Gastenboek

Lucia Wong Loi Sing schreef op 12 maart 2017 om 08:35

Lieve Jezus , U bent mijn Vriend , Ik dank U , voor al wat Gij ons
gegeven hebt en nog elke dag geeft . Een Vader ,die er voor iedereen is ,
die het maar wilt om zijn kind te zijn .
Ik bemin U boven alles , en vandaag wil ik nog meer als anders,
goed naar U luisteren ,in de Eucharistieviering , met hart en ziel .
Ik verlang naar U ,ik aanbid U en verwacht U . Amen .

Joke Gunnink schreef op 12 maart 2017 om 07:51

“”Gij hebt Uw hand op mij gelegd”dat heb ik op 3 juni 2012 ervaren. Ik was jarenlang niet naar de kerk geweest en ging weer een paar maanden. Tijdens de kerkdienst werd psalm 139 voorgelezen. Bij dit vers voelde ik a.h.w. dat God mij aanraakte, en dat voel ik nog steeds. Ook werd even verderop in de preek gezegd: “God wacht op je als het moet”……ik die jaren niet naar de kerk was geweest kreeg dat die morgen mee. Het was de verjaardag van mijn man maar ik mocht dit grote cadeau ontvangen wat tot op de dag van vandaag aanwezig is en naar ik hoop levenslang. Ik voel mij zo gesteund door God. Zijn Aanwezigheid mag ik ook ervaren ook al is het wel eens moeilijk. God is er!!!!

Carla schreef op 12 maart 2017 om 07:22

Heer die mij ziet zoals ik ben……verdrietig…….hart onrustig vol van zorgen…….mijn zus is zo ziek!!
Dank Heer dat U er altijd bij zal zijn. Geest van hier boven geef mij a..u.b de juiste woorden om haar bij te staan en om met mijn nichtje te schrijven. Dank U voor alle liefde die er is ook in deze moeilijke tijd.
Heer ontferm U over ons, open wijd Uw Vader armen!

doke schreef op 12 maart 2017 om 01:29

Hij kent mij .. Voor mij is het zeker dat ik kan vertrouwen op mijn Vader. Wat een fijn gevoel geeft dat. Daarom hoef ik me geen zorgen te maken over de dagelijkse beslommeringen, Vaak sta ik voor iets dat mij onduidelijk is en antwoord erop zou willen om achteraf te begrijpen waarom zaken soms anders lopen dan ik verwacht. Heer Laat mij dit vertrouwen niet verliezen maar trouw zijn aan Uw wil. Gij kent mij door en door dus richt ik mij tot U met het verzoek mij verder te leiden en alles in in vertrouwen in Uw handen te leggen..

Luís Weel schreef op 11 maart 2017 om 22:48

Twee woorden uit de tekst spreken me aan: Jezus eindigt met het woord “Kleingelovigen”. Ik denk dat dit op mijzelf slaat. Mijn reactie op de tekst is: “Kom nou Jezus….niet overdrijven…” Ik hoor meer bij een middenklasse en ga stemmen op “realpolitik” , misschien het CDA.? Je kunt wel radicaal zijn en gaan zeggen: “Kijk naar de bloemen op het veld, die zo heerlijk onbekommerd, maar wel prachtig zijn. Morgen zijn ze er niet meer en zo zal het met jou en mij ook zijn…. Ontmoedigende gedachten…. of zoals sommigen zeggen: Pluk alleen maar de dag en de dag komt met je….
Nee, ik geloof niet dat je deze woorden van Jezus letterlijk moet nemen, maar wel het feit dat Jezus mij en ons allen waarschuwt voor het gevaar dat we ons teveel hechten aan de materie van ons leven en de geestkracht verliezen die ons doet vertrouwen op op alleen maar de materie van ons leven zonder oog, oor en hart te hebben voor een leven dat veel meer is dan zomaar verdwijnen, of je laten opslokken door het voorbijgaande.
Het voeden van het geloof in de overwinning van het leven op alle dodelijke krachten die in ons werkzaam zijn, doet ons met een andere blik kijken naar wat er gebeurt in ons leven hier op aarde. Elke inzet voor een goed leven voor alle mensen, zonder te blijven steken in een zoeken naar pure zelfbevrediging of voeden van het “ego” als doel van het leven, maakt dat we ons los kunnen maken van de zinloosheid.
Het tweede woord wat me vanavond bezighoudt is uit psalm 103:
“Mensen, hun dagen zijn als het gras, zij groeien als bloemen in het open veld. Dan waait de wind en ze zijn verdwenen.”
“Maar duren zal de liefde van God, voor allen die zijn verbond bewaren, Zijn woord behartigen en het volbrengen”
BARMHARTIGE HEER, GENADIGE GOD

claire schreef op 11 maart 2017 om 21:13

mijn GOD… HEER JEZUS…
mijn hoofd en mijn hart zijn vol van alles en iedereen…
voor mij zijn dat SCHATTEN…
de een zeker meer , en de ander minder waardevol…
ik schrik van wat ik allemaal als schat erken…
ik denk dat ik veel ga mogen wieden , op weg naar nieuw LEVEN
op weg naar VERRIJZENIS…

Elfi schreef op 11 maart 2017 om 20:04

Heer ik ben opstandig. De lelies hebben het beter. Beter als de mensen in de kampen, op de vlucht, op zoek naar iets te eten, lijdelijk moeten toezien hoe hun vruchten van de aarde verdorren, de beesten tot het bot vermageren.. Geen werk, geen eten, geen drinken. geen thuis, 20 miljoen! Hun en wij en ik wij zijn toch allemaal van U.

Greta Casier schreef op 11 maart 2017 om 19:11

Barre woestijntocht

Hoe moeizaam is het om te beginnen
veertig dagen en veertig nachten lang
in een dorre woestijn te gaan bezinnen
het maakt ons droef en ontzettend bang

kunnen we die moeilijke gevaren trotseren
welke ’n inspanning wordt van ons verwacht
komt er een beschermengel op onze wegen
of biedt Gods Geest ons sterkte en kracht

we moeten er eens met z’n allen doorheen
en steun geven aan onze tochtgenoten
laten wij hen niet op die barre tocht alleen
zorgen wij genoeg voor hen die uitgestoten

die verdwaald zijn op onherbergzame wegen
en dorsten naar onze liefde en genegenheid
doen zij Uw stem in ’n ontvankelijk hart bewegen
of laten wij hen vastzitten in hun eenzaamheid

bieden wij onze hulp aan die arm of zwak zijn
aan kinderen die kansloos op de wereld staan
vinden zij ooit de weg naar een veilig terrein
om met Zijn eindeloze liefde verder te gaan!
Greta Casier

Eleo Nora schreef op 11 maart 2017 om 19:05

ik durf niet zo goed te schrijven
hoe u me raakt, hoe ik u gevonden heb
hoe blij en ontroerd ik word
als ik over en met u lees
en deze dagen stil mag staan, stil wil staan
bij het op weg zijn naar pasen
het voelt zo mooi en nieuw
en telkenmale ontroerd u mij
dankbaar, om uw woorden
om Ignatius van Loyola – het is alles zo bijzonder

Godelieve schreef op 11 maart 2017 om 17:52

Deze tekst heb ik altijd moeilijk gevonden. Er zou helemaal geen probleem voor me zijn, als die tot mij (en ook tot elke andere lezer apart) zou gericht zijn. Maar hij spreekt zo duidelijk tot allen samen; JULLIE ! Ik hoef me inderdaad geen zorgen te maken over kleding en voedsel. Ik doe dat dan ook niet en ben God dankbaar. Ook niet te veeleisend voor mezelf, denk ik. Ik heb dat ook vanaf mijn geboorte gekregen, gratuit. Maar die miljarden mensen -geboren in streken en tijden van honger, oorlog, natuurrampen…)- die het minder goed getroffen hebben ? Geldt die vraag over de leliën van het veld ook voor hen? Groeien er bloemen om zich mee te vergelijken in die modderkampen of dorstende steppen?. Zelfs als kind stelde ik me die vraag al en ik vind nog geen oplossing? Ik weet wel: we moeten voor elkaar zorgen, dat proberen we ook wel als christenen (en niet alleen wij!), maar het blijft een druppel op een hete plaat. Ik zie daar geen einde aan komen. Ik ben dus een kleingelovige, Wij allen (JULLIE, schrijft Lucas) zijn kleingelovigen.

Ria schreef op 11 maart 2017 om 16:46

De Heer nodigt mij uit om stil te staan bij wat is en erop te vertrouwen dat mij gegeven wordt wat ik nodig heb! Zover ben ik nog niet! Heer ontferm U over mij Amen

lilian schreef op 11 maart 2017 om 15:21

Wat is het fijn dat Hij voor ons zorgt. Ik ben mij niet altijd bewust van Zijn liefde. Vandaag schijnt de zon en ik voel dat Hij mij omringt met zijn warmte. De natuur is aan het ontwaken en geeft mij een fijn gevoel Zijn zorg voor ons mensen en voor de natuur geeft mij vreugde. Ik dank Heer voor Uw goedheid en zorg voor mens en natuur.

Conny schreef op 11 maart 2017 om 14:16

Als moeder maak ik me eigenlijk altijd zorgen om de kinderen. Loslaten en weten dat God er is die ook voor hen zorgt is niet zo gemakkelijk voor mij. Ik denk altijd dat ik het alleen moet doen. Sorry lieve God maar ik moet nog veel leren.

Ron schreef op 11 maart 2017 om 12:13

Jezus nodigt mij uit om in een wereld vol van zorgen, zorgeloos te leven.
Mijn hart heeft de neiging af te dwalen en te zoeken naar ‘schatten’
waarvan ik denk dat ze mijn ziel zullen voeden.
Ik maak mezelf wijs dat ik moet rennen, haasten, er bovenop moet zitten.
Maar in de storm van de wereld om me heen en de stormen die ik toelaat in mijn hart,
roept Jezus me op naar Hem te kijken, naaste Hem te wandelen
en Hem te vertrouwen voor alles wat ik nodig heb.
Hij is de realiteit, groter dan alles wat ik om mij heen zie, waar ik mijn oog op gevestigd moet houden.
Ik leg mijn zorgen bij Hem neer, laat ze daar en mijn ziel komt tot rust.

Cilia schreef op 11 maart 2017 om 11:30

Het is een indringende tijd, de lente komt open en niet alleen mooie planten, botten, maar ook het onkruid komt uit de grond, ook uit de grond van mijn bestaan….Daarom vraag ik Gods barmhartige liefde en onderscheiding.

Marjo schreef op 11 maart 2017 om 11:28

Maar nu……….. de grote hongersnood in b.v. Sudan………… Heer, ontferm U. de bloei, het groen totaan water zijn ver te zoeken.
Inderdaad, dichtbij huis in onze betrekkelijke welvaart lijkt de zorg gemakkelijk aan de kant te zetten

Carla schreef op 11 maart 2017 om 10:42

Ja, er valt veel van me af wanneer ik me niet druk maak. Er is genoeg te zien. Mijn hart volgen geeft vreugde en beleefd verdriet. Ieders kleed wordt geweven en waar mogelijk hersteld. Hierop vertrouwen geeft me rust.

Lieve schreef op 11 maart 2017 om 10:25

Ja, ik herken me wel in deze evangelietekst, alhoewel ik ook diep in mijn hart weet, dat de buitenkant niet het belangrijkste is in het leven. Leven vanuit de binnenkant, wetende dat God zorg voor ons draagt, is veel belangrijker. Het gaat dan om ècht leven, genieten van de vriendschap, de spontane glimlach, de zon die schijnt, de dankbaarheid van mensen,… me richten tot God en bij Hem kracht halen en zoeken wat Hij verlangt van mijn leven. Dan leef ik pas echt. Maar ja, af en toe is er weer dat dwaalspoor en dan is het goed dat we terug naar de bron keren.

Monique schreef op 11 maart 2017 om 10:03

De zon schijnt,en dan lijkt alles eenvoudiger e is het gemakkelijker om vertrouwen te hebben dat alles goed komt.God zorgt voor ons,maar niet altijd op een manier die wij begrijpen.

agnes vierendeel schreef op 11 maart 2017 om 09:27

vandaag zaterdag! De zon is er al. De bomen, de planten, de bloemen stralen in het licht van de zon. Zo Mooi!
God, als je de planten en bloemen reeds zo kleedt en overgiet met het weldoende zonnelicht hoeveel te meer denkt en zorgt gij voor ons uw menselijke creaturen.
Wij willen ons plaatsen onder uw verwarmend zonnelicht om zoals Gij warmte te kunnen geven aan de mensen om ons heen.. Help ons steeds met liefde en respect de natuur te behandelen, ze te verzorgen, ze te waarderen.
Lieve God, blijf ons beschijnen met uw licht en laat ons in uw liefde leven.

zuster marcella schreef op 11 maart 2017 om 08:58

Heer dank U voor de zon die schijnt , wat een wonder en dit alle maal van de schepper de Heer. hoe heerlijk dat die mag stralen voor alle mensen jong of oud klein of groot. De vogels laten hun liedje al horen hoe mooi., en dat voor ons allen dank u Heer, voor alles wat wij van U ontvangen mogen dank…

doke schreef op 11 maart 2017 om 02:25

Wat is de mens toch gelukkig met een Vader zoals Hij.. Zonder zelfs bij stil te staan gaan zaken zoals Hij het heeft voorzien. Niet altijd is het ons duidelijk genoeg hoeveel Hij van ons houdt. Hij is liefde en zorgt voor zijn schepping.
Hij geeft ons ook de gelegenheid de schepping te onderhouden. Voortzetten waar Hij mee begonnen is. dank U Heer voor dit voorrecht. Dank dat we U hebben die ons altijd nabij is. Geef Heer dat ik dat allemaal mag zien en beleven..
Dat ik me geen zorgen hoeft te maken want Uw wil geschiede ook op deze aarde . Laat mij daarop steunen en zo aan zijn zijde door het leven gaan…God is goed!!!

Melchior schreef op 10 maart 2017 om 23:19

Goede God, zo een paar dagen voor de verkiezingen, klinkt het als een stem uit de hemel: jullie maken je veel te druk over betrekkelijke zaken. Dat ko wel een jullie grootste probleem zijn, en dus niet waar jullie het al maar op hoge toon over hebben; jullie identiteit, de islam, doorwerken na je 65 e, of jullie kinderen het Wilhelmus nog wel kennen, het vermeende failliet van jullie krijgsmacht…
Maak mij ,mijn medekiezers en de kandidaten wat minder opgewonden, maar vervul ons wel met wijsheid en verantwoordelijkheidsgevoel. A.s. woensdag en donderdag en al die dagen daarna, als de zon ook weer opgaat, en ook dan iedere dag genoeg zal hebben aan eigen vreugde en leed. Amen.

Mw. Rita Blaauw schreef op 10 maart 2017 om 23:16

Ik zou de zorgvuldig-uitgesponnen teksten in deze nieuwe retraite ( met scherp-geslepen vragen) eveneens kunnen beantwoorden met Psalm 139:23-24: “Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, peil mij, weet wat mij kwelt,
zie of ik geen verkeerde weg ga en leid mij over de weg, die eeuwig is”.
Want in het dagelijks leven is het vaak: …”en brengen, waarheen gij niet wilt”.
En dat is niet alleen moeilijk, maar ook concreet beleefd.
Dan moet je niet alleen durven te vertrouwen( en dat vertrouwen al biddend proberen te veroveren) maar ook een flinke portie geduld hebben en een heel lange “adem”..
Maar wie kan hopen op de Heer, krijgt nieuwe kracht. Al dan niet naar “kruis” en dat geeft telkens weer adem.
En de hoop, dat je de “vleugels”van je hart mag uitslaan in je leven.

griet schreef op 10 maart 2017 om 20:57

God is de liefdevolle aanwezige in al wat leeft.
Het leven is uit God geboren ,
Wij dragen het in broze vaten…
God als Vader zendt zijn Zoon: ” Maak geen zorgen ”
“In stille berusting en vertrouwen ligt Zijn kracht….”.
God is werkzaam aanwezig in al wat leeft. Zijn schepping.
Kiezen voor het leven is kiezen voor God ,De Levende in ons midden.
Opgave : dankbaarheid en bewondering
in diep geloof en rotsvast vertrouwen.
Leven is meer……….gave en opgave.
Dank U Goede God voor al wat leeft.
Leef in mij , werk in mij ,bid in mij en allen om ons heen.

Leonne Kaes schreef op 10 maart 2017 om 20:52

Ben heel blij met de dagelijkse tekstjes, ze komen precies tesamen met mijn overpeinzingen van die dag en helpen mij te relativeren naar de zonnezijde, naar positiviteit Bedankt!

Anton schreef op 10 maart 2017 om 20:48

Hoe ontzagwekkend en ondoorgrondelijk is Uw Liefde voor de schepping.
Elke dag,uur,minuut,ja elke seconde blijft U mij scheppen!
Hoe ontzagwekkend en ondoorgrondelijk is Uw liefde voor mij,klein schepsel!
Stil,heel stil en bijna angstig word ik,als ik denk aan Uw lijden en kruisiging voor mijn verlossing.
Danken wij en knielen wij voor Hem in de Heilige Eucharistie en vragen om vergiffenis.

Staf schreef op 10 maart 2017 om 20:32

Geen zorgen maken?
Ik maak me regelmatig zorgen, maar ik vraag dan wel meestal dat de Heer me uit het slop zou helpen, en meestal doet Hij dat wel, maar meestal ook nog op een manier die niet de mijne zou zijn of die ik niet had verwacht.
Mijn gebed:
Heer Jezus, wees Heer van mijn leven
Wees Herder van mijn geest,
Wees bron-wel van mijn streven
Wees zalving die geneest…
Mijn gevaar: als het dan allemaal in orde komt dat ik er dan mezelf zou op beroemen.
Staf

Conny schreef op 10 maart 2017 om 20:18

Vanochtend zat ik bij ons in de Gemeenschap op de bank bij de vijver. Onder een grote kastanjeboom die al prachtige knoppen heeft. In de vijver was een fontein. Het water spatte hoog op en toen de zon er op scheen zag ik alle kleuren van de regenboog. Hoe wonderschoon is Gods natuur. Het was net of ik vandaag met andere ogen er naar kijken kon. Bewuster; dat het Gods natuur is waarin wij leven mogen. Dank u Heer dat ik zo mag gaan kijken.

Ria schreef op 10 maart 2017 om 19:21

Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht…
Deze woorden spreken mij aan! God geeft de vermoeide nieuwe kracht.. Is ook in mij werkzaam….
Ik heb dat gemerkt op mijn tochten naar Santiago de Compostella.. Op de momenten dat ik het nodig had.
Teresa van Avila vertrouwde ook op haar Heer…
Ik word erdoor geraakt, het ontroert mij en verwarmt mijn hart…
Het betekent dat ik er niet alleen voorsta, wat er ook gebeurt..Amen

wilma schreef op 10 maart 2017 om 18:11

Elke ochtend word ik gewekt door uw schepping, een merel zingt zijn lied ik luister ernaar en raak in vervoering.
Heer ik Dank U daarvoor iedere ochtend.
Dan ga ik wandelen en kijk verwonderd om me heen wat een prachtige natuur.
Het wisselen van de seizoenen nu alles in de knop.
Vogels maken al nestjes, door de wind zijn er veel kleine afgebroken takjes te vinden.
De Heer zorgt voor alles als we het maar willen zien.
’s avonds Dank ik voor de fijne dag en leg soms een probleem voor .Zeg dan Uw wil geschiedde.Wij weten het niet geven het uit handen in Vertrouwen .

Godelieve schreef op 10 maart 2017 om 18:04

De groeikracht van de natuur heb ik dit jaar bijna als een wonder ervaren. De winterkou hield aan: geen spoor van de eerste lentebloempjes. Weer niets die dag, al speurde ik de tuin af. En dan de dag daarop een drietal krokussen in bloei … , die waren er zeker niet de dag daarvoor. Dank u, Heer! We hadden dat allemaal nodig. -En bij die vierde suggestie: ja, ik had een tante, een kloosterzuster-verpleegster. Het is lang geleden en ze deed haar werk in die strenge tijd onder onmenselijke omstandigheden: drie dagen na elkaar een lange dagtaak en direct daarop een nachtdienst en wéér drie dagen enz. Zonder een vrije dag om te recupereren. Ze deed dat jarenlang, zonder morren, uitgeput soms. Ik maakte me kwaad op die leiding daar, maar zij niet. Zij zegde: “Ik doe dat toch voor O.L.Heer en Hij helpt me als ik het moeilijk heb. Hij is dan bij mij, ik weet het.” . Ik was toen nog te jong om haar te begrijpen, maar heb dit wel onthouden.

Luís Weel schreef op 10 maart 2017 om 18:02

Gisteren bij een begrafenis van een moeder van 97 jaar. Van kinds af aan ziek geweest met allerlei klachten en ongemakken. Verloor een zoon toen hij 20 jaar oud was, toen de tractor om kantelde en boven op hem viel. Kinderen ver weg. Een vrouw met een diep geloof en vertrouwen in Maria. Ze was blij met het leven, nooit hoorde ik haar klagen, altijd opgeruimd. Ze wilde honderd worden…..
Een familielid, moeder van 3 kinderen, waarvan één met open rug geboren. Alles gaf ze met haar man om hem te verzorgen en op te voeden tot een jongen die leerde met zijn handicap om te gaan. Moeder stierf op veertigjarige leeftijd. Al die tijd was ze ook zeer actief in de gemeenschap. Toen ze aan het einde van haar krachten was, zei ze: Mijn taak zit erop. Zo is het leven en gaf zich over in alle rust.
Ik denk dat het gelovig vertrouwen op de Schepper heel veel mensen geholpen heeft om blij te zijn met het leven zonder zich te laten meeslepen door verbittering. en ik hoop en bid dat de jongere generaties die maar al te vaak niets meer van godsdienstige praktijken willen weten, door de vaak moeilijke levenservaringen tot erkenning komen van Gods liefdevolle nabijheid en mogen daarmee de blijdschap om het leven mogen ervaren met alle moeilijkheden die het met zich meebrengt.

zuster marcella schreef op 10 maart 2017 om 16:57

Heer elke dag begin ik met een woord van dank . voor de schepping van al het wondere wat ons geschied wij moeten de kracht en de sterkte krijgen van de schepper De Heer
Hij heeft mij geroepen in zijn dienst om. andere lief te hebben zoals wij willen geliefd te zijn . want in iedere mens zit het goede en het kwade. maar wij moeten er mee omgaan en er aan werken dank God voor al het moois dat wij gratis ontvangen mogen

lilian schreef op 10 maart 2017 om 16:38

Heer, U bent aanwezig in al wat leeft, ook in mij. dikwijls mag ik uw aanwezigheid ervaren. Op U kan ik vertrouwen. U geeft mij kracht, Ik moet dikwijls bidden om geduld, want dat is een zwakke punt in mij. U verhoort mij , daar ben ik U dankbaar voor en vraag U om mij nabij te blijven.

agnes schreef op 10 maart 2017 om 14:34

Heer God, Gij hebt mij het leven gegeven. Reeds 83 jaar mag ik elke dag uw goedheid en steun ervaren. Wat is de mens zonder U? Jij bent de Schepper. Jij bent het die de wereld bestuurt. ALs ik naar de sterren kijk.het maaksel van uw handen, naar al dat schone om me heen”. De pracht, de groei en bloei van de natuur, dan weet ik Heer dat alles uit Uw hand komt. Dank u God voor het leven. dank u dat u met mij de levensweg wil gaan. Ik roep u: Help me te leven zoals Jezus ons voordeed in liefde voor U maar ook in eerbied en respect voor elke mens op mijn weg.

mia schreef op 10 maart 2017 om 14:31

Door de heilige Geest zijn wij een in de Heer, door die Geest groeit de liefde voor elkaar steeds meer. Daarom bidden wij samen dat die eenheid zichtbaar wordt. Toon je liefde voor God en voor elkaar! Dan ontmoeten wij engelen en misschien ben jij er zelf ook wel een !!! Hoe mooi is dit, dat God dat in ons kan bewerkstelligen……..wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord……………dat heeft Hij klaar liggen voor zijn Zijn kinderen. Hoe heerlijk te leven met Hem. Wees gezegend in Zijn naam, Hij maakt het waar in ons, hoop het en geloof het!!! Shalom.

Lieve schreef op 10 maart 2017 om 11:51

“Wie hoopt op de Heer, krijgt nieuwe kracht.” Wat een mooie, troostende, inspirerende woorden. Dank u Heer, dat U er altijd bent voor ons. Help mij om mij meer tot U te richten. Zo weet ik en voel ik wat ‘gedragen’ zijn betekent. Zo weet ik en voel ik dat het goed is om te doen wat U van mij verlangt.

Carla schreef op 10 maart 2017 om 10:40

Wat Jesaja zegt, daar kan ik het deels mee eens zijn. Een strijder gods, daar ben ik niet zo voor omdat dit niet veel goeds heeft voortgebracht. In de ‘ Heilige ‘ oorlog , daar kan en wil ik niet in geloven. Het woord verkondigen heeft een waarde zolang de waarheid niet wordt vastgelegd. Men vervalt zo snel in het eigen gelijk. Ooit zei iemand tegen mij ‘ ik zou niet zonder god kunnen leven’. Ik weet nog dat ik me verbaasd voelde omdat ik er zo nooit over had nagedacht. Omdat god mij als klein kind is meegegeven is het me vertrouwd, god wordt immers verbonden aan het goede. Om het goede kan ik dankbaar zijn en daar kan ik voor bidden. Goede mensen, soms zien we heilige momenten omdat we hun daden zien. De persoon overtreft zichzelf. Het gevaar is dat verheerlijking ook een valkuil kan zijn. Tijd en plaats laten zien en de beoordeling wordt gegeven vanuit de waarden en normen die gehanteerd worden.

Sjanna schreef op 10 maart 2017 om 09:56

Help me, wees werkzaam in mij, in het aanvaarden van het onvermijdelijke

Monique schreef op 10 maart 2017 om 09:39

Waarom mij eenzaaam voelen?
Waarom vermoeid zijn?
Waarom twijfelen?
Ik moet meer vertrouwen hebben in God,die over mij waakt.
God,geef mij de kracht om naar U te luisterenmonique

renée bracké schreef op 10 maart 2017 om 09:29

wat doen….als je werkelijk niet meer in de grijze stilte GELOOFT ..(toch DANKEN ?)

Cathleen schreef op 10 maart 2017 om 02:23

Psalm 139 is speciaal voor mij. Een priester zei mij eens dat ik dat moest lezen. Ik heb de woorden ervan al tot me laten doordingen.

doke schreef op 10 maart 2017 om 00:11

Steeds weer mag ik ervaren dat God in alles te vinden is. Hij leidt en beschermt ons.En toch zijn steeds de momenten van onzekerheid wanneer er bv duidelijk telkens zijn van onvrede . Dan rijst de vraag waarom laat God dit allemaal toe. Wereldleiders die op welke wijze dan ook gekozen worden om t land te leiden maar duidelijk en niet de wil van God doen..We kunnen ons richten op onze Heer. Hij weet waarom dit zo moet gaan Bidden we dat het vertrouwen moge groeien dat er uit t kwaad iets goeds mag komen. God is werkzaam in alle mensen?? Ook die zijn wil niet doen?? Heer geef dat ik het vertrouwen niet verlies maar Uw wil mag begrijpen .daarom roep ik tot U:.Spreek Heer, ik luister..AMEN

Melchior schreef op 9 maart 2017 om 23:56

God,
Dank u voor uw woord.
Hou zou mijn geloofsbelijdens mooier en dieper kunnen zijn?
Laat mij verweven blijven, met u tot in eeuwigheid.
Amen.

Bas van de Loo schreef op 9 maart 2017 om 23:16

Here God, bid voor mij. Moge Uw genade mij bekeren. Leidt het tot een definitief besluit. Geen escapes meer. Leef dat mijn wil er niet toe doet. Dat het enkel de Uwe is. Dat ik me daaraan overgeef en werkelijk vrij ben. Laat het verlangen naar dat moment verder groeien. Amen

bml schreef op 9 maart 2017 om 22:52

lieve Jezus, zegen alle mensen die in deze retraite
hun gedachten
met U en elkaar delen
zegen hen die het door uw Geest geinspireerd (dank U)
aan ons gepresenteerd hebben
moge uw Geest ons allen inspireren
om boven het aardse, betrekkelijke uit te stijgen
en moge schitterende gebeden
tot voor uw Troon komen
tot heil van allen
amen

bml schreef op 9 maart 2017 om 22:46

Lieve Jezus, eindelijk even tijd om met U samen te zijn
even weg van alle drukte
alle plichten
om me heen
even alleen met U
ook op de fiets
of in de auto
heb ik soms een momentje met U
Heer vergeef me mijn gebrekkige gebeden
mijn zeer gebrekkige vasten
mijn lange tenen
mijn ’teruggetrokken’zijn
help mij om mijn ‘schotel’op U af te stemmen
en zorg voor een goede ontvangst : )
amen

bml schreef op 9 maart 2017 om 22:36

lieve Jezus, hoe dankbaar ben ik door dit vertrekpunt om over U te peinzen, U te beschouwen, in de teksten van de retraite en in de antwoorden in het gastenboek..
Adam geschapen uit stof
Eva geschapen uit vlees en bloed
Maria, de nieuwe Eva, de nieuwe aarde
Jezus, de nieuwe Hemel
Verwondering en ontzag bij de prachtige middag/avond luchten
de voorjaarsbloemen die zo snel opkomen overal
de nieuwe vrolijke kleuren
de kansen die we geboden krijgen om goed te doen voor anderen
die we met beide handen aan moeten grijpen u dankend, DankUwel!
Uw zegen die wij kregen
DankUwel!
het verdriet en de pijn die als een zuiverend vuur
ons voorbereiden op de eeuwigheid
waaruit wij kwamen
De kunst is om met U in contact te blijven
en uw hulp te vragen als het bijna ondraaglijk wordt
samen delen
ook verdriet en pijn
samen zijn
maar ook alleen in de woestijn
ik mag er zijn
ik zal mijn best blijven doen
met uw Geest in mij
U steeds aanroepen; Mijn God en mijn Schepper
sprakeloos van ontzag
maak mij los
hef mij op
naar U
amen

Marjolein schreef op 9 maart 2017 om 21:55

Is God in mij werkzaam? De afgelopen tien jaar ben ik op vele manieren met de dood geconfronteerd geweest. Ik heb mij staande gehouden door te leven vanuit het eeuwig leven. Alles is voorbij en nu wil God mij helpen om terug te keren naar Leven. Hoe mooi past deze retraite daar in. Ja, God is in mij werkzaam.