Gastenboek

Louis schreef op 2 december 2025 om 09:13

Schoorvoetend ben ik aan de retraite begonnen…….

Vera Van hove schreef op 2 december 2025 om 08:21

In elk leven komt dorheid voor.Het hangt er vanaf hoe wij er mee omgaan.Als een gelovige mens die hoopt op de Heer,die bevrijding en vreugde brengt,als groene twijgen en bottende takken?
Of als een lege mens die alleen tranen kent en geen oplossing ziet?
Laat ons kiezen voor de Vader!God de Vader die er steeds is en immer voor ons zorg draagt en ons hoopvol maakt.

Marjolein schreef op 2 december 2025 om 08:19

Na een heerlijke Sintviering afgelopen zondag werd ik geconfronteerd met mijn gebreken van de ouderdom. Hoe ga ik daar mee om? Is Gods woord al onderweg? Ik ben benieuwd. Vanochtend ga ik naar mijn schilderclub. Geduld is ook zo moeilijk, God. Marjolein

jef schreef op 2 december 2025 om 07:57

Terug blij om deel te nemen aan de adventretraite omdat ik alleen het moeilijk heb om alle
teksten goed te begrijpen en met allen samen lukt het beter

Luc schreef op 2 december 2025 om 07:14

Tot een omgehakte boom zoals ik zegt God: wees stil en weet dat ik God ben….in de stilte binnen mij woont God. Ik ben God niet maar ik ben niet afgescheiden van Hem. Hij is in mijn binnenkant aanwezig en werkzaam. Ik zie het aan de nieuwe twijgen en scheuten die stilaan te voorschijn komen….ik moet niet méér doen dan het stil maken binnen mij, alle rommel loslaten, mijn gevoelens en gedachten, mijn wensen en verwachtingen, mijn gewaarwordingen…. God houdt zich alleen in de stilte op…. Hij werkt alleen in een ruimte waar niets is, op een plek van zuiver geloof… Hij spreekt alleen in stilte en ik moet zelf helemaal stil zijn om naar Hem te luisteren…. Zijn werk zie ik aan de nieuwe twijgen die vanuit mijn verdorde wortels langzaam opschieten…. ik beleef de vereniging met Hem als ik stil kan zijn… dan zijn er geen twee meer (God en ik) maar één (God) hoe meer ik kan loslaten, hoe meer Hij kan doen…. de nieuwe twijgen zijn het resultaat van Zijn aanwezig zijn en Zijn werken….maar vaak wil ik er tussen komen om ‘mijn ding’ te doen en dan gebeurt er alweer niets…. het is essentieel dat ik kan wachten en Hem laat handelen en aanwezig zijn… het gebeurt allemaal in stilte bij mij…. in die stilte voel ik mij op weg…. eenmaal de stilte verdwijnt, kan het mislopen… de innerlijke stilte geneest mij…. en de mensen in mijn omgeving voelen zich ook beter en genezen wanneer ik stil kan zijn en God aan het werk laten….

Myriam schreef op 1 december 2025 om 23:53

Het Bijbelvers van vandaag raakt ons gezinsleven zo diep: omdat twee naaste familieleden vechten tegen vergevorderde kanker.
De woorden van geloof van de centurio tot Jezus zijn nu ons dagelijks gebed:
“Heer, ik ben het niet waard dat U onder mijn dak komt, maar spreek slechts een woord en mijn ziel zal genezen.”
Heer Jezus, U herschept ons hart, onze ziel, ons leven, onze hoop en ons pad. We zijn op weg naar Kerstmis met hoop en geloof,
met het geloof van deze centurio, om U te vinden, Heer, en bovenal, om U ons te laten vinden!

Olivia schreef op 1 december 2025 om 22:10

Jezus, ik bid tot U voor hen die nu stervende zijn en diepe angst voor het afscheid van deze wereld en voor de ontmoeting met U doormaken. Toon hun Uw liefde! Dankjewel Jezus

Hilda schreef op 1 december 2025 om 22:02

De centurio heeft het volste vertrouwen in Jezus. En dag voel ik altijd als ik deze zin in de mis uitspreek.
Het geeft kracht om Jezus als genezer te ervaren en als meerdere van mezelf. Jezus ik vertrouw op U.

Godelieve schreef op 1 december 2025 om 21:54

Gemiste kansen, bevroren conflicten en geen open gesprek: ik zie er enkele met jarenlange onbehagen tot een zekere wrok. Heer kom met uw vergeving. Laat uw barmhartigheid triomferen.

laur crouzen schreef op 1 december 2025 om 21:42

Afgelopen zondag hoorde ik een treffend woord in het derde vers van het Rorate Coeli dat in onze kerk werd gezonden aan het einde van de mis. Enkele dagen eerder zong ik in een koor de Messiah van Handel, dat een tenorsolo als begin heeft:Comfort ye my people… ik ben deze advent op zoek naar troost niet alleen voor mezelf nen mijn vrouw, maar ook voor alle machteloze mensen in oorlogsgebieden, de vergeten postcovidpatienten, de verdwenen schoolkinderen/vluchtelingen. Er is zoveel om voor te bidden en troost te zoeken.

Nelleke schreef op 1 december 2025 om 21:13

Heer Jezus, Heiland .
Wilt U ook mij genezen( nu van het hoesten) maar ook hoe er met mij omgegaan is in het veleden en heden.soms respectloos, leugenachtig of” je bent niet goed genoeg..met jou houden we geen rekening..
Een woord? “IK houd van je zoalsje bent.”.Heer voor U wil ik mij buigen, U wil ik aanbidden U wil ik erkennen als mijn Heer , want U alleen bent waardig Heilig en rechtvaardig.
Shalom allen.

trees schreef op 1 december 2025 om 21:09

Heer ik wil uw Woord horen maar vooral uw Woord beleven in het dagelijks leven .Zend Uw Geest over allen die deze retraite volgen ,en geef vooral uw hulp aan de moderators dank U H Geest Trees

Hennie schreef op 1 december 2025 om 19:52

Zijn woorden hebben kracht.
U koninkrijk kome
U wil geschiede

Hij zegt het en het gebeurt.
Nu nog geloven!
Kom mijn ongeloof te hulp.

Willy schreef op 1 december 2025 om 19:27

een woord ontvangen van Jezus
ik verlang er naar
maar dat hoeft niet
want
het is er al
het is er altijd

als ik me het maar bewust ben.
als ik me er voor open kan stellen
in stilte.

Ton schreef op 1 december 2025 om 19:22

Gemiste kansen zie ik, dorre plekken; te weinig aandacht voor anderen; te veel mezelf als uitgangspunt van denken en doen. Maar ook de blije blik van die kwetsbare mens, die ik hier ontmoet; zo blij met wat aandacht; ’n glimp van Uw licht..

Ingrid schreef op 1 december 2025 om 18:43

Deze ochtend voelde ik me zeer gespannen en bedrukt. Na het lezen van de tekst deze ochtend vroeg ik Jezus om een woord, een woord zoals ook de centurio erom vroeg. Hij gaf me het woord: Ruach.
De spanning minderde en de Geest liet ik toe terwijl ik in en uitademde. Wat een krachtige ervaring om één persoonlijk woord van God te mogen ontvangen. Telkens ik de spanning in de dag voelde opkomen nam ik zijn woord “Ruach” in mijn mond en sprak het uit. De spanning verdween meteen.
Zo dankbaar om onderweg te zijn met Hem. Hij die ons straks met zoveel licht, maar ook nu al, zo liefdevol tegemoetkomt.

Elsje schreef op 1 december 2025 om 17:25

Ik ben het niet waard dat U onder mijn dak komt en toch wil Jezus onder mijn dak wonen en zijn helende werk doen! Bevrijding is het woord dat bovenkwam , bevrijding van dingen uit het verleden o.a. en bevrijding voor mijn zusje die een psychose heeft.

Malou schreef op 1 december 2025 om 16:56

Stilte, dat is het wat ik zoek.
Binnen in me kan het serieus stormen, regenen, waaien…maar het kan er ook heerlijk rustig zijn.
En in die stilte wacht ik op en verlang ik naar een ontmoeting met God.
Even bij Hem zijn, verpozen in zijn stilte.
Ik hoop dat Hij komt…

Cilia schreef op 1 december 2025 om 16:46

Ik dank, omdat Jezus reeds in mij is en tevens leeft er een sterke verwachting.

Marlene schreef op 1 december 2025 om 16:27

Advent, een tijd van bezinning en inkeer.
Samen met Onze-Lieve-Vrouw spreek ik mijn ja-woord uit tegen Gods plan voor mij.
Heer, vol vertrouwen kijk ik uit naar Uw komst.
Ik vertrouw op Uw belofte van liefde op mijn onzekere pad.

#christianchris schreef op 1 december 2025 om 16:09

Beste, …
Wie zijn terug vertrokken. Het eerste lichtje aangestoken. In ons kerkje, gisteren. Nu op mijn vast bidplekje bij mij thuis. Ik laat mij inspireren door jullie mail. Een drietal jaar geleden leerde pater Paul van Looy sj. mij, hoe ik dat best deed. Daarvoor lukte het niet zo goed. Ik mediteerde niet lang genoeg bij een klein stukje tekst. Sinds mij geestelijke oefeningen lukt het maar al te goed. Daar ben ik heel dankbaar voor!
Ik sprak met Walter Ceyssens sj. over de adventsretraite, laatst op Night Fever in Leuven. Hij zei: ‘ik ben benieuwd wat je ervan gaat vinden’. Wel, ik kijk er elke dag naar uit en wil met de jullie gemeenschap groeien in Licht!
Hartelijke groet en dankjewel, …
#christianchris

Jade schreef op 1 december 2025 om 16:07

Een mooie meditatie weer. Mijn verlangen dat ik bij Jezus wil neerleggen is het verlangen naar Rust. Rust in mijn hoofd, rust in mijn leven. Het deed mij goed om stil te staan bij de tekst uit Matteüs. Deze keer geen tranen bij het vrij gebed achteraf zoals gisteren. We lichte ontroering en een besef dat het goed is en dat ik me altijd tot God kan wenden.

Ria schreef op 1 december 2025 om 16:06

Heer Jezus, laat me steeds naar U komen met al mijn zorgen, mijn moeilijkheden, mijn eenzaamheid en mijn pijn. Laat me steeds op U vertrouwen. Gij alleen Heer, zijt mijn houvast en mijn redder.
Aan alle retraitanten wens ik een gezegende adventstijd toe.

Leen schreef op 1 december 2025 om 15:46

Heer, mijn hart en heel mijn wezen zien uit naar U, de God die leeft. Laat mij voortgaan van kracht tot kracht Wek mij weer tot leven. Mijn hart zoekt U, tot het rust in U! Laat Uw bronnen opborrelen in mij. Schenk mij Uw vreugde Heer opdat ik anderen gelukkig mag maken.

Gertruida schreef op 1 december 2025 om 14:02

“ Heer ik ben niet waardig dat gij tot mij komt, maar spreek en ik zal gezond worden “

Marie schreef op 1 december 2025 om 13:22

Verlangen naar een woord een helend woord dat nodigt uit tot nadenken en zoals bij de centurio dat dan diep binnen te laten. En Jezus zegt dan Ik ga met je mee. Dat raakt mij en ik probeer dat dan vast te houden in moeilijke situaties.

Ton schreef op 1 december 2025 om 11:59

Nu mijn vrouw ziek op bed ligt, komt de tekst van vandaag precies op tijd. 1 woord is genoeg: genezing. Daar vertrouwen we op met heel ons hart.

Hermaria schreef op 1 december 2025 om 11:27

woorden woorden
een zee van woorden wordt
over ons uitgestort

woorden die verleiden
of bevelen, verdelen, misprijzen
verbieden, verraden, beloven
zoveel woorden

en dan ineens dwarrelt
er één heilig woord naar beneden
ontroerd opgevangen in mijn hart
bewaard en herkauwd

ik ben een vrouw die genoeg
heeft aan de kruimeltjes
die van het altaar zijn gevallen

MARTINE schreef op 1 december 2025 om 11:26

Gisteren vroeg ik de Heer om mij verlangend naar Kerst te laten uitzien. Hij stuurde mij een de vriendin van mijn zoon om de middag voor kerst feest te vieren.
Vandaag vraag ik iets zeer straf aan de Heer. Laat vrede komen tussen de Russen en de Oekrainers.

Kees schreef op 1 december 2025 om 10:57

Donderdag avond 4-12 komt een groep van ca. 13 personen samen. Gevraagd zal worden wie de retraite volgt. Voor mij is het geen eenvoudige zaak. Er wordt heel veel van mij gevraagd maar ik heb niet de kracht om God toe te laten. Heb respect voor deelnemers die zo sterk van hun geloof kunnen getuigen. Ik wacht op het licht ! “Heer ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt”. Dat neem ik heel letterlijk!

Anita v d Laan schreef op 1 december 2025 om 10:23

Deze verlangens van me vandaag (als centurio) wil ik alleen met de HEER delen. 🙏

Anne Dedeurwaerder schreef op 1 december 2025 om 09:45

Telkens, vóór we te communie gaan, spreken we deze woorden van de centurio uit. Wat een geruststelling, wan een bemoediging !

Chris schreef op 1 december 2025 om 09:42

Ik vind het zeer indringend de bijbeltekst vandaag…
Ik wil het poortje van mijn hart openstellen om Het woord van God toe te laten .
Het verlangen in mij is groot.Maak dat ik hoor, maak dat ik luister, maak dat ik zie in mijn klein geloof.

Chris schreef op 1 december 2025 om 09:38

Ik vind het zeer indringend de bijbeltekst vandaag…
Ik wil het poortje van mijn hart openstellen om Het woord van God toe te laten .
Het verlangen in mij is groot.Maak dat ik hoor maak dat ik luister maak dat ik zie in mijn klein geloof.

De moderatoren schreef op 1 december 2025 om 09:16

Beste retraitanten,

Dank voor al jullie mooie berichten. Graag een aandachtspuntje: gelieve in de tekst van je bericht geen links of e-mailadressen op te nemen. Doe je dat wel, dan kunnen we je bericht spijtig genoeg niet publiceren.

Dank.

De moderatoren

Hennie schreef op 1 december 2025 om 09:07

Mijn verlangen naar God’s woord, voelt heel gegrond heel fysiek en nederig.

Vera Van hove schreef op 1 december 2025 om 08:50

“Heer,ik ben niet waardig dat U tot mij komt…”Ook wij spreken die woorden voor aleer we te commununie gaan.Wij,zwakke zondige mensen mogen het Heilig Lichaam van Jezus Christus ontvangen.Wat een overgrote Liefde omvat elk van ons.
Zo groot,zo oneindig,dat er geen woorden voor zijn.
Liefde vraagt wederliefde.laten wij dan ook Jezus Christus beminnen met alles wat in ons is.

Lisette schreef op 1 december 2025 om 08:31

Ik zit nu in het ziekenhuis en wacht op mijn operatie. Hoe mooi is het dat deze lezing van de honderdman juist nu komt.
Jezus, ga met me mee naar de OK en blijf bij me tijdens de operatie 💖

Marjolein Povel schreef op 1 december 2025 om 08:16

Ik ben heel dankbaar en verrast. De oefening in het bidden met de digitale retraites blijkt een Vrucht opgeleverd te hebben. Ik heb geen behoefte meer om de bijbeltekst ook wetenschappelijk uit te pluizen. Ik heb kennelijk iets meer ervan begrepen, hoe ik inhoud kan geven aan de dagelijkse gebeurtenissen. Met een genade raag kan ik mij plaatsn in tijd en ruimte. Zoveel opvoeding via internet is om stil van te worden.

Luc schreef op 1 december 2025 om 07:41

Heer, Gij geeft mij dat ene woord dat mij en de ganse wereld genezing schenkt: Maranatha, kom Heer Jezus, kom! elke dag mag ik het met U in gezelschap bidden en uw aanwezigheid en werkzaamheid doet de rest…. geef mij het geloof van de centurio, want ook ik voel mij niet waardig dat je bij mij komt, maar laat het mij elke dag vragen …. ik weet dat je bij mij wil komen , ja, dat je al lang op mij wacht….laat mij ondertussen mijn huis proper maken en al de rommel verwijderen, want Gij komt het liefst als mijn huis leeg is en je ruimte krijgt om met mij maaltijd te houden en mij te genezen…. Kom, Heer Jezus, kom!

Hilda schreef op 30 november 2025 om 22:52

Met een grote menigte de berg te bestijgen maar tegelijkertijd vaagt de menigte weg en ben ik in gesprek met de Heer. Hij komt om mij te laten weten dat ik gered ben. Ik vraag om wijsheid en alertheid om door zijn hart de geest te ervaren nodig is om ons die in nood verkeren te bevrijden van het kwaad.
Een mooi begin van de dag dat in alles doorklinkt om zeker te beklijven.

Elsje schreef op 30 november 2025 om 22:39

De berg op naar Jacobs God.. Jacob was geen lieverdje, maar net als hij mag ik de berg op naar God en nog mooier Hij komt naar me toe! Dank u Jezus!

Marleen schreef op 30 november 2025 om 21:57

Heerlijk in stilte aan het eind van de dag. Ik verlang naar Zijn nabijheid en kijk ernaar uit Zijn paden te bewandelen. Hij wijst mij de weg.

Myriam schreef op 30 november 2025 om 20:55

Ik ben heel dankbaar dat ik aan deze online retraite mag deelnemen.
Advent nodigt ons uit om wakker te worden. Om met een doel te leven. Want het leven geeft ons niet altijd een seintje.
Christus kan elk moment terugkomen. Ons leven kan zonder waarschuwing veranderen. Dus hoe blijven we er klaar voor? Niet door angst, maar door trouw.
Door dicht bij God te blijven. Door te leven met liefde. Door te waken, niet met angst, maar met hoop. Om Jezus te verwelkomen met Kerstmis,
zal het het moment zijn waar we op hebben gewacht.

Marianne Johanna schreef op 30 november 2025 om 20:31

Een Woord om mij de weg te wijzen

Wanneer ik tot Hem, tot Jezus, nader – komt er maar één woord bij me naar boven, en dat is Liefde. Hij is Liefde. Zijn liefde voor mij is niet alleen ondoorgrondelijk, ze is ook bodemloos. Onvoorwaardelijk. Ik zal proberen die liefde waardig te zijn. Dat stel ik mezelf deze advent tot doel. Ik besluit het gebed met een voldaan gevoel en het verlangen naar meer. Ook morgen, doorheen de dag mag de Bijbeltekst nog verkeren in mijn hart…

Standvastigheid, verbondenheid en vrede in Jezus, dat ik waar ik naar uitkijk.

Iet schreef op 30 november 2025 om 20:25

De liefde in je medemens zien werkt helend
God werkt door mensen heen

Hennie schreef op 30 november 2025 om 19:59

Er komt een dag…..
Ik verlang naar Jezus.
Ik verlang naar ontmoeting met Hem in adventstijd. Ik verlang naar vrede.

Nelleke schreef op 30 november 2025 om 19:57

Zie….Jeruzalem ( en ik) wacht, op de 2e komst van onze Heer, dat de zwaarden zullen worden omgesmeed in ploegscharen en speren tot snoeimessen.(het vervolg van de tekst uit Jesaja.).Hoe zal ik U ontvangen, hoe wilt U zijn ontmoet? Dat ons Uw Geest verlichte in deze adventsretraite..ik heb er zo naar uitgekeken om deze weer met 20.000 ! mensen samen te doen..waarom? Om weer in een diepere relatie met Hem te mogen komen..gelukkig kon ik toch nog de inleidende webinair zien toen ik di.dag net was gearriveerd op de bijbelschool in Heerde over Nehemia.Heb daar mogen ervaren dat God een God van herstel is en Hij is volkomen te vertrouwen, maar vraagt wel om in Zijn wegen en inzettingen te wandelen..En dan nu samen bidden en stil worden..wat hebt U mij te zeggen Heer?
” Ik wil heel dicht bij U zijn, als een kind bij de Vader op schoot..
Veel moois over U gehoord en gezien vandaag, ondanks zware verkoudheid, de eerste adventsdiensten mee mogen beleven via het scherm..
Shalom aan allen.!

Veerle schreef op 30 november 2025 om 19:56

Lieve mens,lieve pelgrim,
Laten we ons verheugen om naar God toe te leven,Hij die ons door en door kent;onze begrenzingen, maar ook onze diepste gedachten van hoop en liefde waaruit ons leven zijn bestaan vond.
Dat we , in zijn Geest, elkaar in deze heilzame tijd, mogen dragen en verder dragen.
Aan jullie, lieve mensen, een gezegende Adventtijd.

Veerle.

marjo schreef op 30 november 2025 om 19:17

Dankbaar voor het opnieuw mogen beginnen.Nieuwe kansen krijgen om (weer) verbinding met God te vinden. Fijn dat deze retraite er is om daarbij te helpen. Het begin vandaag was goed – een eigen plekje – ik wens ieder een goed vervolg. Bedankt.