Gastenboek

Ton schreef op 28 maart 2025 om 19:35

Heer, kom ons, kom mij, tegemoet, als milde regen, als de lenteregen die de aarde drenkt..

Bart Krijnen schreef op 28 maart 2025 om 19:34

Vandaag erg verdrietig, omdat twee goede vrienden van ruim 90 jaar zijn overleden en mijn gebed voor hen zal niet achterblijven (integendeel). Als jezelf binnenkort 89 jaar wordt, dan kun je dit allemaal meemaken, want zo is nu eenmaal het aardse leven, dat op weg is naar hemels en eeuwig leven, naar God dus en dit zal zeker ook voor hen zijn en God zal deze twee mannen zeker met open armen ontvangen, want er is voldoende plaats in Zijn Vaderhuis.

Gertruida schreef op 28 maart 2025 om 16:51

Jezus laat van zich horen door het ontvangen van de gave van een kinderlijk geloof, door wijsheid, echtgenoot, kinderen en kleinkinderen, ontmoetingen,natuur, muziek en eenvoud, maar ook door de vele louteringen en beproevingen die op mijn weg zijn, die mij nederig en kwetsbaar maken, de uitdaging is om het beest in de bek te kijken, niet bang te zijn, moeilijkheden omarmen en mij blijven focussen op u, het licht is sterker dan de duisternis

Ria schreef op 28 maart 2025 om 15:17

Jezus laat van Zich horen aan mij, vooral in de stilte, door woorden in mijn gedachten die mij helpen welke weg ik moet gaan, ook door Zijn Woorden in de evangelieteksten. Jezus is voor mij de weg, de Waarheid en het Leven. Dank U goede Jezus, mijn steun, mijn helper en mijn bevrijder.

Martine schreef op 28 maart 2025 om 14:57

Dank Heer, om mij steeds weer glimpen van uw rijk te laten opvangen telkens als ik het niet meer zie zitten.

lutgart schreef op 28 maart 2025 om 12:59

Horen,

Laat mij in de morgen Uw liefde horen.
In Uw werkzaamheid stel ik mijn vertrouwen.
Fluister als een zachte bries als ik stil ben.
Jezus richt Uw blik en aandacht op mij,
dan zal ik uw stem horen en wordt mijn hart verlicht.

Agnes erkelbout schreef op 28 maart 2025 om 11:13

Jezus, goddelijke mens, Jij weet wat het is om op de aarde te wonen, maar in Uw tijd was de aarde nog lieflijker niet de mens.
Als ik bang en haast wanhopig ben voor de gevolgen van onze gezamenlijke hebzucht, dan hou ik mij vast aan het verhaal van Jou Jezus toen Je de storm stilde.
Daarom vraag ik Jou bij ons te blijven, bij Jouw mensheid en bij Jouw schepping. Help ons de storm te stillen. Jij alleen zijt onze redding.

Agnes erkelbout schreef op 28 maart 2025 om 10:50

Een ervaring van Jezus zijn intense liefde was de geboorte van mijn kinderen. Waar hadden wij het verdiend om de ouders te mogen zijn van dat wonderlijk nieuw leven. Waar hadden wij zelf verdiend om te leven!
Nu voel ik mij dankbaar maar ook beschaamd. Na zoveel jaren van geluk en zoveel kansen om liefde te geven en te ontvangen voel ik mij erg gefaald in de onvoorwaardelijke liefde.
Moest ik nu voor de hemelpoort staan wat zou Jezus nu zeggen ? Kom maar binnen maar wat was dat een geklungel, kon dat echt niet beter ? Ik heb je zoveel kansen gegeven om goed te doen.
Ik weet het en heb vandaag zoveel spijt voor mijn ikzuchtig leven, lieve God dat ik nog binnen mag komen en bij Jou mag zijn, dat Jij mij blijft graag zien en wil vergeven …
Vandaag vraag ik Uw genade om open te staan voor mijn omgeving en daarbuiten. Help mij om een goede daad te stellen, ik verdien Uw liefde niet.

Godelieve schreef op 28 maart 2025 om 10:17

Jezus, u laat mij uw stem horen in mensen, in een vraag, in een advies, in een vrede in mijn hart die niemand kan wegnemen, in uw Blijde Boodschap. Dank u Heer, dat ik dikwijls open mag zijn om uw stem te horen. Zij geeft richting aan mijn leven en helpt om bepaalde beslissingen te nemen.

Jail schreef op 28 maart 2025 om 09:48

Ik hoor Hem door zijn woord te lezen in de bijbel, zijn woord te horen in de kerk, door retraites te volgen. Dan vind ik in mijn leven ondanks mijn twijfelen, ondanks mijn slechte dagen, plots weer wat hoop, wat liefde. Dan ben ik niet meer levend dood, zie ik weer het mooie van de natuur, voel ik liefde voor de andere en mezelf.
Houden van mezelf is moeilijk Heer. Wat ben ik nog op deze wereld denk ik dan. Genieten met mijn ziekte met de pijnen is moeilijk. Ben ik niet te zeer een last? Blijf jij met Uw woord mij sturen naar het juiste. Heer blijf mij nabij amen.

Ton schreef op 28 maart 2025 om 09:46

In de ontmoeting met kwetsbare mensen ontmoet ik Jezus; Jezus, kom ons, kom mij, in hen tegemoet..

Anita schreef op 28 maart 2025 om 09:18

.Hij laat zich horen op mijn zwakste periode. Toen alles en ook alles op was, maar ik leefde nog steeds, elke dag weer wakker
“Doe maar wat U wil met mij”
.Ik had het geloof als kind al, zelf gekozen, later verwaterd
Tot ik met volle overtuiging die simpele zin hier boven RIEP.
JA geeft grote impact in mijn leven. Of beter gezegd, geeft “leven” in mijn leven.

Hennie schreef op 28 maart 2025 om 08:40

Gistermiddag, een heel bijzondere stilte ervaring. door hoogte en diepte te mogen schouwen. En in die diepte, getroost door de hoogte, werd ik me pijnlijk en diep verdrietig bewust hoe erg het is als kind niet te mogen huilen. Terwijl daar juist alle reden voor was.
Ik weet dat ergens in Jezus gang naar het kruis, Hij het is die zegt tegen de vrouwen; ‘Huil niet om Mij,
huil om je zelf’.
En dat is zo waar, het is mijn verdriet dat deze dagen wordt aangeraakt.

Lieve schreef op 28 maart 2025 om 08:39

Barmhartige God,
Meermaals mocht ik Uw genade, Uw liefde, Uw sturing voelen in mijn leven. Ook rondom mij heb Uw wonderen aanschouwd. Het heeft mij de ogen geopend en mijn verlangen naar uw aanwezigheid in mijn leven vergroot.
Blijf bij mij. Leid mij en vorm mij. Want bij U is er licht, liefde, kracht en hoop.
Amen.

Luc schreef op 28 maart 2025 om 07:33

God leren kennen van horen zeggen tegen de eerste ervaring van bemind te zijn…. een hemelsbreed verschil…. een sterk moment in mijn leven was de ervaring van bemind te zijn niet als beloning van een geleverde prestatie maar gewoon onvoorwaardelijk bemind…. want God is liefde…. liefde is verbinding mogen hebben…. bewustworden dat ik zomaar verse lucht in mijn longen ontvang…. dat ik licht in mijn ogen mag ontvangen…. zonder dat ik daar iets aan of voor gedaan heb…. geeft mij de ervaring dat God mij bemint…. later kwam ik God op het spoor in het monotone getik van de hangklok in onze living, de reuk van versgebakken brood…. het luisteren naar de gezangen van de monniken van Chevetogne…. ik versta niets van wat ze zingen maar er straalt een overweldigende harmonie uit hun a capella-zingen…. belangrijk is ook de stilte waarin dit alles gebeurde en nog gebeurt…. het gebeurt in een stilte die echt deugd doet…. het geeft mij het gevoel van niets te moeten zijn en alles te ontvangen…. het is de stilte die mij transformeert, omvormt tot ontvankelijkheid…. want leven is toch allereerst bemind worden om niets….het is niet op de eerste plaats proberen lief te hebben…. bij mij komt bemind worden altijd het eerst…. de eerste ervaring die de Samaritaanse bij de bron opdoet is een ervaring van door iemand echt bemind te worden….

Trees schreef op 28 maart 2025 om 07:18

Hoe kan ik u bedanken voor uw intense liefde voor mij .Jezus u zegt bemin mij zoals je bent ik heb je lief .en ik weet dat ik vroeger zoveel fouten en zonde heb gedaan maar dat u mij vergeven heeft en dat u mij laat voelen hoe dicht u bij mij bent en helpt iedere dag uw kind te zijn dank u Jezus ik houd van u dat veel mensen zich mogen bekeren en komen tot u TRees

Hilda schreef op 27 maart 2025 om 23:20

Voedsel voor de geest is als ik mijn zintuigen open zet voor de stem van God, of andere waarnemingen die opeens een diepere betekenis lijken te hebben.
Opeens ga ik me bezighouden met schuld, zonden en vergeving op een intensieve manier. Wat als ik mezelf weersta en een nog diepere relatie met de dingen om me heen krijg?
Jezus, ik geef me over aan alles wat ik aan mijn medemens kan laten blijken, direct en in gebed.

Christine H schreef op 27 maart 2025 om 22:04

De geestelijke voeding krijg ik het meest door het zingen van de prachtige liederen/teksten die wij zongen aan het begin van de Veertigdagentijd en nu met ons koor aan het repeteren zijn voor de Paasviering. Door ze te zingen, te herhalen, komen ze zoveel meer binnen tezamen met de schoonheid van de muziek.
Voedsel voor het lichaam betekent voor mij dat ik sobere maar wel gezonde maaltijden nuttig. Al jaren ben ik een ‘bewuste’ eter, die rekening houdt met hoe het voedsel wordt verbouwd en welke invloed het heeft op onze planeet.Voel mij medeverantwoordelijk voor het welzijn van Moeder Aarde met alles wat daarop leeft.

Ria schreef op 27 maart 2025 om 21:28

Voedsel voor mijn geest is, even stilvallen en bij de Heer vertoeven en nadenken over wat ik nog verkeerd doe, bv: onverdraagzaam zijn en vragen om hulp aan de Heer. Ook soms een heiligenleven lezen, maar vooral het Woord van God elke dag lezen.
Tijdens de vastentijd heb ik mij voorgenomen niet te snoepen en aan mijn fouten te werken met de hulp van de Heer Jezus. De Heer zij lof en dank.

Dymph schreef op 27 maart 2025 om 17:07

Mijn honger naar Jezus wordt vaak maar mondjesmaat gestild. Niet omdat de Vader mij niet overvloedig wil geven, maar omdat ik snel afgeleid ben, me voed met andere dingen dan God zelf. Er is nog een weg te gaan, maar stapje voor stapje kom ik dichterbij.

lutgart schreef op 27 maart 2025 om 16:25

Wat is voor mij voedsel voor de geest.

In de stilte diepe reflectie mogen ervaren.
Inzichten ontvangen ter overweging.
Mij openstellen voor de geest van God die mij gegeven is,
die in mij zijn werk doet en mij helpt om Zijn weg te gaan
en hindernissen helpt overwinnen.

Gertruida schreef op 27 maart 2025 om 15:41

Voedsel voor mijn ziel, zijn de stilte momenten, de eucharistie, het woord, de retraite, de natuur. Deze Vastenperiode is anders als vorige jaren, voor mij een tijd van: vele verantwoordelijkheden en zorgen, misschien is dit wel het doel van de 40 dagentijd, stap voor stap mijn beproevingen overwinnen, mijn kruis dragen met een glimlach. Wat ik wel moeilijk vind, is dat mensen snel oordelen, het raakt mij zeer en ohh wat is het moeilijk om te vergeven 7 x 7

Ingrid schreef op 27 maart 2025 om 13:13

In deze vastentijd verandert de verhouding van lichamelijk en geestelijk voedsel nog sterker dan voorheen. God betovert en voedt mij elke dag met zijn voedzame woorden waarvan ik niet altijd besef welke diepe impact ze gaan hebben op mijn lichaam en geest. De geestelijke impact van Gods Woord is gigantisch. Ik ben zo dankbaar voor deze 40 dagen retraite en de ervaring van Gods voedsel. Ik hoef me geen zorgen te maken in de dag van morgen of de toekomst wanneer ik vandaag vertrouw op Gods Woorden die Hij voor me heeft. Hij geeft ons altijd het juiste voedsel omm verder te kunnen gaan. Net zoals Hij doet met het planten en dierenrijk.
Ik heb duidelijk fysiek minder honger doordat het geestelijk voedsel dat ik van Hem mag ontvangen mij voeding geeft in de dag en voor Het Leven.
Gods voedsel is me meer waard dan al het voedsel dat beschikbaar is in alle supermarkten over de hele wereld.
Dank U God voor alles wat ik van U mag ontvangen zodat ik mee Uw Werk mag voltooien.

Agnes Erkelbout schreef op 27 maart 2025 om 11:53

tot wie kan ik mijn gebed richten, de verschillende teksten verwarren mij.
Of is het beter te zwijgen en mijn verwarring te aanvaarden ? Eenzaam voel ik mij tussen de anderen.

Hij is onder ons, de titel van de retraite, dat geloof ik, dat ervaar ik maar wie is Hij.
Heilige God, vader van Jezus, stuur uw Geest over de aarde, over de mensheid en kom wat duidelijker in beeld aub. En vergeef ons onze schulden als dat nog mogelijk is. Er is zoveel verdriet en woede, ook zoveel liefde, daarom blijf bij ons aub.

Nelleke schreef op 27 maart 2025 om 11:17

Mijn geestelijk voedsel in deze 40 dagentijd is o.a.deze retraite waarmee ik ook van de gastenboekschrijvers leer..het geloof in het dagelijkse ,gewone soms moeizame, leven.Verder lees ik momenteel het boek ” de zeven wonderenvan het kruis ” van Wilkin v.d.Kamp: over het zeer heftige lijden van onze Heer!
We kunnen het niet bevatten..voor Mij! Heer!!
Verder worden we gezegend met mooie verspers en uurvoeringen van koren: wat een zegeningen!Het lichamelijke voedsel en snoep te minimaliseren lukt mij niet!!T.V.minimaal wel…Nog een weg te gaan dus..Shalom ieder!

Martine schreef op 27 maart 2025 om 11:07

De hoop er toe te doen is het voedsel voor mijn geest dat mij gaande houdt. Heer, geef mij uw dagelijks voedsel

Marion schreef op 27 maart 2025 om 09:58

Wat mooi de reacties lezende, vooral Luc raakt mij. Dank voor het delen🙏

Ikzelf dit jaar minder verstilling en veel onrust, maar weet mij geborgen in Gods handen. Alleen door Zijn aanwezigheid in mijn leven weet ik de hindernissen aan te kunnen. “De balk en de splinter”, elkaar oprecht willen en kunnen vergeven kan alleen met Zijn hulp. Zijn Liefde ervaren en naar Zijn voorbeeld, lezende in de bijbel de weg vinden, werkt helend en geeft nodige kracht

Vera Van hove schreef op 27 maart 2025 om 08:56

Is het niet weg gelegd voor ons allemaal om de wil van God te doen?Om ons geestelijk te voeden ,door gebed en zorg voor elkaar?

Anita schreef op 27 maart 2025 om 07:36

.Voedsel voor mijn geest, is HET WOORD. Bidden in contact proberen te komen en te laten binnen dringen wat ik nog niet ken, begrijpen zoals het van mij verwacht wordt. Het voedt mijn geest om verdere keuzes “samen”te maken. Ik laat mij toe, begeleid te worden.
.Ik verminderd lichamelijk voedsel, met versterking van mijn geestelijke, gevoed in deze vastentijd. (Een belangrijke bijdrage, deze vastentijd)

Luc schreef op 27 maart 2025 om 07:35

Tijdens de meditatie al mijn zwakheden, mijn ongeduld, mijn geirriteerdheid in Jezus’handen leggen…. het is het enige wat ik kan doen…. want Jezus kijkt niet zozeer naar mijn successen en mijn prestaties…. Hij heeft vooral aandacht voor de zwakke mens, die aan de grond zit en zich helemaal niet sterk voelt…. mijn ervaring is dat Jezus mij dan in het verborgene en in stilte alles teruggeeft wat ik in Zijn handen gegeven heb maar dan getransformeerd, omgevormd in levenskrachtige kiemen van Liefde…. Liefde is voor mij de kringloop van geven en ontvangen…. de Paasmens is niemand anders dan de oude mens maar dan in het hart van Jezus omgevormd in goddelijke Liefde….

Trees schreef op 27 maart 2025 om 07:10

Goede morgen Jezus.Ik richt mij tot u in deze vastentijd .Verlicht mijn geest om u oprecht lief te hebben ,u wil ik zoeken in de gewone dingen van de dag ,laat mij u niet vergeten
Jezus leer mij mijn gedachten bij het gebed te bewaren.zo dikwijls vergeet ik dat ik met u aan het bidden bent en val dan zomaar in slaap .Jezus ik vertrouw me aan u toe help mij een beter iemand te worden Trees

Karl Uyttenhove schreef op 27 maart 2025 om 06:25

Het lijkt erop dat de overwogen lezingen deze zijn van dd liturgische cyclus A. 2025 is echter een jaar van cyclus C.
Met vriendelijke groeten.

Nelleke schreef op 27 maart 2025 om 00:14

TREK MIJ MET KOORDEN VAN LIEFDE NAAR Uzelf de Bron van volmaakte liefde.Bij U moet ik putten.
Shalom deze nacht.

Hilda schreef op 26 maart 2025 om 22:40

Jezus u geeft mij water in mijn hart door u kan ik mijn ziel verfrissen en doorgeven aan een ander.

Het is zeker zo dat de een z’n harde werken de basis zijn voor de ander die begint, het kan van alles zijn.
Ik gun het iedereen en vooral uw water te mogen proeven!

Olivia schreef op 26 maart 2025 om 21:59

Heer Gij zijt geen God van oorlog. Gij juicht niet als vijanden ten onder gaan. Maak dat wij niet berusten in onrecht en geweld. Open ons hart voor ieders verhaal. Geef ons mededogen en wijsheid moed en kracht om vrede te blijven zoeken. Dat in duisternis van een dreigende oorlog uw licht de gewetens mag leiden.

Godelieve schreef op 26 maart 2025 om 21:17

Dank u Heer voor het voedsel voor mijn geest dat ik vandaag mocht ontvangen in het afscheid van een neef. Er werd met zoveel liefde gesproken, ook over een heel moeilijke periode in zijn leven. Het was uiting van onvoorwaardelijke liefde.
Ik dank u ook voor mooie muziek of een goed gesprek, een gegeven geschenk en een onverwachte ontmoeting. Het is allemaal voedsel ten leven. Ik wil hier niet uw aanwezigheid en uw Woord vergeten. In deze vasten is dat nog meer als anders het voedsel waarvan ik leef.

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 26 maart 2025 om 19:57

Gisteren heb ik onder leiding van mijn geestelijk leidsman, de Pastoor, een heel mooi gesprek mogen hebben rond het thema vergeven; Eerwaarde Pastoor zei dat het een wonder is dat door de Heer geschonken wordt;” De vergeving ” Hij verricht vanuit Zijn heilige hart vanuit Zijn liefde het wonder, het geschenk van de vergeving,
wonderschoon .

Ton schreef op 26 maart 2025 om 19:28

Deze weken lees ik uit: “Mijn eerste bijbel”, het is ’n kinderbijbel met mooie aanspreekbare taal en met prachtige tekeningen. Ik lees er uit voor aan ’n heel kwetsbare oude man, die sterk achteruit gaat. Hij kreeg die kinderbijbel van zijn ouders; hij heeft er vaak in gekeken. Nu lees ik er uit voor en we kijken samen naar de tekeningen.. Ook voor mij is het zo samen lezen voedsel voor de geest, maar nog meer voor het hart..

Martine schreef op 26 maart 2025 om 17:10

Het water dat Jezus mij geeft is de hoop. Hoop is de drijfveer om het niet op te geven, hoe uitzichtloos het ook lijkt. Jezus hoop kan ik doorgeven aan zo veel mensen die het op hun beurt doorgeven. Al onze kleine bijdragen aan het komen van Gods rijk, zal er uiteindelijk voor zorgen dat wij in dat rijk eeuwig zullen kunnen leven.

Ria schreef op 26 maart 2025 om 15:10

Heer Jezus, dank voor Uw wet en Uw geboden, die Gij uit Liefde voor de mensen hebt geschonken, zij leiden ons naar het ware geluk.
Uw bron van Levend Water heeft mij geleid naar inzicht en wijsheid. Schenk mij steeds verlangen naar dat Levend Water, dat bij Uw kruisdood uit Uw Heilig Hart stroomde. Lof, dank en glorie aan U, heer Jezus.

Hennie schreef op 26 maart 2025 om 14:35

Dat ik geraakt wordt door deze retraite is zeker waar. Er werd niet echt de tijd voor de rouw om het gemis genomen, om de emoties toe te laten na de verliezen, het heengaan van familieleden, en bekenden.
Ik ervaar nu hoe dit ten koste is gegaan, en gaat van de onderlinge relaties, en liefdevolle verhoudingen.
Men is bang voor het voelen van de pijn en de angst, dat is wat ik heb leren zien
Maar ook dat men Jezus hierdoor niet leert kennen in, dat Hij liefde is, en dat in Zijn alles gevende liefde, dat hij gekomen is voor ieder die Hem zoekt.

Gertruida schreef op 26 maart 2025 om 14:32

De Samaritaanse vrouw had 5 mannen gehad, blijkbaar was zij niet gelukkig en tevreden, het is overigens niet aan mij om te oordelen. Jezus spreekt haar aan, omdat hij weet dat de vrouw op zoek is naar ware “ Liefde en Redding “ Ik wil graag bij mijn schepper vertoeven, omdat ook ik steeds beter inzie dat God mijn redder is en mij onvoorwaardelijk lief heeft en dat de wereld geen echte blijvende redding kan geven. Ik heb een vrije wil en ga het gesprek aan. U op de eerste plaats zetten en U wil doen. Samen met Uw Genade onderweg naar Pasen een weg van berouw, inkeer en bezinning.

lutgart schreef op 26 maart 2025 om 13:43

De Bron

Jezus vertelt mij over water
waardoor ik nooit meer dorst krijg.
Hij ziet en kent mij.
Wees mijn sprankelende Bron
van geest en kracht en moed in mijn bestaan
waaruit ik volop drinken mag.

Viviane schreef op 26 maart 2025 om 12:39

Ik voel mij niet alleen. Dankbaar dat God steeds in mij aanwezig is.
Bij een moeilijkheid stuur ik mijn geest diep naar het centrum van mijn lichaam en dan voel ik daar de aanwezigheid van God, die me wijsheid geeft.

marlene schreef op 26 maart 2025 om 12:09

Soms is vergeving schenken als mens niet mogelijk. Ik heb het meegemaakt. Maar samen met de Heer en ook met Onze-Lieve-Vrouw is ALLES mogelijk. Als we ons in overgave overgeven met onze verpletterende pijn, dan gebeurt het, dan is vergeven mogelijk. Ik heb geleerd om altijd de Heilige Geest aan te roepen in uitzichtloze situaties. En zo groeit ook het vertrouwen, wat zo belangrijk is.

Lize schreef op 26 maart 2025 om 10:58

Ik moest vandaag aan dit lied denken

Vreugde van mijn hart
Ziet U mijn rusteloze hart
dat naar U vraagt, op antwoord wacht?
Luister o Heer, waar moet ik heen?
Ik heb U nodig, U alleen.

Geef mij het levend water, Heer.
Mijn bron staat droog, ik heb niets meer.
Houd mij met beide handen vast
en troost mijn rusteloze hart.

Jezus, laat uw aanwezigheid
mijn diepste vreugde zijn.
U die mij naar het water leidt;
een bron in de woestijn.

Vrede vervult mijn hart.
Liefde stroomt bij mij binnen.
Jezus, U bent mijn kracht, o Heer.
U, de vreugde van mijn hart.

Water dat opwelt uit een bron;
de plaats waar ik U tegenkom.
Water dat sprankelt en dat leeft:
het nieuwe leven door de Geest.

Annette schreef op 26 maart 2025 om 10:08

Wat ik aan Jezus zou vragen, vraag:
Maak Jij dat ik stroom
dat levend water
in mij en door mij stroomt
dat ik zo mag ZIJN
hier en nu!

Lieve schreef op 26 maart 2025 om 08:38

De levengevende bron in mij: Het is Gods liefde die zoveel groter is dan onze menselijke liefde. Het is Zijn wijsheid, Zijn inzicht, Zijn genade. Zonder dit geschenk zou ik dolend en verloren zijn. God leidt mij,draagt mij. Ik ben zo dankbaar!

Lieve schreef op 26 maart 2025 om 08:27

Om te kunnen vergeven moeten we -zo denk ik- groeien in liefde, in wijsheid,inzicht, mededogen. Door zelf de genade, de liefde van God te hebben ontvangen en ons daar bewust van te zijn zullen we in staat zijn om anderen te vergeven.
“En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren” leert Jezus ons bidden. Het ene (vergeving ontvangen) hangt samen met het andere (zelf vergeving schenken).
Ons hier telkens weer bewust van zijn is zo belangrijk.
Het is een oefening, een proces, een weg die we te gaan hebben.

Vera Van hove schreef op 26 maart 2025 om 08:25

Het water dat Jezus ons geeft is als een bron die opwelt.
Zo kan het gebeuren ,wanneer we in intens gebed zijn zijn,dat een gevoel als van een opborrelende bron,ons geloof groeiende is,en dieper gaat.
Om zeer dankbaar en vreugdevol te zijn.