Gastenboek

Danny verlie schreef op 2 december 2015 om 18:56

Het is misschien moeilijk te aanvaarden maar alswij deel willen worden van Jezus dan moeten wij onze gebrokenheid aanvaarden ,en zelf gebroken worden door vele situaties van iedere dag .We moeten niet bidden om ze weg te nemen maar gaande weg zal het ons op een andere niveau van leven brengen waaruit wij vanuit dat lijden en kruis dat wij dragen een nieuwe dimensie ontdekken .Een dimensie die alle menselijke denken te boven gaat en alles omdraait ; Het is de ervaringvan de hemel op aarde de sluier tussen hemel en aarde wordt als het ware op gelicht. en je mag dat eventjes proeven .Wat een gelukzaligheid . Dus wij christenen gaan door en geven nooit op door de genade van God . Ik bid voor iedereen dat jullie dat mogen proeven .

Jeanne schreef op 2 december 2015 om 17:03

Ik dank de Heer voor het mogen en kunnen mee doen aan deze retraite waar we met volle teugen van kunnen
drinken. Dank u Heer Jezus.

Frea schreef op 2 december 2015 om 16:41

Opnieuw troffen de woorden “ik kom niets tekort” me diep in mijn hart. De Here God maakt me dat steeds weer duidelijk, dat ik in Hem voldoende heb, meer dan voldoende. Dus voelde ik me vrij om inderdaad mijn verlangens aan hem te uiten. Hij zal voorzien in rust als ik niet krijg wat ik zo graag wil.

Lode schreef op 2 december 2015 om 15:57

Geef Heer Jezus Uw zegen aan ons die samen verwachtingsvol uitzien naar uw komst.
Geef moed en sterkte aan hen die het moeilijk hebben.
Geef Uw zegen in de naam van onze ‘Vader, Uzelf en de Geest die ons samen laat zijn in U’. Amen. +

Lilly schreef op 2 december 2015 om 14:46

Dit jaar is zo moeilijk voor mij ,om de berg te beklimmen ,er nog zoveel verdriet en rouw , maar vanmorgen van mijn hulp toch een duwtje gekregen in de vorm van een orchidee. en zo geeft de Heer hulp om de berg te beklimmen . Er is wel hulp , maar vaak van onverwachte zijde en je moet het ook wel willen zien en aanvaarden !
Dank U Heer! Amen .
Lilly

joke schreef op 2 december 2015 om 14:39

ik voel me dankbaar en ontroerd, door deze gebeden van zovele mensen. Zo herkenbaar, het verdriet, de verwarring maar ook de hoop , het geloof, de wil , de moed om samen met God verder willen gaan… Nu ben ik zelf nog te zeer bezig met alle sterke gebeden/teksten te verzamelen.. het is voor mij voedsel voor onderweg, ik kan er mee verder tot aan de volgende retraite ….
Wat mij vooral bezig houdt, de gevaren en de druk waar onze westerse jongeren aan zijn blootgesteld en daar tegenover de zeer moeilijke aangrijpende situatie van alle vluchtelingen die vandaag onze wereld binnenstappen, met hun zware ervaringen en een moeizame toekomst voor ogen…. willen jullie samen met mijn bidden voor deze broeders en zusters ????

rika brigitte schreef op 2 december 2015 om 10:18

Heer ik kom tot U met mijn onmacht en met vele vragen. Ik heb niet zo’n goede dag vandaag en dit maakt ook dat Uw boodschap te weinig tot me doordringt; Moge Uw Geest me verlichten en me de tekenen geven om U te ervaren en te zien in de meedemens. Heer op U vertrouw ik al voert mijn weg door donkere kloven.

irene schreef op 2 december 2015 om 10:17

Dit jaar zou ik graag mijn ouder (86 en 87), mijn Sri lankaanse vrienden ( hindoe), mijn Syrische vrienden ( moslims) en een Marokkaans gezin ( ook moslim) willen uitnodigingen voor een kerstdiner.
Jes 25,6-9 lijkt me een prachtige tekst voor de uitnodiging. Voor een moment wordt het visioen van een verenigde wereld dan realiteit..
Ik ben God dankbaar voor alle goede contacten met mensen met zoveel verschillende achtergronden in onze wijk.

Lut schreef op 2 december 2015 om 09:56

Gisteren kon ik met de beste wil niet van harte meedoen wegens allerlei omstandigheden. Ja, ik was zelfs wat geërgerd over al die enthoesiaste bezoekers! Ik sprak Hem daarover aan: ziet Gij dan al mijn bekommernissen niet die mij zo van U afleiden en mij helemaal ontmoedigen? En zie, deze ochtend zag ik psalm 23 en was zeer ontroerd..De Heer is mijn herder,niets kom ik te kort: hij laat mij weiden op groene velden. Hij brengt mij aan water waar ik kan rusten, hij geeft mij weer frisse moed. Lange tijd geleden leerde ik van H. Nouwen dat het aandachtig herhalen van een bekend gebed een goed hulpmiddel is om ons hart op Gods Koninkrijk te richten. God bracht mij vandaag deze psalm weer onder ogen…..

lieve schreef op 2 december 2015 om 09:42

Stil worden… helemaal gecentreerd op Jezus. Nog is er de sluier van het bezig zijn met zovele dingen. Heer Jezus, kom! Vul mij met uw aanwezigheid. Doe met mij wat Gij wilt.

Jeans volk schreef op 2 december 2015 om 09:28

Optrekken naar de berg van de Heer. Wat kan die berg soms stijl zijn, vermoeïend. Je hebt soms de kracht niet om verder te gaan. Je schuift terug naar onder. Maar dan opeens merk je dat je toch weer aan het klimmen zijt.
Is het de onzichtbare Heer die mij vasthoud en verder helpt klimmen?
Wat ben ik dankbaar dat Hij voortdurend bij mij is, al ben ik daar ook niet altijd bewust van.
Moeder Maria, help mij om meer te vertrouwen, meer lief te hebben. Ook diegenen die ik minder graag zie.
Dank u Heer voor al uw weldaden, uw genade, het geschenk dat ik nog leef en deze dag mag doorbrengen.
Help mij meer liefde te leggen in allies wat ik doe, denk en zeg. Dank U

Ynna schreef op 2 december 2015 om 09:22

God op Uw hoogte verscheurt Gij de de sluier die over de volken ligt, de floers die alle naties bedekt.
Tót ik dit vers las, had ik grote vragen naar Uw aanwezigheid bij allen en alles wat nu in grote nood verkeert.
Maar Gij herinnert mij aan het voor mij heilige geloof dat er voor U geen drempel bestta tussen leven en dood.
Ons leven hier gaat over in Uw eeuwigheid; in uw eeuwige licht!
Ik dank U voor dit tijdelijke, mij gegeven.
Dat ik meer mag delen van wat mij gegeven is, opdat er voldoende is voor velen.
Moge het zo zijn.

Bert schreef op 2 december 2015 om 08:25

Ik zie naar de eerste brandende kaars van de adventskrans
en ontvang de gedachte:
“Het rood van de liefde
en het groen van de hoop
zijn tekens van vrede
en toekomst te koop

Lisette schreef op 2 december 2015 om 08:19

Goedemorgen iedereen, laten we samen de berg op klimmen.
Dit is het 2 de jaar dat ik met de retraite mee doe.
Dit jaar is het beginnen aan het bruidskleed moeilijk.
De berg op Lisette om het mooie te kunnen zien. Danks zij de Heer.
De derde dag op stap, ik krijg er zin in.. Geeft de Heer weer zuurstof?
De afbeeldingen van de handen doen me denken aan het vragen, bedelen om hulp, om voedsel. In een donkere periode 15 jaar geleden heb ik voor mezelf een gebed gemaakt. Gek als icoon ook vragende handen gebruik. Toen heb ik gebeden God waar ben Je. Ik voel en zie je niet. Tot ik Hem zag in mijn medemensen.
In de natuur, in muziek, Ik zag U daar. Toch kan ik zo blind zijn. Vergeten U te zien in de kleine de armen. Jezus Christus zoon van de Barmhartige Vader en Heilige geest. Alles hebben we van U gekregen. Waarom zie ik U soms niet. Is het de sluier van egoïsme. Vergeef me Heer. Help me Heer. Samen met U de berg op. Dank u Heer om Uw barmachtigheid.

elizabeth schreef op 2 december 2015 om 00:40

Dankbaar day ik met U mag praten, mijn zorg en angst san U te vertellen. Wees ons nabij.

Kiauw schreef op 2 december 2015 om 00:39

Ik probeer steeds dichter bij U te komen Heer maarik raak steeds in verwarring omdathoewel ik zo hard bid er steeds een blanco komt in mijn hoofd
Misschien doe ik het fout ik bid dat de Heilige Geest mij een bepaalde richting stuurt waarop ik het beter zal doen

Anne-Marie schreef op 1 december 2015 om 23:10

Nous voilà donc plus de 7000 à marcher vers la montagne du Seigneur. Me savoir entourée de tous ces chercheurs de Dieu dans le silence de la nuit m’est précieux. Mais peut-être que la conscience de leur présence ne fait que combler un autre silence: celui de mes propres désirs, de mes propres aspirations. Me tourner vers les autres serait-il une manière de ne pas me tourner vers dedans…là où tu m’attends, Seigneur? Décidément, j’ai vraiment besoin du manteau de ta grâce pour faire ce chemin vers Toi vers moi-même!

Liesje schreef op 1 december 2015 om 22:22

Vandaag voor het eerst sinds lange tijd weer echt gepraat tot/met God. Vandaar dat ik deze retraite ben begonnen, ik ben veel te druk met mijn persoonlijk leven en 3 kleine kinderen dat ik mijn geloof en gebed vaak op een lagere plaats zet. Als ik er dan nog tijd en energie voor heb. Meestal draait het er op uit dat ik na 2 zinnen gebed al in slaap ben gevallen.
Vanavond niet. Ik ben er voor gaan zitten en wat ben ik dankbaar! Wat voel ik mij bevrijd van alle lasten waar ik zelf maar mee bleef zitten. Vrienden, familie, man, kinderen, allemaal hebben ze een stukje gebed gehad en heb ik dingen bij God neergelegd in de hoop ze er mee te kunnen helpen. Ook mijn eigen zorgen.
Morgen verder met de verdieping vanuit de Bijbel in gebed.
Ik denk dat dit was wat er eerst allemaal moest passeren en zodra er een naam voorbij kwam heb ik voor die persoon gebeden. Het geeft rust.

John schreef op 1 december 2015 om 21:31

Wat een zinderende gedachte om te beseffen dat meer dan 6000 mensen tegelijkertijd, maar op eigen wijze en ieder in zijn eigen omstandigheden, optrekt naar de berg van de Heer. Dit jaar zal de eerste keer sinds mijn jonge jaren zijn dat ik me als een kind voel verlangen naar de komst van Jezus. Dank U Heer, dat U het rijsje weer in mijn hart doet groeien, het kind in mij wekt dat onbevangen, in blijdschap, soms als vanzelfsprekend naar U verlangt. Dank U voor nieuwe levensmoed in de afgelopen 8 maanden, dank U voor vriendschap, voor Uw vriendschap, zo dichtbij dat het voedt, heelt, rust geeft en kracht. Nederig en gebroken aan Uw voeten. Maak mijn leven tot een schuilplaats voor U. Uw wereld kan niet bestaan zonder U. De zon die iedere dag opkomt en ondergaat getuigt daarvan, getuigt van Uw grote eer.

Danny verlie schreef op 1 december 2015 om 21:28

Heer dank u weer voor mooie evangelie, het verborgene de kostbaarste parel die in het diepste van ons hart verborgen licht achter onze schone schijn die ik zo hoog acht , en waardoor mijn waarachtig leven verborgen blijft en toch heeft God veel geduld gelukkig maar .Stilletjes in de stilte breng je me stap voor stap op jou tempo naar dat ene punt die ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE dat alles overstijgt en mijn ganse leven beinvloed en me volledig ontwapend wat een gelukzaligheid . DANK U WEL HEER X

Linda schreef op 1 december 2015 om 21:02

Zo ontzettend fijn en krachtgevend zijn alle gebedservaringen. Ik prijs u Vader, Heer van hemel en aarde.
Openbaart u zich aan ons allen en schenk ons weer nieuwe levensmoed.
Wij bidden Vader, voor onze medemens, voor elkaar, voor alle dierbaren en gezinsleden.
Dat wij vooral in deze tijd ook een licht mogen zijn voor allen die naar licht zoeken, voor allen die verdriet hebben, voor alle vluchtelingen en voor allen die ziek zijn. Amen.

Chrissie schreef op 1 december 2015 om 20:46

Al ons hele leven lang
Is ons brave hart best bang
Om het goede te verkiezen
Hierbij vrienden te verliezen
In woelige wateren te verkeren
Zich tegen het kwade te moeten verweren

Tot we onze handen stilletjes vouwen
Aan God ons leven toevertrouwen
En zo zal het gebeuren:
die sluier
van angst
zal
scheuren

monique Willems schreef op 1 december 2015 om 20:02

Wat een bemoediging om te weten dat allen die de Heer zoeken te maken krijgen met momenten dat de Heer de ziel bezoekt en je dan zo vol bent met het licht van de Heer en je zich zo vol liefde voelt voor de Heer. En andere momenten kan je zich zo ver laten voelen zo zonder Hem. Ik hoop dat allen die deze retraite volgen gevuld mogen worden met het licht van de komende heiland, en dat de duisternis die in onze harten leeft mag opgeruimd geraken zodat we plaats zullen hebben voor het komende Licht. Want Jezus zegt zelf in zijn woord het licht verdrijft de duisternis.

Lode schreef op 1 december 2015 om 17:52

Dank U, goed Vriend, dat mij deze gebeden zijn ter ore gekomen.
Mogen er velen oor naar hebben, dat is mijn bescheiden gebed.

Marja schreef op 1 december 2015 om 15:34

Naar U gaat mijn verlangen. Heel mijn hart staat voor U open.
Help mij de tijd te nemen en stil te zijn in voorbereiding op het herdenken van Uw komst naar deze aarde als Kindje zo klein. En Verlangend uit te mogen zien naar Uw wederkomst. Zegen ons allen wees ons nabij.

agnes schreef op 1 december 2015 om 15:06

Lieve zusters en broeders in Christus, dank u wel voor de goede Bijbelteksten en ook voor de oproep om stil te worden voor onze Vader in de Hemel. Wat is dat soms moeilijk! Toch weet ik me geborgen in Hem.

Mark schreef op 1 december 2015 om 14:55

Heer, mag ik samen met anderen denken dat de wereld U nu NOG méér nodig heeft dan anders.

Deblauwe Mia schreef op 1 december 2015 om 14:48

Soms plaatst God ons in een onherbergzame streek…ik denk dat hij op die manier de enige wil zijn waarop ik moet vertrouwen.

Lilly schreef op 1 december 2015 om 13:37

Soms ben je in staat twijgjes te laten ontspruiten ,zonder dat je het zelf weet . Je doe alleen maar iets ,wat in jou ogen volkomen normaal is. Even iemand helpen ,is soms een kleine moeite, maar het kan zulke grote positieve gevolgen hebben . Dank U Heer ,dat ik daartoe in staat ben , maar dat kan ik alleen met de hulp van U ! .Blijf mij nabij Heer , niet alleen ik ,maar de hele wereld heeft U nodig !!
Lilly

sabine schreef op 1 december 2015 om 11:53

…die vele twijgjes dan uitgroeien tot een mooie boom waaronder we spelen, leven en lachen…

sabine schreef op 1 december 2015 om 11:52

De mooie tekst van de profeet Jesaja en psalm 72 doen me verlangen naar vrede,zo erg dat ik er ontroerd van wordt .Ik bid dat onze wereld blijft verlangen naar vrede, dat er mensen blijven verlangen naar vrede, dat ik blijf verlangen naar vrede…en misschien laat God die vele twijgjes d

michel schreef op 1 december 2015 om 10:56

De Bijbelteksten van vandaag zijn zeer inspirerend en nodigen nog meer uit tot dankbaar verlangen

michel schreef op 1 december 2015 om 10:52

De Bijbelteksten van vandaag nodigen nog meer uit om te verlangen

Henny schreef op 1 december 2015 om 10:39

Dankbaar voor de vrijheid die we(nog)hebben om de tijd uit te kopen om ons met jullie studie en tips toe te rusten ..
Ik heb er veel aan en voegt inzichten toe .Dank henny

M.A.M.S. schreef op 1 december 2015 om 10:16

Voor kleine mensen is hij bereikbaarheid Hij geeft hoop aan rechtelozen Zijn bloed is kostbaar in Zijn ogen Hij koopt hen vrij uit het slavenhuis..Dat deze tijd dit mag verstaan.

w.boerkamp schreef op 1 december 2015 om 09:57

God zoekt nog harder naar mij naarmate ik mij zelf verwijder van God . Naar U gaat mij verlangen Heer samen met allen die deelnemen.Bidt God om zegen voor deze komende dag. Laat een nieuwe twijg in mij ontsluiten.

Lucia Wong schreef op 1 december 2015 om 09:46

Ik blijf doorgaan in gebed om te vragen om Uw hulp Heer .
Ik mocht ontdekken, dat de boosheid minder wordt .
Ik geef mij helemaal over aan u en vraag om Uw leiding
door de kracht van de H.Geest. Laat mij alleen spreken Heer
als door waarheid bewogen en liefde . Amen.

Wies schreef op 1 december 2015 om 09:37

Ben ik een kind of een stronk Heer? Ik ben moeder… Zo vaak denk ik de laatste tijd aan de boom die goede vrucht moet dragen. Ook aan een stronk kunnen twijgen ontspringen… Een stronk was U niet te min mijn God. Ik ben een stronk en ook een kind… Ik kan U alleen mijn goede wil schenken… hij is voor U. Leidt mij.., zo voel ik me veilig. Alleen in U is alles goed! Naar U gaat mijn verlangen Heer.

Guido schreef op 1 december 2015 om 09:04

In de donkere dagen verlangen we vurig naar licht. Gelukkig mogen we in de advent zoeken naar dat Licht. Misschien zijn we allemaal teveel verwent, en zoeken we alleen naar ons eigen licht, dat ondanks veel moeizame energie, toch steeds dooft. Enkel het Licht van God is eeuwig. Jezus is het Licht van de liefde, het licht van de waarheid, en het licht van de weg naar God komen brengen. Wij mogen nu verlangend uitkijken naar Kerstmis, waar wij de geboorte vieren van Jezus, het Licht in deze wereld, het Licht dat de weg verlicht naar God, onze liefdevolle Schepper, en dat de echte duisternis in onze harten mag verjagen.

Lieve schreef op 1 december 2015 om 08:44

Het is de eerste keer dat ik deelneem aan deze retraite. We zijn nog maar van start gegaan en mijn hart is al zo vervuld van vreugde! De verbondenheid met jullie allen geeft zoveel kracht en steun in het gebed en de meditatie!

Heer, dank dat U zich aan kleinen openbaart! Dat U zich aan ons te kennen geeft. Dank voor Uw wijsheid, Uw liefde, Uw trouw. Heer mijn God, ik aanbid U!

Lisa schreef op 1 december 2015 om 07:52

Eerst dank je wel allemaal voor het uitwisselen, zo kunnen we ook voor mekaar bidden. ‘k Wens ons allen verder een heel diepe gebedstijd toe en ’n grote dank je wel aan de organisatoren.

In de psalm staat: Redt hij niet de nooddruftige die jammert, de arme van helper verstoken? Jaren geleden heb ik me jarenlang zo gevoeld. Mijn enige houvast was mijn geloof (kleingelovige) en toch, mijn geloof heeft mij gered, God heeft mij gered. ‘k Blijf meer als ooit God nodig hebben ook al ben ik nu gelukkig als nooit te voren. Maar ook vroeger wist ik me gelukkig in het diepste puntje van mijn hart ook al weende ik naar buiten toe omdat ik wist dat God er was. ‘k Blijf in vertrouwen roepen om hulp voor de noden van alle mensen in deze wereld waar zoveel moois en leed samen huist.
Dank U wel God dat ik U nodig heb en dat U er altijd bent.

Lisette schreef op 1 december 2015 om 07:31

Heer war zou ik graag vruchten dragen. De stronk geeft een scheutje. U zien in de mensen die ik ontmoet. Uw liefde Uw eeuwige trouw. Mag ik U kind zijn, van U houden. Dank U Heer voor dit moment samen.

Len schreef op 1 december 2015 om 06:28

Vreugdevol mee optrekken…Wat irriteert mij in het woord “vreugdevol”. Ben ik dan niet blij om de advent? Blij om de tijd van verlangen naar een nieuwe innige ontmoeting met Jezus.Naar stilte om Zijn woorden te kunnen herkennen, beluisteren en er gehoor aan te geven…Een nieuwe frisse ontmoeting die weer licht en kleur brengt in mijn leven. Een loslaten van al wat mij benauwd en bezwaard. Liefste Jezus “Ik zal er zijn voor u” is uw naam. Maak mij los van alles wat mij bind. Heer Jezus , kom en hoor mijn bede en breng mij liefde en vrede.

walter schreef op 1 december 2015 om 00:45

Lisette schreef: “Soms voel ik Hem zo nabij. Dan weer voel ik me alleen”.
Thomas a kempis schreef: Even zo autonoom als de Heer de ziel bezoekt, even zo autonoom vertrekt Hij ook weer.
Een ieder die God gaat zoeken krijgt”met het komen en gaan van de heer te maken. (de een vroeger, de ander later).
Niemand moet zich dus daarover al te zeer te verontrusten.

Embrechts H. schreef op 1 december 2015 om 00:28

In die dagen zal een twijg ontspruiten aan de stronk van Isaï, een scheut aan zijn wortels zal vruchten dragen. De geest van de Heer zal op hem rusten. (uit Jes 11,1-10)
Een scheut aan zijn wortels: Joden en Christenen hebben dezelfde wortels, God. God heeft met Jezus een nieuwe krachtige scheut ui de wortels doen groeien. Geen tak aan de boom die er stond, maar terug een zuivere boom aan dezelfde wortel. Gods Geest rust op de Kerk. Loof en eer de Heer voor eeuwig.
De laatste jaren schijnt de boom gesnoeid te zijn. Nieuwe takken zullen zich vormen, nieuwe vruchten zijn in aantocht.
Alleluja voor de Heer.

claire schreef op 1 december 2015 om 00:08

het is zo moeizaam om stil te worden van binnen…

Anne-Marie schreef op 30 november 2015 om 23:30

Comment pourrais-je m’approcher de toi en habits de fête, Seigneur, si ce n’est revêtue par toi d’un habit de grâce?

Ria schreef op 30 november 2015 om 22:52

Naar U gaat mijn verlangen, God. God, Gij bent steeds op zoek naar mij. Zoals tegen Adam en Eva roep je naar mij; Waar ben je? Maar ik kom niet tevoorschijn. Ik hoor zelfs dikwijls uw stem niet. Ik loop U zo dikwijls voorbij zelfs als ik bezig ben met liturgie maken of meebeleven. Ik snak naar en echte ontmoeting met U.
Ik besef dat ik dan mijn hart moet openen en aandachtig moet zijn. Dat ik tijd moet maken voor U
Nu ik aan deze Adventsretraite begin voel ik sterk het verlangen om U terug in mijn hart te sluiten –
Gij wil in mijn hart wonen. Gij hoopt dat ik een mens zal worden zoals Gij mij bedoelt hebt – zoals Gij mij gemaakt hebt.
Gij wil in mij wonen, in mijn hart. Zo kan Jij door mij uw liefde uitdelen aan mensen die het zo nodig hebben.
Ik ben dankbaar voor deze dagelijkse impulsen zodat ik kan groeien in mens-worden zoals Jezus.
Heer, ik wil mijn hart openstellen. Kom naar mij toe.

Marjolijn schreef op 30 november 2015 om 22:39

Wat een wonderlijk samengaan: zichzelf gevende liefde als bron van kracht. Die vaak zo lastige weg opgaan die vraagt dat ik bereid ben om de minste te zijn, het belang van de ander voorop te stellen in het vertrouwen dat God zelf voorziet in mijn noden is geen teken van zwakte maar (genereert) kracht! Bij God werkt het net even anders; geen survival of de fittest…maar “In stilte &vertrouwen zal uw sterkte zijn.” Ik weet wat God van mij vraagt – welk bruiloftskleed Hij wil dat ik draag. Maar wat een strijd kost dat…

Veerle Loriaux schreef op 30 november 2015 om 22:23

Heer,
Wat me vandaag getroffen heeft, ligt gevat in de dagelijkse nieuwsberichtgevingen, dat me doet voelen in wat voor een verwarde tijd we leven, en waar ik even bij stilstond. Kunnen we de waarheid aan? Of hebben we de illusie nodig om te overleven? Ik durf dit heel eerlijk aan U voorleggen.
Naar U gaat mijn verlangen. Maar laat me even de tijd om te twijfelen, zoveel als te denken dat alles uiteindelijk in het goede overgaat.