Gastenboek

Elizabeth schreef op 11 februari 2016 om 18:15

Vroeg in de morgen:
vroeg in de morgen, zoek ik U o Heer
‘k wil U loven..danken, ja leven tot Uw eer.
In de hoge hemel, hebt U mijn stem verstaan,ik wacht stil
immers Uw gebod, is ook mijn wil.

zoals Jezus ging, naar een eenzame plek voor gebed
heb ook ik mijn tijd, voor U apart gezet.
Op deze Aswoensdag, wil ook ik beginnen
mij in stille ootmoed, op de lijdenstijd bezinnen.

Over de tijd die gaat komen..over de weg die is gegaan
wil ik echt meegaan..in Jezus voetstappen staan?
Zijn weg gaan van lijden, overgave voor mijn medemens?
was dit ook niet Jezus diepste wens.

‘k zeg Ja..want Uw wil, is ook de mijne Heer
ik wil in alles leven, tot Uw glorie tot Uw eer.
U hebt het zware kruis, ook voor mij gedragen
alles wil ik U gaan geven..alles mag ik aan U vragen.

Op Golgotha gaf U, Uw kostbare leven, ook voor mij
kocht ook mij, van zonde en schulden toen vrij.
Duizendmaal o dierbare Heer, zei U dank daarvoor
‘k voeg mij naar Uw wil, Jezus ga mij maar voor.

Op heel de weg door het aardse leven
heel mijn wil en leven, wil ik Heiland, U gaan geven.
Eens leidt U mij dan..in Uwe liefde, door de hemelpoort
daar waar geen zonde..pijn of ziekte de rust meer verstoord.

Elizabeth.

Geert schreef op 11 februari 2016 om 18:02

Lieve mensen,
wanneer we in Hem (Jezus Christus) geloven mogen we weten dat we geliefde kinderen van Hem zijn en dat Hij onvoorwaardelijk van ons houdt. Hij aanvaard ons zoals we zijn en door zijn opstanding is het mogelijk geworden dat Hij in ons woont en leeft door de Heilige Geest. Ik prijs Hem voor deze zekerheid in mijn leven.

lilian schreef op 11 februari 2016 om 16:37

Ook ons leven kan soms een woestijn zijn. zonder uw hulp zullen wij het niet redden. Gij zijt de rots waarmee ik verbonden ben. Als het moeilijk is bent U er altijd, ik kan op U vertrouwen. Blijf mij bijstaan en red mij uit de duisternis.

Lilly schreef op 11 februari 2016 om 16:06

Er is één ding dat ik zeker weet , en waar ik mij momenteel aan vasthoudt : “Bij God is het veilig en ben je geborgen “. Ik maak een moeilijke tijd door ,maar bij Hem ben ik veilig ! Hij is de rots , waarop ik kan vertrouwen ! Lilly

Doke schreef op 11 februari 2016 om 14:15

Door te lezen hoe anderen het allemaal ervaren wordt ik gestrekt om door te zetten. Een moeilijke taak om oneindig lief te hebben onder de omstandigheden waarin velen leven. Het leven is soms zo hard voor velen. Het niet geaacepteerd te worden, uitdagingen voor de jongeren vooral, Het voorbeeld van vele ouderen…Ik wil mijn best doen Uw oneindigen liefde als ondersteuning te vinden om door te gaan met de uitdagingen op mijn weg. Door de oneindige Liefde van God zal het zeker wel lukken. Heer sta mij daartoe bij..

huismus schreef op 11 februari 2016 om 12:46

Wederom de start ve prachtig retraiteaanbod met telkens mogelijkheid tot persoonlijke groei en diepere inzichten volgend de Ignatiaanse methode van vroeger en nu <3

Adriana schreef op 11 februari 2016 om 12:31

Op een rots staan…. Al overwegend voelde ik heel sterk dat ZHij de rots is waar ik op mag staan.
Maar concreet is nu in mijn leven dat mijn benen slap worden door slecht doorkomende signalen uit mijn brein.
Hij is sterk, ik ben zwak… Lieve God, help me om toch staande te blijven en zelfmedelijden uit te bannen.

Jeanne schreef op 11 februari 2016 om 11:53

Alleen op de rots staan zoals Mozes deed. Hij bad en bleef aandringen. God luisterterde naar Mozes.
God is de bron van oneindige liefde en goedheid en leven. Hij ruimt al onze zonde op.
God luistert naar Mozes en ook naar ons, al heb ik de indruk dat ik soms in de steek ben gelaten.
Maar samen met Jezus en door Maria mij richten tot de Vader in volle vertrouwen voel ik mij sterk.
Ik ontvang genade en barmhartigheid.

ermelinda schreef op 11 februari 2016 om 11:01

“Een plek om op de rotsen te staan. Dat suggereert stevigheid, veiligheid.”
Deze woorden raken een diep verlangen in me, veiligheid en stevigheid, het raakt ook hoe moeilijk ik het vind in deze wereld veiligheid en stevigheid te vinden, op de eerste plaats binnen in mijn hart, in mezelf.
Heer Jezus Christus, zoon van de levende God, ontferm U over ons amen

Tineke schreef op 11 februari 2016 om 10:37

Zie bij Mij is een plaats waar gij op de rots kunt staan.
Bij het stil worden en het opklimmen kwam dit mooie oude lied in mijn gedachten.
Een lied wat we nog zo weinig zingen….

Vaste rots van mijn behoud,
als de zonde mij benauwt,
laat mij steunen op uw trouw,
laat mij rusten in uw schauw,
waar het bloed door u gestort,
mij de bron des levens wordt.

Zie, ik breng voor mijn behoud
U geen wierook, mirr’ of goud;
moede kom ik, arm en naakt,
tot de God, die zalig maakt,
die de arme kleedt en voedt,
die de zondaar leven doet.

Hij is mijn Rots, en ik mag komen zoals ik ben. Ik mag steunen op Hem, mijn Rots, op Zijn trouw.
Door het gestorte bloed mag ik leven, eeuwig! Hij is mijn Bron des levens.
Die de arme kleedt en voedt…..God ontferm U over alle vluchtelingen…zij hebben niets meer.
Ik las gisteren…het zendingsveld komt naar ons toe….Ik bid dat zij ook de Bron des Levens mogen leren kennen.
Dit alles maakt me stil…..en dankbaar …en bid voor dienstbaarheid.

Monique schreef op 11 februari 2016 om 09:55

Eindeloos oneindige liefde:wat diepe woorden.
Er is nog plaats op de rots,bij Hem.
Ik hoop dat ik de weg vind,met eenvoud en deemoed om die diepe woorden waardig te zijn.

Henk Gadellaa schreef op 11 februari 2016 om 08:54

Toen sprak God: ‘Hier bij Mij is nog plaats; kom op de rots staan.’
God roept de mens, niet onder God, Gelijk God en wijst naar Diens Oorsprong. Nu is dat nog steeds gevaarlijk, ja excommunicatie ligt op de loer want men leert: de mens is geschapen uit niets! Naar De Wet, De Liefde, De Waarheid, De Eeuwige Onveranderlijke Godsmaat, Verantwoording, Vrije Wil en Keuze, Recht en Gerecht, Loon Naar Werken En Uitboeten is de mens geschapen uit niets een slangentheologie want men kan nooit God Gelijk Verstaan En Ook Geen Eerlijke Vrije Wil en Keuze, noch Eeuwige en Overal Geldende Verantwoording, nooit een mens die Recht en Gerecht Gelijk God, Met God kan zijn! God wenst liefdevolle radicale omkeer: Samen, Een en Al-Eén, God is Eén! Wenst Diens verloren Kind weer Terug! Wil men dichter bij God, ja wil men In God kunnen treden vraagt het een andere, oorspronkelijke wezen, terug in de Tuin van Eden! Weg van slangentheologie, terug naar Gods Gepaste Bescheidenheid, Gelijk Liefhebben als Jezus Lief Heeft, Getuigen Gelijk Jezus Met Jezus, dan bidden en vasten we zoals Jezus Bidt en Vast, Dan kan de H.Geest in ons Zijn Vuur Verspreiden en duisternis en slangen Verjagen, ja dan kan Echte Gods Vriendschap, ja Godskind weer in ons groeien en Volkomen Vreugde En De Maat Vol Worden! Dan kan Echte Vrede Intreden, Dan is vasten geen last, nee vasten is Winst want we versterven werelds en Verkrijgen Jezus En Hemels! Welke werk levert zulk een winst, welke bank geeft zo’n rente! Vasten is geen duistere tijd, nee want God laat ons voorbij de dood Zien Want In God Zijn we al Daar, Het is slechts nog aan deze zijde Volgroeien en groeien is ook Groeien in Vreugde! Daarom zegt Jezus: Kom Mijn Juk Is Licht! Licht Die duisternis, neerslachtigheid, wanhoop verdrijft en Vreugde, Opgewektheid, Gods Gelijk Weten Weer Doet Verschijnen en Schijnen In Samen God gelijk!

Stien schreef op 11 februari 2016 om 07:58

Lieve Jezus ;soms lijkt U zo verschrikkelijk ver weg en dan moet ik wel heel hoog klimmen om bij U te zijn en U te vinden en dan is de klim tegen de berg op ook heel moeilijk. Gelukkig zijn er ook andere tijden en dan lijkt het gaat het veel gemakkelijker Ik weet dat U er ondanks alles altijd bent Jezus ook al lijkt U ver weg Ik vraag U wel om mij te helpen trouw te blijven en rustig door te gaan en nooit op te geven.
Jezus ik hou van jou!!

Lieve schreef op 11 februari 2016 om 05:00

Heer, Gij vraagt mij om af en toe alleen te zijn met U,
om geduldig te zijn, om naar U uit te zien in vertrouwen.
Ik verlang zo naar U.
Toch is geduld niet mijn sterkste kant.
Leer mij in deze veertigdagentijd
U te zoeken in momenten van stilte en gebed.
Laat mij vertrouwen op Uw goedheid en Uw liefde.
Verhoor mijn gebed
Vervul mij met Uw liefde
Geef me Uw wijsheid en inzicht
zodat ik zie wat ik moet zien
en het juiste doe.
Ik dank U Heer.

lisette schreef op 11 februari 2016 om 00:06

Barmachtig Vader vergeef me dat ik vandaag niet tot U kon bidden.
Een overlijden vannacht. Kleinkinderen hier.
Toch wil ik U danken. Gisteren nacht heb ik een Paternoster gebeden om U hulp te vragen. En ik heb U hulp gekregen.
Ik heb het gevoel dat de Heilige Geest mij vandaag heeft bijgestaan. U kracht gevoeld. Dank U Vader.
Al heb ik de mis, het assen kruisje moeten missen. Het begin van de retraite geen tijd gehad voor het gebed. Geen tijd om in mijn binnenkamer te kijken. Hoe had ik me verheugt om naar de eucharistie viering te gaan om mijn boete kruisje te gaan halen. Heer schenk mij vergiffenis voor mijn tekorten. Niet mijn wil maar U wil geschieden. Dank voor dit moment. Blijf me nabij deze moeilijke dagen. Blijf ons allen nabij. Amen.

Ton Timmer schreef op 10 februari 2016 om 23:11

Aswoensdag:Voor mij heeft deze dag een speciale betekenis. Ik heb een hersenletsel gehad begin augustus. Mijn leven moest ik aan God overgeven. Ik ben leuke dingen aan het doen en revalidatie trainingen. Ik voel de pijn om alles weer op de rail te krijgen Ik wil nu alles loslaten en overgeven aan God. Vader U weet wat lijden is. Mag ik dan in Uw armen rusten? Heeft U voor mij de tip om leven weer op te pakken zoals U weet wat mijn weg in het leven vandaag is??? U bent mijn vriend en leeft in mij. Mag ik vragen om mij op het juiste pad te zetten?
Ton

Gerda Becu schreef op 10 februari 2016 om 23:10

Vorig jar heb ik mij ook ingeschreven om het Ignatiaans bidden te volgen. Ik had goede bedoelingen , maar er is weinig van in huis gekomen door allerlei omstandigheden.
Ik hoop het deze keer wat beter aan te pakken. Wat ik ervan over gehouden heb was deugddoend, anders was ik nu wel niet opnieuw ingeschreven . Ik bid alvast om wat meer uithoudingsvermogen om dit op te volgen.

Doke schreef op 10 februari 2016 om 22:54

Ik ervaar de goddelijke goedheid zo vaak als ik de tijd voor neem om dankbaar te zijn..Dankbaar dat onze Vader zo geduldig is met ons. Hij weet wat we nodig hebben en zal ik dan ook mezelf moeten dwingen om niet alleen te vragen maar ook zien waar ik mezelf kan aanbieden in zijn naam.Hij heeft het beloofd “Emmanuel”..Ik zal er zijn voor jou.. Mag ik dan ook voor Hem zijn?!

Stephanie schreef op 10 februari 2016 om 22:23

De oproep om naar de binnenkant te gaan is mooi. Ik wil vrede en rust vinden in mijn hart.

roselyne deman schreef op 10 februari 2016 om 22:13

40 dagen pas deze avond begonnen met een mooie dienst in de kerk voor het askruisje. Toen de takjes in volle vlam waren werd ik bang. Is het echt zo, van stof en as tot stof en as? En al die tijd er tussen, wat heb ik gedaan en vooral wat kan ik nog veel beter doen. God help me in deze tijd om veel dingen binnen in mij duidelijk te maken aub.
Morgen een nieuwe dag, zullen we het samen proberen?

claire schreef op 10 februari 2016 om 22:04

de geduldige GOD kijkt naar mij.
graag wil ik in mijn SCHATkamer rustig aanwezig blijven, in fijne en
onverwachte overrompelende momenten.
HEER ontferm u…ik ben zeker van U

Len schreef op 10 februari 2016 om 21:55

Wat is het ontroerend wanneer mensen geraakt worden en het open meedelen. Ook ik heb mijn verlangens. In deze veertigdagentijd, tijd van genade en barmhartigheid ,wil ik mij heel intens laten beminnen en Hem alles toevertrouwen wat er op mijn hart ligt. Zijn goedheid en trouw op mij laten inwerken en ik wil Hem beter kennen zodat ik Hem meer kan beminnen. Vader , ik ben Uw kind, dank u vader dat ik vertrouwelijk met U mag omgaan .laat mij niet rusten tot ik mij helemaal goed voel in Uw armen.

Hendrik-Jan schreef op 10 februari 2016 om 21:50

Stil gezeten in mijn binnenkamer na een mooie middagwandeling met een vriend. Samen oplopen en genieten van het moment van vriendschap en de zich opnieuw opende natuur. Wat goed om te ervaren dat God vriendelijk naar mij kijkt en als ik dat ook kan toelaten. Vervolgens heb ik de dingen voorgelegd: de mooie dingen van het moment en die dingen waarvan ik bespeur dat ze moeilijk zijn. Alleen al door dat toe te staan………dat geeft ruimte.

Jeanne schreef op 10 februari 2016 om 21:40

Heb naar deze 40-dagenretraite uitgekeken. Toch ben ik bang want 40dagen is wel een lange tijd om vol te houden met de voorgenomen voornemens.. Als ik dan in de stilte in mijn binnenkamer kan kijken dan voel ik een aanwezigheid die niet te beschrijven valt. Dit geeft mij de moed om er voor te gaan. Moeder Maria blijf aan mijn zijde en help mij trouw te blijven aan mijn voornemens. Zegen ons allen, dank met en voor mij de Heer voor de dag ons geschonken, het leven ons behouden en voor al de weldaden die we vandaag ontvangen hebben.
Zegen en bescherm ons deze nacho.

lenie schreef op 10 februari 2016 om 21:28

Aswoensdag,
we hebben in onze kerk een “vleugelaltaar” en aan het eind van de viering werd het altaar “dicht” gedaan
ik vond dit een mooi ritueel, een teken van: naar binnen keren ….. naar je “binnenste” kijken …. met Pasen gaat het altaar “weer open”!!

Godelieve schreef op 10 februari 2016 om 19:45

In de stilte, alleen, op de top van de berg, uitzien naar… verlangen U te ontmoeten, heel concreet maar ook en misschien vooral in mensen die dicht bij mij leven. Spreek, Heer, uw dienaar luistert… Zend uw Geest.

Danny verlie schreef op 10 februari 2016 om 17:56

Deze 40 dagen is een mooie tijd, ook een tijd om mijn onmacht mijn falen te herkennen en dat mag mijn zwakheid wordt mijn sterkte Mijn woestijn geen schuldgevoel alles mag er zijn alles verwelkomen om vooral die leegte het niet weten binnen te gaan en wachten Er zal zich iets nieuws aanmelden blijven wachten is de nieuwe hoop en verandering

Lutgarde schreef op 10 februari 2016 om 16:30

“De goddelijke Goedheid”, deze woorden vielen mij biezonder op. Vorige week installeerde ik een Maria-icoon op de kast met de bedoeling dat de Moeder Gods met mij de vasten doorloopt. Ik vraag haar mij te steunen in mijn voornemens: matigheid in eten, in de week geen wijn. In dit jaar van de barmhartigheid: lastige mensen verdragen,de sleutel van het verleden kunnen omdraaien. Kortom, aan mezelf werken uit liefde voor God. Bij het omdraaien van de icoon, die ik járen geleden in een abdij kocht,lees ik ‘ the Virgin of the Passion’ Athens, Byzanthine Museum(16th c.)

lilian schreef op 10 februari 2016 om 16:22

Het heeft mij geraakt dat ik Hem in mijn binnenkamer mag ontmoeten en Hem vertellen mag wat mij bezig houd.
Dat deze 40 dagen tijd ons veel zegen mag brengen.

agnes schreef op 10 februari 2016 om 12:43

Ik hoop dat de vluchtende,dolende mensen de schatkamer van hun ziel blijven voelen, want zonder die hoop kun je niet leven; Ik hoop dat er miljioenen engelen zullen neerdalen op de aarde om hun bij te staan in hun ellende;
Vanuit mijn schatkamer kan ik vandaag mijn volwassen kleinkinderen nabij zijn in deze onrustige tijd waar zij ook een deel van zijn:

Michel schreef op 10 februari 2016 om 10:59

Ik ben inderdaad even teruggetrokken en ervaar de vriendelijkheid van God door de relatie en verbondenheid met allen die mij liefhebben

Lieve schreef op 10 februari 2016 om 10:56

Ik kijk uit naar deze veertigdagentijd. Dit aanbod helpt mij om elke morgen bewust een stiltemoment in te bouwen, om de dag te starten met gebed.

alex schreef op 10 februari 2016 om 10:35

naar binnengaan om vervolgens weer de buitenwereld te betreden, rust en vrede, gelijkwaardigheid in liefde, vertrouwen in alles wat leeft en heeft geleefd, niets uitgezonderd, ik blijf volgen ♡

Lucia Wong schreef op 10 februari 2016 om 09:48

Almachtige Vader,
Schepper van al wat is .
Ik dank U voor deze dag , Aswoensdag.
De tijd dat voor ieder die u erkent en uw Zoon ,
Uw Welbeminde , vraagt ,als wij met Hem mogen
meelopen in de kracht van de Heilige Geest ,om ons
“zijn”te onderzoeken, en toe te geven waar wij misdaan hebben
en om vergeving vragen.
Laat ons toe Vader dit te doen in het volle vertrouwen, en in geloof
en hoop , de Liefde van U te verdiepen in ons en dat te delen met hen
die Uw liefde zo nodig hebben . Mijn Jezus , ik vertrouw op U. Amen.

Agnes schreef op 10 februari 2016 om 09:39

De schatkamer van je hart binnengaan. Er ontdekken dat God zoveel van je houdt. Dat maakt me gelukkig, blij en dankbaar.
Dank u God dat u met mij de weg ten leven wil gaan.

Jo Alders schreef op 10 februari 2016 om 08:56

Als ik me bewust word dat God vriendelijk naar me kijkt, voel ik ontroering, het raakt me, al weet ik niet waaraan het raakt. Die ontroering is tegelijk mijn schatkamer en het hele gebed bij me gebleven.

Henk Gadellaa schreef op 10 februari 2016 om 08:37

bidden in je binnenkamer, de innerlijke burcht waar H.Theresia van Avila over schrijft, is elke keer gelijk Elia in de grot gaan en wachten op het ruisen van de ziel. Wachten tot er onrust komt en deze met gebed uitzitten want in onrust is God niet. Zo leert men God te ervaren en als de ziel ruist dan naar buiten gaan/openstellen: Heer hier ben ik.

Anna schreef op 10 februari 2016 om 07:32

Volhouden?? Kleine Tip: laten we vooral kijken naar, en dankbaar zijn voor, de keren dat het wel lukt :-).

Linda schreef op 10 februari 2016 om 00:53

Ik breng mij voor de geest dat ik plaats neem voor God, die vriendelijk naar mij kijkt. Deze 40 dagen zullen ook voor mij een tijd van inkeer zijn. Ook ik wil dit volhouden. Ik wil ook vaker die kamer binnengaan. God is er altijd voor mij en heeft mij altijd in alles geholpen. Ik heb hem nu ook weer zo hard nodig en weet dat ik het niet alleen aan zal kunnen. Ik zie het ook in als een tijd voor een grondige poetsbeurt. Vader blijft u naast ons allen staan en dat wij alles in uw handen mogen leggen. Dank u Vader

Els schreef op 10 februari 2016 om 00:47

Het was een prachtige en pijnlijke ervaring, voor iemand als ik die al bijna een jaar aan huis gekluisterd is en weinig tot geen contact met de buitenwereld heeft behalve via de sociale media was vooral het me voor de geest halen dat er liefdevol op me neer gekeken wordt vanaf de hemelse troon prachtig en pijnlijk tegelijk. Even, heel even maar hoefde ik me niet sterk te houden had ik het gevoel gezien te worden en er te mogen zijn zoals ik ben met al mijn beperkingen en onvolkomenheden, Dank daarvoor

Brittannië m schreef op 10 februari 2016 om 00:19

Lieve Jezus wilt u mij helpen om te vasten? Om nader tot U te komen. Om mijn gebed kracht bij te zetten. Om te boeten voor mijn zonden en/of die van anderen. Om me meer los te maken van de zwaartekracht. Vasten met eten..sober..vasten met roken..minder. Dankuwel lieve Heer. Mijn Redder. Dank voor uw Liefde en Aanwezigheid. ♡ Amen

ChrisTine schreef op 9 februari 2016 om 23:37

Met ieder van jullie : Lieve, Jan, Anneke, Anamaria, Ingrid, … verbonden in geloof en in gebed.; dat deze tijd ons allemaal mag inspireren om steeds meer mens te worden naar Gods hart.

mabo schreef op 9 februari 2016 om 23:20

Graag wil ik er serieus aan beginnen maar ik heb er zeer veel moeite mee … vooral net nu staat er ook God was zijn volk nabij in de woestijn ze ondervonden zijn hulp … nu zijn er zoveel mensen op de vlucht die soms doelloos rondlopen en geen uitzicht zien … dan denk ik … waar is God nu aanwezig op deze wereld … heeft Hij dat nu zo gewild … kan Hij daarmee leven dat zijn wereld er nu zo uit ziet … vraag toch een gebed en steun aan allen om het vol te houden …

Albertha schreef op 9 februari 2016 om 22:52

40-dagentijd is voor mij een tijd van bezinning. Fijn dat ik hierover vanmorgen in onze christelijke. regionale krant over het ignatiaans bidden las.
Dit zal me zeker helpen. Proberen om sober deze 40 dagen te leven dus zonder tussendoortjes, koek, snoep en alcohol.

Bernard schreef op 9 februari 2016 om 22:48

Beetje gelezen, en stil voor God gezeten. Er gebeurt niet zoveel. Het is goed zo. Dat woord ‘schatkamer’ is betekenisvol. Ieder mens draagt een schat in zich, ik ook. Je afzonderen om eruit te putten – al is het maar dit besef tot me door te laten dringen…
Ja, ik ben mee, op weg!

Hans schreef op 9 februari 2016 om 22:46

Het is goed om in stilte bij God te zijn..van Hem alleen is mijn verwachting…

Anamaria Torfs schreef op 9 februari 2016 om 21:42

Veertigdagentijd…De vastentijd wordt een zinrijk gebeuren als we…
Onze liefde delen met wie het te kort heeft.
Attent zijn voor wie het moeilijk heeft.
Trouw nabij blijven wie geen vriendschap ervaart…
Want …JEZUS brengt de armen op een rechte spoor.Hij leert hen…zijn weg.

Anneke schreef op 9 februari 2016 om 21:33

Ik ga heel bewust deze Veertigdagentijd in. Ik hoop dat ik de discipline zal kunnen opbrengen om het vol te houden. Ik ben namelijk zo’n zwakkeling, de verleidingen zijn zo groot, de hele dag, om je heen. Ik wil deze tijd matig zijn met eten en drinken, niet snoepen en geen alcohol gebruiken…Ik zal hier af en toe om steun vragen…

Jan schreef op 9 februari 2016 om 21:01

Het doet deugd de dag te kunnen overdenken. He is fijn tijd te kunnen maken voor ……… tips

Lieve schreef op 9 februari 2016 om 20:39

Met moed er aan begonnen. Gevraagd om het te blijven volhouden:40 dagen is lang en de binnenkamer soms moeilijk bereikbaar. Maar ik ontdekte meteen dat het ‘mijn schatkamer’ is en ik heb in mijn leven veel gekregen , soms verbazend en onverdiend. Ik weet dat die schatten daar zijn, maar ga ik vaak genoeg in die kamer binnen? Als ik er binnenga, zie ik die schatten daar wel aanwezig? Het is zo vanzelfsprekend dat ik ze niet meer zie… Tijd voor een grondige poetsbeurt, een lenteschoonmaak, kortom een veertigdagentijd.