Gastenboek

Ton schreef op 5 december 2025 om 18:45

God, leidt ons, leidt mij naar plekken van troost en kom ons daar tegemoet..

Marie-Louise schreef op 5 december 2025 om 17:56

Goede God, er is zo veel onrecht. Er is zoveel doofheid voor de stem van slachtoffers van geweld en de stem van moeder aarde. Ik doe een stap naar hen toe. Ik sta stil bij wat zij mij te zeggen hebben, zonder er met mijn verhaal tussen te komen.
Herschep mijn hart. En help toch de geweldenaars te verdrijven!

Malou schreef op 5 december 2025 om 16:51

De wereld is donker en kil.
Wanneer zal de wereld het leren dat macht en aanzien niet belangrijk zijn.
Het doet me pijn al die ellende dag in dag uit te zien, veraf maar ook dichtbij.
Heer,ik smacht naar vrede voor iedereen! Dat die vrede komen mag.

Gertruida schreef op 5 december 2025 om 16:38

“ mijn ziel verlangt naar U, “ naar volmaakte Liefde Vreugde en Devotie en Rust

Hermaria schreef op 5 december 2025 om 15:45

open oren

lezend in heel gewone boeken
loop ik wegen met de schrijvers mee
die mij brengen in
verre of nabije oorden

eeuwenoude vertelkunst
kan ik horen
al of niet bewogen
in mijn openstaande ruimte

ontmoetingen met anderen
van alle tijden
vluchtig of diepgaand en verwant
zij leren mij te leven

maar het grote wonder geschiedt
wanneer in heel gewone verhalen
soms niet eens bedoeld ik zie
dat jij verschijnt in helder licht

Dymph schreef op 5 december 2025 om 15:26

Lieve Jezus, help mij om het Leven te leven dat U voor mij heeft klaargelegd. Om U te volgen, te horen, te zien. U bent de Weg naar het volle leven. Dank U wel.

Leen schreef op 5 december 2025 om 14:43

Heer, ik ben dikwijls doof voor uw Woord, traag van begrip en heb moeite om goed te horen en het juist te verstaan.
Heer, ik zie slecht. Door mijn blindheid heb ik ogen doen schreien en werd het verwoord als onbegrip. Schenk mij Heer, een opmerkzame geest. Ik wil aan Uw voeten zitten en leren mij laten doordringen van Uw Geest. Bewerk in mij wat ik uit mezelf niet kan klaarspelen. Dank U Heer.

Antonia schreef op 5 december 2025 om 13:22

Jesaja: ‘ ieder die op onrecht zint zal vergaan’. Ik hoop eerder dat men de kans krijgt om tot inzicht te komen, ook ik. Niet dat ik op onrecht zin maar geregeld ben ik ‘doof en ‘blind’ voor de ander. Teveel met mezelf bezig….Ik ben me ervan bewust maar soms ( meestal) zie ik het pas achteraf. Maar toch….dank dat ik me er steeds meer bewust van ben.

Martine schreef op 5 december 2025 om 12:23

Wat kijk ik uit naar die wereld waar wij al onze onvolkomenheden samen kunnen opvangen, waar iedereen met volle vertrouwen op een ander kan rekenen. Heer, laat mij aan uw rijk meewerken.

Wiske schreef op 5 december 2025 om 10:04

Onze Schepper is altijd creatief aanwezig. Hij roept ons op om Zijn influisteringen te horen en Zijn aanwijzingen te zien. Jezus was expert daarin KOM HEER JEZUS KOM en verlossing ons van doofheid en blindheid

Anita vd Laan schreef op 5 december 2025 om 09:50

.Begin bij jezelf en in het klein het gezin, horen/luisteren zien/voelen wat elke gebeuren iets nodig is.
.Gebeurd wel eens midden in een situatie sluit ik mezelf, doof ik mijn gevoelens, en blind dwars doorheen rennen om eruit te komen. Wat ik eigenlijk niet wilde achteraf.
. Helemaal mee eens, alleen God kan nieuwe scheppingen doen, wonderlijk ervaar ik dan in mijn hart, de vrede terug.

Marjolein schreef op 5 december 2025 om 08:31

Ik zat voor een Adventskandelaar. Een kaars brand. In het midden onder de kaarsen hangt een hart. Ik werd steeds stiller. Ik ging mij realiseren dat ik de tijd en ruimte krijg om minder doof en minder blind te worden. Gods woord!?

Vera Van hove schreef op 5 december 2025 om 08:18

Blinden zullen zien.
Doven zullen horen.
Onderdrukten kennen vreugde
O ja,mijn Jezus, laat alle pijn ,verdriet en geweld verdwijnen
U,mijn Jezus die Liefde en vreugde zijt .Die alle aardse grenzen overstijgt
Die in ons diepste diep leeft ,met de Vader en de Geest.Laat ons U ontmoeten die alles geneest wat fout is.

trees schreef op 5 december 2025 om 07:16

goede morgen mijn God. Kom in mijn hart met uw woord en licht ,Laat mijn bidden en denken uit het hart .Leer mij een goed mens te worden aangenaam voor de ander
dank u voor deze retraite .Trees

Luc schreef op 5 december 2025 om 07:13

Blinden zien, doven horen…. het zijn de weldaden van God die in ons komt wonen…. met Kerstmis vier ik de geboorte van Jezus in de kribbe, bij de herders, in Bethehem…. maar eigenlijk vier ik Kerstmis omdat Jezus in mijn binnenkant komt wonen…. Kerstmis is de geboorte van God IN ONS….wij mogen alles aan Jezus geven, onze eindeloze gedachten en gevoelens, de restanten van pijn en belediging uit onze kindertijd, onze fouten en gebreken, Jezus ontvangt ze allemaal en geeft ze ons terug maar dan omgevormd, getransformeerd in positieve energie, zeg maar goddelijke liefde…. wij geven zoveelmogelijk al ons beleven, onszelf zoals wij zijn en wij wachten geduldig tot wij alles terug ontvangen…. op die manier participeer ik aan het leven van Jezus…. het gebeurt allemaal in stilte…. wees stil en weet dat Ik God ben….vooraleer ik kerstmis mag vieren in onze grote wereld, mag ik eerst kerstmis vieren in mijn binnenkant, daar waar de Heer Zijn intrek heeft genomen…. Kerstmis 2025 de geboorte van God-in-ons….

Marlene schreef op 5 december 2025 om 06:39

De Heer zegt dat ik weer zal kunnen horen, dat ik weer zal kunnen zien. Dit klinkt als een belofte.
Ik besef dat ik niet altijd wil horen wat ik niet graag hoor en mij hiervoor afsluit, en dat ik dikwijls wegkijk waar er soms eerder een noodkreet klinkt.
Spreek, Heer, ik wil horen wat jij in mij tot leven wilt wekken.

Nelleke schreef op 5 december 2025 om 00:30

Heer U bent mijn leven de Rots waarop ik sta..als ik wankel ligt dat niet aan U, maar aan mijn ongeloof.Door liefde van andere mensen heen spreekt U soms tot mij..Dank U wel voor Greetje die vanmiddag zomaar een heel lief cadeautje mee bracht: zo recht uit het hart.
Shalom deze nacht.!

Myriam schreef op 4 december 2025 om 23:32

Deze verzen uit Jesaja geven hoop, zelfs in de meest onzekere tijden.
Heer, dank U voor uw woord vandaag. Dank U dat ik voor U kan komen zoals ik ben en op U kan vertrouwen als onze Rots. U houdt van ons, wat er ook gebeurt. Help mij om uw plannen voor mij helder te zien.
Want zelfs te midden van problemen, verdriet of andere afleidingen kunnen we Uw vrede hebben, niet omdat U beloofd hebt onze omstandigheden te veranderen, maar omdat U, Heer, belooft bij ons te zijn in de mist ervan.

Hilda schreef op 4 december 2025 om 22:22

God zo vaak ben ik bij u, kan ik vragen om uw hulp, geeft u mij antwoord op mijn vraag.
Op u kan ik vertrouwen en door u ook mensen en bekenden en vrienden die ik al lang niet heb gezien of gesproken zelfs nooit meer zal zien.
Toch is er steeds dezelfde band, het rotsvaste vertrouwen dat is gebleven.
Jezus heeft nu de belangrijkste plek in mijn leven samen met Maria en heiligen.
zij zijn een bron van inspiratie.
Op U heer kan ik bouwen en dankbaar dat u mijn toevlucht bent.

Veerle Paulissen schreef op 4 december 2025 om 21:23

Vanavond met 3 gedeeld over onze ervaring. Nee, met 4 want de Heer was bij ons. We bevonden ons op Heilige grond. Zo diep, authentiek, eenvoudig en krachtig! Mekaar verrijkt en aangemoedigd! Ik voel me heel dankbaar dat dit nog kan in onze wereld! Lof en dank aan onze God!!!

Godelieve schreef op 4 december 2025 om 21:10

Vandaag voel ik me leeg. Er is geen woord, geen gedachte die me aanspreekt. God, waar bent U? Is het hierin dat u wilt komen? Wacht niet langer. Kom!

mieke schreef op 4 december 2025 om 20:45

Ik verlang om steeds meer gegrond te zijn, met steeds diepere wortels in Jezus.

Hennie schreef op 4 december 2025 om 20:11

Een oproep vandaag om me op God te blijven richten. Bij hem vind ik het echte geluk.
Dank 🙏

Ton schreef op 4 december 2025 om 19:40

Naar U verlang ik God; naar Uw nabijheid; doe ons, doe mij luisteren naar hoe U tot ons komt in hoofd en hart..

Kim schreef op 4 december 2025 om 19:32

Als genezing uitblijft, er een handicap ontstaat dan heb ik het niet goed met mijn Schepper. Dan is de rots glibberig met puntige hoeken.
Maar… niet mijn wil maar Uw wil geschiede. En dan is er toch die rots, onveranderlijk geankerd waar ik naar toe mag. Dankbaarheid voor de rots die God is.

Martine schreef op 4 december 2025 om 19:15

Jullie advents- en vastenretraite gaven me inspiratie bij het schrijven van mijn boek “Langs wegen van zegen”. Zij waren/zijn een weg van zegen.

Marc schreef op 4 december 2025 om 18:14

Zo dankbaar Heer, dat ik U als rots heb om op te staan in deze onstuimige wereld.
Mijn vrede laat ik u , Mijn vrede geef ik u…
Hoe bevoorrecht voel ik mij, Uw Woord te horen.

Antonia schreef op 4 december 2025 om 17:58

Wat fijn dat er bij de gebedssuggesties eerst een korte uitleg is (schuingedrukt) waarom en in welke tijd Jesaja deze tekst heeft geschreven. Nu begrijp ik de tekst beter. Dank hiervoor. Zo kan ik de tekst beter op mij in laten werken tijdens het overdenken en bidden.

Marlene schreef op 4 december 2025 om 17:24

U Heer bent mijn rots, mijn toeverlaat, mijn houvast, bij U kan ik altijd terecht, in goede en kwade dagen. U geeft me altijd weer de nodige kracht en troost, U inspireert me altijd in moeilijke situaties, U vervult mij met Uw aanwezigheid, met Uw vrede, met Uw liefde! Ik voel me zo gezegend.
Op U Heer vertrouw ik met heel mijn hart, met heel mijn ziel en met al mijn krachten.
Alle lof en eer en dank kome U toe Heer!

Dymph schreef op 4 december 2025 om 17:17

Angst kwam er bij mij naar boven. Onveiligheid. Ik verlang naar Jezus als mijn rots. Dat geloof ik met mijn hoofd, maar nog niet in alle delen van mijn ziel. Ik zet de deuren voor Jezus open.

Dymph schreef op 4 december 2025 om 17:13

Er kwam angst in me op die ik aan Jezus heb toevertrouwd. Ik kan bedenken dat God mijn veilige schuilplaats is, maar dat voelen is niet vanzelfsprekend. Toch strek ik me naar Jezus liefdevolle omhelzing uit. Ik verlang zo naar Zijn liefde, naar Hem.

Cilia schreef op 4 december 2025 om 16:49

In dit bijbelstukje gaat er niets open, maar wat reeds open was, vertrouwen op de God die zei ” Ik zal er zijn voor U” groeit.
Dank!!

Leen schreef op 4 december 2025 om 16:39

Want God alleen, mijn ziel, wacht in stilte, want van Hem is mijn hoop. Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn vesting; ik zal niet wankelen. Op God rust mijn redding en mijn eer; mijn sterke rots, mijn toevlucht is God . Vertrouw te allen tijde op Hem, o volk; stort uw hart voor Hem uit; God is een toevlucht voor ons . (Psalm 62:5-8 HSV)
Ja Heer bij U is alles wat mijn hart begeert Gij zijt de vaste grond van mijn bestaan.

Gerda schreef op 4 december 2025 om 16:33

Ik moest best moeite dien om tot rust te komen door de drukte worden mijn gedachten afgeleid maar als je dan leest dat God naar mij, naar MIJ! verlangt wat is dat toch bijzonder, Hij is mijn rots, ook al vergeet ik dat soms… maar ik mag steeds weer terug komen bij Hem soms weet ik het ook allemaal niet, met mijn ziektes en handicap nog jezelf zien als waardevol vind ik lastig maar God ziet mij zo… mijn moeder was mijn rots vroeger, later wel ook vriendinnen, maar ik ben altijd bang dat ik hen teveel belast.maar bij God kan ik altijd terecht. Dat moet en wil ik steeds meer gaan zien

Jail schreef op 4 december 2025 om 15:19

Ik heb het geluk dat ik altijd kan terug vallen op mijn echtgenoot. Hij is mijn beste vriend. Toch kent hij ook niet altijd de antwoorden. Dan ga ik naar het gebed naar het woord van God. Vooral het nieuw testament en de parabels geven mij antwoord als ik daar ten raden ga. Ook mogen we dankbaar zijn dat we in België wonen en we elke maand ons pensioen krijgen.
Ik noem mezelf de eeuwige twijfelaar. Ik luister naar Zijn raad maar echt geloven dat er een hemel is na de dood geloven in een hiernamaals kan ik niet. Ik geloof dat door zijn woord ik hier op aarde ik een eeuwig leven heb. Als ik me hier op aarde levend dood voel van angst of verdriet geeft Hij onze Vader weer een wegwijzer om terug levend te worden en terug liefde te voelen. Voor de andere en voor mezelf. Heer blijf ons blijf me nabij

Gertruida schreef op 4 december 2025 om 14:36

“ God is mijn rots mijn ankerpunt”, dat geeft hoop, afgelopen dagen waren moeilijk, voelde onrust en stress, toch mocht ik ervaren dat God door mensen heenwerkt. Een vriendelijke ontvangst, een goede raad, een fijn gesprek. Het gebed heeft mij wat rust gegeven, veel vragen, om toch geleidelijk stiller en stiller te worden. Nog een weg te gaan,stap voor stap met uw Hulp vervolg ik mijn weg.

Agnes schreef op 4 december 2025 om 14:30

Rots wie was mijn rots ?
Mijn liefdevolle moeder. Mijn vader, ons gezin,samen onder één dak.mijn man zaliger ook en nu de zekerheid van de wederzijdse liefde van mijn kinderen.
Voel ik God als mijn rots ?Voel ik mij gedragen, is Hij mijn stevige bodem ?
Zal beter eens luisteren in de hoop dat ik iets hoor of ervaar.
er komt een lichtheid in mij boven, ik wil lachen. Zoek het niet te ver Ik ben bij jou. Nooit ga Ik nog weg want jij hebt mijn genen, in jou leeft mijn Liefde… als ik luister !

Lutgarde schreef op 4 december 2025 om 12:26

Dat ik God zie als mijn rots,komt niet louter uit mezelf.
God heeft mij daarvoor gevoelig gemaakt.Mijn grootouders en mijn ouders hebben er zonder twijfel ook toe bijgedragen.
Elke dag lees ik het Woord dat mij de waarheid en de weg toont. Het is mijn houvast en bemoediging, gesteund door
troostvolle momenten die ik aan de Geest dank en die mij, hoe dan ook, lichter leren kijken in deze verdeelde wereld.

Mieke schreef op 4 december 2025 om 12:23

Heel soms voel ik God als een rots in de branding,wanneer ik verdriet eindelijk kan toelaten,om iets dat mezelf is overkomen,om het zovele leed overal in de wereld…en dat geeft terug lucht en ademom dan terug tot gebed te komen bij mijn icoon.

Vera Van hove schreef op 4 december 2025 om 11:40

Op de Heer vertrouw ik.Alles,maar dan ook alles kan ik de Heer toevertrouwen. Wat moeilijk is of verdrietig,of wat vreugde en blijdschap is.
Elk moment van dag of nacht,immer is de Heer daar en luistert naar ons.
Luisteren wij genoeg naar de Heer?

Martine schreef op 4 december 2025 om 11:30

Mijn moeder is steeds mijn rots geweest, soms wat glad, soms wat brokkelig maar ze is er nog steeds.
Samen staan wij op God. Heer, laat mij op u staan en bouwen en laat mij op mijn beurt, naar u voorbeeld, rots voor anderen zijn.

Henriëtte schreef op 4 december 2025 om 10:49

De zin: God komt naar me toe, ook ik verlang naar hem, triggerde me enorm vanochtend.
Vooral het woordje OOK. Verlang ik ook wel naar Hem vroeg ik me af? Ik kon het niet voelen.
Stil proberen te worden… Het duurde even voor het rustig werd.
De standvastige is veilig bij U, vrede is er voor wie op U vertrouwt.

U komt naar me toe, helpt U mij om in Uw aanwezigheid te durven zijn?
Hier verlang ik naar.Dank

Anita vd Laan schreef op 4 december 2025 om 08:34

.Thuis is mijn rots, toen ik kind, jong was. Voelde veiligheid.

.Nu is God mijn rots, wil ik graag voor kiezen, en werk naar toe, vrijwillig.

Marjolein Povel schreef op 4 december 2025 om 08:11

Ja, God is mijn enige echte Rots en Deliverer, maar dat maakt mij soms ook angstig.

trees schreef op 4 december 2025 om 07:18

God mijn toevlucht. Laat dit geen loze woorden zijn Jezus .Laat mij altijd op u vertrouwen .Laat mij God uw wil altijd doen. Soms is het gemakkelijker mijn eigen wil te doen .Help mij God te leven en werken met u. Trees

Luc schreef op 4 december 2025 om 07:09

Vertrouw op de Heer…. het grootste obstakel om de Heer niet te vertrouwen is te denken dat ik van de Heer afgescheiden ben. Maar de Heer heeft in onze binnenkant voor altijd Zijn woon- en werkplaats gekozen…. Hij is onszelf veel méér nabij dan wij onszelf ,abij zijn…. Hij woont in ons…. Hij draagt dezelfde problemen en moeilijkheden als wijzelf…. de oorlog in Oekraine, de oorlogen waar ook ter wereld, Hij staat er midden in …. Hij staat bij de soldaten, bij hun leiders maar ook bij ons, als wij problemen hebben met ons werk, met onze gezondheid, Hij zoekt mee naar oplossingen, Hij probeert vrede te brengen…. maar wij houden geen rekening met Hem….

Lucienne schreef op 4 december 2025 om 06:56

Ik zou willen bidden maar..vandaag 4/12 lees ik: -Op welke rotting kan ik terugkomen..-Kan ik God mijn rot noemen.. -Achteraf laat ik het gebed en zelfs nawerken.. AI helpt mij niet in mijn gebed!

Herma schreef op 4 december 2025 om 05:34

Heer waar bent u?
Ik ben de weg kwijt. Voel mijn zo eenzaam en verloren. Hoe bouw ik een relatie op met mijn dochter. Het doet zo zeer haar te zien, maar toch geen contact te hebben.
Heer waar kan ik u vinden? Iedereen is druk, druk.
Ik weet het niet meer.

Griet schreef op 4 december 2025 om 03:24

‘Ik zal je onderrichten, je de weg wijzen en je zal mijn paden bewandelen’: wat een rust komt er in me, in al mijn vezels, wanneer ik telkens opnieuw luister naar deze woorden die Je tot me spreekt, Heer.

‘Ik kom mee met jou en zal je genezen’: Jij weet waar ik genezing nodig heb, Heer. Zelf zie ik wel iets daarvan, niet alles. Plots kan ik zo verrast worden door iets wat ik weer vergeten was: iets in mijn wezen dat zo erg verlangt naar Je genezende handen.

‘Ik ben je rots. Altijd.’ Geen mens kan er altijd zijn, Heer. Jij wel…

Myriam schreef op 3 december 2025 om 23:58

Jesaja brengt een boodschap van hoop, zekerheid en triomf in tegenspoed. De rijke symboliek en beeldspraak in deze verzen brengen de diepe spirituele waarheden over van Gods verlossende kracht, zijn voorziening voor zijn volk en de belofte van uiteindelijke redding door de overwinning op de dood. Deze passage dient als een bron van bemoediging en inspiratie voor alle gelovigen. Het herinnert ons aan de onfeilbare trouw van God en de Hoop die we vinden in Zijn beloften.
Wanneer alles instort, wanneer duisternis alomtegenwoordig is, te midden van de vijandigheid, angst en het cynisme die tegenwoordig overal lijken te zijn – op het werk, op televisie, thuis – is het goed om elkaar eraan te herinneren dat we geloven in een God die aanwezig is in de chaos, een God die strijdt om Gods kinderen te bevrijden van alles wat hun welzijn bedreigt. Laten wij als pelgrims van Hoop tijdens deze retraite het vertrouwen behouden dat Hij met ons is.