Gastenboek

Luís Weel schreef op 15 februari 2016 om 22:35

Zoals de regen de aarde bevrucht en haar sporen nalaat en alles verandert….Wat een prachtig beeld om een idee te krijgen hoe God bezig is. God aan het werk, het resultaat zal er zijn. De droogte van het hart maakt me soms hard en ontoegankelijk om de aarde van mijn bestaan open te maken. Soms valt er regen in de woestijn. Dan is binnen twee dagen alles groen. De droogte komt en alles verdort. Boeren planten soms 3 keer en verliezen alles door de droogte. Toch blijven ze doorgaan, standvastig en vol vertrouwen vechtend, wachtend op een nieuwe toekomst na El Nîno. Ik zit in de droogte en moet vertrouwen. dat eens Zijn woord vrucht zal dragen

Laura schreef op 15 februari 2016 om 21:29

“God werkt en zwoegt in heel zijn schepping en in mensen afzonderlijk als een bron van onophoudelijke liefde”. Vandaag voel ik de kracht van God in mij, de onophoudelijke liefde. Hij heeft geduld met mij en zo probeer ik ook geduld te hebben met mijn geliefden. Eindeloos geduld en onvoorwaardelijke liefde. Wat een geluk om dit te mogen voelen!

lilian schreef op 15 februari 2016 om 17:35

telkens opnieuw genade ondanks al mijn fouten ook als ik mij aan Hem niet durf toe te vertrouwen. Ik ervaar dat Hij voor mij aanwezig is .dat Hij barmhartig is en vol liefde. Een cadeau. Ik dank voor deze retraite die mij helpt.

marlo schreef op 15 februari 2016 om 17:21

De sneeuw en regen doen me vaak mopperen. Door deze tekst kan ik zien dat het nodig is dat Alles er is. Soms kan iets voeding zijn voor volgende dingen. De zaden, het brood, de woorden, de liefde. Dank u dat dit nu helderder is en dat ik ook letterlijk meer licht kon laten binnenkomen. Vertrouwen op de Eindeloze Liefde – het is soms zo moeilijk. Het helpt mij te weten dat we hier met zijn allen al biddend werken aan het voortzetten van die Liefde en het delen van warmte. God wilt U mij helpen te blijven zoeken, te blijven doen en te blijven delen in Liefde. Dank U.

Chantal schreef op 15 februari 2016 om 16:38

De Bijbeltekst van de dag, Jesaja ? Ik zoek mijn weg om deze Bijbeltekst te vinden op internet. See you

Vanderschueren Rosa schreef op 15 februari 2016 om 16:23

ik weet niet goed hoe ik moet bidden, in die drukke onzekere tijden .
ik ben daarom dankbaar voor de hulp die ik langs u krijgt. De tekst van psalm 118 ,8 heb ik gebeden, zoals ik in uw tekst vond en voel me dat ik zo met uw hulp op weg kan gaan, naar mijn innerlijke kern om Hem, de Onnoembare daar te ontmoeten en daar de kracht te vinden om geduldig te zijn in de liefde
R VDS

Lilly schreef op 15 februari 2016 om 14:18

Deze woorden van Jesaja ,klinken mij hoopvol en troostvol in de oren ,, uiteindelijk zal alles wel weer goed komen . Laten wij daar maar op hopen en vertrouwen ! Lilly

E.M. schreef op 15 februari 2016 om 12:34

Nu lig ik hier in het ziekenhuis en denk aan al die niet geholpen kunnen worden en in stilte zonder iemand om hun heen om samen te bidden .
dank U Heer .

Jeanne schreef op 15 februari 2016 om 12:08

Het doet deugd als iemand je liefdevol aanspreekt, ben dan blij en ook dankbaar.
Ben ook dankbaar dat Gods barmhartigheid eindeloos en gratis is. Heb dit al dikwijls moge ondervinden.
Telkens als ik het verzoenings sacrament heb ontvangen, Dan voel ik zóveel in mijn hart, dankbaarheid, blijdschap, vrede en rust. Ik ben dankbaar dat onze almachtige en barmhartige God ons dit allemaal geeft, gratis.
Moge andere mensen ook die vreugde en blijdschap ondervinden nadat ze in reinheid terug kunnen blikken naar de Vader die op ons neerkijkt. Hij deelt met ons die ongekende vreugde die wij ook gratis erbij krijgen.
Aan allen nog een inspirerende retraite gewenst.

madeleine schreef op 15 februari 2016 om 11:59

DANK U HEER VOOR DE EINDELOZE LIEFDE ,TELKENS MAG IK WEER OPNIEUW BEGINNEN DOOR U EINDELOOS GEDULD EN GOEDHEID. MAAK ME MEER EN MEER BEWUSTER DAT IK MAG LEVEN IN DE STRALING VAN U LIEFDE. HELP ME DE KERN TE VINDEN IN MEZELF WAARUIT IK LEVEN KAN .WANT GIJ ZIJT MET MIJ BEGONNEN BRENG HET TOT EEN GOED EINDE.

Roselyne schreef op 15 februari 2016 om 08:11

Een cadeau voor mij? Van wie? Hoe ga ik daarmee om?
Moeilijk als je vol ergernissen zit tegenover je naasten toch?
Bidden doe ik elke dag en doet me goed maar verder raak ik niet? Als God mij helpt is dat het cadeau?

e.harland-hazebroek schreef op 14 februari 2016 om 23:52

Het werd laat, maar zoals de Paus de H.Mis opdraagt, de consecratie:: het is zo inspirerend. Ik hoop zijn woorden en zijn houding in mij door te laten werken. Ik bid graag voor hem zoals hij vraagt.

Luís Weel schreef op 14 februari 2016 om 23:32

Heer, U kent mij en doorgrondt mij. U kent mijn zitten en opstaan. U kent van verre mijn gedachten. Van mijn gaan en komen kent u mijn maat. U bent vertrouwd met al mijn gangen.
Zelfs als ik me niet laat kennen en probeer te zijn als Adam die zich in het struikgewas verbergt om niet gezien te worden, roept U mij naar U toe om me weer op weg te zetten naar U toe.
Barmhartige Heer, genadige God

LK schreef op 14 februari 2016 om 23:32

Sinds een half jaar heb ik een vervelende hardnekkige huidziekte gekregen. Ik moet nu wat rustiger aan doen en het is prachtig dit mee te maken in de vastentijd. Er is niets mooiers dan het denkbeeldig terugtrekken naar de woestijn in navolging van Christus om genezing te zoeken door Christus. ik voel sterk dat de nodige genezing en reiniging eigenlijk meer op de geestelijk vlakte is dan op mijn huid zelf. ik ben heel dankbaar voor deze ziekte omdat die aanleiding was voor die heerlijke “woestijn ervaring” die ik telkens krijgen mag wanneer ik me terugtrek en bid.
Alleen zie ik veel lotgenoten van me die in dezelfde woestijn vertoeven. Zij zijn daar niet vrijwillig gekomen en beleven een ware hel door hun huidklachten. Ik bid dat Christus ook hen hetzelfde cadeau zal schenken. Ik bid dat ze open zullen staan voor de liefde van Christus.

birgitta m schreef op 14 februari 2016 om 23:30

Lieve Jezus, hier sta ik voor U in al mijn naaktheid. Ik kom mezelf erg tegen. Ik heb nu 5 dagen soort van gevast. Veel droog brood (lekker) groentesoep (ook lekker) enz. En wat minder roken. Dus niet maar klakkeloos eten en roken. Nu ben ik ben geïrriteerd. Dat valt me tegen. Help me hier overheen te komen. Geduld te hebben, door te zetten. Dank U Jezus. Amen

birgitta m schreef op 14 februari 2016 om 23:21

vandaag merkte ik weer hoe God spreekt tot mij door de mens. Ik maakte me zorgen om iemand die te mager is. Iemand anders wou na de kerk met mij naar een Indische winkel. Ik niet. Later bleek dat in die winkel de oplossing voor het eerste probleem lag…indische pindas die het zorgenkind heerlijk en onweerstaanbaar vindt…had ik maar geluisterd met de oren van het geloof. Dan had ik ze nu al in huis gehad. Dank U Jezus, nu zal ik alsnog naar die winkel gaan, Help mij te luisteren naar uw wijsheid. Amen

claire schreef op 14 februari 2016 om 23:14

“GIJ “zijt mijn geliefde…
trouwe GOD, zo vaak laat ik me in de war brengen door de duivel…
GIJ wacht op mij totdat ik zwijg en luister.
ik wil U ook graag mijn GELIEFDE noemen en weten.

Lieve schreef op 14 februari 2016 om 21:57

Prachtig gekozen tekst van Jesaja! – Woorden van liefde, van waardering zijn als weldoende regen: ze dringen door en maken sterk en vruchtbaar om hetzelfde te doen bij de anderen. We hebben dat immers zelf ondervonden. Ik denk dat eenzelfde effect tot stand komt als men echt begint te beseffen dat de barmhartigheid van de Heer niet zomaar een abstract begrip is, maar dat ze echt elke mens betreft en voedt. Ik denk dat dat weten en me daardoor laten doordringen hetzelfde effect heeft als die levengevende regen bij Jesaja: dat we zelf barmhartiger worden, met meer begrip, meer geneigd tot vergeving.

roos schreef op 14 februari 2016 om 21:34

Gods barmhartigheid, zijn Liefde ook voor mij, dringt zo weinig door ts het drukke van de dag. Alledaagse dingen slorpen me zo op…. Heer U bent barmhartig, vergeef me mijn lauwheid. Moge deze retraite me weer nieuw maken naar Pasen toe.

Geert schreef op 14 februari 2016 om 19:39

Ik dank u Heer dat U bij ons bent, elke dag van ons leven en ons (mij) helpt de verleidingen te weerstaan.
Het valt niet altijd mee om voldoende weerstand te bieden en zijn er soms momenten dat het misgaat en ik struikel.
Dankbaar ben ik in dergelijke situaties dat U ooit gezegd heeft, In psalm 103 “Hij neemt onze zonden van ons af en doet ze zo ver weg dat wij het niet kunnen peilen. Eigenlijk net zo ver als het oosten van het westen verwijderd is.
En dit alles is tot stand gekomen door het leiden en sterven van JEZUS CHRISTUS die alles voor ons aan het kruis op zich heeft genomen! IK prijs en dank de Hem daarvoor.

Godelieve schreef op 14 februari 2016 om 19:38

Deze namiddag een woord als een proficiat.Ik kan er alleen maar heel dankbaar om zijn, in het bewustzijn dat ik die talenten niet uit mezelf heb, maar gratis gekregen. En die dankbaarheid duurt voort, heel diep in mij. Eigenlijk zijn er geen woorden voor. Het is eerder een levenshouding. Het roept mij ook op om op mijn beurt woorden van liefde te spreken eerst en vooral tot mijn huisgenoten, maar ook tot ieder die ik “toevallig” ontmoet. Ik reken daarvoor op Gods hulp, op zijn inspiratie.

Nikolaas Sintobin schreef op 14 februari 2016 om 17:09

De vertaling die wij gebruikt hebben is die van Huub Oosterhuis.

ank schreef op 14 februari 2016 om 16:54

wat mooi , al een tijdje ben ik bezig met de tekst ‘ leid mij in uw waarheid’ wat dit wil zeggen werd me niet duidelijk.
maar nu lees ik , proef a.h.w. de tekst en laat het in je door klinken ,ik zou haast zeggen ‘liever zonder woorden
want het is zoveel meer, dank u voor dit mooie gebed.

Robertus schreef op 14 februari 2016 om 16:14

Bij mij staat bij Psalm 103.8 : “barmhartig de HEER en genadig, geduldig en in liefde groot.” . Hoewel dat zeker – ook op mij – van toepassing is, zou ik toch ook willen vernemen waar het bij u geschrevene bij welke Psalm te vinden is.
Ook is voor mij heel zinvol het geschrevene onder Ps. 103.9 : “Hij blijft ons niet altijd schulden verwijten, Hij staat niet voor eeuwig op zijn wraak.”. Overigens stuit en stoot ik daarop ook in het Onze Vader…

lilian schreef op 14 februari 2016 om 15:16

Woestijn de plaats waar je jezelf tegenkomt. waar alles in de war is. Het moment dat je ,je vast moet houden aan je geloof. Tot de Vader bidden en Hem aanroepen om hulp . Heer ik laat de gedachten over de verleidingen gaan die mij
dwarszitten en mijn gebeden verstoren en vraag U om kracht.

rudi schreef op 14 februari 2016 om 15:11

Lieve God,
U hebt me al zoveel gesteund in mijn beproevingen doorheen de jaren.
U nam alle pijn en verdriet weg en steeds kwamen er mooie bloemen in de plaats.
Steeds wist ik dat U een plan had voor mij.
Zonder U is er voor mij geen hoop, met U is voor mij leven, door U is er voor mij genade.
Ik dank U voor alles.

Margaret schreef op 14 februari 2016 om 13:15

Bij U is de woestijn geen woestijn mer, ruw , droog, eenzam. U bekleed mijn naktheid, vulled mijn kleinheid en quwetsbarhijd eenzamheid met U zachtheid en liefde. Dank U heer en staa allen bij die in de woestijn verdwaald raken.

Lutgarde schreef op 14 februari 2016 om 12:32

De vasten is nog maar pas begonnen en vol goede moed schreef ik mijn voornemens neer. In de week, als ik alleen ben, kan ik bidden, mijn vastenretraîte doen, geen probleem. Maar in het weekend als er medebewoners zijn, komt de ‘ arglistige’ de vrede verstoren. Ongeduld, wrevel, liggen op de loer. Ik leer weer maar eens dat ik niet te hoog van de toren moet blazen. Genadige Goedheid, kom mij te hulp, ik ben er nog lang niet en ik laat ook te vlug de moed zakken! Lieve Moeder Maria, vraag voor mij wat meer optimisme voor het weekend!

Monique schreef op 14 februari 2016 om 12:03

Eindeloos geduldige liefde.
Dat alle deelnemers datzelfde betrachten,schept een band..
Het doet deugd dat samenzijn te mogen ervaren.

ermelinda schreef op 14 februari 2016 om 11:14

“Woestijn: soberheid, het leven in zijn naaktheid, zonder versiering, zonder afleiding. De plaats waar je jezelf tegenkomt, in al je kleinheid en je kwetsbaarheid. ”
Ik worstel met ‘verleidingen’, het woord op zich al doet de vraag rijzen: wat valt onder de noemer ‘verleidingen’? Is het een verleiding als ik eet wanneer ik honger heb? Hoe kan een mens in al zijn kleinheid hierin onderscheid ontdekken?
Heer, help me, wees mijn gids, dank U amen

agnes schreef op 14 februari 2016 om 11:04

Door in dit gastenboek te schrijven voel ik mij verbonden met de anderen.
ik durf niet vragen ,God help mij Jou te vinden. Verlang ik dit üel echt . Durf ik wel de woestijn ingaan of laat ik mij verleiden met de zoete verleidingen van de wereld. Ik voel mij nog ver verwijderd van het Goddelijk Wezen. Het blijft nog abstract of niet mogelijk.
Dank, duizendmaal dank voor deze retraite.

E.M. schreef op 14 februari 2016 om 10:21

Heel alleen geen om mij heen.
Daar is Zijn liefde voor jou ,
die Hij door Zijn leven geven wou.
In de stilte van je hart,
is een plaatsje voor Hem apart.
Zonder Zijn liefde is er geen vrienschap meer.
Vriendschap en liefde komt recht van de Heer.

birgitta m schreef op 14 februari 2016 om 00:33

Inkeer. Stille plek. Even naar God, los van de zwaartekracht. me openstellen voor Hem die zo van mij houdt. wordt nederig van die onmetelijk geduldige liefde die op mij wacht. Ik zal Hem danken voor zijn gaven. Ik zal Hem smeken om zegen voor de wereld, om vrede, voor de gezinnen, voor bekeringen. voor roepingen. o mijn rugtas omhoog zit zo vol. ik wil alles. dat wij allen een zijn in Hem. Amen

Cathleen schreef op 13 februari 2016 om 23:42

God zei in een profetie tegen mij vandaag, tijdens een retraite, dat Hij mijn dorst zou lessen en een bron van levend water diep in mij zou laten opborrelen. Dat vind ik goed nieuws.

Rita Blaauw schreef op 13 februari 2016 om 22:49

In de woestijntijd van mijn leven, heb ik niet alleen gescholen bij de Heer, maar ook voor mijzelf
leren luisteren. Voor die tijd luisterde ik ook….maar naar anderen, alsmede voor anderen (beroep-kwestie). In die “woestijn” was God mijn enige overlevingskracht, alsmede die van de engelen in mensengedaanten, die bij oases klaar stonden om mij verder te brengen.
Het Godsvertrouwen is daardoor nog dieper geworteld en het luisteren nog intenser.
Maar het wordt moeilijker om de stilte daarvoor te vinden om het te verstaan, c.q. te doen.
Want de “stilte” van de woestijn is anders dan de stilte van het hart.
En daar moeten geloof, hoop en liefde toch gebeuren.

Antonius schreef op 13 februari 2016 om 22:21

Ja ik ben op de proef gesteld. En ben erin getrapt. Vervelend kwestie. Dat ik niet door kan gaan met de retraite. En ook pas ik op twee kleintjes. Niet makkelijk. Ik blijf wel bidden ik vraag de heilige geest mij hierbij te helpen in deze moeilijke tijd. Gaat niet om de ki’ds

Chanthal schreef op 13 februari 2016 om 22:15

God was er voor mij vandaag. Ik sprak tot hem dat ik vaker tot Hem wilde komen en meteen daarna las ik het Bijbelfragment van vandaag. Het had zo moeten zijn. Dank U wel!

mabo schreef op 13 februari 2016 om 21:52

God die ons als zijn bruid ziet … en hoe ik dat ervaar … dit is zeer moeilijk te vatten … maar ook in een koppel zijn bruid en bruidegom soms ver verwijdert van hun eerste begin dat ze alles voor elkaar zouden betekenen … we zijn ook veel bezig met eigen zaken en zijn soms zeer ver verwijdert van elkaar … dan moeten we ook regelmatig eens terug denken aan vroeger … meestal gebeurd dat als er iets ernstig gebeurd in de omgeving met koppels ..; zo zie je maar alle relaties vragen inkeer en moet men zich herpakken …

marlo schreef op 13 februari 2016 om 19:00

De woestijn – de duisternis – de leegte. Alles is er – maar ook Uw roep om te luisteren naar U. U roept mij tot U en blijft Uw eeuwige Liefde tonen. Laat mij mijn oren en ogen openen om Uw roep niet te missen.
Mag ik Uw Liefde en Licht weer ervaren en dan weer dankbaarder en gelukkiger zijn met alles wat er wel is.
Dank U voor Uw geduld en Uw eindeloze Liefde.

Margaret schreef op 13 februari 2016 om 18:37

Heel graag laat ik myna the wustijn locken. Speek to me my Lord and i will be content. My hart will be Overflowing with gratitude .

Karel maseland schreef op 13 februari 2016 om 18:15

Punt nummer 2 bezorgt mij al moeilijkheden. Door de loop van de eeuwen heen werd er een godsbeeld gemaakt dat paste in de tijd. Een godsbeeld gemaakt naar beeld en gelijkenis van de mens van de tijd waarin die mens leeft. En nu moet ik denken aan vriendelijke ogen die op mij neerkijken. De ogen van welk godsbeeld? Ik kan en wil mij geen beeld maken van God die ik nauwelijks of bijna helemaal niet ken. Waarvan ik wel geloof dat Die bestaat, dat Die is. waarvan ik denk dat Die volmaakte liefde is en daarom alleen maar bemind kan worden door mensen die bewust gekozen hebben Hem te beminnen.

Roselyne schreef op 13 februari 2016 om 17:48

Hoe kan ik zijn bruid zijn als ik meer vraag dan dank?
Morgen het evangelie goed beluisteren en horen hoe ik misschien beter kan.

Luís Weel schreef op 13 februari 2016 om 17:47

Soms voel ik me als Elias die op de vlucht ging naar de woestijn en daar voedsel en water kreeg van een engel om hem te sterken op zijn tocht. Ik voel dat het tot nu toe de Almachtige en Barmhartige was die me door alle omstandigheden heen van het leven toch altijd gezegend en bewaard heeft. Vandaar mijn dankbaarheid en vertrouwen dat alles goed komt ondanks mijn tweeslachtigheid. Aan bekoringen heeft het nooit ontbroken. Soms maakt me dat opstandig. Ik bid: Engel van God die mijn bewaarder bent, verlicht en leid me op het pad naar u toe.

Thea schreef op 13 februari 2016 om 16:23

Je hebt me via, een mens, me naar je toe gedreven, door je gelaat van barmhartigheid te tonen Heer.
Dank aan allen, die je me op mijn weg heb doen ontmoeten en nog zult doen ontmoeten.
“Men is gehandicapt zolang men geen welwillendheid (= bienveillance) ervaart, zonder grenzen voor de andere” zegt Matthieu Ricard in het boek “”Trois amis en quête de sagesse”
Dank Heer voor al het mooie in het leven en vooral voor de innerlijke vrede en vreugde

Lilly schreef op 13 februari 2016 om 15:53

Wat is het toch wonderlijk , als je door de woestijn van het leven moet gaan , en dat moeten we allemaal op zijn tijd ,dat we dan de Heer kunnen ontmoeten, als je het wilt zien tenminste .!Dan zij we nooit alleen , maar ik zou me nooit zijn bruid durven noemen , dat laat ik maar aan de Ander over , enige bescheidenheid past ons wel !Lilly

Veerle schreef op 13 februari 2016 om 14:25

Veertig dagen versoberen, en toch worden we uitgenodigd om deze tijd als een unieke kans te zien om naar mensen te gaan en onze zekerheden voor hen open te stellen, of op onze beurt erdoor te worden versterkt door andere mensen:
zekerheid om te geloven, zekerheid om te vertrouwen op God, zekerheid om te vragen om vergiffenis en te mogen herbeginnen,… Ik wens elke mens deze zekerheden toe, in deze vastentijd. Dat deze tijd vruchtbaar mag zijn en ons omvormt tot dankbare mensen.

a.v. schreef op 13 februari 2016 om 14:10

Jezus, met u wil ik in de woestijn zijn, in de stilte. U ontmoeten, bij U verwijlen…
Jij bent beproefd geweest in de woestijn, maar hebt er ook de Geest ontvangen.
Met Uw Vader kon je dan op weg gaan om uw boodschap van liefde te brengen aan zovele mensen:
de zwakken, de zieken, .
Genees ook mij Heer.
Geef mij en allen die u zoeken Uw vrede.

Hendrik schreef op 13 februari 2016 om 12:02

Waarom is er nog zo veel verdriet en angst op de wereld? Ooit schreef iemand een boek over het verdriet van België. Kan er dan geen vreugdevol boek geschreven worden over Belgiê en ook in de wereld?
Ook is er nog zo veel oorlog in de wereld. Kan er dan geen vrede worden in de wereld?
Met de Heer kan dit wel, als je echt geloof in Hem en er voor openstaat. Ook de leiders van de volkeren moeten zich overgeven aan de Heer, aan de ene God, die vrede wil.

E.M. schreef op 13 februari 2016 om 11:56

Met dank aan Maria deie deze nacht bij mij was ,
en met met mij mijn been ontlas .
Van veel ongerechtigheid!
waar ik al langer aanlijd.
Nog niet alles is gebeurd ,
doch daarom niet getreurt ,
Met Maria aan mijn zij !
keert spoedig het getij.
Mijn vertrouwen in de Moeder zoet,
is welk een mens doet immer goed.
Dank aan Jezus en Maria Amen

e Maria schreef op 13 februari 2016 om 11:41

Hoe graag zou ik met Jezus en Maria door de Woestijn van Israel wandelen! om in hun nabijheid te ervaren waar Jezus gelopen heeft samen met Maria en St Jozef op het ezeltje .
Kan mij zo voorstellen ouders samen op de vlucht,ook nu zijn er mensen op de vlucht voor de geweldenaren van deze wereld.
Mogen zij veilig de have en bescherming vinden bij Jezus en Maria Amen