Gastenboek

Lenke schreef op 2 maart 2017 om 07:55

Ik hoef God niet te zoeken, Hij is er gewoon altijd. Ik ben het die me van Hem verwijder door me te laten opslorpen door de dagelijkse dingen, vaak dingen die er niet toe doen. ” Hou me dicht bij U, Vader, bij U vind ik rust en echte genoegdoening. ”
Fijne dag aan iedereen.

Wim van den Berg schreef op 2 maart 2017 om 07:55

Woensdag 1 maart. De 1e dag. De tekst slaat in als n bom. Ik ben op zoek naar een nieuw begin. Een frisse start en mijn oude leven wil ik 8er laten. Twijfel gaat plaats maken voor dankbaarheid. Dank u Heer! Ik wens een ieder groeien naar Hem toe! Amen.

Len schreef op 2 maart 2017 om 06:29

Wil, durf ik me laten vinden door Hem? Ervaar ik angst of weerstand in mij? Heer ,de rust in de stilte , daar verlang ik zo naar , Uw rust. Schoon schip maken met alles wat mij lijkt te overspoelen van buiten af .Neem mij bij de hand.Stel mij in het licht van Uw waarheid.

Cathleen schreef op 2 maart 2017 om 01:19

Aan het begin van de vastentijd zegt God mij om mijn huis grondig schoon te maken. De rommel is al opgeruimd. Ik moet nu mijn huis alleen schoonhouden. Verder moet ik vasten. Sober leven en eten, aalmoezen geven, mijn werk doen. Met Hem door deze 40 dagen gaan. Ik heb er zin in. Mezelf zuiveren van al datgene wat me bevuild heeft. Ik verheug me al op het Paasfeest en ik zal echt feesten op 2de Paasdag met familie en vrienden.

doke schreef op 1 maart 2017 om 23:51

As woensdag.. Een dag waarop van ons verwcht wordt diep in onszelf te kijken. Daar ben ik nog niet klaar voor, maar dat zal geleidelijk aan wel veranderen. Gelukkig is de mogelijkheid tot groei wel mogelijk. Wanneer het tot me doordringt dat wij mensen van stof zijn en daartoe zullen wederkeren, is het iets dat je doet nadenken.. als
het tot je doordringt. Neen we zijn niet hier om voor goed te blijven, er is een dag waarop wij tot stof zullen wederkeren.. Er wordt tot ons gesproken, geroepen… de stem is nog niet duidelijk genoeg, dus inzetten en aan onszelf werken zodat de roepstem gehoord en begrepen kan worden.. Spreek Heer, ik wil en zal luisteren. Dat is alles wat van ons verlangd wordt..luisteren en zien waar en wat in en om ons gedaan of veranderd kan worden. De stem blijft roepen.Spreek Heer, ik luister!!! Heer geeft dat ik daar antwoord op kan geven om in deze tijd te kunnen zien waar ik op kan antwoorden,,,Help mij daartoe Heer..

Bernadette schreef op 1 maart 2017 om 23:34

Samen op weg naar Pasen,, de blik op vooruit, op naar nieuw leven.
Vandaag gezegende dag gehad deze ochtend en deze avond naar gebedsgroepen geweest , getekend door het askruisje, deze gezegende
tijd deze retraite beleven, doorleven, naar Pasen toe leven!!!
Gezegende tijd met en dicht bij de
Heer!!!
Moge wij er in deze tijd extra bewust
van zijn, dat hij naar ons kijkt, ons ziet en ons bemind!!!

Zr Marie Anne schreef op 1 maart 2017 om 23:20

Blijf Gij in mij, dan blijf ik in U. Stil verwacht ik U, weet ik dat U mij draagt; dat U mij omgeeft zoals het water in de moederschoot
mij 9 maanden omgeven heeft. Dit dagelijks omgeven gebeurt mij nog steeds. Diepe dankbaarheid hiervoor. Ook voor de tastbare her ijking van mijn hart naar U. En de vergeving voor de dagen dat ik niet gericht stond naar U..Dank. Dank. Blijf in Mij, vraagt U, aan mij, want alleen dan kan Ik blijven in jou.
En: Blijf in mij ,vraag ik U, want alleen dan kan ik blijven in U.

Bml schreef op 1 maart 2017 om 23:18

Lieve Jezus, help mij U te vinden in de woestijn. Wilt U onze woestijn laten bloeien? Giet uw Liefde & Wijsheid in de harten van alle wereldleiders. Nieuw licht. Amen

claire schreef op 1 maart 2017 om 22:44

gij verwacht mij JEZUS … gij zegt :kom , KOM…
ik hoor zoveel woorden… ik verlang naar uw STEM…
gij wacht op mij totdat ik LUISTER …

Antoinette schreef op 1 maart 2017 om 21:51

Dankbaar en blij dat ik met zoveel gelovige deze retraite mag beleven. Allen een goede 40 dagen tijd gewenst met veel bezinning en bemoediging.

Trijntje schreef op 1 maart 2017 om 21:33

40 dagen nog tot Pasen , tot de winter is gegaan en het lengen van de dagen kou en duister gaan verjagen en het leven op zal staan.
40 dagen nog tot Pasen, soms een tocht door de woestijn, om te leren en te vragen hoe je duister kunt verjagen..om met Pasen klaar te zijn… ( uit : “Als de graankorrel sterft ” oratorium voor de Veertigdagentijd en Pasen ]

Raymond schreef op 1 maart 2017 om 21:29

Deze eerste dag word ik geconfronteerd met ’n aantal intrigerende vragen .

–De Heer laat zich vinden. ..Zoek ik Hem? …Waarom? …Waartoe? …Hoe? …Ik zeg het Hem.–
–Wil, durf ik me laten vinden door Hem?…. Ervaar ik angst …of …..weerstand ….in mij?–

Terugblikkend op mijn gebed..: ……”Wat ging moeilijk ? :

Een antwoord op deze vragen formuleren , heeft mij vandaag bezig gehouden .
Ik ben er nog niet helemaal uit !
Wellicht op weg naar Pasen vind ik voor mij “n antwoord !

Greet schreef op 1 maart 2017 om 21:23

De weg gaan naar Pasen, kan voor mij betekenen dat ik meer plaats maak voor jou,Jezus in mijn leven.Ik wil me proberen te bevrijden van de kleinmenselijke bekommernissen waaraan ik gekluisterd ben. en de drang naar oppervlakkige bevredigingen samen met jou te veranderen in drang naar menselijke verdieping.
Ik wil me me meer laten leiden door uw geest, door me er dagelijks voor open te stellen.

dank God, dat je me steeds wil beminnen en nieuwe kansen wil geven
dat ik steeds opnieuw mag beginnen met jou
dat ik me geen zorgen hoef te maken dat ik er alleen voorsta want jij hoort me,
dat ik mijn hart mag uitstorten bij u en,opnieuw mag proberen elke dag opnieuw
Ik ga mijn best doen, met jouw hulp en de verbondenheid met velen zal het beter lukken

Justine schreef op 1 maart 2017 om 21:16

Licht zijn, Licht geven, Licht ontvangen, Licht zien.
En het besef om elke keer te mogen terugkeren naar Hem. Dank je.

Anamaria Torfs schreef op 1 maart 2017 om 21:06

De vastentijd wordt een zinrijk gebeuren als we:
Onze liefde delen met wie het te kort heeft
Attent zijn voor wie het moeilijk heeft
Trouw nabij blijven wie geen vriendschap ervaart…
Want JEZUS brengt de armen op een rechte spoor…Hij leert hen….zijn weg.

zr.jeanne schreef op 1 maart 2017 om 21:00

Vandaag is de dag van mijn redding.Iets in mij verlangt om tot vergeving te komen durf ik tot God te komen om Hem te zeggen ;ik luister Heer;geloof ik werkelijk dat God mij wacht? misschien wacht ik te lang om dat Hem te zeggen. Ik verlang de weg naar Pasen te gaan maar twijfel is er ook.IK wachtte lang om vergeving te vragen maar nu ik dat gedaan heb ligt de weg open een gunstige tijd. Nu is het stil in mij geworden naar die plaats waar ik God zal ontmoeten in deze veertigdagen tijd

Ria schreef op 1 maart 2017 om 20:45

Ik mag terugkeren naar de Heer… Hij is genadig, barmhartig, geduldig en vol liefde voor mij… Dat stemt me dankbaar.
Ik voel me aangetrokken door de liefde van de Heer. God laat me nooit vallen… Dat geeft rust!

Heleen schreef op 1 maart 2017 om 17:48

Onze Vader verdient mijn tijd en mijn aandacht. Het is goed om in stilte bij Hem te zijn. Zo ga ik op weg naar Pasen

jail schreef op 1 maart 2017 om 17:31

Nee ik heb geen verlangen naar God. Het is net of ik het zoeken naar God moe ben. Hoe meer ik zoek hoe verder hij van mij verwijderd. Door de vorige retraite heb ik mezelf als een slecht mens leren zien. Ook zie ik het slechte van de andere. Dat zou ik wel willen terug het goede ZIEN in de andere en in mezelf. Maar mijn boosheid op mensen door hun egoïsme ,door mijn egoïsme, maakt me boos, dat er geen verlangen is. Het egoïsme maakt me dood gevoelloos . Ik weet zelfs niet meer wat verlangen naar God is.
Keer je terug tot de heer, je God, want genadig is Hij en barmhartig, geduldig en vol liefde, tot vergeving bereid. Laat je met Hem verzoenen. Nu is het de gunstige tijd, nu is het de dag van de redding. Door deze woorden nog eens over te schrijven kom ik wat in het gebed. De gebedssuggesties nog eens lezen. Soms kan iemand weken, maanden, jaren lang rondlopen met in het hart het stille, niet weg te duwen verlangen naar een soort nieuwe start. Dit vraag ik de Heer een nieuwe start. En God Hij wacht op mij.
Geloof ik dat?
Ja eigenlijk wel. Een vader,moeder wacht. Daar ben je welkom, al weet je dat niet altijd. Soms dacht ik dat ik ze niet nodig had. Dat ik het wel alleen kon. Zonder mijn ouders hun liefde, zonder hun fouten zou ik het niet kunnen geloven dat de Vader op mij wacht. Nu zie ik het goede en het slecht van mijn ouders. Hun liefde geeft me een fijn gevoel. Ik zie weer het GOEDE.
De weg naar Pasen gaan?
Naar de verrijzenis van Jezus. Geloven in het goede van de andere en van mezelf . Kijken met ogen van onze Barmhartige Vader.
Samen met jullie bid ik om vergeving. Om verzoening ,nu is de gunstig tijd. Nu is het de dag van de redding. Met Uw woorden eindig ik mijn gebed. Hoopvol wachtend op Uw komst. Amen.

lilian Sebelon schreef op 1 maart 2017 om 16:48

“”Spreek Heer, ik luister, met U ga ik op weg naar Pasen. Ja ik geloof en herken het verlangen om stil te worden en Uw aanwezigheid te ervaren.

lieve schreef op 1 maart 2017 om 16:12

Ik heb er naar uit gekeken, de start van de 40-dagenretraite. Ik voel een verlangen om elke dag in de ochtend me even in stilte terug te trekken en Ignatiaans te bidden. Dank je wel voor dit aanbod ‘Spreek Heer, ik luister’. Elk jaar maak ik goede voornemens bij het begin van de vasten, Het is me echter nog nooit gelukt om wat ik me voorgenomen heb, vol te houden tot Pasen. Opnieuw is er nu het verlangen om datgene wat ik wens gedurende deze 40 dagen vol te houden. Ik hoop dat het stiltemoment van elke dag me hierbij helpt.

Mirjam schreef op 1 maart 2017 om 16:07

Fijn om samen in verbondenheid met alle gelovigen deze Veertigdagentijd in te gaan. een geschonken tijd, om innerlijk vrij te worden en verbonden te zijn. Mij treft nú het spreken en luisteren in Stilte erg aan. Die paradox moet leef-baar zijn.

rita schreef op 1 maart 2017 om 12:22

Samen op weg naar het licht van Pasen, maar ik heb hulp nodig om elke dag een stap verder te gaan.

Acke Jean-Pierre schreef op 1 maart 2017 om 11:56

Mijnheer Sintobin ;
Steeds een stille verademing jullie gebeden te lezen .

Groeten uit het jou welbekende Zelzate

Jean-Pierre

wim arons schreef op 1 maart 2017 om 11:28

Aswoensdag, half zes, de H. Mis met Askruisje, Ik wil mij voeden met de Heer, Hij is het die mij rust geeft,
Hij is het die mij voedt, Hij is het die mij liefheeft, en ach die zweer, Het is al het goed !

Vera schreef op 1 maart 2017 om 11:07

Mijn Heer en mijn God, deze tijd wil ik Je aanbieden om te groeien naar meer verbondenheid met U en met allen die samen op weg zijn. Zegen ons en leid ons, Gij die de Bron zijt van alle leven, alle Liefde!

Lucia Wong Loi Sing schreef op 1 maart 2017 om 10:51

Heer God , Gij wacht op mij ……. tot ik open ga voor U.
En op deze morgen van Aswoensdag mocht ik het weten .
Het was alsof mijn hart openbrak en er stroomde een vloed van tranen
over mijn wangen . Ik kon kwijt wat mij al dagen nog meer bezig hield als anders.
Ik hoop dan in deze komende 40-dagentijd , stap voor stap weg te vegen,
door Gods genade , al wat Hij mij zegt en weg te doen , wat weggedaan moet worden .
Heer God …ik open mijn hart voor U en bidt om reiniging naar lichaam ziel en geest .
Juist omdat Gij Barmhartig zijt , Mijn Heer en mijn God .Dank U, voor de komende Stille tijd .Amen .

Godelieve schreef op 1 maart 2017 om 10:44

Spreek, Heer, spreek! Geef dat ik luister en beaam! Dank U.

Maria Pinxter schreef op 1 maart 2017 om 10:33

In de eerste regelval mijn tekst is een foutje geslopen. .(….) trofee, moet zijn: ….trof me.

Excuses

Maria Pinxter schreef op 1 maart 2017 om 10:25

Vandaag begonnen, vanuit een behoefte om stil bij mezelf te zijn, zonder alleen te zijn. In de tekst trofee het ‘jarenlange verlangen naar het herijken van het geleefde leven’ . Dat raakt me diep. Vaak was er het gevoel eindeloos dezelfde cyclus te herhalen of de diepe wens helemaal opnieuw te kunnen beginnen of de wil om alleen nog maar terug te willen haar het licht, los te komen van het aardse.
Hoe het aardse te omarmen in het leven van alle dag zou ik inmiddels geleerd moeten hebben, maar ik voel me als een kind dat niet weet waar te beginnen..

lode schreef op 1 maart 2017 om 10:12

Heer Jezus,
blijf dicht bij mij…
zonder U zal het niet lukken!

Anna schreef op 1 maart 2017 om 09:04

Na een half jaar intensieve zorg voor mijn ouders komt de afronding in zicht. We hebben het goed gedaan, samen. Mijn gebeden om bijzondere steun zijn wonderbaarlijk verhoord. Ik verlang naar een periode van soberheid en het zoeken naar een nieuwe balans, om met Pasen geheeld te zijn voor een vernieuwd leven.

Lieve schreef op 1 maart 2017 om 08:59

Een takje van hoop na maanden uitgedroogd wordt vandaag door het vuur een beetje as.
Een beetje van die as wordt vandaag een kruisje op mijn hoofd en vraagt me die hoop van toen verder uit te dragen.

Agnes schreef op 1 maart 2017 om 08:11

Verzoenen, je heelmaking. Ubuntu, we zijn omdat we relaties hebben met anderen om ons heen.
Verzoen je vandaag nog met de Here, stel het niet uit!
God zegene je vandaag, in de toekomst ook!

Marja schreef op 1 maart 2017 om 07:39

Mijn verlangen is om mijn geest als rust in mijzelf te beleven en te leven. Diepe onrust in mij.
Verlangen naar soberheid. En dat vooral in geen alcohol meer drinken in hoeveelheden die me langzaam kapot maakt.
Ik bid en smeek om rust ……..

Lenke schreef op 1 maart 2017 om 07:25

Het stil maken, afdalen naar de plek waar God in me ‘woont’ geeft me rust. Dat heb ik al meermaals mogen ervaren.
“Spreek, Heer, ik ga deze veertigdagentijd proberen alle ballast van me af te gooien en echt te luisteren naar U.”
Ben zelf benieuwd naar hoe ik dat ga doen, of ik het gestaag volhou of met vallen en opstaan en wat het effect zal zijn op het einde van de periode.
“Dank u, Heer, dat U me de kracht en het verlangen geeft om eraan te beginnen.”

Trees van den Aardweg schreef op 1 maart 2017 om 07:24

Fijn dat wij ook nu de retraite kunnen volgen . Ik wil open staan om Zijn Woord te vernemen en er naar te handelen dank alle mede werkers voor dit Woord van God dat u doorgeeft aan zovelen mensen via de cp zuster Trees van den Aardweg

LKAM schreef op 1 maart 2017 om 07:13

Nu de 40 vastendagen zijn begonnen bezinnen wij ons op begrip en respect voor alle mensen op deze wereld. Mogen allen elkaar vinden in het geloof en het voorbeeld dat Jezus ons gegeven heeft.

Antoinette schreef op 28 februari 2017 om 23:25

Ik ben heel blij dat ik weer met deze retraite mag starten en wens alle deelnemers een mooie 40 dagen tijd toe.

M schreef op 28 februari 2017 om 22:05

Voor mij klinkt er telkens in door: “spreek Heer Uw dienaar luisterd” (1 Samuel 3).
God roept iedereen, ook jou en mij. Het is onze taak om te willen luisteren met het hart.

Mildred schreef op 28 februari 2017 om 21:17

We beginnen met goede moed. Naast het dagelijks moment van BO – waar ik nu toch al een gewoonte voor heb ingebouwd – probeer ik met deze retraite te verstillen en te luisteren.
Raar toch dat we het moeilijk hebben om een 20 – 30 minuten vrij te maken voor Iemand die op ons wacht.
We zijn rijker dan we vermoeden, als we ons maar vrij kunnen maken.

walter schreef op 28 februari 2017 om 21:00

geef mij de Kracht Heer, om mij te ontdoen van mijzelf
opdat ik Uw stem horen mag; of mag voelen of ervaren
Als ik mij ontledig aan alles van deze wereld,
zult U er dan zijn voor mij?
Want niets kan mijn Leegte vullen,
dan Uw Heelmakende , 1-makende Geest.

Marieke schreef op 28 februari 2017 om 20:37

Wat een heerlijk intiatief en dat in 50 landen! Heb ook wel zin om de deuren van onze dichte kerk open te doen vanavond en deze oproep bij de ingang te zetten, nu ’s avonds de merels alweer fluiten, zelfs in hartje Brussel….”nu is de gunstige tijd….”

Godelieve schreef op 28 februari 2017 om 19:55

Ik heb een diep gevoel van dankbaarheid omdat me deze kans weer eens wordt geboden. De weg naar Pasen is lang maar ik zal niet alleen zijn op die weg. Wat er in mij leeft kan ik ook ‘hunkering’ noemen, of ‘me herpakken’. Een soort lenteschoonmaak: alle kasten leeg, grondig poetsen, veel onnodigs wegwerpen, alles gordend terugplaatsen. Deze retraite gaat me daarbij helpen. De Heer spreekt tot mij op veel manieren. Ik zal proberen echt te luisteren. Nu aarzel ik wat: zet ik me echt genoeg in, meen ik het echt? Hij spreekt, maar geloof ik echt dat Hij zich persoonlijk tot mij richt?

Noell2 schreef op 28 februari 2017 om 19:20

Vandaag kreeg ik enkel de woorden
Door Hem en met Hem en in Hem…
Met deze zinnen heb ik heel de dag door bewuster kunnen leven
Bedankt om dit ook samen te doen
Dank ook aan hen die het ons mogelijk hebben gemaakt deze vastenretraite te ondersteunen

Noell2 schreef op 28 februari 2017 om 19:18

Ik keek uit naar dit moment om terug te kunnen starten vanuit God
Vandaag kreeg ik enkel de woorden
Door Hem en met Hem en in Hem…
Met deze zinnen heb ik heel de dag door bewuster kunnen leven
Bedankt om dit ook samen te doen
Dank ook aan hen die het ons mogelijk hebben gemaakt deze vastenretraite te ondersteunen

willy werbrouck schreef op 28 februari 2017 om 19:10

het is een prachtige, aanmoedigende tekst van profeet Joël
ik lees die elke morgen!
Willy

wim arons schreef op 28 februari 2017 om 12:43

Van bekeren naar onthechten,reflecteren en zelfrealisatie… Vandaar naar zienswijze, herkenning en oorsprong om:
de dienst van God, de Kerk met het Offer van Jesus, waarin de verrijzenis is, te ontdekken zoals de Heer spreekt tot de
kerken. Aldus vieren we Pasen, zoals het Licht gloort in de duisternis. We begrepen het en zagen Zijn Heil. Geloofd zijt
Gij, Eeuwige onze God, Koning van het Heelal, uit Uw milde hand mochten wij genade op genade ontvangen, maak ze voor ons tot bron van eeuwig Leven. Maak ons deel van Uw Heilig Bestaan. Amen.

Ria schreef op 3 januari 2017 om 19:56

Dank-jullie-wel voor het mee mogen doen met de Adventsretraite! Ik heb niet altijd de tijd vrij kunnen maken om mee te doen, maar dat neemt niet weg dat deze tijd me goed heeft gedaan…
De tijd voor verstilling geeft me een goed gevoel.. brengt mijn gedachten tot rust…
Heel fijn dat het Woord van God op deze manier tot mij spreekt…Dank-jullie-wel!

maria swart schreef op 28 december 2016 om 20:54

Bedankt voor deze dagelijkse berichten. Fijn om ze door te nemen, even pas op de plaats te maken met een goede tekst. De teksten waren eigenlijk steeds om tot nadenken te komen en waren ook zeer bemoedigend.