Gastenboek

mia schreef op 15 maart 2017 om 08:25

stilte ..stilte ..daar hou ik van ;met al mijn zorgen en verdriet praat ik met de goede god hij geeft mij moed en kracht
om door te gaan en goed te luisteren dank u heer dat u mij helpt.

mary schreef op 15 maart 2017 om 08:11

Lieve Vader, dank U voor de woorden die wij iedere dag nu mogen lezen bij deze retraite. Dank U dat ik met mijn druk en chaotisch hoofd de woorden uit de bijbel mag lezen en er de dag mee kan beginnen. Proberen steeds opnieuw te laten doordringen dat U er bent..altijd..voor ons mensen. Geef ons allemaal de rust, de vrede, het vertrouwen, de wijsheid en boven alles de liefde om te leven.. Geef ons de kracht om door te gaan tegen alle verdrukking en angst en onzekerheid in. U houdt ons vast en laat ons niet los en weet hoe moeilijk het steeds weer is voor ons om U vast te houden omdat wij het zo druk hebben met leven. Dank U.

Ron schreef op 15 maart 2017 om 07:59

Met Hem naast mij ben ik veilig op nieuwe paden.
Ik heb alles wat ik nodig heb om tot Zijn eer te leven.
En op het juiste moment voorziet hij in kracht, in rust en in verfrissing.
De wetenschap dat ik geen enkel gevaar hoef te vrezen en
dat Hij elk moment van de dag bij me is en over me waakt als ik slaap,
zou mij zo moedig moeten maken. Zo moedig als een leeuw.
Waar blijft mijn vertrouwen…?
Het sijpelt weg als ik mezelf wijsmaak dat ik het zelf moet doen,
dat ik er alleen voor sta, dat ik, als het er op aankomt, toch niet op Hem kan rekenen.
Het sijpelt weg als ik de deur open voor zorgen,
om ze vervolgens wortel te laten schieten en mijn geloof te laten verstikken.
Elke dag opnieuw heb ik deze psalm nodig.
Om te beseffen wat de werkelijkheid is en de realiteit onder ogen te zien.
Dat Hij regeert. Mij nooit verlaat. Het goede met mij voorheeft.
En ik in Zijn naam,
zo moedig mag zijn als een leeuw.

Len schreef op 15 maart 2017 om 06:37

God leidt mij zachtjes naar stille wateren en Hij verkwikt mijn ziel..
God zorgt ervoor, staat hier, dat mijn binnenste niet verkommert en dat ik van binnen niet verstopt raak. Het is vanbinnen zo vaak onrustig, zo chaotisch, zo leeg..
Hij brengt ons naar ‘stille, vredige wateren..om ons te verkwikken’.
Wat denk je dat dat zijn, die vredige wateren…? In Psalm 1 lezen we het antwoord: ‘Gelukkig is de mens die vreugde vindt in de wet van de Heer en zich verdiept in Zijn wet, dag en nacht..Hij zal zijn als een boom, geplant aan stromend water’. Hij doet ons elke zondag(en nu iedere dag in deze retraite) neerliggen aan vredig water…. en door naar Zijn woorden van leven te luisteren én tot ons te laten doordringen, wordt onze ziel, ons diepste zelf, verkwikt. Dat is veel meer dan nieuwe krachten krijgen. Een christen zet zijn binnenste open voor Gods woorden van leven en laat zich bezielen. Laat zijn diepste zelf uitzuiveren, proper maken. Om zo tot zichzelf te komen….. Tot je diepste kern, zeg maar..
En dan zeg je niet alleen maar: Ik vind en Ik denk en Ik voel…. Maar: ik laat me leiden door mijn grote Herder …want Hij verkwikt mijn ziel! En zo ga je naar de ander toe, als een bezield mens!
Deze uitleg vond ik op internet en spreekt me erg aan. Dank Heer ,voor de verduidelijking van deze tekst.

Rachel schreef op 15 maart 2017 om 00:39

want mijn herder is de Heer, nooit zal er mij iets ontbreken

doke schreef op 14 maart 2017 om 23:30

De Heer is mijn herder.. Een psalm die ik vanaf mijn kinderjaren heb geleerd. Nu heeft niet alleen de tekst indruk op me gemaakt maar vooral de inhoud mijn ervaring met mijn goede Vader…In mijn leven ben ik door donkere dalen gegaan w.o het overlijden van kind en drastische veranderingen in mijn leven ,maar Hij heeft mij steeds veilig doorheen geleid. Wanneer je ouder bent kan je terugkijken op wat er geweest is en als ik de stok niet als steun had was ik er vandaag niet heelhuids uit t dal gekomen. Dank U Heer dat U altijd met ons gaat. Waar de weg ook naar toe mag leiden, Gij zijt er voor ons.

Luís Weel schreef op 14 maart 2017 om 23:22

“Van de moederschoot af…..tot in de ouderdom….Ik ben er voor jou….””
Ik denk vandaag aan het voorval dat me verteld werd over een vrouw in verwachting. Bij het zwangerschapsonderzoek vertelde de dokter haar dat het niet goed was met de vrucht in haar schoot. Zij, in paniek, bezocht nog een andere arts die tot dezelfde conclusie kwam. De raad die werd gegeven was om de zwangerschap af te breken. Zij, gedreven door het verlangen naar een kind wilde die stap niet zetten en wilde daar niet van weten. Radeloos begon ze te bidden, elke dag opnieuw. Na vijf maanden of zoiets ging ze opnieuw naar het medisch consult. Alles werd in orde bevonden. Inmiddels is het kind geboren, gezond en wel.
Dat verhaal vertelde ze.
Ze was niet gelovig, ook haar man niet, maar kreeg de vraag: moet je God niet dankbaar zijn voor dit geschenk en het aan Hem opdragen?
Daar heb ik nooit bij stil gestaan en mijn man is ook helemaal niet gelovig, maar ik zal het er toch met hem over hebben, want ik weet nu dat het niet alleen door ons gekomen is dat we dit kind hebben.
Ik moest denken aan Jairo in het evangelie die Jezus liet roepen om zijn doodzieke dochtertje te helpen. In alle bescheidenheid vroeg hij: “Heer, ik ben niet waardig dat u naar mijn huis komt, maar spreek slechts één woord en zij kan genezen.” Het antwoord van Jezus was bevestiging dat ze genezen was.
De man geloofde dat zijn dochtertje genezen was op het tijdstip dat Jezus die woorden als boodschap meegegeven had aan de mensen die hij gestuurd had om Jezus te roepen.
Interessant vind ik in het evangelie dat Jezus zo vaak mensen geneest en helpt die niet tot de groep volgelingen of vrome godsdienstige Joden behoren, maar buiten de boot zijn gebleven.
Al in 1965 of 1966 schreven de bisschoppen van het Noordoosten in Brazilië een brochure, getiteld:
“Ik heb de kreten van mijn volk gehoord.” Dat volk is veel meer dan een kerkvolk of godsdienstig volk. Het gaat dan om armen, verdrukten, mensen in nood.
Maar we moeten natuurlijk wel roepen in het vertrouwen dat Hij naar ons luistert.

claire schreef op 14 maart 2017 om 22:19

HIJ SCHREEF MIJN NAAM in zijn liefde…in ZIJN HART…
en…hij vergeet mij niet…
tot in je grijsheid blijf ik van je houden…lezen we in het O.T.
dat is wel om heel stil bij te worden…
dank u lieve VADER, dank u TROUWE GOD.

Riemke schreef op 14 maart 2017 om 21:19

De teksten geven kracht en vertrouwen. Wat is het mooi om te weten dat er een God is die je zo goed kent en er altijd voor je wil zijn.

Ria schreef op 14 maart 2017 om 20:55

Woorden die mij raken: ik zal je steunen en beschermen! Prachtige woorden die de liefde van God weergeven… En ik krijg het ‘ om niet ‘… Dat is echte liefde!! Ik ben dankbaar… Dankbaar voor het leven dat mij geschonken is… Meerdere keren in mijn leven heb ik me geleid gevoeld…
Dank U wel Heer voor Uw liefde en trouw.. Amen

Marjolein schreef op 14 maart 2017 om 19:59

Mijn opvoeding had vanaf het begin iets hards. Je komt alleen, je gaat alleen en je doet alles alleen, tenzij.Bij iedere digitale retraite is het weer om met Ellen uit het gastenboek te spreken, dat cadeautje uit het ongewisse. Je bent samen. En nu gaat de stok van de herder mij moed geven, want komend weekend ga ik naar de conferentie van the English Aglow met als onderwerp courage (moed). Hopelijk leer ik dan werkelijk vertrouwen dat God mijn kracht is.

marlo schreef op 14 maart 2017 om 19:23

Wat ben ik toch altijd bang geweest. Vooral om het niet goed te doen en dus (?) geen liefde te verdienen. Als ik deze teksten lees herinner ik me momenten van hulp – duidelijk door God gestuurd – om niet bang te zijn. Nog steeds is het lastig maar nu weet ik dat God er is – ook als ik er niet aan denk. Gods liefde is er altijd en overal – waar ik ook ga en wat ik ook doe. Dank U God, dat ik mag luisteren. Dat ik via deze teksten weer nog meer ga luisteren en Uw liefde overal in herken.

wim arons schreef op 14 maart 2017 om 19:01

met dank voor de schrifttekst van psalm 23, 1-4, Het is voor mij een bijzonder dierbare, ze staat op de bidprent ter
nagedachtenis aan mijn vader die ik op 17 jarige leeftijd verloor. Hij is nu 51 jaar heen ! Het was een zeer gelovige mens.

Godelieve schreef op 14 maart 2017 om 17:21

“Van de moederschoot af door Mij gekoesterd en gedragen”. Ja, ik herken dat. Hoe alles ook veranderde in de wereld en in mijn omgeving, toen er zoveel aan vertrouwde zekerheid wegviel ook in verband met de beleving van mijn geloof, toch kwam ik telkens weer in contact met een nieuwe vereniging, een nieuwe gemeenschap,een nieuwe uitdaging of uitdieping. Het kwam meestal vanzelf op mijn levensweg. Daarbij reken ik zeker ook deze vorm van retraite langs de computer. Heel dankbaar ben ik daarvoor, Hij zorgt ook op dat gebied duidelijk voor mij. Mijn toekomst is heel onzeker, maar ik maak me daar geen zorgen over. Hoe het ook wordt, het zal altijd anders zijn dan ik me zou voorstellen. Ik weet dat de Heer ook dan me in zijn hand zal houden, de ene keer meer rechtstreeks dan de andere. Maar als Hij me roept of iets vraagt, zal ik altijd proberen te antwoorden lijk de kleine Samuel uit de bijbel: Spreek Heer, uw dienares luistert.

Hanneke schreef op 14 maart 2017 om 13:40

Het thema van de eerste [en tweede] week riep de herinnering aan een gedicht van Remco Campert bij me op :
Nogmaals
ik zie wat ik zie

Nee dat is niet veel
Elke dag vraag ik me af of het wel genoeg is
maar ook dat hoort bij het zien
vermoed ik.

Tastbaarheden als een huis
een vuilnisbak schoorstenen boom
bakfiets een boot een spinneweb

Letters op papier
en wat ik zie als ik mijn ogen dichtknijp
de vlammen die mij inslaan

Meer dingen tussen hemel en aarde dan ik zie
zijn er niet
anders zou ik ze wel zien.

Kom nu jongen
niet zo simpel.
——————————–

Tja, er IS meer te zien [ en te voelen] . Alleen : simpel is dat niet ……
Hanneke

lilian schreef op 14 maart 2017 om 13:34

Ik word door U gekoesterd en beschermd en U geeft mij uw steun als het moeilijk gaat. U heeft mij zoveel liefde gegeven en ik kan altijd bij U terecht. Blijf mij nabij als het moeilijk is en versterk mijn geloof.

agnes vierendeel schreef op 14 maart 2017 om 11:57

God,
Ik ben door u gedragen,, gekoesterd, bemind. Jij bent altijd met je schepping bezig. In mijn lijden vandaag weet ik u aanwezig. Gij zijt bij mij, Gij helpt en steunt mij.
Dank u God. Wat zou ik zijn zonder uw nabijheid, uw aanwezig-zijn in mijn ziekte
God, help alle mensen hun in nood!

Ellen Neve schreef op 14 maart 2017 om 10:42

‘Ik zal je steunen en beschermen’ Een deel van de bijbeltekst van vandaag. Het lukt niet elke dag om er voor te gaan zitten maar als het lukt…. heerlijk. Dit is de eerste keer dat ik teksten uit de bijbel werkelijk tot me door laat dringen. In alle stilte lees en luister ik. Schrijf ik. Lang heb ik over de vreugde ervan horen praten maar nu ervaar ik het. De woorden openen mijn hart. Er ontstaat rust, vrede, overgave. Terug denkend aan al die keren dat ik me eenzaam heb gevoeld, verloren, eenzaam, ontstaat er nu een samen, een ‘nooit meer alleen’. Elke dag kijk ik nu uit naar wat me vanuit het ongewisse toegestuurd wordt, en telkens is het een verrassing en voelt het als een cadeautje. (voor diegenen die dit allemaal mogelijk maakt, ik denk aan jullie en ben dankbaar.)

Ilse schreef op 14 maart 2017 om 10:01

Ik word gekoesterd, beschermd, gesteund, alle dagen van mijn leven. Durf ik dit te voelen, te geloven? God kan de wereld niet behoeden voor het lijden, elke dag zal er weer verdriet zijn, maar God, mijn Schepper, laat me vandaag weer weten dat ik door hem gekoesterd wordt, beschermd en gesteund. Hij was er voor me, hij is er voor me en hij zal er voor me zijn. Als ik het maar wil zien, en goed om me heen kijk en God wil herkennen in de wereld en de mensen om me heen. Dank u Heer, ik word er stil van.

Ron schreef op 14 maart 2017 om 07:16

Het een na het ander. Steeds sneller komen de veranderingen.
We rennen. We haasten. Ik moet bijblijven, anders raak ik achterop.
Wat ik heb, waarin ik rij en woon, wat ik draag en eet, Het werk dat ik doe.
Stemmen die roepen: het kan sneller en het kan beter, er kan meer, met minder.
Blijf niet te lang stilstaan. Voor je het weet, raast de wereld voorbij. Als een storm.
Voor je het weet, doe je niet meer mee.
En dan is daar ‘het gefluister van een zachte bries’.
Ik stap erin en hoor God tot mij spreken:
“Ik ben er. Ik ben met je, ga waar jij gaat, Draag je als je struikelt.
Ondersteun je als je het moeilijk hebt. En als alles tegenzit? Ik ben voor je.
Altijd.
Onveranderlijk.
Kom bij mij, Ik geef je rust.”

Len schreef op 14 maart 2017 om 06:33

Luister naar Mij Len, van de moederschoot af door Mij gedragen, door Mij gekoesterd vanaf de geboorte: tot in je ouderdom blijf Ik dezelfde, tot in je grijsheid zal Ik je steunen. Wat Ik gedaan heb, zal Ik blijven doen, Ik zal je steunen en beschermen.
Voor mij voelde dat niet zo ,Toen ik deze tekst mocht ontvangen , heb ik geschreid. Het werd een heel genezingsproces .Nu , in mijn ouderdom, in mijn grijsheid weet ik dat Hij mij ondersteund ,dat hij er was en er altijd voor mij is. Het was een lange , moeizame weg, maar dank zij de gebedsschool heb ik Gods warm hartigheid mogen ontdekken. Zijn liefde voor mij, Zijn bescherming en trouw. Nu kan ik U danken mijn God , uit heel mijn hart .

doke schreef op 14 maart 2017 om 00:46

Moeten we het nu niet eindelijk geloven?? Op zoveel momenten heeft God ons liefgehad en dat ook getoond. In vele teksten herinnert Hij ons dat Hij voor ons is, van ons houdt, op ons let om daar de steun te geven waar nodig is.
Heer de tijden veranderen en ook de mens. Soms kan ik dan ook niet duidelijk zien wat mij te wachten staat. Maar steeds ervaar ik weer dat Gij liefdevol naast mij staat en mij beschermt. Soms gewoon in het verkeer of in een vreemde situatie… Ik wil dit geloof niet verliezen daarom vraag ik U Heer. Helpe mij en wees mij zondaar genadig. Amen

Luís Weel schreef op 13 maart 2017 om 21:09

“Wees niet bang”. Hoe vaak horen we dat niet in de bijbel en uit Jezus mond? Angst is een slechte leermeester, luidt een oud spreekwoord van vroeger. Durf te leven….Het valt me op dat veel mensen zo bang zijn voor van alles en nog wat: ziekte, dood, ongelukken, werkeloosheid, economische crisis, de zo snel veranderende multiculturele maatschappij en dan proberen zich veilig te stellen door muren om zich heen te bouwen en nieuwe sloten op de deuren te maken. Het gaat dan om het niveau van: “Als je vrede en rust wil, bewapen je dan…”
In de tekst van Jesaja gaat het over een volk bedreigd of in ballingschap, vergelijkbaar met een volk dat huis en haard noodgedwongen heeft moeten verlaten en overlevingskansen zoekt.
Er klinkt een stem: “Ik ben bij je. Waar je ook bent, ik ben er ook. Ik houd van jou. Je bent veilig in mijn hand, wat er ook gebeurt.” Hoe verruimend kan het niet zijn, als je vanuit dit perspectief leeft….Hij staat voor mij in. Ik ben niet alleen. De kracht van die solidaire liefde van God met ieder mens geeft moed en blijdschap. Dan laat je je niet meer meeslepen door angst en zorgen, maar je laat je sturen door Iemand en mensen op wie je vertrouwt en waar je diepe vriendschapsbanden mee onderhoudt. Het ontwikkelt ook je durf en ondernemingslust om van het leven iets moois te maken, koste wat het kost. Deze ervaring van Gods liefdevolle nabijheid wordt het motief om dit met anderen ook zo te doen. En zo wordt het evangelie leven dat alles overstijgt.

Godelieve schreef op 13 maart 2017 om 21:07

Met enige verbazing lees ik deze week bij de ‘Citaten’ wat kardinaal Danneels schrijft. Zou hij alléén gemerkt hebben dat God ons bemint? Niemand uit zijn omgeving? Geen mens die dat merkt, zegt hij. – Wel, ik merk en weet dat wel. En als ik die vele getuigenissen in dit gastenboek lees, is dat toch niet zo uitzonderlijk. Altijd leven naar Gods wil is niet altijd vanzelfsprekend, maar zijn liefde voelen en erkennen en proberen ernaar te leven is toch niet zo uniek – God zegt: “Wees niet bang”. Dat heb ik vandaag nog ondervonden en proberen te doen. Het liep onverwacht goed af. Dank u, Heer – Geroepen bij mijn naam! Mijn ouders kozen voor mij de typisch Vlaamse naam die hierboven staat. Hij klinkt zeker niet modern, maar het is die naam waarmee de Heer mij roept en die geschreven staat in de palm van zijn hand. Lijk die van elke mens die Hij kent en volgt en van wie Hij houdt.

marlo schreef op 13 maart 2017 om 19:41

Dank U. Mooie teksten die helpen verder te groeien in vertrouwen dat er altijd Liefde is. Hij kent mijn naam en is er altijd voor mij ook als ik er even niet bij stil sta en het te druk heb. Laat me blijven stilstaan bij wat U te zeggen hebt en laat me luisteren naar Uw stem. Dank u.

Carla schreef op 13 maart 2017 om 18:46

Zo mooi stil te zijn in deze 40 dagentijd met deze mooie teksten.
Ik heb je geroepen bij je naam, je bent van Mij. Zo mooi dit te weten en te voelen dat het ook werkelijk zo is. Vele jaren geleden zat ik er helemaal door toen ik een kerk in Noorwegen binnen stapte. Ineens stond ik voor een heel groot wandkleed waarop de Here Jezus stond afgebeeld met wijd open armen. Ineens klonk in mijn hart de tekst: Komt tot Mij allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
Ja, ik ben geroepen en heb mogen ervaren dat ik al mijn zorgen, verdriet, beslommeringen bij God neer kon leggen.
Ik heb mogen voelen dat God van mij houdt!
Bij alles wat wij meemaken is Hij erbij! Hij zorgt voor mij en ik kan nu ook voelen dat Hij van mij houdt. Dank U Heer voor dit mooie dat U mij geschonken heeft.
Het is terug stil in mij nu ik me weer beter bewust ben dat God alles in Zijn hand houdt, Hij zorgt ook voor mijn zus en weet beter dan ik wat goed voor haar is. Dank Heer voor al Uw liefde voor ons mensenkinderen.

lilian schreef op 13 maart 2017 om 16:26

De Heer zegt dat ook tot mij. In moeilijke perioden was Hij ook bij mij. Ik voelde dat Hij om mij gaf en heeft mij bij gestaan.Hij bracht goede mensen op mijn pad. Ik heb mijn hart voor HEM geopend en dank Hem voor zijn goedheid en liefde.

Ria schreef op 13 maart 2017 om 14:36

De Heer zegt: Ik heb je geroepen bij jou naam.. Je bent kostbaar in mijn ogen.. Je bent waardevol.. Ik heb je lief…
De Heer zegt deze woorden ook tot mij..
Het betekent dat ik door God wordt gezien..
God heeft mededogen met mij.. Om warm van te worden..
Ik geloof dat God mededogen heeft met alle mensen. Zelfs de goede moordenaar die naast Jezus aan het kruis hing mocht met Jezus mee naar het Licht omdat hij inzag dat hij verkeerd had geleefd..
Dus ik geloof het echt.. Ja, ik ben van Hem.. Als ten diepste bemind!
Hoe mooi kan het zijn… Dank U wel Heer dat U mij ten diepste bemind! Dak U wel voor zoveel liefde en warmhartigheid.. Amen

maria schreef op 13 maart 2017 om 10:47

ik heb een paar mooie teksten gelezen en ik ken mijn zwakheid maar wat nu

geniet van het zonnetje en zorg goed voor hem heer gij sta me altijd bij op u vertrouw ik

Maria schreef op 13 maart 2017 om 09:39

Bemoediging vandaag, dat is fijn!

Lieve schreef op 13 maart 2017 om 09:37

Zelfs al zitten we in een moeilijke situatie, zien we geen uitweg,… de Heer is er altijd voor ons. Hij beschermt ons, Hij is bij ons. We moeten niet bang zijn, nooit! Wat een prachtige woorden! Iemand die er altijd en onvoorwaardelijk is! Dat kan alleen God zijn! Dank U Heer!

Ron schreef op 13 maart 2017 om 07:17

Het gevoel meegesleurd te worden door mijn emoties. Paniek.
Help. Ik houd mij niet staande. Ik kan dit niet. Ik ben niet genoeg.
Of de verschroeiende pijn van afwijzing. Door anderen, door mezelf.
Ik voldoe niet. Ik hoor er niet bij. Ik ben anders en sta er alleen voor.
Dan klinkt er een stem:
“Laat mij het doen. Ik ben genoeg voor jou. Altijd dichtbij, naast je en om je heen.
Ik houd je staande, sla mijn arm om je heen. Samen gaan we verder.
Maak ruimte, open jezelf en voel Mijn liefde door je hart stromen.
Kijk om je heen en erken je zwakheid. En ik geef je mensen die uitreiken.
Ontvang mijn genade.”

Len schreef op 13 maart 2017 om 06:38

• Iemand die mij helemaal kent, en aanvaardt, en zielsveel van mij houdt: wat zou dat voor mij betekenen?
Voor mij betekend dat het grootste geluk op aarde. Van Hem ben ik zeker . Niemand kan zo beminnen als Hij want Hij is de liefde zelf. Ik vertrouw erop dat Hij mij stilaan zal omvormen tot liefde ,Hoe miserabel het ook met mij gesteld is ,ik vertrouw erop en ik geloof erin. Heer Jezus, het doet mij pijn aan te voelen dat men angst voor u heeft ,U , de liefdevolle en barmhartige Vader. Breek , zo smeek ik U ,die angsten van hen die er in de greep van zitten amen.

doke schreef op 12 maart 2017 om 23:59

Dat is nu echt liefde die God aan ons toont. Ik mag op Hem rekenen want wat er ook in mijn leven gebeurt Hij is er voor mij. Dat geeft hoop en vertrouwen. Wat ik ook doe, Hij begrijpt mij , Daarom moet ik trachten om Zijn wil te doen, Mijn best te doen om de juiste weg te bewandelen, De weg die Hij wil die ik op ga. Vandaag is de klok weer een uur verzet. Misschien zal dat een goede gelegenheid kunnen zijn om even langer met Hem bezig te zijn. Heer geef mij inzicht om te doen wat verstandig is om Uw wil te doen geschieden. zoals beloofd: “Ik zal er voor je zijn” God met ons.. Emanuel!!! en dat wordt dagelijks weer bewezen..Dank U Vader..

Luís Weel schreef op 12 maart 2017 om 22:00

Wat een prachtig spreken over de liefdevolle relatie en omgang van God met ons. Telkens opnieuw herlees ik deze zo diepe tekst en blijf hem mediteren, of zingen vooral in een taal waarin de dichterlijke vrijheid een dieper gevoel weergeeft dan de letterlijke vertaling. Ik vraag me vaak af: hoe is het mogelijk dat iemand zo diep die liefdevolle relatie van God met mij(ons) kan beschrijven? Hoe is het mogelijk om zo’n relatie te voelen met iemand die je niet kunt zien, een zwijgende God, die ik niet direct kan betasten, strelen en mijn roepen niet lijkt te beantwoorden? Hoe kan ik nader tot Hem komen.
Op bezoek bij familie kwam ook een ouderpaar met een zoontje van één jaar oud. Onmiddellijk verandert de sfeer. Dat kleine kind wordt het middelpunt van de hele groep. Ik word gelukkig als het kind reageert op mijn toenadering, een stralende lach te voorschijn tovert en zelfs zijn handjes uitstrekt om in mijn armen te komen.
Zodra dit gebeurde, begon het kind zijn lach te verliezen om daarna te gaan huilen. (Ik denk dat dat kwam omdat ik anders ruik dan zijn eigen pappa, mamma en oma en opa)…..
Zoiets voel ik ook in mijn relatie met God: me in zijn armen storten, veilig zijn bij Hem, wetend dat daar de warmte van de liefde is die alles begrijpt, alles vergeeft en me aanvaardt zoals ik ben.
Anderzijds kom ik vaak niet verder dan Adam en Eva die zich in het paradijs verstopten voor God en hun kwetsbare naaktheid bedekten met vijgenbladeren. God zoekt mij, maar heel vaak wil ik me niet laten vinden.
Mijn verbondenheid met Hem heeft ook iets van afstand willen houden vanwege mijn kwetsbaarheid, kleinheid, fouten en ongehoorzaamheid aan zijn wetten en geboden. Op dat moment bekruipt me een gevoel van angst voor het “oog van God, die alles ziet en je nauwlettend in de gaten houdt of je alles wel goed doet!!!!
Paulus bezingt zijn verbondenheid met Jezus met de woorden: “Ik leef niet meer, maar het is Christus die leeft in mij.”
Nee, zover ben ik nog lang niet

anne-marie schreef op 12 maart 2017 om 22:00

Heer wat raken mij deze woorden van hoop. Tijdens deze dagen ervaar ik duidelijker hoe liefdevol u mij nabij zijt .
U hebt me stellig gewild en in leven gehouden. Heer waarom, wat verlangt u nog van mij? Hoe vaak bid ik niet, Heer, spreek tot mij, zeg me wat u van mij verlangt.. Heer wees mij nabij, dat ik steeds meer en meer van u mag houden.

peter joosten schreef op 12 maart 2017 om 21:02

God gij kent mij, Gij doorziet mijn gedachten van verre, Gij hebt uw hand op mij gelegd,Het is fijn om te weten en het voelt goed Dank U wel.

Geert schreef op 12 maart 2017 om 20:32

Ron,

Bedankt voor de mooie woorden die je schreef Zijn genade is voor ons genoeg.

Nogmaals dank!

Geert schreef op 12 maart 2017 om 20:26

Dit is wat ik geloof, dank U Heer voor wie U bent.

Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb.
Ik ben niet wat mensen over me zeggen.
Ik ben God ’s geliefde kind.
Dat is wie ik ben.
Dat kan niemand me afnemen.
Ik hoef me geen zorgen te maken
of te haasten.
Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus…
en zijn liefde delen met de wereld.

Bobby Schuller

jail schreef op 12 maart 2017 om 19:44

Nieuw thema. Vertrouwen. Vertrouwen moet men verdienen denk ik dan. Hoe kunnen we God vertrouwen als we hem niet kennen. Zou er ik meer vertrouwen krijgen in God door te bidden, door zijn woord beter te leren kennen?
Hij kent me beter dan ik mezelf ken denk ik dan. Er zijn mensen die van mij houden zo als ik ben. Mijn verstand weet dat maar toch voel ik het meestal niet. Kan ik zelf van iemand houden in goede en kwade dagen? Zonder Zijn hulp niet.

Hij houd van mij wie ik ook ben. Soms vind ik dat verkeerd.
Was dat niet een grote fout dat de kerk gemaakt heeft met de pedofiele zaak. Moet God alles vergeven? Echt ik weet het niet.

Nee ik durf me niet volledig toevertrouwen aan de Heer. Ik denk; Hij straft de zondaars. Dus luister ik uit angst.
Hij heeft zijn hand op me gelegd. Bij ziekte, verdriet, vreugde voel ik soms Zijn hand . Dagen voel ik niets dan weer wel. Als ik het slechte in de mens zie dan vind ik mezelf ook slecht, en moet ik me tot Hem keren.

Mijn weerstand is zeker angst.

Ik wil tegen God zeggen. Vergeef me. Laat mijn angst plaats maken voor liefde. U lief hebben dankbaar zijn voor het mooie. De zon vandaag het lekker eten en zo veel meer. Leer me zien wat U mij schenkt. Leer me dankbaar zijn. Vader en blijf me nabij. Amen.

Melchior schreef op 12 maart 2017 om 19:35

De psalmtekst is groots, God ‘groter dan mijn hart’, ik hoef me uiteindelijke geen zorgen te maken of de mensen mij begrijpen. Dat geeft ‘goddelijke’ rust. Maar de vragen zijn mij een tikje te therapeutisch. Is een personalistische God hetzelfde als een persoonlijke God. Zouden God en mens, niet ook elkaar een beetje de ruimte mogen gunnen? Een God die me nabij is, maar hij hoeft me ook niet voortdurend op de huid te zitten, zijn hand op me te leggen…

God je kent mij, mijn wil en mijn vrijheid, je laat mij beschikken en bent dat niet ‘voor’. Ik dank u daarvoor, ik wil proberen die vrijheid niet te beschamen. Amen.

Elizabeth schreef op 12 maart 2017 om 18:32

Spreek tot mijn ziel Heer Jezus..
spreek tot mijn hart en maak mij vrij.
om dicht bij u te mogen komen
want dat Heer maakt mij vrij.

ik voel zo Uw liefde mijn Vader..
Uw genade kocht mij vrij
door Uw kostbare bloed voor mij gegeven
geeft rust aan mijn hart, maakt mij blij.

zo heel bijzonder dierbare Heer
is het leven met u telkens weer.
help mij in deze bijzondere tijd,
zodat mijn moede hart zich in U verblijdt.

zo wil ik met U op weg gaan,
deze veertigdagentijd.
Wilt U Heer Jezus naast mij staan?
‘k weet dat dit Uw hart verblijdt.

Vol vertrouwen vraag ik, draag mij Heer?
‘k wil mijn leven aan u geven,
Zo mag ‘k leven tot Uw eer
dit geeft vreugde aan mijn leven!!
Elizabeth.

Godelieve schreef op 12 maart 2017 om 17:39

Ik sta in bewondering voor die psalmendichter die zo open en eerlijk zijn persoonlijke verhouding tot God onder woorden kon brengen, zodat ze ons na eeuwen nog beroeren en aanspreken. Ons tot inkeer en herkenning brengen. Zo is de Heer ons dus nabij, dichter dan nabij zelfs. Hij weet meer over mij dan ik mezelf ken. Het geeft me een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Ik heb wel mensen weten zeggen dat zij er een gevoelen van ‘controle’ bij ondervinden,dat erin lezen. Voel ik me misschien niet genoeg bewust van mijn fouten? Ik denk er niet verder over na. Ik heb vandaag, na het lezen van die woorden, mijn vertrouwen in Hem nog eens in woorden herhaald. Ik ben er me van bewust dat ik zelfs dat vertrouwen van Hem gekregen heb.

Ria schreef op 12 maart 2017 om 17:34

Ik voel me veilig en geborgen bij God die mij aanvaardt zoals ik ben…
Ik mag zijn wie ik ben… en ben dankbaar voor zoveel liefde…
en wil me graag dankbaar aan die liefde toevertrouwen.. overgeven.. nu..
Hij heeft zijn hand op mij gelegd… Ik wil me daar graag aan overgeven… Kan ik zijn hand toelaten?… Ja…
Dank U wel Heer, dat U er voor mij wil zijn.. Amen

Jail schreef op 12 maart 2017 om 14:50

Ja ik maak me zorgen. Vertouwen in het goede in God heb ik veel te weinig. Mezelf aan Hem toevertrouwen lukt niet. Heer blijf me nabij.

lilian schreef op 12 maart 2017 om 14:47

Heer, Gij zijt mijn schepper en weet wat er in mij omgaat. U kent mijn gedachte door en door, en heeft mij geroepen tot een liefdevol mens Verborgen aanwezig deelt U mijn bestaan. Gij draagt mij en is mij zeer nabij .Ik dank U voor alle liefde die Gij mij geeft.

Ron schreef op 12 maart 2017 om 12:23

Iemand die mij helemaal kent. Mijn twijfels, mijn karakter, mijn gewoonten, mijn eigenaardigheden,
de manier waarop ik gewend bent mezelf neer te zetten zodat anderen iets van mij vinden.
En dan al die keren dat ik God liet wachten, omdat ik druk bezig was het te vinden in Zijn gaven.
Hij weet er van. Hij kent mij door en door,
Kijkt dwars door de struiken heen waarachter ik mezelf probeer te verstoppen.
Dwars door de bladeren waarachter ik me wil beschermen.
Dan te weten dat ik door Hem aanvaard ben en volledig geliefd.
Geen schaamte meer, geen angst en geen schuld.
Ik ben aanvaard, geliefd en vergeven. Wat een vrijheid!
Ik kan en mag helemaal mezelf zijn en naarmate ik groei en steeds meer op Hem ga lijken,
word ik steeds meer mezelf.
Dank U Here Jezus voor Uw genade,
Dank U Vader voor Uw liefde,
Dank U Heilige Geest die in mij woont.

Carla schreef op 12 maart 2017 om 12:19

Een tempel zijn voor god. De ontmoeting, de aanraking zoals een hand op mijn schouder, samen met de woorden die ik vind steunen mij en dat stelt me gerust.Er zijn vele mooie teksten, liederen en psalmen die met anderen gedeeld kunnen woorden op tijd en plaats. Me leren verbinden door te luisteren met de woorden die geweven zijn in het hart van de mens, dat vraagt iets van me. Het kouwen en proeven zorgt er voor dat het woord wordt opgenomen en wordt begrepen. Woorden raken de mens aan, het haalt aan en stoot af. Het verdragen van woorden is een kunst apart.

Lieve schreef op 12 maart 2017 om 11:49

Het is bijna niet te geloven en toch is het zo dat God weet wat ik nodig heb, Hij weet wat ik denk, Hij legt zijn hand op mij. Wat een gevoel van veiligheid, van gedragen zijn, van liefde! God laat mij nooit in de steek. Hij is er altijd voor mij. Zo’n houding verwacht je van je partner en dikwijls is dit ook zo. Maar ook mijn partner is maar een mens zoals ik. Constant beschikbaar zijn voor elkaar… dit kan alleen God ‘zijn’ voor ons. Gelukkig is Hij er altijd, als ik als een mens een steek laat vallen… Dank U Heer, hoe wonderbaarlijk ben Jij!!!

an schreef op 12 maart 2017 om 09:05

weer die Psalm 139, die me altijd zo sterk aanspreekt. Ook als ik twijfel dat God echt van mij houdt, ook als ik klein en zwak weet is deze psalm mij zo kostbaar. Dank dat wij er nu samen van mogen leven.