Gastenboek

Doke schreef op 25 maart 2016 om 22:18

Vandaag geeft de zonloze dag een speciale sfeer aan deze Goede Vrijdag. Een dag waarop je zonder meer terug gaat naar het jaar daarvoor. Voor mij is elke Goede Vrijdag weer de dag van bezinning. Dan kan ik ook terugdenken aan het leven van Jezus. zijn lijden en sterven. Ik blik graag terug op de verhalen die ik van hem ken. en zit dan na te denken .
Wat ik zou doen als ik met Maria en de anderen daar zou zitten maar dan in deze tijd waarin we nu leven??. Ik zou zijn leven willen vieren .
Denken aan de moedige daden die hij pleegde. Als hij dan ook nog hier op deze aarde was, zou hij zijn handen vol hebben met het rechttrekken van zaken die fout gaan.
Het onrecht , de misdaden die tegenwoordig zo gemakkelijk goed gepraat worden..Neen …Hij zou heeel boos zijn op ons mensen. En verdrietig aan zijn vader vragen om meer wijsheid om door te zetten…en niet op te geven…

paul schreef op 25 maart 2016 om 21:57

Jezus’ waarheid is totaal anders dan de waarheid van velen in onze wereld.
In onze wereld is er veelal een sfeer van MMI: mij, mijzelf en ik.
Jezus werd aan het kruis geslagen: narcose bestond vermoedelijk niet. De kruisdood was voor de mensen van slecht allooi, de minderen, de basse classe.
Jezus beaamt dat Hij de koning van de Joden is. Joden waren onderworpen aan het Romeins gezag.Hij kon dus het Romeins gezag ondergraven.
Zelf heb ik heel veel liefde en geduld mogen ervaren.
Empathisch zijn helpt om mijn ” naastenliefde “, barmhartigheid te concretiseren.

Jeanne.H. schreef op 25 maart 2016 om 18:43

Ik ben net terug van de goede Vrijdag viering.Ik sta stil bij de viering en blijf alleen in de kapel achter er is een woord en een zin achter,,waar om slaat gij mij als ik niets gedaan heb., Barmhartigheid kost offers het kost Jezus zijn leven voor ons en voor mij. Ik ben vandaag barmhartig geweest maar er was ook iemand die barmhartig was voor mij Als mens en koning terechtgesteld gemarteld totaal ontluisterd en gedood hoe en waarom is het zover moeten komen Hij had het voor mij niet hoeven te doen maar die liefde volle blik heeft mijn hart geraakt dat ik zo bemind kon worden. Gedenk mij in Uw paradijs.

Elisabeth Maria schreef op 25 maart 2016 om 18:38

Hoe ziet barmhartigheid eruit ? Is dat als je de kinderen in al toegeeft ? En je ziet dat ze de verkeerde weg gaan , ben je dan barmhartigheid ! Heeft Jezus dat zo bedoeld !heeft hij daarvoor zijn lijden geleden ? Dat zijn vragen die wij ons kunnen afvragen .
En wat zouden wij als ouders grootouders daar op antwoorden?
Nee Heer U hebt uw leven gegeven om ons voor het kwaad te behoeden , daarom vraag ik U bescherm en behoed onze kinderen en kleinkinderen .Moeder Maria bid met ons die de toevlucht tot U nemen .Amen .

Mary Jane schreef op 25 maart 2016 om 18:30

De Koning van de Waarheid die zoveel moet lijden, maar zichzelf niet verloochende. Hij pakte zijn kruis op en droeg het naar de plek waar hij een vreselijke dood moest sterven. De mensen staan erom heen te kijken. Ook zij die van hem houden. Wat doen we, wat voor een effect heeft dit op ons. Na tweeduizend jaar gedenken we nog steeds zijn dood. Mij ontroert het steeds weer – elk jaar. Zijn liefde, zijn vertrouwen. Voor ons en in ons. Laten wij dat waardig proberen te zijn!!!

agnes erkelbout schreef op 25 maart 2016 om 17:02

Na vele jaren mijn weg niet meer te weten in een vrouw onvriendelijke kerk wil ik nu terug de diensten bijwonen omdat ik daar toch dichter bij de gemeenschap ben die Jezus naam herdenkt. Jezus de Nazareeer is nu heel belangrijk geworden.Dank voor deze retraite.

Lieve schreef op 25 maart 2016 om 15:19

Gisteravond kwamen er twee verzen in mij aan. Die bleven me voortdurend door het hoofd spelen, zonder dat ik er zelf mee bezig was. Ze horen thuis in dat prachtige lied SUZANNE dat Herman van Veen zo indringend zong op tekst van L.Cohen, en dat tientallen jaren geleden; “EN WAT HIJ HEEFT GELEDEN, DAT WEET ALLEEN DIE VISSER OP ZIJN KRUIS” .Ik heb het in jaren niet meer gehoord, maar het bleef me bij lijk een mantra. Ik had er ook geen verstandelijke gedachten bij nodig. Die woorden waren op deze Goede Vrijdag genoeg.

anne-marie schreef op 25 maart 2016 om 14:11

Jezus, als ik bij u sta onder het kruis voel ik mij klein en vol schaamte door wat zij en ik u hebben aangedaan. Dank u Jezus dat u die wist wat er te gebeuren viel, toch volhield om deze weg voor ons gegaan zijt. Dank u dat u hierdoor de dood overwonnen hebt , en zo onze relatie met God herstelde.
Dank u dat u ons niet alleen achter liet, maar ons uw moeder gaf. Wat moet haar hart pijn gedaan hebben, ook zij nam deel aan uw lijden voor ons. Dank u Maria en wees voor mij een moeder, ook voor alle mensen in ons land die nu nood hebben aan steun, liefde, zorg en nabij zijn. Hoopvol zie ik uit naar Pasen. .

Monique schreef op 25 maart 2016 om 11:45

Goede Vrijdag:dit jaar wel heel speciaal door die aanslagen.
Eindeloos geduldige liefde:hoe waar is dit!
Laten we samen deze diepe waarheid beleven
Dan zal Pasen ons liefde schenken.
Heel veel dank voor deze begeleiding,ik zal ze missen,volgende week

lilian schreef op 25 maart 2016 om 11:37

Ik sta stil deze dag bij uw lijden en sterven, uw verlatenheid aan het kruis , uw overgave. Jezus ik dank U voor uw liefde en barmhartigheid en dat U ook mij verlost hebt. Heer geef ons uw liefde zodat wij mogen beseffen hoe groot uw barmhartigheid is. En dat wij leren dat ook te zijn voor een ander.

Johan Maria Jozef schreef op 25 maart 2016 om 11:13

Heel goede en heel heilige Drievuldigheid, heel veel dank omdat Jij echt houdt van personen en kerken die echt geloven dat Jij leeft om ons te verbinden met onze deugden waardoor wij proberen te leven zoals Jij. In de stilte kunnen wij de genade van Jouw dood voor ons verheerlijken om Jouw leven na te volgen op aarde en voor altijd bij Jou te zijn in de hemel

Lilly schreef op 25 maart 2016 om 10:51

Jezus zegt : “Koning ben ik “, maar wat een koning ,geen macht , pracht en praal , maar nederigheid en vernedering die tot het uiterste gaat. En toch ,schuilt hier niet juist de ware macht in ? Wordt niet alle macht van de wereld op een gegeven moment tot schande gemaakt ? WE hebben genoeg voorbeelden hiervan in de laatste decennia meegemaakt. Nee, ware macht is nederigheid ,dienstbaarheid en liefde . Daar kan niets tegenop. en op Goede Vrijdag wordt ons het allergrootste voorbeeld hiervan gegeven , om sprakeloos van te worden !
Heer ,geef ons de kracht om de liefde en nederigheid in ons dagelijks leven toe te passen ,dat Uw offer niet vergeefs is geweest ,daar zit de wereld om te springen ! Maar we moeten in het klein bij onszelf beginnen .
L:illy

Lutgarde schreef op 25 maart 2016 om 10:01

Vandaag sta ik stil bij de grote verlatenheid van Jezus.hij gaat alleen zijn weg in grote eenzaamheid.
Allemaal hebben we Hem verlaten.We kunnen niet aan Hem tippen. We begrijpen het niet: zijn grote verbondenheid met de Vader. Zijn onwaarschijnlijke liefde voor ons. Zijn bereidheid voor ons zelfs de dood niet uit de weg te gaan. Jezus, vandaag ben ik met mijn hart bij jou, vergeef me dat ik je zo vaak in de steek laat..

Lali Jorquera Egea schreef op 25 maart 2016 om 09:35

“Barmhartigheid kost offers ” Deze zin maakte me aan het denken. Mijn eerste reactie was, Is dit waar? Er is een gevoel in me dat zegt dat er iets niet klopt. Maar wat ? Barmhartigheid en offers . Nee . Barmhartigheid kost geen offers. De Dood van Jezus was geen offers, maar een daad van de oneindigheid onvoorwaardelijke liefde die door Hem naar ons stroomt als een rivier van levende water, De Barmhartigheid van De Vader.

griet schreef op 25 maart 2016 om 08:28

Vandaag Goede Vrijdag.
Hemel en aarde omhelzen elkaar.
Toen ..;een zwarte dag..
vandaag …zwarte dagen doorkruisen elkaar.
Heer Jezus , koning in liefde
wij danken U omdat Gij door Uw heilig
Kruis de wereld verlost hebt.
Breng Uw barmhartige liefde
in de harten van alle mensen….
Goede Vrijdag zegt ons:
geen enkel lijden is tevergeefs
de diepste duisternis is doorbroken
de dood heeft niet het laatste woord;
er is hoop voor iedereen.
Goede Vrijdag is het feest van de trouw
Zijn boodschap luidt:
” Ik ben nu altijd bij jou.”
Laten we vandaag op “Goede Vrijdag”
De Gekruisigde Heer danken.

..

Luís Weel schreef op 25 maart 2016 om 00:52

Er zijn zoveel teksten in het evangelie die spreken over Jezus houding van dienstbaarheid. in een maatschappij waarin de heerszucht de overhand heeft. De grootste onder u moet dienen. De arme weduwe die een paar centen in het offerblok doet, wordt belangrijker dan wie een grote gift achterlaat, juist omdat ze alles van haar armoede geeft. Het oude spreekwoord zegt: “Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd”. Als je niet wordt als kinderen kun je het hemelrijk niet binnengaan.
Toch denk ik vaak: “Je kunt dienstbaar zijn, zoveel als je wilt, maar als je dienstwerk alleen maar uit verplichting gedaan wordt, terwijl het hart ver weg is, klopt er iets niet. Het gaat om dienen uit liefde voor God, die de Liefde is en dienen vanuit en met passie voor de medemens die op je weg staat of komt. Zonder passie en liefde wordt het dienen en koude bedoening. De mens kan een slaaf worden die de dingen die dienstbaar is uit verplichting jegens zijn baas of goed dienstwerk verricht om in een beter blaadje te komen staan.bij de ander. Als het dienstwerk verzakelijkt en niet vanuit passie en compassie met de ander gebeurt, verandert de maatschappij niet en blijft een klassenmaatschappij van heersers en slaven voort bestaan. Nelson Mandela toont tijdens zijn gevangenschap op Robbeneiland hoe vanuit een relatie van wederzijds begrip en respect tussen bewakers en gevangenen het nieuwe van de echte vrijheid geboren wordt.
Nadenkend over dit alles voel ik ik bovenal moet groeien in die passie voor de ander, opdat alle dienst aan de ander leven verwekkend wordt en blijdschap en geluk voortbrengt. Jammer genoeg heb ik in deze nog een lange weg te gaan.

Birgitta m. schreef op 25 maart 2016 om 00:41

Lieve Jezus, ik moet denken aan U in “the Passion” dat U zoals vanacht, in die kerker was en uw moeder boven U haar oor op straat legt, om een geluid van haar zoon op te vangen…ik leg mijn oor te luisteren. Spreek duidelijk ik pik t vaak niet goed op. Dank U Jezus mijn Jezus, uw lijden is begonnen.. redt ons vd haat..schenk ons uw Liefde. Amen

Guido schreef op 25 maart 2016 om 00:09

Om barmhartig te kunnen zijn, moeten we onszelf in vraag stellen. We moeten onszelf uit de hoek van de farizeeers halen. Weg uit het middelpunt, weg uit onze zelfgenoegzaamheid. We moeten durven afdalen van onze troon, zoals Jezus. Hij, de Meester, die het slavenwerk verrichtte. Maar voor ons mensen is dat soms toch zo moeilijk. We weten dat wel allemaal, maar we doen er zo weinig aan. Ook wij moeten nederig vragen aan de Gekruisigde Jezus:
Denk aan mij, als Jij in het Paradijs bent. Jezus schenkt ons voortdurend vergiffenis, geeft ons Zijn Liefde: maar we moeten het alleen maar vragen… Zelfs is dat soms voor ons nog teveel, want we zijn zo overtuigd van ons eigen gelijk ! Jezus, vergeef het ons, want ook wij weten soms niet wat we doen !

lisette schreef op 24 maart 2016 om 23:05

Woendag.
Heel boos. Heel verdrietig. Daar ik weet dat haat of boosheid mij en de andere meer vernietigen probeer ik met gebed kwaad niet met kwaad te vergelden. Waarom doen wij mensen dat. Ik denk dat het uit jaloezie is. Of uit boosheid . Het zijn ook altijd vrienden die het ergste kunnen kwetsen. Van vreemde is het minder zo pijnlijk. Maar pijn doet het altijd.

Ja ook ik heb vrienden afgewezen uit angst of jaloezie. Vandaag heb ik me weer gevoeld als de broer van de verloren zoon. Ik maar mijn best doen en zij mij kleineren en feesten. Doet echt pijn. Heer wat doe ik verkeerd. Is het weer jaloezie? Graag zou ik mijn vriendschap geven maar ze aanvaarden het niet. Kan pijn doen. Sta me bij dat de boosheid me niet vernietigen. De liefdeloosheid geeft me een kwaad gevoel. Boosheid en angst maken me levend dood. Zelf heb ik ook fouten gemaakt dus laat me geen steen werpen. Toch voel ik een boosheid in me. Vergeef me Heer en blijf me nabij. Ik heb U nodig. Koning van barmhartigheid. Deze retraite is toch moeilijk. Zo terug denken aan de moeilijke dagen. De pijn die ik heb aangedaan; maar nog moeilijker voor mij is de pijn die ze mij hebben aangedaan. Me van dit bewust zijn maakt me nederig. Vergeef me heer.
Donderdag:
Dan voel ik schaamte mijn voeten laten wassen door de Meester. Ik zou zijn voeten moeten wassen. Maar kan ik dat? Mijn hoogmoed laat het ook niet toe om mijn voeten te laten wassen. Petrus heeft die ook niet geweigerd jammer maar ik weet niet meer hoe Jezus hem terecht heeft gewezen. Gevonden in het gastenboek. Dank u. Jezus zei dus Als Ik je voeten niet mag wassen kun je niet bij mij horen.’
Wie zou ik zijn voeten wassen als ik de barmhartig zou zijn. Zo als onze Koning het vraagt. Van mijn verraders. Dit doet me echt nadenken. Een koning van barmhartigheid is Hij alleen. Heer met U in mij kan ik de liefde die U ons gaf ( tot het sterven toe) , kan ik leren dankbaar zijn om U. Door U voorbeeld nederig zijn, en voeten wassen , zelfs van die mij niet moeten! Leren om mijn voeten laten wassen door U om dat het U wens is U voorbeeld . Het zijn enkele dagen voor het paasfeest. Toch voel ik de vreugde niet. In mijn gebed vraag ik om steun aan de mensen die nu in een diep verdriet zitten. Hoe onrechtvaardig moeten zij zich voelen. Blijf ze nabij. De moordenaars waarom doen ze zo iets? Moeten we zelfs hun voeten wassen. Het gedacht alleen maakt me benauwd. Heer blijf me nabij. Amen.

Linda schreef op 24 maart 2016 om 22:32

Ik wil mijn best doen voor God. Dat wil ik altijd doen. Omdat hij in zijn Barmhartigheid er altijd voor ons is. En ik wil mijn uiterste best doen om zijn barmhartigheid en liefde uit tedragen. Wat een verdriet moet onze God niet hebben als Hij naar de mensheid kijkt. Ik ervaar ook verdriet als ik ongerechtigheid zie en meemaak. Dan begrijp ik een beetje wat Christus al zijn hele leven meemaakt. God vergeef ons onze schuld. Dank u dat ik altijd bij u mag komen.

Lieve schreef op 24 maart 2016 om 21:54

Hoeveel ik in dit jaar van de Barmhartigheid over dat thema heb gehoord, gelezen, nagedacht, gebeden …, het zegt me heel veel in verband met God, de Kerk, de samenleving in het algemeen, maar het raakt me zo weinig persoonlijk. Ik vind geen voorbeelden over zelf barmhartig of onbarmhartig behandeld te zijn geweest. Evenmin hoe ik er zelf mee omging. Ik zal mij daar met mijn eigen situatie maar buiten laten en op Goede Vrijdag denken aan Jezus en Zijn lijden voor ons. In volhardend geloof, in groeiende hoop, in dankbare liefde.

Doke schreef op 24 maart 2016 om 20:48

Voeten wassen van de ander, Dat heeft de paus ook gedaan om ons als voorbeeld te stellen .Het is een een daad van nederigheid.
Om ons te leren dat eenvoud de mens siert.,voor een ander doen wat nederig lijkt.Het raakt me wanneer ik soms zie hoe sommigen zich boven anderen stellen. Geen groet terug /geen glimlach kan er van af. . Dat zie ik als een kleine vorm van niet nederig zijn (hoogmoed) .Wat zou de wereld er toch anders uitzien als we deze kleine daden zouden plegen door iemand blij te maken en laten merken dat die er ook bij hoort. Letterlijk of figuurlijk de voeten wassen maakt de mens tot echte MENS zoals Jezus het heeft voorgedaan en de paus het als voorbeeld heeft gesteld..

Jeanne.H schreef op 24 maart 2016 om 19:37

Nee Heer in geen eeuwigheid zult gij mij de voeten wassen. Ik zou beschaamd zijn als Gij mij de voeten wast,ik zou me afweren,ik zou me omkeren, zal ik U de voeten wassen ik zou het doen met heilige eerbied.
Ik kan de voeten die ik gewassen heb niet tellen,zou ik toelaten dat een ander mij de de voeten wast?maar zal die ander het toelaten die ik niet lief heb? IK moet aan twee mensen hier en in Congo telkens als het weer witte donderdag is zijn ze weer bij. Ik heb een keer zijn voeten gewassen en verzorgd als een slaaf.En hier een vrouw verzorgd ik kon niet geloven dat het hier bestond ik heb me eerst moeten omdraaien voor ik er aan begon en elke witte donderdag moest ik tegen me zelf zeggen zou U Jezus deze voeten gewassen hebben. Die twee mensen zijn mijn vrienden geworden vooral die meneer in Congo hij kwam nog dikwijls langs mijn burau om verzorging en een praatje.IK zie God aan het werk bij mij. ik sluit af met een psalm 22 en een gebed in Uw handen beveel ik mij.

margareta schreef op 24 maart 2016 om 18:47

daar vele mensen door ouderdom of ziekte ook jonge mensen niet meer naar de diensten kunnen geraken zijn we ontzettend blij voor deze mooie begeleiding en verbondenheid in tijden als vasten en advent verbonden te zijn ….dank daarvoor

E.M. schreef op 24 maart 2016 om 18:18

Niet immer vindt men Barmhartigheid in deze wereld ,ook onze Paus Fransiscus roept op om barmhartig te zijn.
Laat daarom ons een voorbeeld zijn in deze tijd , en Jezus voorbeeld volgen in barmhartigheid .Amen

lilian schreef op 24 maart 2016 om 14:39

Jezus die de voeten wast van zijn leerlingen. Hij toont ons zijn barmhartigheid en nederigheid. In zijn handelen zie je ook de Vader aan het werk. Hij geeft om ons zijn schepselen. Als je psalm 8 bid dan voel je ook zijn goedheid. “” Ach wat is de mens dat Gij naar hem omziet, Het mensenkind dat Gij zo voor hem zorgt. Heel uw schepping aan hem onderworpen, alles aan zijn voeten neergelegd. Heer hoe groot zijt Gij, hoe ontzagwekkend is uw naam op aarde. Heer ik dank U voor Jezus en uw goedheid aan de mens geschonken. Gezegend is Uw Naam.

Lilly schreef op 24 maart 2016 om 14:10

OF ik voeten gewassen heb ? Jazeker , heb ik dat , meerdere malen . IKI heb mantelzorg verleend bij mijn lieve .goede moeder tot aan het bittere einde en ik rouw nog steeds. Voor buren , die hulp nodig hadden , zo was het ons thuis geleerd . Werd dit altijd gewaardeerd door de mensen die het niet deden ? Neen ,natuurlijk niet , er werd beweerd dat je her deed om er beter van te worden . Zo gaat dat in de wereld , als men niet weet en/ of begrijpt dat je uit hogere en betere motieven handelt .
Menselijk gezien is dit heel erg moeilijk , want je wordt compleet op jezelf terug geworpen . Maar , het brengt je wel dichter bij de Heer , waar je troost kan verwachten en die weet dat jouw motieven zuiver waren !
Het verdriet en de eenzaamheid blijft , maar er is troost te vinden in het gebed bij de Heer en zijn Lieve Goede Moeder !
Lilly

Len schreef op 24 maart 2016 om 14:09

Vandaag zegt Jezus tot Petrus, en tot ieder van ons: ‘Als Ik je voeten niet mag wassen kun je niet bij mij horen.’

Dit gaat tegen alle wereldse logica in. God zelf knielt voor de mens om de voeten te wassen, om hem te reinigen. Dat kan Christus omdat Hij een en al Liefde is. De Liefde gaat nooit boven de ander staan, maar treedt de naast tegemoet als een mindere. Dat is Liefde. Zo is God.
Wie deze daad van de Heer niet toelaat, zo zegt Hij, kan niet bij Hem horen. Hij zal nooit Jezus’ deelgenoot kunnen zijn. Het is in de reiniging dat Christus ons in zich opneemt.
In de biecht gebeurt net hetzelfde. Daar knielt de Heer voor de biechteling die hem doorheen het berouw van de biechteling en de absolutie van Hem hem in zich opneemt.

De eucharistie is het levend teken bij uitstek waarin de Heer zichzelf schenkt aan de Kerk, aan de hele mensheid.
In zijn goddelijke creativiteit heeft God gewild dat de Heer op deze wijze altijd zicht- en tastbaar onder ons zal zijn.
En dit om naar Hem te kunnen kijken, om Hem te kunnen ontvangen, om innig één met Hem te kunnen worden.
In de eucharistie zullen we de kracht ontvangen de liefde van de Heer ons eigen te maken, door ons in Hem te laten opnemen.
God is groot !
Dit schreef Kris in “Dagelijks Bijbelcitaat” Ik vind dat zo mooi en juist gezegd. Dank je Kris .

Len schreef op 24 maart 2016 om 13:59

Jezus ,U hebt de voeten van Uw apostelen gewassen om hen in het geheugen te prenten dat U gekomen bent om te dienen, niet om te heersen. Je kon niet lager op de ladder staan dan een slaaf …en dat laagste werk koos U , Koning en Heer. Bekleed mij met liefde, blijheid en toewijding in mijn zorg voor ouderen van dagen. Laat mij Uw gelaat ontdekken in ieder van hen. Mag ik Uw barmhartigheid uitstralen naar ieder die U op mijn weg plaatst.

Mary Jane schreef op 24 maart 2016 om 11:14

Jezus die zo bewust is van Zijn Vader en vandaaruit handelt. Al zijn handelingen keren ook weer terug naar de Vader. Worden weer door de Vader opgenomen, omdat het goede handelingen zijn. Jezus weet wat goed is. Uit liefde wast hij de voeten van zijn vrienden en leerlingen. De liefde als slaaf! Ik vind dienaar een fijner woord. Wie ik in deze situatie de voeten zou wassen, is iedereen die naar mij toekomt met het verlangen de voeten gewassen te krijgen. Ik zal me niet opdringen, maar doen als het moment daar is. Mij is ook de voeten gewassen. Het werd aangeboden. Eerst schrok ik daarvan en kon het bijna niet aannemen, zoveel hoogachting had ik voor die betreffende persoon. Maar ik zag de liefde in haar ogen en toen kon het wel.

Monique schreef op 24 maart 2016 om 10:16

Wie zou ik de voeten wassen?Letterlijk,niet zo gauw.Maar symbolisch,heel dikwijls:bij zieken,bij eenzamenbij verlaten kinderen met een glimlach

Luís Weel schreef op 23 maart 2016 om 23:56

“Ik doe mijn best, God doet de rest”, zei mijn vader altijd. Hoe dat allemaal zal gaan, daar begrijpen we niet veel van. Het lijden en de moord op Jezus gaan door en dan denk ik vaak: Ik begrijp er niets van. Gods plannen zijn voor ons zo ondoorgrondelijk. en Gods wegen zijn wonderbaar. De reactie van de Grieken op de prediking van Paulus over de verrijzenis zijn begrijpelijk. Laten we het daar maar een andere keer over hebben!
Soms beeft de aarde. Soms spugen de bergen rook en vuur. Soms sterft alles af door de droogte. Er is een tijd van doden, vaak bij honderden of duizenden. Toch blijft de zon schijnen en de regen de aarde bevruchten. Toch groeit en bloeit er van alles. Het leven gaat door…Vertrouwen op de komst van Gods Rijk, maar niemand weet wanneer.
Een man sterft plotseling. Onder zijn foto trof ik hrt volgende gedichtje van Toon Hermans:
“U sliep zo stil vannacht, de zon kon het niet weten dat u zo vreedzaam en zo zacht de ochtend zou vergeten””

Lieve schreef op 23 maart 2016 om 20:36

Bij de vraag:”Wie zou ik de voeten wassen?” kan ik letterlijk antwoorden: “Bij wie het nodig is, bij wie daarbij moet geholpen worden”. Ik heb dat meermaals gedaan bij drie familieleden, toen ze dat zelf niet meer konden. Dat leek me normaal, ik stelde me daar geen vragen bij. Ook meermaals bij zieken, wanneer ik als helpster meeging op Lourdesbedevaarten. – In de evangelietekst voor 24-3 vielen me onverwacht de beginwoorden op “In het bewustzijn dat de Vader Hem alles in handen had gegeven, dat Hij van God was uitgegaan en naar God terugkeerde, stond Hij … “. Ik denk dat door het verhaal van de voetwassing die volgt en dat zo ongewoon en verbazend is, het begin van de zin mij altijd ontgaan is. Eigenlijk kom ik pas dit jaar tot de ontdekking hoe sterk Jezus op voorhand wist wat Hem te wachten stond. Dat Hij vrijwillig en bewust begon aan de dagen van lijden die Hem naar de dood zouden voeren. Blijkbaar had ik me altijd een idee gevormd van één der jaarlijkse tochten naar Jerusalem, zoals Hij reeds meedeed als 12 jarige. Dat vrijwillig aanvaarden wordt hier benadrukt in de woorden:” dat de Vader Hem alles in handen had gegeven”. Het was een nieuwe realiteit voor mij.

jeann.h schreef op 23 maart 2016 om 20:36

Verkwanseld. het is pijnlijk als iemand je verkwanseld maar veel pijnlijker als je door een vriend dit word aangedaan. Ik zou het heel erg vinden het dierbaarste kwijt te raken door verkwanseling ik zou er mijn ziel aan verliezen ikheb er mijn laatste vriendin aan afgewezen,het was de onmacht in me zelf. Vele jaren mee opgetrokken het was vriendschap en barmhartigheid en liefdevol,maar later werd barmhartigheid en liefde ingewisseld voor vijand en haat. Ik overweeg deze gebeurtenis in het licht van jezus verhaal Hij wist ook dat Hij voor een paar centen werd verkwanseld door een vriend. en ga er mee om als een verre vriendin ik wijs de vriendschap niet af daar om ben ik nu een milder mens geworden en dat voelt goed en kan er liefdevoller mee om gaan. het meeleven van Jezus lijden en Zijn eindelose liefde voor mij maakt vergeving gemakkelijker.

Maria schreef op 23 maart 2016 om 20:09

In de geloofsimpuls gaat het over de barmhartigheid die Jezus laat zien, ondanks de vele tegenkrachten
in zijn openbare leven. Volgens mij omdat zijn leven geworteld is in zijn relatie tot de Vader. Niets kan hem echt omverwerpen.
In dit opzicht ben ik nog maar een leerling. Ik ontdekte dat tegenkrachten buiten mij zich ook in mij bevonden., weliswaar in een andere gedaante. Dat ik deze zwakheden onder ogen moest zien en erkennen, wilde ik niet blijven steken in boosheid. Dit maakt mij milder en barmhartiger tegenover anderen.
Heer. leidt mij voort op deze weg. Juist nu, in de Goede Week voel ik mij verbonden met U. Ontferm U over de slachtoffers van de aanslagen en de vluchtelingen die ploeteren voor een beter leven.

Carla schreef op 23 maart 2016 om 19:37

Heer ontferm U over ons!

Ik ben alleen maar héél stil na alles wat er gister in Brussel is gebeurd.
Bid tot God voor alle mensen die getroffen zijn en de daders.
Er is één ding dat vast staat “God houdt deze wereld in Zijn hand!” Dat is mijn troost!

Graag wil ik weer terug keren naar de “stilte”in deze bijzondere week.
Carla.

Dannij schreef op 23 maart 2016 om 19:15

Het is zo overweldigend die onvoorwaardelijke Barmhartigheid die we telkens doorheen het evangelie mogen ervaren en we hebben er zoveel nood aan en ons antwoord moet zijn dat wezelf daaraan gelijkvormig worden.Dat vraagt natuurlijk veel geduld met mezelf en vooral niet ontgoocheld geraken met mezelf, Ik moet vooral nederig blijven, trede per trede en met veel geduld de weg gaan naar die overgave om af en toe te mogen proeven van die vrijheid die de onvoorwaardelijke liefde aan mij eigen maakt het is niet mijn eigen werk maar een kostbare cadeau die mij geschonken wordt, en pas dan kan ik uitroepen alles is Genade

E.M. schreef op 23 maart 2016 om 18:09

Het valt niet mee om goed te bidden Heer omdat mijn benen zo rusteloos zijn daar ik ze niet stil kan houden ,Help mij Heer verlos mijn van dat kwaad .Amen

lilian schreef op 23 maart 2016 om 17:59

Heer, wat gisteren gebeurt is , is zwaar. Denkend aan de slachtoffers en hun dierbaren voel ik de pijn van hun verlies. Laten wij tot U bidden om kracht . Wees hen nabij in uw barmhartigheid en uw liefde.

Lilly schreef op 23 maart 2016 om 13:38

IS Jezus gisteren niet opnieuw verraden ? OF het nu moslims zijn of Christenen ,het maakt mij niet uit , maar het liefdesgebod en de barmhartigheid zijn met voeten getreden .
Liefde en barmhartigheid waren er wel ,bij de hulpverleners Hier is een gepast zwijgen en een gebed voor zowel slachtoffers , hulpverleners en de daders op zijn plaats . ,Maar daar heb ik momenteel zeer grote moeite mee !
Sorry ,ik zeg het eerlijk , ik voel het zo , maar mijn sympathie en gebed gaan op de eerste plaats naar de slachtoffers en hulpverleners ,, laat ze geen zeer grote trauma”s eraan overhouden ! Amen.
Lilly

Harmine schreef op 23 maart 2016 om 12:32

Zwaar vind ik het deze week,erg zwaar.Tegen het lijden van Jezus heb ik nooit gekund,het snijdt me in mijn ziel,evenals al het lijden in de wereld.Maar daar komt nu die verschrikkelijke gebeurtenis in Brussel bij.
Moeilijk, heel moeilijk,al voel ik God en Jezus heel dichtbij.

Mary Jane schreef op 23 maart 2016 om 11:50

Ooit heb ik iets heel dierbaars aan een vriendin toevertrouwd. Ze heeft het niet begrepen en er heel cynisch en hard over gedaan. Alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg. In de loop der tijd bleek ook dat we zulke andere personen waren, dat een vriendschap niet meer mogelijk was.
Zelf heb ik naastenliefde ook eens afgewezen. Ik was te kwetsbaar om te kunnen ontvangen en zat in mijn eigen cocon. Heel jammer. Iets kostbaars niet aanvaard te hebben. Zo jammer, als we de liefde niet kunnen aanvaarden. Niet kunnen zien.

Monique schreef op 23 maart 2016 om 10:49

Laten we elkaar omarmen om sterk te staan tegenover die lafaards,die zich op onschuldige mensen wreken.
Alleen liefde kan ons redden.Laat ons samen bidden.

Richarda schreef op 23 maart 2016 om 09:46

Vader, Uw barmhartigheid en liefde zijn zo groot! U noemt ons Uw vrienden. U geeft mij de keus die liefde af te wijzen of mijn handen uit te strekken:en te zeggen: zie, hier ben ik! Ontferm u over mij. Is het echt een keus? Wie zou deze liefde willen afwijzen? Zegen in deze stille week allen die naar U zoeken! Maar houd ook hen vast die door alle verschrikkelijke gebeurtenissen het zicht op U dreigen kwijt te raken. Christus ontferm U!.

Birgitta m. schreef op 23 maart 2016 om 00:41

Lieve Jezus, zegen allen die direct en indirect ‘getroffen’ zijn Door de aanslagen in België vandaag. Help allen die verantwoordelijk zijn voor opvang, veiligheid en communicatie. Moge liefde en solidariteit opbloeien. Amen

Luís Weel schreef op 22 maart 2016 om 22:54

Ik geloof Petrus als hij met al zijn temperament zegt dat hij zijn leven gaat geven voor Hem. Ik geloof Jezus die Petrus eem koud bad bezorgt met de woorden: “Vóór de haan kraait, zul je me drie keer verloochenen. Toch blijft Jezus hem de hand boven het hoofd houden en vertrouwt hem de opbouw van Zijn kerk toe.
De grote troost en blijdschap voor mij is dat ik het vertrouwen mag blijven houden van Jezus ondanks alle verloocheningen.
Zo geloof ik ook dat Jezus ons helpt het geloof in de wereld en de mensheid niet te verliezen ondanks de aanslagen in Brussel, de talrijke onschuldige slachtoffers, het immense verdriet van zoveel families, de angsten die omgaan in de harten van zoveel mensen.
Ik bid ook voor IS en zelfmoordenaars die geloven dat ze zo in de hemel komen. Ik bid dat ze de gekruisigde Jezus mogen ontdekken die ook zijn leven gegeven heeft, niet door zichzelf te doden, maar gedood werd vanwege zijn barmhartigheid voor alle mensen.

jeanne.h schreef op 22 maart 2016 om 22:29

Heer mijn leven zal ik voor u geven,Uw leven zult gij voor mij geven gij zult mij drie maal verlochenen maar gij weet ook heer dat ik U bemin en steeds U zal zeggen dat het me spijt. zal er ook voor mij een nieuwe woning zijn IK kan er geen voorstelling van maken maar wel hoop vol. In de steek gelaten ik voel me daar verdrietig om maar ik draag het met geduld. ik had jezus veel te vertellen over Brussel vandaag over dit onmachtig gevoel ik kon een gebedje naar U toe zenden voor hen die met veel verdriet achterbleven in uw handen beveel ik al die mensen aan stierven vandaag.

lisette schreef op 22 maart 2016 om 21:30

Maandag: de eerste vraag begrijp ik niet.
Hoe er ook met mij wordt omgegaan als ik me voel als gekwetst riet is heel verschillend. Maar ik kom meestal recht. De Heer stuurt mensen op mijn pat. De psalm 56:12 is ook mijn redding. Op God vertrouw ik, angst ken ik niet, wat kan een mens mij aandoen. Altijd ga ik terug schuilen bij de Vader. Daar kan mijn angst of mijn gebrokenheid weer tot leven komen.
Dinsdag:
Als ik de Bijbeltekst Johannes 13,37. 24,2 lees krijg ik een rustig gevoel. Maar laat uw hart niet verontrust worden. In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen.’
Dus ook voor mij. Al herken ik mezelf in Petrus. Petrus zal het niet geloven. Hoe kun je iemand verraden waar je zo van houd. En toch doet hij het. Doe ik het. Dat onze Vader ons blijft vergeven is onbegrijpelijk. Heer mag ik wat van Uw barmhartigheid ontvangen om te kunnen doorgeven.
Ja soms voel ik me in de steek gelaten. Soms is het gewoon een gedacht. Ik voel me al snel niet aanvaard. Gisteren voelde ik me erg ten onrechte beschuldigd over iets wat echt niet waar was. Dat geeft een gevoel of de persoon mij in de steek had gelaten. Ik getuig hier over omdat dit nog heel juist in mijn geheugen is. Het was moeilijk maar met liefde (na ook boosheid) is het me gelukt om er geen drama van te maken. Ik heb ma even afgezonderd en het onze Vader gebeden. Vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren. Voor mij het mooiste gebed. Het brengt me rust. Omdat ik dan ook naar mijn eigen fouten kijk en het gemakkelijker is om de andere te vergeven. Al was het echt een onterechte beschuldiging.

Heer mag ik Uw dienstknecht zijn. Blijf me nabij Amen.

Rita Blaauw schreef op 22 maart 2016 om 20:49

22 maart 2016: Zaventum/Brussel: Tegen zo’n afwijzing van barmhartigheid en naastenliefde door haat en de overmacht van vijandige moordzucht op zoveel onschuldige mensen als vandaag, past het mij meer om even stil
te zijn. Sorry, beste paters.

Lieve schreef op 22 maart 2016 om 20:12

Ik heb een paar keer meegemaakt dat een vriend of vriendin plots – en zonder dat ik een reden zie – verandert van gedachte of levenswijze. Het hoeft zelfs niet te gaan om ‘wat me het dierbaarst is’. Dat plotse kan ik niet begrijpen, ik probeer er voorzichtig over te spreken en om een beweegreden te vragen. Dat lukt niet. Zelf zal ik ook wel wat veranderd zijn in de loop van mijn leven, maar dan geleidelijk en niet zo plots. Zo’ n verandering in hun levenshouding doet me pijn. Er moet toch een reden zijn of een beïnvloeding van elders. De houding van Judas was zeker gekend door Jezus. Blijkbaar nog niet door de vrienden. Ik denk dat er bij Judas al lang twijfel knaagde over de richting van Jezus’ koningschap en over de keuze die hij gemaakt had om Hem te volgen .