Gastenboek

marjo schreef op 7 december 2025 om 18:55

VERTROUWEN. Vertrouwen op de altijd aanwezige liefde en de altijd aanwezige leiding van boven. Dankbaarheid voelen.

Malou schreef op 7 december 2025 om 18:30

Het woord dat al de hele week in mijn gedachten schuilt is ‘vertrouwen’. En dat heb ik ook, vertrouwen in God die me soms zo nabij is en soms ook heel ver weg lijkt.
Ik wil Zijn lichtpuntje zien maar ik twijfel soms.
Is het er wel? Het is zo donker om me heen…
Lieve God, help me door te zetten om te blijven hopen op Uw komst voor alle mensen.

Marieke schreef op 7 december 2025 om 18:18

De schoonheid en de diepte van Matteüs 3 vers 1- 11.

Altijd raakt het mij te lezen wat voor kleren Johannes droeg en wat voor voeding hij tot zich nam.

In de Geest van S. Kierkegaard terug uit te verstaan

daar Heer en de Grote Meester..

Gert schreef op 7 december 2025 om 18:10

Kom tot inkeer, want het koninkrijk van de hemel is nabij! Gisteren had ik het voorrecht de misviering bij te wonen in de Kathedraal van Antwerpen. Het vertalen van deze woorden in de homilie door de priester naar een dagdagelijks begrip in deze Advent was immens betekenisvol. Deze periode is voor mij een bewust wording van mijn handelen als mens in het dichter bij God komen. Hij is er voor mij, maar het is aan mij om hem te zien en te ontmoeten. In deze snelle en woelige tijden – zoals ook ten tijde van Johannes De Doper – is het bij mezelf blijven – zonder me af te sluiten van de buitenwereld en medemens – een bron van energie en drijfkracht om op zoek te gaan naar God en die liefde van hem en Jezus voor mij te delen met anderen

Hennie schreef op 7 december 2025 om 17:59

Jezus, ik wil me voorbereiden op u aanwezigheid in mijn leven. Laat mij u koninkrijk zien. Help me om het te zien!

Marie-Louise schreef op 7 december 2025 om 17:53

Johannes de doper spreekt mij aan. Ik herken me in zijn roepen in de woestijn. Zijn ascese gaat me te ver. Sprinkhanen eten, zeer eenvoudige kleding, ik maak er graag iets meer van. Het woord dat ik nodig heb is “ontspanning”. Mijn ontspannen houding brengt mij in contact met anderen. Zoals vanmorgen in de kerk toen ik sprak met een man uit noord Irak, katholiek, die me vertelde over de Arabische mis waar hij vanmiddag ook nog naar toe zou gaan.

Mieke schreef op 7 december 2025 om 17:02

Laat het kwade los: dit weekend heb ik 2dagen binnengezeten omwille van rugpijn,en dan sluipt er gemakkelijk een vorm van piekeren in mijn hoofd en zie of denk ik soms in andere mensen hun plaats,komt vooral dat weekenddagen voor mij ellang duren …en als je dan ook niet naar buiten kan,maakt dat je eenzaam.Het is niet gemakkelijk om alleen te zijn,ook al zijn vrienden en familie met momenten jaloers op me,dat ik over zoveel vrije tijd beschik voor mezelf.mieke.

Anita vd Laan schreef op 7 december 2025 om 16:55

-Johannes de doper, zijn kleren van kameelhaar, zijn voedsel uit sprinkhanen en wilde honing.

-Maar Hij weet wie Jezus is.

-de krachtig woord wat ik nodig heb is, terug naar de Heer.

Hermaria schreef op 7 december 2025 om 15:32

hij loopt daar en
wanneer ik dichterbij kom
en naast hem ga
ontvang ik een glimlach

zijn ruige mantel
zingt bij elke stap
zijn blote voeten
geven ritme aan

je kent de weg klink het
uit zijn honing zachte stem
omgord je
geef vrijheid aan je voeten

ja mijn ziel kent de weg
vaak overwoekerd
door rommel en gedruis
door ik-gerichte stappen

geef me licht
maak me schoon
laat me zien
waar de weg loopt naar de ander

Lutgarde schreef op 7 december 2025 om 15:31

Het gebed zindert na. Johannes is geen lieverdje. Hij schudt ons wakker. Kom op, breek open! Word zoals God je bedoeld heeft.
Johannes, ruig en direct. Jezus die komen zal: zacht en direct. Johannes kondigt het Licht aan, Jezus is het Licht.
In ons leven loopt het ook vaak zo: met blutsen en builen,
komen wij bij de waarheid, bij de Waarheid en komt er licht,
het Licht in ons leven. Jezus U bent een goede leermeester!

Herman schreef op 7 december 2025 om 15:18

Net de geloofimpuls gelezen. Geeft te denken (meestal prachtige, verdiepende teksten), maar Gods alomtegenwoordigheid abstract te noemen? Alles is doordrongen van Zijn aanwezigheid, Zijn adem, zijn Geest waait overal, en je daarvoor te openen is verre van abstract, maar geeft leven en volheid.

Martine schreef op 7 december 2025 om 14:03

Wij mogen nog zo uitkijken naar betere tijden maar wij moeten ons voorbereiden op de komst van die betere tijden.Johannes zegt ons dat wachten actief moet zijn. Wij moeten opruimen. Wat niet meer nodig zal zijn, moet nu opgebruikt worden. Er moet plaats, orde en netheid komen om het goede dat zal komen te ontvangen.

Gertruida schreef op 7 december 2025 om 11:24

Johannes leefde in een turbulente tijd vergelijkbaar met de onze. Ik probeer mij te richten op God, mijn rots.

Marjo schreef op 7 december 2025 om 10:34

Licht, verzachten, compassie

Maya schreef op 7 december 2025 om 09:57

Vertrouwen

Vera Van hove schreef op 7 december 2025 om 08:20

“Het Woord van de Heer komt naar me toe”
Zijn Woord raakt me tot in mijn diepste zijn.
Een woord van liefde
Een woord van gebed
Een woord van medeleven.
Het hart wijd geopend
Kom Heer spreek,ik luister
Elk woord van de Heer is heilig

Iekje schreef op 7 december 2025 om 08:02

Vandaag weer bepaalt bij dat we de obstakels mogen opruimen in ons leven zodat Gods Geest meer ruimte krijgt, dat liefde kan gaan stromen, dat wat is bevroren in mij weer mag gaan stromen, dat ik tot Leven kom

trees schreef op 7 december 2025 om 07:31

Jezus ik verwacht u kom tot mij .Zoals Johannes een man van verwachten was naar de verlosser ,en hij de mensen aanspoorden eerlijk te zijn en berouw te hebben ,vraag ik u vandaag vergeving Heer voor de keren dat ik fout was help mij en iedereen tot u te komen dank u Jezus Trees

Luc schreef op 7 december 2025 om 07:16

Bekeer je….. het is niet een beetje bijsturen in onze manier van leven… het is ons radicaal omkeren zoals Johannes het bedoelde….weg van onze drang naar genot, bezit en macht om te leven van de liefde die God ons schenkt…. ik leef nog enorm veel van mijn emotionele programma’s voor geluk van mijn kindertijd, die ik toen ontwikkelde om staande en levend te blijven en om kunnen op te boksen tegen bedreigingen en aanvallen van mijn medemensen…. nu vraagt Johannes mij om deze programma’s radicaal los te laten en mij kwetsbaar op te stellen, arm te worden, mijn leven in Jezus’handen te leggen….de wapens voorgoed opbergen…. ze omvormen tot ploegen en werktuigen….Johannes vraagt mij om radicaal de transformatie door te maken van een mens die leeft van angst, bevrediging en bevestiging naar een mens die een woon- en werkplaats van God wordt…. iemand waarin God woont en werkt…. even kwetsbaar als God zelf en afhankelijk van Hem…. iemand die met lege handen bij God staat en die alles te ontvangen heeft…. soms denk ik dat dit het leven na onze dood moet zijn…. het eeuwig leven…. wij bereiden er ons niet op voor… wij leven alsof er nooit een einde aan ons werelds leven komt, terwijl wij eeuwig bij God mogen leven…met lege handen…. en zeker zonder ons bezit en de macht die dat geeft in de wereld…. bij God kunnen wij leven in de liefdekring…. de liefde die als een bron ontspringt in het hart van de Drie-eenheid en die de hele wereld omspant en eeuwig bevrucht…. op zo’n leven mag ik mij voorbereiden…. ik heb er reeds af en toe verbinding mee… in de meditatie en het gebed…Kom Heer Jezus kom!!

Christine schreef op 7 december 2025 om 00:11

De Heer die jullie onderricht gaf,…. Met eigen ogen zul je je leermeester zien, met eigen oren een stem achter je horen zeggen: ‘de weg die je moet volgen. //Vanavond vierden we de laatste Eucharistieviering in onze parochiekerk/ Na Nieuwjaar sluiten 3 kerken in onze parochiale eenheid/mijn benauwenis en nood is: dat God niet meer mag meedoen, in de hoofdkerk gaan ze God niet meer ontmoeten/ “ze zullen wel in hun eentje bidden”/Hoe nemen ze het onderricht van de Heer nog waar? Hoe Hem met eigen ogen zien? Hoe met eigen oren Zijn stem horen? Hoe weten ze welke weg ze moeten volgen?/ Als ik verwijs naar het 3de, van de 10 geboden of als ik Mattheüs 25:31-46 aanhaal “de kant van de bokken of de schapen kiezen”, vraag ik me zelf achteraf wel af of ik misschien te hard ben geweest. Of mag ik Zijn Woord niet aanhalen?

Myriam schreef op 6 december 2025 om 23:47

We moeten ons hart afstemmen om Zijn stem te horen. We moeten volgen zoals de Heer ons leidt, en altijd wat we horen afmeten aan Gods Woord, zodat we het horen van de stem van de Heer niet verwarren met onze eigen egoïstische verlangens. Deze retraite helpt ons om stil te worden en naar Jezus te luisteren.
Laten we leren luisteren naar het Woord van de Heer en luisteren naar Zijn stem achter ons, die ons leidt, begeleidt, de weg wijst en ons vertelt welke weg we moeten gaan, zodat we niet in de verleiding komen om naar rechts of links af te slaan – maar onze ogen altijd op Jezus gericht houden en onze oren altijd open voor Zijn stille, zachte stem van liefde.

Nelleke schreef op 6 december 2025 om 23:34

Heer maak het stil en rustig in mij.Ook als ik morgen m.n.dienst moet doen in de kerk .En genees mij, mijn emoties..ik ben vaak zo.n.lamgeslagen ziel.
Kom Trooster in mijn leven!
Shalom allen.

Agnes schreef op 6 december 2025 om 23:07

Heer uw heilige naam is Liefde.
Ik dank U omdat Je ons het vermogen schonk om lief te hebben.
Ik voel diepe dankbaarheid en getroost.

Myriam schreef op 6 december 2025 om 21:11

In deze twee verzen uit het boek Jesaja zien we een boodschap van hoop en leiding te midden van tegenspoed en ellende. De uitdagingen en ontberingen waarmee mensen te maken kunnen krijgen – het “brood van tegenspoed” en het “water van ellende” symboliseren de moeilijke tijden die hen te wachten staan.
De belofte dat God wijze en deskundige mensen zal voorzien om raad en advies te geven aan degenen die dat nodig hebben. Deze verzekering van direct beschikbare leiding toont het medeleven en de zorg die God voor zijn volk heeft, zelfs te midden van hun beproevingen.
God benadrukt het intieme en persoonlijke karakter van Zijn leiding, alsof Hij constant aan onze zijde staat en ons leidt en de weg wijst. Het is geruststellend te weten dat we niet alleen zijn in onze worstelingen en dat Gods aanwezigheid altijd bij ons zal zijn en ons een weg vooruit zal bieden als we Hem maar vertrouwen en volgen
Heer, blijf bij ons!

Ton schreef op 6 december 2025 om 21:06

Het krachtig woord dat ik nodig heb is: Sta op, loop, het Licht tegemoet..

Robert schreef op 6 december 2025 om 20:52

Voor de eerste keer deel ik mijn gebedservaring en bidt voor bezinning en vrede in de wereld. Lang heb ik naar God gezocht maar niet kunnen vinden totdat Hildegard von Bingen met haar hemelse muziek het licht van God bij mij bracht. En nu weet ik; God hoef je niet te zoeken, de Heer en zijn liefde is in je hart.

marjo schreef op 6 december 2025 om 19:07

God wijst mij de weg. Ik vraag hem mij te helpen zijn signalen te herkennen. Dat ik dan de moed mag hebben om te doen wat hij van mij vraagt, de weg te gaan die hij aanwijst. Er is steeds een nieuwe kans om daarmee verder te gaan. Wat ik ook doe, HIJ blijft bij mij. Dat vervult mij met dankbaarheid. Al die LIEFDE die er is. Door het stil zijn nu, maak ik er (weer) contact mee. Bedankt.

Marieke schreef op 6 december 2025 om 18:19

Over week I
De verdieping zoek ik, het lukt me nog niet daar te geraken.
Ik houd hoop.
Mooi zijn de teksten uit Jesaja die ik ook al enige weken met mijn vlijtige ‘geloofsleerlinge’ delen mag hetgeen een eer is, voor mij betekent dit inlossing.
Mijn geest is sterker aan het worden, mooi dat ik als mens met het klimmen der jaren meer rust en kalmte vinden mag. Daar dank ik de Heer voor.

MarLouise schreef op 6 december 2025 om 18:05

God is een bron, leermeesters zie ik in profeten, waaronder Jezus, in Job, Esther, Ruth. Toen ik mediteerde met een Yoga Nidra en deze gebedstekst erachteraan bad, zag en voelde ik hoe het kan: lopend door de woestijn, ontspannen mijn pad bepalen. Dit leven is wat ik heb om kleine dingen te veranderen ten goede.

Anne schreef op 6 december 2025 om 17:37

Ik voel me helemaal niet troosteloos, ik voel me eerder dankbaar voor de plek waar ik vandaag mag staan Ik mag ervaren dat God met mij is gegaan doorheen mijn leven, Hij is het die mij uit mijn woestijn heeft gevoerd en dat geeft mij een groot vertrouwen om te weg te gaan die nog voor mij ligt. Hij is mijn rots wanneer ik wankel zoals bezongen in het lied. Hij is mijn anker, mijn hoop voor wie zou ik bang zijn?

Gertruida schreef op 6 december 2025 om 16:11

“ God is mijn rots, mijn ankerpunt, zijn woord wijst mij de weg. Mijn verlangen is genezing
en mijn noden zijn: “ wees niet bang “ ik ben bij je

Mieke schreef op 6 december 2025 om 15:03

Ik ga graag naar het woonzorgcentrum,om te breien haken of iets samen ineen te steken,zoals kerstkaarten of een sneeuwman in materialen die we vinden of aankopen.De laatste weken,komt er dan regelmatig de vraag: mogen wij genieten,plezier maken en soms zagen dat het toch wat frisser binnen is,als zoveel mensen op de aardbol lijden door zinloze oorlogen…en dan valt het even stil,soms gaat er iemand spontaan in op die vraag,soms ook niet,en dat vind ik o.k.Een jaar geleden vroeg een dame van 96 jaar aan me,hoe ga jij daarmee om? Ik antwoordde toen,dat ik mijn avond op tijd op een rustige manier afsloot,met een gebed,in ’t bijzijn van mijn icoon.Ze keek me aan en zei: ik ga dat ook doen.

Martine schreef op 6 december 2025 om 14:07

Heer, wees mij nabij in alle nood. Sterk mij om er steeds te zijn voor anderen zoals u er steeds bent voor mij.

Hennie ten Kl schreef op 6 december 2025 om 12:16

Biddend verlangend naar Hem, iets anders verlang ik niet. Moge de eeuwige zich met Zijn Vaderlijke zorg over mij ontfermen, en helpen om de juiste zorg te dragen voor mijn gebroken schouder.

Hilda schreef op 6 december 2025 om 09:28

Heer laat mij in tijden van benauwenis en nood mijn toevlucht tot u nemen, dat ik met kracht en warmte vrolijk kan blijven en bij de mensen om mij heen uw warmte achterlaat. Laat mij gedenken degene die nog vele malen erger lijden.

Anita vd Laan schreef op 6 december 2025 om 08:54

– in mijn benauwenis en nood, leg ik mijn verlangens in Gods handen.
– waar kan ik anders heen, behalve naar de Heer
– woestijn en troosteloosheid waar ik ben, zie ik als een deel van het leven, ik hoop bij de bronwater te komen.

Vera Van hove schreef op 6 december 2025 om 08:25

De terugblik en het samen bidden van het Onze Vader heeft me diep geraakt
De adventsretraite is een heilzame tijd van gebed en stille verwachting naar de komst van het Kind Jezus.
Een bezonder fijne aanvulling van mijn gebedsleven.
Een tijd van groeiend verlangen naar de Heer.
De Heer wijst de weg doorheen de woestijn,wijl mijn lofzang aan Hem doorklinkt van dankbaarheid

Maria schreef op 6 december 2025 om 08:06

Opnieuw weer zo’n mooie retraite op weg naar Kerstmis. “Blinden gaan weer zien, doven weer horen”. Ik bid dat ik op belangrijke momenten goed zal horen en zien om juiste keuzes te maken. Ben dankbaar voor vele zegeningen en u in mijn leven vertegenwoordigd bent. Mijn licht op een vaak mistige weg, want de wereld om ons heen is zó donker door dictators, machtswellustelingen, oorlogen en geweld. De kwetsbaren, onschuldigen die lijden, gaan eronder gebukt. Hier heb ik rijkdom, een dak boven mijn hoofd, kan ik vrij rondlopen en mijn mening geven met respect voor die ander. Ik bid en hoop dat uw licht snel gaat doordringen op die plekken waar het nu nog zo donker is

trees schreef op 6 december 2025 om 07:19

De Heer wil ik volgen. Laat mij uw stem horen en uw wil doen
U geeft brood Heer ,maar ik zie ook dat er zoveel mensen zijn die echt honger en dorst hebben .Geef Gij hen uw voedsel en moge de wereld geloven dat Gij een god zijt die er is voor allen Geef ons uw volgelingen de oogst is groot zegt Gij maar arbeiders te weinig.

Luc schreef op 6 december 2025 om 07:18

Mijn leven lijkt vaak op een woestijngebied waar ik moeilijk mijn weg vind…. deze wereld geeft mij geen leiding en geen licht…. het licht dat ik zie zijn de fonkelende kerstversiering van onze straat en de reclame neemt de leiding…. in realiteit wordt alleen mijn ego geleid en versterkt…. het resultaat is een puinhoop van verwarring en noden…. in zo’n context is meditatie en verbinding maken met Jezus een uitzonderlijk redmiddel om mij te voeden en vooral om mij concreet de weg te tonen…. de Heer brengt mij naar de groenende weiden, de Heer brengt mij naar de plek van gebed en meditatie waar ik al mijn verwardheid en mijn verlangens in Zijn handen kan leggen…. dan kan ik wachten tot alles weer helder wordt…. alles wat ik in Zijn handen gelegd heb ontvang ik terug maar helemaal omgevormd, helemaal getransformeerd…. de Heer laat mij participeren in Zijn Liefdestroom, die de hele wereld omspant…. ik moet niets uitvinden…. ik moet mij alleen aansluiten bij de kring van Liefde die alle mensen verbindt…. iedereen die zich wil aansluiten wordt gered, gevoed, begeleid in deze verwarrende woestijn, die de mensen zo verweesd en ontgoocheld achterlaat…. maranatha, kom Heer Jezus, kom!!!!

Hilda schreef op 5 december 2025 om 23:57

God, ik wil tot inkeer komen. Trek mijn blinde ogen open, laat mij zien wat opdat ik zwakte kan omzetten in kracht. Open mijn oren laat mij luisteren waar het echt om draait. Zo kan ik me compleet één voelen met alles. Weet dat de wereld kwetsbaar is en door alles heen uw liefde voor ons voelbaar is.
Voel me geborgen in U.

Nelleke schreef op 5 december 2025 om 23:40

Alles zal worden zoals God het had bedoeld vanaf het begin..volmaakt en goed.Wat kan ik daar naar verlangen: de strijd en zonden voorbij .Ja de zonden van je jonkheid..je zou willen dat die er niet waren, je foute keuzes.Maar…
Jezus U kwam ook in mijn duisternis en Uw licht is ook in mij opgegaan en mag ik hopelijk verspreiden ..( het heerlijk avondje met alle kids en kl.kids en Syrische statushoudergevierd: zo dankbaar)

Shalom deze nacht

Myriam schreef op 5 december 2025 om 23:01

De lezingen van vandaag roepen ons op om ons bewust te zijn van onze eigen blindheid en doofheid. Net als in de tijd van Jesaja hebben we moeite met het horen van Gods Woord, want hoevelen van ons kunnen beweren dat we Jezus kunnen zien zoals Hij werkelijk is?
Ter voorbereiding op de viering van Kerstmis moeten we leren hoe we met begrip en aanvaarding naar Gods woord kunnen luisteren, en hoe we diep kunnen doordringen in de betekenis van zijn leven zoals die ons in Jezus wordt gepresenteerd.
Heer, we bidden dat U onze ogen opent en ons helpt alles in ons hart te zien wat ons ervan weerhoudt dichter bij U te zijn. Breng verandering in ons leven, zodat ons hart op U gericht zal zijn en we spiritueel kunnen groeien tijdens deze retraite, waarbij we de nabijheid van U en de mensen om ons heen ervaren.

mieke schreef op 5 december 2025 om 22:35

Gisteren en vandaag gaan mijn gedachten naar de zovele mensen die getroffen worden door natuurrampen, oorlog, armoede, verdrukking, mensen die alles verliezen. Het lijkt dat er geen einde komt aan de pijn en het lijden in de wereld. Jezus wordt iedere dag gekruisigd. En toch….zovelen die solidair zijn en stille wonderen verrichten.

Ik vind geen antwoord op de vraag van de derde gebedssuggestie: “Hoe kan God mij in de diepte ten goede veranderen?”

Godelieve schreef op 5 december 2025 om 21:18

Heer deze avond weer even stil zijn. Het doet deugd. Zelf zonder gedachten lees ik enkele gebeden en getuigenissen in het gastenboek. Het brengt me in de wereld dichtbij en veraf. Dat is voor mij zomaar bij u zijn. Dank u God voor deze momenten.

Olivia schreef op 5 december 2025 om 21:13

Jezus, ik heb mij aan Uw Moeder toegewijd om U volkomen te kunnen toebehoren. Laat mij, met Haar U toebehoren, zoals Zij U heeft toebehoord! Zie Haar liefde! Laat ook mij alle dagen van mijn leven U zo liefhebben, als Zij U heeft liefgehad!

Iet schreef op 5 december 2025 om 20:39

Ik laat met liefde toe wat God van mij verlangt en wil
Maar blijf Hem steun vragen bij mijn twijfel of ik in mijn gevoel geen christelijke beslissing heb genomen.

Marc schreef op 5 december 2025 om 19:25

De dag van de Heer ZAL komen.
Heer schenk mij Uw H.Geest om te leven zoals U het wil
te horen
te zien…wat Gij ons zeggen wil

Agnes schreef op 5 december 2025 om 19:13

De tekst van Jesaja verbindt mij met het huidige Israel. Het doet pijn. jezus zijn land !
Hij is er vermoord en nu wordt hij opnieuw vermoord in alle vrouwen, soldaten, mannen en kinderen. Zijn onschuld, zijn rechtvaardigheid, zijn barmhartigheid wordt opnieuw en opnieuw vermoord.
Maak ik mij schuldig aan pessimisme, zelfs aan ongeloof dat het tij ooit kan keren ? Leg ik er mij bij neer
Ik voel mij opgeroepen om de onschuld in de mens te blijven verdedigen. jezus Christus vergeef ons allen en blijf ons nabij of moeten wij Jou nabij blijven ?

Sokhna schreef op 5 december 2025 om 18:59

Dit gaf mij hoop. Er is veel dorheid, maar ook zo oneindig veel goedheid in onze wereld. De kracht van mensen die samen opstaan en hun stem laten horen, maar ook in de kleine gebaren van elke dag. Help me, Heer, om de juiste keuzes te maken en de juiste weg te bewandelen, elke dag, vaak tegen mijn eigen dorheid in… Dank.