Gastenboek

Martine schreef op 17 april 2025 om 10:09

Ik mocht al wel eens ondervinden dat iemand een ondankbare klus ongevraagd voor mij opknapte en dat maakte mij dan diep blij. Ik probeer dan ook alles te doen om mijn dankbaarheid achteraf te tonen. Op mijn beurt doe ik ook wel zo eens iets voor een ander. Zeker als de andere niets terug kan doen, maakt het mij intens gelukkig.

Hennie schreef op 17 april 2025 om 09:37

De voetwassing. Waar het bij mij aan raakt, is plotseling in een beeld, dat ik met een teiltje water, een
wasbak, en een handdoek de voeten was van mensen. En wanneer je dat heel bewust doet, dan is er die verwondering en alle respect over die vele voeten, die hun weg gegaan zijn in het leven.
Dit alles krijgt vorm in bewustwording, van wat hier precies gebeurd, en dus ook iemand die bij mijn voeten stil blijft staan, wanneer mijn voeten door iemand gewassen worden zoals Jezus gedaan heeft.

Anita schreef op 17 april 2025 om 08:52

.Dit is voor mij een raadsel nog
Gezond verstand van mij, wil nog niet begrijpen. Je wast je handen ook zelf, en eet ook zelf
Ik heb nog meer te leren.
Tenzij je hulpbehoevend bent.
(Ik reageer als Petrus)
Ik hoop dat ik ooit kan begrijpen, wat de echte bedoeling is.

Luc schreef op 17 april 2025 om 07:27

Jezus die de kringloop van Liefde nog eens extra in de verf zet, vooraleer het Lijden en de Opstanding in te stappen…. een sterke uitnodiging om in de kringloop van de Liefde in te stappen: zich de voeten laten wassen….. dat het niet evident is merk ik aan de houding van Petrus: nooit zul je mij de voeten wassen…. het is inderdaad eveneens een daad van nederigheid om zich de voeten te laten wassen…. Petrus leeft nog altijd met de gedachte dat hijzelf kan beminnen zonder zich eerst te laten beminnen door Jezus…. Jezus ‘leven is op dit punt zeer duidelijk: wie zich niet kan laten beminnen kan Jezus’leerling niet zijn…. zodra Petrus dat begrijpt, stapt hij volledig mee met Jezus: dan niet alleen mijn voeten Heer, maar ook mijn handen en mijn hoofd…. ik herken mij in Petrus, die eerst weigert om in de kringloop van de Liefde in te stappen en er daarna volledig instapt….God heeft ons altijd het eerste lief…. het is niet op de eerste plaats wij die God beminnen…. onze liefde kan maar een antwoord zijn op de Liefde van God voor ons…. wij zijn de ranken die het leven van de wijnstok mogen delen, niet omgekeerd….alle Liefde komt eerst van God…. met die Liefde kunnen wij elkaar de voeten wassen…..nederigheid is de voorwaarde zowel om de voeten te laten wassen als om zelf de voeten te wassen….

Trees schreef op 17 april 2025 om 07:10

Jezus u wasten de voeten van de leerlingen .Help mij u voorbeeld te volgen om de ander te helpen dank u voor alles wat u gedaan hebt .Trees

Myriam schreef op 16 april 2025 om 23:43

Dit gebaar van Jezus die de voeten van zijn discipelen wast, verbrijzelt het geloof in een God die de menselijke zaken van bovenaf leidt. Jezus’ discipelen waren verbaasd dit te zien: al hun waarden werden in twijfel getrokken en voor even opende de grond zich onder hun voeten. We kunnen het niet verdragen gediend te worden. De gedachte – en nog meer de ervaring – op zo’n radicale manier bemind te worden, ontwapent ons en laat ons zien hoe ver we verwijderd zijn van een soortgelijke liefde. We willen onze voeten niet gewassen hebben omdat we de voeten van anderen niet willen wassen. Het vereist grote nederigheid om ons te laten dienen. Jezus wast de voeten van zijn discipelen zodat ze elkaars voeten kunnen wassen. Zodat het onderscheid tussen “Ik ben boven jullie en jullie zijn beneden”, “Ik ben een man en jullie zijn een vrouw”, “Ik ben de meester en jullie zijn de slaaf” kan verdwijnen. Onder christenen zouden deze onderscheidingen niet moeten bestaan. Het bereiken van deze non-discriminatie is niet alleen een morele taak (en natuurlijk ook geen feestelijke of rituele), maar ook een mentale, innerlijke. Door meditatie trainen we de geest om niet-oordelend en niet-discriminerend te zijn.

Nelleke schreef op 16 april 2025 om 23:34

Gisteravond op huisbezoek heb ik tegen mensen die niet meer in de kerk komen omdat xe denken dat ze daar het daar te druk voor hebben; ” je mag altijd bij de Heer terugkomen..je bent gedoopt en Hij is wèl trouw aan Zijn doopbelofte…De Heer zal je met open armen ontvangen..dat ter bemoediging.
Voor mezelf ..als ik me “aangeklaagd” voel door de tegenstander.( teveel tijd voor mezelf neem)…Alles is , ook voor jou VOLBRACHT.
Voel me zo rijk gezegend met van alles…Wat we nog allemaal kunnen doen, genieten…wandelen, de natuur , de ( Paas) boodschappen..
We leven toe naar het evangeliseren op straat vrijdagmiddag bij het inloophuis…best spannend..
Maar we hebben een rijke boodschap te vertellen…
Shalom deze nacht..

Hennie schreef op 16 april 2025 om 23:24

Er is ver voordat ik geboren ben,in mijn familie iets gebeurd wat als een geheim meegedragen werd. Door bewustwording over het lijden van Jezus in deze stille week ben ik mij bewust geworden hoe een angstvallig verzwegen geheim het leven en Zijn liefdevolle aanwezigheid zo zeer blokkeerd. En wat erger is,
Mensen onbewust houd van Zijn liefde en Opstanding, Dit alles nadat Hij dit gruwelijke lijden heeft weten te volbrengen.En dit
alles, terwijl Hij in Zijn laatste dagen nog zo intens met.de Vader gesproken, gebeden heeft voor ons in het Hogepriestelijk gebed.

Antonia schreef op 16 april 2025 om 22:38

Stil ben ik als ik zie en lees hoeveel mensen goed doen voor mensen die aan de rand van de samenleving leven. Zoals Jezus ons heeft voor geleefd.
Sprakeloos ben ik als ik zie en lees hoeveel mensen alleen voor zichzelf gaan ten koste van de ander.
Steeds meer dringt het tot mij door dat het leven om er ZIJN gaat en niet om hebben. Dank daarvoor.

Olivia schreef op 16 april 2025 om 22:16

Heer Jezus, help mij om de mensen lief te hebben en hen te dienen met dezelfde nederigheid die U ons betoond hebt. Dank U Heer Jezus.

Godelieve schreef op 16 april 2025 om 21:41

Als iemand mij zomaar gratis dienst bewijst, dan voel ik dat die persoon mij ten diepste bemint voor wie ik ben. Dat doet zo´n deugd waarvoor geen woorden zijn. Ik zou dan iets terug willen doen en hier voel ik me dikwijls machteloos. Dat is – denk ik toch – omdat ik nog niet altijd ten diepste bemint. Heer Jezus, kom in mijn hart met uw liefde. Leer mij, spreek door mij, handel in en door mij. Geef dat ik u de volle ruimte schenk. Amen.

Hilda schreef op 16 april 2025 om 21:37

Ja, ik leg mijn oor te luister in de stilte. Ik herken veel van mezelf in deze teksten van Jesaja. Is een prachtige wonderlijk ervaring.
Het is vandaag,toevallig? een bewustwording dat ik alles wat ik incasseerde rustig onderging, met wat ik toen niet wist, de hulp van God. Om zo in mijn innerlijk met vuur te strijden voor gerechtigheid.
Woorden van troost gaf ik aan mensen die in nood zijn, gevangen zitten en gemarteld worden. En ik vraag God elke dag dat door zijn genade de mensen die lijden recht gedaan zal worden.
Maria bron van leven, troost allen die lijden.

Ton schreef op 16 april 2025 om 19:01

Als iemand mij, daar waar ik kwetsbaar ben, helpt en nabij is, dan voelt dat heel goed, het voelt als genezend voor het lijf en voor het hart. Het is dan alsof ik gekend en gezien word in wie ik ten diepste ben. Naar het voorbeeld van Jezus, wil ik ook de andere kwetsbare mens, die ik ontmoet, zo nabij zijn..

Gertruida schreef op 16 april 2025 om 18:36

Iemands voeten wassen vraagt echt iets, zeker als je Heer en Meester bent, best uitzonderlijk, als je er diep over mijmert. Als echtgenote, moeder, schoonmoeder, oma , buurvrouw, vriendin, maatje, medeparochiaan, sta ik in nood klaar. Of ik mij kan voorstellen of iemand mij liefdevol de voeten wast, het eerlijke antwoord is, ik hoop het. In deze goede week word ik stil van het goede voorbeeld dat Jezus mij gaf, mijn grote inspiratiebron waar ik uit mag putten, ook sta ik stil bij alle zieken, eenzamen en bij strijd wereldwijd.

Gertruida schreef op 16 april 2025 om 16:02

Ik probeer stil te worden en te luisteren wat er komen gaat.

Martine schreef op 16 april 2025 om 15:19

Ik denk dat ik op het gebied van luisteren en een opbeurend woord bieden wel een goede leerling van Jezus ben maar soms betrap ik mij erop dat ik een gelegenheid heb gemist. Dan voel ik me schuldig. Vergeef me, Heer.

Hermaria schreef op 16 april 2025 om 14:27

fluisterstil

morgen zullen vaardige
handen snijden
in het lichaam
van mijn lief

ik zal er zijn
dichtbij
luisterend naar
jouw ademhaling

hoop ik…..
ja ik zal blijven….
luisteren naar….
de Ene zal mij bijstaan
om te blijven
luisteren

ik zal blijven
luisteren
naar Jou en naar jou

Vera Van hove schreef op 16 april 2025 om 12:36

Ja,een leerling van Jezus zijn ,is het beste wat wij gewone mensen op deze aarde kunnen doen.
In de stilte in de aanwezigheid van Jezus vertoeven,met een luisterend oor.Wat verlangt Jezus van ons?En kunnen we dat volbrengen…

Anne-Marie schreef op 16 april 2025 om 09:58

Lieve God, wat was Jij nabij de laatste weken. Dank U voor mijn leven, zo dikwijls heb je mij behoed en in leven gehouden. U bent me steeds zo nabij, ik zie je graag hou me vast, geef me uw vrede in het hart en breng me s

Anita schreef op 16 april 2025 om 09:24

. Dat is altijd lastig te bepalen in de praktijk, ik hoop dat ik goed gevoelig kan zijn uit te pikken wie de juiste is UW TROOST, OF HULP als U het wil via mij door te geven.
Ik wil UW : handen,voeten,hart, helder denken,oog,tong tot daad voor een ander die U nodig heeft. Die U zoekt. En hoop in de praktijk U naar voren te brengen. Als getuige van mijn geloof aan U.
U mag mij gebruiken.

Luc schreef op 16 april 2025 om 09:11

Ons oor te luisteren leggen in de stilte….. voor mij is het niet het oor dat luistert maar onze binnenkant, ons hart, de woorden van Jezus van harte willen beluisteren en verstaan…. dan is nieuw leven mogelijk…. ik kan op elk woord kritisch reageren maar dan ontglipt er mij veel, heel veel, wellicht misschien het voornaamste… luisteren met het hart houdt oneindig méér in dan alleen luisteren met het oor…. wat voor mij het voornaamste is, zijn de woorden van de Vader wanneer Hij het over Zijn zoon heeft: dit is mijn welbeminde zoon, luister naar Hem…. Deze woorden worden ook tot ons, tot mij gesproken: Ik hou van je, ik heb je lief…. het zijn altijd dezelfde woorden maar zij zijn telkens nieuw levengevend voor ons, voor mij…. het zijn de woorden die wij horen als wij verbinding zoeken….bidden is niets anders dan verbinding vinden met de kringloop van de Liefde, met God dus want God is Liefde….

Trees schreef op 16 april 2025 om 07:08

Jezus ik leg mijn oor op naar u ik wil u stem horen die mij vandaag zal Leiden.
IK wil ook de zieken bij u brengen .sommigen hebben zoveel te lijden .U kon Lazares uit de dood opwkken ,daarom vraag ik u genees de zieken .ik vertrouw op u Trees

Myriam schreef op 15 april 2025 om 23:57

Jezus genas de dienaar van de hoofdman (Matteüs 8:5-13). Voorwaar, ik zeg u: ik heb in Israël niemand met zo’n geloof gevonden.
Jezus’ wonderen leren ons over de kracht van geloof, het belang van mededogen en de realiteit van Gods aanwezigheid in ons leven. Ze herinneren ons eraan dat niets onmogelijk is voor God en moedigen ons aan te vertrouwen op Zijn vermogen om te voorzien en te genezen.
In deze Heilige Week staan ​​we stil en bidden we voor Jezus’ lijden en de momenten van lijden in ons eigen leven en in de wereld. Dit zijn dagen van wachten, van hoop, zelfs als we onzeker zijn over wat de toekomst zal brengen.

Nelleke schreef op 15 april 2025 om 23:36

Jezus! Vaste rots van mijn behoud…als de zonde mij benauwd, laat mij steunen op Uw trouw
Laat mij rusten in Uw schauw,
Waar het bloed door U gestort, mij de bron des levens wordt..
Het wonder na de opstanding dat Hij verschijnt aan de Emmausgangers…en Hij hen de schriften verklaarde..
Intrigerend..sjalom voor allen..

Hilda schreef op 15 april 2025 om 22:36

Jezus, mijn steun en toeverlaat, mijn rots. U heeft in de nacht de hevige storm op het meer van Galilea doen liggen met één handgebaar. De angst van uw leerlingen in u opgenomen. En een duidelijke boodschap gegeven. Wees niet bang!
Laat dit ook met mij gebeuren zodat ik rustig wordt en zo bewust kan beleven.

Godelieve schreef op 15 april 2025 om 21:09

Heer, elke dag spreekt gij uw woord tot mij. Ik hoor het niet altijd maar u blijft het herhalen. Dank daarvoor. Vooral deze laatste dagen brengt gij iemand in mijn gedachten. Hij wordt geconfronteerd met groot verlies: zijn vrouw is plots overleden. Hoe kan ik troosten? Heer, ik heb geen woorden, zijn verdriet kan ik niet wegnemen, maar ik zeg u dank dat ik door kleine gebaren heel nabij mag zijn. U bent daarin zelf aanwezig. Wij mochten ervaren dat het wederzijds deugd gedaan heeft. Deze avond bid ik u heel eenvoudig voor alle mensen die veel verdriet hebben. Er zijn er zovelen.

Bart Krijnen schreef op 15 april 2025 om 20:55

Jezus is en blijft inderdaad mijn Schild en Betrouwen zoals God het van en vraagt en soms eist. Ik probeer steeds weer op te staan, nadat ook ik ‘gevallen’ ben, doch het vallen van Jezus is veel groter en zwaarder en pijnlijker geweest, zodat ik het zelf niet altijd kan bevatten wat HIJ voor ons allemaal heeft gedaan en uitgestaan. Ons menselijk kruis is veel lichter dan het goddelijk kruis van Jezus. Zo kunnen en moeten wij ten alle tijden op HEM bouwen als rots van eeuwig leven. Onze hoop is dan ook, wat wij het kunnen en ook doen zeker voor het heil en welzijn en het eeuwig samenzijn met Hem en dat zeker voor de noodlijdenden, oorlogsslachtoffers en vele anderen, die houden van Jezus en voor en in de branding staan en LEVEN.

Ton schreef op 15 april 2025 om 18:16

Dat ik de moedeloze kan opbeuren; dat we ons samen geroepen weten door de Heer, die ons roept en bij wie we thuis mogen komen..

Marlene schreef op 15 april 2025 om 18:11

God, de Vader de Zoon en de Heilige Geest zijn mijn steun en toeverlaat waar ik altijd terecht kan, mijn richting aanwijzers, het Doel waar ik mij op richt en waar ik naar toe wil. Onvatbare, immens grote Liefde, een oceaan van barmhartigheid, adembenemende werkelijkheid.
Er zijn vele parabels die mij aanspreken maar zeker ook deze: de storm op het meer. Meermaals heeft het in mijn leven gestormd en wilde ik zelf de touwtjes in handen nemen. Maar als de situatie uitzichtloos leek en ik mij tot Hem richtte, stilde de storm op wonderbare wijze … Elke keer weer groeide zo het vertrouwen in God. Alle lof en eer en dank aan God, onze Heer en Meester!

Ria schreef op 15 april 2025 om 14:34

O Jezus, Jij bent sinds lange tijd mijn rots waar ik steeds heen kan vluchten en mijn bron, waar ik altijd kan water putten. Dat geeft mij hoop.
Van jongsaf was het evangelie van de verloren zoon mij bijgebleven. Ik heb mijzelf ook zo gevoeld als de jongste zoon, en dat ik terug naar mijn hemelse Vader vluchte, en dat Hij mij innig omhelsde als ik naar Hem terug kwam. Dank Heer voor alle genaden, die U zo overvloedig aan mij geschonken hebt.

Martine schreef op 15 april 2025 om 14:02

God de vader is mijn rots, Jezus is mijn steun en de Geest is mijn levenslijn.
Twee parabels blijven mij steeds weer voor de geest: De verloren zoon en de barmhartige Samaritaan.
Ik beschouw het als uw wonder als ik gelijkaardige dingen om mij heen mag meemaken. Laat u geest op deze wereld werken,Heer. Dank U.

Gertruida schreef op 15 april 2025 om 13:36

Jezus is mijn rots, waar ik altijd kan vertoeven. Maria is mijn steun en toeverlaat. De opstanding uit de doden en de geboorte van Jezus zijn voor mij wonderverhalen die al jaren meegaan.

lutgart schreef op 15 april 2025 om 13:06

De wonderen, de tekens van Jezus.

Jezus gekomen als bevrijder en heler
van innerlijke pijn,schuld,onrecht.
Jezus,de heelmeester van mensen die buiten de samenleving staan.
Vergeving en genezing gaan samen bij Jezus.
Wonden zullen helen die door het leven zijn geslagen,
littekens zullen vervagen met Jezus in mijn gedachten en hart.
Het genezingsproces met Jezus is het lijdend verwerken van wonden.

Hennie schreef op 15 april 2025 om 12:40

Zoals Jezus daar gestaan heeft, voor de spottende Herodes, en de schimpende over-priesters en Schriftgeleerden.
Dit is niet te doen,.. Maar Hij staat daar, en volkomen zichzelf, volkomen in Zijn kracht.

Anita schreef op 15 april 2025 om 08:59

.De rots is Jezus, de Heer, Zoon van God, naar wie ik altijd heen kan gaan als naar huis.
Dat hoop ik uit mijn hart.
.Kerst is de Geboorte van een Wonderkind, dat ik zo lang ik herinner mijn hele bewuste leven ken.
(Pasen is ontzetten belangrijk, doch treurig, zo zwaar zo hard vooraf….,heb ik altijd moeite mee, de bevrijding is ongekend)

Luc schreef op 15 april 2025 om 07:30

De rots waarop ik kan wonen…. waar ik altijd kan heengaan…. De Heer wil mij altijd bewonen…. Hij is niet in de storm, in het geweld van water en vuur…. Hij is in een zachte bries…. het moet al heel stil zijn om Hem te ontwaren….maar Zijn aanwezigheid is er altijd….Hij is de vaste grond onder mijn voeten, het Licht op mijn pad….Hij houdt zich bij mij op…. Hij klopt zachtjes op de deur van mijn binnenkant….Hij verwijlt waar er groei en bloei is in mijn tuintje…. Hij verblijft in het geritsel van planten en struiken, tussen half donker en halflicht…. ’s morgens en ’s avonds….maar altijd in stilte en in het verborgene….Hij geeft mij iedere seconde licht en lucht om van te leven….en warmte om in Hem te verblijven….Hij roept niet…. Hij schreeuwt niet…. maar Hij wil met mij Zijn leven delen….Hij is geen God van fixaties maar Hij is in permanente beweging, permanent aan het werken om te ontvangen en te transformeren, permanent in beweging om mij nabij te zijn, om in mij te zijn….en ik wil altijd bij Hem zijn….Hij is een rots… maar dan een rots die actief is, die Zijn leven deelt met zijn bewoners, die vastigheid biedt en steun, zowel in tijd als in plaats…., die stabiliteit biedt…. ruimte om in te leven en open te bloeien…

Trees schreef op 15 april 2025 om 07:10

Jezus u bent mijn rots waarop ik wil leven.Toch ben ik zwak en vergeet u liefde soms .die u geeft voor zovelen .Dank u Jezus dat u ieder liefdevol aasnkijkt ook al heben zij verkeerde wegen gegaan. Help mij Jezus echt deze week u exstra te beminnen Trees

Hilda schreef op 14 april 2025 om 23:00

Jezus u vervuld mijn hart met vreugde. In deze Goede Week word ik opnieuw geboren door me te beseffen hoe ik ben als mens.
Laat mij volstromen met uw lijden en de kracht die u heeft op weg met het kruis. U liet zich niet knakken naar uw geest maar gaf meteen uw geest aan ons.
Mag ik gaan door uw geest op weg naar vrede? Dank u dat ik uw hart in mij draag.

Ria schreef op 14 april 2025 om 22:07

Jezus, Gij zijt mijn uitverkorene, mijn Heer en Meester. Heer, soms voel ik mij als een geknakt riet, Gij zult het niet breken en mijn soms kwijnende vlaspit niet doven. Jezus, ik schreeuw niet en zal mijn stem ook niet verheffen.
Gij neemt mij bij de hand en waakt over mij. Lof, glorie en dank Goede Jezus. Ik hou van U, Heer Jezus.

Olivia schreef op 14 april 2025 om 21:56

Er is zoveel lijden in de wereld en in ons bestaan. Iedere dag, ieder ogenblik speciaal in de Goede Week, moeten we een beetje met Jezus meeleven… Het is niet gemakkelijk… Toch weten we, dat we Jezus nergens anders meer ontmoeten, dan op het Kruis, dat Jezus koos voor ‘het leven’,niet voor eigen leven, want dat was voorbij…Pasen was voor Jezus, het feest van de uittocht, de triomfantelijke exodus uit de dood, naar het leven, waar de glorie van de liefde, de gerechtigheid en de vrede, eeuwig gevierd wordt.

Godelieve schreef op 14 april 2025 om 21:31

Sinds een paar jaar heb ik geen begeleider meer. Eerst ging ik nog op zoek, maar tevergeefs. Het werd een groot gemis en dat is het nog. Maar het leven heeft mij geleerd dat er altijd iemand is als het nodig is. God weet wat hij doet. Daarom stel ik al mijn hoop op hem, zoals de vrouw die aan bloedvloeiingen leed. Nog jong hoorde ik in een homilie dat zij de stap naar Jezus moest zetten voor er iets kon gebeuren. Nu ga ik naar Hem en zo is het goed. Altijd geeft Hij aan welke weg ik moet volgen: soms door een verlangen, soms door een lezing, soms door een woord van een huisgenoot…. Dank u HEER. Amen.

Ton schreef op 14 april 2025 om 19:20

Waar ik stil van word..: Vanmiddag las ik met ’n oude, zeer kwetsbare, medebewoner, uit zijn bijbel: “Mijn eerste bijbel”. Waarschijnlijk kreeg hij de bijbel van zijn vader en moeder, zo veel jaar geleden. Het lijdensverhaal van Jezus las ik en we keken naar de kleurige bijhorende tekeningen. Heel aandachtig was hij; hij had ’n goede dag. Tot slot zongen we ’n Maria-lied; de laatste woorden zong hij mee. Zo mooi..

Bart Krijnen schreef op 14 april 2025 om 18:26

Jezus, help mij de band tot mijn evennaasten te verbeteren en te versterken, zodat ik ook voor anderen de bad van de liefde en eenheid kan versterken. Het is nog al eens nodig en noodzakelijk om uw Lijdenkruis mee te helpen dragen bewust en openlijk in alle eenvoud met een diepe overtuiging voor wat U allemaal voor ons hebt gedaan en ook nu nog doet. Help mij het Leven voor mij en ons gegeven te versterken, want ik heb het toch zo van harte nodig om ook anderen op Uw levensweg HOOPVOL uitzien naar nieuw leven te laten en te kunnen bewandelen/

Dymph schreef op 14 april 2025 om 17:47

In de basisbijbel staat in het bijbelcitaat van vandaag uit Jesaja dat God van Jezus geniet! En in Jezus geniet God ook van mij!! Wat een gelukkig leven.

Gertruida schreef op 14 april 2025 om 17:41

“ Jezus is de uitverkorene “ Ik schreeuwt niet, ik roept niet luidkeels in het openbaar, het geknakte riet, breekt ik niet af, de kwijnende vlam zal ik niet doven, ik ben met mijn geest vervuld, allemaal eigenschappen die ook een klein beetje bij mij horen, althans ik doe mijn best en God doet de rest

Martine schreef op 14 april 2025 om 14:05

Jezus, ik denk meteen aan u als ik deze tekst lees. Ik probeer uw voorbeeld te volgen. Was het bij u ook zo? uitwendig niet schreeuwen maar inwendig heel hard en een vlammende blik? Hoe pakte u het aan om het te doen werken?

Willy schreef op 14 april 2025 om 13:39

mijn band met Jezus is onverbreekbaar. Ik schep moed uit zijn Zijn.
Hij heeft mij gezocht, en heeft mij gevonden, wat voorzeker niet makkelijk was.
Ik ben dankbaar.

Vera Van hove schreef op 14 april 2025 om 08:28

Jezus,wat bent U toch wonderbaar!De Ene Waarachtige Zoon van God.
Jezus, U komt ons in alles tegemoet.U betekent dan ook alles voor ons.
Laten wij zo leven,dat ook wij ,kleine mensen ,iets voor U betekenen Jezus
U beminnen Jezus, boven alles en iedereen.

Luc schreef op 14 april 2025 om 07:12

Hij roept niet….Hij schreeuwt niet…. het geknakte riet breekt Hij niet….ik zoek Hem maar ik ervaar een eerste verrassende wending: Hij is er al…. Hij is al lang op mij aan het wachten… Hij is al aanwezig diep in mijn binnenkant….ik voel Hem niet, ik hoor Hem niet maar Zijn aanwezigheid word ik ontegensprekelijk gewaar…. Ik leef niet afgescheiden van Hem… Hij is geen monotone God maar een God van participatie…. hij leeft niet afgescheiden van mij en ik leef niet afgescheiden van Hem….Wij hebben iets, wij hebben veel met mekaar… Hij deelt zijn kracht, Zijn liefde, Zijn energie, Zijn genade, Zijn leven met mij…. Ik mag er verbinding mee hebben…. en Ik mag mijn leven delen met Hem… Hij is midden onder ons…. Wij zien Hem niet, wij horen Hem niet…. Maar Hij houdt zich op bij ons….Hij staat altijd aan de kant waar de klappen vallen…. en Hij transformeert…. Hij omvormt de klappen in kracht en genade, in liefde en mededogen…dat is een tweede verrassing…. als ik in het bidden en mediteren verbinding zoek met Hem is Hij geen mijlen ver…. Hij leeft al in mijn binnenkant…. en dat is geen grote afstand….lijden en verrijzen doet Hij met mij…. Hij laat een nieuwe mens in mij geboren worden, een Paasmens, een die niet meer louter van zijn drang naar genot, bezit en macht leeft, maar die van Zijn liefde begint te leven….hoe kijk ik uit naar dit Paasgebeuren….

Trees schreef op 14 april 2025 om 07:04

Goede Jezus
U breekt het geknakte riet niet ,maar neemt het liefdevol op . Help mij Jezus mijn stem niet te verheffen maar leer mij zachtmoedig te zijn dank u in deze Goede Week dat u ons speciaal zo een goed voorbeeld heb gegeven ,geef ons uw Geest van liefde dank u Trees