Gastenboek

zr.Patricia schreef op 28 november 2016 om 16:38

Heer ik dank U voor het licht en uw nabij zijn.Zegen mijn familie en dierbaren.

Anneke schreef op 28 november 2016 om 15:44

Bij tijd en wijle vraag ik me af wat het allemaal voor zin heeft. Telkens weer dezelfde vraag en verlangen.
Maar als ik dan lees dat het niet zou voortbestaan als God het niet in het leven had geroepen en dat ik daar op vertrouwen mag dan raakt dat mij. En dan heb ik maar weer verder lief zoals Augustinus naar voren bracht.

jeanne schreef op 28 november 2016 om 15:42

Ik ben mijn weg gegaan, niet die weg die andere voor mij hadden uitgestippeld.
Wie is hij toch die mij steeds weg trekt uit de duisternis en me weer terug zet in het licht.
Hij heeft mij uit die duisternis getrokken, waar ik U werkelijk voor bedank.
Waar in ik kan leven en opgetild wordt, U hebt mijn leven lief omdat het van U is.

Maria Meeus schreef op 28 november 2016 om 15:32

dank
om weer mee te mogen leven en bidden met allen die hier met elkaar verbonden zijn

Truus schreef op 28 november 2016 om 15:24

Heer laat iedereen in onze familie Uw licht zien. En wandelen in Uw licht.
Amen.

E.M. schreef op 28 november 2016 om 14:48

Steeds weer Heer kom ik tot U weer.
met al mijn verdriet en zorgen en het zeer
Dan vergeet ik al mijn zorgen en pijn,
omdat ik weet ! dat U bij mij zult zijn.
Met Maria bidden wij te samen .
Het Onzevader – Weesgroet en Ontferm U Heer Amen
Ontferm U Heer

Noella De Langhe schreef op 28 november 2016 om 13:40

Ik denk spontaan aan een bijbeltekst
Hij heeft ons altijd gedragen tot hier toe ,dus tot op vandaag
Hij heeft ons zo lief dat Hij ons altijd in liefde zal blijven dragen

Hans schreef op 28 november 2016 om 12:37

Ik kom van ver, zo lijkt het. Ik voel oordelen in me. Toch verwacht ik met het kind in contact te komen. Wat me bemoedigt is dat God van al het geschapene houdt en spaart.

Stanny schreef op 28 november 2016 om 12:02

:Deze retraite zal mijn adventstijd hopelijk zinvoller maken. Het citaat van Augustinus: “heb je voldoende liefgehad” spreekt mij erg aan..

Anke schreef op 28 november 2016 om 10:52

komt laten we wandelen in het Licht des Heren is onze trouwtekst. Het Licht en besef van innerlijk voelen en smaken geeft me besef hoe liefdevol God is en naar ons verlangt

Lieve Rabijns schreef op 28 november 2016 om 10:36

God onze Vader,misschien is het ook tijd voor ons om opnieuw wakker te worden.De adventstijd is de tijd bij uitstek om alert te zijn voor wat komen zal.Geef ons voedsel voor onderweg en een kaars op ons pad zodat wij straks het grote licht mogen verwelkomen.Ik hoop en bid dat we iets van licht mogen verspreiden in onze eigen omgeving,zelfs een kleine,flakkerende vlam is van groot belang in het duister.

Olga schreef op 28 november 2016 om 09:42

Alles wat er is hebt U lief, niets van wat U gemaakt hebt is U te min; U zou het niet eens gemaakt hebben als U er en afkeer van had.
Met deze zin kan ik nog dagen vooruit. Help me alstublieft me dit eigen te maken, niet enkel als een mooi idee, maar iets dat leeft in mijn hart.

Monique schreef op 28 november 2016 om 09:40

Fijn dat we met zovelen de retraite mogen volgen.Een in onze verscheidenheid,gaan we op stap naar Kerstmis

Johan Maria schreef op 28 november 2016 om 09:37

Goede Jezus, veel dank omdat Jij echt houdt van kerken die zich voortdurend tot Jou bekeren

Merel schreef op 28 november 2016 om 09:26

U, Heer, hebt het LEVEN lief! U hebt alles wat leeft LIEF!
Hoe groots is dit! Dank U hiervoor en voor het voorbeeld dat U nu geeft aan ons.
Heb Lief!

Tinie schreef op 28 november 2016 om 07:49

Een eerste stapje heb ik gezet door weer te bidden.

nicole hoedemakers schreef op 28 november 2016 om 06:49

Ja men kan eengoede vriend als god niet genoeg bedanken wij hebben zoveel gekregen zonder dat wij dat zelf beseffen nog eegoede advent voor allen

Cilia schreef op 28 november 2016 om 05:20

Ik mag ervaren dat er vaak gedachten leven, nu i.v.m. duisternis, die ikzelf overwoog maar nu zie ik het voor mij geschreven en bevestigd.

Coleta schreef op 28 november 2016 om 03:21

Vandaag de eerste kaars aangestoken: moge hij licht geven in de voor mij eenzame dagen – dagen op weg naar Kerstmis. Dagen waarin ik kan uitzien naar de Komst van het Vrede brengende Kerstkind

Verli schreef op 28 november 2016 om 02:23

Ik ben blij met het begin van deze retraite weer… Gezegend voel ik me erdoor… Iedere dag weer voeding ontvangen op de weg die ik al jaren bewandel…Op weg naar steeds een beetje meer Licht… Geen grote stappen…Vertrouwen latend groeien…
Nu groeien weer naar de kerst… in deze uiterlijk steeds donkere wordende wereld… Maar ik vertrouw dat wij mensen innerlijk groeien…
groeien naar de vrede…vrede die op Aarde ook mogelijk is…. zal over veel tijd…maar wel zegevieren…
Kan iemand de antwoord geven op mijn vraag : In de Bijbeltekst van zondag 27ste november staat:
U, Heer, hebt het leven lief en u spaart alles, omdat het van U is. Hoe kan ik dat verstaan in deze donkere wereld
waar zo weinig blijkt bespaard te worden…?
Hartelijke dank…!
Gezegend samen verder…

Bml schreef op 28 november 2016 om 00:26

Lieve Jezus, ik heb t zo moeilijk gehad. Wat een verdriet&pijn. Boosheid. Wanhoop.
Maar gelukkig bood you tube uitkomst! Veel gebeden met ‘catholic deliverance prayer’. Onrust&spaniël zakten langzaam weg Dankuwel Heer voor de mensen die zulke krachtige hulp&troost & genezing bieden. Amen

claire schreef op 27 november 2016 om 23:53

op weg gaan… het was zo verrassend… JEZUS was er opeens… hij is MIJN WEG…
HIJ verwarmde mijn HART… hij sprak met mij… hij vroeg of hij er mocht zijn in
mijn leven…
ik durfde bijna niet “amen” zeggen…
wandelen in het licht wordt zeker een AVONTUUR…
ik weet dat we met velen onderweg zijn

Sigrid schreef op 27 november 2016 om 23:38

Goeie retraite gewenst aan iedereen

Lisette schreef op 27 november 2016 om 23:17

Ik ben blij en dankbaar dat er weer een retraite is. Voor mij is dit een fijne manier om de adventstijd intensief en biddend te kunnen beleven. En ik houd erg van Romeinen 13,12: de nacht loopt ten einde, de dag nadert al. Kom met Uw licht in de nacht Heer. Maak mij klaar om Uw Zoon binnen in mij te verwelkomen.

doke schreef op 27 november 2016 om 23:16

De dagen worden korter
Als het donker wordt begin ik al tijdig voorbereidingen te treffen om snel te doen wat ik in het donker niet kan.
Tijdens deze retraite zal het juist anders moeten zijn..om juist uit de duisternis te stappen rechtsstreeks naar het Licht toe.
Er is zoveel ellende en twijfel in het leven zoals in vele landen waar het zo onduidelijk is wat de toekomst zal brengen. Daarom wil ik heel hard proberen de Staf vast te houden om door deze duistere periode naar het licht toe te kunnen stappen. Onze goede Vader zal als Staf dienen waar ik steun op zal vinden.. Bid ik dat er groei zal zijn in deze periode zodat ook ik het Licht straks mag verwelkomen.

Godelieve schreef op 27 november 2016 om 21:47

Het getal 9500 deelnemers maakte me blij. De vele reacties in het gastenboek tijdens de 1ste dag nog meer: we hebben heel hard verlangd naar de hulp bij het zoeken naar licht, naar Licht in het donker. En kijk,, die eerste stap bracht al een aarzelend opklaren waarin we aanvoelden en wisten dat we niet alleen ronddolen: we zijn echt op weg, samen. Vandaag bleef me vooral de vraag bij:”Durf ik God vertrouwen”. Spontaan denk ik dan: Ja. Maar nu blijft die vraag hangen: In WAT vertrouwen op Hem? Hoe uit ik dat? Hoe doe ik dat? Ik ben er nog niet klaar mee. De laatste maanden is er vooral een gevoel van VERBAZING in mij aanwezig: verbazing dat ik (nog) leef, dat alles bestaat lijk het geworden is, dat alles, klein en groot rust in Gods hand en dat Hij van ons en alles houdt en blijft houden.

Luís Weel schreef op 27 november 2016 om 21:40

Vandaag de eerste kaars van de adventskrans aangestoken. Ik zie zoveel duisternis in me en onmacht om daar doorheen te breken. Ik zie zoveel duisternis in de wereld op politiek, sociaal, technologisch, maatschappelijk gebied. Het lijkt op een verwoestende explosie. Waar gaan we naar toe met zoveel verdeeldheid onder mensen, volkeren, machtsblokken, nieuwe bewapeningswedloop, blindheid over wie ik ben, groeiende kloof tussen arm en rijk, uitbuiting, trots die me blind maakt voor mijn kleinheid en zondigheid..
Ik wil alleen maar bidden: O kom, o kom, Emmanuel. Ga met me mee en neem me bij de hand.

Anne Marie schreef op 27 november 2016 om 21:26

Mooi om met het ‘licht’ te beginnen. Het licht, wat in ieder van ons aanwezig is. Maar soms wordt beschaduwd, door de duisternis.
In deze retraite hoop ik naar het licht te groeien. Dat de Christus in mij, opnieuw geboren mag worden.

Elly van der Gulik schreef op 27 november 2016 om 21:12

Hoe zou het zijn. Als ìk alleen maar liefde toon aan de mensen.

Emmy schreef op 27 november 2016 om 20:36

Het is regelmatig donker en duister in mij. Maar van de week liet U toch mij weer een Lichtpuntje zien
en ik kan U daar niet genoeg voor danken. Blijf bij mij Heer en laat mij nooit van U gescheiden worden. Amen.

Hilde schreef op 27 november 2016 om 20:32

Warme dank voor deze adventsretraite die mij helpt te bidden en lief te hebben.

Dank voor al de gebeden, teksten en suggesties.

In innige verbondenheid.

Janny schreef op 27 november 2016 om 20:26

Dank dat ik weer mag deelgenoot mag zijn aan deze inspirerende retraite. Het brengt me in contact met mijn diepste verlangen.

isabelle schreef op 27 november 2016 om 20:19

Dat het eerste kleine lichtje die we vandaag ontstoken hebben, een Licht voor ons allemaal mag zijn. Hij toont ons de weg met zijn Licht.

Wietske schreef op 27 november 2016 om 20:12

Ik ben zo moe van het knokken. Steeds nemen anderen mijn ruimte in en ik laat het gebeuren. Ik probeer steeds beter te worden, maar voel me tekort schieten. Ik ben zo moe. Wanneer durf ik aan anderen mijn eigen grenzen te laten zien, zodat ik meer en meer tot mezelf kom en dat ik me kind van God voel en niet iemand die God niet wil.

Henk schreef op 27 november 2016 om 20:02

Hoi, Maart j.l. is mijn vrouw overleden. De emoties konden hun weg niet vinden. Begin november naar de bijeenkomst rouwverwerking waar ik nu elke week naar toe ga. Om dat ik niet kan huilen bid ik de laatste tijd veel. Ik vraag God ook hulp. Sindsfien gebeuren er allerlei kleine wondertjes. Zoals de juiste mensen ontmoeten in/ en buiten de kerk. Vandaag kwam ik erachter dat de trilling in mijn benen, die 10 maanden er waren ineens weg zijn, Het is niet altijd makkelijk God te dienen en het goede pad te volgen, maar de wondertjes van God zijn er wel. Loof en prijs de Heer.

Gert schreef op 27 november 2016 om 20:01

Prachtige en inspirerende tekst vandaag op de 1e Advent zondag. Dan heb ik het over psalm 73.iedereen heeft donkere momenten maar altijd is er weer een nieuw moment mogelijk. Want Hij houdt ons vast ook in de duisternis. Schitterend en bemoedigend. Ook de bijbeltekst Wijsheid 11 is erg mooi. Gods zegen

Chrissie schreef op 27 november 2016 om 19:59

De gure wind wordt vlakker
Het diepe duister zwakker
Diep verscholen in het korenakker
Wordt de zaaier wakker

Trees schreef op 27 november 2016 om 19:52

Even viel de duisternis in. Gisteren, na het overlijden van een goede vriend. De tekst van Romeinen is zo van toepassing in deze moeilijke periode. Te weten dat hij is opgenomen in het Licht van Gods oneindige Liefde, dat biedt oneindig veel troost. Het moment van het uitblazen van zijn laatste levensadem staat in mijn hart gegrift. Moge hij rusten in vrede.

Martin schreef op 27 november 2016 om 19:06

“Nakomelingen van Jakob, kom mee, laten wij leven in het licht van de HEER.” (Jesaja 2:5)

Anamaria Torfs schreef op 27 november 2016 om 18:44

ADVENT: de tijd van overdenkingen of althans het zoeken er naar, met veel of weinig bedenkingen iedere week het ontsteken van een nieuw licht! Het wordt anders, het wordt lichter,het wordt licht voor jou en mij en voor iederren hier op aarde.
Met alle bezinning en verlossing; het wordt Kerst! God is dichtbij.

lisette schreef op 27 november 2016 om 18:02

• Ja ik verlang naar licht. Het is donker in mijn hart Heer. De feestdagen zijn nu meer iets waar ik tegen op zie. De splinter van mijn naaste zie ik zo goed, de balk in mijn ogen maakt het donker. Ik voel me boos en verdrietig. Waarom eigenlijk Heer?
• Door naar de eucharistie te gaan vandaag en door Uw woord wat tot rust gekomen. Jij geeft me weer wat licht. Dank U Heer. Vader. Ja het is wonderlijk. Of het zo ook is met God weet ik niet. Voel ik niet. Ik ben zoekende en ook bang van die God, waar oorlogen door ontstaan. Mogen we wel zo naar Uw woord opkijken. In Uw naam gebeuren verkeerde dingen. Maken we van licht duisternis.
•
• Het goede in deze woelige wereld is die van Christus ? Misbruiken we zijn Vader niet. Durf ik hem mijn licht laten zijn? Heer met U en de mensen wil ik op weg gaan . Wees ons nabij.
• Voor mij was Christus woord vandaag licht , Hij is licht op mijn weg. Zonder hem zou ik niet kunnen vergeven. Echt lief hebben lukt me nog niet. De boosheid en verdriet doen vandaag pijn. Maar ook met deze gevoelens mag en durf ik naar onze Barmhartige Vader te gaan. Blijf me ons nabij. Amen . Dank voor de bezinning Lisette.

Jacqueline Stil schreef op 27 november 2016 om 17:39

Ik hoop dat ik na de advent precies weet wat mijn verlangen naar Licht precies inhoudt. Dat ik er mooie woorden voor mag vinden…

Arnolda schreef op 27 november 2016 om 17:23

Het is stil in huis. Mijn man en ik kunnen heel goed stil-zijn en toch samen-zijn. Dat is een genade.
En toch is het donker in mijn hart. Pijn en komende operatie verduisteren het licht, Het Licht.
Vandaag heb ik een Adventskrans gemaakt, de kerststal al gezet, maar het blijft buitenkant….
En toch en toch…. ik hoorde psalm 131 zingen vanmorgen op de TV en ik huilde van vreugde.
En vanavond hervond ik deze retraite… en opnieuw komen de tranen. Wat gelukkig dat dit er is.
Arnolda.

mariejan schreef op 27 november 2016 om 17:12

Fijn dat ik weer mee mag doen. Met uw hand in de mijne.
Ik verlang ernaar dat er steeds meer licht op mij geworpen wordt. En dat het licht dat ik op anderen werp niet duister zal zijn, maar mild en mededogend.

jeanne schreef op 27 november 2016 om 16:36

Werkelijk ! vandaag hij is het licht op mijn weg. ik heb het er niet zo moeilijk mee met in het donker zijn.
ook in het donker zijn voel ik Zijn aanwezig zijn want hij is het licht op mijn pad,diep in mij is Hij altijd aanwezig. Vandaag,Hij wordt verwacht: hoe waardig ben ik om Hem weer te ontvangen? Hoe blij ben ik vandaag om al die mensen die met mij mee trekken om deze adventstijd met hen mee te gaan dankbaar ben ik hierom.

Inie schreef op 27 november 2016 om 16:30

We zijn er weer aan toe : te kunnen wandelen in Licht. Dank aan allen die deze digitale retraite mogelijk maken

Kristien schreef op 27 november 2016 om 16:15

Proficiat met jullie mooi gekozen thema:Wandelen in het licht.
Vrijdag 25 november wandelde ik mee in een fakkeltocht in Hasselt.Het was letterlijk wandelen in het licht…
Ongeveer 800 jonge mensen(voornamelijk 12-jarigen),allemaal een fakkel in de hand,het licht dragend, Ik voelde het tot in mijn hart.
Fijn dat jullie deze Adventsretraite weer aanbieden.Bedankt aan iedereen die dit mogelijk maakt.Het brengt mij veel warmte in deze tijd van het jaar.

Lydia Kool schreef op 27 november 2016 om 15:48

Het viel me vandaag pp dat genade de kleur is momenteel waardoor je Licht ervaart of doorgeeft. Het ontbreekt bij mensen die wel goec doen maar zich daarvoor afsluiten. Goed dorn blijft dan beperkt voor wie zij mogen. Ze schoppen tegen andrren. Genade geeft altijd mogelijkheid dat iemand terugkan keren. Dat is Licht. Denk ik.

LILIAN SEBELON schreef op 27 november 2016 om 14:26

DANKBAAR BEN IK DAT IK WEER MET DEZE RETRAITE MEE MAG DOEN.
DE DUITERNIS WAAR IN IK VERKEERDE WERD DOOR HET LICHT HELEMAAL VERDREVEN. HOE GELUKKIG KAN EEN MENS ZICH VOELEN ALS ZIJ VERLOST WORDTUIT EEN DONKERE PERIODE VAN HET LEVEN,EN MAG ERVAREN DE VREUGDE VAN GODS NABIJHEID.LICHT BRACHT HIJ ONS BIJ ZIJN GEBOORTE. ‘” LICHT OOK HET LAATSTE WOORD
VAN HEM DIE LEEFT ” [HUUB OOSTRHUIS]

Vera schreef op 27 november 2016 om 14:05

Blij ben ik opnieuw dat ik een leidraad mag hebben om samen op weg te gaan naar Kerst. Tranen staan in mijn ogen. Tranen van pijn maar tevens tranen van vreugde. Ik ben niet alleen… Samen met anderen, samen met God. Leren bidden, meer leren over mijn geloof dat me sterkte en kracht geeft. Ik ben een leek. En toch voel ik me hier goed. Ik open mijn armen en probeer te leren kijken naar het licht dat telkens ergens wel aanwezig is. Samen op weg en samen vieren in liefde, de geboorte van Jezus Christus, mijn inspiratiebron.