Gastenboek

amanda schreef op 10 december 2014 om 20:01

Bevrijd mij, Heer uit mijn angsten en onvrijheden. Ik vraag het ook Heer voor zovelen, die zware angsten doormaken. Dank U, Heer, omdat ik geloven kan en leven mag vanuit de zekerheid, dat Gij ons nabij blijft en ons draagt.

Truus groen schreef op 10 december 2014 om 19:21

Ik was heel jong toen ik al een gevoel had van geremdheid angst was het niet matar van een soort opgesloten in mijzelf als er een muur te dicht bij was.
Ik kon daar niets mee niemand begreep dat toen ben ik al heel veel naar de kerk gegaan en deed daar de ontdekking dat ik iemand had die naar mij luisterde. Niet dat daar de situatie door veranderde maar het gaf een enorme ruimte
Bij hem voelde ik mij welkom en dat is altijd zo gebleven daarom vind ik psalm 25 zo mooi hij zal je nooit te schande zetten hij is nooit jaloers maar hij staat altijd voor je klaar. Bij Hem is rust en ruimte te vinden.
Tot op vandaag ben ik daar heel blij mee. Ik hoop dat vele dit zelfde mogen ontdekken.

Jeanne schreef op 10 december 2014 om 17:41

Heb ook angst en beklemming ervaren in mezelf en in de omgeving.
Mijn hoop en mijn redding, om er mee om te gaan, was mij te wenden tot de Heer.
Bij Hem vind ik altijd mijn rust terug. Als ik dat niet meer zou kunnen dan is het leven niet meer waart om geleefd te worden. Hij staat mij altijd bij, hoe moeilijk de situatie ook is. Hij is er met Zijn onvoorwaardelijke liefde.
Ik wens iedereen veel vertrouwen en overgaven toe.
Avondgroetjes

Jeanne schreef op 10 december 2014 om 17:07

Lily, het verschrikkelijk en beangstigend wat u en je oude moeder overkomen is.
Ik ben er zeker van dat iedereen met jullie begaan is. Ik ga jullie zeker aanbevelen aan onze goede Moeder Maria.
Zij is onze advocate bij de Heer, toch? Heb vertrouwen en wens jullie veel moed toe.

Tanya schreef op 10 december 2014 om 16:29

Aan Lilly (14.31 uur): Ik bid om Gods zegen voor jou en je familie en wens jullie kracht en rust toe. Gelukkig mogen we God nabij weten, ook (juist) in moeilijke tijden. Veel sterkte gewenst.

Lilly schreef op 10 december 2014 om 14:31

Ja , wij zijn bang , mijn moeder [97] ook . ’s nachts in eigen huis overvallen, gegijzeld en van al onze kostbaarheden ontdaan..Voor ons onvervangbaar ; bang voor een geliefd nichtje ,manisch – depressief [ 2 kleine kinderen] , heeft al in de IJssel gelegen , lichtpuntje ze heeft een geweldige man , maar hoe moet dit aflopen ? Wij bidden en branden lichtjes bij Maria , de hele dag , bidt U met ons mee?

Henk Spikkert. schreef op 10 december 2014 om 13:48

Hartelijk voor de mensen die ons de Adventsretraite hebben aangereikt.
Ik verlang heel erg naar Gods Licht en Vrede. Ik wil heel graag dat de onrust die al bijna 60 jaar op mijn levenspad aanwezig is, uit mijn hoofd verdwijnt.

Vivian Heijne schreef op 10 december 2014 om 13:44

Zolang wij U trouw blijven, zal ons het eeuwige leven wachten… Maar ik geloof Lieve Heer, zolang wij op aarde leven is het alleen maar knokken, strijden, vechten, huilen en weer opstaan.. Er zijn zeker momenten van genieten..tuurlijk…maar dan nog…er is altijd wel een struikelblok… Ik noem dat ervaringen opdoen Lieve Heer…hoe meer ervaring…hoe meer wij Godsbewustzijn ontwikkelen…des te dichter komen wij bij U…

Myriam schreef op 10 december 2014 om 11:59

Vele mensen leven in angst en beklemming (ook ik°).Wat zal de toekomst brengen?
Ik kijk uit naar de ontmoeting met Jezus ,hopend dat er voor mij en en voor de ruimere wereld een redding bestaat .
Weest niet bang,
Ik zal je vrij kopen
Ik heb je naam geroepen
Je bent van mij enz… Jesaja

Marjolein Povel schreef op 10 december 2014 om 11:08

Via uitzending gemist zag ik het door RKK uitgezonden interview betreffende deze retraite. Mijn commentaar:
De veiligheid via de computer onderschrijf ik (had dit reeds gemeld) De stukken zijn zo geschreven, dat ze uitnodigen om er mee bezig te zijn. Dat geldt voor mij ook. Ook ik ervaar dat het de hele dag doorwerkt zonder er last van te hebben.
Het aantal deelnemers is fantastisch. Het is alles gratis te genieten, maar maak wat mij betreft eens bekend waar een vrijwillige bijdrage gestort kan worden.

Emile schreef op 10 december 2014 om 08:22

Juist in mijn kwetsbaarheid en in mijn gebrokenheid ben ik volledig mens en wil God mij kennen en ontmoeten.
In de ontmoeting met de Eeuwige voel ik me aanvaard, bemind en word ik getroost.

Emile schreef op 10 december 2014 om 08:14

Jezus vroeg aan de bezetene: “wat is je naam”.
Jezus spreekt mij ook aan en nodigt mij uit te zijn wie ik ben, te worden zoals HIj mij bedoeld heeft, tot wasdom te komen en vruchten te dragen.

Germana schreef op 10 december 2014 om 03:54

De liefderelatie tussen God en mens is vebroken door de zonde van hoogmoed,nu beseffen zij dat zij naakt zijn;kwetsbaar en zonder verweer, hebben angst voor God en verbergen zich voor God en voor elkaar.
Vanwaar komt het kwaad?
-Van de kwetsbaarheid van de mens.
-Van een handige tegenstander, er wordt in het verhaal verondersteld dat de mens de speelbal is van krachten die hem overstijgen, de duivel komt zich mengen met de kostbare vrijheid van de mens..De zonde baart angst, schaamte en leegte/
Waaarom? Omdat God ons onvoorwaardelijk lief heeft en doorheen de leegte en angst roept hij ” Waar ben je ?
Die grote liefde van God doet mij mijn eigen zondigheid inzien.Mocht ik vandaag voor God verschijnen ik zou mijn gezicht bedekken en diep innerlijk verdriet voelen in het besef van de grote liefde die God mij toedraagt en daarom bid ik elke dag tot de Heer om de geest van rouwmoedigheid .
ben je?

hanneke schreef op 10 december 2014 om 01:12

Over de tekst van dinsdag 9 november; genesis 3……… De boom van kennis van goed en kwaad; ik vind het altijd nog steeds een raadsel. Waarom heeft God deze gemaakt in het paradijs? Hij had het toch meteen helemaal goed kunnen maken. Gewoon alle mensen in het paradijs. Er is zoveel gebrokenheid door het eten van die vrucht gekomen. Sommigen zeggen dat God ons geen robots heeft gemaakt maar een mens met een eigen keus. Daar heb ik niks aan aan die opmerking. Het is gewoon zwaar moelijk geworden. Dit begrijp ik niet van God. Het is ook een van de eerste dingen die ik aan Hem zou vragen als ik bij Hem kom.

jantineke schreef op 10 december 2014 om 00:09

Het is helemaal waar dit gedeelte van de liefde is zo belangrijk want de anste die ik ken en ook de bedreigingen van bepaalde personen is soms erg moeilijk, dan is de ervaring die achter af terug kijkend zie hoe God je gelijd heeft door de donker tijden het is zo mooi en dankbaar

Herman schreef op 9 december 2014 om 23:52

Wat heerlijk dat ik mij leeg mag maken en openstellen voor Zijn barmhartigheid. Het is een voorrecht dat we dit met zijn allen samen mogen doen, dat we gezamenlijk en ieder op zijn eigen manier onze best mogen doen om in de voetsporen van Jezus te treden. Dank, innige dank, voor de paters Jezuïeten dat ze ons hierin begeleiden. Vandaag bevestigde padre Adolfo Nicolás, hun generaal overste, in een brief dat hij in oktober 2016 zal terugtreden. Zijn opvolger zal in die maand door de Algemene Congregatie gekozen worden in de Curia Generalizia van de orde in Rome. Laten we bidden voor een gezegende benoeming!

Anne L. schreef op 9 december 2014 om 22:17

De HEER is er altijd .zo ook in het verhaal van de genezen melaatsen, velen mensen op aarde verlangen naar Jezus en geven op hun eigen wijze gehoor eraan ..ze zouden sterker willen staan in het geloof ,ik ervaar de rijkdom van het mogen geloven als een bijzondere genade en geschenk van God.en dank HEM er iedere dag voor .waar ik ook ben..
Geloofde die negen melaatsen dan niet ?

martine schreef op 9 december 2014 om 22:03

dank je wel GOD VOOR DE SAMENKOMST MET HET GROEPJE.

Jolien schreef op 9 december 2014 om 21:32

Ik ben onder de indruk van de relatie die God met de mens had voordat de mensen ervoor kozen van de vrucht te eten. Hij wilde met hen wandelen in de avondkoelte, hen ontmoeten, met hen spreken en de dag doornemen. Als vrienden, geliefden. Ook raakt het me hoe God door Christus deze intieme maar tegelijkertijd ontspannen relatie volledig herstelde: Het is God die de wereld door Christus met zich heeft verzoend, hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend (2 Kor 5:19). Wat een geweldig nieuws!

lenie schreef op 9 december 2014 om 20:57

citaat 1: liefde handen en voeten geven …..
dit citaat sluit mooi aan bij het verhaal “Legioen” “aandacht geven”

Francis Cueva schreef op 9 december 2014 om 20:30

Naar aanleiding van de tekst van vandaag heb ik opgeschreven dat ik echt angst en beklemming ervaar als ik de ochtendkrant lees. Zoveel onrecht, zoveel hebzucht en zoveel moorden en vernieling. Waar moet het op uitdraaien in het Midden Oosten. Dan komen mij ook de teksten van Jesaja weer in herinnering die we de vorige week hebben gekregen en waar veelvuldig gesproken wordt over het uitverkoren volk Israël. Is het dan de bedoeling van God dat al die volken daar moeten lijden voor de staat Israël? Dit speelt mij nu zo door mijn hoofd.

Monique schreef op 9 december 2014 om 20:28

Vanochtend tijdens het bidden voelde ik de liefde van Onze Lieve Heer. …SUPER. ..

hanneke schreef op 9 december 2014 om 18:28

speranza 8 december 9:06; bedankt voor u mooie reaktie.

Paula schreef op 9 december 2014 om 17:50

Wim, ik las je…. “het zou fijn zijn…” Heb je al op de Links hierboven getikt? Je zal verwonderd zijn van wat er aan keuze-mogelijkheden bestaan via deze weg. Overvloed aan voedsel. Goed luk.

Jeanne schreef op 9 december 2014 om 17:26

De liefde van Jezus is zo groot dat Hij er alles voor over heeft om het verloren schaap terug te vinden.
Ik dank de Heer dat Hij me steeds terug vindt. Dank Heer voor zo’n grote liefde.
Ik bid opdat er nog veel verloren schapen terug mogen gevonden worden.

A. schreef op 9 december 2014 om 13:00

Mijn verlangen is, Zijn roep steeds te willen horen, en de moed te hebben er gevolg aan te geven.

Francois schreef op 9 december 2014 om 12:36

Oh ja Vader, ik verlang er zo naar om U te ontmoeten. Ik neem het risico om veroordeeld te worden, maar de neem de kans om het echt goed te hebben. Ik verlang niets liever dan met U samen te zijn in die tuin.

Wiske schreef op 9 december 2014 om 10:18

Ik ben wat geblokkeerdgeraakt bij Marc.5,1-9-14. waarom na het unieke zalig toegroeien naar-en bemind worden door onze Schepper die de LIEFDE zelf is , plots die bezetene? 9 Nov moet even wachten. Tijdens Mijn Ohtendend gebed heeft God me vooruit geholpen…Hoe was het zo ver kunnen komen dat die manbezeten werd? Had hij zich zover van God en gebod verwijder…dat uiteindelijk een legioen slechte geesten bezit van hem namen? Maar Jezus voer over het water tussen de GRAFspelonken naar hem toe! Zijn LIEFDE,sterker zelfs dan….! De man voelde Jezus en rende naar Hem toe, bang alsof hij sneller moest zijn dan zijn demonen. Bang omdat hij verwachte dat het slagveld tussen goed en kwaad dat zich in hemzelf zou afspelen verschrikkelijk zou zijn! Maar God was de machtige en de man ontving VREDE… Hij was nogsteeds kostbaar in Zijn ogen! Heer help ons naar Jezus zij voorbeeld,de anderen kosbaar te ervaren. IK loof en ik dank U voor Jezus, uw mens geworden “ZELF” nu op naar 9 dec. “Ignatiaans bidden”

marion schreef op 9 december 2014 om 09:48

In verbondenheid met alle retraitanten vraag ik vandaag om gods Liefde te mogen ervaren hier en nu…

Wim schreef op 9 december 2014 om 08:52

We staan ‘naakt’ voor God: God kent al onze diepste gedachten, ook onze kleine, foute, meest kleingeestige gedachten en gebreken.
En toch houdt hij onvoorwaardelijk van ons. On-voorwaarde-lijk. Wat een ongeloofelijk sterke gedachte.

We zijn nu week 2, en ik heb – bijna tot mijn eigen verbazing- nog geen dag overgeslagen, en geniet van de positieve invloed die dit ook heeft op mijn ingesteldheid.

Het zou fijn zijn om dit het jaar rond te doen. (zowel om er zelf te tijd voor te maken (blijft niet evident), als op een fantastisch instrument als deze mails beroep te kunnen doen)

Een fijne dag gewenst!

Christine schreef op 9 december 2014 om 08:36

Met mijn eigen kijk ga ik contant mezelf kritiek geven, ik hoor van anderen de kritieken, en denk dat ikzelf moet veranderen. In dit gebed heb ik gehoord dat God aan mij zegt: “Ik hou van jou zoals je bent”. Afstand creëren tussen het doen en jezelf. God is dichterbij mezelf en ondersteunt mij voor mijn eigen groei. Met Hem kan ik mezelf ontvangen. Bescheidenheid en dankbaarheid.

AnneMarie schreef op 9 december 2014 om 08:15

Reactie op Tony’s bericht; alles te weten maakt niet gelukkig.
Je eigen waarheid kan je gelukkig of ongelukkig maken.
Waar kies ik voor?

Germana schreef op 9 december 2014 om 06:33

Jezus ging langs de overkant van het meer samen met zijn leerlingen, ik wil mij even bij hen voegen ………er komt een zwaar psychisch gestoorde mens naar Hem toe…waarschijnlijk verlangde deze mens diep in zijn hart naar Jezus maar het kwaad overweldigde hem .
Jezus kwam naar hem toe, zag hem ,nam tijd voor hem ,Hij ordeelde niet , hij luisterde Hij kende de diepe pyn en verlatenheid van deze mens en vroeg enkel “hoe heet ge”.De man voelde zich aangesprokken als mens , er was een dialoog, een ontmoeting en bevrijding . De man Wist zich door Jezus aanvaard en bemind en opnieuw opgenomen in de gemeenschap.Mooi toch…..
Soms voel ik mij ook als deze mens , in de war door de omstandigheden van t’leven, ik zit vast , kan niet bidden , zo’n rot gevoel
dan kan de ontmoeting met een mens helend werken en bevrijdend zijn want Gods liefde komt tot ons door mensen die aandacht en tijd hebben voor het verdriet van de medemens

Riet kersten schreef op 9 december 2014 om 01:04

Een terug blik::De Heer zei tegen Abraham ” trek weg” uit uw land trek weg uit je teleurstelling je narrigheid trek weg in jessaja ” hier is water drink er is genoeg…… We worden verlost van de slavernij .De bezetene U houd van mij .laat los je pijn je smart…… En zo trekken we verder naar het geboortefeest God wil in ons geboren worden!!!!!! Zijn grootste verlangen !!!!Geboren in ons mensen zodat Hij kan leven!!!!!!
Wensen we elkaar goede reis op weg naar die geboorte in ons ……… Riet

L schreef op 8 december 2014 om 22:26

Weer word ik geraakt door de begintekst:
‘Bemind worden is heerlijk én confronterend. Het verrijkt ons. Het plaatst ons ook voor onze kleinheid, ons onvermogen, onze kwetsuren’.
Bemind worden is heerlijk. Het haalt het beste in mezelf naar boven. Het geeft mij energie. Het helpt mij om te beminnen.
Bemind worden is confronterend. Ben ik wel de moeite waard. De twijfel steekt de kop. Ik kan niet zo lief hebben. Ik wil de controle houden uit angst om afgewezen te worden, uit angst om uitgelachen te worden.
Ik kan mezelf dan niet beleven zoals God mij gemaakt heeft.
Ik moet mij meer bewust worden dat God mij graag ziet zoals ik ben. Een liefdevol en respectvol persoon. Iemand die begaan is met anderen. Dit ben ik in wezen. Zo heeft God mij gemaakt.
Als ik de controle wil houden ben ik me niet bewust van de Liefde van God voor mij. Ben ik mij niet bewust dat hij mij geschapen heeft als een liefdevol mens.
Hij verlangt van mij dat ik dit beleef voor mezelf én voor de anderen die op mijn weg komen.
Ik hoef niet bang te zijn om hier trouw aan te blijven.

Nadine Fassin schreef op 8 december 2014 om 22:09

Hartelijke dank voor deze advendsretraite!
Elke dag opnieuw brengt de tekst mij heel dicht bij God, en help mij om in Zijn aanwezigheid te komen, en te vertoeven.
Ik ontdek een liefdevolle God, en wens jullie dit ook toe.
Heel fijn! Nadine

Margaret schreef op 8 december 2014 om 21:42

Na drie manden onzekerheid vandaag ervaren dat ik een grote operatie moet ondergaan.. Veel werstand in mijn hart ofwel ik het probeer to aanvarden. Tegelijkertijd voel ik ZIJn nabijheid en warmte.. ” wees niet bang” . Lees ik here. Ik ben diep geraakt… Ik zal my verbergen in UE liefde, my lord and my god. DANK!!!

Annette schreef op 8 december 2014 om 21:17

Ik herken mij bij tijd en wijle ook in de onvrijheid waar de bezeten mens in het evangelie heeft te maken. Jezus bracht door zijn vraag deze mens bij een inzicht. Daar begint heling. Ik ben dikwijls onvrij als ik door angst geregeerd wordt. Het inzicht wat ik ontving, was dat de angst om bevestiging vraagt.

Lieve schreef op 8 december 2014 om 21:16

Dat ik minder mijn vertrouwen zou stellen in materiële zaken en materiële kennis, maar mij meer onbevangen zou verlaten op God die liefde is, de kennis van het hart en de ziel. Dankbaarheid zal mijn richtingwijzer zijn.

Monique schreef op 8 december 2014 om 21:14

Geloof…..Hoop….en Liefde…..XXX. ..

Tony schreef op 8 december 2014 om 20:52

God wou dat de mens dom bleef.

Sam schreef op 8 december 2014 om 19:18

Dat de man daarna gewoon gekleedt zit en mag zijn! Dat is de Liefde van God voor hem en voor ons allen! Een relatief met Hem hebben is een groot goed en waarheid alleen.

lenie schreef op 8 december 2014 om 18:34

Legioen, zelf denk ik dat dit verhaal ons wil zeggen: hebt aandacht, aandacht voor je medemens, of deze nu
rijk, arm,oud, jong, zwart, wit, ziek, etc. is, alle mensen, ja alles wat leeft heeft aandacht nodig.
Als je aandacht geeft wordt het leven van de ander mooier …. beter ….

Jeanne schreef op 8 december 2014 om 17:23

Jezus stapt uit de boot en plots rende een onreine naar Hem toe. Hij had bang dat Jezus hem pijn zou doen. Jezus roep hem bij zijn naam.
Ik ben ook bang voor deze ontmoeting. Bang van los te laten en te vertrouwen .
Jezus noemt me bij mijn naam, ik luister en wordt er stil van. In vertrouwen leg ik alles in Zijn handen .
Heer help mij de weg te zuiveren opdat ik U met kerstmis in een rein hart kan ontvangen.
Aan ieder een fijne avond en een goede nachtrust. Aan de nachtwakers(sters) een kalme nacht toegewenst.

Vivian Heijne schreef op 8 december 2014 om 16:49

Volle vertrouwen hebben in de Vader, de Zoon, en de Heilige Geest… Absoluut geen angst hebben..! Het pad volgen zoals U het voor ogen heeft… Vraag…en je zult geholpen worden… Als je dit oprecht doet, wordt het leven je draaglijk gemaakt…

ZR Trees schreef op 8 december 2014 om 16:06

Hier zien wij weer De mensen waren bang maar Jezus ging liefdevol naar de man toe en dreef de duivelen uit hem weg
Durf ik ook naar mensen te gaan die overspannen zijn Moge Jezus voorbeeld mij helpen in deze advent open te staan voor de hulp behoevende mensen om mij heen die het soms echt niet meer weten en toch ook onze liefde en zorg nodig hebben

Claire schreef op 8 december 2014 om 15:25

God ziet en kent ons helemaal. Hij weet wie er achter die angsten verborgen zit.
Bij God mag je thuiskomen en je echte zelf zijn.

L:illy Wijfjes schreef op 8 december 2014 om 13:35

Arme man , bang om weer uitgelachen en uitgejouwd te worden ,maar bij Jezus wordt hij kalm , rustig en zichzelf, zoals hij werkelijk is. en bedoeld is. Laten we allemaal bidden, dat ook wij zo zijn kunnen en de geestelijke gestoorden in onze samenleving menswaardig kunnen behandelen en een mooi leven geven.
Lilly

Truusgroen schreef op 8 december 2014 om 11:28

In mijn beleving gaat het verhaal over overgave. Vertrouwen hebben in Jezus. Soms als het dichtbij komt remt er ook iets af . Maar telkens blijkt dat Hij je lief is en in staat is je uit die vrees te wekken.
Kom maar je mag er zijn , hoe je ook bent. Ik wil er zijn voor jou zegt Hij.
En waarom dan bang voor die overgave?

Gedachten
Wachten is verwachten wat komt
Verlangen is hopen op Zijn komst
Stil worden is spelen met de gedachten vertrouwen op datgene wat ik mag verwachten.
De advent een tijd om te bezinnen
Om straks in het stralende licht opnieuw te beginnen.

Ria schreef op 8 december 2014 om 11:12

Jezus vraagt mij vandaag: benoem eens even je slechte gewoontes (je demonen) denk er eens over na.
Hij luistert met aandacht en kijkt me vriendelijk aan.
Hij zegt: je kunt het! Je mag elke dag opnieuw beginnen en ik sta naast je.
Dank je Heer.