Gastenboek

Yolanda Klooster schreef op 5 maart 2016 om 14:38

Als Baby zijnde ben ik weggegeven aan andere ouders, ik heb het nooit begrepen maar accepteer inmiddels hoe het is gegaan en heb sinds 2.5 jaar weer contact met mijn biologische Moeder, ik heb haar deze tekst van Psalm 139:13-15 gestuurd mij tilt deze tekst omhoog, ik hoef mij niet meer te schamen voor mijn aanwezigheid, ik mag er helemaal zijn, want Hij heeft mij geschapen, Ook verlang ik naar de wereld te bezien als een kind en weer in mijn oorspronkelijke zachtheid te geraken, na een moeilijke start in het begin, is het contact met mijn biologische Moeder een zeer prettig contact geworden, daar ben ik de Heer dankbaar voor, voor het verzachten van mijn hart, en te leren begrijpen, en achter de dingen te zien, te accepteren en te verheffen al wat ik kan, voor die taak ben ik dankbaar.

Lilly schreef op 5 maart 2016 om 14:27

God heeft mij geschapen , en kent mij door en door. Wat een groot wonder , kijk naar een pas geboren baby , hoe volmaakt , met nageltjes en teentjes ! Het blijft verbazingwekkend ! Hier moeten we God wel voor prijzen en dankbaar zijn , en val ik stil , Zo groots !!!
Zwijgen ,dankbaar zijn en een het wonder erkennen !
Een aanklacht tegen kunstmatige conceptie en dat al bij de psalmen !
IK bid en ben dankbaar , meer weet ik niet te zeggen !
Lilly

Rijswijkse Retraitegroep schreef op 5 maart 2016 om 11:53

Slotgebed, uitgesproken in de Rijswijkse retraitegroep, waarin enkele gedachten van de deelnemers zijn verwerkt.

Goede God, grondende Liefde,
wij zijn het die liefdevol moeten kijken, naar U en naar elkaar.
U bent er; wij mogen wonen in U.
U draagt onze handen als wij bidden
en als we ze uitsteken naar elkaar.
Laten we, na alle woorden en verbeeldingen van U,
maar even stil zijn, en weten,
en tot in ons merg voelen, dat U bent…

Lutgarde schreef op 5 maart 2016 om 11:32

Prachtig gevlochten in de schoot van de aarde. Hoe blij bent u over Uw werk! Altijd weer staan wij verstomd van U!
Misschien kan ik mezelf ook maar wat hoger inschatten. Hoe komt het dat onze opvoeders dat niet wat meer in de verf gezet hebben? Dat ze ons vooral op tekortkomingen hebben gewezen, omdat we niet naast onze schoenen zouden gaan lopen.
Gelukkig bent U er om dat recht te zetten. Dank U,

michel schreef op 5 maart 2016 om 11:10

Hoe prachtig psalm 139 ! Geeft groot vertrouwen: God lieft mij zoals ik ben. Meteen ook een ode aan het grote wonder van de conceptie !

Luís Weel schreef op 4 maart 2016 om 22:58

Van mezelf uit kom ik tot de conclusie: “Ik zal God nooit zien, want ik ben niet zuiver van hart. Alles in mijn hart is zo dubbel.” Dus kan ik alleen maar stamelen: “Heer, zuiver mijn hart, geef me een oprechte Geest opdat ik omgevormd mag worden. Laat me worden als een kind dat onbevangen de wereld en de mensen tegemoet kan treden zonder verstrikt te zijn in allerlei (voor)oordelen.”‘
Verbonden blijven met Jezus, leren kijken met zijn ogen en open staan voor ieder die ik op mijn pad tegenkom, is de weg die vrijmaakt voor de ontmoeting met de levende Heer. Hij kijkt naar ons. Elke dag naar Hem kijken, luisteren, horen en bewaren helpt ons om in de schaduw van God te wonen.

jeanne schreef op 4 maart 2016 om 21:51

Math.5-8 Gelukkig die zuiver van hart zijn want zij zullen god zien, wat gelukkig zullen zijn zij. Ik ben me bewust dat ik niet zuiver van hart ben en op hen ben ik een beetje jaloers die dat wel zijn . Er zijn in mijn hart vele opstakels die dat zuiver staan voor God in de weg staan, hoe reinig ik me daarvan wie kan naar me luisterenom die ongerechtigheden te aan horen. het is een troost te weten ik hoef niet eerst braaf te zijn om Uw liefde te verdienen. Ik voel me niet zoals ik had moeten willen zijn “”zuiver van hart'” maar ik voel wel met overtuiging dat ik bemind ben. IK verlang bij God te mogen zijn en wat dat zou betekenen vrede en geborgenheid. heel dikwijls gebeurt er iets in mij het gevoel thuis te zijn bij Hem. Wat mij bijzonder getroffen gisteren op bezoek bij jezus en de lamme iets in het verhaal maakte mij onrustig maar wilde het niet bij mij niet begrijpen de woorden wilde maar niet bij me binnen komen en opeens werd het zichtbaar de lamme wilde door Jezus gezien worden en vergeven-gedragen en opgetild worden

Lieve schreef op 4 maart 2016 om 20:28

Wat was ik blij toen ik zag dat mijn meest geliefde psalm aanbod kwam, al lees ik die liefst in de mij vertrouwde vorm. Al nadenkend bij de suggesties: ik ken mezelf vrij goed, naar ik meen, maar niet zo goed lijk de Heer mij kent. Ik weet dat ik tot veel in staat ben, maar besef mijn beperktheid en dat ik niet in staat ben tot grootse dingen. – Natuurlijk ben ik Hem dankbaar en die tekst nodigt nog sterker uit tot dankbaarheid, tot het spontane besef dat ik alles van Hem gekregen heb. Maar bij deze psalm groeit vooral een gevoel van VEILIGHEID en VERTROUWEN. Daar draagt ook dat woordje “weven” toe bij: niet zo van rap-rap, maar met kunde en zorg, met het aangepaste tempo dat nodig is voor het wonder van de mens die door Hem tot leven wordt geroepen en gevormd.

marlo schreef op 4 maart 2016 om 19:02

Een zuiver hart – moeilijk om daar echt iets bij voor te stellen. Ik hoop dat ik zo eerlijk als ik kan zijn (als mens) de liefde van God mag blijven ontvangen en door mag geven. Het bemind weten is een heel fijn gevoel. Er mogen zijn zoals je bent – met alles wat er is of niet is. Vooral met heel veel liefde om me heen – ook als ik het soms niet merk is die liefde er wel. Dank U God.

lilian schreef op 4 maart 2016 om 17:31

Een zuiver hart is voor mij weten dat Hij van mij houdt zoals ik ben met al mijn gebreken. Hij is mijn genadig en omringt mij met zijn liefde. Heer ik dank U voor uw goedheid.

Lode schreef op 4 maart 2016 om 16:52

Het doet pijn wanneer ‘slimme’ mensen op TV beweren dat God een doekje is voor het bloeden… dat Hij niet bestaat maar een uitvinding is van mensen.
Wie heeft dan de mens uitgevonden?

lisette schreef op 4 maart 2016 om 15:10

Zuiver van hart zijn is weten dat Hij me bemind zo als ik ben. Me dagelijks bewust zijn van Zijn liefde. Zo dat ik zijn liefde kan voelen en verder geven. Het mooie in de mens zien. Niet de kleine splinters die we allen hebben. Maar het mooie. Zo zou ik willen zijn. Maar dat lukt me niet, zeker niet alleen. Heer blijf me nabij.
Ook denk ik dat zuiver van hart zijn eerlijkheid en oprechtheid is
Hij straalt voor de oprechte als licht in het duister,genadig,liefdevol en rechtvaardig. Psalm 112:4
Maar wie op de Heer vertrouwt wordt met liefde omringd. Psalm 32:10b
Nee ik verlang niet God te mogen zien. Het zou me zelfs bang maken. God is onzichtbaar voor de mensen en dat is goed. Zijn heilige Geest zou ik graag ontvangen. Ook zij goedheid. Het gevoel dat Hij bij me is . Dat Hij me leid is al een groot geschenk. Nee ik moet hem niet zien. Alleen in het gelaat van de andere wil ik hem erkennen.

gerda schreef op 4 maart 2016 om 15:09

Als je je met God verbindt en alles voor Hem brengt, je leven, je doen en laten, je gedachten. Ik meen dat je dan zuiver van hart bent doordat dan je hart gezuiverd wordt.

Lilly schreef op 4 maart 2016 om 13:33

Zalig de zuiveren van hart , zijn zij die handelen uit en met oprechte motieven , zonder er een dubbele agenda op na te houden . Helaas , in het dagelijkse leven wordt er vaak aan je motieven getwijfeld [ heb dit van de week nog meegemaakt] Dit doet pijn , maar het is niet anders . Wel bid ik tot de Lieve Heer, dat het ooit nog eens goed mag komen , want daar is momenteel wel een groot wonder voor nodig . IK heb eerlijk mijn best gedaan , maar als de ander in zijn eigen boosheid en gekwetstheid blijft hangen , houd het op .
Hier heeft de Heer heel wat werk te verrichten ,al moeten wij wel met de genade meewerken .
Het is niet anders , maar aan mij ligt het niet .
Lilly

Danny verlie schreef op 4 maart 2016 om 12:55

De weg naar zuiverheid van hart is een weg van verlangen van uitkijken iedere dag trede per trede betreden vragen naar innerlijke vernieuwing zichzelf laten onteigen om plaats te maken te laten geworden wat er lang is een Goddelijke instantie dat er al was voor ik geboren was. Daarvan bewustworden is genade God zal zich openbaren in de mate dat we er naar verlangen. Hoe heerlijk is dat. Goede. Moed aan allen x

Lutgarde schreef op 4 maart 2016 om 12:05

Wie is “zuiver” van hart? Ik denk: wie wordt als een kind. Ontvankelijk, open blik, eerlijk als goud, on-
bevooroordeeld, niks kwaad in de mot….Als volwassene terug naar die kwaliteiten. Maar, kunnen we dat wel, zonder hulp van hierboven? Ik heb veel leiding nodig van Gods goede Geest..De hele dag moet ik dáár om vragen. Maar Hij ziet onze goede wil en de binnenkant van ons hart.
Ik vertrouw erop eens God te mogen zien. Ik hou me echter niet bezig met me daarover een voorstelling te maken.Het zal onze stoutste verwachting overtreffen. God is groter dan ons hart.

Bernadette schreef op 4 maart 2016 om 11:06

Weten, dat Hij door onze gebreken heen kijkt, naar dat kleine zaadje goedheid in ieder van ons.
Hij heeft ontzettend veel geduld, zijn liefde is eindeloos.
Ik denk, als ik God ooit zou mogen ontmoeten, zal ik het niet kunnen vatten.
Het zal alles overheersen, ik zal me enkel kunnen laten meevoeren

Yolanda Klooster schreef op 4 maart 2016 om 08:44

Het verlangen God te zien groeit,God te kennen is denk ik het hoogst haalbare, op het gebied van inzicht en totale vrede met de Wereld

Marjolein schreef op 4 maart 2016 om 08:04

Zo beklimmen wij met een hart dat nog geen zuiver oog is strompelend de berg. Afgelopen week begroef ik mijn meest dierbare oom. Na een wereldlijke afscheidsbijeenkomst zakte de kist tijdens het uitspreken van het Onze Vader. Helaas kende maar een enkeling het gebed en dan nog niet eens helemaal. Om mij er aan te herinneren, dat het leven verder gaat stond ik binnen enkele dagen weer aan een baar. Dat zijn de momenten dat ik heel dankbaar ben voor de verbondenheid die mij deze retraite geeft. B.O. Viel uit. Er bleek iemand te zijn die het gebruikte om de dag te beginnen. Van uit diezelfde behoefte gebruik ik beeldmeditaties. Kinderen van een Vader. Hoe mooi!

Johan schreef op 4 maart 2016 om 05:46

God willen zien……
Tegelijk met een zingende merel mocht ik al wakker worden. Wat een prachtig lied tot eer van U.
Dat was Uw knipoog voor mij.
Kijk naar de vogels….God zorgt voor hen. Zou Hij dan niet voor kleingelovige zorgen?
Prijs de Heer mijn ziel.
En ik dank U voor de mooie muziek van de Mattheus Passion, waar ik nu naar mag luisteren voordat de ingewikkelde werkdag aanbreekt.
Gods zegen voor alle bidders!

Laura schreef op 4 maart 2016 om 00:09

Het gebed van vandaag heeft mij diep geraakt. Mijn ‘verlammingen’ hebben ervoor gezorgd dat ik degene ben kwijtgeraakt die mij het meest dierbaar is. Moge God ons allen vergeven voor onze zonden en moge Hij onze ogen openen voor de waarheid.

birgitta m. schreef op 3 maart 2016 om 23:05

Lieve Jezus, help ons allen Fatima te gedenken, en te bidden om de bekering van Rusland. Op voorspraak van Maria. Amen

birgitta m schreef op 3 maart 2016 om 22:53

Lieve Jezus, vandaag weer een tegenvaller die hard aankwam. Eerst op mijn werk, nu mijn huwelijk aangevallen. Ik zie het als een aanval van het kwaad om mij uit uw Vrede te stoten. Help me Heer om de emoties de baas te worden, de Vrede te herstellen. Sta mij bij dat ik niet val. Amen

Zr.Jeanne HOLzken schreef op 3 maart 2016 om 21:35

Elkaar dragend en god blijmoedig danken maar wil een mens daar toe in staat zijn, is er wel heel wat nodig. Wij zijn zelf onze geschiedenis. En de loop van mijn levenslijn ging zelden langs rechte wegen. de verlamming die de man zonder naam in dit gedeelde heeft gevoeld is vaak de mijne ik wilde wel lopen wilde wel deelnemen aan het menselijke verkeer maar alles werd geblokkeert Ik had iemand nodig om me naar Jezus te brengen ze hebben me gedragen jaren lang en als ik ze nodig hebben zijn ze er weer die de enegie hebben om mij en de andere bij de Heer te brengen het woord van de Heer is vergeving, om dat de liefde van de Eeuwige altijd groter is. IK kreeg te horen dat ik mocht gaan ik kon weer lopen je plek onder de mensen weer op te nemen. Je bent Vrijgekocht je hoeft niet langer vast te zitten je bent vrij dat woord klinkt vandaag voor mij en al die andere die met me meegaan.

Luís Weel schreef op 3 maart 2016 om 21:30

“Als die vier mannen er niet geweest waren om de lamme bij Jezus te brengen…” Anderen hebben mij gedragen, gestimuleerd om door te gaan, door moeilijkheden heen te komen. Ondanks mijn lamlendigheid hebben anderen steeds op mij vertrouwd en kon ik doorgaan met mijn leven. Jezus heeft hun geloof gevoeld en op grond daarvan zegt hij tot de lamme: “Uw zonden zijn vergeven”” In de tekst is niet duidelijk, hoe de lamme zich voelde, wat hij wel of niet wilde. Het geloof van de vier werd zijn redding.
Het verhaal bewijst opnieuw hoeveel we voor elkaar kunnen betekenen . Vandaag wil ik bidden voor en danken voor al die mensen, groepen, gemeenschappen die me door dik en dun gesteund hebben in mijn leven. Door hen ben ik me bewust geworden dat mijn zonden vergeven zijn en weet ik ook dat het zin heeft om de lammen in onze tijd te dragen naar Jezus toe.

Margaret schreef op 3 maart 2016 om 21:07

Geluckig waren er mensen die mij met mijn quetsuren en verlammingen naar Jesus brachten. Maar ook diegenen die mij i liefdelos en kill behandelden hebben mij dichter bij Jesus gebracht omdat ik in mijn eenzamheid bij Hem alleen troost kon vinden. Darom dank ik voor allen die mij bejegend zijn in mijn leven. ( bijna allen ).als ik dit so schrijf, merk ik er zijn er twee of drie die ik noch niet helemal heb forgiven .lieve Heer , hielf mij te vorgive so als U mij alle zonden vergeeft.

Lutgarde schreef op 3 maart 2016 om 20:58

Dankuwel om B.O. weer op orde te krijgen. We missen het onmiddellijk als’t niet lukt.

Wat me bij de lezing vandaag treft is de vriendschap/het bondgenootschap van de vier vrienden en hun lamme vriend. Het is me nooit eerder opgevallen dat Jezus dáárdoor ontroerd is en hun vriend geneest. Niet een strenge God maar een barmhartige. Ik betrap er mezelf op dat mijn strenge opvoeding mij nog steeds parten speelt in het beeld dat ik van God heb .

Len schreef op 3 maart 2016 om 19:21

• Zijn er mensen in mijn leven geweest die mij (en mijn verlammingen) bij Jezus hebben gebracht? Ik neem die mensen mee in mijn gebed. Waarom namen ze de moeite mij bij Jezus te brengen?
In de “gebedsschool” samen met pater Guy , staat er een team van begeleiders klaar om samen,een van hart ,in gebed en begeleiding , ons lammen, kreupelen , blinden en doven naar Jezus te brengen. Daar werd ik van mijn lamheid genezen en werden mijn zonden vergeven. Niet op slag zoals in de parabel ,maar op eigen ritme. Kan je nog iets mooiers bedenken dan mee helpen wonden helen ….Zij worden deze werken van barmhartigheid nooit moe. Heer jezus, hoe kan ik mijn dankbaarheid uiten ? Zegen hen die zich uitsloven voor U en overstelp hen met Uw rijkste zegen.

marlo schreef op 3 maart 2016 om 18:54

Dank voor het weer online brengen van Bidden Online – het is een vast rustpuntje in mijn ochtend en ik heb het gemist. Dank dus voor het herstel en voor het geweldige initiatief om dit zo te organiseren.

marlo schreef op 3 maart 2016 om 18:53

Terugkijkend zie ik ook vrienden en familie die me geholpen toen ik het niet meer kon en ahw verlamd was. Toen heb ik het niet gezien als ‘hulp van God’ maar nu kan ik het wel zo benoemen. Ik ben hen dankbaar dat ze mij Hem hebben laten terugvinden zonder te oordelen. Dank U God dat ik U mag zien en mag vertrouwen op Uw liefde.

Elizabeth schreef op 3 maart 2016 om 17:51

In Zijn liefde bleef Hij zwijgen..kocht op Golgotha mij vrij..door genade te verkrijgen, voor het volk..doch ook ook voor mij!
Het is echt ,een groot wonder
in Jezus liefde zo bijzonder.
Hij leed en streed voor u en mij
door Zijn genade, ben ik nu vrij.

Iedere dag mag ik met Hem beginnen
in Zijn liefde..de zonde overwinnen.
Soms zijn wij echt verlamd door pijn
wat fijn dat Jezus, dan bij ons wil zijn.

Hij wil een echte vriend voor ons wezen
bij Jezus hebben we niets te vrezen.
Ook als ik elders ben afgewezen
heb ik bij mijn Heiland niets te vrezen.

Hij is het die mij helpt bij dag en nacht
houd elk moment over mij trouw de wacht.
Laten wij elkaar op Jezus wijzen
Hem voor Zijn grote liefde,, danken en prijzen.

Vol vreugde zoals in het verhaal beschreven
toen de vrienden dicht bij Jezus bleven.
Met hun verlamde vriend in hun midden
bleven ook zij vol vertrouwen bidden.

En Jezus.. Hij verhoorde dit geloofsgebed
had zelfs tijd voor hen apart gezet.
Ook wij mogen in al onze diepe nood
blijven vertrouwen, Jezus almacht is zo groot.

Dus ook in het diepste donkerte van het leven
wil Jezus rust en vreugde weer geven.
Als wij volgen in gehoorzaamheid Zijn wil
geeft Hij ons rust..en maakt het in ons heerlijk stil..

Elizabeth

E.M. schreef op 3 maart 2016 om 17:06

Als ik aan Jezus en Maria zou willen opdragen is het Kees dat hij weer zou kunnen praten,en Jezus in zijn leven toelaten.
Heer niet mijn wil doch U wil geschieden wees hem nabij,en leer hem U te kennen en Eerbiedigen zonder vloeken .
Maria Bid met mij tot Uw Zoon Jezus Amen.

lilian schreef op 3 maart 2016 om 16:06

Soms word ik verlamd door kwetsuren, maar door het geloof in Gods barmhartigheid red ik het weer, en ook het vertrouwen dat mijn zonden vergeven zullen worden door zijn goedheid.

joke schreef op 3 maart 2016 om 15:51

net het verhaal van de lamme gelezen. Weeral toepasselijk … voel me momenteel heel triest . Onze ‘verloren’ zoon die stilaan zwoegt om zijn leven terug op de rails te krijgen, heeft net weer een ’teleurstelling’ te verwerken. op zo momenten is het heel moeilijk om te blijven volharden als ‘de vriend van de lamme’ wij zijn er voor hem, we bidden zo vol vertrouwen om een kans, een succes maar telkens weer mislukt het … God op zo momenten is het heel hard ‘uw wil geschiede….’ blijven vertrouwen dat U hem hoort en weer doet opstaan en lopen, maar op jouw tijd en jouw manier…God maar wat doet het pijn, om je eigen kind zo te zien spartelen… geef ons moed, geduld ….

Lilly schreef op 3 maart 2016 om 12:12

Tot op de dag van vandaag ,zijn er helaas mensen ,die denken dat een handicap een straf van God is . Hier toont Hij ,dat dit toch even anders ligt , dat het gaat om liefde . Dit wordt op een heel bijzondere wijze getoond door zijn vrienden ,die heel wat moeite moeten doen om deze man te helpen [ ook een voorbeeld voor ons ] en door hen niet alleen te genezen ,maar ook om zijn zonden te vergeven . Hier toont Hij wederom zijn Goddelijkheid en tevens zijn barmhartigheid en zijn Liefde ! Wat een voorbeeld voor ons ,, maar soms heel erg moeilijk om na te volgen !
Lilly

paul schreef op 3 maart 2016 om 11:58

Opvallende gelijkenis met het verhaal van de kleine tollenaar die in een boom kruipt om Jezus te zien. Jezus reageert spontaan door de tollenaar ( het was een beroep met veel mogelijkheden tot fraude en zelfverrijking ) bij zich te roepen en om bij hem te eten.: Hij geeft hem de kans om een begin te maken als eerlijke tollenaar.
In deze perikoop zijn het de maten van de verlamde die weer vanuit de hoogte hun vriend bij Jezus brengen. Zij geloven dat Jezus ook weer hun vriend zal verwelkomen.
Merkwaardig en ” wonder “baarlijk is de spontane Jezusreactie op een geloofsact van ons, mensen zoals gij en ik : Zijn ( Gods ) hand blijft steeds uitgestoken naar ons. Aan ons om die hand gewoonweg vast te nemen en te geloven dat Hij meegaat.

madeleine schreef op 3 maart 2016 om 11:44

Heer leer me barmhartig te zijn alleen kan ik het niet. Dank voor de mensen die ik mocht ontmoeten in mijn leven die me geholpen hebben te geloven en vertrouwen in U GOEDHEID.

Nikolaas Sintobin schreef op 3 maart 2016 om 10:19

Update: Bidden Onderweg terug online, na een hele nacht hard werken. Hopelijk kunnen we het zo houden!

Rita Ghesquiere schreef op 3 maart 2016 om 10:11

Gisteren was mijn dochter jarig. We konden even langs gaan. Zij is arts en heeft een druk leven dat veel energie vraagt. Als tekst voor haar huwelijksviering koos ze het verhaal van de lamme. Vandaag wordt deze tekst aangeboden als bezinningstekst. Voor mij een uitnodiging om haar in mijn gebedstocht te betrekken. Ik vraag God, dat ze haar jeugdig enthousiasme mag bewaren en steeds barmhartig en liefdevol blijft omgaan met de zwaar zieke patiënten die haar zijn toevertrouwd.

Martine Janssens schreef op 3 maart 2016 om 09:47

Hallo,
Het lukt me vandaag niet : Bidden Onderweg te beluisteren, ik kan het niet downloaden , vandaag niet en alle voorgaande postcaots ook niet meer. Ik heb een iPhone 6 wat moet ik doen?

Monique schreef op 3 maart 2016 om 09:28

Hoeveel vertrouwen hadden de mensen in Jezus,dat treft mij bijzonder,dit jaar.
Geef mij ook vertrouwen,Jezus:in U,in de wereld,in mijn vrienden,in mijn familie.

Birgitta m schreef op 3 maart 2016 om 01:57

Jezus schenk mij uw vreugden ik ben vaak zo somber. Moge de zo’n doorbreken. Amen

Birgitta m schreef op 3 maart 2016 om 01:48

Lieve Jezus ik zie in t verhaal van de lamme Hoe het enorme geloof van de vrienden de lamme redden. Zij gaan Door het dak voor hem om bij Jezus te komen. Heer help mij om zo.’n vriend te zijn. Amen

Birgitta m schreef op 3 maart 2016 om 01:43

Lieve Jezus, ik schrok van mezelf. Hoe makkelijk ik gekwetst wordt. Ik wou dat ik stoicijns kon blijven. Ik hield t niet meer uit. Ben te veel gaan eten. En uiteindelijk gaan (weg)boenen. Morgen laat ik t achter me. Doe de deur dicht. Wil niks meer met die persoon te maken hebben. Heer vergeef haar want ze weet t nu wel denk ik. Ik wil ook haar hiermee niet belasten. Ze heeft t zwaar genoeg. Als de tijd daar is zal 8k gewoon zeggen dat ik erg teleurgesteld was. Dus dat…heer zegen haar met geloof, hoop en liefde. Amen

Doke schreef op 3 maart 2016 om 00:44

Problemen, schulden,zwakheid en uitzichtloosheid kunnen ons echt verlammen . Soms ben ik werkelijk te lamlendig om iets moeilijks aan te pakken en/of te veranderen.. Met alle goede voornemens zit ik vaak toch allerlei excuses te bedenken om goed te praten wat verkeerd ging. Maar met die eindloze ,geduldige liefde van God kan ik die niet zonder meer op zij schuiven maar daardoor gesterkt die “lamlendigheid” overwinnen .
Gesteund door het geloof en de hoop zal ik kunnen verbeteren wat allemaal fout ging

zr jeanne schreef op 2 maart 2016 om 21:09

wat is het lijden dat ik hier draag in vergelijk met dat van Afrika waar ik lang hebt gewerkt Ja ik ken hun lijden ik heb hun ellende gezien. Ik neem nu de tijd om met god te praten. IK was in AFRIKA ik heb de ellende van Uw volk gezien. Ik heb het meest geleden dat ik er zo weinig aan kon doen .IK legde het allemaal voor U neer dat Uw barmhartigheid die ik er vaar van mededogen en liefde daar zichtbaar word. IK dank u voor de mooie jaren dat ik daar mocht zijn en met hen kon dansen en zingen en blij kon zijn met hen.mijn bede is laat uw genade spoedig blijken want ik vertrouw op U.

Theun schreef op 2 maart 2016 om 21:06

In de stilte bij het Heilig Sacrament was ik alleen en zei” hier ben ik” meer niet,ik zat en was “daar”gewoon en dacht na over wat mij bezig hield:vroeger was alles zo vertrouwd,je voelde je beschermd,de vastentijd deelde je met je familie en met anderen.Nu moet ik “alleen”geloven en vertrouwen op U,help me.En toen dacht ik,zelfs de apostelen,die Hem zagen,hadden moeite Hem te geloven en te volgen,dus ik sta niet alleen.Ja en zo dacht ik…en ben na een tijdje bij Hem,naar huis gewandeld(langs het graf van mijn vrouw) en voelde me echt goed en ben dankbaar.Bidden wij voor elkaar en onze kinderen en kleinkinderen.

Lieve schreef op 2 maart 2016 om 20:45

Dat verheel over die verlamde man met zijn doortastende vrienden en hoe Jezus reageerde boeide me reeds als kind. Later stelde ik me vragen bij dat onverwachte antwoord van Jezus: “Uw zonden zijn u vergeven”, terwijl die verlamde zieke niets gedaan of gezegd had. Uit wat in het evangelie verder gezegd werd kreeg ik de indruk dat het vooral ging om een bewijs van Jezus’ goddelijke macht, om zijn tegenstanders te overtuigen. Daarbij leek de aanwezigheid van de verlamde en zijn vrienden bijna een bijzaak, een onvoorziene toevalligheid. – Ik was blij en dankbaar dit bekende wonder op een andere manier bekeken te zien, verrassend zelfs. Ik voel er me nu meer bij betrokken en gesterkt.

ingrid van der Aart schreef op 2 maart 2016 om 19:59

we komen in deze 40dagentijd elke zaterdagmorgen met 8-10 mensen bij elkaar om onze ervaringen te delen. Een aantal van hen kende elkaar voorheen niet. En elke zaterdag ga ik “zingend”naar huis. Om het gedeelde geloof, de soms verrassende inzichten, het vertrouwen dat er onderling is, de gedeelde stilte. Het is echt Heilige Grond, deze samenkomsten. Ik hoor alleen maar dankbare geluiden.

marlo schreef op 2 maart 2016 om 17:37

God, U weet toch welke ellende er is in de wereld – waarom moeten wij dat dan nog steeds weer aan u laten zien en er over praten. Ik merk dat ik liever kijk naar de opstanding dan naar de kruisiging maar weet dat beiden alleen samen kunnen hebben gebeuren. God laat mij naast alle ellende in de wereld (ook dichterbij) ook Uw liefde blijven zien. Dat ik mag vertrouwen op U. Dat U ons nabij blijft en liefdevol aanraakt en mogelijk maakt door te gaan met leven – ook als het moeilijk is. Dank u.