Gastenboek

Gerda schreef op 21 februari 2016 om 18:57

Met 2 voeten op de grond staan en dan nog stralen is bijzonder. Wie is genoeg mens en toch ook onthecht? en tegelijk verbonden met God? Weinigen zijn. Maar heel veel mensen doen hun best. En ik geloof dat God ons ter hulp komt. Zo kan liefde leven en mensen kunnen ontwaken. In ’t leven staan met wakkere heldere ogen en met een hart als koekebrood.

Nel schreef op 21 februari 2016 om 18:13

ik moet nog heel erg wennen, ik wil blijven oefenen om Jezus te zoeken in mijn hart. Ik ben blij met de tips

Luís Weel schreef op 21 februari 2016 om 17:55

Jezus bad: “Heer, laat deze kelk aan mij voorbij gaan, maar niet mijn wil, maar uw wil geschiede.”..Het spreekwoord zegt: “De mens wikt en God beschikt”. In het leven lopen de dingen lang niet altijd zoals wij het willen. Hoe daarmee om te gaan? Het kunnen aanvaarden als je een ernstig verlies leidt zonder verbitterd te blijven en je af te keren van God? Soms vraag je het jezelf af: “Waarom zijn de wereld, de mensen en ook ikzelf, zoals het er toe gaat?” God wil ons op onze levenstocht naar het paradijs brengen, Hij nodigt uit: Blijf in mij, ik blijf in u. Dan komt het goed. Gemakkelijk is dit niet. Op het kruis beklaagt ook Jezus zich: “Mijn god, waarom heb je mij verlaten?” Het kwaad in de wereld is misschien noodzakelijk, omdat we alleen via dit gegeven kunnen beseffen wat werkelijk goed is en ons daarvoor inzetten.

claire schreef op 21 februari 2016 om 17:07

durf ik met jezus de berg op?
ik wil heel graag… en mijn leven openen voor de vader MIJN VADER
ik weet… ik ben uw geliefd KIND , onder uw liefhebbende blik…
nooit ben ik alleen… ik geloof , ik vrtrouw u …wees mij genadig.

Lieve schreef op 21 februari 2016 om 17:00

Bij de suggestie of ik mensen ken waar ik de verbondenheid met de Heer duidelijk zichtbaar wordt, kan ik spontaan ja zeggen. Toevallig werd ik kort geleden tweemaal daarvan getuige, tweemaal tijdens een voordracht. De eerste spreker was in het begin gewoon zakelijk, academisch, moest vaak zijn blad inkijken. Na de pauze was er mogelijkheid tot vragen stellen, die hij duidelijk en persoonlijk behandelde. Maar bij een bepaalde vraag hoorde men duidelijk een irritatie, zelfs wat bitsig. Maar plots zweeg hij even, pauseerde enkele ogenblikken en hernam zijn antwoord. Maar het was alsof er iemand anders voor ons stond, met een ander gezicht, andere gebaren een andere stem. Hij antwoordde vanuit zijn persoonlijk geloof en er ging een warmte, een bezieling, een overtuiging van hem uit die ons diep raakte en aansprak . Hij was op dat moment een ander mens, een diepgelovig mens die dat met vreugde liet zien. Hij droeg daarbij geen glanzend witte gewaden lijk op de Taborberg. – Ongeveer een week later zag en voelde ongeveer hetzelfde bij een tweede spreker, hetzelfde en toch weer anders. Ik denk dat het aan iedereen kan overkomen die met vreugde over zijn geloof getuigt.

Lilly schreef op 21 februari 2016 om 16:24

Inderdaad , er zijn mensen ,waarbij de verbondenheid met de Heer , vanzelf uitstraalt . Zoiets heet een charisma ., zoals bv. Moeder Teresa had , die zoveel mensen kon inspireren en nog .Zij dienen ons als voorbeeld ,want wat ik er zelf soms van bak ? Dat laat ik maar ter beoordeling aan de Heer zelf over . IK doe mijn best , en poog te bidden , maar ook dat is soms moeilijk . IK hoop ,dat de Heer met mijn pogingen genoegen wil nemen , het is geen gemakzucht. Heer, kom mij te hulp ! Lilly

Elisabeth schreef op 21 februari 2016 om 16:08

zat een foutje in

De grote boom.

Als ik door het raam ,naar die grote boom.
Hij was eerst een zaadje,nu een grote boom.
Zo is het ook in het leven,
dat is soms net een droom.
Wij waren eerst ook een zaadje,
en nu die grote boom.
Net als die boom dragen wij ook vruchten :
de Goede en de kwade.
Die soms in je leven verder gaat.
Daarom bid ik telkens weer !
verlos ons van het kwade Heer.

lisette schreef op 21 februari 2016 om 14:58

Ja ik ken mensen die zichtbaar verbonden zijn met God. Dankbaar om hun voorbeeld. Hoe, is moeilijk te beschrijven. Ze geven een vorm van rust door. Hun oprecht geloof is aanstekelijk en mooi.

Wat gebeurt er met mij als ik bid. Dat is elke dag anders. De Vader Zoon en Heilige Geest geven me meestal moed, dus ik word wat moediger. Vrede, ze geven me rust. Vergeving, na spijt krijg ik telkens vergeving, zo kan ik zelf weer beter vergeven. Zijn woorden zijn mijn wegwijzers. Als ik verloren loop, als ik te zelfzeker word.

Zou er uitstraling van mij uit gaan. De kleinkinderen kijken raar als ze moeke zien bidden. Wat ik gekregen heb van ouders en schoonouders geestelijke, probeer ik door te geven.
In daden laten zien dat het God is die me leid. Die liefde van Hem doorgeven, ik hoop het. Heer laat me Uw barmachtigheid uitstralen. Blijf me nabij zonder U ben ik niets.

Vandaag het geluk gehad om een mooie eucharistie te kunnen bijwonen. Een zin sprak me aan. Ga van je berg af terug tussen het volk. Vader ik kom zo graag schuilen bij U, sta me bij om ook werkelijk iets van jou rijk op te bouwen naar Uw wil en niet de mijne.
Amen.

lilian schreef op 21 februari 2016 om 14:39

Verbonden zijn met U voel ik als ik tot U bid. Het ontroert mij als ik tijdens mijn gebed uw nabijheid mag voelen. U bent er wel al zie ik U niet. Deze gedachte geeft mij troost. Wil het bidden niet lukken dan zeg ik tot U ,Heer ik kom bij U verpozen, help mij om te bidden.

agnes schreef op 21 februari 2016 om 11:32

Ik voel mij tekort komen. Ik kan Jou niet voelen. Jij bent onzichtbaar en onvoelbaar.
Zo sta ik vóór Jou en wacht. Uw wil geschiede Eindeloze geduldige Liefde.
Strooi uw Liefde over de aarde aub amen

Nikolaas Sintobin schreef op 21 februari 2016 om 09:05

Ik besef hoe de kracht van de bekoring.
-Plaats: Gedachten
-Hulpmiddel: – gedachten, verlangen naar… handen – mond – voeten…
-Doel: iets doen waarvan waar achteraf zeg: was dit wel nodig…
-Pijn: ik weet dat ik in Jezus tegenwoordigheid handel of spreek en toch do Het wordt een hellend vlak.
-Gevolg: spijt ledigheid, afkeer van jezelf.
-Reflexie: Met de duivel ga je niet in gesprek
Het teken in deze dagen de woorden en teksten die ik lees, het samen bidden de Lectio. Het besef groeit in het besef dat Gij, naar mij op zoek zijt voor ik jou zoek. Gij weet wat ik echt nodig heb, alvorens ik het uitsprak.
Ps 72,11: Alle heersers ( in mij ) brengen hem hulde, alle volken ‘ al mijn ‘ikjes’ zijn hem onderhorig. Dit is mijn groot verlangen. ‘Ikjes’ het ego, zie ik als geheugen verstand en wil, en wat nog allemaal moet er Hem onderhorig zijn. Deze tekst val mij steeds op als ik deze psalm zing.
Cilia

Bernadette schreef op 21 februari 2016 om 08:52

Deze veertigdagenretraite, is een mooie kans om in alle stilte God nabij te komen.
Met mijn vragen om inzicht, en het uit handen mogen geven waar ik me zorgen over maak.
Zo, kan ik mijn dag hoopvol en dankbaar beginnen.
Dankbaarheid, geeft ogen aan het hart en warmte aan de woorden.

Birgitta m schreef op 21 februari 2016 om 01:09

Lieve Jezus ♡ ik heb soms moeite met uw wil. Dan vind ik niet dat t goed gaat. Maar uiteindelijk wil ik me voegen naar uw wil. Want U bent de bron van de Liefde aan U alleen kan ik mijn leven t overtroffen
Zegen mijn kleine meid. Amen

lisette schreef op 20 februari 2016 om 21:15

Uw wil geschiede. Gisteren hebben we kunnen nadenken over Uw rijk komen. Gods rijk
Het Rijk van God, zijn Koningschap is daar waar de naastenliefde, de barmhartigheid, de
vergeving, de goedheid het laatste woord hebben.
Als ik Uw wil geschieden bid is het altijd meer met de bedoeling dat wat er ook in mijn leven gebeurd, ziekte, de dood, pijn, verdriet. Hij onze Vader me met kracht en wijdheid bijstaat. Dat ik waardig mijn kruisje draag. Altijd mijn, mijn,mijn!
Nu begrijp ik de woorden anders. Heel verwarrend. Zijn wil is dat ik , wij helpen bouwen aan zijn rijk. Heb ik dat wel gedaan vraag ik me nu af? Mijn gebed was altijd dat mijn leven beter zou worden en van al die me lief zijn. Van iedereen. Nu begrijp ik het dat ik God de Vader moet vragen om me de geest te geven om aan zijn rijk te werken. Aan Zijn wil. Namelijk zelf barmachtig zijn. Werken aan mezelf om goed te zijn voor de andere. Meer dan voor mezelf. Dit schrijven is niet zo moeilijk; Maar het doen. Werken dat zijn wil geschieden dat zou ik willen voor U Vader. Sta me bij. Amen.

Lutgarde schreef op 20 februari 2016 om 20:16

Uw wil geschiede. Toen ik vroeger het Onze Vader bad, had ik het moeilijk om die zin uit te spreken.
Ik had toen een eigen God ontworpen. Een die mij op mijn wenken bedient. En het eigenaardige was, dat God mij vaak verhoorde als ik voor iets bad! Ik werd er overmoedig door. Maar beetje bij beetje, heeft Hij mij getoond, dat Hij de Volvoerder van ons leven is. Hij toont ons de weg. Dag na dag.
Tot dat we zien met nieuwe ogen.

Trees schreef op 20 februari 2016 om 18:55

Vandaag trof me het woord dat Jezus naar mij kijkt en dat dit mij toekomst en uitzicht geeft. Ik ben daar dankbaar om want dat heb ik al een hele tijd bijzonder nodig. Dank.

anja schreef op 20 februari 2016 om 18:47

wat mij zo aangreep is dit vers
neem mij aan zoals ik ben zuiver uit wie ik zal zijn
druk uw zegel op mijn ziel en leef in mij
soms ben ik er ver vanaf

E.M schreef op 20 februari 2016 om 17:56

Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneem ontferm U over ons .

Was Zijn lijden vergeefs? leven wij enkel in onze eigen wil? Is dat alles welk er over is van Zijn lijden ? Weten wij nog hoe het toen ging bij Herodes ?hoe ze riepen aan het kruis met Hem! weten wij dat nog ?
Of zijn wij zover heen dat het ons niet meer interseert; en hebben wij God niet meer nodig? zoals ze vele in deze tijd ?
Ja wij hebben God nog steeds nodig ! bezef dat wij niets maar dan ook niets zonder God kunnen .
En laat ons Bidden dat de Wereld weer in Zijn goedheid en Barmhartigheid gaan geloven en ervaren .
Heer vergeeft ons onze zonde en verlos ons van kwade Amen .

lilian schreef op 20 februari 2016 om 17:32

Een hoopvolle toekomst, U wilt naaste liefde en barmhartigheid voor ons allen. soms is het moeilijk en gaat het met veel verdriet en pijn. Denkend aan Jezus zie ik Hem in het hof van olijven met zijn pijn en zijn aanvaarding. “” niet mijn wil maar uw wil geschiedde”” Ook in mijn leven waren er momenten dat ik moest aanvaarden en zijn wil laten geschieden. met Uw hulp ben ik er weer boven op gekomen. Ik dank U voor uw liefde en barmhartigheid .

griet schreef op 20 februari 2016 om 17:01

Vader , Uw wil geschiede..
Uw wil is naastenliefde, goedheid ,barmhartigheid , vergeving voor alle mensen.
Uw wil is: dat wij liefhebbend, vergevend, helend en bevrijdend in het leven staan,
zoals Jezus het ons heeft voorgedaan…..”weldoende”.
Schenk ons de kracht van de Goede Geest om in het spoor van Jezus te leven:
“Hoopvol , toekomstgericht en vredevol.”
Dank U Goede God en Vader in naam van velen.

Veerle schreef op 20 februari 2016 om 16:08

Heer, vertrouwen op Gods oneindige en geduldige liefde is de weg die voor ons open ligt. Maar die ons ook op de proef stelt bij tijd en wijlen. Gods wil in mijn concrete leven is meestal daar waar ik tekort schiet om mensen te trachten begrijpen. Soms ben ik teveel met mezelf bezig, en daarom te kortzichtig, waardoor de drempel naar die andere te hoog lijkt om tegemoet te komen aan wat God van mij vraagt op dat moment. Ik heb een eigen wil. Het gaat niet altijd zo zoals ik mezelf beschrijf. Dus zie ik soms wel de wondere tekenen van Gods nabijheid, en begrijp ik wat mensen willen zeggen. Op die momenten ervaar ik Gods bezielende kracht, Zijn oneindig geduld met ons, en Zijn onvoorwaardelijke liefde, die mij dichter brengt bij de essentie van het leven.

Eddy schreef op 20 februari 2016 om 15:54

Lieve medegelovigen, bedankt voor jullie reflecties, gebeden en verhalen. Het zijn erg persoonlijke en inspirerende teksten die verbondenheid creëren. Het is hartverwarmend om al die mooie teksten te lezen en te beseffen dat we samen op weg zijn naar Pasen in een geest van bezinning en gebed. Ook alle lof voor het medium: de dagelijkse e-mails en de links maken het mogelijk om het elke dag eens stil te maken om te mediteren en te bidden. Ik probeer dit steeds op een rustige plek te doen maar in de week is dat jammer genoeg niet altijd mogelijk. Dankzij de wonderlijke techniek en mijn iPad heb ik de geestelijke oefeningen al gedaan op een hotelkamer, in een luchthaven, in de trein en op een perron. Verbazend hoe je het stil kan maken in je hart en met de Heer kan spreken terwijl de wereld rond je doorjaagt.

Lilly schreef op 20 februari 2016 om 13:17

Heer ,Uw Wil Geschiede ,wil zeggen ,dat mijn wil er niet toe doet , en ik mijn kop zal moeten buigen . Aan de andere kant , is mij altijd voorgehouden ,, dat je de wil van de Heer leert kennen ,door de dingen die er in je leven gebeuren . Dat is niet altijd makkelijk ! aan de andere kant , als je hebt leren aanvaarden en accepteren ,dat dit zo is , leef je een zinvol en zeer bevredigend leven ! Ik heb dit zo ervaren , maar het kost wel een paar jaartjes met strijd , al verloopt je leven totaal anders , dan jij voor ogen had ! Achteraf ben ik hier blij mee , het bracht mij dichter bij de HEER !
Lilly

retraitegroep rijswijk schreef op 20 februari 2016 om 12:39

Slotgebed van de bijeenkomst vandaag van de retraitegroep in Rijswijk. In dit gebed zijn enkele bijdragen van de deelnemers verwerkt.

Goede God, Jij die we eindeloos geduldige, grondende Liefde noemen,
die een open oor hebt voor ieder van ons
en voor wie wij zo graag een open oor willen hebben:
help ons elkaar te helpen groeien.
Wij worden gelukkig door elkaar te ontmoeten,
elkaars erbarming te herkennen en te waarderen.
Mogen wij, in alles wat we doen, jouw nabijheid voelen, als in een huwelijk.
Laat ons, wanneer dat nodig is, omkeren
en boven onze twijfel en onmacht uitstijgen,
over onze muur klimmen,
zodat we wat Pasen kunnen brengen in ons en elkaars leven:
opdat wat schuurt kan gaan glanzen…

Marjolein Povel schreef op 20 februari 2016 om 11:33

In mijn studententijd zongen we Heerlijk is het studentenleven, samen naar de volmaaktheid streven ……..faria faria
Daar moet ik steeds aan denken als ik de teksten m.b.t. wasdom lees deze week. Jer 29,11 Plans to prosper you and not to harm you, plans to give you hope and a future om de Engelse bijbel The Kingsway te citeren.

Anita Reenalda schreef op 20 februari 2016 om 11:30

Vandaag ging het over het Onze Vader en over Jezus, die ons dit gebed geleerd heeft. We vroegen ons ook af waar we de barmhartigheid, liefde en vergeving van Onze Lieve Heer ervaren hebben. Persoonlijk heb ik dit ervaren toen ik boete deed voor een zonde en Jezus met een zachte, liefdevolle stem in mijn oor zei:”Het is goed”. Dit vond ik geweldig van Hem. Het is de eerste en enige keer dat ik Jezus rechtstreeks hardop hoorde spreken tegen mij. Een goddelijke ervaring.
Het was het meest liefdevolle wat Jezus op dat moment tegen mij kon zeggen. Ik ben Hem ontzettend dankbaar.

Agnes Vierendeel schreef op 20 februari 2016 om 09:31

God, uw wil geschiede. Wat is uw wil? Uw vrede, uw liefde op aarde onder alle mensen? Wat staan we er ver vanaf. De wereld is een chaos van geweld en wreedheden. Uw wil God? Dat uw Rijk mag groeien. Beginnen we alvast in onze eigen familie om elkaar te beminnen, liefde te geven, te tonen dat we er zijn voor elkaar. God, jij wil dat we leven! Leven om onszelf maar ook anderen gelukkig te maken.
Heer God, dat uw wil op aarde moge groeien tot we mogen leven in een aards paradijs.

Monique schreef op 20 februari 2016 om 09:01

Eindeloos geduldige liefde:die woorden elke dag trachten te beleven is meer dan genoeg voor mij.
Ik evalueer elke dag of het gelukt is.Hopelijk wordt het,dankzij deze retraite,een gewoonte.

Johan schreef op 20 februari 2016 om 08:25

Ja, Heer, Uw wil…..
U geeft mij de laatste tijd zo vaak de regenboog te zien. Buiten, op tv, in de breking van licht door glas, op een sticker op een oude koffer. Elke keer raakt het mij. Vooral de koffer. Mijn vrouw wilde de koffer graag meenemen van elders naar ons huis. Van mij hoefde het niet. Maar ik pakte de koffer wel en zij wees mij op de verrassing.. Er staat ook het woord geslaagd bij. Ik werk op De Regenboog. Voordat ik daar ging werken kreeg ik ook vaak dit teken te zien. En nu Heer, wat wilt u mij zeggen? Er is hoop, dank U. Je mag doorgaan, dank U. Of het is tijd om af te sluiten, dank U. In ieder geval dank voor U Zelf, Het Licht. En misschien mag een lezer van dit stukje een tipje van Uw sluier voor mij oplichten….

birgitta m schreef op 19 februari 2016 om 23:33

Lieve Jezus, naar U wil ik luisteren. Maar vaak is er ruis. Ik wil luisteren naar uw zachte fluisteringen in mijn hart. Ik wil tijd voor U nemen. Mijn Vader die in de hemel is. U wil ik eren: Uw Naam worde geheiligd. Op U wil ik hopen: Uw rijk kome. Op U wil ik vertrouwen: Uw wil geschiedde. op aarde zoals in de hemel. Van U wil ik leren: geef ons heden ons dagelijks brood (Woord). Van U wil ik leren liefhebben: vergeef ons onze schuld zoals wij aan anderen hun schuld vergeven. Uw genade maakt mij sterk: leid ons niet in bekoring, Bij U wil ik schuilen: verlos ons van het kwade. Neem alles wat niet deugt, weg uit mij. Leer mij vasten, Voor U, voor mezelf, voor anderen, om mijn gebeden kracht bij te zetten. Amen

Van Nuffel Rik schreef op 19 februari 2016 om 22:27

In ‘aandacht’ te verkeren, gewoon het bezige leven van de dag even te onderbreken!
Het kwam me als zo ‘genadig’ over. Besef nu ineens dat het dagelijks mediteren van mensen (hoor/lees het meer en meer in tijdschriften enz.). eigenlijk een kwestie is van er tijd/ruimte voor te ‘laten’.

Luís Weel schreef op 19 februari 2016 om 21:57

Uw rijk kome…Maar al te vaak, dromend van harmonie in de wereld, vrede op aarde, echte liefde en rechtvaardigheid, heb ik de neiging om te willen vluchten uit deze wereld en dit leven met zijn donkere paden. En dan gaat het niet alleen over de donkerte in deze zo vaak bedreigende wereld, maar ook de donkerte in mezelf, die deel uitmaakt van deze wereld waarin eeuwig goed en kwaad met elkaar strijden, zonder dat er uitzicht is. Uw rijk…je kunt ervan dromen, maar met twee voeten op de grond: “Dromen zijn bedrog”. Opdat het Woord vlees wordt, moet er gezwoegd, gestreden en geleden worden. De weg die leidt naar de komst van het rijk van de Vader is smal. We moeten hem gaan en ons in zijn handen leggen. De droom van het Rijk kan ook een kracht zijn om alles te geven wat ik ben en wat ik heb. Heer, geef mij die kracht.

Lieve schreef op 19 februari 2016 om 21:11

Het doet vreemd aan dat stukje gebed te lezen zonder “..;op aarde zoals in de hemel.”. In volledige vorm denk ik alleen maar aan de toestand op aarde, de samenleving en dat die naar Gods wil zou worden als een ‘hemel op aarde’. Zonder dat tweede deeltje wordt het voor mij: Laat mij Uw wil aanvaarden, ook als ik het anders zie. Het is goed dit eens in een nieuw licht te bekijken. Ik denk, of ik hoop dat in moeilijke situaties of beslissingen, ik Zijn wil zal laten primeren, maar ik ben nog nooit in zo’n situatie geweest , ik weet hoe zwak ik ben en hoe ik echt zou reageren.Ik heb ook bewust nagedacht of ik in mijn leven heb ondervonden dat Zijn wil geschiedde terwijl ik het anders verwachtte. Neen dus. Als ik eraan denk hoe zoveel mensen in onze wereld wel met zulke situaties worden geconfronteerd, kan ik alleen maar dankbaar zijn ,voor hen bidden en proberen te helpen waar ik kan.

lisette schreef op 19 februari 2016 om 20:15

De gezondheid, kleding, en voedsel. Zijn heel voornaam. De liefde in mijn leven is ook onmisbaar. God is liefde, waar de liefde is God aanwezig. Deze gedachten komen in me op. God wie is God? Onze schepper hij die weet wat goed voor ons is. Onze Vader met eindeloos geduldige liefde.
Is hij ook mijn koning? Uw Rijk komen. Dagelijks bidden we het. Ja het onze Vader bidden en proberen elk woord te voelen geeft een goed gevoel. Het Rijk van God, zijn Koningschap is daar waar de naastenliefde, de barmhartigheid, de
vergeving, de goedheid het laatste woord hebben. Wat kan er mooier zijn. Heer help me werken aan Uw Rijk. Doe ik dat genoeg? Nee Vader, ik betrap me op te weinig naastenliefde, nog teveel egoïsme. Barmhartigheid, altijd goedheid het laatste woord. Dit lukt me enkel met U hulp.
Als ik denk aan mijn bezorgdheden voor kleren, eten en lichaam. Denk ik aan het boek ‘ de nacht van de Poverello, over Heilige Franciscus van Assis. Nu begrijp ik weer iets meer van het boek. Want zijn streng leven, zijn honger lijden kan ik eigenlijk niet als iets goed zien.
Nu stel ik dit in vraag.
Franciscus heeft ons laten zien wat hij het voornaamste vond. Zelf vind ik dat je het lichaam dat we van onze Vader gekregen hebben moeten verzorgen. Maar begrijp dat het lichaam niet het belangrijkste is. Maar wel onze geest. De naaste liefde, vergeving aan de andere en aan ons zelf. Want Hij met zijn eindeloze geduldige liefde. Onze aller Vader toch om dankbaar voor te zijn. Zo veel liefde.
Heer Uw Rijk komen? Amen.

Lutgarde schreef op 19 februari 2016 om 19:12

Deze ochtend begon in mineur. Gewoonlijk leg ik mijn dag aan God voor en vraag hem uitdrukkelijk om mij door de dag te leiden.Mij goede inspiratie te bezorgen. Maar deze morgen was ik bepaald opstandig. Er is heel wat dat niet lukt. Er zitten dingen niet mee. Ik voel me door God in de steek gelaten. Ik heb de indruk dat Hij mij niet hoort. En ik doe nog zo mijn best. Een beetje als Job.
Ik heb het Hem weinig vriendelijk gezegd.
Maar bij het ontbijt , keek ik in de tuin. Buiten scheen de zon al. Op het esdoorntje lagen ontelbare druppeltjes te glinsteren, een heel fraai zicht. Het maakte me ongelooflijk blij. De boze bui ebde weg. Ik overdenk dat Hij met eindeloos geduld naar ons kijkt en ons op een of andere manier weet op te monteren. Vader, eigenlijk verwacht ik alles van U.

marlo schreef op 19 februari 2016 om 19:05

God wilt U mij helpen Uw Rijk ook hier op aarde te ervaren. Dat ik de gewone dingen meer vanuit liefde mag doen ipv het altijd maar moeten. Wilt U mij helpen ook meer te zingen van Uw liefde en te blijven vertrouwen op Uw eindeloos en geduldige liefde voor ons allemaal. Dank U.

Elizabeth schreef op 19 februari 2016 om 18:22

Onze Vader die in de hemel zijt
ik mag weten dat u mijn weg begeleidt.
mij leidt op het smalle pad des leven
en voor altijd mij vreugde wilt geven.

Ook al is het pad soms oneffenheden
ik mag weten U bent altijd in dit heden.
Als ik val U draagt mij dan in Uw armen
zodat ik mij als Uw kind bij U mag warmen.

Zo wordt mijn levensweg heel goed
immers ik mag weten, wat Vader doet is goed.
Veilig ben ik bij Hem, en heel geborgen
totdat eens komt de nieuwe morgen.

Daar waar het voor altijd vrede zal zijn
mijn pappa waar U bent is het goed en fijn.
Zo mogen wij ons als Zijn kinderen over gaan geven
Hij geeft echt ons het eeuwige leven.

Heb dank Heer Jezus wat U voor ons deed
geef door Uw Geest dat ik dit nimmer vergeet.
En altijd dicht bij U en de Vader ga schuilen
als ik soms in dit aardse leven zelve moet huilen.

Dan mag ik weten de Heer zal er steeds zijn
en dierbare Vader, dan wordt alles weer goed en heel fijn.

Elizabeth.

.

lilian schreef op 19 februari 2016 om 17:24

Heer Gij zegt tot ons “” Zoekt het koninkrijk en zijn gerechtigheid dan zal alles u gegeven worden. Het zoeken valt niet mee, maar ik blijf tot U bidden.

Doke schreef op 19 februari 2016 om 15:16

Werken aan het Rijk van God,ja dat kunnen we allemaal,misschien op onze eigen manier. Maar het is niet zo makkelijk gedaan als gezegd. Het vertrouwen op God onze liefhebbende vader houdt ons op het rechte pad. Na alle goede voornemens vallen we toch steeds terug op het oude,Onze fouten,onze tekortkomingen. Ik wil me verder concentreren op de teksten die we dagelijks meekrijgen en daar ,als is het heel weinig, de goede impulsen tot me laten doordringen dat ik zo toch deze 40dagentijd tot een periode kan maken die me op het juiste pad leidt naar het Koninkrijk van God. Eindeloos geduldige en liefdevolle Vader ,sta mij daartoe bij.

Elisabeth schreef op 19 februari 2016 om 14:10

Er is nog zo veel te leren,
Voor dat je werkelijk kunt eren. Daarom vraag de Heer , leer mij U kennen meer en meer.
Leer mij volgens Uw woorden leven , en mijn naaste Uw liefde geven.
Mogen Uw liefde mij die weg te gaan, die mij brengt daar waar Gij zijt.in het Hemels paradijs van de eeuwigheid.
Dank aan Jezus en Maria die ons daarheen geleid.

Lilly schreef op 19 februari 2016 om 13:42

UW Rijk kome , wat is het toch wonderlijk ,dat het soms te vinden is ,daar waar je het helemaal niet verwacht. .
Wij zingen : “Ubi caritas et Amor , Deus ibi est . Inderdaad , en dit vinden wij ook bij de mensen .die misschien niet zo geloven ,maar iedere daad van Liefde en Barmhartigheid , is er ëën , en daar is God ,en daar is Zijn Rijk Gekomen ! Uiteindelijk zijn wij ook ,maar arme zondige mensen , met al onze fouten en gebreken ,, iets dat we nooit mogen en vergeten !
Lilly

T.groen schreef op 18 februari 2016 om 20:31

Uw rijk kome
Welk rijk?
Zijn koningsschap
gevuld met naastenliefde
Barmhartigheid.
En ik?
Neem ik dat aan?
Ben ik bereid?
Dan zeg ik tegen mijzelf
Laatniets je in de weg staan
Geef Hem de ruimte
Zijn wil te doen in jou
Hij is bereid mij te geven
wat nodig is.
Weg met de overbodige bezorgdheden..
Dan maak ik het stil in mijzelf
en zet mijzelf open voor
Hem die mij lief is

Luís Weel schreef op 18 februari 2016 om 18:20

Bij het woord “Vader” komt bij mij het idee op: Hij is er altijd, ook nu hij lang geleden is overleden. Hij heeft richting gegeven aan mijn leven en ervoor gezorgd dat ik mocht groeien en levenskeuzes kon maken. Hij was een leraar op mijn weg die onderwees wat goed is, wat beter kon en tegelijkertijd met een stilzwijgende blik deed voelen, wanneer ik de dingen fout deed. Dan schaamde ik me dood voor hem en werd soms bang.”
De relatie met mijn vader was ondanks deze bewondering afstandelijk. Intiem zijn met hem vond ik maar moeilijk.
Zorgen delen, verdriet ,pijn, problemen delen met hem in moeilijke situatie deed ik niet. Ik liet hem niet toe in mijn binnenste. Ik had geleerd mijn eigen boontjes te doppen. De Vader is er altijd voor mij, maar ikzelf moet mijn leven leiden naar eigen inzicht en mijn eigen boontjes doppen.

Lode schreef op 18 februari 2016 om 18:16

Dank voor al die mooie gebeden en verzuchtingen in het ‘Gastenboek’.
Ze spreken me aan! Dank U Allemaal!

Elisabeth Maria schreef op 18 februari 2016 om 17:03

Een en al een zijn met de Vader is belangrijk in het leven daarom is het lied Abba Vader mij zo lief .
Abba Vader U alleen U behoor ik toe .
Laat mij toch nimmer gaan, Laat mij toch nimmer alleen .
Dat is mijn gebed tot Vader Zoon en Geest .
Abba Vader U alleen .

lilian schreef op 18 februari 2016 om 16:47

Ja, het is moeilijk te bevatten maar ook wij mogen Hem vader noemen. Als ik tot Hem bid, bid ik tot de vader die mijn liefdevol geschapen heeft vol barmhartigheid liefde en trouw. Dat hoe moeilijk het soms kan zijn, is Hij voor mij een vergevende vader. Jezus zijn Goddelijk Zoon bracht ons het licht. Het Onze Vader laat mij voelen dat Hij om mijn geeft en dat Hij mij vergeeft al mijn tekortkomingen. Vader ik dank u voor uw goedheid en uw liefde.

Greta Casier schreef op 18 februari 2016 om 16:06

Van witgoud is de zon
en nog heel zwak
aan kracht en licht
tracht zij bij pozen
het grijze wolkendek te doorbreken
om langzaamaan
meer warmte en leven te winnen.

Zo moeten ook wij de weg gaan
van vallen en opstaan
van vertwijfeling en sterven
door de donkerste nacht
eindeloos zonder sterren
soms zonder een liefkozende hand
die wonden heelt
zonder een zachte stem
die ons van liefde vervult.
Na een lange winter
zoeken naar de eerste narcis
tussen het dode hout.
Klank en kleur weervinden
van een nieuwe lente en een nieuw begin.

Zo is ook de Mensenzoon
ons voorgegaan
op die zware weg naar het kruis
door een woestijn van eenzaamheid
van boete, vasten en gebed
om eeuwig in het land van
Licht en liefde te ontwaken.

Greta Casier

len schreef op 18 februari 2016 om 15:57

Met psalm51 telkens weer opnieuw bidden:” God ontferm U over mij in Uw barmhartigheid…”de psalm helemaal door bidden…Op een dag ontferming en barmhartigheid mogen ontvangen , is het mooiste en allerheiligste van wat wij mogen ontvangen.
De aanwezigheid van “mijn Vader” te mogen beleven in de rust van de Geest , gaat alle verwachtingen te boven. Waar ik zo naar verlangde heeft de Vader waargemaakt en wiste mijn vadertrauma uit.
De zin “en vergeef ons onze schuld, zoals wij de schulden van de anderen vergeven” is een blijvende opdracht voor mij. Anderen vergeven is niet zo evident .Vader , maak mijn hart gelijk aan het Uwe , leg er heel Uw barmhartigheid in zoals ik Uw barmhartigheid , ontferming en trouw mocht ontvangen.

Lucia Wong schreef op 18 februari 2016 om 13:44

En vergeef ons ,onze schuld
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven.
Almachtige , Eeuwige , telkens als dat weer voorbij komt
dat ik om vergeving vraag van het bewuste of onbewuste,
weet ik mij bevrijd van een last , Elke dag opnieuw graven en nog eens graven
doet je heel veel tegenkomen , dat je misschien toch vergeten was .
Door het gebed en echt berouw, te vragen en te ontvangen,geeft telkens
opnieuw de kracht samen met Jezus het kruis te dragen .
Help mij dan o, Heilige Geest van God met graven, opdat
ik een hart van vlees mag overhouden, en geheel en al Uw Wil te doen.
Barmhartige Harten van Jezus Christus en Moeder Maria ,
Maak mij mild en barmhartig ! Amen .

Lilly schreef op 18 februari 2016 om 13:38

Onze Vader in de hemel enz , dat drukt vertrouwen en liefde uit . Uw naam worde geheiligd ,, wil zeggen dat wij respect moeten hebben , net zoals wij dat voor onze eigen aardse vader hebben . Hier moeten wij pogen naar te leven en daar hebben we een mensenleven voor nodig , want wij gaan geregeld in de fout.
Wat nu , met de mensen ,die geen goede aardse vader gehad hebben als voorbeeld ? Hier moeten wij dan maar het Onze Vader voor bidden : “Uw Naam worde Gehëiligd “en hebben we niet de opdracht voor alle mensen te bidden ? Doen dus !
Lilly