Gastenboek

anke schreef op 25 februari 2016 om 09:44

Heer Uw vriendelijke ogen zijn op mij. Hoe bijzonder. U leidt mij vandaag. Dank U dat ik moeder mag zijn. Uw genade heb ik nodig. Voor mezelf en anderen. Ik bid vandaag voor liederen in mijn hart en een voortdurende verbinding met U. Zegen mijn ziel Amen

agnes schreef op 25 februari 2016 om 05:50

Mij heeft geraakt de open handen, van onze dominee, tijdens het bidden en zingen, zondag. Zo laat je zien dat je iets kan en wil ontvangen.
“Dat Hij mij gezien heeft, en onverwacht”… Dat lied raakte mijn moeder altijd ook. Ze is nu bij de Heer. Daar zal ik haar op de nieuwe aarde weer zien. Daar zie ik naar uit. God bless you and be with you all. Agnes.

Cathleen schreef op 25 februari 2016 om 01:19

Anderhalve week terug heb ik te horen gekregen in een profetie dat ik net de Samaritaanse vrouw ben. Jezus weet alles van mij af. Ik ben geen Maria of Sarah. Hij zou mijn dorst lessen en een bron van levend water in mij doen opborrelen. De Bijbeltekst van vandaag is voor mij dus een reminder van zijn beloftes naar mij toe. Ik moet geloven en vertrouwen hebben in Jezus. Hij zou mijn dorst lessen. Normaliter kan een mens niet meer dan 3 dagen zonder water, dus geloof ik erin dat hij gauw een oplossing zal vinden voor het probleem waarmee ik nu kamp. Ik kan/mag geen ultimatum stellen al heeft het probleem een dringende oplossing nodig. Ik kan nog wachten tot maandag 29/02 en kijken wat er die dag gebeurt. Heer help mij. Help mij ook met een ander probleempje waarmee ik vandaag weer geconfronteerd werd. Ik had de kritiek op mijn werk niet zo goed begrepen al die tijd. Pas vandaag besef ik het ten volle, zodat ik me kan verbeteren. Dank u Jezus! Dank u God, mijn Vader! Suriname, Woensdag 24/02 om 21:19 uur.

birgitta m. schreef op 25 februari 2016 om 00:10

en wat wij zijn,
Hij heeft het ons gegeven.

U bent Degene die komen zou
Immanuel, God onder ons

U bent Ontzagwekkend
Barmhartig en zo goed

Mijn geloof in U
dank ik aan U

schenk allen dit geloof
opdat er vrede zal zijn

Amen

birgitta m schreef op 24 februari 2016 om 23:59

Lieve Jezus het is alweer woensdagavond, gisteravond niks gedaan aan deze retraite. Mijn buurvrouw vroeg waarom God als Hij toch almachtig is, toch niks aan al die vluchtelingen doet. Ik vertelde haar dat in het Oude Testament veel verhalen staan, dat als het volk van God, God verlaat, er geen zegen op hen rust, er oorlog komt enzo, maar als zij weer terugkeren tot God, en zich voor Hem vernederen (biechten/berouw) zijn Zegen weer op hen rust en de vrede hersteld wordt. Ze werd er stil van. Dank U Vader. Ik hoop dat de wereld tot inkeer komt, De eredienst herstelt en de vrede terugkeert. Amen

Zr.jeanneHolzken schreef op 24 februari 2016 om 21:23

Verwondering? Zal ik op die uitnodiging in gaan zou ik het hebben kunnen weer staan. Ik bad heel veel officie
geestelijke lezing meditatie en op een avond na het gebed over viel me een geestelijke rust alles wat mij een lange tijd bezwaard had viel van me af ik voelde me herboren het is me een lange tijd geleden die innelijke rust is in mijn ziel gebleven . IK vroeg Hem om levend water en kreeg het in overvloed. Mijn voort gaan in mijn innerlijk
leven bestaat nu niet in veel weten maar wel in het veel liefhebben.(T.v.Avila)

Hans schreef op 24 februari 2016 om 19:40

Deze digitale retraite verdiept echt mijn gelovig beleven van de veertigdagentijd.
Wat is ons geloof toch een mooi geschenk.
‘Heer mijn God, ik ben zeker van U.’

Luís Weel schreef op 24 februari 2016 om 18:40

Zal de evangelist bij het verhaal van de samaritaanse vrouw bij de put gedacht hebben aan Mozes, die de dochters van de priester van Midjan te hulp schoot om water te putten voor hun kudde?. Jezus, de bron van levend water knoopt een ongewoon gesprek aan en vraagt haar medewerking.
Heer, maak mij steeds meer en meer een instrument in uw hand en geef me de bereidheid in te springen waar mensen me nodig hebben en uw woord tot hun hart te laten spreken.

marlo schreef op 24 februari 2016 om 17:18

Ik voel afweer. en afstand. Wil ik niet zien dat Jezus mij nodig heeft en roept? Wil ik niet zien dat er zoveel leed is in deze wereld? Wat moet / mag ik doen? Het lijden van Jezus dat nodig is om te kunnen opstaan met Pasen. Het lijkt zo wreed om het steeds te vertellen en terug te halen. Ik merk dat ik geneigd ben alleen de mooie dingen te willen horen. God help me te zien wat er is en wat ik er mee kan doen. Dank u dat U steeds blijft luisteren.

E.M. schreef op 24 februari 2016 om 17:12

Ik weet dat ik nog veel moet leren ,
om mij tot Zijn leerling te mogen keren
nog ben ik lang niet volmaakt,
Zijn barmhartigheid is welk mij raakt .
zo ervaart men telkens weer ,
de liefde van Jezus de Heer.
die gaf hij ons op het kruis .
en brengt ons terug in Zijn Vaders huis.

lilian schreef op 24 februari 2016 om 16:56

Ik heb geleerd van mijn ouders dat je nooit iemand water mag weigeren. z.a. Jezus voor ons levend water is. Water is gave Gods. De vrouw begreep er niets van, dat zij uitgekozen is om zijn dorst te lessen .z.a. wij ook niet begrijpen dat Hij voor ons is met zijn liefde en zijn trouw zeker op de moeilijke momenten in ons leven.

Lilly schreef op 24 februari 2016 om 13:10

IK denk , dat dit voor deze vrouw heel bijzonder moet zijn geweest ,Iemand die haar neemt zoals ze is , en niet naar afkomst kijkt ..Zoiets geeft zelfvertrouwen en moed om verder te gaan . Als wij ook zo aanvaard zouden worden ,zou ons dat heel erg goed doen ., zoals ik in mijn leven wel heb ervaren . Gelukkig , dat wij bij de Heer en Zijn Moeder zo ons zelf kunnen Zijn en geaccepteerd worden !
Lilly

len schreef op 24 februari 2016 om 06:35

Ik heb jezus ervaren als mijn Verlosser , Als” Barmhartige genadige Herder (ps23)” in mijn leven. Hij die mij leven geeft en leven doet. Als mijn intieme levensgezel. Jezus ziet in mij alleen maar mijn positieve kanten en schat mij naar waarde. Hij ziet in mij een niets en kan alles in mij zijn. Hij die mij geschapen heeft naar Zijn evenbeeld ,ziet zeker in mij Zijn kind , Zijn dochter , Zijn geliefde , Zijn bruid.

Luís Weel schreef op 24 februari 2016 om 00:16

Ik heb in mijn leven vaak gedacht dat ik Jezus moet navolgen (imitatio Christi), maar ben van een koude kermis thuis gekomen. Ik kom niet verder als de rijke jongeling. Bedroefd ging hij heen. Jezus keek hem vol liefde aan.
De uitspraak van Petrus “U bent de zoon van de levende God.” geeft me het besef dat ik maar een arm schepsel ben, uit mezelf tot niets in staat Dat zal zo blijven tot ik kan ervaren, dat uiteindelijk Hij het is die mij opnieuw moet maken. Heer, wees mij zondaar genadig…..Vul mij met Uw liefde en Uw barmhartigheid…

ChrisTine schreef op 24 februari 2016 om 00:05

En Jezus ziet in Petrus meer dan zo maar iemand … wat zou Hij in mij zien ? De vraag gaat me recht naar het hart ! Als ik Hem herken als Goddelijk, wat die ik daar dan mee in mijn leven ? Wat is mijn levensopdracht ?

Lode schreef op 23 februari 2016 om 23:51

In het raadsel van het heengaan van een geliefde, ligt een mysterie dat je heel je verder leven zal meedragen. Er is stilte nu, een stilte die alleen maar vraagt om een omarmen, een omhullen, een omgeven.
Je ziel schreeuwt: ‘Ik heb je nodig!’

lenie schreef op 23 februari 2016 om 23:08

het “Onze Vader” vind ik een mooi gebed, héél veel mensen “verstaan”dit.
Op mijn verjaardag heb ik een heel verschillend pluimage rond de tafel, volgens de traditie van “het huis” wordt er
voor het eten gebeden … Ik ga staan en bedank de mensen rond de tafel en bidt het Onze Vader…. ….
Mijn vriendin vertelde me laatst dat “Het” zachtjes wordt mee gebeden ….. ….. ….

claire schreef op 23 februari 2016 om 22:56

jezus
van ver haalt GIJ mij altijd terug… ik wil U niet afwijzen maar er is zoveel dat beslag op mij legt dat ik mij onbehaaglijk voel
als ik u weer zo nabij ,vol zorg en BARMHARTIG voel…moet ik me schamen ?wees mij “dwalend schaap” genadig !

Carla schreef op 23 februari 2016 om 22:36

Gij geeft het uw beminden in de slaap,
Gij zaait uw Naam in onze diepste dromen.
Gij hebt onszelf ontvankelijk gemaakt,
zoals de regen neerdaalt in de bomen,
zoals de wind, wie weet waarheen hij gaat,
zo zult Gij uw beminden overkomen.

Heer dank U wel dat ik hierop mag vertrouwen ook in deze moeilijke tijd.
U weet hoe ik uitgekeken heb naar deze 40 dagentijd.
Heer geef me de kracht dat ik door uw macht zingend verder ga in uw naam nu wij geconfronteerd zijn met 2 hele zieke familieleden. Ik probeer iedere dag een poos bij U te komen en dat geeft mij liefde en bewogenheid voor de zieken en vrede in mijn hart.

Dank Heer dat U er altijd zal zijn, Dat ik een getuigen van U mag zijn een lichtje voor de mensen om mij heen.

Lieve schreef op 23 februari 2016 om 22:35

Dit stukje uit het gesprek met de Samaritaanse vrouw is voor mij altijd moeilijk geweest. Wat zij zegt en waar ze haar verwondering toont, is het een gewone en logische wedervraag vanuit de bestaande situatie. Eigenlijk krijgt zij geen antwoord op hààr vraag. Het lijkt alsof er een stukje van het gesprek wordt overgeslagen, niet weergegeven. Jezus gaat voort met een op dat moment haast onmogelijke suggestie aan die vrouw … wat uitmondt in een waardevol gesprek dat haar tot ZIJN getuige maakt. Het Levend Water wordt werkelijkheid als een klein beekje. dat begint te vloeien. Het is de weergave van dat g e s p r e k dat het voor mij lastig maakt. Ik kan er me moeilijk in terugvinden.

Geert schreef op 23 februari 2016 om 22:34

Arms of love

Ik zing een liefdeslied voor U,
U mijn redder, U mijn Jezus.
U heeft zoveel voor mij gedaan
Trouwe redder, o lieve Jezus

Mijn hart is blij, want u noemt mij uw kind.
Er is geen plaats waar ik liever ben,
dan in uw armen, Heer, in uw armen, Heer,..
houd U mij vast, heel dicht bij U.
In uw armen, Heer

Zr.Jeanne HOLzken schreef op 23 februari 2016 om 20:57

Wie zegt gij wie ik ben, voor mij bent U de enige en de Eeuwige geen andere naam kan ik U geven.Hij staat in mijn hart daar staat hij voor eeuwig, zolang dan tot ik voor Uw aanschijn zal staan. Er is niemand met wie ik deze gebed ervaring kan delen en dat is jammer ik ervaar het als geestelijke armoede.

Elizabeth schreef op 23 februari 2016 om 20:56

Jezus is mijn vriend..mijn verlosser en mijn Heer
tot Hem mag ik komen, telken keer.
Zijn liefde is voor mij zo groot
Hij overwon de zonde en de dood.

In deze bijzondere veertigdagentijd
mag ik weten dat Hij juist mijn hart verblijd.
Ik word heel diep immers bepaald
dat Hij voor mijn zonden heeft betaald.

Daarom wil ik Hem gaan loven en eren
Hij is de Heer der Heren.
die alles in Zijn handen houd
‘k mag weten, dat mijn hart op Hem vertrouwt.

Zo mag ik in deze bijzondere lijdenstijd
voelen dat het Jezus is, die mijn hart verblijdt.
Dat Hij het is die mijn tranen droogt
o Jezus ’t is mijn hart, die U verhoogt.

Elizabeth

Elisabeth schreef op 23 februari 2016 om 19:19

Gij Heer zijt de Christus ,
Op U vertrouw ik Heer.
Uw barmhartigheid is mijn heil.
laat mij nimmer van U gaan.
leid mij Heer over U wegen,
Naar het Hemels paradijs .
Maria neem mij bij de hand,
En ga met mij mee. Amen .

Bernadette schreef op 23 februari 2016 om 17:45

Ik denk nog even aan de wereldreis.
Op mijn reis zou ik vragen, God wil jij mijn gids zijn?
Zo zou ik me kunnen openstellen voor de mensen en hun zorgen.
Hij zou me de weg wijzen, met me meegaan, ook in het lijden.
Het zou een mooie ontdekkingsreis worden!

lilian schreef op 23 februari 2016 om 15:09

Jezus is voor mij als een vriend, een reisgenoot die altijd met me mee gaat. Hij kent mij en zal mij altijd bij staan in goede en moeilijke momenten. Hij de zoon van de vader die ons verlost heeft . Vader ik dank UW Zoon dat U ons in uw goedheid en barmhartigheid geschonken heeft. Het is fijn om Hem te mogen ervaren.

Lilly schreef op 23 februari 2016 om 14:42

Tot Jezus kan ik mij altijd wenden , Hij is er altijd voor mij , ook in heel moeilijke en donkere tijden . Net zoals zijn lieve Moeder er altijd voor ons is , maar door MARIA tot JEZUS !
Lilly

Gerda schreef op 23 februari 2016 om 12:33

Jezus is degene die er is. Hij is zoals God steeds aanwezig. Hij ziet wie zichzelf niet meer kan zien. Hij ziet wie faalt of mislukt in de ogen van mensen. Hij komt aanwezig stil en zacht , heel nabij vol vrede. Ik ga niet altijd met hem mee. Ik volg niet altijd zijn weg van gerechtigheid en vrede. En hij wacht.

Fokke schreef op 23 februari 2016 om 08:59

Greta Casier, mijn dank voor je prachtige gedicht.

Marjolein schreef op 23 februari 2016 om 08:09

What a friend we have in Jesus. Everything to carry to the Lord in prayer. Wat zou Jezus in mij zien…..OEF……..

lieve schreef op 23 februari 2016 om 06:34

Jezus is mijn “partner” die altijd met mij mee gaat . Ik ben er mij soms van bewust dat ik “Hem “geen raad heb gevraagd om een moeilijke situatie aan te kunnen en mijn eigen gedacht heb gevolgd dat dan ook minder goed was …..Dan maar terug weer goed herbeginnen ……

Mathee schreef op 23 februari 2016 om 05:43

Jesus is voor mij een vriend, Iemand die altijd met mij meegaat,Die alles van mij weet. Die mij Verteld wie de Vader is , Hij is gewoon mijn maatje door dik en dun.

Cathleen schreef op 23 februari 2016 om 02:03

God is mij vandaag weer eens barmhartig geweest. Ik had een mooie onverwachte werkopdracht en dit is het begin van meerdere opdrachten van dat team. Was gaan twijfelen omdat het werk een beetje uitbleef deze maand. Maar ik moet nooit wanhopen. God zorgt altijd voor mij/voor ons allemaal!

Doke schreef op 23 februari 2016 om 00:28

Omdat God ons kent. ons vallen en opstaan ,weet ik dat Hij me niet in de steek zal laten. Niet omdat ik het wil maar omdat Hij zoveel om zijn kinderen geeft.Hoe groot mijn verdriet ook is geweest.Bij Hem heb ik me altijd veilig en getroost gevoeld. Heer Jezus help mij Uw en onze Vader beter te begrijpen dat Zijn goedheid niet als iets automatisch gezien wordt maar omdat Hij zo eindloos en geduldig van ons -,zijn kinderen-,houdt

Geert schreef op 22 februari 2016 om 21:58

En God zag dat het goed was!
Dank U Heer voor wat U hebt gemaakt, U bent een groot God! Ik hou van U.

Luís Weel schreef op 22 februari 2016 om 21:20

Wonderlijk om over na te denken: mensen die zoveel meegemaakt hebben in hun leven, waaronder heel gruwelijke dingen en op het einde van hun leven horen zeggen “Ik heb een goed leven gehad!” Ik denk daar vaak over na: hoe kun je zeggen dat het leven goed is, als er zoveel verschrikkelijke gebeurt? En toch…..
Wat mezelf betreft, achtervolgt me steeds de vraag: Had ik niet meer kunnen doen om alles goed te maken?

Birgitta m schreef op 22 februari 2016 om 21:05

Lieve Jezus. Lieve Maria. DANKUWEL! amen

Lode schreef op 22 februari 2016 om 19:55

Heer, groot is Uw barmhartigheid;
oneindig is Uw Liefde.

Birgitta m schreef op 22 februari 2016 om 19:44

Lieve Jezus wilt U zorgen dat er vrede komt vanavond? Wilt U degene die verward is verlichten? Opdat de rust terugkeert? Lieve Vader in de hemel. Ik weet geen oplossing. Maar bij U is alles mogelijk! Gedenk onze gebeden. Wij vertrouwen op U! Wij smeken U.
Lieve Maria bidt u voor haar en haar vader? Haar moeder. Haar dochtertje die morgen jarig is. Haar vriend? Amen ♡

lilian schreef op 22 februari 2016 om 16:24

U ziet mij met mijn fouten en gebreken en helpt als het moeilijk is. Laat mij niet los, uw barmhartigheid geeft mijn kracht.

Lilly schreef op 22 februari 2016 om 16:07

God zag dat het goed was , maar de mensen hebben er een puinhoop van gemaakt . Ook dat ziet God en krijgt medelijden met ons . Is dan niet het minste ,wat wij kunnen en moeten doen ,ook medelijden met andere mensen hebben , onze handen uit de mouwen steken ,en proberen lijden te verlichten en indien mogelijk te helpen voorkomen ! Dat kunnen en moeten wij altijd doen , en is in alle mogelijke situaties toepasselijk ! Soms is het maar zo een kleine moeite ! Doen dus . ! Lilly

Zr. Jeanne schreef op 22 februari 2016 om 16:01

Hij is groot geweest in zijn liefde voor mij,
mijn leven lang.

zr.a.holzken schreef op 22 februari 2016 om 15:24

ik mag er zijn zoals ik ben

marlo schreef op 22 februari 2016 om 13:56

U ziet alles. Ik mag er zijn zoals ik ben – U ziet mij. Mag ik U zien? Ik probeer te blijven vertrouwen op Uw eeuwige liefde maar soms ga ik twijfelen. Dan ga ik ‘moeten’ en druk doen ed om maar niet te voelen dat ik twijfel. Laat niet vallen God wat U hebt gemaakt – en help ons Uw weg te volgen. Dank voor de vele steun die ik ervaar in dit gastenboek – niet alleen zijn in je twijfel en je wens om God te kennen.

Monique schreef op 22 februari 2016 om 09:25

U weet wat ik nodig heb.
Aan mij is het om te luisteren en te doen wat U van mij verlangt.
U bent barmhartig:dat geeft mij veiligheid.
Ik probeer,in alle eenvoud,Uw weg te volgen.

Birgitta m schreef op 22 februari 2016 om 01:37

Lieve Jezus in de film van Maria magdalena op you tube ervaarde ik precies dát: uw liefdevolLe vergevende blik. Ik moest huilen. Oh waar vind ik zulke Liefde dan alleen bij U? Heer zegen J en G die veel problemen + verdriet veroorzaken. Zegen A +R + N die hier erg onder lijden. Zegen R×R die hen opvangen.ik vertrouw op U en op de voorspraak van uw heilige Moeder. Amen ♡♡

Danny verlie schreef op 21 februari 2016 om 21:54

Af en toe mogen wij Godservaring beleven tijdens het gebed of ontmoetingen met mensen in gewone kleine dingetjes van het leven. En dat doet deugd maar toch moeten we proberen de armoede te omhelzen en daarmee bedoel ik geen verwachtingen in de eenvoud van het evangelie en voorzichtig omgaan met gevoelens er is een verhaal dat ik wil vertellen. Godswoord geloof en gevoel liepen eens achter elkaar aan op een smal muurtje. Zolang Geloof recht voor zich uit keek , naar Gods woord dat voor hem liep ging alles goed. Maar op gegeven moment vroeg Geloof zich af , waar het Gevoel bleef. Hij keek achterom naar het Gevoel. , en toen verloor hij zijn evenwicht en viel. Wanneer we in het leven met God uit zijn op ervaring op emotionele ervaring verliezen we ons evenwicht. Leven met God is vertrouwen een vorm van je verlaten op Hem niet eigen gevoel primair maar de beloften die God in zijn Woord tot ons spreekt. Om je op een ander te verlaten moet je jezelf dus verlaten. Laat jezelf los. Je bent niet bezig met eigen denken of emoties gevoelens maar laat dat alles varen om Hem te vinden die ons denken en voelen te boven gaat Een mooie weg te gaan
A
A
A

Luís Weel schreef op 21 februari 2016 om 20:58

De 3 apostelen van vandaag komen we ook tegen voordat Jezus bidt in de hof van olijven. Terwijl Jezus bidt, vallen ze ook daar in slaap. Verheerlijking en lijden liggen soms zo dicht bij elkaar. Wat zou het heerlijk zijn…. Al te vaak is het beter daarover te zwijgen. Zo gemakkelijk gaat het niet in dit leven. Moest Christus dit alles niet lijden om zo zijn heerlijkheid binnen te gaan. Vaak denk ik: Zonder dood is er ook geen verrijzenis. Vreugde en blijdschap kun je alleen voelen, omdat er zo vaak verdriet is. In onze wereld,. In ons leven kan het één niet zonder het ander. De weg naar de heerlijkheid is smal en met veel obstakels.

len schreef op 21 februari 2016 om 19:30

Vredige mensen brengen je in de ban door hun uitstraling ,zij werken verfrissend . Alles wat zij meemaken wordt intens beleefd .Van zulke mensen gaat leven uit. Zij tintelen van enthousiasme . Als je een mens ontmoet zoals bv Jan de Cock , schrijver van “hotel prison” dan word de levenslust in je wakker. Zulke mensen stimuleren en vullen ons met geest. Henri Nouwen op YouTube straalt bezieling uit. Jean Vanier straalt rust uit. Een eenvoudige huismoeder kan vrede en innerlijke blijdschap uitstralen omdat zij zich helemaal geeft . Het koppel dat instaat voor” Emmanuel Adoption” stralen , ondanks hun vele gehandicapte kinderen , een blije innerlijke vreugde uit door hun gegevenheid en verbondenheid met Gods H.Geest. Zoals ik het aanvoel kan je alleen maar uitstralen en begeesteren , als je vrede veroverd hebt in je hart ,,jezelf kunt vergeten en je inzet voor de ander. Gelukkig ken ik er zo veel.

G.I. schreef op 21 februari 2016 om 19:17

Laat deze beker aan mij voorbij gaan. Dit gebed heb ik dikwijls gebeden als ik zwaar beproevingen ondervond. Doch vele jaren later ontdekte ik dat God zijn doen in mijn leven telkens opnieuw vreugde bezorgde.Zijn wil was telkens veel beter dan mijn wil waarvoor ik nog dagelijk hem dankbaar ben. Wij zijn altijd ongeduldig . Alles komt goed. Laat ons geduld hebben met God.