Gastenboek

bml schreef op 6 december 2016 om 00:17

Lieve Jezus,
Ik ben al een paar dagen niet langsgeweest.
Nu wil ik weer mijn ogen en mijn hart
op U richten..
Schenk mij nieuw licht..
opdat ik licht mag geven..
Abba! Vader! Ik houd van U!
Raak mij.
Bevrijd mij hart van alles
wat het verzwaart.
Dank U dat ik deze weg
niet alleen hoef te gaan.
Met voeten van nederigheid
en liefde wil ik Hem volgen.
Dank voor de nieuwe hoop
en vreugdevolle verwachting.
Dank U voor vrienden, familie
en kennisen
dank U voor de hulp
die ik sommigen die lijden
mag geven.
Blijf dicht bij mij
want ik ben sterk geneigd
bij de pakken neer te zitten,
emotioneel uitgeput
of lichamelijk een wrak
help me
elke keer weer op te staan
verstandig te zijn
gedisciplineerd
Amen

Embrechts H. schreef op 5 december 2016 om 23:42

Wil je de kracht ontvangen om Jezus te blijven volgen, om in zijn voetspoor te gaan, dan moet je onophoudelijk bidden. Bidden om zijn H. Geest: de Geest van liefde, de Geest die je laat kennismaken met de grootheid van God, die je God laat lofprijzen, de Geest die zijn gaven geeft, en ook de Charismen (de gaven die je op een bepaald ogenblik nodig hebt).

Wie Jezus wil kennen en volgen, moet met Hem praten.
De Heer moge jullie, die dit lezen, zegenen.

Lisette H schreef op 5 december 2016 om 22:06

“Hij roept niet luidkeels in het openbaar; het geknakte riet breekt Hij niet af, de kwijnende vlam zal Hij niet doven. ”
Dit is voor mij zo’n prachtige, troostende zin. God die zich zo bescheiden opstelt en die zo goed zorgt voor alles wat heel kwetsbaar en breekbaar is..
Hij zal ons niet breken en ons vlammetje niet doven, integendeel, Hij richt ons op en Zijn Geest zet ons in vuur en vlam ….. Als wij er voor openstaan en Hem binnenlaten.

lisette schreef op 5 december 2016 om 22:04

Bekoringen genoeg voor mij; macht, rijkdom,succes. Heer geef Jij me de kracht om Uw smalle weg te volgen; Blijf me nabij. Amen.

claire schreef op 5 december 2016 om 21:42

met jezus in de jordaan gaan staan…
zo lief ben ik u JEZUS ik mag met u mee…
gij hebt geduld met mij…
gij rekent op mij…
en ik ? ik wil op u rekenen… vandaag, morgen ,ALTIJD…

Anamaria schreef op 5 december 2016 om 21:01

Heer, Jezus…geef ons het kleine alledaagse gebed,doe ons aan U denken doorheen de uren van de dag, U kunt onze alleenheid opheffen en ons de warmte van Uw bijstand verlenen.want met U is alles zoveel meer! want zo geef U ons Licht, licht van liefde, om alles in Uw naam te doen, elke dag in de kleine dingen.

Luís Weel schreef op 5 december 2016 om 20:12

Och, vandaag wil ik niet vroom zijn: pakjesavond vóór Sinterklaas. Zwarte Piet mag er ook zijn. Zo zwart als roet door het kruipen in de schoorstenen om de pakjes te brengen van de goede Sint. Je struikelt over de pepernoten die hij te pas en onpas overal gooit. Word maar gewoon een kind. Dan zul je het rijk van de hemel binnengaan. Die goeie Piet doet het beter als deNl post, bezorger van de online pakjes van de webwinkels. Zwarte Piet heeft geen last van storingen!
Mensen, jullie allemaal een prettige sinterklaas viering toegewenst. Laten we het leuk maken en gewoon er lekker voor elkaar zijn.

E.M. schreef op 5 december 2016 om 19:51

In deze donkere dagen is Uw licht Heer een zegen voor mij.
Mogen Uw zegen bij mij blijven tot Gij mij tot U roept dan kan ik in vrede met U gaan.

Dank U Heer voor deze mooie dag Amen.

marlo schreef op 5 december 2016 om 19:20

De smalle weg lopen. Ik vind het vaak moeilijk dat niet bekend is waar we heen gaan, wat ons doel is in dit leven. God wilt u mij het vertrouwen blijven geven in Uw eindeloze en altijd aanwezige liefde? Dank u – ik zal blijven zoeken en bidden dat ik niet verloren ga maar in Uw liefde mag blijven.

Godelieve schreef op 5 december 2016 om 17:41

Mijn bezinning bleef vooral bij de laatste suggestie in verband met Jezus’ bekoring om de weg van macht, rijkdom of succes te kiezen, de bekoringen van elke mens èn de kracht om daaraan te weerstaan. Macht en rijkdom? Ze liggen gewoon niet in mijn aard , verlangen of mogelijkheden. Maar succes? Elke mens heeft talenten gekregen, ook ik was zo gelukkig en ik ben daar dankbaar voor, ook omdat ik de kans kreeg ze te gebruiken voor anderen. Daar kruipt tijd en energie in, ook dat men soms moet keuzes maken en iets aangenamer laten vallen. Maar er is ook voldoening, en het maakt blij als anderen dat ook eens zeggen. Is dat ‘succes’ hebben, is dat niet ‘de smalle weg volgen’? Ik denk dat ik in mijn kinderjaren en jeugd wel opgroeide in een warm, gelovig gezin, maar dat er onvoldoende bevestiging is geweest. – Mijn besluit was zelf meer aandacht en bemoediging te laten gaan naar de andere mensen. Beginnen met beter te luisteren naar wat ze me zeggen , kansen tot bevestigingen dadelijk te gebruiken op een niet opvallende manier.

lilian schreef op 5 december 2016 om 17:28

Elke dag als ik wakker word, dank ik voor het licht, vraag om zegen voor deze dag , doe mijn ochtend gebeden en vraag dat ik deze dag in zijn vreugde mag zijn. zoals Jezus met vreugde vervuld is door Vader.

jeanne. schreef op 5 december 2016 om 15:45

Gisteren de meditatie van Zondag gemist. Ik heb goed naar de preek van de pr4iester geluisterd
,,over wat we elke dag bidden voor we te communie gaan ,,Heer ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt,zijn we waardig Hem te ontvang als hij met Kerstmis komt,ik moest mezelf deze vraag stellen ben ik gereed hem waardig te ontvangen zo niet doe er dan wat aan aan je voor bereiding
Het is stiller geworden in mij sinds ik deze retraite ik luister naar Zijn woorden vraag Hem dat Zijn woord mij mag raken. Ben ik Zijn uitverkorene? vind ik de vreugde in Hem?.Hij schreewt niet maar roept mij in de stilte de kwijnende vlam heeft HIj niet gdoofd maar wel een laaiend vuur van gemaakt en hij heeft mij recht doen kennen. Ben ik bereid de smalle weg te blijven?
gaan? Meestal als ik in gebed ben geweest in deze mooie tijd voel ik de rijkdom om de weg van Jezus te blijven volgen hoe smal hij ook is hoe graag zou ik daar
met iemand over willen praten.

Irma schreef op 5 december 2016 om 10:49

Een tekst waar veel kracht van uit gaat, Bijna verpletterend. Het roept angst in mij op, de druk van de verantwoordelijkheid. Een bekend patroon. God, mag ik in al mijn kleinheid bij U schuilen? Laat mij de vriend van de bruidegom zijn! Asl ik in gebeg stil wordt ervaar ik rust en kalmte; het is goed zo, Rome is ook niet in één dag gebouwd. Op deze wijze durf ik de weg te gaan; Uw hand in mijn hand. “Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn, onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn”. (inauguratierede Nelson Mandela,. Tekst uit: a return to love, van Marianne Williamson)

Lutgarde schreef op 5 december 2016 om 09:26

De eerste adventsweek is aan mij voorbijgegaan. Ik had er de moed niet toe. Hij, in wiens ogen wij kostbaar zijn, weet hoe dat komt. Maar vandaag lees ik : Hij wil een nieuw licht op mijn leven gooien..
Daarvoor zal ik dan deze week bidden: dat ik met nieuwe ogen mag kijken, dat ik inzicht krijg in een moeilijke situatie,. Dat Hij mij bij de hand leidt. Amen.

Eva schreef op 5 december 2016 om 08:53

Elke dag dankbaar zijn . Tevreden zijn met vele goede momenten.
Proberen meer aan Jezus geven, en niet zelf oplossen.

Len schreef op 5 december 2016 om 06:25

Om samen met Hem de weg te gaan, zullen we eerst met Hem in de Jordaan gaan staan.
Eerst een stap zetten , buigen en schuld erkennen. Tijd maken om in het zuiverende water te gaan staan om mijn schuld uit te spreken om dan de ervaring van het zich geliefd weten toe te laten. Heer Jezus , maak mij dan tot licht op het pad van anderen. Dank !

claire schreef op 4 december 2016 om 23:24

hoe wonder wat er mij overkomt .
wie bracht mij bij jezus?
ik kan maar dankbaar terugdenken dat er op de juiste momenten altijd iemand was
die voor mij een WEGWIJZER naar jezus was…

Luís Weel schreef op 4 december 2016 om 23:15

Terug kijkend op mijn leven zijn er zoveel mensen geweest die me op het spoor van Jezus gezet hebben, te beginnen met mijn ouders, missionarissen binnen en buiten mijn familie die iets opgewekt hebben en me deden besluiten mijn leven te wijden aan de zoektocht naar Jezus. Studie en allerlei geestelijke oefeningen hebben bijgedragen aan het gaan van een weg waarin mijn keuzes voor het leven bepaald werden door experimenten van verbondenheid met hem.
Toch vraag ik mezelf steeds weer af: “Heb ik hem gevonden? of heb ik hem werkelijk lief? Petrus durfde volmondig tot drie keer toe te bevestigen: “Heer, ik heb u lief… wat mezelf betreft, ik weet niet of ik zo stellig kan zijn als Petrus in mijn beweringen. Ik heb nog een lange weg te gaan en de woestijn is groot.

Lisette H schreef op 4 december 2016 om 21:44

Vandaag gaat het over mensen die mij naar Jezus brengen. Ik ben heel dankbaar voor zuster Crescentia die voor mij als kleutertje al zo’n groot voorbeeld van Gods liefde was. En daarna op de lagere school kapelaan Martin Wijnakker. Met liefde en nederigheid bracht hij de verhalen over God en Jezus en legde zo een stevig fundament waarop mijn geloof kon groeien.

anke schreef op 4 december 2016 om 19:38

Ik wil God bedanken voor Zijn liefde. Hij heeft ons eerst lief gehad. Vandaag prachtig licht. Mooie wandeling in de uiterwaarden Groot is Uw Schepping. U bent het Leven. Uw Koninkrijk is in ons. Schijn door ons heen!!

Elly van der Gulik schreef op 4 december 2016 om 19:20

Ik ben blij, als ik een positieve getuigenis hoor over Jezus, God, de Kerk. Dat draagt bij aan de roeping tot God. Zo heeft Johannes ook de weg vrij gemaakt voor de mensen.

doke schreef op 4 december 2016 om 19:19

De kwijnende vlam zal Hij niet doven.. Dat is de belofte die Johannes ons deed. Ik ben de kwijnende vlam die toch niet gedoofd wordt, omdat het aangewakkerd wordt door zoveel goeds om me heen.
Vaak zijn er momenten van twijfel en van ontmoediging…..dan kan het vlammetje uit gaan !!!… Maar door de H.geest (adem) blijft het sprankeletje hoop leven. En kan ik de Weg volgen die leidt naar het Licht.
Heer laat mij in geloof met U gaan en me zelf eraan herinneren dat U zei : Ik zal er voor je zijn.
Emanuel …God met ons..Amen.

Mw. Rita Blaauw schreef op 4 december 2016 om 15:32

Dankbaar ben ik zeker voor de velen, die mij op de weg naar Jezus terzijde hebben gestaan. Ze zijn als “statiën” op mijn
persoonlijke levensweg. Ik ga ze noemen: mijn moeder Maria Magdalena (ze heette echt zo), Ds. H.J. Kater, Pater van Kilsdonk, Bisschop Th.J. Zwartkruis, Mgr. dr. Stieger, Kardinaal Alfrink, Kardinaal Willebrands, Kardinaal Daneels,Docenten van de voormalige KTHA-Amsterdam, KTHU Utrecht, Kath. Fac. Tilburg,KU-Leuven en mijn “vakbroeder”-echtgenooot
Ab van der Burgt.
Last, bot not least: mijn “niet-gelovige” vrienden.
Door wie mijn “gelovige”levensweg zich steeds scherper en duidelijker aftekende.
Op mijn beurt heb ik geprobeerd in mijn parochie de bijbelse weg naar Jezus duidelijk te maken aan een groep
mensen.
Dat was mooi, maar ook een moeilijke weg
Het merendeel heeft meer met “kerk” dan iets met de Bijbel.
Maakt zich ook meer druk om “kerk” dan “evangelisch” katholiek te zijn.
Hoe kan ik dan het best voor een ander de weg naar Jezus gereed maken?
Ik denk door te “zijn”en te “doen”.
Toch op weg gaan met anderen – in persoonlijk contact- en proberen samen vragen te beantwoorden via woord (Bijbel), gebed en daad,
En dan kom ik gewoon weer uit – qua levenshouding en inspiratie- bij de statiën van mijn eigen levensweg als voorbeeld.
Met Jezus voorop.

lilian schreef op 4 december 2016 om 15:24

Jezus die voor mij het licht is, kan mij het licht geven . In Hem ben ik gedoopt. Hij is mijn vreugde, tot Hem bid ik in moeilijke momenten. Ik vertrouw Hem al mijn zorgen en verdriet toe. Heer ik dank U voor uw goedheid en Uw liefde.

Marjolein Povel schreef op 4 december 2016 om 11:25

ook tot mij zegt de stem, gij zijt mijn liefste dochter. Mijn eerste reactie was, wat moet ik doen, dat dat tegen mij gezegd kan worden. Steeds meer komt nu in mijn gedachten naar voren dat het er niet toe doet wat ik doe , maar dat ik ben en dat ik steeds meer als hem word.

Margaret schreef op 4 december 2016 om 11:05

Johannes had zijn eigen Jk losgelaten, darom was hij vervullt van God’s liefde en vreugde. Zijn hart was leg van zelf en vrij voor God” . Ik bid ,help my ,ons dagelijks meer los te laten om ruimte te creieren in onze ziel voor U

Linda schreef op 4 december 2016 om 01:25

God blijft ons bij de hand vasthouden. De eerste stap die wij moeten doen is nederigheid en daarna volgt liefde.
Soms word ik angstig voor wat kan komen. Dan bid ik voor kracht en vraag God of ik alles in zijn Handen mag leggen. Meestal kom ik dan tot rust. Soms neemt de drukte van de dag mij in beslag. Maar ik moet weten dat ik eerst tot God mijn Vader ga en dan lukken mijn taken en alles beter. Lieve God blijf ons nabij, bescherm ons allen. Laten wij ervoor elkaar zijn. Ik bid voor allen die het moeilijk hebben. Ik bid voor 2 jonge volwassenen die elkaar hebben gevonden voor een lang gelukkig leven. Heer ik ben zo dankbaar.

Luís Weel schreef op 3 december 2016 om 22:09

Heer, laat mij blij zien als ik anderen zie opgroeien zonder jaloersheid omdat zij het beter of anders doen als ikzelf.
Heer, geef mij de gave van het onderscheid om te kunnen duiden in onze tijd waar u werkzaam bent in de mensen van deze tijd.
Heer, zend uw Geest van vuur en kracht om authentiek getuigenis af te leggen van uw aanwezigheid in alles wat er gebeurt in de wereld.
Heer, laat mijn doop in het water een doop worden in uw Geest en naar uw welbehagen.

claire schreef op 3 december 2016 om 22:05

ben ik blij om wat me gegeven is ?
zo vaak wil ik iets anders… iemand anders grijpen…
JEZUS wacht…hij wil zichzelf geven…
ik mag ontvankelijk zijn … ik mag jezus ontvangen, zoals
maria jezus ontvangen heeft
ik wil graag blij zijn dat jezus in mij mag groeien…
zo groeien dat ik kleiner kan worden !

Bernadette schreef op 3 december 2016 om 21:41

Heerlijk om ook al jullie berichtjes in dit gastenboek te lezen.
Zo kunnen we ook nog van elkaar leren, met jullie mee bidden, en er komt veel meer licht binnen, als je vanuit een andere ooghoek mee mag kijken.
Dank aan jullie allen!
In verbondenheid.
Samen zoekend naar het licht van Kerstmis.

lisette schreef op 3 december 2016 om 21:04

. Hij moet groter worden en ik kleiner”. Luk me dat? Nee.
Mij gans geven het lukt me niet. Johannes verwijst steeds naar Jezus en niet naar zich zelf. Ik kom vandaag niet tot het gebed. Te veel met leren bezig. Te veel met boosheid in me zelf. Boosheid op de andere. Waarom lukt het me niet om lief te hebben?Er is geen plaats voor liefde of God.
Sorry.

doke schreef op 3 december 2016 om 20:55

Maak recht de paden.. Ja de vele kronkels in ons leven kunnen we niet zo in een keer rechttrekken.Daar hebben we de tijd voor nodig. Gelukkig hebben we nu 4 weken om dat stelselmatig te doen. Nadenken over wat fout ging. Er mee bezigzijn en me erin verdiepen.. daar kan dan een lichtpunt opkomen. Het vraagt tijd maar daar moet ik tijd voor vrij durven maken. Niet met woorden maar met daden kunnen we anderen tot die gedachte te brengen..We bidden om zo in het lLcht te mogen wandelen met het vast Geloof en Vertrouwen dat het wel ,met Gods genade, mogelijk is…..

Anton schreef op 3 december 2016 om 20:43

Barmhartige God,geef mij de kracht en volharding om in de Eucharistie-vieringen een voorbeeld te
mogen zijn van Uw aanwezigheid.Leer mij ervaren,dat ik niets ben,zonder Uw dagelijkse scheppende Kracht.
Heer ontferm U over mij en over alle gestorvenen.

Louisa schreef op 3 december 2016 om 20:26

Dankbaar ontvang ik de houding van Johannes die leeft vanuit de ontvangen zending het pad voor Jezus klaar te maken. In deze stille tijd mocht ik ervaren dat het voor mij niet vanzelf gaat blij te zijn bij het zien hoe goed anderen zijn. .. Mijn minder mooie kant is vaak jaloers! Heer ik dank je voor dit inzicht en bied het je aan tot heil voor je komst

l.k. schreef op 3 december 2016 om 20:14

Vanwege drukte ben ik pas vandaag begonnen met de adventretraite.. Toevallig misschien dat die tekst van vandaag mij enorm aansprak. Ik denk bijna dagelijks aan Johannes de Doper. Met hem als mijn lichtend voorbeeld maak ik me nederig en bescheiden…en dan ontdek ik altijd mijn “ware zelf” – iemand vol innerlijke rust, volledig pretentieloos en in een leven dat volledig gewijd is aan het contempleren von God. Het is alleen jammer dat ik zo’n houding niet de hele dag vol kan houden. Die verzen van vandaag zullen me helpen deze inspiratie te onthouden.

lilian schreef op 3 december 2016 om 16:23

Blij ervaar ik de liefde van Jezus voor ons mensen. Hij is ons mensen zeer nabij. Ik koester dat en ben dankbaar dat wij dit geschenk mogen ontvangen.

jeanne schreef op 3 december 2016 om 13:44

een mens kan alleen ontvangen wat Hem gegeven is,wat heb ik allemaal ontvangen?.Johannes,
verwijst mij naar Jezus IK ben voor Hem uitgestuurd en vulde mij met grote vreugde. mensen hebben mij altijd uitgestuurd nu weet ik beter dat het jezus was die mij hier in altijd geleid heeft want dan zal mijn vreugde ook volkomen zijn Johannes had Jezus lief heb ik Jezus lief zoals Johannes ik begin te twijfelen of dat zo is als het me een beetje minder goed gaat goed gaat.
Hij mag mij bezitten als Zijn bruid ik wil niets anders.
Ik heb met deze meditatie veel moeite om het goed in me te laten door dringen.

Godelieve schreef op 3 december 2016 om 12:48

Ik weet niet goed raad met die suggesties van vandaag. Het is zo vanzelfsprekend dat ik Jezus hoger acht dan een gewone mens. Een vergelijking is niet aan de orde. Toch iets na biddend denken gevonden: zulke vraag wordt mij nooit gesteld, niemand vraagt me naar die Jezus die voor mij zo belangrijk is. Het gebeurt wel eens dat iemand , die ik in lang niet zag,bv. een ver familielid, me vraagt: “Ga jij nog naar de kerk? … Elke zondag!” Een echt antwoord van mij wordt dan niet verwacht. Het blijft bij verbazing en het gesprek neemt een andere richting. Toch schiet me plots zo’n vraag te binnen een paar weken geleden. Op mijn “Ja”, volgde zijn “Maar wat heb je daaraan?”. Ik kon antwoorden ,ongeveer in deze trant: “Mijn geloof is de kern van mijn leven. Het leeft in mij, ik ben daarmee vergroeid. Het bepaalt alles wat ik doe.” Gesprek plots gedaan, ik had de indruk dat mijn gesprekspartner bang werd.

Monique schreef op 3 december 2016 om 11:37

Laten we elkaar liefhebben,zoals Johannes Jezus liefhad:volledig met hart en ziel.Johannes leefde in een andere tijd,maar de liefde is nog steeds dezelfde gebleven.onze liefde betuigen in kleine dingen,dat kan iedereen.
Jezus help ons,zodat we met een liefdevol hart naar het Licht van Kerstmis mogen wandelen.

Cilia schreef op 3 december 2016 om 09:48

Hij heeft mij gekozen om Zijn zending te vervullen, ik ben Zijn instrument om de mens voor mij Jezus te laten kennen. Voor mij is dit HET voornaamste

Berend schreef op 3 december 2016 om 09:44

Laten we de liefde van de schepper blijven doorgeven, want God is liefde.
Iedereen nog een gezegende zaterdag in Gods liefde

Lucia Wong Loi Sing schreef op 3 december 2016 om 09:38

Eeuwige ,
dank U wel dat mijn oren vaak geopend zijn
en Uw stem mogen horen. Maar geef Vader,
dat ik nog beter mag gaan luisteren en mag doen wat U vraagt .
Laat mij daarin verheugt zijn opdat ook U in mij groter wordt,
en ik kleiner , en toch kan getuigen van U omdat U zo dichtbij bent .
Mijn ziel verlangt naar U Mijn Heer en Mijn God . Amen .

A. de Jong schreef op 3 december 2016 om 09:36

Johannes moest ‘zijn’ mensen loslaten en deed dat vol vreugde, omdat hij de tijd met hen van God had ontvangen.
Mooie bemoediging om in vreugde dingen los te kunnen laten, omdat het van God gekregen was.

Jeanne schreef op 3 december 2016 om 09:32

Ooit wandelde ik in de duisternis zonder er bij stil te staan. Ik rende en rende altijd maar door. Deed mijn eigen ding zoals er van mij verwacht werd en dat was het.
Op zekere dag gebeurde er iets dat heel mijn leven omver gooide. Maanden tobde ik er over, totdat mijn vriendine zei” hier heb je een adres van een priester als je eens wilt praten………
Enkele maanden erna durfde ik de stap te zetten en belde hem. We maakte een afspraak en nog een en nog een. Telkens ging ik er met een kloppend hart naar toe. In al mijn duisternis drong geleidelijk aan het licht binnen.
Een onbekend werd voor mij een vertrouwens persoon, die mij omgevormd heeft tot een bewust gelovig iemand. Liefde ontvangen en weer moge verder geven, wat een mooië wisselwerking. Kan niet meer leven zonder gebed. Ik ben dankbaar om alles wat mij ge gegeven wordt.
Met en door onze Moeder Maria dank ik de Heer voor zoveel genade ,liefde en barmhartigheid.
Jeanne

Linda schreef op 3 december 2016 om 00:48

Laten we elkaar liefhebben. Dat vraagt God van ons. Dan blijft God in ons.
God is liefde. Door lief te hebben ervaren wij God die ons zo nabij is.
Soms gebeurt er iets moois en dan weet je dat dit het werk van God. Ik bid tot God en dank hem voor alle zegeningen die ik ontvang. Ik bid en vraag God ook om mijn gezin en mij te leiden. Ik bid ook voor alle mensen.
Met mijn familielid gaat het vandaag iets beter. Ik ben zo dankbaar en dank iedereen voor gebed. Wat een mooie retraite.

Embrechts H. schreef op 2 december 2016 om 23:58

Liefde is niet te omschrijven. Ik weet alleen dat liefde geen beperkingen kent. Wie liefheeft volgt gewoon de geboden, gewoon uit zichzelf. Het zijn dan geen regels meer die men moet volgen, het zijn kenmerken van de liefde.
Wie lief heeft, gaat op in die enorme eenheid die God is: Vader, Zoon en Geest; drie Personen, in eenheid door de Liefde.
God is voor mij Vader, Jezus is voor mij mijn grote Broer, en de H. Geest leidt mij tot die intieme liefde van de Vader en de Zoon voor mij.
Loof God, omdat hij in zijn liefde intiem wil zijn met ons.

claire schreef op 2 december 2016 om 22:55

geloven…barmhartig zijn… liefhebben…ik wil er zo graag werk van maken…
jezus deed het mij voor… heer ontferm u…

doke schreef op 2 december 2016 om 21:50

Moeilijk is het om Johannes als voorbeeld te zien, Hij die in de tijd van Jezus leefde. zo handelde . Anders is het voor ons. Gedoopt te zjjn dus volgelingen van Christus worden. Hij heeft het ons voorgeleefd. Heer Goede Vader help ons dit te beleven en ook te doen wat Hij van ons vraagt. Vergeven, Liefhebben, zorg dragen voor zieken,armen…,kortom ons naasten liefhebben zoals onszelf..,Heer helpe ons daarbij…

jeanne schreef op 2 december 2016 om 21:46

ik bid dat zijn woord mij mogen raken. Elkaar liefhebben-0m dat Gods liefde in ons werkelijk mag worden. geloof ik dat zelf?. Onze God is een God van barmhartigheid van mededogen van vergeving ik herken Jezus daarin. Jezus is voor mij het meeste kenbaar in de barmhartigheid
ZIJN leuze was de regel gaat voor de wet,de meest kostbare mens is Jezus voor mij.Bij Jezus gaat het om de mens.Het evangelie zijn testament dat Hij voor ons heeft achter gelaten zijn lijden en sterven ook zijn verrijzenis maar zo heeft Hij mij lief gehad vaak zeg ik tegen Hem voor mij had je dat niet hoeven te doen,Ik wil boeten voor mijn eigen zondigheid. ik kan voor Hem geen andere naam bedenken dan liefde Amen.

M.Maria schreef op 2 december 2016 om 18:50

Goede God, geef ons moed en kracht om ons voor te bereiden en te inspireren in deze advent tijd