Gastenboek

Luc schreef op 24 december 2024 om 07:45

Een Redder is ons geboren…. wat doet onze Redder, onze Verlosser…. Hij komt bij ons, in ons wonen en hij is aan het werken…. Jesaja zegt dat hij de stok van de drijver en het drukkende juk op de schouder stukbreekt…. de stok van onze drang naar macht, bezit en genot…. de mensen en ikzelf gaan er onder gebukt…maranatha, kom Heer Jezus kom….!!!voortaan komt Hij in ons wonen en kunnen wij van Zijn Liefde leven en openbloeien…. dat is een geweldige verlossing…. zelfs de dood heeft niet meer het laatste woord… Hij neemt ons op in Zijn eeuwig Leven…. wij mogen eeuwig in zijn liefde leven….voor iedereen heeft Hij een plaats bereid…als dat geen boodschap van verlossing en redding is!!!!!

Hilda schreef op 24 december 2024 om 07:26

De wereld vol van chaos wacht op U Heer.
Ik bid voor verlossing van alle kwaad in deze wereld en dat wij door God en zijn Zoon Jezus Christus mogen groeien naar vrede.
Vanavond mogen wij vieren dat Jezus Christus geboren werd. Heer, het was een eer om met U te zijn deze ochtend.

Jesaja 9 laat veel zien over hoe God zijn boosheid toont. Momenteel vind ik dat heel toepasselijk over de huidige situatie in deze wereld.

Allen een gezegende kerstnacht gewenst!

Lydia Kool schreef op 24 december 2024 om 06:58

Dat het kwetsbare je beschermer kan zijn…
Zoals de mensen om je heen in kwaetsbare posities situaties..hebben zij jou nodig omdat jij nu de middelen hebt..ja maar ook jij hen omdat juist zij jou beschermen tegen egoisme en ongevoeligheid..zij dien jou een stap zetten in Zijn koninkrijk een andere dimensie is die liefde. Dus kwetsbaar red de mens van liefdeloosheid. Die gedachte komt binnen. Een houvast om niet op te geven jezelf te geven. Hoe gebrekkig of klein mijn geven ook is. Het is sterk. Oersterk. Dat kleine gebaar.

Anita schreef op 24 december 2024 om 04:49

.Ja, dat God zo kwetsbaar als een baby is gekomen, leert mij dat kwetsbaarheid een deel van mij mag zijn.
.Niet als HEERSER maar als REDDER over mij (en iedereen)
.HEM ontvangen in mijn hart is een bevrijding (op aarde, in het leven)

Mijn grote dank aan iedereen die dit retraite mogelijk maakt.
Echt zalig kerst.

Nelleke schreef op 24 december 2024 om 00:29

Het oude loslaten en iets nieuws kunnen ontvangen vraagt loslaten, vertrouwen en overgave..verwachting…Heer bewerkstellig dat a.u.b. in mij?
Shalom..

Agnes erkelbout schreef op 24 december 2024 om 00:22

Heel dankbaar voor deze adventsretraite. Dankbaar voor de alle gastboek schrijvers. Mag ik speciaal Luc danken.zalig kerstfeest allemaal.

Hilda schreef op 23 december 2024 om 22:47

Het oude loslaten ja heel graag. Maar op het moment bevind ik me een strak ritme door mijn bezigheden, heb ook wat meer tijd nodig om ruimte voor mezelf te creëren.
Ik hoop op de komst van nieuwe ruimte die verdiept en me vanzelf een nieuw ritme laat leven; dit alles met behulp van God, zijn genade.
God, U geeft me wat ik nodig heb. Laat me zien wat er gaat veranderen!

Bart Krijnen schreef op 23 december 2024 om 22:04

Nieuw leven beginnen moet van tijd tot tijd gebeuren en dat blijkt uit mijn ervaring. Slechte gewoonten of aandacht hebben voor verkeerde ‘beelden’ of slechte gedachten: die moeten langzaam verdwijnen of tot ommekeer gebracht worden in woorden en daden. En als je dit ontdekt -zoals ik- eraan werken, het goede en ware opzoeken in menselijke tekens en goddelijke tekens. Op zoek gaan naar rechte wegen en de kromme verlaten en ervan weg groeien. Vergeving zoeken en vragen, dank-je-wel zeggen als men iets aangeboden krijgt of een ander en zeker ook God inwendig of uitwendig hulp vragen. Deze bemerkingen en nog vele anderen zal zeer zeker nieuw en vruchtbaar leven in ons opwekken. Ik weet en ondervind het in woord, daad en voorbeeld, doch met veel geduld en soms met wederopstanding is er groei mogelijk alsook doen en volhouden en soms met vallen maar weer opstaan en verder op weg ten leven gaan en gewoon erin blijven geloven dat het gebeurt om zo nieuw leven op te wekken. Dan groeit Gods liefde en naastenliefde sterker dan wij misschien ooit verwacht hebben. Kerstmis het Feest van Dankbaarheid en Vreugde en Naastenliefde voor ons allemaal.

Christine schreef op 23 december 2024 om 21:55

Wat heb ik nodig om nieuwe zaken te laten ontplooien? Ik las in tertio het artikel ‘Het geloof is voor het eerst vrij’ van de Duitse hoogleraar pastoraaltheologie aan de universiteit van Tilburg : https://tertio.be/het-geloof-is-voor-het-eerst-vrij/ : Ik heb hieruit onthouden dat we de transcendentie kwijt gespeeld zijn. Misschien kunnen we die terug halen om nieuwe zaken te ontplooien.

Ria schreef op 23 december 2024 om 21:50

Dank U goede Vader, dat Jij mij reeds gewild hebt nog voor ik ontstaan was. Jij wou dat ik leefde. Ik had een diepe kwetsuur, veel moeilijkheden gehad, maar Gij had mij de weg getoond en mij uitgenodigd om er genezen en bevrijd van te worden.
Gij Heer, had mij uitgenodigd om op retraite te gaan, en door gebed en aanbidding ben ik tot een nieuw leven gekomen. Gij alleen kunt mensen genezen, Gij alleen kunt mensen bevrijden van zonde. Dank U wel Heer voor zovele genaden!
,

Cecilia schreef op 23 december 2024 om 21:19

Als ik het woord ‘loslaten’ las, zag ik plots een groot wit veld, oneindige verten. Er was niet, alleen een wit vergezicht.
Ik voelde me als een kind in verwondering met grote ogen en een open mond van verbazing. wit, niets…ik laat het zo…los…vertrouwend dat iets werkelijk zal worden. Ik heb ook geen behoefte het te weten. Dank God!!!

Ton schreef op 23 december 2024 om 18:52

In tengerheid en kwetsbaarheid laat God zich kennen. Tegelijkertijd voel ik ook de uitnodiging open te staan voor de kwetsbare mens die ik ontmoet. Samen met de herders in de stal; ’n kwetsbaar kind en z’n ouders, die ons de weg wijzen naar God. God, dank, dat U zo bij ons wilt zijn..

Christine H schreef op 23 december 2024 om 16:35

‘Elk nieuw leven is een geschenk en genade van God’. Door een persoonlijke crisis enkele jaren geleden heb ik ervaren dat er een ‘nieuw leven’ mogelijk is. Het ‘oude leven’ heeft mij toen tot stilstand gebracht. Er is een transformatieproces op gang gekomen en met behulp van andere mensen, spirituele schrijvers en veel de rust zoeken (natuur), ben ik daar waar ik nu ben. Maar elke nieuwe dag is een dag om verder te groeien. Te groeien in liefde, verdraagzaamheid, vergeving en geduld. En te beseffen dat mijn dagelijkse keuzes ertoe doen in het grote geheel. Wij zijn samen ‘het grote geheel’.

Trees schreef op 23 december 2024 om 15:03

Vol verlangen
Jezus nog een dag en wij mogen uw geboorte vieren .Dank u Heer Voor alles wat wij kregen aan bemoediging in deze retraite Dank aan allen die de texsten klaarmaakten Moge God hen allen zelf bemoedigen .Jezus laat deze dag voor velen een dag van ontmoeting met u zijn.TRees

lutgart schreef op 23 december 2024 om 12:57

Nieuw leven betekent niet doen wat altijd gedaan werd.
Nieuw leven is een geschenk…

Maria en Elisabeth,
Twee vrouwen,jong en oud.
Beiden dragen nieuw leven onder hun hart.
Zij zijn vol vreugde om dit godsgeschenk.

Een nieuw boek in het leven wordt geopend.
Een stap uit mijn verleden doen want soms ben ik mezelf even kwijt.
Mijn rugzakje achterlaten.
Een nieuw jaar, een nieuwe start.
Een leven dat eindelijk de echte bezieling krijgt, een ontroering,een godsgeschenk,
een openbaring,opbeurend en kwetsbaar.
De eerste bladzijden worden beschreven.
De hoofdstukken van het levensboek die volgen geven richting aan wat eens als levenskiem begon.

Martine schreef op 23 december 2024 om 12:54

Nieuw, vernieuwen, renoveren…
We moeten het voortdurend doen om de wereld een betere woonplaats voor alle mensen te maken. De vernieuwing geeft hoop, beter leven maar nieuwe taken. Een beter leven betekent ook respect en liefde voor het verleden.
De liefde van de vader-zoon is voor ons een voorbeeld. Dit heeft niets met de naam te maken maar met hun gezamenlijk doel.

Vera Van hove schreef op 23 december 2024 om 10:27

Mijn oude leven is voorbij.
Een nieuw leven begon met Bidden Onderweg .
Een leven van gebed en innig samen zijn met Jezus Straks herdenken we Jezus komst als een Goddelijk Wonder,door Maria
Heel bezonder,heel vervullend.Laat ons met hart en ziel de komst van Jezus gedenken.

Anita schreef op 23 december 2024 om 08:31

We mogen herboren in vertrouwen van de geboorte van Kind Jezus in de stal en in ons hart. Er op vertrouwen dat niet meer alleen door het leven hoeft te gaan. Het was al altijd zo, maar de vernieuwing heeft men nodig, geeft elke keer een nieuwe start. En mogelijk ook een nieuwe koers door de genade van de Heer.

Luc schreef op 23 december 2024 om 07:25

Johannes is de getransformeerde zoon van Zacharias…. zijn moeder had een eigen ervaring gehad van de geboorte…. het is voor haar een geschenk van God en daarom is alles veranderd….Johannes is het prototype geworden van een nieuw soort mens…. een mens die getransformeerd werd en waarin God een woon-en werkplaats gevonden heeft….daardoor heeft God alles nieuw gemaakt…. als ik voor deze nieuwe weg kies, komt God ook in mij wonen en werken en word ik ook langzaam en stil een nieuw mens….het nieuwe zit in het feit dat ik niet langer wil leven van mijn drang naar bezit, macht en genot maar dat ik vooral mag leven van Jezus die in mij een woon-en werkplaats heeft en die mijn miserie en die van de hele wereld geduldig en langzaam transformeert in goddelijke liefde…. dat zet mij en de wereld op zijn kop…. dat doet mij vooral denken aan voor de zondeval toen de mens nog helemaal in vriendschap en liefde leefde met zijn schepper… dat betekent Kerstmis voor mij vandaag…. en dat wil ik geduldig en langzaam beleven…

Elin schreef op 23 december 2024 om 06:57

Nieuw leven, een geschenk van God. Dat ervaar je bij een pasgeboren kindje zo duidelijk, de warmte en liefde, die uitstraling is zo wondermooi.
Elke dag opnieuw kunnen we het leven als nieuw ervaren, ondanks alles wat ons verontrust en zorgen baart.
Het is aan ons om zinvol te zijn voor elkaar en voor een betere wereld, die wereld zijn wij, en zoals gezegd, God is met ons om daarbij te helpen.
Zalig Kerstmis, vooral voor wie het moeilijk heeft, en dank voor het delen hier.

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 23 december 2024 om 05:35

Liefde

Bridget schreef op 23 december 2024 om 04:16

Ik wil graag open staan voor de liefde van God die me in beweging brengen die me open maken voor Zijn liefde die Hij aan me willen geven, maar ik voel me soms dat ik uit gepraat ben,ik voel me boos met mijn gevoel van onmacht.maar toch praat ik omdat ik geloof dat God toch luister naar me en me aanvaard zoals ik ben.Hoe weet ik dat? Omdat ik zoveel persoonlijke diepte van uit deze retraite gekregen in het bidden in de stilte. Bidden in de stilte en luisteren in stilte voel ik Zijn nabijheid in de loop gang van mijn leven.Zijn liefde maakt dat ik kracht van bemoediging, vrede en tevredenheid gevoelens dat God deze dagen toch iets nieuws van Zijn liefde voor me zichtbaar gaan de weg zou ik werkelijk laaten Dat geloof ik zeker.De liefde van God Geest voor me is een weg maker in mijn leven..Daar ben ik dankbaar voor en vertrow ik er op.

Nelleke schreef op 23 december 2024 om 01:08

Vreugde vind ik in herinneringen aan reeds overleden geliefden en vrienden die echt mijn hart wisten te raken in hun nabijheid.Ook nu vind ik dat als mensen echt met je willen delen over de dingen van het ( geloofs)leven, een vriendelijke knik of kaartje.
God spreekt en bevestigd zijn liefde door anderen heen..zoals vandaag ook in Zijn huis..En het zingen van prachtige kerstkiederen geeft vreugde..of iets moois en dieps vanuit de krant of het zien van een mooie vogel..
Allen shalom in deze nacht.

Bart Krijnen schreef op 22 december 2024 om 20:42

Vreugdemomenten ondervind ik meer dan voorheen. Mensen, die me helpen bij de ongemakken van het ouder worden. Foutieve gedragingen van het verleden zijn aan het veranderen in meer dankbare situaties met het loskomen en afstand nemen van foutieve gedragingen. Mijn vergevingsgezindheid doet dan ook wonderen opleven van nieuw keven en ik zie bevrijdend uit naar vernieuwd leven in en voor mij alsook voor anderen. Daar ben ik nu eigenlijk erg verwonderd over, terwijl ik er nu over nadenk en beschrijf. Zo ben ik met God en met anderen op weg naar nieuw leven, doch nog wel eens met vallen maar ook met opstaan en op weg naar echt goddelijk leven in mij en zeker ook voor anderen, mijn naasten dichtbij en veraf. Dus volhouden dankzij gebed en de zoektocht naar rechtvaardig leven zeker ook voor anderen. Dank U, moeder Elisabeth, moeder Mariaen mijn moeder zaliger.

Olivia schreef op 22 december 2024 om 19:56

Neem op deze zondag eens even rustig de tijd. Plaats jezelf in het tafereel als een stille getuige, net zoals Zacharias. Laat je gedachten tot rust komen. Stel je voor dat Maria je huis binnenkomt, in blijde verwachting van het kindje Jezus. Hoe reageert jouw hart op het geluid van haar begroeting ? Herken je Jezus in haar ? Kun je God prijzen voor Maria’s onvoorwaardelijke ‘ja’ op zijn woord aan haar? Wat voor reactie maakt het gebeuren in jou los?

“Heer, help mij om te luisteren naar wat U vandaag tegen mij zegt.”

Gertruida schreef op 22 december 2024 om 19:38

“ Nieuw leven betekent niet, handelen naar verwachting van anderen ”. Nieuw leven betekent voor mij, voldoende stille tijd inplannen, dankbaarheid, goed luisteren en proberen U wil te doen, maar bovenal mij niet teveel laten leiden door de verwachtingen en meningen van anderen. Wat onbezorgder door het leven gaan en wat meer vertrouwen op uw voorzienigheid

Cecilia schreef op 22 december 2024 om 19:06

Het bezoeken van Maria aan Elisabeth heeft mij steeds aangesproken. Twee mensen die gehoor hebben gegeven aan een vraag van God.
Wat mij vreugde gaf was het Catechese geven aan vormelingen waar ik bibliodrama deed en de volwassenen die wilde gedoopt worden, de Chiro vieringen, die gaven mij veel, vreugde en dankbaarheid; omdat ik hen zo kennis kon hen laten maken met Jezus.
Nu met het doen wat en wie voor mij komt, om te doen wat moet gedaan worden. Dat is voor mij de vreugde van het gehoorzaam zijn.

Ria schreef op 22 december 2024 om 18:57

Heer Jezus, soms voel ik me eenzaam en verlaten, vooral als mijn echtgenoot reeds vroeg gaat slapen. Ik kan nergens met mijn gevoelens terecht, bij geen mens kan ik mijn gevoelens uitspreken, maar dan ga ik naar Jezus, die altijd luistert en mij vrede schenkt. Naar wie zouden wij gaan, Gij hebt woorden van Eeuwig Leven. Dat is mijn vreugde, die mij niemand ontnemen kan. Dank U daarvoor Jezus, mijn Redder.

Ton schreef op 22 december 2024 om 18:14

Voor mij vraagt het nieuwe leven vertrouwen; bereidheid om het oude los te laten en open te staan voor “het nieuwe”; dat wat geleefd wil worden. Samen met U, God, in het voetspoor van Jezus wil ik me daar voor open stellen..

Trees schreef op 22 december 2024 om 16:59

Lieve Jezus’.Nog enkele dagen dan komt u opnieuw in onze wereld in een stal . welkom Heer U zo klein en mensliijk komt naar ons in de wereld waar zoveel oorlog en geweld is dank u
en u zegt tot ons allen Kom naar mij ik zal u helpen de weg naar de vader te gaan Maria Onze Moeder geef kracht aan de zieke mensen zij hebben uw hulp zo nodig.Ik vertrouw op u .Geef ook aan mij goede gezondheid opdat ik voor de ander een hulp kan zijn Trees

Monique schreef op 22 december 2024 om 16:52

Kerstmis staat voor de deur. Het licht dat zo nodig is in deze donkere duistere wereld.
We bidden en wensen vrede op aarde maar die vrede is ver weg. Helaas is de boodschap van Kerstmis in mijn leven ook ver te zoeken. Het verlangen is zo groot maar de weg naar
elkaar lijkt niet meer te vinden. Kom ons te hulp Heer,zend Uw Heilige Geest en breng ons elkaar nabij zodat wij het sacrament van het huwelijk niet langer met voeten treden met haat, woede, wrok, ontkennen weglopen,geen verantwoording nemen maar dat vrede,liefde en warmte met de komst van Uw zoon ook in ons huwelijk mag binnen treden. Zalig Kerstmis.

Gertruida schreef op 22 december 2024 om 16:32

“ Liefde en Vreugde staan deze week centraal “ en ik mag het ontvangen. Mooie thema’s prachtige citaten en tips veel om dankbaar voor te zijn.Ontvangen is nog niet zo makkelijk ik wordt stil en laat het allemaal bezinken stap voor stap onderweg naar Kerst

Martine schreef op 22 december 2024 om 14:26

Vreugde wordt vaak in pijn geboren, hoop in wanhoop.
Al jaren doe ik mijn uiterste best om voor alle mensen om mij heen kerstsfeer te laten groeien. Dat doe ik met extra persoonlijke aandacht, versiering en feest. Ik hoop zo verbondenheid te laten voelen en door te geven. Dit jaar wordt wel bijzonder. Voor het eerst gaat mijn enige zoon vieren bij de ouders van zijn vriendin. Ik ga hem missen maar er is ook de hoop op voortaan een dochter bij. Dus heer, leid mij naar die hoop tot vreugde om een nieuw gezin en neem voor mij de pijn weg van het afscheid van het oude.

lutgart schreef op 22 december 2024 om 14:14

Vreugde

Hoe kan er lachen zijn.
Hoe kan er vreugde zijn,
als de wereld altijd in vuur en vlam staat.(Boeddha)

Vreugde doet mijn angst wegsmelten.
Vreugde is een kracht,geneest,is ontspannend.
Zie hoe de spiegel van de ziel zich in vreugde openbaart.
Is er iets dat heimwee kan genezen wanneer de ziel haar oorsprong niet meer kan zien?
Met Kerstmis vieren wij het geboorteverhaal van Jezus,”geboren uit den Hoge”
Mag ik het ook beluisteren als mijn eigen geboorteverhaal?
Als wij onze goddelijke afkomst kunnen herinneren en beleven wordt het duister verdreven
en komen we in het ware Licht.
Dan vier ik met het Kerstkind de herinnering aan het Vaderhuis. (of Geboortehuis?)
Deze gedachte is voor mij hoopgevend…

Hilda schreef op 22 december 2024 om 14:06

Zoveel vreugde ervaren zoveel bewaren. Koester deze momenten van vreugde en ervaar bewust.
Bezoek van familie of vriendinnen, mijn kinderen op bezoek en daarin ervaren hoe blij ze zijn. Ontmoetingen met kleine bijzonderheden zoals het neerstrijken van een IJsvogel op de brugleuning terwijl wij passeren.
Een mooi gezang tijdens een mis. Dit alles doet mij vreugde ervaren. Een opspringend hart, een opgetogen roep.
De boeteviering waarin ik zoveel bevrijding en rust ervaar. Allemaal enorme oppeppers om verder te gaan op de Weg.

Agnes erkelbout schreef op 22 december 2024 om 10:29

Misschien is het ongepast in deze retraite te spreken over oorlog maar ik kan er niets aandoen, dat ik geen kerstmis kan vieren zonder verdriet. Ik ben opgevoed met het vredesmonument in Diksmuide. Nooit meer oorlog in vier talen ,het verlangen van de toenmalige generatie,mijn ouders, en eerbetoon aan alle gesneuvelde soldaten. Een heilig monument, symbool voor een wereld zonder oorlog. Helaas … terwijl iedereen verlangt naar vrede en rechtvaardigheid.
Ja, ik voel mij heel bedroefd en teleurgesteld in de mensheid. Waarom laten we toe dat de generaals het voor het zeggen krijgen. Waarom ? Ben ik dan niet mee schuldig, want ik protesteer niet, we laten gebeuren.
Heer Jezus, wat is mijn weg hierin ? Het doet zo’n pijn, moeten we alles in Uw handen leggen en gewoon stil zijn ?
Dank dat ik dit mocht schrijven en dank aan alle gastboek schrijvers die zoveel liefde en geloof hebben. Want alleen de liefde telt en die gaat nooit verloren.

Marijke schreef op 22 december 2024 om 09:17

Alvast veeeel dank voor deze mooie retraite.
Heel mooie en toegankelijke extra teksten!
Ik heb nu ervaren hoe heerlijk het is om ervaringen met elkaar te delen. Alleen antwoorden op de gestelde vragen is moeilijk, maar samen erover praten helpt en dan later.. vind je de antwoorden…💝
Veel dank en zalig Kerstmis!

Hennie schreef op 22 december 2024 om 08:56

Door alles wat er deze weg zich aandient met stilte en aandacht tegemoet te treden en er te laten zijn, kwam
er een herinnering weer tot leven van vele jaren geleden. Ik rouwde om het verlies van mijn vader, en om de verhuizing daarna. Het is haast niet te doen, en ik wilde dat het niet gebeurd was, maar het niet kunnen vertellen is nog veel erger.
Ik ben daar en toen totaal overvallen door, en werd door deze nog onbekende buurman aangerand.
Nu is er de schrik, van wat dit al die jaren voor mijn geloof in het ware leven, waar liefde is en vertrouwen in de goedheid van mensen betekend heeft. Hoe moest ik nog het ware en zo verlangde Kerstfeest vieren.
Ik ben er hoe pijnlijk ook, dankbaar voor om dit hier nu en zo te kunnen delen

Vera Van hove schreef op 22 december 2024 om 08:25

Kerstmis komt dichterbij.
Stille diepe vreugde vervult onze ziel.
We herdenken de komst van een klein kwetsbaar Kind.Een Goddelijk Kind die onze Redder en Koning is.

Luc schreef op 22 december 2024 om 08:01

In het evangelie zijn niet veel verhalen waarin de vreugde zo duidelijk zichtbaar wordt…ik heb het dan over de echte, de duurzame vreugde….vreugde is het resultaat van de aanwezigheid van liefde…. en de liefde voltrekt zich in een soort van kringloopgebeuren…. ze vertrekt bij de Drieeenheid en omspant de hele mensheid en de hele wereld… Liefde verspreidt zich overal waar goede ‘grond’ is, bij iedere mens die ruimte maakt voor de liefde…. Liefde mogen we gerust vertalen door God want God is liefde…. de God van Maria bemint de God van Elisabeth en zowel Maria als Elisabeth participeren aan de kringloop….daarom is hun wederzijdse vreugde ook zo hevig en zo duurzaam…. het kind van Elisabeth springt op in haar schoot door de vreugde…..het is de vreugde die Maria haar magnificat doet uitzeggen….liefde is nooit een kwestie van ‘veroveren’ maar altijd een kwestie van ’toestemmen’, toestemmen dat de liefde in de kringloop verder gaat en elke mens bereikt….onze Kerstvreugde is een universele liefde en vreugde…. ook bij mij is liefde en vreugde mogelijk als ik kan toestemmen en loslaten: de Jezus in mij ontmoet en bemint de Jezus in jou en daaruit ontstaat een grote, een diepe, een duurzame vreugde….ik moet alleen maar stil zijn en wachten op de Jezus in jou…. en dan toestemmen om te ontvangen en ‘ja’ zeggen….het gebeurt bij mij allemaal heel stil en langzaam, zonder aandringen, zonder forceren en zeker zonder wapens….

Agnes erkelbout schreef op 22 december 2024 om 00:06

Heer Jezus, ik kan er niet meer tegen,tegen al dat droevig nieuws. Het wordt Kerstmis Jij werd ooit geboren in dit land dat nu Israël heet. kun je ons niet helpen om een staakt het vuren te doen ontstaan ? Kun je niet helpen ? Of is dit alleen onze verantwoordelijkheid.
Ik voel mij moe en bedroefd en heb moeite om licht en liefde te zien, ik ben ook wat bang dat Jij ons zoudt verlaten.
Maar dan lees ik .’God met ons’ en dat wil ik echt beamen, ik geloof in Uw aanwezigheid, ik kan ook niet leven zonder dit geloof.
O God, de wereld heeft Jou zo nodig, verlaat ons niet en vergeef ons onze zonden aub.

Olivia schreef op 21 december 2024 om 22:44

Dank u wel, Moeder Maria, dat u ons de weg van het geloof getoond hebt! Mogen ook wij tegen de Heer zeggen: ‘mij geschiede naar uw woord'(Lukas 1,38) Maria, bid dat we ons allemaal zullen verheugen als Gods wil ten uitvoer gebracht wordt en als zijn koninkrijk bevorderd wordt.

Christine schreef op 21 december 2024 om 22:35

Immanuel : Dit is de vertaling: God met ons.
God laat ons nooit alleen. Tijdens de warmste week wordt de eenzaamheid onder de aandacht gebracht. Mag God daar mee doen of wordt hij daar ook weer weggeduwd?

Ria schreef op 21 december 2024 om 22:25

Dank U Jezus, in een lied dat mij ontroerd kan ik U soms ervaren, ook als mensen een vriendelijk woord spreken, kan ik daarin Jezus ervaren en ben ik dankbaar.
Hij geeft ons soms vertroosting, Hij weet wat wij op elk moment nodig hebben om stand te houden en te blijven vertrouwen op Hem. Dan U goede Jezus.

,

Gertruida schreef op 21 december 2024 om 22:07

Immanuel,God met ons. Als ik U aanroep, als de zorgen mij benauwen en de onrust mij overheerst, dan kom ik geleidelijk tot bedaren. Als ik bid, de eucharistie vier, dan vallen mij vreugde en vrede ten deel.Uw dragende aanwezigheid is voelbaar voor mij.

Ton schreef op 21 december 2024 om 21:49

“Welke mensen deden vreugde opwellen in mijn hart?”; dat wordt vanavond gevraagd. Zo veel jaar geleden las ik het boek: “Het verstoorde leven”, ’n samenvatting van de geschriften van Etty Hillesum. Haar “zoeken en vinden van God” en dat tijdens de barre omstandigheden van de tweede wereldoorlog. Het raakte me zo intens. nee, niet alleen vreugde, ook herkenning, ’n diep aanvoelen van: “Dit is het dus; zo wil God bij ons zijn; God met ons, met jou en met mij..

Bart Krijnen schreef op 21 december 2024 om 21:30

Samen met zieken en gezonden hebben we eucharistie gevierd in gezang en gebed alsoo voor de vele slachtoffers in Maagdenburg gebeden, de plaats van mijn ordestichter, de H.Norbertus. Doch daarbij ook dankbaar voor de de nadere komst opnieuw in mijn leven van Jezus; die opnieuw geboren in mij en vele anderen geboren worden Hopelijk zal mijn geloof en die van vele anderen wederom versterkt worden, want is van harte nodig en noodzakelijk om Zijn Leven in ons blijvende toegang te gunnen en te geven. Ik met vele anderen zullen erom vragen en bidden en HIJ zal komen in ons hart met hoop, geloof en liefde. Morgen gaan velen weer dankbaar vieren in de viering van de 4e Adventszondag thuis, in de kerk; in familie of als zieke thuis of kliniek en we doen dit samen met God en Hij zal ons Licht en Leven en Vrede.

Baudie schreef op 21 december 2024 om 15:35

Wanneer en hoe voelde je de dragende aanwezigheid van God?

Ik ben oprecht christen maar ik kan hier niks op antwoorden. Meerdere vragen waar ik geen antwoord op weet. Ben ik de enige? Ik probeer meer in het bewust stil te zitten te oefenen, maar ik zit vooral in mijn hoofd.
Ik merk dat ik ga denken dat er iets niet klopt in mijn geloof, alsof ik als enige iets mis. Ik zou willen dat ik echt deze ervaringen had. Heel graag. Maar bij mij is het vaak het weten dat God van mij houdt en Hem daarvoor danken. Tegelijkertijd is mijn gebed dat Jezus als het ware elke dag weer in mijn hart geboren mag worden, alle ruimte mag krijgen en probeer ik bij Zijn grote liefde te komen. Dat Hij op de eerste plaats blijft en de Koning van mijn hart mag zijn.

Hermaria schreef op 21 december 2024 om 15:10

als mijn naam boodschapper
betekent en ik laat mijn
geestesoog zwerven
over de godvergeten
velden
omzoomd met
loopgraven waar
vijandelijk vuur over
en weer gericht wordt tegen elkaar

laat mij dan fluisteringen zenden
naar harten die gebroken zijn
door pijn en angst en kou
en eenzaamheid
fluisteringen
tegen de keer met een
onontkoombare wending naar zachtmoedige vrede want ergens
staat er: voor God is niets onmogelijk

Martine schreef op 21 december 2024 om 14:21

God is in elk mens rondom ons. Samen met hem werken wij aan zijn rijk.