Gastenboek

Geert De Bolle schreef op 4 december 2014 om 08:45

Ik had altijd al moeite met het “heersen” in deze tekst. We hebben er toch maar een boeltje van gemaakt. Vanmorgend las ik deze tekst opnieuw en verbaasde me over de vrijheid die ons gegeven werd.
blijkbaar worden wij mensen niet opgeroepen om te heersen over elkaar… vreemd dat ik daar dan toch zo snel toe geneigd ben. Vergeef me.

Geert De Bolle schreef op 4 december 2014 om 08:39

Dank voor het mooie aanbod voor deze retraite. Ik ben ook dankbaar voor de eerste uitwisseling in onze groep te Kortrijk. twaalf heel verschillende mensen die mekaar vinden in de liefde voor het woord van God. Die, vallen en opstaan willen leven. Die op zoek zijn naar Gods Liefde. Dank om ons bij elkaar te brengen.

Andre schreef op 4 december 2014 om 08:10

Met en naast God even ‘nagenieten’ van het scheppingswerk? Graag. Weten dat je in dat geheel opgenomen bent, geeft een zekere rust. Er komen wel veel vragen op. De klimaatcrisis bvb achtervolgt ons. Ik bid om inzicht en durf bij wereldleiders, op de klimaattop in Peru, bij onze eigen politici. En ondertussen toch ook vertrouwen: de Heer staat naast ons en kijkt mee, laat ons niet los…

Annet schreef op 4 december 2014 om 06:51

Samen met God

Samen met God,
Hij/zij en ik
wij zitten samen
op de bank
en schouwen
naar wie ik ben
mens gemaakt,
geschapen om te zijn
evenbeeld van God
liefdevol en met talent.
God en ik
wij kijken samen
in liefde en vreugde:
Kijk! Zeer goed!
Een mens om
van te houden.
Samen worden wij warm
God en ik..

maria Heesters schreef op 4 december 2014 om 06:21

Heel blij en vooral dankbaar ben ik dat God op een gegeven moment in mijn leven is gekomen !
De donker nachten zijn zijn voorbij,ik dacht er komt maar geen einde aan.
na een erg incident voelde ik mij alleen nog verbonden door een zijden draadje ik was bang dat dat zou knappen.
Ik voel meer kracht nu en ik word sterker ben nu bewust van Gods aanwezigheid in mij .Nu heb ik ook het wonder van de liefde mogen aanschouwen.Ben gisteren weer Oma geworden van een mooie kleinzoon. ben zeer dankbaar en wil alles doen wat God van mij vraagt.

Peter DB schreef op 4 december 2014 om 02:45

God heeft mij gemaakt naar zijn beeld en gelijkenis. Ik lijk dus op God. Maar niet enkel lijk ik op God. Bart Van Egmond, jointe-doctorate student Theologie en Religiewetenschap, legt precies uit hoe voor Augustinus de mens als schepsel volstrekt onderscheiden is van God: “hij komt niet uit God voort, maar is uit het niets geschapen. Zijn leven heeft bijgevolg een positieve eigensoortigheid in onderscheid van God, maar mist daardoor de ultieme ervaring van God.” Gavin Hyman, docent Religieuze Studies aan de universiteit van Lancaster, gaat daar dieper op in: “De co-constitutie van de geschapen wereld betekent dat God nooit volledig aanwezig is en het nihil nooit volledig afwezig. … Juist omdat beiden de voorwaarden voor de mogelijkheid van de wereld zijn, zo is vanuit het gezichtspunt van die wereld elk onmogelijk zonder de ander. Meer nog, wanneer de onmogelijkheid van God’s aanwezigheid betekent dat hij zich terugtrekt en (nagenoeg ) afwezig wordt en wanneer de onmogelijkheid van de afwezigheid van het nihil betekent dat het opdaagt en ( nagenoeg ) aanwezig wordt, wordt het duidelijk dat verre van tegengestelden te zijn, God en het nihil elkaar nabijkomen en nagenoeg één worden.”
Volgens mijn uiterst bescheiden mening zit in Gods schepping Zijn afdruk, en dus a.h.w. Zijn DNA. Ik deel in beperkte mate in het goddelijke, want al wat door Hem geschapen is, de planeten, de mensen, de dieren, de natuur, tot de o, niet zo simpele zandkorrel, is voortvloeisel en getuigenis van het goddelijke. God zit in de hele schepping ingebakken en daarom is ( voor wie er de tijd voor neemt en die dan vergeet ) alles ontzagwekkend. Daarom is het onbegrijpelijk dat de mens zo vaak achteloos voorbijgaat aan de gelukkige wetenschap dat hij het goddelijke in zich draagt, het teken van opperste geestelijke rijkdom en macht, en meer geconcentreerd is op nastreven van aardse en vergankelijke rijkdom en macht dat hem enkel ongelukkig maakt.
God zit niet weggedoken aan het uiteinde van het uitspansel, ver weg van zijn schepping, in een door de mens voorondersteld ‘cordon sanitair’. Hij zit overal, in het diepste van elke vezel, tot in de kleinste foton of quark. Hij valt enkel spiritueel te benaderen, in de volle stilte van de mystiek ( wars van elke filosofie en zinloos denken ) via de harde speldekop van het Nu, op transcendente wijze opstijgend tot de spirituele speldepunt waar Hij op zit. Hij is de brandende enige echte actualiteit, het alle leugens verzengende Licht van de Ultieme Waarheid. Hij is de énige werkbare Werkelijkheid.
God is bovenal Liefde. Voor het beperkte menselijke begrip waanzinnig veel liefde. En die Liefde is ook de kern van ons bestaan. Daarom zouden we ons meer moeten overleveren aan compassie. Jeffrey Hopkins, die 10 jaar lang als belangrijkste Engelse tolk met de Dalai Lama rondreisde, schrijft in zijn boek ‘Cultivating compassion’: “Het is nogal duidelijk dat wanneer een vriend pijn lijdt, wij ons ongelukkig voelen. Maar wanneer een vijand lijdt, doet ons dat plezier. Mensen tegenover wie we neutraal staan, laten ons koud. Maar wanneer we sterke compassie willen ontwikkelen, gelijke compassie voor elk wezen, moeten we alle wezens als dierbaar beschouwen – zo dichtbij en dierbaar als je beste vriend.” Daarom zegt de Dalai Lama: “Vriendelijkheid is de samenleving”. Een samenleving kan niet bestaan zonder de zorgzaamheid voor anderen, zonder verantwoordelijkheid voor alles en iedereen.
God keek naar alles wat Hij had gemaakt en zag dat het zeer goed was. Ook wij kunnen dat vaststellen in en door alles en iedereen en zo God uiteindelijk ‘zien’.

hanneke schreef op 4 december 2014 om 00:40

Die aanvangszin die raakt mij ook telkens. Ben geneigd om erover heen te lezen. Omdat ik hem elke dag weer tegenkom begint die zin tot me door te dringen. Heel mooi opgezet deze retraite. Herhaling. Dat heb ik nodig.

elde schreef op 3 december 2014 om 22:00

De aanvangszin raakt me telkens weer: ‘ik probeer me bewust te worden van Gods liefdevolle blik op mij. ‘

God, haast niet te geloven. Ik, zo zwak,.. geen woord, geen belofte kan ik houden… om woedend te worden, God. En gij bemint. Ik verdien het niet.

casper schreef op 3 december 2014 om 21:19

fijn om de gebeden dagelijks te mogen ontvangen, dank

Bie schreef op 3 december 2014 om 21:03

“Luister aandachtig naar mij,
kom bij mij, LUISTER, en je zult leven.”
Heer help mij te luisteren, kom mijn onmacht te hulp. Dank U

Clessens Paul schreef op 3 december 2014 om 20:20

Misschien is de Meester toch niet weg. Hij lokt mij met een mooie tekst, zo eenvoudig dat hij verrukkelijk diepzinnig lijkt, misschien zelfs hartverwarmend. Waarom zou ik niet kopen voor niet?

Lieve schreef op 3 december 2014 om 19:44

Handelen naar Gods wil klinkt wel mooi,maar weet u ook uit ervaring hoe moeilijk dat is?Kent u ook de opdracht van God om in zijn liefde te gaan staan en te leven,maar bovenal ook vanuit Zijn liefde te leven?God geeft ons Zijn liefde overvloedig maar Hij geeft ons tegelijkertijd de opdracht om daarnaar te handelen.Dat wil eigenlijk zeggen dat Hij wil dat wij uitgaan en mensen bij gaan staan in hun nood,dat wij de liefde die we van Hem ontvangen ook weer doorgeven aan anderen.Dat kan geestelijk zijn door voor hen te bidden,maar het kan ook zijn door hen met dagelijkse dingen te helpen.Toch is het niet eenvoudig om naast je eigen problemen,je eigen gezin,je eigen leven,ook nog te leven voor anderen.We hebben allemaal stuk voor stuk onze eigen bezigheden,onze eigen problemen.Juist in moeilijke omstandigheden merk ik zelf ook vaak dat je zo opgeslokt wordt door de zorgen,dat je daarbij vergeet dat er ook mensen om je heen zijn met problemen die hulp nodig hebben.Al snel leef je voor jezelf en dat is niet de opdracht van God.Veel mensen vinden het moeilijk om te leven vanuit de opdracht van God,zijn wet van liefde.Toch moet je zijn wet van liefde zien als een mantel die je aantrekt.Wanneer jij het aanneemt en als het ware aantrekt zal het vorm gaan krijgen in je leven,het gaat erom dat je bereid bent om te gaan leven vanuit Zijn wil.Dat je volledig en vol overgave kunt zeggen,niet mijn wil,maar uw wil.Natuurlijk is dat niet eenvoudig,maar het is wel wat God vraagt en het is ook de beste weg om dichter naar God toe te groeien en te worden zoals Hem.Hoe kunnen we worden als Hem,wanneer wij niet bereid zijn om Zijn wil te doen?Hoe kunnen we een eenheid vormen met Hem,wanneer we alleen zijn liefde accepteren,maar vervolgens zijn opdracht en zijn wil naast ons neerleggen en denken bekijk het maar,maar dat is teveel van het goede?Of misschien zeggen we,maar Vader ik heb genoeg aan mijn eigen problemen,ik heb het zo zwaar,ik kan niet klaarstaan voor die ander,laat mij maar met rust,U kunt dit niet van mij vragen.Denk dan nog even na,want volkomen overgave betekent dat je volledig Hem toebehoort,dat Hij elke vezel van je leven en lichaam mag besturen en bezitten en dan zal een ander ook zijn liefde door jou heen gaan zien,dan zal het uitdragen ervan als vanzelfsprekend worden.

Jo schreef op 3 december 2014 om 19:08

Jezus, Maria, Jozef, ik geef u mijn hart, mijn ziel en mijn leven… zo bad ik bij het ziekbed van mijn stervende vriendin, haar magere hand in de mijne. Ik sprak en bad met haar tot haar laatste adem… zonder die oneindige liefde en steun van God
zou ik het nooit aangekund hebben. Ik heb niet naar die steun gevraagd; die kwam vanzelf. Danku God, om uw hulp en bijstand in die pijnlijke momenten.

Anne schreef op 3 december 2014 om 16:33

Ik weet niet aan welk avontuur ik begin en waar het me zal naartoe leiden!
Steeds dacht ik dat je de liefde moet verdienen. Nu blijkt die gratis te zijn (althans de liefde van God).
Dat belooft.

willems Monique schreef op 3 december 2014 om 15:44

Jezus christus bedankt dat je deze Adventsretraite op mijn pad gebracht hebt zodat ik wat van je liefde die zo groot is voor ieder van ons wat kan proeven; Ik ben herstellende van borstkanker sinds 5jaar en heb al veel medische kosten moeten betalen . Het is even een verademing om wat voor een mens heel kostbaar is de liefde gratis ti mogen ontvangen; Ik ontmoet op de oncologie vele mensen in nood en tracht wat van uw liede en een sprankeltje hoop van jou door te geven . Maar ik ervaar dat dit enkel kan als mijn hard niet verhard is; Ik moet mezelf meer vullen met jouw liefde daarom is deze adventsretraite ook zo belangrijk voor mezelf. Zegen van God voor ieder die dit leest Monique Willems

speranza schreef op 3 december 2014 om 15:27

Deze tekst is een houvast voor mij tegen het altijd maar weer tussendoor eten. Verleden week tijdens een retraite waar er buiten de maaltijden niets te graaien viel, dacht ik zelfs niet aan eten. Waarom? Ik zat “onder” het Woord Gods en genoot van Zijn overvloedig feestmaal.. Het voornemen om in de advent wat te vasten (waarin ik toch zelden slaag) vervalt nu door het bewustzijn van Gods liefdevolle blik. over mij persoonlijk. Samen met een geliefd iemand denk je er niet aan om stilletjes achter de deur wat te snoepen.

José schreef op 3 december 2014 om 14:34

Heer, ik ben blij dat ik aan deze Adventsretraite kan deelnemen. Het is een speciale ervaring; ook doe ik mee om te bidden voor mijn jongere broer die kanker heeft. Hij weet dat ik hier aan deelneem en hij waardeert dit aparte gebaar, zoals hij het zegt, heel erg.

Jeanne schreef op 3 december 2014 om 14:29

Hier is water voor ieder die dorst heeft. Gratis…. Water. Een kostbaar iets.
Jezus zit bij de bron, neen Hij is de bron. Wij mogen naar die bron gaan. Een bron die onuitputtelijk is.
Heer, ik dank U, door en met onze Moeder Maria, dat ik naar die Bron mag komen .
Wanneer ik in de stilte ben, met Jezus aan mijn zijde, Hem alles kan toevertrouwen . Alles wat mij belast kan loslaten ,soms met een traan of gewoon maar in Zijn aanwezigheid vertoeven geeft een heel bijzonder en geweldigend gevoel. het is iets wat moeilijk te beschrijven valt. Ik voel me anders, vrijer kan de volgende stap makkelijker aan..
Dank Vader voor alles wat ons gegeven is, vooral Uw liefde voor ons.
Leer mij van Uw liefdevolle aanwezigheid bewuster worden en alles wat mij overkomt te aanvaarden en er leren mee om te gaan.
Dank aan ieder lid van deze retraite . Jullie zijn ook een voedsel via uw mooie mededeling.
Heer, zegen en help ons om krachtiger uit deze retraite te komen.
Amen

Peter schreef op 3 december 2014 om 11:51

Soms is ons christen zijn verduisterd
en we twijfelen of onze getuigenis voor U
wel echt doorleefd en waarachtig is.
Laat ons mensen ontmoeten die in uw Naam
woord en brood willen zijn; vrede en liefde uitdragen
die zichzelf willen breken en delen om Gods goedheid te laten ervaren.
Jezus gaat ons daarin voor
maar moeilijk is het om dagelijks in alle omstandigheden
te blijven geloven in onze roeping
en in de zending die ons is toevertrouwd
Heer Jezus,
geef ons moed en geestkracht
om ruimhartig, vrijgevig en verzoenend bezig te zijn.
Amen

Bennie Vehof schreef op 3 december 2014 om 10:41

Bidden vind ik het moeilijkste werk om in volle aandacht te mogen doen. Deze retraite geeft mij daarin nu al veel kracht.

myriam schreef op 3 december 2014 om 10:20

Lieve Heer, Uw liefdesaanbod op mijn levensweg is geweldig..De kinderen,de vrienden ,de natuur (de eerste sneeuw).
Wat heeft de honger gestild?De kracht om in deze adventstijd door te gaan .Weten dat er zoveel mensen in retraite zijn .
Wat heeft het bij mij teweeg gebracht?
Rust ,aanvaarding ,loslaten
Op Gods uitnodiging ingaan .

Truus groen schreef op 3 december 2014 om 10:16

Ik voel dat als ik dichter bij mijn werkelijke ziel kom de Geest aan het werk is.
Ik vraag hem mij daarvan bewust te zijn en dank hem voor datgene wat hij bij mij teweeg brengt.

Tanya schreef op 3 december 2014 om 10:02

“Luister aandachtig naar mij, en je zult ruimschoots te eten hebben en genieten van een overvloedig maal”. Hierin voel ik me geroepen om de bijbel te nemen en te lezen in Zijn Woord, mijn hart open te stellen voor wat Hij mij wil zeggen.
Dank U, lieve Vader, dat U altijd verbinding blijft zoeken met ieder van ons en ons overvloeig wilt voeden met Uw liefde. Amen.

Ellen schreef op 3 december 2014 om 09:44

Heer ik bid u om kracht om los te laten. Maar ook om zelfinzicht dat ik niet hoogmoedig boven m’n krachten reik. Dat ik mijn mens-zijn en de grenzen daarvan ook serieus neem. En daarin het goede evenwicht vind. Ik verlang ernaar te leven vanuit u, de Bron die Liefde is.

AnneMarie schreef op 3 december 2014 om 09:07

Ook ik krijg net als Luc dat overweldigende gevoel als ik naar de lucht kijk.
Vooral wolken, kleuren , zonnestralen daar door heen.Ik denk dan vaak aan overleden dierbaren,
maar ik wordt er ook dankbaar door.
Dankbaar voor al die mensen waar ik me bij thuis voel, waar ik mijn liefde kwijt kan en waar ik liefde van ontvang.
Als reactie op het bericht van Annet; Mijn ervaring is dat men het niet erg vind als ik m’n grenzen aan geef.
Je hebt steeds de keuze en voel je vooral niet schuldig.
Doe waar je je goed bij voelt, dan straal je dat uit, naar beide richtingen.
Succes met het zoeken naar een goede balans.

Annet schreef op 3 december 2014 om 07:53

Tijdens het bidden kwam er een vraag bij mij binnen,
misschien herkennen jullie het en hebben een tip/aanwijzing voor mij?
Als ik iets voor andere doe in naam van Gods Liefde ,dan wordt het al snel als gewoon ervaren,
om hulp voor iets tevragen en kan ik mezelf soms voorbij lopen.

Josée schreef op 3 december 2014 om 07:13

Als bevestiging van mijn Liefde voor David.
Als bevestiging van mijn Liefde voor Josée.

anna draper schreef op 3 december 2014 om 05:08

Ik wil be-danken voor dit geschenk..zo vlak voor sint-Niclaas.
Het Grootste Geschenk wat ik me wensen kan..komt zomaar aanwaaien als de wind door de bomen , zo van-zelf-sprekend. En dat in de mail-wind gezonden door vriendin Ellen die aan me denkt..een retraite thuis precies waar ik mee bezig ben dit jaar..en krijg ik dit zomaar aangereikt alsof mijn niet eens gestelde vraag gehoord is..
Wouw, ongelofelijk ..wat een toe-val..niet dus.
En het kan niet op….ook nog verbonden met Bergeijk waar ik mijn eerste stilteretraite vol vreugde beleefde in kou en sneeuwlandschap..wat een Schepping ,en de prachtige liederen en woorden in de diensten .
En,het kan niet op…..de rode draad…die Ogen…
ja, ik heb een half jaar maar deels kunnen zien..letterlijk niet lezen , mailen,post…alles wazig in de mist..ook op de fiets.. .dus letterlijk halfblind/half-ziende en deels leven op de tast.
Tegelijkertijd van binnen..in mezelf, m’n zelf, mijn ogen langzaam opengingen en helder beginnen te zien …mezelf en “de wereld”..vooral via de natuur..het Liefdevolle wezen en wezenlijke van al wat is..in de natuur de mensen in me-zelf..
Nou, als dit alles geen groot Geschenk is voor sinterklaas en op weg naar Kerst en een Nieuw Jaar…?!

Zo in de Stroom kwam er van-zelf deze nacht een warme goede brief-mail naar het nichtje en haar moeder, en de ouders van mijn overleden vriend, , plotseling en dramatisch over het lijden heen,december vorig jaar..
Een schrijven dart zo vanZelf zich ontvouwde, liedevol en wijs, vanuit hart en ziel, dat ik zeker ben dat het hen een hart onder de riem steekt; en het deed het mijzelf ook…zo gaat dat Wezern-lijke…Re-cycling.

Nu vertrouw ik op een korte vredige nacht/ochtend-rust en Support..een Hand in mijn rug..want morgen op pad naar ziekenhuis en koppie nodig.

Goddah ziet me graag…ook dat…de Ogen… wat ik steeds meer durf en kan voelen, en nu voor het eerst uitspreek ..naar buiten.
Het kan zijn…dat ik alleen die zin hoef te zien ..deze week..dat kan heel goed zo zijn..
dat heeft alles in zich..

Dank mensen van Goddah die ons deze thuis-meditatie geven…zomaar in de bus..geen reis-geld-gezondheidsproblemen als te nemen of onneembare barrieres.
En juist de prachtkans dit zo-zijn te integreren in mijn dagelijkse leven.
“”Bid-en-werk/ aktie=handelen/meditatie=afstand inkeer be-schouwen contemplatie=zakken/bezig zijn in de wereld”:
Nogmaals..grote dank, en alle Goeds toegewenst aan ieder-een
Dit is dus mijn gebeds-ervaring= mijn diepe verlangen is gehoord/verhoord. .
.Amen

Hart-elijke groet van Anna

P.S Sorry voor type-fouten. Mijn ogen nog niet zo goed en nu erg moe, dus blind-typen en vertrouwen dat het over-komt.
Nu is het moment om te vertellen, en niet later. Dus accedpteren maar..(zelf, bedoel ik)zoals het is..met fouten..

dethier Stephanie schreef op 3 december 2014 om 01:30

Midden in de nacht op een afdeling pediatrie van een universitair zekenhuis, voel ik de aanwezigheid van God in zijn mededogen, in de dankbaarheid van de kinderen, in de lach en een traan. Hij nodigt mij uit om op weg te gaan in dienstbaarheid voor de zwaksten onder ons. Ik hoop dat God hier dicht bij komt en ik zo ook dichter bij Hem kan staan.

. Riet kersten schreef op 3 december 2014 om 00:55

Hier IS water voor ieder !!!!Vader vergeef ons …… en leid ons ……..Amen

Claire schreef op 2 december 2014 om 23:26

Jezus, ik ben getroffen door Jouw Liefde die gratuït is. Jouw uitnodiging… Kom tot Mij. Het mogen zien Jouw gegeven. Liefde aan mij en die ik vandaag een stukje mocht delen en beluisteren bij anderen .
Dat Jij Levend water bent , dat kracht geeft. Moge Jjj dit zijn voor hen die ik meedraag en ernstig ziek zijn. Dat jouw Liefde hen mag omarmen..

Emmy schreef op 2 december 2014 om 22:39

Vandaag wil ik u alleen maar danken voor Uw liefde. Door mensen te vergeven die mij pijn gedaan hadden heb ik veel kunnen loslaten. Ook door zelf vergeving te vragen voor dingen die ik fout gedaan heb in mijn leven, heb ik veel los kunnen laten. Dit alles heeft mij laten groeien in liefde en daar kan ik U nooit genoeg voor bedanken.

Luc schreef op 2 december 2014 om 22:24

Toen ik aan het bladeren was door de foto’s op mijn pc kwam ik er enkele foto’s tegen van het heelal. Van sterren en sterrenstelsels, prachtige foto’s.
Dan te bedenken dat daar een Wezen achter staat dat we God en Vader mogen noemen, die dit geschapen heeft. Die grootsheid maakte me wel even stil, te bedenken de uitgestrektheid van deze schepping die niet in menselijke maat op te meten is. Daar tegenover staat het dat Hij zich zo klein maakt om in ieder van ons Zijn woning te maken. Dat kan alleen maar gedachten van ontzag en eerbied oproepen. Maar langs de andere kant maakt dit ontzag me wel eens bang. Die grootsheid en misschien ook die onmetelijke liefde hoe beantwoord je dat?
“Wees volmaakt zoals Mijn Vader”, zegt Jezus ergens in het evangelie. Dat zijn woorden die me beklemmen. Woorden om misschien dat oude Godsbeeld op te graven, van een straffende God.
In de vorige bezinning zei De Heer tegen Abram: ‘Trek weg uit uw land…”, wil misschien ook zeggen: leg je oude mens af. Maar dan voel je je, als een hond aan de ketting. Geketend aan zijn hok van zijn dagelijkse doen. Vastgeroest in oude gewoontes. Hoe kom je er los van? Misschien door te bidden: “Heer maak me vrij!! Wees mij Uw zondaar genadig.”

Wim T schreef op 2 december 2014 om 21:59

Door goed te zoeken naar wie ik echt wil en kan zijn, heb ik het vertrouwde losgelaten, met als resultaat een mengeling van onzekerheid en meer thuiskomen dan ooit tevoren.
Soms sta ik erbij stil, soms ook niet: ik word -doorheen mijn angst en twijfel- gedragen en bevestigd.
Dank u God voor de liefde rondom mij.

Greta Casier schreef op 2 december 2014 om 21:52

leven in Licht

De donkerste nachten van ’t jaar
komen wij heel dicht bij elkaar
scharen wij rond het Jezuskind
dat ons door Zijn liefde samenbindt.

Nooit kwam God in liefde zo dicht
toonde hij ons een Leven in Licht
als op die wonderbare kerstnacht
dat Hij ons Zijn Zoon heeft gebracht.

Zijn liefde wilde geen afstand meer
en toonde zich in een Kindje teer
iedereen mocht ’t zien en aanraken
’t Kindje in Maria’ s schoot gedragen.

De herders kwamen het bezoeken
’t lag in ’n kribbe, gewikkeld in doeken
koningen kwamen met hun geschenken
toen zij de grote ster zagen wenken.

Dat de Messias op aard’ was gekomen
en in ieders hart in vrede zou wonen
daarvoor zou Hij de doortocht maken
van leven, dood, naar Lichtend Baken!

Sylvia Burger schreef op 2 december 2014 om 21:37

Dank u wel voor uw liefde Heer

Godelieve Gommeren schreef op 2 december 2014 om 20:54

Wat een rijkdom te mogen bladeren doorheen de ervaringen van vele mensen. Vandaag werd ik vooral getroffen door de weg die ik zelf mocht gaan de laatste jaren, telkens opnieuw naar het onzekere vanuit de uitnodiging vanwege de Heer gekend door ontmoetingen met mensen, en telkens weer die eindeloze liefde en rijkdom mogen ervaren. Toch kwam de vraag: Heer, wat verwacht U vandaag van mij? Opnieuw probeer ik open en ontvankelijk te luisteren.

Emile schreef op 2 december 2014 om 20:30

Heer leer mij bidden. Geef mij rust en maak mij ontvankelijk om uw stem te verstaan.

De Vos Marijke schreef op 2 december 2014 om 20:26

Dank je God, voor de mensen die mij beminnen en voor de mensen die ik bemin. m

adrien schreef op 2 december 2014 om 19:54

Moge ook andere mensen het geluk ervaren zoals ik dit mag ervaren bij het lezen van de teksten. Ze tonen hier zo overvloedig Gods oneindige liefde voor elk van ons in het bijzonder . Stel je voor dit alles wordt je gratis aangeboden .Ongelofelijk maar waar …

Lieve schreef op 2 december 2014 om 19:41

Ik dank God voor de ogenblikken die ik met Hem alleen heb doorgebracht,en voor de inzichten die ik heb mogen ontvangen over de tekst.Hij wijst mij liefdevol naar de zwakke plekken in mezelf. Nog veel werk aan de winkel!!
Is dat groeien in Uw en naar Uw liefde?

Boet schreef op 2 december 2014 om 18:56

Verrassend hoeveel er van wat ik hier lees van toepassing is op mijn leven, strookt met mijn ervaringen bij het bidden.
Ik probeer al jaren te komen to waarachtige ‘navolging Christi’, maar wat gaat het langzaam. Hier krijg ik de overtuiging dat ik op de goede weg ben.

Germaan Van Muylder schreef op 2 december 2014 om 18:53

Inderdaad, de teksten zijn heel mooi om te mediteren. Maar de werkelijkheid is nog zoveel mooier! Durven wij ons … laten beminnen? Kan de Heer ons, in onze diepste affectiviteit, raken en beroeren? Wat een vreugde!

Christine schreef op 2 december 2014 om 18:51

Dank je wel Heer omdat je liefde oneindig is, omdat jij zonder te tellen, zonder te meten, zonder een prijs te stellen je Liefde aan ons geeft. Iedere keer ben Je degene die op ons wacht, dat raakt me, dat ontroert me. Misschien kan ik ook Liefde teruggeven?

Margaret schreef op 2 december 2014 om 18:50

Heer, zegen once toni. Toni jouw berichten raken.mij deeply. So veel pain.. Ik bid heel bijsonder voor jouw.. Je hebt nieuwe geluk gevonden vertel je.. Iemand heeft je lief. Wij danken uw heer voor deze liefde die uw toni geschenkt heeft.i
Peter D B schrijftvandaag; heij had kunnen vergeven en helemal loslaten wat hem aangedaan was ;op die manier had hej vrijheid en vreede in zijn hart gevonden.. Geweldig! Peter had ons vertelt wat wij moeten doen om vreede in ons hart te finden. Lieve heer , wij danken uw voor peter ;wij allemal bidden special voor toni dat hej uw grote liefde voor hem ervaren zal. God had je lief , toni.

Janet-Dominique schreef op 2 december 2014 om 18:38

Hier, die teksten en gebeden zijn zo mooi voor te mediteren en te bewaren vanbinnen in mijn hart!
Ik dank u voor alles!

Janet-Dominique

Freddy schreef op 2 december 2014 om 18:33

Heer, geef daadkracht aan alle mensen die uw schepping op handen dragen. Help ons het klimaat en dus onze moeder aarde te redden.

Tony schreef op 2 december 2014 om 18:25

Kopen zonder geld is al helemaal dodelijk. Misschien kan je bij een sociale organisatie gratis eten krijgen. Maar die zijn niet in alle landen zo sterk uitgebouwd dat ze iedereen in leven kunnen houden die geen geld heeft. Wie geen geld heeft wordt gehaat en als paria uitgescholden in onze westerse wereld.

Rita schreef op 2 december 2014 om 17:10

Toon mij de weg Heer God, moge Uw wil in ons geschieden.

Rita schreef op 2 december 2014 om 17:08

Moge Zijn wil in ons geschieden, leer mij Uw wegen kennen Heer.