40-dagenretraite

40-dagen 2025: Hij is onder ons

Steun ons

Gastenboek

In dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.

Deel je gebedservaring

Alle velden zijn verplicht in te vullen. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Je naam : 
Je email-adres : 

Alle berichten van bezoekers

doke schreef op 28 maart 2017 om 22:34

Waarom stak hij van wal om dan te beginnen preken?
De leerlingen snapten Jezus ook niet altijd meteen.
Pas wanneer Hij duidelijk uitlegt begrijpen ze wat zijn bedoelingen zijn.
Hij wil dat we leven zoals hij ons heeft voorgeleefd.
Dat gebeurt vaak in het dagelijks leven dat ik een beslissing moet nemen zonder te vermoeden wat het resultaat of uitkomst zal zijn.
Geloof en vertrouwen zijn de twee pijlers waar ik op mag steunen.en dat is niet altijd even gemakkelijk.

Carla schreef op 28 maart 2017 om 21:53

Dit antwoord is moeilijk te begrijpen en moeilijk te verteren.
Als kind was in mijn fantasie de kerk een schuilkplaats mocht ik een oorlog meemaken. Nu is de kerk geen schuilkelder meer. Zie de aanslagen op moskeeën en kerken. Angst is een natuurlijk mechanisme en vertrouwen in het gebed kan rust geven. Zeker bij situaties waar je machteloos overgeleverd bent aan het kwaad dat heerst. De boodschap is helder en mijn vertrouwen in de goede herder mag groeien en dat kan wanneer ik de angst kan loslaten bij bedrijging. God zegen deze verwarrende wereld, Geen overheersing uit angst dat angst bij anderen oproept. Laat de geest helder worden.

Godelieve schreef op 28 maart 2017 om 21:25

Jezus verwijt de apostelen dat ze nog altijd geen geloof bezitten. Hadden ze zelf even kordaat die storm een halt moeten toeroepen? Als wij in nood zijn, roepen we ook de Heer aan, proberen Hem wakker te krijgen. Dat deden ook die apostelen toen. We leerden ook aan die vraag in nood steeds toe te voegen: “… maar Uw wil geschiede! “. Wat hadden die leerlingen dan kunnen doen, als ze wel genoeg geloof hadden? Wat zou ik doen als ik in levensgevaar zou zijn? Ik zou al heel blij zijn als ik in dat geval aan God zou denken en niet verstard raken in paniek. —Zou ik kwaad worden bij dat antwoord aan mij? Ik denk het niet. Ik zou waarschijnlijk niet weten wat Hij bedoelt en wat ik wel had moeten doen o. a. in verband met Auschwitz, kinderkanker, genocide, terreur. Het enige wat mij mogelijk schijnt, is dan een bijdrage in geld of een actiegroep steunen en … bidden, de Heer wakker maken dus! En zo zit ik weer bij het begin.

Maria schreef op 28 maart 2017 om 21:21

Jezus raakte mensen omdat hetgeen hij zei tegelijkertijd ook was. Hij leefde zijn woorden. Door die woorden voelden mensen zich gezien en gehoord. Zijn woorden waren ook een uitnodiging om hem te volgen. Ook mij nodigt hij uit:
Heer, ook mij roept Gij op u te volgen,
In elke mens die een beroep op mij doet, bent Gij het die mij roept.
Helaas geef ik niet altijd gehoor
en ben ik te zuinig op mijn eigen ruimte
en negeer ik de stem van mijn hart.
Vergeef mij en maak dat ik nog beter zie en hoor
iedere dag die Gij mij schenkt.
Amen.

giel.v.hemert schreef op 28 maart 2017 om 20:42

Het lezen van de tekst doet mij naar binnen kijken wat mij raakt en mij kleiner maakt.

Ria schreef op 28 maart 2017 om 17:23

Jezus wil mij vertellen dat Hij van mij houdt en dat ik net als Jezus van de mensen kan houden…
Jezus houdt van de hele schepping ; zowel van de mensen, de dieren de natuur..
Hij wil een voorbeeld voor ons zijn om na te volgen..
Mag ik U echt ontmoeten en innerlijk beter leren kennen Heer?
Mag het zo zijn… Amen

Carla schreef op 28 maart 2017 om 14:37

Wanneer ik echt luister, zou ik misschien minder struikelen. Vertrouwend op mijn innerlijk weten wandel ik verder met hoop. Dat mijn ogen en oren geopend blijven voor hetgeen dat zich voordoet.

lieve schreef op 28 maart 2017 om 10:18

De mensen drongen aan bij Jezus om Gods woord te horen. Zij moeten ongetwijfeld ervaren hebben dat het woord Gods kracht geeft, bevrijdend en helend werkt. Dit geldt ook vandaag zo voor ons mensen. Het woord Gods is geestelijk voedsel dat wij zo nodig hebben. Eenmalig het woord Gods beluisteren is niet voldoende, het vraagt ook om meer. Daarom is het heel belangrijk dat Gods woord blijvend verkondigd wordt vandaag en alle dagen van ons leven. Amen.

lieve schreef op 28 maart 2017 om 10:07

Jezus, wilt U in mijn boot, in mijn leven stappen? Kom, en wacht niet langer! En spreek, stem mij af op uw stem. U behoor ik toe!

Ron schreef op 28 maart 2017 om 07:31

Lord i don’t want to rush on ahead
in my own strength
when you’re right here

I’m not in a hurry
when it comes to your spirit
when it comes to your presence
when it comes to your voice
i’m learning to listen
just to rest in your nearness
i’m starting to notice
you are speaking

— Will Reagan —

Olivia schreef op 28 maart 2017 om 00:50

Abba Vader, Heilige Geest, wil ook mijn hart met uw genade overschaduwen, zoals U het bij Maria hebt gedaan. Wil uw vaderlijk hart ontsluiten en het eeuwige woord in mij laten neerdalen.want uw woord, hemelse Vader, is voor mijn hart het hoogste geluk. Verheven woord, eeuwig woord, woord vol vreugde, woord vol zaligheid, ik weet niet hoe ik U genoeg kan loven of eer bewijzen.

Godelieve schreef op 27 maart 2017 om 20:57

“Wil ik echt luisteren naar zijn woord ?” …en ik weet het antwoord niet. Ik dacht het te proberen. Misschien doe ik dat niet. Als die vraag me gesteld wordt, zal het antwoord wel “neen” of “waarschijnlijk niet” moeten zijn, dat lees ik daar wel in,maar dat zie ik toch ook niet in die vele, vele gebedspogingen tijdens mijn lange leven. Misschien weet ik gewoon niet wat ECHT luisteren is. En ik heb ook geen idee hoe ik het moet aanleggen om MEER ECHT te luisteren.- Vandaag sprak die gekende tekst van Lucas me sterk aan,twee dingen vooral :1) hoe die menigte aandringt om Jezus over God te horen spreken…,maar Hij dééd dat dan ook . En 2) dat die apostelen terwijl gewoon aan het werk geweest waren, Hem dus niet pas hadden horen spreken, en toch bereid waren om hun boot ter beschikking te stellen.

anna kant schreef op 27 maart 2017 om 20:31

In welk gebed ben jij God?Na de dood van ons zo zeer geliefd enig kind!Hoor graag!!!

Luís Weel schreef op 27 maart 2017 om 19:58

Ik herinner me van mijn kinderjaren dat we soms een krachtmeting aangingen met andere kinderen, een lekker robbertje vechten. Ook als allang iemand het onderspit had gedolven, bleef de tegenstander doorgaan met slaan of keel dichtknijpen, totdat je riep: “Genade”. Dan hield het gevecht op.
Prachtige beelden vandaag: Blijde boodschap voor armen – Gevangenen vrijlaten – Blinden laten zien – Verdrukten laten gaan in vrijheid – Genadejaar van de Heer. Het is de droom van een nieuwe wereld, maar is dat wel waar te maken door een mens?
Dromen zijn bedrog, zegt de ene groep. Anderen zeggen: Zonder dromen heb je geen toekomst en wordt je leven vlees noch vis. Welk van deze twee uitspraken is waar?
In mijn leven probeerde ik gestalte te geven aan die droom van een nieuwe wereld. Jammer genoeg kwam ik thuis van een koude kermis. Wat heb ik bereikt in mijn leven? De enige troost die ik kan hebben is het oude spreekwoord:
“Ik doe mijn best en God doet de rest”
De psalm zegt het zo mooi: “U, Heer, hebt mij verleid en ik liet mij verleiden. In een ongelijke strijd hebt U het gewonnen. De overwinning is aan U.
Het draait niet om mij, het draait om de Geestkracht van God (Jezus) die moet stralen door mij. Dan zult U, Heer het aanschijn van de aarde vernieuwen.
De twee belangrijkste woorden in de tekst van vandaag zijn: “De Geest van de Heer rust op mij….Hij heeft mij gezonden….om het “genadejaar” af te kondigen.
Genade Heer. Ik geloof in U, maar kom mijn ongeloof te hulp.

Truus schreef op 27 maart 2017 om 19:22

Voor mij betekent genade dat U er altijd voor mij bent op U kan ik vertrouwen.U laat ons nooit in de steek.

Ria schreef op 27 maart 2017 om 17:30

Jezus is op aarde gekomen om de mens te bevrijden van de ketenen waarin hij verstrikt zit…
Hij wil een genadejaar brengen..
Hij wil de mens helen, losmaken van zijn of haar ketenen…
Ik ken Hem van de verhalen die ik heb gelezen..
Of ik Hem werkelijk ken is een tweede..
Ik zou Hem willen ervaren in mijn leven…
Heer.. Ik wil U vragen… Mag de Geest des Heren over mij komen… Amen

Olivia schreef op 27 maart 2017 om 17:05

Laat ons samen bidden. Mag het voor ieder van ons een ontmoeting zijn met de Heilige Geest in ons midden. H. Geest schep in ons een zuiver hart, vernieuw onze geest maak ons standvastig en genees al wat duister is in ons leven en vervul ons met uw licht . Zend uw Geest, Heer

lilian schreef op 27 maart 2017 om 16:21

Dit is de blijde boodschap dat wij mogen ontvangen. een genade jaar dat ons dit alles schenkt. De schellen van onze ogen zullen vallen en wij mogen zijn goedheid zien. De verdrukten komen vrij door zijn barmhartigheid .God ik dank U voor zoveel liefde in deze tijd en bid dat mijn geloof meer zal verdiepen.

Vlinder schreef op 27 maart 2017 om 14:19

Mooi, de Geest komt over ons, ik hoef het niet zelf te doen. De Geest geeft levensadem en levenskracht. De Geest geeft Leven. Het leven leven…

Conny schreef op 27 maart 2017 om 12:52

Het wordt rustiger van binnen bij mij. Ik voel steeds meer dat ik de dingen niet alleen hoef te doen. Er is Iemand die over mij waakt. Het vertrouwen in God begint héél langzaamaan sterker te worden. Door mijn moeilijke verleden vertrouw ik nog niet zo op mensen. Wel zie ik soms even God door mensen heen komen. Met die momenten ben ik heel blij. Dank u God .

Geert Claeys schreef op 27 maart 2017 om 12:05

Hoe langer je met de studie rond Jezus van Nazareth omgaat, hoe boeiender, maar ook hoe enigmatischer Hij wordt.
Maar we mediteren verder. Zonder Hem is het geen leven.

lieve schreef op 27 maart 2017 om 11:49

Jezus laat de Geest zijn werk doen, de Geest die Hij ontving toen hij zich liet dopen. Ook voor ons geldt dit, dat wij de Geest ontvingen bij ons doopsel. Als wij ons overgeven aan Gods Geest, zijn we tot veel in staat omdat we de kracht ervaren van Gods Geest. Voorwaarde is natuurlijk wel dat wij ons openstellen voor Gods genade, dat ook wij ons door Hem geroepen voelen en dit toelaten in ons leven. Dank U Heer, dat uw Geest ons leidt, stuurt, sterkt,…

Michel schreef op 27 maart 2017 om 11:39

Nog nooit is de zending van Jezus mij zo goed doorgekomen als door de bijbeltekst van vandaag.

Carla schreef op 27 maart 2017 om 11:07

Genade betekent voor mij dat het goed komt. Genade geven – het spreekt en laat zien, het is zachtmoedig en rechtvaardig. Na de dood – opgaand in de volheid van de leegte. Een beleving van genade. Amen.

Ron schreef op 27 maart 2017 om 07:24

Wie zit er niet op een of andere manier gevangen?
Is niet iedereen op zijn of haar manier blind?
En zijn we niet allemaal innerlijk arm?
Ik dank God voor Zijn onvoorstelbare genade.
Zijn waarheid bevrijd mij, schenkt mij licht.
De last van mijn zonde heeft Hij op zich opgenomen.
Ik ben vergeven en mag voor altijd in Zijn aanwezigheid verblijven.
Alles wat ik nodig heb heeft Hij geschonken.
Ik ben vrij, ik kan zien, ik ben rijk. Door Hem en in Hem.
Help mij Heer U dagelijks voor ogen te houden en in alles U te vertrouwen.

Lucia Wong Loi Sing schreef op 27 maart 2017 om 07:17

Almachtige , Eeuwige ,
U hebt aangegeven bij de doop wie Jezus is .
In die tijd gebeurde van a tot , verwondering en bewondering,
tot afwijzing en bespotting.
Als ik terugblik op wat ik gelezen heb en gebeden , gaat aan mij
als een film voorbij wat ik fout gedaan hebt . Daarop ontstaat dan
pijn en verdriet van de boosheid die ik toen had ,
en die mij weer wilde overheersen. Maar al snel werd mij een spiegel voorgehouden
van de voor en tegens . De reden waarom ik boos was ,
zakte weg en zag ik het beeld van mijn
Heer en Meester .
Het helder wordende beeld van Zijn leven lijden en sterven .
Neen het ging niet verder .
Op dat moment kwam in mij op , de reden van het boos zijn,
en de harte-pijn die ik toen voelde en wat ik deed .
Ik mocht om vergeving vragen en voelde tegelijkertijd
als in een droom , een hele warme gloed over mij heenkomen ,
en een onbeschrijflijk gevoel van liefde .
Ik geloof daarom God dat U het bent in de mens Jezus
die hier onder ons gewoond hebt en nog altijd bij ons is ,
uit liefde voor ons om ons de weg te wijzen .
Geef, Heer dat ik, in deze twee laatste weken , U nog meer mag ervaren,
en steeds meer mag groeien in geloof en vertrouwen, opdat ik straks rein van zin
Uw Welbeminde Zoon , verrezen op de derde dag , mag vieren. Amen .

doke schreef op 27 maart 2017 om 00:35

De Geest van de Heer kan veel doen in ons.
Geeft dat we de durf hebben zaken die krom zijn recht te trekken.
Blinden te laten zien..zal wel betekenen dat we in-zien als er iets verkeerd is weer goed te maken.
dat we mensen die gevangen zitten met ,( voor hen onoplosbare problemen,) te helpen
Om anderen die het niet meer zien zitten hoop te geven,( de blijde boodschap te brengen.)
Maar hoe doe ik dat? Een moeilijke opdracht om uit te voeren.
Maar als Gods Geest mij daarbij helpt kan het wel..
Ik bid dan ook dat ik de spirit (durf) zal hebben om deze moeilijke opdracht te vervullen.

Don schreef op 27 maart 2017 om 00:10

Ik bedank God die ons altijd weet te vinden en jullie, dat deze mooie gelegenheid bestaat in deze tijd, hier in Nederland.

jail schreef op 26 maart 2017 om 23:33

Heer blijf me nabij. Amen.

Ria schreef op 26 maart 2017 om 22:21

Zoals in het thema van week vier beschreven staat Jezus is de Christus, de Gezalfde. De verrezen Gekruisigde..
In Hem zien wij wat goddelijke liefde doet…
In Hem zien wij wie wij zijn en wie wij kunnen zijn…, en vooral: beginnen wij te vermoeden wie God is en wie God wil zijn…
God wil een liefdevolle God zijn…
Hij wil ons kennen, ons vergeven, ons aanvaarden zoals we zijn…
Dank U wel Heer dat ik Uw geliefde kind mag zijn.. Amen

Luís Weel schreef op 26 maart 2017 om 22:16

Jezus sloot zich aan bij de menigte die zich wilde laten dopen. Niet altijd was de intentie om zich te laten dopen even correct. Dat kunnen we opmaken uit de reactie van Johannes de Doper, als hij tegen farizeeën te keer gaat die zich aangesloten hadden bij de menigte. Adderengebroed…..
Het ontroerende is de solidariteit van Jezus met de mensen van goede wil die zoeken naar reiniging van schuld en zonde en zich willen bekeren. Hij wil niet meer zijn dan die anderen. Zijn doopervaring is zo sterk dat hij Gods stem hoort: “Mijn beminde zoon, in hem heb ik welbehagen”. En ook Gods Geest die hem sterk maakt om zich helemaal te kunnen richten op wat De liefhebbende Vader wil. Gedreven door die liefde laat hij zich leiden en aanvaardt zijn zending om als God – mens een licht te zijn voor ons, zoekers op deze aarde.
Een moeder kreeg haar tweede kind. Haar eerste kind was geboren met een keizersnede en omdat zij het kind niet kon opvoeden, werd het jongetje opgevoed door haar moeder. Daarna volgde een huwelijk met een andere man. Ze werd opnieuw zwanger, jaren later. Ze wilde per se dat het kind op natuurlijke wijze geboren zou worden, want ze wilde alles van zichzelf geven. Het werd een zware en pijnlijke bevalling van een stevig meisje. Het kind werd opgedragen aan Maria. Tot haar vierde jaar bleef ze aan de borst van haar moeder. Er is een ongelofelijk sterke band tussen de moeder en het meisje. Zelf kwam ze er op 5 jarige leeftijd mee aan dat ze gedoopt wilde worden. Nu, op 8 jarige leeftijd leest ze bijna elke dag voor aan andere kinderen en haar ouders uit de kinderbijbel. Volgens mij is haar ervaring van liefde en vertrouwen de basis waaruit ze beleeft dat je goed moet omgaan met iedereen en liefde moet uitstralen. Dat is het wat Jezus in woord en daad laat zien aan mij en aan ieder, die zich wil laten meesleuren in de stroom van de rivier van reinigend en levend water.

claire schreef op 26 maart 2017 om 21:46

ja ik mocht HOREN ,ervaren in soms heel onverwachte situaties
“gij …ja ook gij zijt mijn veelgeliefde…”
alles krijgt een andere kleur… een andere betekenis…
dan komt ook weleens de vraag : oef wat ga ik daarmee doen ?
proberen ervan te leven …en me gewonnen te geven aan DIE LIEFDE ..

Godelieve schreef op 26 maart 2017 om 21:43

‘Genade’ is een moeilijk woord of begrip, meestal in gebruik in verband met God tegenover de mens. Ik zoek het in synoniemen: een gunst, een soort onverdiend geschenk, een bereidheid tot vergeving. Als ik de blijde boodschap aan armen, gevangenen,blinden en verdrukten wil aanvullen, zou dat voor mij worden: “om zondaars door de goedheid van God vergiffenis te schenken.” Maar een ‘genadeJAAR’ begrijp ik niet in de mond van Jezus. Zijn openbaar leven, waarin Hij die beloften waarmaakt, duurde drie jaren. Een jaar van genadige vergiffenis doet me denken aan het voorbije jaar van de barmhartigheid. Ik vraag het in gebed aan Hem,maar dat antwoord komt niet meteen als mail op de computer.

Olivia schreef op 26 maart 2017 om 14:25

Heer, Moge de mensheid U in waarheid leren kennen, U ten diepste ontmoeten. U bent een Vader die het beste voorheeft met zijn kinderen, een Vader die droomt van een wereld waar geen terreur en angst heerst, een wereld waar niet moet gevlucht worden, ja Heer, moge de mensen blijde boodschap zijn voor elkaar, wereldwijd. Lof eer en glorie aan U Heer

Mia Nuijen schreef op 26 maart 2017 om 13:21

Zegen van licht, vrede en vreugde, hebt U in ons leven gebracht door Uw woord. Wat zou de wereld er anders uitzien als we hier met elkaar, handen en voeten aan gaan geven! U, die uw hemel hebt leeg geschonken en Mens bent geworden…….meer kunt U echt niet meer doen……….schep in ons een nieuw hart, opdat we gaan verstaan onze opdracht, om te helen, te verzoenen, bij elkaar te komen, om U alle eer te geven die U toekomt!! Jezus Zoon van God, zo dichtbij gekomen….we prijzen Uw machtige Naam.

zuster marcella schreef op 26 maart 2017 om 09:10

vandaag op de vierde zondag van de vasten denk, en bid ik voor de mensen die honger en dorst Lijden. Toen de Heer in de jordaan stapte en zijn hemelse vader hoorde moet dat iets geweest zijn . juist zo als vandaag in de lezing van de blind geboorte die met zo een vertrouwen op de heer toe trad help mij zo een beetje vertrouwen en zo een diep geloof hebben En geef mij deze dag de kracht om u beter te blijven !dienen in mijn omgeving dank U heer voor deze nieuwe dag.

Melchior schreef op 26 maart 2017 om 07:27

God,
Alles in het geloof wordt bijzaak, afgeleide van het geheim van jouw menswording.
Een geheim dat je niet voor jezelf gehouden hebt en dat we zo makkelijk uitspreken,
als we zeggen, we zijn allemaal jouw kinderen,
zonen en dochters van de Eeuwige.
Wij zijn het die het moeten en kunnen:
liefhebben, delen, genezen, vallen en opstaan, sterven en verrijzen.
Wij zijn tot jou in staat.
Amen.

doke schreef op 26 maart 2017 om 01:04

Op de juiste momenten weet God aandacht te vragen voor zijn bezorgdheid en liefde voor ons.
Dat Hij zijn zoon op dat moment liet weten dat hij Zijn geliefde zoon is mag voor ons duidelijk zijn dat er ook momenten in ons leven zijn waarop Hij dat tegen ons zegt..
“Jij bent mijn geliefde zoon (of dochter) aan wie ik vraag dat de liefde en genegenheid wederzijds is”
. Alleen horen we de stem tegenwoordig niet luid genoeg.
dus door te luisteren en stil te zijn kan dat dan wel mogelijk worden
. Bidden is dan zo een moment,
niet alleen maar het moment om te blijven vragen en klagen maar om stil te luisteren wanneer Hij aan ons zegt.
Geef Heer dat in deze laatste weken voor Pasen een moment mag aanbreken
waarop ik Uw stem duidelijker mag horen…Spreek Heer, ik luister.

Ria schreef op 26 maart 2017 om 00:30

Maria zei: ‘ De Heer wil ik dienen ; laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd. ‘
Deze woorden spreken mij aan….
De overgave van Maria aan wat er te gebeuren staat spreekt me aan…
Heer U wil ik dienen..
Heer U wil ik leren kennen…
Met U wil ik me verbonden voelen..
Mag die verbondenheid in mij groeien..
Heer Jezus… wil U ook in mij mens worden…
Zo bid ik in vertrouwen.. Amen

Godelieve schreef op 25 maart 2017 om 20:14

Zo’n ingrijpend moment dat meteen een roeping duidelijk maakt, heb ik nooit ondervonden of herkend. Wel beleefde ik meermaals momenten van bewustwording die me heel diep raakten en mijn eigen inbreng te boven gingen. Zo’n belevenis overviel me lang geleden in Assisi en enkele jaren terug in de heel oude doopkapel van een abdij in Frankrijk . Er waren telkens gemeenschappelijke elementen aanwezig: het gebeurde totaal onverwacht, het overviel me, ik was er met een groep pelgrims. Ik werd me bewust van mijn kleinheid tegenover de grootheid van Gods aanwezigheid, van mijn zondigheid en van sterkende hoop,ook van de heiligheid van die plaats waar ik stond. Een bepaalde ‘roeping’ zag ik er niet in, evenmin kwam het tot een belofte van dit of dat. Maar ik vergeet die momenten (er waren er meer!) niet. Ze zijn een steun voor mij als ik het moeilijk heb of me verlaten voel.

Luís Weel schreef op 25 maart 2017 om 19:36

Het voelen van Gods nabijheid in mijn leven wordt zo tastbaar in het mysterie van de Heilige Drie-eenheid: God, Schepper en Vader van alle leven, Jezus, die als mens geboren wordt uit Maria en daarmee ons bestaan deelt en in ons leven komt in de kracht van de Geest, die verwekt en opwekt om het smalle pad van Jezus te volgen in dood en verrijzenis. Vandaar dat ik altijd beaam: de dood is slechts een komma en geen eindpunt.
Het geheim van het leven is veel groter dan wij kunnen bevatten. Het leven is een geschenk dat we gekregen hebben om niet. Daarom is het zo heilig en kostbaar.
Gisteren werd ik geroepen om een stervende van 100 jaar bij te staan: moeder van 10 kinderen, zeven hier nog levend op deze wereld, de laatste jaren van haar leven in een rolstoel zonder nog iets te kunnen. Nooit klagen. De dag voor haar dood vroeg ze nog hoe het ging met haar 24e achterkleinkind. Wat een getuigenis over wat echt leven is.
Vandaag wil ik bidden dat we ons niet laten verleiden door een cultuur die als uitgangspunt heeft dat we niets met godsdienst te maken hebben en zelf ons geluk kunnen bedisselen met geluk zoeken in uitsluitend economie, rijkdom, dingen, materiële zekerheden. De grote waardes van het leven, zoals liefde, met elkaar delen, solidair zijn, ons laten voeden door niet uit te gaan van een wereld- en mensbeeld zoals wij dat willen, maar zoals God het wil.
Ik bid om wijsheid en standvastigheid voor politieke partijen die zeggen dat ze op willen komen voor het behoud van christelijke en godsdienstige waarden in het bestuur van het land.

lilian schreef op 25 maart 2017 om 18:37

De tekst van vandaag leert mij dat god ons niet alleen laat. Hij laat Jezus geboren worden om ons zijn liefde te tonen. Ik voel zijn goedheid en bid en bid dat mijn geloof mag groeien. Dat Hij ook in mij mens mag worden.

Michel schreef op 25 maart 2017 om 14:47

De retraite vind ik iedere keer weer een verdieping in mijn relatie met God. Voor iemand als ik die bepaald niet gelovig is opgevoed- integendeel- was de bidden onderweg app en de retraite een eerste opstap om mijn belangstelling voor een relatie met God te concretiseren. Inmiddels ben ik lid van een kerk geworden en durf ik ronduit voor mijn geloof uit te komen in een omgeving die bepaald niet gelovig is. Dat is iets om dankbaar voor te zijn, het heeft mijn leven enorm verrijkt

Irma schreef op 25 maart 2017 om 11:44

Mijn vader is gestorven. Ik heb de retraite onderbroken en nu vandaag weer opgepakt. Ik heb de tekst teruggelezen op de avond dat hij mocht inslapen: ‘ik zal je steunen en beschermen’ en de volgende ochtend toen hij overleed: ‘Hij laat mij rusten aan groene weiden en voert mij naar vredig water’. Het ontroert me diep; alsof de tekst voor hem bedoelt is. Hij had zoveel moeite met het loslaten van het leven. Hij wilde graag zijn mooiste pak aan in de kist. De keren dat ik hem daarin heb gezien zijn op één hand te tellen. Maar mijn man zei gisteren zo treffend: “het pak gaf hem zijn waardigheid terug, die hij door zijn ziekte en afhankelijkheid voor een deel was kwijtgeraakt.” Zo is mijn vader door de dood weer de mens geworden die hij was.

Monique schreef op 25 maart 2017 om 11:24

Ik voel dankbaarheid om de kans die ik krijg om deel te nemen aan deze voorbereiding van Pasen

Melchior schreef op 25 maart 2017 om 09:14

God,
Dankbaarheid is een bloempje dat in weinig tuinen bloeit, zegt men.
Toch kan ieder mens ervaren en weten dat dankbaarheid een zegen is voor het eigen gemoed,
Het het het goede begin, bij alle vallen en opstaan.
Stort die liefde in mij uit.
Amen

zuster marcella schreef op 25 maart 2017 om 09:04

Heer op de dag van de aankondiging van de Heer . Bid ik tot Maria . dat door Haar ja woord wij verlost zijn door haar Zoon die mens geworden is voor ons .
Nu in de vasten tijd over weeg ik het Lijden . van onze heer die voor ons op het kruis gestorven is, voor onze zonden .
En ons elke dag als wij er om vragen vergiffenis schenkt dank u Heer om u barmartige goedheid moeder Maria help ons en breng onze gebeden bij U .Zoon

Carla schreef op 25 maart 2017 om 08:54

Na deze mooie stilletijd kan ik alleen maar zeggen:
“Ik bid dat ik de Heer Jezus de volgende dagen innerlijk beter mag leren kennen; dat er een diepe verbondenheid mag groeien; dat Hij ook in mij mens mag worden”
Dat ik steeds dichter naar U toe mag groeien en mag leren om er op een oprechte manier voor de mensen te kunnen zijn die mij nodig hebben. Dank U voor deze mooie nieuwe morgen. Amen.

doke schreef op 25 maart 2017 om 00:45

De Heer heeft goede bedoelingen met mij. Dat heb ik vaker mogen ervaren..
Dat is niet altijd duidelijk te herkennen maar het is een feit.
Soms word ik gedreven om iets te doen om dan later te zien waar het goed voor is geweest.
Zo blijf ik innig verbonden met Hem.
Hij weet wanneer we nodig zijn om Zijn handen en voeten te zijn.
Te doen wat er gedaan moet worden zoals Hij dat ziet. Heeft Hij gedaan met Maria en doet dat ook met ons.
Heer open mij de ogen en oren zodat ik voor U mag zijn om te doen wat U vraagt.
Sterk mijn geloof in U , om Uw wil te doen en daar te zijn voor anderen wanneer dat nodig is.
Dat kan alleen met Uw genade. waar ik heel dankbaar voor ben.
.AMEN.

Luís Weel schreef op 24 maart 2017 om 23:00

“Tot nu toe heeft de Heer mij gered”, is een gedachte die vaak bij me opkomt. Dan sta ik er steeds verbaasd over hoe er in allerlei moeilijkheden en situaties toch altijd een oplossing gekomen is. Er had op mijn levensweg zoveel verschrikkelijks kunnen gebeuren wat niet gebeurd is! Dat kan geen toeval zijn. Vaak voel ik me een begenadigd mens en dank ik de Heer die me op de been houdt ondanks de vele keren dat ik Hem en mensen teleurgesteld heb. Waaraan heb ik zoveel genade verdiend?
Ik heb niet zo’n hoge dunk van mezelf, maar van één ding ben ik wel zeker: wat er ook mocht gebeuren in mijn leven, ik hoef niet bang te zijn en me teveel zorgen maken over de dag van morgen. Hij is er en zal alles tot een goed einde brengen.
Heer, ik dank U voor alles wat u mij gegeven hebt. Ik heb vertrouwen in een goede toekomst. U zult het werk van uw handen niet verloren laten gaan.

← Oudere berichten Blader door de gebedservaringen Nieuwere berichten →