Gastenboek

Ilse schreef op 5 maart 2017 om 19:27

Ik zag vandaag de sneeuwklokjes, de krokusjes, een voorzichtig groen van de treurwilg, het droogvallende wad, de blauwe lucht, de zon. Heer U bent onze schepper van al dit moois, ik wil nooit vergeten dat u de bron bent van het bestaan, de bron van mijn leven.

Adriene schreef op 5 maart 2017 om 19:10

Hier vind ik de ruimte van de kerk. Bij het ouder worden zoek ik wat God ons gegeven heeft en wat ik gekregen heb om in die ruimte te leven

mary schreef op 5 maart 2017 om 19:04

Mijn dochter biddend eenzaam en alleen…in slapeloze nachten, Biddend om genezing en broodnodige slaap en omdat er geen hulp lijkt te komen en al vele maanden achtereen zij geen gehoor vindt en het vertrouwen kwijtraakt en spreekt over geen hoop meer hebben. Bovendien door een ernstige dissociatieve persoonlijkheidsstoornis de werkelijkheid achter glas ziet of in een bubbel leeft. Af en toe wat uren slaap en af en toe de natuur kunnen zien met een heldere geest maar toch..waar vandaan komt de hulp voor haar? Grote lieve dochter met een mooi liefdevol hart maar gevangen in duisternis en afhankelijk van slaapmedicatie voorgeschreven door psychiaters. Ik bid ook met haar mee voor haar geestelijke gezondheid zodat zij weer de prachtige natuur mag zien net zoals vroeger…helder van geest en verbazend en verwonderd over hoe mooi de schepping is. En dat zij eindelijk na vele maanden een gezonde slaap mag krijgen.

Godelieve schreef op 5 maart 2017 om 18:45

Door allerlei oorzaken (oorlog, ziekte …) heb ik pas de zee voor het eerst gezien toen ik zeventien jaar was. Ik kende ze enkel uit foto’s en schilderijen. Wel, dat was een dergelijke ervaring als hier bedoeld wordt,meen ik. Het was anders dan ik gedacht had, grootser, machtiger dan mijn eigen verbeelding . Ik dacht meteen aan de Schepper, was vol verbazing en dankbaarheid.- Maar iets dergelijk heb ik onlangs ook ervaren bij een uitzending op de computer over de verhouding van de aardbol tot de zon, de planeten, de Melkweg, andere stelsels tot de aarde in verhouding maar een puntje was… Mijn ontzag en dank aan God werd er nog groter bij. Wat eveneens aangroeide was en is mijn afkeer voor de ‘roofmentaliteit van de mens’ en daar reken ik ook mezelf bij. Ik ben er niet gerust in. Heer, help ons!

Ria schreef op 5 maart 2017 om 18:43

Zaterdag 4 maart De woorden: ‘ Maar als jullie bidden, trek je dan in je huis terug, sluit de deur en bid tot je Vader die in het verborgene is. En jullie Vader die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen. ‘ spreken me aan Ik hoop dat ik dat mag ervaren tijdens of na deze veertigdagentijd…

ank schreef op 5 maart 2017 om 16:42

Tijdens deze overweging kwam weer de tekst in me op ” leid mij in u waarheid ” Het zijn maar 5 woorden maar voor mij is dit een plek waar God is. “Waarheid ” is God, is het mooie verhaal van de vrouw aan de bron.Het klimaat waar God , het is ook steeds weer nieuw, mooier,dieper.Ik blijf ermee bezig.

zr.jeanne schreef op 5 maart 2017 om 16:41

Werkelijk, hoe machtig is Uw naam op aarde het roept mij een groot ontzag toe alles wat mij is toe vertrouwd en daar voor ook zorg voor te dragen. Ik kan intens stil worden voor een groot bos- gisteren in de trein de nieuwe aanleg van jonge bomen lans de spoorlijn door mensen gemaakt; door Uw mensen; Uren kan ik zitten aan de rand van het water hier op terrein . ik was in Congo hoe zou ik die grote water vallen kunnen vergeten met het besef dat dit allemaal mij geschonken is
Maar wat staat mij in weg vraag ik al mediterend mij zelf af als ik zie hoe wij mensen die mooie natuur aan het vernielen zijn.Wat doe ik zelf met de spullen van mijn zelf die ik niet meer wil neem ik mijn eigen rotzooi die ik meeneem mee op reis neem ik die mee terug mee laat ik die achter? En de gedachte aan de schepping die God ons geschonken heeft wat hebben we er van gemaakt? is het niet om te huilen.

lilian schreef op 5 maart 2017 om 15:24

Heer deze psalm laat ons uw goedheid zien. Uw denkt aan ons met al onze fouten en gebreken, en toch heeft U ons bijna tot een God gemaakt en ons het werk van Uw handen toe vertrouwd. Wat is de mens met al zijn fouten en gebreken dat U naar hem omkijkt , telkens zijn fouten vergeeft en hem weer een kans geeft ? U heeft mij zoveel liefde geschonken hieruit put ik kracht om uw weg te blijven gaan.

Lieve schreef op 5 maart 2017 om 13:20

Tijd maken, stil vallen, kijken,… zoveel mooie dingen zijn ons inderdaad geschonken. Soms leef ik te snel, voel ik me opgejaagd, … zie ik dit alles niet. Het is inderdaad ongelooflijk dat wij, kleine mensen, al wat geschapen is ons toevertrouwd is. Als iemand ons iets toevertrouwt, houdt dit in dat we er ‘zorgzaam’ mee omgaan. God moet ons toch echt wel heel graag zien, dat wij, kleine mensen, de vruchten van zijn werk mogen beheren. Dank u Heer, voor alles wat u geschapen hebt en vooral dat wij hiervan mogen genieten. Heer, leer mij in deze 40-dagentijd genieten van alles wat zo vanzelfsprekend lijkt, maar uiteindelijk niet zo vanzelfsprekend is. Gods schepping is inderdaad een mysterie.

bml schreef op 5 maart 2017 om 11:30

Jezus, dank U dat wij deze vader en dochter even op mochten vangen, help het gezin er weer bovenop te komen, moge de gezinsband groeien en zich vernieuwen met uw zegen. Heer hoe machtig is uw naam. Dank U Heer voor alle mooie dingen om ons heen, materieel en immaterieel. Dank U voor zoveel dingen!
Zegen de leiders van deze wereld met uw Vrede, Liefde en Wijsheid, Amen

bml schreef op 5 maart 2017 om 11:27

Lieve Jezus, moge allen vasten en bidden voor de bekering van de wereld. Want door vasten en bidden wordt het onmogelijke mogelijk. Help mij om te vasten en te bidden, want ik ben er niet goed in, help ons allemaal! Amen

bml schreef op 5 maart 2017 om 11:24

Lieve Jezus, dankuwel dat de crisis in dat gezin weer bedaard is, wilt U hen uw speciale zegen zenden, genezing en bekering, geloof, hoop en liefde? Amen

bml schreef op 5 maart 2017 om 11:21

Lieve Jezus, met uw hulp, wil ik mijn doel, de hemel bereiken, ook voor mijn gezin, alle familie & vrienden en kennisen wenst ik dat. Amen

Maria schreef op 5 maart 2017 om 09:54

…en dan is er de verwondering voor alles wat leeft. Zomaar wandelend in de zon.

Maria schreef op 5 maart 2017 om 09:52

Aan de Psalm zou ik toe willen voegen dat het ook gaat om de liefde tussen vrouw en vrouw, man en man. En dan gaat het om de liefde die tussen mensen stroomt. Misschien gaat het wel om de liefde in onszelf voor onze mannelijke kant en voor onze vrouwelijke kant. Als we die met elkaar verbinden zijn we heel en kunnen we vanuit die plek houden van mensen.

Hans Zellenrath schreef op 5 maart 2017 om 09:28

Lieve medegelovigen. Als protestant (Kerk van de Nazarener) zijn mij deze Ignitiaanse 40 dagen gebedsintenties op weg naar Pasen heel waardevol en dierbaar. Voor mij onderstreept het de ene, algemene Christelijke kerk in al zijn denominaties. Met de Schriften ben ik vertrouwd en met de Heer wil ik wandelen. De teksten doen leven en er bewust zijn voor Gods aangezicht. Als je niet kunt bidden lees dan de woorden van leven en het wordt een gebed. God is liefde, God is goed!

Lucia Wong Loi Sing schreef op 5 maart 2017 om 08:57

Mooie Psalm , geweldig ! van jongs af aan veel gelezen .
Steeds weer in verwondering en telkens weer beseffend
hoe machtig Gods schepping wel is .
Dat alles , Zijn tijd heeft om tot bloei te komen .
De bomen , wondermooi sterven , soms door harde wind en dan weer uitgerukt .
Om weer te leven ,
Het loot dat met zorg omgeven is om de schoonheid van
Gods werk weer te laten zien . Het nieuwe begin .
Almachtige God , open onze ogen , om Uw liefde en werk
te mogen aanschouwen en dankbaar te zijn . Maak ons hart ontvankelijk Heer !

J.overmeer schreef op 5 maart 2017 om 08:56

God is liefde.
Voor mij is God ook ’n werkwoord.
Voor mij is dus liefde ook ’n werk woord.
Voor mij is de voorbereiding op Pasen :iets harder werken..

Corrie schreef op 5 maart 2017 om 07:31

https://youtu.be/MjnVrIc25io

Bekijk dit prachtige filmpje ter ondersteuning van het mediteren op psalm 8.

Don schreef op 5 maart 2017 om 00:51

Prachtig dat dit bestaat in ons seculiere omgeving welke een uitdaging is voor een (nieuwe) evangelisatie. Het is een misse land geworden na dat de andere verre landen heeft ooit geevangeliseerd zelf. En dat schept nieuwe mogelijkheden. Deze inspiratie bron hier is daarom een hele mooie verbinding van krachten van Heilige Geest. Voor Georges Lemaitre (natuur wetenschaper, priester en uitvinder van de Big Bang theorie) was de verwondering en zoektocht naar meer kennis het pad naar de Schepper, net als voor Einstein, Newton, Tesla. Voor velen andere wetenschappers ook. Voor anderen weer niet. Kunstenaars, cultuur-mensen, musici, gefascineerd door de schoonheid, ook. Voor geloof en God te vinden is iets anders nodig dan de kennis alleen. Wanneer Hij ons vindt, is het helemaal. Wat Augustinus zei: Rusteloos is ons hart tot dat het vrede heeft gevonden in U.

doke schreef op 5 maart 2017 om 00:46

Hoe machtig is Uw naam. Onze Heer en Vader.. Hoeveel geeft u ons om er het beste van te maken..en we waarderen het niet altijd… God heeft vetrouwen in ons en gunt ons het beste in t leven. En toch kan het negatieve het van ons overnemen..
Daarom ben ik heel blij dat we af en toe even tot bezinning kunnen komen. Gewoon samen met anderen te overwegen wat het leven ons waard is… Ik wil daar dan meer tijd voor geven , wat niet altijd lukt…maar daar vraag ik dan aan onze Vader : Geef mij inzicht en de wijsheid te doen wat U van mij vraagt. Help mij daarbij dat ik Uw roep kan verstaan ..Spreek Heer Ik WIL luisteren.. AMEN

Liesbeth schreef op 4 maart 2017 om 22:41

Dankbaar dat ik ook nu weer mag meegolven op deze prachtige teksten. Verwondering, ik ervaar het zo vaak in de snoetjes van de kleuters uit min klas. Voor een opgerolde pissebed of een lieveheersbeestje dat na de winterslaap weer voorzichtig naar buiten komt. Ik geniet met ze mee en voel me dan kind met de kinderen en ben daar eeuwig dankbaar voor.

kees van paassen schreef op 4 maart 2017 om 22:28

Ik ben geboren in een onlosmakelijke relatie, niet alleen met mijn ouders maar nog oneindig meer met mijn Schepper. Hem ontgroei ik nooit. Het staat me van meet af aan vrij dit te erkennen of niet, maar niet om die band te ontbinden. En zo kom ik Hem steeds weer tegen op de meest onverwachte ogenblikken. Hij wacht nog steeds op mijn radicale keuze en ultieme keuze. Wat heb ik eigenlijk te verliezen ?

Godelieve schreef op 4 maart 2017 om 21:16

Een heel bekende tekst vandaag. Ik ben blij dat ik dankzij de hulp van de gebedssuggesties er toch intensief mijn aandacht en gebed op kan richten. Zonder die hulp zou ik er nooit bij blijven stilstaan. Die tweede vraag ( gebedssuggestie) was me niet duidelijk. Maar er was stof genoeg om bij de Heer te zijn in de stilte. Het lijkt me wel moeilijk voor een gezinslid van een druk huishouden om de geschikte tijd, plaats, stilte te vinden. – Ik hoop in de volgende weken me steeds meer bewust te worden van de aanwezigheid van de Heer. Zeker die gebedstijd volhouden, niet verslappen, blijven verlangen.

zr.jeanne schreef op 4 maart 2017 om 20:41

Hier in mijn kamer waar het stil geworden is waar ik niet word gestoord wil ik voor de Vader komen die in het verborgen mij ziet. Hij heeft de gehele dag op mij gewacht ik heb de gehele dag van drukte en reizen aan mij voorbij laten om nu tot dit moment te komen om met respect aanwezig te zijn in de stilte is heilig op deze avond moge Zijn woord mij raken.
Durf ik het verborgen woord van de Vader aan? ik vraag het hem als genade.Op eigen kracht alleen durf ik dat verborgenen van de Vader niet aan,niet alleen
ik hoop dat door het stille gebed deze weken iets in mij mag veranderen ik ben hoop vol dat de kracht krijg van het stille gebed om tot de vader te komen hoe verlang ik daarna. Wat wil ik daar voor inzetten? het bewust zijn van het stil zijn in mij vergroten en Hem zeggen spreek Heer Uw dienaar luistert, wat hoor ik niet goed wat U mij wil laten horen.

Hanneke schreef op 4 maart 2017 om 19:46

“Er is geen God [meer] nodig om dit ‘geheim’ te verklaren.” . Verrást was ik over deze zin in de Geloofsimpuls. De vader van mijn jongste kinderen is theoretisch natuurkundige en als er íemand is die zich laat leiden door verwondering , dan is het wel een wetenschapper als hij. Velen van hen zijn zich bewúst van de grenzen van het ‘kennen’. Alleen al de rangschikking van de zaden in een zonnebloem is niet wiskundig te berekenen. Wèl te bewonderen als de grootsheid van de schepping. Maar om die onnavolgbare ruimte nou ‘God’ te noemen , zonder bewijslast, is hem een stap te ver.
De kinderen zijn gedoopt etc. , zonder hun vader erbij. Jammer , dat jullie wetenschap en geloof weer tegen elkaar afzetten. Laten we blij zijn dat ze laten zien hoe ongelooflijk mooi-ingewikkeld de wereld in elkaar zit !
’t Belet je niet om er van te genieten, je te verwonderen en er dánkbaar voor te zijn !
Die kennis zou ons kunnen helpen om er misschien wat beter voor te kunnen zórgen !
in liefde, Hanneke

Melchior schreef op 4 maart 2017 om 19:05

Heer. God en vriend, als jij in het verborgene komt van mijn ziel, dan vind je mijn verlangen naar vuur, warmte, enthousiasme, maar je treft er ook een uitgebrande vuurplaats, met hier en daar opflakkeringen, mijn gesleep met brandstof en de angst aldoor voor gedooft vuur, de vrees misschien om het helemaal stil te laten worden, de vrees voor het niets, de volkomen leegheid en kou. Je vindt er mijn wisselend stemmingen van begeestering en matheid, vrolijkheid en bedruktheid. Ik ben niet basng je dat ter laten zien. Kom binnen met de warmte van uw Geest, ik hoop die komst aldoor tegemoet. Ik blijf er waakzaam op wachten, als op de bruidgom in de nacht. Amen.

Grid schreef op 4 maart 2017 om 19:02

Ik zit buiten, tussen de lentebloemetjes en er spelen enkele lammetjes in het gras. In de verte hoor ik een kinderkoor zingen. Niet waar, hoor: ik doe alleen mijn ogen dicht en verbeeld me dat ik daar zit. Helaas is mijn reële omgeving iets minder idyllisch…
Het Woord van God doet mij intens naar de natuur verlangen !

Christianne schreef op 4 maart 2017 om 18:47

Al een aantal jaren jaar ben ik met een kloosterling bezig met de geestelijke oefeningen van Ignatius, aan de hand van het boek: Hem achterna. Ieder jaar worden de Bijbelteksten me duidelijker, vertrouwder, mooier ook . Mede daarom is het zo bijzonder om elke dag in de Veertigdagentijd het Ignatiaans bidden te volgen. Ook de geloofsimpulsen en de citaten spreken me zeer aan. De Veertigdagentijd wordt op deze manier extra verguld en bekranst. Dank aan de samenstellers, die zulke inspirerende woorden (door)geven!. Ik kijk elke dag uit naar de nieuwe beleving.

Luís Weel schreef op 4 maart 2017 om 17:19

De vader van een mij heel dierbare arme familie in het binnenland van Brazilië had de gewoonte om ’s avonds na zonsondergang zich terug te trekken in een donker kamertje. Daar opende hij de deurtjes van een een kleine huiskapel, stak een peterolielichtje aan en gezeten op een krukje bleef hij een uur lang zitten te kijken naar de afbeeldingen van het heilige. Zijn vrouw verbood aan de kinderen om hem te storen. Ze moesten stil blijven. Gebed zonder boekje: “Ik kijk naar jou…..Jij ziet ons”. In dat gezin zijn de kinderen opgegroeid tot jonge volwassenen. Allemaal even vriendelijk, gastvrij, liefdevol en een open tehuis voor wie warmte zoekt in het leven.

Maria schreef op 4 maart 2017 om 17:02

Stil geworden aan het strand tussen een hele kolonie meeuwen met het knerpen van de schelpen onder mijn voeten. Dankbaar voor dit gebed.

Sjanna schreef op 4 maart 2017 om 16:23

Hoop me geborgen en gewiegd te weten. Niets hoeven, niets moeten. Alleen maar zijn, in de Bron en omgeven door de Bron.

Conny schreef op 4 maart 2017 om 16:20

Op eigen kracht kan ik het niet! Nee dat kan ik inderdaad niet. Hoe of ik dan ook iedere dag voor de Vader wil komen? Gewoon mezelf proberen te zijn en open naar zijn stem proberen te luisteren. Ik hoop zo dat ik van binnenstil kan worden zodat ik Zijn Stem kan horen!

jail schreef op 4 maart 2017 om 16:07

Wat heb ik gisteren genoten van het Gastenboek. Soms zo herkenbaar het doet me goed dat ik mezelf herken in de andere.

Het assenkruisje dat ik woensdag heb ontvangen waar ik beschaamd over was zie ik nu anders door de getuigenis van iemand uit het gastenboek. Toch vraag ik me af of het nog van deze tijd is. Ik voelde me een zondaar wat ik ook ben. Maar moet dat met het zwart kruis op mijn voorhoofd. Echt zo dubbel voor mij. Ik ben voor symbolen voor de traditie maar het voelde niet fijn woensdag. Ik was echt beschaamt. De kinderen of de kleinkinderen willen ook nooit een assenkruisje halen. Dat zet me aan het denken.

Ja het was een moeilijke keuze zou ik nog eens mee doen met de retraite. Ik dank de initiatief nemers en de gasten. Ben tevreden met mijn beslissing.
Waarom wil ik kiezen? Dat is het mooie van het geloof van het leven, we mogen zelf kiezen.

Ook om deze dag dank ik de Heer. Ik heb U gevonden in de natuur en denk aan de heilige Franciscus. Ik heb U gezien in de andere.

Mijn prioriteiten zijn het goede in elke mens te zoeken in plaats van het kwade. Ook in mezelf al is dat moeilijk. Soms voel ik geen liefde. Wie de liefde niet heeft is niets. Zegt Jezus en zo voel ik het ook aan. Heer leer me lief hebben.

jail schreef op 4 maart 2017 om 16:02

Als ik de liefde mag behouden door het stille gebed ben ik de Heer dankbaar.

Ik wil er voor bidden, naar zijn woorden luisteren. En doen, leven naar zijn woord zo als men zegt. Er over nadenken.

Heer geef me de liefde, rust en vertrouwen. Amen.

Lut schreef op 4 maart 2017 om 15:14

Door het stil gebed hoop ik beter in relatie te komen met mijn naaste omgeving. Hoop ik lastige mensen te kunnen verdragen. Zachtmoedig te mogen worden. En bovenal de vreugde daarbij niet te verliezen. Kom mij daar bij helpen, heilige Geest.

Lieve schreef op 4 maart 2017 om 14:15

Ik krijg soms van mensen te horen dat zij een goed gesprek met iemand hebben gehad.Alleen 9 van de 10 keer bedoelen zij hiermee,dat het een goed gesprek was,omdat zij alles hebben kunnen zeggen wat zij wilde zeggen.En dan maakt het voor hen niet zoveel uit of de inhoud gegrond is op Gods Woord.Want in hun beleving is een goed gesprek één waarin zij gewoon hun zegje hebben kunnen doen.En helaas zien sommige Christenen het gebed ook zo.Vaak hoor ik mensen zeggen dat gebed simpelweg een “gesprek met God”is.Ik zeg dat zelf ook wel eens.En dat is het ook.Gebed is een gesprek met God;het is een dialoog.Je praat met God en je luisterd naar God.In het prille begin van mijn relatie met God wist ik niet hoe te bidden.Ik was meestal binnen enkele minuten klaar en ik kon me niet voorstellen dat men een gebedssamenkomst zou kunnen houden waarin er een uur lang gebeden werd.Ik had zoiets van:”Waar hebben zij het al die tijd dan over?”of”waar moeten we voor bidden dat je voor een uur lang aan het bidden bent,”Maar,toen ik begon te ontdekken hoe God wil dat ik bid,waarvoor God wil dat ik bid,ging er een hele wereld voor mij open.En voordat ik het wist was één uur simpelweg niet voldoende om te bidden zoals Jezus bad.Jezus begon mij te leren bidden.

wim arons schreef op 4 maart 2017 om 10:47

Ik zit hier op mijn zolderkamer te beseffen dat Salomon het al wist, Is dit soms ook al ijdelheid? Heer ik geloof in U, Heer, vermeerder mijn geloof. Dit ten aanzien van de schrifttekst van vandaag. Dat ik toch vroom mag blijven….
Laat mij Uw woorden ter harte nemen en overeenkomstig handelen. Dan komt het goed. Ora et Labora.: Bid en werk : is
mijn lijfspreuk. De naaste liefhebben als zich zelf en God bovenal.. Laat het ons hopen dat het ons lukken zal !
Geloof, Hoop en Liefde, maar de grootste daarvan is de Liefde, Laat Heer uw barmhartigheid voor gerechtigheid gelden.

Anke schreef op 4 maart 2017 om 10:43

Als ik alle gebeden en gedachten hier lees word ik bemoedigd. Onze God is een machtige God groot oneindig liefdevol trouw majesteit herder trooster genadig goed . Hij kan niet anders! Ik wil dicht bij Hem zijn en leren meer in de stilte te zijn en Hem te horen. Hij wacht op ons!

Maria Meeus schreef op 4 maart 2017 om 10:13

hARTELIJK DANK
WE GAAN ONS BEST DOEN
IN VERBONDENHEID MET ALLEN DIE MEELEVEN EN BIDDEN DEZE INTENSE TIJD

lilian schreef op 4 maart 2017 om 09:42

Ik bid elke dag, en ga regelmatig naar de kerk. En probeer Hem te vinden in mijn gebeden en ga met Hem in gesprek. Soms ervaar ik dat Hij aanwezig is en vraag Hem om zijn genade. Mijn wens is, dat mijn geloof de komende tijd verdiept mag worden, dat deze periode mij mag verrijken.

Lucia Wong Loi Sing schreef op 4 maart 2017 om 09:15

Almachtige Vader , geef ons allen
de kracht om te ontkiemen en
tot bloei te komen , door Jezus Christus
Uw Welbeminde Zoon, die uit liefde voor ons mensen ,
Zichzelf gaf .
Mogen wij in deze veertigdagentijd Uw aanwezigheid ervaren.

Lucia Wong Loi Sing schreef op 4 maart 2017 om 09:09

Mijn God mijn Al
Ik geef mij geheel aan U .
U bent mijn Herder en mijn Verlosser….
U leidt mij , ik geef mijzelf aan U .
Open sta ik , om U te ontvangen en te luisteren
naar Uw Woord.
Slechts genade vraag ik U, in al mijn doen en laten ,
in vrede en liefde tot U. Geef mij Heer , een vastberaden Geest . Amen .

Nikolaas Sintobin schreef op 4 maart 2017 om 08:41

De mails zijn ook altijd te vinden op http://www.ignatiaansbidden.org/categorie/archief/!

doke schreef op 4 maart 2017 om 01:50

Bidden is helemaal niet moeilijk. Als we maar weten dat God niet vraagt om mooie en moeilijke woorden te gebruiken maar eenvoudig met hem praten zoals we dat tegen vrienden zouden doen.
Soms worden en gebeden op de social media geplaats met het verzoek om het aan een aantal mensen door te sturen want dan zal je iets goeds(kwaads) overkomen. Ik denk dan aan de tekst van vandaag.dat helemaal verschilt met deze gedachte : Als je wilt bidden trek je terug in stilte enz enz. God is daar dan met je en kunnen we praten en luisteren.
ja vooral luisteren. Daar moet ik me dus verder in trainen en in stilte het contact zoeken met Hem. Daar zal Hij in stilte naar mij luisteren en zeker verhoren. Heer geef me het geloof om u te kunnen horen wanneer U tot mij spreekt…Ik ben bereid te luisteren….Amen

claire schreef op 3 maart 2017 om 22:44

JEZUS gij vindt mij waard om te komen…ja…ik wil zo graag door u gevonden worden…
101 dingen suizen door mijn hoofd… en dan ga ik zo maar weg…zonder DANK U te zeggen
voor uw aanwezigheid…voel ik me te klein ? of voel ik me te groot ?
ONTFERM U OVER MIJ …

liesbeth schreef op 3 maart 2017 om 22:35

ik schrijf maar ff hier. ik weet maar niet hoe ik de tekst te zien krijg. ben wel ingeschreven want krijg mails. sorry groet liesbeth

jozef schreef op 3 maart 2017 om 22:33

Ik was nog niet in de juiste stemming om naar Gods woord te luisteren en te verwerken.

lucien schreef op 3 maart 2017 om 22:26

Heer lieve God
Nog nooit heb ik het zo moeilijk gehad om je te vinden er zijn zo veel afleidingen in het dagdagelijkse.Toch zal ik mijzelf proberen te verplichten u dagelijks te benaderen via dit forum.

griet schreef op 3 maart 2017 om 20:27

Boodschap voor vandaag….
Eigenliefde verminkt….krimpt ineen.
Kiezen voor Jezus is openstaan voor Zijn mensen.
Leven gevende liefde bloeit open….
doet leven , maakt gelukkig, brengt vrede, bevrijdt, verlost en geneest…
Leven gevende liefde schept verbondenheid met God.
Geef ons de genade steeds te kiezen voor U. Dankjewel.