als broeders en zusters biddend om elkaar heen staan , zeker om Monique.

Nelleke schreef op 17 december 2024 om 09:05

Vanuit ieder waarvan ik weet chrirten te zijn,verwacht ik Hem, maar soms wordt ik juist verrast door de liefde van mensen waarvan je het niet zou verwachten.dat treft me dan nog meer.Dankbaar ben ik voor mijn Chr.opvoeding alhoewel dat ook wel eens problemen gaf om daar eigen keuzes in te maken..dat was moeilijk in ons grote gezin, vooral als er verkeri gen/ verlovingen waren met partnes uit ander soortige geloofsgemeenschappen..een ramp was dat..en soms traumatisch.Verder was daar de catachese/ jeugdver.ect..ja dat heeft me gevormd en als je kijkt naar de huidige tijd is die discipline in de opvoeding niet alleen maar “schademomenten..” Heel dankbaar ben ik dat muziek en zang , heel simpel met harmonium, blokfluiten en gitaren, van jongs af aan allemaal naar koor gaan er ook was…ja dat werkte zo verbindend…diep diep dankbaar…
Al zingen we als ouders alleen maar in een gospelkoor..we hebben dit kunnen doorgeven aan onze kids , die alle 3 muziekles hebben ontvangen .hetgeen ons zeker heeft geholpen in ons geloof omdat dit ook kon/ kan worden ingezet in de geloofsgemeenschap..Muziek raakt en versterkt mijn geloof..het nu al zingen van zoveel mooie kerstliederen…Het tilt me uit de dagelijkse moeite en zorgen…
Shalom voor elk..

Laurens schreef op 17 december 2024 om 08:21

Ik ben geraakt door de verbondheid in de generaties van mijn familie, juist op het moment dat er een schakel wegvalt in de keten, blijkt de kracht van de keten. De keten wordt gerepareerd met liefde en verbondenheid.

Vera Van hove schreef op 17 december 2024 om 08:21

Altijd en overal verwacht ik Jezus.Mijn relatie met Jezus ,is een relatie van diepe verbondenheid in grote liefde

Luc schreef op 17 december 2024 om 07:13

voor mij betekent het vers bij Mattheus dat de komst van Jezus stevig ingebed is in een kringloop van Liefde die eeuwen en eeuwen bezig is tussen God en Zijn mensen. De kringloop vertrekt vanuit God en doorloopt de hele mensengeschiedenis…. ik kan mij bij die kringloop aansluiten…. het komt er op neer dat ik zoals de ranken van de wijnstok de liefde en de positieve energie kan ontvangen en kan doorgeven…. mijn opdracht beperkt zich tot leven en liefde ontvangen en doorgeven, niet voor mijzelf houden….. als ik de liefde wil voor mijzelf alleen houden, stopt het…. ik merk dit duidelijk bij de voetwassing in het Evangelie: als Petrus zijn voeten niet wil laten wassen stopt de kringloop, dan kan hij niet langer leerling van Jezus zijn…. Petrus ziet dit vlug in en zegt dan tot Jezus: dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn hoofd en mijn handen….de komst van Jezus maakt deel uit van een kringloop van Liefde die vertrekt bij God en heel de wereld en de mensengeschiedenis omspant en zich in de toekomst nog altijd verder zet….zolang de ranken van de wijnstok verbinding hebben met de stam en met de wortels gaat de liefdekring door… echter, wanneer zij zich van de wijnstok afsnijden, worden ze levenloos en verdrogen….

Olivia schreef op 16 december 2024 om 22:45

Heilige Geest, ik kan nergens heen gaan om aan uw aanwezigheid te ontsnappen ! U verlaat mij nooit, want U bent zo goed, U leidt mij, U geeft mij raad en toont mij de wegen die naar het leven leiden. Maak me vandaag meer bewust van uw mildheid, zodat ik uw mildheid met anderen kan delen. Dank U Heilige Geest.

Mia Van Vaerenbergh schreef op 16 december 2024 om 19:31

De hemel is niet hoog verheven
Ver van ons bestaan
De hemel leeft
In liefde en vriendschap geven
Luisterend met elkaar begaan
De hemel leeft
In wie durft los te laten
Sterretjes van troost te zijn
De weg van bezit en macht verlaten
Delen elkaars leed en pijn
Het hemelse geluk ontstaat
Op reis naar het diepste van onszelf
Zonder aanzien, zonder roem
Waar de mens voor echte vrede gaat
Het goede tracht te doen
Als we elkaar gelukkig maken
Zullen onze harten de hemel raken.

Ton schreef op 16 december 2024 om 18:42

Vanmorgen maakten we ’n stilte-wandeling met heel kwetsbare mensen. Geen woorden, de wind, wat regendruppels, boven ganzen, ze vormden de letter V van verbinding. Er was Aanwezigheid; U, God, U was er voelbaar bij, zo dichtbij..

lutgart schreef op 16 december 2024 om 17:30

Zijn wegen van liefde volgen.
-die van verwondering en liefde-

Met vreugde als kompas door duisternis ontdekken wat eeuwig is.
Soms in diepe nood en verlies contact maken met mijn ziel en
beseffen,ik ben meer dan mijn lichaam,mijn denken.
Verbondenheid voelen met het niet aardse,het Zijn,de Bron
waaruit wij ontstaan zijn.
Liefde is reiken naar het onbereikbare en groeien in meer bewustzijn en genezing ontvangen.

Trees schreef op 16 december 2024 om 17:12

Lieve Jezus.Dank u voor de mooie contacten vandaag Laat mij vooral het goede contact met u niet vergeten .U bent een god van vreugde die van ons houd TRees

Hilda schreef op 16 december 2024 om 16:46

Verwachting en hoop dat eens de vrede getekend is. Vrede voor allen.
In deze donkere tijd keer ik tot God en begin in zijn hoop en vertrouwen opnieuw de weg te volgen die hij mij wijst.

Marianne schreef op 16 december 2024 om 15:26

In de advent is mijn leidraad de volgende:
GELOVEN is Gods Licht laten schijnen in mijn leven.
Die vrijheid geeft God mij en dat ervaar ik als een groot voorrecht

Gertruida schreef op 16 december 2024 om 13:34

Ik kies steeds vaker de wegwijzers van verwondering en liefde, niet makkelijk daar ik toch vaak gefocust ben op de verwachtingen van anderen. misschien zijn innerlijke en blijvende vreugde wel het kompas om mij op de juiste paden te bewegen. Ik blijf waakzaam door bewust de stilte te zoeken, de eucharistie te ontvangen, de bijbel te lezen, de rozenkrans te bidden en te mediteren. Met vrijheid omgaan is niet altijd makkelijk, wie zijn je vrienden, hoe onderscheid je het kaft van het koren. Wees niet bang, de bijbel staat er vol mee,kijk het beest in de bek.

Martine schreef op 16 december 2024 om 12:05

De grens tussen iets doen uit liefde en iets doen omdat het hoort, is niet altijd even duidelijk. Daarom: wees de lamp voor mijn voeten, Heer.
Dagelijks krijg ik ongevraagd allerlei gadgets in de bus van allerlei welzijnsorganisaties. Het maakt mij zo boos. Hoe durven ze geld vragen, wanneer zij dat geld verspillen.

Cilia schreef op 16 december 2024 om 11:40

Mij treft in het evangelie van vandaag waar Jezus van, op hen zich Schriftgeleerden en en Farizeeën noemen, die regels en voorschriften opleggen… tegen Jezus moeten zeggen: “Wij weten het niet”

Nelleke schreef op 16 december 2024 om 09:36

Heer leer mij Uw weg, die zuiver is en goed..Uw woord is onderweg..als een lamp voor mijn voet* (trouwtekst van mijn ouders in 1940!)Als mij het zicht ontbreekt, het donker is…leid mij dan oo Uw weg en miedig mij weer aan! Door Uw H.Geest
Shalom!

Hennie schreef op 16 december 2024 om 08:36

Mooie krachtige woorden voor onderweg van Paus Franciscus.

Luc schreef op 16 december 2024 om 07:29

‘Ik weet het niet’ is altijd al een excuus geweest om niets te moeten doen. Het was het antwoord van de gewone Duitsers bij de wandaden die Hitler beging….. maar het is ook vaak een uitvlucht in mijn eigen leven…. ik gebruik ook voortdurend het ‘ik weet het niet’ als ik de handen uit de mouwen moet steken…. het is het tegendeel van wat de mensen aan Johannes vroegen: wat moeten wij doen? het antwoord van Johannes is nochtans zeer eenvoudig; delen van wat je hebt met een andere en tevreden zijn met wat je ontvangt…. het is eenvoudig als ik niet naar mijn ego kijk, dat altijd zoveel mogelijk wil ‘hebben’, maar ik mag niet zeggen ;ik weet van niets, wij weten het niet…. want dat is een pad waarlangs ik in de onverschilligheid verdwijn en onzichtbaar word…. ik ben er niet langer, ik haak af….Oekraine? wat is dat? Gaza? ik weet van niets….armoede in mijn eigen straat? ik weet van niets….laat mij gerust…. verwachten is nochtans wakker zijn, de problemen actief aanpakken…. de herders zouden nooit de stal hebben ontdekt als ze niet op tocht waren gegaan om de nieuw geboren koning te vinden….ze waren het tegendeel van onverschilligheid….Heer, doop mij ook met vuur…. dan vind ik de moed om uit mijn onverschilligheid op te staan…. en op stap te gaan….

Anita schreef op 16 december 2024 om 06:47

Ik ervaar mijn leven als een mysterie. Die ik vooraf onmogelijk weet waar naartoe, hoe ik kan bereiken, en wat het doel is.
Want mijn ervaring met mijn leven dat ik dacht elke stap, elke keus, elke beslissing onder controle te hebben (eigen keus) is niet zoals ik verwachtte.
De strijd is groot, de verwachting helemaal, maar de resultaat is anders.
Er is geen weg terug, behalve acceptatie. En dan begin ik op de zelfde plaats waar ik ben anders te ervaren. Een mysterie is geboren. Het moet nog groeien, dorstig wil ik weten wat nu het goede weg is, de waarheid, en mijn leven mij kleur geeft.

Marie Josée schreef op 16 december 2024 om 06:06

de terugblikmeditatie van de zaterdagen heeft me meer overzicht gegeven. Ik had me zojuist uitgeschreven, maar door de samenvattende zaterdagmeditaties, zag ik wel een LIJN en heb ik me terug ingeschreven.
Dankje.

Hilda schreef op 15 december 2024 om 22:58

Je laten leiden door God; dat vraagt veel overgave.
Er zijn voor mij altijd nog genoeg stoorzenders.
Toch heb ik, gelukkig, een antenne om God te voelen en hij legt echt contact met mij. God ik dank u

Olivia schreef op 15 december 2024 om 22:39

Hemelse Koning, Trooster, Geest der waarheid, Die overal tegenwoordig zijt, en met wie alles vervuld is, schatkamer van alle goed, gever van het leven. Kom en verblijf in ons, zuiver ons van alle smet, en red onze zielen.

Gertruida schreef op 15 december 2024 om 21:51

“ Elke ontmoeting met God maakt Hem blij en geeft Hem vreugde “
Heb het mij nooit zo gerealiseerd, laat het op mij inwerken, er komt een glimlach op mijn gezicht en mijn hart vult zich met vrede “ Ik ben zijn geliefde dochter “.

Ria schreef op 15 december 2024 om 20:41

Lieve Jezus, ik geloof dat U me kent. Jezus, ik geloof dat U van mij houd, Jezus, ik geloof dat U voor altijd bij mij wil zijn. U schenkt mij vreugde Heer, die mij niemand kan ontnemen. Gewoon om nederig met al mijn fouten en tekorten naar U te komen. Dank U Jezus.

Bart Krijnen schreef op 15 december 2024 om 20:21

Op deze dag van ‘GAUDETE’ de 3e Adventszondag ben ik blij en dankbaar, dat een zieke medebroeder ook bij mij in het rusthuis is komen wonen om samen op te gaan naar het komend Kerstfeest en hem te begeleiden alhier voor zover ik het kan en mag in zijn langdurige revalidatie. Hopelijk kan ik en anderen hem ook meer vrede, liefde en nabijheid brengen.

Theo schreef op 15 december 2024 om 19:50

Afgelopen zaterdag was ik in de stad in Haarlem en beleefde een stukje van de kerstmarkt. Tussen de oude Baaf en de Vleeshal zong een artist verschillende liedjes, o.a. van John Denver. Er waren veel omstanders en plots vroeg hij om elkaar de hand te geven (ongeacht wie) en mee te zingen…. Dat gebeurde massaal en ontroerde mij enorm! “Dit is Kerstmis!!!” riep de artist. Met tranen in de ogen zong ik mee en realiseerde mij ineens: “Ook hier is God aanwezig!!!”.

Lydia schreef op 15 december 2024 om 19:41

Hartelijk dank voor deze mooie retraite weer. Ben zo dankbaar dat er weer vreugde is in mijn hart. Dat mis ik vaak in de zorg om alle lichamelijke kwalen in het gareel te houden. Dat ik die MOTOR ontdek..de vreugde des Heren is mijn kracht. Dat ontdek ik nu echt. Blij zijn met Hem dan is het zoveel minder zwaar op een of andere wonderlijke wijze. Nu kan ik de week weer in.