Gastenboek

bml schreef op 9 maart 2017 om 21:53

lieve Jezus, ik dacht aan de vasten, en vond toevallig een prachtig stilleven van brood en water… maar ik eet vervolgens meer dan anders. Help me vrede te vinden in mijn hart, en sterk mijn wil om te vasten en te bidden voor U en met U in de woestijn, voor de Vrede van Christus op aarde, en in alle wereldleiders, om zegen over de komende verkiezingen, om zegen over mijn kinderen en kleinkinderen, en alles wat goed is in uw ogen. Amen

Luís Weel schreef op 9 maart 2017 om 21:38

Prachtige, tedere, liefdevolle tekst over mijn bestaan en het bestaan van alle mensen. Soms word ik jaloers, omdat ik en eigenlijk iedereen niet in staat zijn om dit wonder in al zijn gaafheid tot uitdrukking te brengen in het leven van alledag. Ik voel me geconfronteerd met het troebele van het leven, de duistere kant waar ik mee tob bij mezelf en zoveel mensen. In een evangelievers lees ik in verband met Judas (in ons): “Het zou beter geweest zijn als deze mens niet geboren was.”
Een tekst als deze laatste gooit soms alle ervaring van een volmaakte Schepper die mij met zorg geweven heeft in de schoot van mijn moeder, in het slijk.

Ria schreef op 9 maart 2017 om 20:47

Het is een groot wonder… Uw Schepping ben ik in hart en nieren, Gij hebt mij geweven in de schoot van mijn moeder…
Dit is het grote mysterie van het leven…
Ik ben een door Godgekend mensenkind…
Heel bijzonder om dat te ervaren…
Er komt een lied bovendrijven…

Dankt, dankt nu allen God
Met hart en mond en handen.
die grote dingen doet
hier en in alle landen
die ons van kindsbeen aan,
Ja, van de moederschoot,
zijn vaderlijke hand
en trouwe liefde bood.

Die eeuwig rijke God
moge ons reeds in dit leven
een vrij en vrolijk hart
en milde vrede geven.
Die uit genade ons
behoudt te allen tijd,
is hier en overal
een helper die bevrijdt.

Lof, eer en prijs zij God
die troont in ‘ t licht daarboven.
Hem, Vader, Zoon en Geest
moet heel de schepping loven
van Hem, de ene Heer,
gaf het verleden blijk,
het heden zingt zijn eer,
de toekomst is zijn rijk.

Lenie schreef op 9 maart 2017 om 20:28

Raymond 8 maart 23.46
ik heb ook moeite met: de stem van God ……
maar je laatste zin; Spreekt God dan tot mij in ieder mens die ik ontmoet?
Dit geeft mij weer stof tot nadenken …..
dank

zr.jeanne schreef op 9 maart 2017 om 18:49

gij hebt mijn kern gevormd in het besef loof ik U daarom. Al mediterend de psalm139 gebeden een wonder dat Gij mij schiep. Toen ik in het verborgen gevormd werd uit de diepte der aarden ontworpen uw oog zag mij,,vormeloos ,,ik was er niet van bewust nog niet.Te groots voor mij,,God,,Uw gedachten te machtig voor mij. Woestijn zand niet tellen en daar mee voel ik me radeloos en nog was U bij mij,toch ben voor U een eerbiedweekend maaksel en is het een wonder dat gij mij schiep.Een bede Heer, doorgrond mij hart toets mij Heer als ik slechte wegen ga wijs mij de weg van de eeuwigheid de weg tussen U en mij.Heer God laat er geen vijandschap zijn tussen U en mij .Van avond voor ik ga slapen zal ik deze psalm herhalen ik voel me te eerbiedig.

Godelieve schreef op 9 maart 2017 om 18:15

Vandaag echt verrast: daar staat mijn lievelingstekst uit de psalmen, zelfs mijn meest dierbare verzen. Ik ben die psalmdichter heel dankbaar. Ik ondervond ook dat in de loop der jaren de vertalingen van de oertekst de betekenis voor mij nog aantrekkelijker maakten, zo ook deze van Oosterhuys. Nu werd ik vooral getroffen door de twee verschillende delen ervan. Mijn geboorde in de wereld in de tijd staat vooraan: “geweven in de schoot van mijn moeder” (Hoe veilig door de Heer toevertrouwd aan mensen, mijn ouders!) . Maar de psalm gaat daarna verder, de eeuwigheid in. Ook toen bestond ik al, bestond al het geschapene al in Gods ontwerp van zijn schepping: ik was reeds “geweven in de schoot van de aarde”. In de eeuwigheid dus, waar ik later terug zal keren na mijn dood. Bij dat tweede stukje tekst bleef ik vandaag in dankbaarheid langer stilstaan. Er kwam ook een zin uit een gedicht, dat ik als kind leerde, terug in mijn herinnering: ” … Daar speelde de Heer aan een strand met een kind dat nog niet geboren was.” Toen voelde ik dat aan als iets vreemd , nu begrijp ik het beter. Nogmaals dank voor deze retraite.

lilian schreef op 9 maart 2017 om 17:47

Een psalm die mijn zeer ontroert Dat Hij mij gezien heeft voordat ik geboren ben. en deelt mijn bestaan. Dat ik bewust mag blijven van Uw goedheid

Carla schreef op 9 maart 2017 om 13:38

De tekst van vandaag is me heel dierbaar geworden. Vroeger kon ik er geen kant mee op door alles wat ik meegemaakt heb. Ik was bang voor God, zag hem als een boeman en ik deugde niet door alles wat er was gebeurd en nooit had mogen gebeuren. Nu heb ik een andere God leren kennen en toen ik wist dat mijn zus ging sterven zat ik in kerk en kwam deze tekst en het lied “God die mij ziet zoals ik ben” werd daar bij gezongen, spontaan kwamen mijn tranen tevoorschijn en ik schaamde me in kerk. Door therapie en de cursus “Op zoek naar God in de stilte” wist ik dat ik God nodig had en Hem mocht leren vertrouwen. Nu heb ik een Liefdevolle God die ook mij ziet zoals ik ben en ’s morgens zeg ik tegen mijzelf in de spiegel “Carla God houdt van jou, Hij heeft jouw naam in Zijn handpalm gegrift, Hij zal je nooit verlaten, nooit in de steek laten. “Dank U Heer voor die liefde en dank U dat ik nu ook mag leren om van mijzelf te houden als een waardevol mensenkind. Dit alles van U te mogen ontvangen is zo mooi, zo wonderlijk!
Dank voor deze 40 dagen waarin ik weer met mijn neus op de feiten word gedrukt en er weer volop bij mag stilstaan dat we allemaal bijzonder zijn voor God onze Heer. Amen.

Ilse schreef op 9 maart 2017 om 10:42

Ik ben dankbaar, ontroerd. Ik mocht bestaan. ik voel me bevoorrecht met het leven dat ik mag leven, een leven wat nooit eenzaam zal zijn, zolang ik God in mezelf en om me heen durf te zien en te ontmoeten.

Carla schreef op 9 maart 2017 om 10:20

Een prachtig gegeven ‘geweven in mijn moeders schoot,’. Voordat het geboren is wordt het kind aanvaard zoals het zich laat zien. Ouders, opvoeders en wereldleiders geven niet altijd het goede voorbeeld. Verdeeldheid , haat zaaien en onwaarheden uitspreken veroorzaakt veel ellende. Het lijdens verhaal laat dat eveneens zien. Laten we geen haat oogsten omdat vrijheid van meningsuiting een groot goed is. Het benoemen van wat ons niet bevalt heeft zeker een waarde. Van groter belang is dat we benoemen wat ons hart dwarsboomt. Handelen vanuit liefde regeerd vanuit een ‘hogere’ orde. Wanneer een kind de kans krijgt om dat te leren dan groeit mijn vertrouwen in de mensheid. Goddelijke taal en menselijke taal, ook dat geeft verdeeldheid omdat de ene God niet zichtbaar is. Ieder mens crieert, zo ook zijn of haar God .Mogelijk om het leven te verklaren en draaglijk te maken. Ik vertrouw op het , goede inzicht ‘ in de mens en met deze ” weldoeners stralen ‘ die in aanleg geweven zijn moeten we het doen. Wat een uitdaging voor ons.

ina schreef op 9 maart 2017 om 10:06

wat was ik gisteren boos over de aangeboden tekst. Ja hoor, daar gaan we weer : man en vrouw en kinderen krijgen, Maar lezend in het gastenboek, ontdek ik, dat ik ook totaal anders had kunnen reageren. Wat ben ik kleinzielig. Vergeef mij Heer. Ik dank U voor de lessen die ik mag leren. Dat ik met andere ogen mag kijken en (voorlopig nog aarzelend en biddend) met een nieuwe mond mag spreken. Heer, een nieuwe lente een nieuw geluid. Zou het echt zo mogen zijn?

renée bracké schreef op 9 maart 2017 om 09:56

blijf niet staan in de evolutieleer!!!!!GELOOF dat daarin een liefhebbende SCHEPPER INwezig is !
Grondvereiste ?geloof”,geloof is de moed om de wolk van het MYSTERIE binnen te dringen”( T.Halik)

Monique schreef op 9 maart 2017 om 09:22

deze woorden geven mij een gevoel van veiligheid:ik mag er zijn,zoals ik ben.God heeft mij lief.

Christianne schreef op 9 maart 2017 om 09:16

De tekst van vandaag komt zo extra warm over, en nestelt zich diep in mijn hart. Ik bid om levenskracht, zachtheid en verwondering, en dat wij ons zo bewust mogen blijven van het grote geschenk dat wij zijn. Mogen we ons niet alleen verweven voelen in ons dagelijks bestaan als unieke mens, maar ook met elkaar.

Anke schreef op 9 maart 2017 om 09:07

Verwondering en verdriet vandaag. God U kent mij met U ben ik vertrouwd. U baant de weg. Maak mij rein voor U en vorm mij. Ik heb U nodig. Verdriet om de gebroken schepping . Drie jonge mensen omgekomen uit de vriendenkring van onze zoon uit Nijmegen . Verdriet om de pasgeboren baby die mijn vriendin moest loslaten na een paar uren omdat ze niet levensvatbaar was. Verdriet. Kom met Uw troost Heer! Fijne dag allemaal

an schreef op 9 maart 2017 om 08:48

deze psalm is mij zo dierbaar.
God die mij kent mij zoals ik ben. God die zijn hand op mijn schouder laat rusten . Te wonderbaar is deze kennis voor mij.

Lenke schreef op 9 maart 2017 om 08:24

Prachtige tekst, echt eentje om te “proeven”. Heel herkenbaar ook, hij zegt exact wat ik tegen God wil zeggen als ik mijn dankbaarheid wil uitdrukken. Dank U, Heer, voor deze woorden, dank U, Heer, voor al mijn zegeningen. Laat alle mensen die in moeilijke omstandigheden leven vandaag een beetje comfort ervaren.

doke schreef op 9 maart 2017 om 00:18

Geschapen zijn. Op deze aarde zijn en helpen werken aan de schepping, Daar zijn we voor op aarde .Om verder te werken aan wat Hij begonnen is. Wat een voorrecht. Hij kent ons en weet dat we veel kunnen maken (en breken) Wat is mijn deel dat gedaan moet worden om de aarde weer te maken zoals God bedoeld heeft. We mogen boos zijn op de wereld hoe het er nu uitziet. Maar veel ligt aan onszelf om ergens te beginnen,( in onze familie, werkkring, stad ,land)
Met de hulp van Hem moet het lukken . We moeten alleen maar goed luisteren naar die roepstem ..Verbeter de wereld maar begin bij jezelf..Helpe mij Heer dat ik mijn deel doe in geloof en vertrouwen op Uw liefde en hulp..AMEN

Raymond schreef op 8 maart 2017 om 23:46

Ondanks mijn biddend gemurmel .. stilte.. luisteren … heb ik de stem van ” God ” die spreekt tot mij nog niet gehoord .
Het zal dan geen verbale aangelegenheid zijn zoals bij Mozes in de brandende braamstruik vermoed ik .
Zoals in ” geloofsimpuls week 1 ” te lezen is , zal ik die stem eerder horen in de ” verwondering ” .
Verwondering is niet iets dat ik kunstmatig kan opwekken of nabootsen , maar iets dat mij overkomt
wanneer ik een open , belangeloze , kwetsbare levenshouding durf aannemen , die mij uit de
” onbewuste vanzelfsprekendheid ” van het dagelijkse leven haalt .
Is het een avontuur waarvan ik niet weet waar naartoe het mij zal leiden ??
Als God aanwezig is in ieder mens die ik ontmoet , zal ik daar dan zijn spreken zoeken ?
Vandaag trof mij iets in de nieuwsuitzending op tv ….: “” Jihad van liefde “”
Een boek geschreven door Mohamed El Bachiri .
Bij de aanslagen in Brussel en Maalbeek verloor hij zijn echtgenote .
Hij wil niet kwaad met kwaad en haat met haat bestrijden maar met dit boek
een boodschap van verzoening en hoop brengen .
“” Wij hebben allemaal iets goeds in ons dat we moeten cultiveren “”… stelt hij .
Dit geeft mij stof tot nadenken .. op weg naar Pasen ..

Spreekt God dan tot mij in ieder mens die ik ontmoet ?

Luís Weel schreef op 8 maart 2017 om 23:30

Het delen met elkaar gaat vooraf aan de vermenigvuldiging. Als er alleen maar aan vermenigvuldigen gedacht wordt, loopt alles fout.
Wat een diepte en basiswijsheid ligt vervat in het scheppingsverhaal!…Het met elkaar en zichzelf delen met de ander is het basisprincipe van het leven. Cellen verdelen zich en zo vermenigvuldigen zij zich en kan het organisme groeien. Mensen delen zichzelf met elkaar en zo bevolken we de aarde. Dan ligt er een nieuwe opdracht: de aarde beheren…. Wij zijn één familie.en moeten voor elkaar zorgen en opletten dat die verdeling en dat beheer verloopt volgens de plannen van de Schepper: Geen gemakkelijke opgave, wel een eervolle voor de kleine mens.
Jammer dat dit verhaal maar al te vaak gezien wordt als een sprookje, een fantasieverhaal niet op z.g. wetenschappelijke feiten gebaseerd! Het lijkt in onze tijd zo moeilijk de goddelijke woorden die in de tekst staan te laten vibreren in ons binnenste zodat we in vuur en vlam gezet worden om ons (over) te geven aan de goddelijke wijsheid en vanuit dit principe te leven met en voor anderen.
Ontsteek, Heer, in ons het heilige vuur dat nodig is om op te komen voor uw plan met ons. De lauwheid maakt ons maar al te vaak slachtoffer van de mistoestanden op alle gebied.

Ria schreef op 8 maart 2017 om 22:08

Geschapen als man en vrouw, aan elkaar gegeven, als zijn evenbeeld…. Dat klinkt heel mooi en zou je doen vermoeden, dat het ook mooi kan zijn… En zou je onze menselijke seksualiteit ook als zodanig kunnen ervaren.. als een goede gave van de Heer….
Maar als je seksueel beschadigd bent, dan ervaar je seksualiteit niet als een goede gave van de Heer… maar als pijnlijk en iets waar je ongelukkig van wordt! … Iets waarvoor je je schaamt… waar je moeilijk over spreekt… waarvan je niet kan genieten…
Ik vraag U Heer.. Leer mij zien en voelen dat het ook anders kan ervaren.. Amen

Vlinder schreef op 8 maart 2017 om 21:24

Mooi om te lezen dat God de mens zegent nadat Hij hem geschapen had. Zegenen is bevestigen. De mens wordt bevestigd in zijn identiteit. Ga en bewoon de aarde. En geniet van het al het goede dat God geeft. De mooiste opdracht toch?!

Christi Bartelink schreef op 8 maart 2017 om 20:31

Ja ik herken de ervaring in die psalm: ik sta er niet alleen voor, de wereld is zoveel groter dan mijn eigen wereldje, God is erbij, staat naast me, wil me steunen, dragen, stimuleren, halleluja

wim arons schreef op 8 maart 2017 om 19:15

Als de meditatie niet naar wens gelukken wil, wordt dan niet kleinmoedig, maar bedenk: Alle begin is moeilijk ! We zijn
vastgeroest in het EGO. – In het mediteren ontdekt men zijn grenzen. Deze hebben we zelf aan onze “eigenheid” gesteld.
Om weer op het spoor van de ziel te komen, dienen we te onthechten en daarna te reflecteren.- Daarin ontdekken we
stukjes van onze eigen Ziel. Deze eigenheid dienen we voor ons zelf te realiseren, door herkenning van de zienswijze !-
Om dan uiteindelijk de Oorsprong van onze eigen ziel te onderkennen.! Deze ligt in onze schepping.- Vader+moeder=Kind.. – Jesus, , Zoon, van de leven-gevende Heer, breng ons naar onze gezamenlijke
Oorsprong opdat we ons bekeren voor het einddoel in U.. Wij bestaan in U.- O, Heer ! Vader is God, Zoon is God, door
de H. Geest uit God geboren, Uit de Moeder Gods Maria ! Laten we ook haar eren. Zij is daardoor ook onze Moeder.!

Mirjam schreef op 8 maart 2017 om 19:02

Psalm 139 is mijn lievelingspsalm. Hoe dan ook God is bij mij, kent mij en beschut mij. Zoals ik in de moederschoot veilig kon groeien, zo beschut God mij op mijn verdere levensweg. De navelstreng met Hem verbreekt Hij niet. Welke weg ik ook ga, of me afkeer, in duisternis ben…. , Hij verwelkomt me weer als ik ‘me omkeer’.

Conny schreef op 8 maart 2017 om 18:40

Ondanks dat wij vandaag 2x een begrafenis hebben gehad heb ik tussendoor en ook door dit gebeuren heen wel mijn missie kunnen leven. Een bewoonbare wereld te maken voor iedereen. Dat is geen gemakkelijke opdracht en toch….probeer ik dat weer iedere dag te doen. Ik kan niet overal een bewoonbare wereld maken. In oorlogsgebieden lijkt me dat héél moeilijk. Maar laat ik maar bij mijn omgeving beginnen dat lijkt me het beste.

jail schreef op 8 maart 2017 om 17:53

• Hij heeft hen toegerust met zijn eigen kracht en hen naar zijn eigen beeld gemaakt.
Vandaag nog aan die zin moeten denken. Gisteren kon ik niet zo veel met de zin. Vandaag vroeg me iemand hoe heb je uw ziekte kunnen aanvaarden. Ik zei voor mijn kinderen en kleinkinderen en eigenlijk ook door de Godsdienst . Maar over Godsdienst spreken is meestal niet gewenst. Ik zei God zit in de mens. Zo heb ik het ook gevoeld toen ik ziek was. Ik bad God God waar ben je. Hem heb ik niet gezien maar wel ben ik geholpen door een mooi lied, door de liefde van mensen, door de natuur. Als ik dan de zin lees ; Hij heeft hen toegerust met zijn eigen kracht en hen naar zijn eigen beeld gemaakt. Doet die zin me iets.

Ook de Bijbeltekst van vandaag sluit er bij aan. God schiep de mens als zijn evenbeeld.

Mannelijk en vrouwelijk. Vandaag vrouwendag daar hebben we het ook over gehad in de Franse conversatie les. Een vrouw drukte het mooi uit. Mannen en vrouwen zijn niet gelijkaardig maar wel gelijkwaardig vond ik heel mooi.
Hij zegende hen; wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en breng hem onder je gezag. Met deze zin weet ik niet wat te doen. Vruchtbaar ja, Word talrijk zijn we niet met te veel op aarde? Ook breng hen onder je gezag? Even moeilijk.
Man en vrouw aan elkaar gegeven, als zijn evenbeeld. Heel mooi. Mijn kleindochter van 13jaar zegt dat er in de vrouwen ook mannen kanten zitten. Dat de mensen dat vroeger niet wisten. Een doordenker over lesbiennes en homo’s.

Onze seksualiteit is een gave schrijven jullie. Seksualiteit en liefde is iets om heel dankbaar over te zijn.

Ik voel verwondering en dankbaarheid dat ik deze mooie woorden uit de bijbel met meerderen kan lezen. Oprecht dank daar voor.
Heer blijf me nabij Amen.

Godelieve schreef op 8 maart 2017 om 17:29

“Mannelijk en vrouwelijk schiep Hij de mensen “. Die nieuwere vertaling dan wat ik als kind ingeprent kreeg, is voor mij veel begrijpelijker. Ik zie daarin hoe elke man in zich ook vrouwelijke eigenschappen draagt, elke vrouw ook mannelijke kenmerken. Bij de ene zal dat meer uitgesproken overkomen dan bij de andere. Zelfs een ‘macho’ zal op bepaalde momenten een voor hem ongewone gevoeligheid ontdekken. Hij schiep de mensen zo “als zijn evenbeeld”, dus met mannelijke èn vrouwelijke trekken (zoals wij die in categorieën indelen). Zien we dat niet duidelijk in Jezus’ leven en handelen? Toch stoort het me als ik God in bepaalde kringen “Zij- Hij en zij …” hoor noemen in gebeden. Het zit bij mij zo ingebakken, zo vaak uitgebeeld in schilderijen en beelden, dat ik enkel het mannelijk ‘Hij’, kan gebruiken. En Jezus dankbaar zijn om het “Onze Vader”.

Lynn schreef op 8 maart 2017 om 13:55

De opgave om van de aarde een bewoonbaar huis te maken lijkt vaak niet te lukken.
God heeft ons die aarde gegeven. Een cadeau dus van een goede vriend, zo zou je het kunnen zien.
Maar we gaan niet zorgvuldig met dat cadeau om. Eigenlijk heel slordig en onverschillig.
Wat ondankbaar. Gelukkig wordt de mens zich daar steeds meer van bewust.
Ik ben me er van bewust dat de verandering begint bij mij zelf.

francis Benthem schreef op 8 maart 2017 om 12:03

Verwondering en dankbaarheid: het zijn ook in mijn leven nu de grote thema ś. Ik werd deze week 70 .. een heel leven achter me, met liefde, vriendschap, kinderen, kleinkinderen , werk…en betrokkenheid op anderen , waar ik me over verwonder en intens dankbaar voor ben. En een hier en nu waarin ik me nog steeds dat jonge meisje kan voelen van toen..
Dank u wel , God

maria schreef op 8 maart 2017 om 11:11

Zelf scheppen, de aarde liefdevol bewonen, mezelf liefdevol bewonen…ik worstel vandaag met onzekerheid en twijfel over de zin van mijn bestaan en probeer dat liefdevol te benaderen.

johan schreef op 8 maart 2017 om 11:07

Er zijn veel mensen op deze aarde die ziek zijn of ondraaglijke pijnen lijden. Voor deze mensen zou het een geweldige steun zijn te weten hoe God hier tegenover staat. M.a.w. Op welke manier kunnen zij zicht richten tot hem om steun te vinden en hun leven draaglijk te maken.

lilian schreef op 8 maart 2017 om 09:54

Wat mij raakt in deze lezing is, dat de mens ook mag scheppen en dat ik het mocht ervaren. Ik voel me gezegend en dank Hem voor zijn goedheid en liefde.

maria schreef op 8 maart 2017 om 09:14

wat is het moeilijk geweest ik ben wat triestig door het minder goede nieuws dat ik kreeg laat ieder zijn kruisje dragen
en respekt hebben voor iedereen die het moeilijk heeft .zegen onze kinderen kleinkinderen barmhartige god

Carla schreef op 8 maart 2017 om 08:04

De tekst van vandaag doet de gevoelige snaar weer trillen diep in mijn hart. “Waak over uw hart” komt dan gelijk weer tevoorschijn in mijn denken. ‘Wees vruchtbaar en word talrijk.” De tekst die mij jaren verdrietig maakte omdat ik geen kinderen kon krijgen. God had een ander plan voor mijn leven en ik heb mogen ervaren dat Hij een God van Liefde is hoe mijn leven ook gaat. Dank Heer dat mijn hart mocht genezen en ik dienstbaar mag zijn om voor zieken te mogen zorgen. Dank U dat ik ook een lichtje mag zijn in deze wereld!

Hans Millenaar schreef op 8 maart 2017 om 07:49

Beste Nicolaas, wat geniet ik toch elke dag van je teksten met die touch van Vlaams ertussen: “hollen en bollen”,Wat geweldig dat de Here God mensen zoals jij apart gezet heeft om ons te dienen met een training om even stil te staan in deze krankzinnige wereld. Even niet hollen en bollen. En zo intelligent opgezet… Dank Dank Hans

Lenke schreef op 8 maart 2017 om 07:33

Ik ben de Heer zeer dankbaar voor al mijn zegeningen en dat zijn er heel wat. Ik spreek soms meermaals per dag een dankgebed uit omdat ik me heel erg bewust ben van die zegeningen en ze absoluut niet als vanzelfsprekend beschouw. Maar in de bijbelteksten hier kan ik me vaak niet vinden, ze maken me zelfs kwaad omdat ze zover van de werkelijkheid afstaan. En als ze correct en rechtvaardig zijn, die teksten, waarom dan niet een beetje duiding? Nu voel ik me vaak behandeld als dwaas schaap dat mooi braaf moet zijn, mooi in het rijtje moet meelopen en zeker niet kritisch mag zijn. Oogkleppen op en halelujah.

Lenke schreef op 8 maart 2017 om 07:17

“Bevolk de aarde en breng haar onder je gezag…” Gevaarlijke woorden, vooral het tweede deel van de zin. Wat is de huidige toestand? Overbevolking, een aarde die dreigt uitgeput te geraken en de mens die haar inderdaad aan zich onderwerpt, met alle nefaste gevolgen…
Ik bid God om inzicht want ik begrijp het allemaal niet.

doke schreef op 7 maart 2017 om 23:25

God schiep de mens Man en vrouw met de opdracht Ga en vermenigvuldig je… Ik ben ook in de laatste fase van mijn leven. Heb 7 kinderen ter wereld “geholpen”. Nu zij ook zelf gezinnen hebben mogen we God dankbaar zijn dat wij dit stuk dat hij ons opdroeg hebben kunnen waarmaken. Dit is de zegen die ik van U kreeg , Heer wees ons genadig en dank voor de zegen die ik van u ontving.. AMEN…

Hendrik schreef op 7 maart 2017 om 21:58

God schiep de mens naar zijn gelijkenis. Het belangrijkste in het leven is gelukkig zijn en een goede gezondheid hebben. Maar wat Hij van mij verwacht of hoe mijn toekomst eruit moet zien, dat weet ik niet. Daarom vraag ik Hem om leiding in mijn leven.

Ria schreef op 7 maart 2017 om 20:37

Steeds weer opnieuw ben ik dankbaar dat God mij liefheeft…
Dat ik er mag zijn met hoe ik ben..
Mens, menselijk.. Gevormd naar Uw beeld en gelijkenis…
Ik hoef niet volmaakt te zijn…
Ik mag fouten maken..
Dank u wel Heer voor zoveel liefde
En vergevingsgezindheid
Amen

Carla schreef op 7 maart 2017 om 20:22

Laten we bidden dat de aarde een bewoonbaar huis blijft. Dat ieder kind kan opgroeien zonder sexueel belast te worden en de liefde aanwezig is bij het kwetsbare Ontvangen.

jail schreef op 7 maart 2017 om 20:03

Sterven en terug aarde worden. Vruchtbare aarde. Dank zij God. Amen.

Melchior schreef op 7 maart 2017 om 19:54

Ook als je ouder wordt en je bent al jaren geleden ‘vruchtbaar’ geweest en de frekwentie van de seksuele verrichtingen neemt af – al maakt het je nog altijd ‘een vlees’ en met een soms dieper ervaren intimiteit – toch is dit geen verval.
De liefde schiep ooit onze woning, zoals Terruwe het zo mooi zei, inmiddels zijn het woningen: voor kinderen en kleinkinderen, die op hun beurt hun wegen door het leven gaan. En je beseft: je bent er nog steeds voor hun verhalen, met je raad en je ervaring, waarvan, naar het lijkt, de vruchtbaarheid juist groter geworden is dan toen ze opgroeiden. Toen zag je het misschien niet zo, te druk bezig als je was met mesten en begieten…. Nu ben je een oude boom maar vol geladen, waarvan ze blijven pukken. Dank Heer, hoe volmaakt dit eigenlijk is.
.

Marieke schreef op 7 maart 2017 om 19:48

Hoewel ik zelf hetero ben en kinderen heb, struikelde ik toch overheen zinnetje: Geschapen als man en vrouw, aan elkaar gegeven, als zijn evenbeeld…Het sluit andere relaties, bijv same sex relaties zo uit als het er zo staat, Ook daarin zijn mensen elkaars tegenover en is er liefde en trouw waar men dankbaar voor is. Hoewel de Bijbel over man en vrouw spreekt denk ik dat we dat toch ruimer mogen interpreteren, dit elkaar een tegenover zijn. Ik vrees dat er mensen zijn die zich aan de meditatie van deze dag bezeren en mogelijk afhaken van deze dagelijkse meditaties, wat ik jammer vind.

zr.jeanne schreef op 7 maart 2017 om 18:41

de grootheid van de mens geschapen naar godsbeeld en gelijkenis toegerust met kracht mij geschapen naar U beeld dat hebt U mooi gedaan.Het beeld dat ik van U hebt gemaakt is liefde anders niets het heeft stil en klein gemaakt vandaag.
Maar waar om ben ik er nog dat vroeg ik me af vandaag- verwondering? dat U me zolang hebt gespaard morgen ben ik 85 jaar en dankbaar dat ik zolang mocht liefhebben en dankbaar dat u me zo gevormd hebt naar Uw beeld en gelijkenis
Hij heeft mij toegerust met Zijn kracht maar wat heb ik met die kracht gedaan?

Christianne schreef op 7 maart 2017 om 18:34

Het thema ‘verwondering’ spreekt mij enorm aan. Ik ben me meer dan anders bewust van wat ik buiten ontdek, van de rimpeling in het water van het kanaal in ons dorp, tot de golfachtige structuren in de wolkenlucht. Dit alles zien met nieuwe ogen doet me veel, ik word er blij van en zeer dankbaar voor de schepping, voor mijn geloof. Ook al besef ik dat de mens heel wat kapot kan maken, en dat ook doet, ik blijf me focussen op het goede, op de schoonheid, op de energie die bij sommige mensen blijft borrelen om daadwerkelijk de natuur te beschermen. Ik word vervuld van ontzag voor de Schepper.

lilian schreef op 7 maart 2017 om 18:29

Wij worden eraan herinnerd elk jaar begin van de vastentijd. Dat we stof zijn en tot stof zal wederkeren. U heeft ons geschapen naar Uw beeld en ons toegerust met Uw kracht. Deze woorden geeft mij een warm gevoel en ik voel dat ik er mag zijn, Uw aanwezigheid in ons mensen. Het raakt mij. Dat ik bewust mag zijn dat U er bent voor mij.

Godelieve schreef op 7 maart 2017 om 18:28

De beeldspraak “uit aarde geschapen” zegt me minder persoonlijk. Het roept meteen de schepping van Adam op , het mooie verhaal uit Genesis. Zelfs het askruisje op aswoensdag is meer een verplichting dan een stimulans. Naar de aarde terugkeren spreekt me meer concreet aan . Ik weet namelijk heel precies op welke plek en hoe dat zal zijn. Niet onder een grafzerk, niet uitgestrooide as op een strooiweide, maar op een open plek onder grote bomen mijn as in een kartonnen urn: een ecologische begrafenis na de kerkdienst. Ik heb dat zelf gekozen en vastgelegd. Doch “de mens wikt, maar God beschikt en wie weet of ik niet sterf in een scheepsramp of een brand. Och, het is niet zo belangrijk. Ons leven zelf is dat wel. De Heer heeft ons toegerust met Zijn eigen kracht: is dat niet zijn Geest. Wie zal zeggen waarom Hij dat deed? Waartoe ik er ben in mijn reeds lange leven en bepaald in deze 40-dagentijd? Wou Hij zijn onmeetbaar geluk met iemand delen? Met velen? Ook met mij? Het is aan ons, aan mij ook , om JA te zeggen en Hem te gaan zoeken waar Hij zich laat vinden.

Robert schreef op 7 maart 2017 om 18:27

U heer, spaart alles op aarde omdat het u is, maar in hoeverre sparen mensen Uw geschapen aarde? Amen