Gastenboek

Christel schreef op 11 december 2025 om 07:45

Het moet zijn jesaja 41 ipv 48.

trees schreef op 11 december 2025 om 07:12

Goede God .Dank u dat u me bij de hand neemt .ook deze nacht was u bij me en sprak tot mij wees niet bang .vooral als men pijn heeft en niet slaapt is uw stem daar en geeft me kracht .Ik vraag u Jezus geef kracht aan hen die vergeten naar u te komen dank u Jezus Trees

Luc schreef op 11 december 2025 om 07:05

God neemt ons bij de hand, zoals een vader zijn kind bij de hand houdt als het leert lopen…. in zo’n teder gebaar herken ik God…. Hij neemt ons bij de hand als wij schrik hebben om onze weg in het donker te gaan….als een licht op ons pad….straks ook weer met Kerstmis…. ik voel mij veilig aan de hand van God… Hij loopt niet weg en Hij gaat niet te snel…. Hij past zich helemaal aan aan mijn ritme… ik ben niet sterk en ik struikel gemakkelijk maar de Heer gaat met mij mee….. ik vind dat een prachtig beeld van de Heer…. Hij woont niet in een ivoren toren…. Hij is neergedaald van de berg…. om mij te helpen….dat is inderdaad een mysterie….de Heer die met mij meegaat terwijl Hij mijn hand in de Zijne houdt is een mooi menselijk beeld…. de Heer komt plots heel dicht bij mij… met kerstmis komt Hij in onze binnenkant, in ons hart wonen…. dichter kan Hij niet komen…. ik heb immers geroepen: kom, Heer Jezus kom….Hij heeft mij gehoord en Hij is onmiddellijk gekomen…. dat raakt mij…. ik voel mij graag gezien door Hem…

Nelleke schreef op 10 december 2025 om 23:51

Ja eveneens ontdekt dat er in mijn bijbel H.S.V)soms andere teksten staan.
Maar het erbij gelaten omdat ze soms ook gewoon mooi waren..

Nelleke schreef op 10 december 2025 om 23:45

Ja Vader,
Uw kracht, herstel van mijn stem, (na weken van hoesten)geduld met mijn man nu hij voor de zoveelste keer een burn-out heeft..wijsheid..geeft U mij a.u.b.kracht nu ik daar zo moe en mat van ben..precies een tekst voor mij vandaag.
Maar wilt U in het byzonder zorgen voor hen die dat nog zoveel meer nodig hebben?De hongerigen ,
M.N.zus in het ziekenhuis…zij die in oorlog verkeren, al die mensen en kinderen die onrecht worden aangedaan, die een slecht medisch bericht hebben gekregen: ontferm U Jezus!Geef de moede kracht en uitzicht in U..
Shalom in deze nacht..

Olivia schreef op 10 december 2025 om 23:35

Heilige, Onbevlekte Maagd Maria,leer ons hoe we ja kunnen zeggen tegen de Heer,net zoals u dat deed!

Christine schreef op 10 december 2025 om 23:24

Wat fijn dat ik vanavond via zoom kon deelnemen aan de ‘webinar over synodaliteit’ van de Jezuïeten/ Ik voel mij gesteund in deze seculiere tijd.

Christine schreef op 10 december 2025 om 23:22

Na vele jaren ellende zegt het volk: ‘God is ons vergeten’./ En nu in deze seculiere tijd zegt God : “Ik ben jullie niet vergeten, maar Ik mag niet meer meedoen”.Hij is nochtans een God die niet moe wordt, Hij raakt niet uitgeput,/Hij zegt inhet evangelie vandaag : ““Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt,en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.”/Laten we maar bij Hem blijven en Hem blijven volgen en uitdragen aan hen die een zwaar juk hebben.

Hilda schreef op 10 december 2025 om 22:50

God luistert direct, ook zonder vragen. Het wonder hoe klein ook, vindt plaats op het moment dat het van pas komt.
Ik sta echt heel erg verwonderd te kijken op zulke momenten.

Henriëtte schreef op 10 december 2025 om 22:43

Vandaag kan ik de kostbare parel van vertrouwen aan mijn snoer rijgen…

Myriam schreef op 10 december 2025 om 22:37

Wanneer het pad van het geloof steil wordt, ervaren we de realiteit van falen, de pijn en de teleurstelling van het niet kunnen bereiken van de doelen die we onszelf hebben gesteld, en voelen we ons verlaten en onrustig.
Juist op deze momenten moeten we niet blijven stilstaan ​​bij onze zwakheden en op zoek gaan naar manieren om zelfstandig verder te komen, of anderen opzoeken om ons beter te voelen. Integendeel, dit is het moment om “op de Heer te wachten en te blijven wachten.” Hem met alle oprechtheid te zoeken, onszelf voor Hem te plaatsen met al onze zwakheden, twijfels en gebrek aan geloof in Hem.
Als christenen moeten we deze waarheid begrijpen en tegen onszelf zeggen: Vader, U kent mij door en door, en U weet dat ik naar U verlang ondanks al mijn zwakheden en dat ik door wil gaan, maar op dit moment kan ik dat niet.
Heer, help ons tijdens deze retraite om U volledig te vertrouwen en met Geloof en Hoop op U te wachten.

Ton schreef op 10 december 2025 om 22:16

God, neem ons, neem mij bij de hand en wijs ons de weg die U met ons, met mij wil gaan..

Marc schreef op 10 december 2025 om 22:13

Ik zou het van de daken willen schreeuwen : “Mijn geloof heeft mij gered”, de Waarheid heeft me vrij gemaakt , mijn geloof geeft de zin aan mijn leven en de hoop op eeuwig leven !

Hennie schreef op 10 december 2025 om 21:55

Mijn tegenslag kent hij als geen ander. Bij Hem ben ik veilig en Hij geeft mij vertrouwen dat het goed komt.
Dank 🙏

Juliette schreef op 10 december 2025 om 21:32

Soms lijkt t alsof er geen uitkomst is in onze zorgen en merken wij God’s liefdevolle Hand niet in de kleine dingen, wonderen, in ons dagelijks leven; voelen wij ons alleen, terneergeslagen en …vergeten door God? Maar dan opeens is er een grote Doorbraak, soms na jaren. God laat ons NOOIT alleen.Hij is altijd met ons, soms in de mensen en gebeurtenissen die hij op ons pad brengt. God’s Hl Geest leidt ons. Daarom blijven vertrouwen, volharden in geloof(hoe moeilijk soms).GOD de Vader laat ons nooit alleen. Hij heeft een plan met ieder van ons. Getuigenis die ik zelf heb meegemaakt en die een zusje van me vandaag heeft mogen ervaren na jaren. GOD IS GROOT, aan Hem alle dank en eer en glorie.

Marie-Louise schreef op 10 december 2025 om 21:26

Ik kan niet zonder Jou. Jij kunt niet zonder mij. Met de kracht die Jij mij geeft maak ik er iets van.Maak mij tot een instrument van Jouw vrede.

Marijkevanimpe schreef op 10 december 2025 om 20:51

In deze moeilijke, donkere dagen trek ik mij op aan Gebed, mooie teksten, een hartsvriendin door God gezonden op mijn hobbelige weg. Ze leert me telkens weer te Vertrouwen in Hem die mijn hand nooit zal ik loslaten. Zo dankbaar hiervoor ❤

Dymph schreef op 10 december 2025 om 20:17

In de tekst van vandaag staat dat Gods inzicht niet te doorgronden is. God ziet en overziet zoveel meer dan ik kan. Daarom vertrouw ik Hem mijn hart toe, want Hij kent mij en weet welke wegen Hij in mijn hart kan banen. Die wil ik bewandelen. Hij weet als een echte Vader wat goed voor mij is.

marjo schreef op 10 december 2025 om 19:02

“God zorgt voor mij – Hij geeft mij liefde.” Wat mooi om dat te mogen weten en te mogen ervaren dat Hij er altijd en overal is. Dank u.

Marieke schreef op 10 december 2025 om 18:14

Heer,

Dank u voor uw Trouw

Laur Crouzen schreef op 10 december 2025 om 17:47

Ik sla altijd de bijbeltekst van de dag na om voor en achter de geciteerde verzen enige context op te doen.
Afgelopen dinsdag 9 december werd als tekst van de dag Jesaja 35, 9-10 opgenomen. Bij deze vermelding trof ik in mijn bijbel (De Canisiusvertaling uit 1965) een totaal andere tekst aan. Via Google zocht ik naar de aangehaalde tekst “Beklim een hoge berg, vreugdebode Sion enz.” Die tekst was te vinden onder Jesaja 40, vers 9 en 10. Een kleine vergissing. Misschien zijn meer mensen de vreugdebode gaan zoeken. Hij is hard nodig in deze woeste wereld van schreeuwers, oorlogshitsers en ander tuig.

Martine schreef op 10 december 2025 om 17:26

Heer, ik vind u daden geregeld in de kleine dingen. Ik vertrouw op u voor het goede maar uw weg is niet te voorspellen en mijn mosterdzaadje is nog veel te klein om altijd even geduldig op u te vertrouwen.Als ik het onrecht zie in de wereld vraag ik mij af waarom u het laat gebeuren. Laat mij groeien in geloof en vertrouwen.

Lya schreef op 10 december 2025 om 17:12

God laat mij voelen dat hij aanwezig is. Ik mag zijn liefde ervaren en mijn zorgen worden verlicht.

mia schreef op 10 december 2025 om 16:46

Kan moeilijk geloven dat God er is voor de miljoenen kleine mensen die gebukt gaan onder oorlogsgeweld,

uitbuiting.

mieke schreef op 10 december 2025 om 15:15

Ik bid maar ik weet niet hoe te bidden.
Ik bid maar ik weet niet of ik echt of goed bid.
Alsof ik iedere dag nog aan het prille begin ben.
Jezus, leer me bidden!

De situatie met moeilijkheden verandert niet of lijkt onbeweeglijk. Maar ik ervaar dat ik door die diepe kwetsuren getransformeerd word. Door het te aanvaarden.
God, Jezus, de H. Geest geven me de kracht om door te gaan. Met Zijn aanwezigheid in de sacramenten, met een woord of gedachte in een boek, met een toevallige ontmoeting, met aandacht aan anderen.
Ja, Gods inzicht is ondoorgrondelijk. Hij vraagt van mij overgave. En in dit niet-weten, in die overgave ligt mijn vreugde.

O.-L.-Vr van Loreto, bid voor ons.

Malou schreef op 10 december 2025 om 14:07

God die altijd bij me is.
Ik wil dat wel geloven, het stelt me gerust.
Maar Hij laat zich niet zomaar vinden.
Onlangs zag ik een poster van een mooie oude poort die op een kier stond. Door de kleine opening scheen een warm licht. Ik voelde een zekere nieuwsgierigheid in me opkomen en zou graag achter de poort gekeken hebben.
God wil dat ik Hem vind, maar daar is inzet voor nodig, geduld en gebed.
Net als spelende kinderen die verstoppertje spelen, loop ik door de advent. Zoekende, op weg naar een ontmoeting met Hem. Ik voel me vandaag heel erg blij!

Hennie ten Kl schreef op 10 december 2025 om 13:50

Ik leer nu dat iedere zelf persoonlijk tot God in gebed kan en moet gaan om vruchtbaar te leven. God ziet naar ieder mensenkind om dat tot Hem komt.
Ik hoorde iemand zo vol overgave het Onze Vader bidden, dat heeft me diep geraakt.
En ik hoop het citaat de wijsheid , leringen en inzichten van Piet van Breemen s.j. ook zeer met mij mee te dragen. Te vaak en teveel heb ik mij alleen gelaten gevoeld, dat is wat ik nu in heb leren zien.

Anita vd Laan schreef op 10 december 2025 om 13:00

Niet te doorgronden, is Gods inzicht. Vergeet ik zo dikwijls bij tegenslagen,onderschat k HEM

Ik zie mezelf als een maatbeker
Tot het uiterste wat ik kan, daaroverheen is machteloos, moedeloos, uitgeput.
Mens dat ik ben, voel ellende in overvloed……, waar is DE HEER?

HIJ is niet te doorgronden.

mieke schreef op 10 december 2025 om 12:55

Ik bid maar ik weet niet hoe te bidden.
Ik bid maar ik weet niet of ik echt bid.
Alsof ik iedere dag nog aan het prille begin ben.
Jezus, leer me bidden!

De situatie van moeilijkheden verandert niet of lijkt onbeweeglijk. Maar ik ervaar wel dat ik door die diepe kwetsuren getransformeerd word.
God, Jezus, de Heilige Geest geven me de ‘kracht’ om door te gaan. Met Zijn Aanwezigheid in de sacramenten, met een woord of gedachte in boeken, met een toevallige deugddoende ontmoeting, met aandacht aan anderen.
Ja, Gods inzicht is ondoorgrondelijk.
Hij vraagt mij overgave. En in het niet-weten, in die overgave ligt mijn vreugde.

Hanneke schreef op 10 december 2025 om 12:35

Wonderlijk hoe zo n regel” weet je het niet ,hij wordt niet moe en niet uitgeput”…zo ineens binnen kan komen…. Hij zal er dus wel altijd zijn…

Gertruida schreef op 10 december 2025 om 11:33

Ik mag vragen om nieuwe levenskracht en het geloof van een mosterdzaadje. De moed aanvaarden dat je aanvaard bent, de Heer is nabij, op u mag ik mijn vertrouwen stellen.

Iet schreef op 10 december 2025 om 10:40

Om kracht vragen vergt moed
En dat ontbreekt me soms
Degenen die me dat geven zijn mijn dierbaren om me heen en ervaar ik dat God door mensen heen werkt

Carla schreef op 10 december 2025 om 10:10

Na een jaar van gedoe in onze kerk, na tijden dat de politiek instabiel is,… ben ik wat moe geraakt om ervoor te bidden en denk ik ergens ‘laat maar’. Maar daarmee onderschat ik onze Heer. Hij wil me kracht geven en roept me op om het bovenal van Hem te verwachten en niet van mijn eigen ‘kracht’. Ik mag weten dat Hij niet moe raakt, niet uitgeput. Dat Zijn inzicht niet te doorgronden is. Dat ik het van Hem mag blijven verwachten en dat geloof in Hem niet tevergeefs zal zijn. Dat Hij het goede zal doen, omdat Hij goed is.

Anne Dedeurwaerder schreef op 10 december 2025 om 09:27

Ook al denk je Hem soms kwijt te zijn, Hij houdt steeds Zijn oog op jouw gericht.

Astrid schreef op 10 december 2025 om 08:38

DankUwel Heer voor de rust en de vrede die U mij geeft: U bent er ALTIJD voor mij…
U kent mij bij naam… U weet wie ik ben en U houdt van mij…
Ik mag schuilen in Uw liefde, ik mag mij erin laven en putten uit Uw kracht.
Wanneer ik zwak ben dan maakt U mij weer sterk. DankUwel daarvoor..

Marjolein schreef op 10 december 2025 om 07:48

God is Heer. Hij raakt niet moe ; hij raakt niet uitgeput; hij geeft levenskracht. Ja, maar….
Als ik om mij heen kijk, vraag ik mij af of ik ook vind dat hij het altijd doet.

trees schreef op 10 december 2025 om 07:14

Goede God .Dank u dat u altijd bij ons bent .en dat u er naar verlangt dat wij bij u komen .Vanmorgen denk ik aan alle mensen vooral de daklozen die in de kou verblijven en dikwijls zonder eten .dank u voor zovelen mensen die zich inzetten voor een warm onthaal zegen allen Heer ,en laat ook mij inzien waarin ik kan helpen hartelijk te zijn voor hen met wie ik samen woon .dank u God dat ook ik bij u mag komen Trees

Luc schreef op 10 december 2025 om 07:09

Hij wordt niet moe….Hij is niet uitgeput…. met de Heer als bewoner van mijn huis, mijn binnenkant, heb ik reserves in overvloed om te leven, echt te leven…. leven in verbinding met God is ongemeen krachtig….alleen, zonder zijn aanwezigheid en zijn werkzaamheid zou ik het niet aankunnen…. Hij geeft de machteloze macht, ik moet mij goed realiseren welke soort macht Hij mij geeft…. geen macht om te heerson, geen macht om te verwerven, geen macht van ego….. maar macht om ondanks alle tegenslagen te beminnen, te bidden, te mediteren…. Ik mag alles in de handen van Jezus leggen….Hij omvormt alles, Hij transformeert mijn duisternis in licht, mijn kilheid in vuur, mijn ontgoocheling in moed…. ik leer dat vooraleer Jezus geboren wordt in deze wereld, Hij eerst geboren wordt in mijzelf, in ons…. Hij is er al…. Hij wacht op ons….Hij heeft ons reeds lief, vooraleer ik er aan denk….de Heer vergeet ons niet…. ook al voel ik het niet….of niet altijd…kom Heer Jezus, kom….

Myriam schreef op 10 december 2025 om 00:07

Deze woorden moedigen ons aan om anders na te denken over wat het betekent om in de stilte van groei te blijven. We worden uitgenodigd om vreugde te zien als schoonheid, overgang en langzame verandering.
De vreugde die ongehaast en moeilijk te begrijpen en te zien is, biedt soms de beste manier om Jezus te ontmoeten, in gesprek met onze menselijkheid. Het is in onze menselijkheid dat we troost en steun vinden in de woorden van de profeet. We zullen ons verheugen en bloeien op Gods tijd.
We hebben de afgelopen twee weken geprobeerd hiernaar te streven, door verwachting te zoeken en te bouwen in het werk van de ontmoeting met het Kerstkind. God heeft ons uitgenodigd om ons hart binnen te gaan en te bloeien waar we geplant zijn.
We worden gevraagd te bloeien in de vreugde van Advent.

Agnes schreef op 9 december 2025 om 23:52

Wat hoor ik in de woorden van Jesaja, wat hoor ik nu in deze tijd ?
Blijf geloven in het goede en spreek dat geloof ook uit.
Mensen van deze tijd laat je niet teneerdrukken maar hef je hoofd naar Zijn licht.
Kijk naar de schoonheid, ons geschonken, en bemin elkaar.
Het zou zo eenvoudig kunnen zijn !

Hilda schreef op 9 december 2025 om 23:04

Als God de Heer zijn poort opent is de tijd gekomen om te genieten van zijn heerlijkheid.
We heffen een lofzang aan en de Heer treed binnen.
Oo dat moment ben ik echt ontroerd en coel me overweldigd.

Henriëtte schreef op 9 december 2025 om 23:01

Wat ik als een parel wil bewaren:
Bij het einde gebed schreef ik op dat ik het woord God nog steeds moeilijk vind. Ik hoopte hier d.m.v. de gebeden een diepere betekenis te kunnen vinden in hoe het voor mij is.

Het Goddelijke is voor mij een innerlijke gevoelservaring, een liefdevolle aanwezigheid, zacht, vol mededogen die ik soms ervaar, die me raakt en helpt om deze kwaliteiten ook zelf te kunnen leven en in praktijk te brengen in mijn leven.

Hennie schreef op 9 december 2025 om 21:16

Ik wil graag een vredebode zijn. U liefde laten zien en horen. Het is te mooi om voor mezelf te houden. Dank u Jezus!

Godelieve schreef op 9 december 2025 om 21:04

Heer God, u geeft kracht. Geef mij die kracht om lief te hebben niettegenstaande de vermoeidheid van de laatste dagen. Kom, Heer, wacht niet langer, raak mij aan, spreek tot mijn hart.

Cynthia schreef op 9 december 2025 om 20:06

Ik schrijf voor het eerst in het gastenboek. Ik kan de retraite steeds beter doen. Ik ervaar wel een beetje rust nu. Vandaag een vreugdevolle en ook verdrietige tijd doorgebracht bij iemand in het ziekenhuis.
Groetjes, Cynthia.

Marieke schreef op 9 december 2025 om 19:11

Hopelijk de zegen van het kerstkind te mogen ontvangen is een grote eer.

Er staan me drie operaties te wachten in jaar 2026.

Nelleke schreef op 9 december 2025 om 19:04

Zijn arm zal heersen..dat zou ik willen roepen van de daken.De corrupte leiders van deze wereld zullen geoordeeld worden en we zullen hopen dat ze de poort van hu hart nog zullen openstellen, voordat Hij komt, om te schuilen achter Zijn bloed.
Shalom.

Marieke schreef op 9 december 2025 om 18:25

Jesaja 35: 9-10

” Wie door de Here zijn verlost, keren terug, komen juichend naar Sion ”

Er spreekt licht en hoop uit de oude woorden, woorden die me raken, woorden die mij veel leren vandaag.
De Heer wil volgens mij heel graag dat wij vreugd en licht, dat zo mooi met de Zegen van ons Kerstkind geuit wordt, leven misschien juist in een wereld die zo op de kop staat !

Dymph schreef op 9 december 2025 om 18:18

Ik klop op de deur van Jezus’ hart. Laat mij alstublieft binnen en bij U schuilen. Ik ben op dit moment geen vreugdebode, maar stil in mijn verdriet. Ik heb Gods liefde en bescherming nodig.

Ton schreef op 9 december 2025 om 18:10

God, zie mij ook in mijn onafheid, in mijn gebrokenheid, in m’n lauwheid, mijn somberheid, kom ons, kom mij juist ook dan tegemoet..