40-dagenretraite
40-dagen 2025: Hij is onder ons
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Pieter Lafeber schreef op 26 april 2017 om 19:56
In de 40 dagen tijd heb ik iedere dag gebruikt gemaakt van uw gebedshulp. De ene dag hielp het mij om mijn gedachten en gebed te bepalen, de andere dag hielp de tekst niet . Dat lag aan mij, niet aan uw suggesties. Ik dank u voor dit initiatief, ik was er blij mee en het heeft zeker geholpen de lijdenstijd bewuster te beleven.
Marianne schreef op 26 april 2017 om 15:50
Beste mensen, Ik wil u hartelijk danken voor de onlineretraite en wens u allen een Zalige Paasdagen.
Toen het Paasfeest op handen was en Jesus wist dat Zijn Uur gekomen was om uit deze wereld over te gaan naar de Vader gaf Hij, die de Zijnen in de wereld bemind had, hen het bewijs van Zijn Liefde tot het uiterste toen. Johannes 13.
In de Heilige eucharistie vieren wij hoe Jesus op de avond voor Hij ging lijden het brood zegende en brak en het aan Zijn leerlingen gaf en ook hoe Hij tijdens het avondmaal de voeten van de leerlingen heeft gewassen. De Heilige Eucharistie is meer dan een Happy meal among friends, benadrukt Paus Benedictus XVI, Het is ook het brood breken en delen en eilkaar de voeten wassen uit barmhartigheid en dienstbaarheid naar elkaar toe. Het is het geven van liefde aan de naaste tot het uiterste toe. Ik wens u allen de Vrede toe van Jesus Christus. God bless you and yours. Marianne
maria schreef op 26 april 2017 om 09:45
traite heeft mij veel bijgebracht om nu verder te gaan met de heer nu volg ik ook het BIDDEN ONDERWE
de retraite heeft mij goed gedaan om verder te gaan met de heer nu volg ik het BIDDEN ONDERWEG om
iedere dag een tijd van stilte tegeven dat maakt mij ook een stap verder te gaan met god dank u voor alles
GG
Verstraeten Jean marie schreef op 25 april 2017 om 15:03
Eerst en vooral meeste dank want het gebruik van mijn zintuigen om in contact te komen met de heer Was iets énigs en het gebruik ervan bij het lezen van de evangelie texten was daarmede heel wat rijker en heeft in de gelegenheid gesteld van in zijn aanwezigheid ´veel Langer dan verwacht te blijven bidden.. Achter af is het mij opgevallen dat ik smorgens die tijd eraan besteed heb maar snamiddags nog weinig aandacht aan gegeven heb. Dit is voor de volgende retraite ..
Mia schreef op 24 april 2017 om 17:49
Heel veel dank voor de positieve ondersteuning om van de vastenperiode een periode van groei te maken. De manier om me a.h.v. de teksten te bevragen en te verdiepen, bevestigde mij in mijn persoonlijke manier van bidden. Uw ondersteuning deed me deugd en hielp me om regelmatiger en dieper tot gebed te komen.
Luís Weel schreef op 23 april 2017 om 23:02
De retraite heeft me veel goed gedaan. Goede teksten om te mediteren, verdiepen en confronteren met mezelf in doen en laten. De selectie van teksten en tips sprak me meer aan dan de adventsretraite.
Fons Zandbelt schreef op 23 april 2017 om 08:47
Wat mij vooral boeide was de vraagstellingen die volgden op de gekozen Schriftlezingen:
ter meditatie of als inzet voor gebed. Die hielpen mij om mijn persoonlijke betrokkenheid bij de tekst te versterken,
en zo tot een diepere dimensie te komen (gebed).
Christiane schreef op 22 april 2017 om 22:04
Het proberen ook anders te bidden dan het vragen om hulp of het vragen om genezing voor vrienden of familie ,is stilaan aan de orde gekomen bij mij. Maar dat anders bidden is zeer moeilijk.
Het meest deugddoend waren de uitwisselingen met mensen die ” Spreek God, ik luister” dag na dag volgden. We waren met vier en leerden veel van elkaar. Er was in die groep een oneindig vertrouwen in mekaar. Daardoor alleen al voelden we ons gedragen en dicht en dicht bij God.
Johanna M v. Berkum schreef op 21 april 2017 om 16:57
Dank veel dank voor deze retraite het was vele malen op mijn lijf geschreven [alleen voor mij persoonlijk Het heeft me op spontane wijze dichter bij God gebracht
wil ’n volgende keer er wat meer tijd aan geven dan wordt het nog voller in mijn hart.
José schreef op 21 april 2017 om 12:10
Al enige tijd had ik behoefte aan een periode van inkeer en bezinning, en dat dat samenliep met deze retraite was een aparte en mooie ervaring. Ik vond de opbouw van de retraite erg goed -complimenten hiervoor!- en het gastenboek een mooie bron voor gemeenschapsgevoel.
Het dagelijks stilstaan bij een tekst is weldadig, en daarom vervolg ik met Resurrexit, dat op een andere manier weer boeiend is en tot nadenken stemt. http://www.dominicains.be/nl/resurrexit-fr-2/2017-1
Dank, en tot de volgende keer.
johan schreef op 21 april 2017 om 11:41
Het heeft me DEUGD gedaan. Het was een RIJKE ervaring. Het heeft me omgewoeld: minder ik, meer die Andere. Een oproep tot NAVOLGING van Zijn liefde tot het uiterste. Het bracht me rust, VREDE; ik mocht er thuiskomen. Als VADER, ik ben van Hem. Als MEESTER waarvan ik leerling mag zijn. Als VRIEND mij nabij. Als de LEVENDE in mijn leven. Van harte dank ! !
Robby B. schreef op 21 april 2017 om 06:36
Er zijn dagen waarop ik werkelijk uitkijk naar mijn moment van gebed en bezinning, dat moment om in alle rust en stilte Gods Woord ten volle tot mij te laten doordringen. Er zijn echter ook dagen waarop dit minder vanzelfsprekend blijkt en het gebed eerder als een sleur en routine wordt ervaren.
De afgelopen retraite leerde mij hiervan bewuster te zijn, bewuster ook van mijn tekortkomingen/punten waaraan ik wil werken. Tegelijk werd mijn bewustzijn aangescherpt voor de aanwezigheid van God in de alledaagse wereld rondom mij, in anderen ook.
Ik geloofd dat het besef van Gods voortdurende nabijheid mij kracht zal blijven geven, elke dag opnieuw, ook op die dagen dat het allemaal misschien niet zo vanzelfsprekend loopt.
Tiny schreef op 20 april 2017 om 22:34
Heel hartelijk dank voor de weg naar Pasen toe. Het heeft mij veel dichter bij de liefde van Jezus gebracht Ik ben dankbaar om te ontdekken dat we een barmhartige en geduldige God hebben, waar we niet bang voor hoeven te zijn.
We waren met 3 personen die hun gedachten in een mail naar elkaar toestuurde en daardoor was het een stimulans om dagelijks stil te staan bij de retraite
Het heeft ons goed gedaan.
Wim Stougie schreef op 20 april 2017 om 21:22
Wekelijks een bijeenkomst in onze kerkgemeenschap (PG Eastermar). We hebben ons kerkgebouw op een nieuwe manier leren kennen. Genieten van de stilte en van de stem van God. We hebben op een nieuwe manier leren bijbellezen en bidden. De ignatiaanse spiritualiteit heeft ons veel te bieden. Dit alles heeft onze groep diep geraakt. Een inspirerende weg, op weg naar Pasen.
Marijke Blesgraaf schreef op 20 april 2017 om 19:06
Dank u wel voor de mooie vasten-retraite. Ik volgde tegelijkertijd de alpha-cursus en het was een goede aanvulling. In het begin vond ik de vragen moeilijk, maar het gaat steeds beter.
Ik heb nu biddenonderweg op mijn mobiel gezet. Veel dank voor uw mooie werk!
Jef Coudenys schreef op 20 april 2017 om 18:05
Gemeend Dank dat wij samen met jullie de weg mochten gaan naar Pasen toe. Elke avond van de veertigdagenvasten, voor het slapen gaan, was het stil-worden en met de ogen dicht luisteren naar onze Heer en onze God. Het stimuleerde ook om onze vastenintentie vol te houden: geen alcohol, geen snoep, geen boter, geen vlees op de voorgeschreven dagen, Wij hielden vol, ook dank zij jullie stimulans, Praktisch: gezondheidskuur minus drie kg.
Blijf mensen inspireren ! Tot wederhoren, Jef en Rita.
Marian Louwers (Zr Anne-Petra) schreef op 20 april 2017 om 16:03
Heel veel dank dat we via u allen deze retraites kunnen volgen.
Zeker daar ik in Turquie zit en kan in mijn taal niets delen van mijn geloof met andere mensen delen.
Zit wel in een Franse communiteit, maar mijn frans is niet zo goed dat ik het begrijp, daarbij zijn vele diensten in het Turks en dat is helemaal moeilijk vandaar dat ik zo blij ben met u dagelijkse retraite en al het anderen.
Het doet me dus veel het wordt me des te meer duidelijk dat het een gave is om Christen te zijn.
Dat het zo goed is om je te blijven inzetten voor de eenheid van alle Christenen.
En het roept me hier in Turquie tevens respect op voor al die andere Christenen, mogen we allen een zijn.
Viviane schreef op 20 april 2017 om 09:26
Dank aan de bezielers van dit initiatief.
In deze tijd de mensen opnieuw laten STIL STAAN om de 40-DAGENTIJD weer BETEKENIS te geven.
Het heeft echt deugd gedaan!
Keek steeds volop uit naar de volgende dag!!!!!
Werkte heel inspirerend! PROFICIAT!
Lucia Wong Loi Sing schreef op 20 april 2017 om 09:14
Dank aan u allen en nu mag het nog U een
gezegend Pasen te wensen .
Ik ben in deze veertigdagentijd in de diepte van mijzelf
beland en mocht daar ook Jezus ontmoeten .
Ik mocht mijn fouten aan Hem voorleggen en om vergeving vragen .
Ik mocht en kon de paaswake in met een liefde en vredevolle ik , in nederigheid .
Ik dank allen daarvoor en meld me aan bij Bidden onder weg en tot de adventsretraite .
Gods zegen .
Piet Koek schreef op 19 april 2017 om 21:30
Op een tedere, liefdevolle en ook indringende manier ben ik de afgelopen weken meegenomen naar allerlei verborgen lagen van mijn ziel, mijn leven. Ik ben uit de drukte weggegaan en de stilte binnengetreden. Met de vraag: Waar ligt mijn schat, waar ligt mijn hart? Ik heb meer gezien hoe bemind en gewild ik ben, en ik heb gevoeld hoe Hij in ons/mijn leven wil overvloeien. “God ís vergeving” stond er. Misschien is in en uit Hem leven: mezelf en de ander vergeven, en vergeven worden. Meer met open handen durven staan. Met mildheid worden omringd, en veilig door het water van de angst en de dood heen gaan om vrij te worden. En dan op weg gaan…….ik ben benieuwd waar de pelgrimstocht die bij het open graf begint heen voert. Of, met de woorden van Acda en de Munnik: Waar ik loop is van nu af aan een weg…..
Kristien De Saar schreef op 19 april 2017 om 18:08
Dank voor deze digitale retraite. In deze drukke tijden brengen deze mails een rustpunt in de dag. Het is voor mij een ideale manier om toch de 40 dagen tijd in te passen in mijn dagelijkse leven.
Angeline Pot schreef op 19 april 2017 om 16:28
dank je wel voor het meenemen naar de pasen, het zet mij aan het denken en ik kan even tot mijzelf komen met het gebeld
Lieve G. schreef op 19 april 2017 om 15:35
Alweer enkele dagen na de retraite die blijft doorzinderen in mijn gemoed. Vooral de gebedssuggesties waren een grote hulp. Zelf stel ik niet zo dikwijls die indringende vragen bij een tekst en juist daardoor kwam er meer innerlijkheid. Zij bleven heel de dag door verder in mij nawerken. Soms echter dacht ik bij een bepaalde Bijbeltekst: vandaag zou ik liever stil gestaan hebben bij een van de teksten uit de liturgie van de dag… Waarom? Moeilijk te zeggen, misschien omdat ik de dagelijkse eucharistieviering graag intens voorbereid, of gewoon uit gewoonte… Het deed in ieder geval deugd “mijn” ritme te doorbreken. Ik zie al uit naar een volgende gelegenheid.
Hilde Vanhoutteghem schreef op 19 april 2017 om 14:11
Oprechte dank voor het toezenden van de teksten. Ze helpen me om na te denken, stil te staan, te bidden en vooral om door te gaan…..en te blijven geloven en Hopen.
Maria schreef op 19 april 2017 om 14:02
Deze retraite (evenals de vorige) heeft me geholpen het gebed een meer structurele plek in het dagelijks leven
te geven. Wanneer ik gast was in een klooster waren de gebedstijden vanzelfsprekend; thuis had ik hier veel meer moeite mee.
Verder heeft de retraite mij aangemoedigd binnen te treden in de gewijde ruimte in mijzelf en te ervaren hoe goed het is daar te (ver)blijven, wachtend op wat Hij mij te zeggen heeft. Het is daarmee ook Zijn ruimte die ik betreed. Daarnaast ervaar ik Hem op andere momenten in het dagelijks leven, bv. in mensen. De aanwijzingen voor het ritueel van het beginnen en afsluiten van de gebedstijd waren zeer verhelderend.
Voorheen was ik sceptisch over het digitaal volgen van een retraite. Deze mening heb ik moeten herzien, m.n. de verbondenheid met andere (onbekende) deelnemers heeft mij geraakt en bemoedigd om het vol te houden. Tevens besef ik voor mijzelf de noodzaak van het bijstellen van oordelen als de ervaring daartoe aanleiding geeft.
Tenslotte sprak mij de titel: ‘Spreek Heer ik luister’ zeer aan en is de hele retraite door bij me gebleven. In de kerken wordt zoveel gesproken en zo weinig (naar binnen) geluisterd tijdens de vieringen. Meer stilte zou Hem dichterbij brengen en meer verbondenheid scheppen.
Dank aan allen.
madeleine schreef op 19 april 2017 om 13:44
Dank voor deze 40 – dagenretraite. Het was iedere dag een inspirerende meditatie. Het heeft mij de gelegenheid
gegeven om meer te groeien in de ontmoeting met Hem.
Frans Franssen schreef op 19 april 2017 om 11:54
Ik dank voor dit initiatief. Het was voor mij een bevestiging dat ik de Bijbel niet mag lezen als een roman. Maar ik mag en kan God mij via de Bijbel laten bevragen, uitdagen, confronteren. De gebedssuggesties waren hierbij een grote hulp. Ik zal deze geregeld blijven gebruiken bij de dagelijkse teksten in “gewijde ruimte”. Soms is het niet gemakkelijk om op die zeer persoonlijke en concrete suggesties onmiddellijk het antwoord te vinden. Maar het langzaam in stilte herkauwen van de Bijbeltekst en de suggesties kan plots klaarheid brengen. De commentaren van de deelnemers openen ook soms perspectieven.
Rita schreef op 19 april 2017 om 10:37
Hartelijk dank voor deze boeiende vastenretraite. De dagelijkse teksten, de reflecties en de gebedsimpulsen hebben mij echt geholpen om de vastentijd intenser en dieper te beleven. Elke morgen als ik de computer opstartte was er die uitnodiging om stil te staan en te bidden en dat bleef doorwerken tijdens de dag. Vanuit Gods perspectief naar de wereld en de mensen kijken, met barmhartige ogen en telkens weer op weg gaan…
Ria schreef op 19 april 2017 om 10:33
Het goede dat ik mag ervaren is dat ik bemind word door God…aanvaard, vergeven, ik mag er zijn zoals ik ben.. De liefde die via alle teksten naar ons toe komt is overweldigend; al kan ik het niet altijd voelen. De gedachte dat God mij lief heeft geeft mij moed om te blijven geloven dat er meer is en geeft toch iets (ik kan moeilijk woorden vinden) van vertrouwen!
Er wordt een doordenken van de verhalen aangereikt waar ik dankbaar voor ben… Al vind ik het in gang zetten van mijn brein daarin wel erg moeilijk.
Dank aan de initiatiefnemers en aan de deelnemers en dank-jullie-wel dat ik mee mocht doen!
Gijs schreef op 19 april 2017 om 10:03
Het was voor mij en mijn vrouw inspirerend, de gebedspunten stemden je tot nadenken over het geloof en het leven.
Het was ook een verwarmende ervaring om gedurende deze 40 dagen er steeds weer bij bepaald te worden dat het paasfeest ook werkelijk een feest in je leven kan en mag zijn, en dat je leven hier op aarde wel degelijk zinvol is.
De Heere God is getrouw in al Zijn beloften en dat geeft zekerheid en toekomst perspectief.
zuster Francine Hectors schreef op 19 april 2017 om 09:53
Vooreerst dank aan de initiatiefnemers en Pater De la Marche. Als 91 jarige heeft deze retraite me geholpen om intens bij de Heer te zijn. Het was voor mij a. h. w. een herhaling en verdieping van mijn Dertigdaagse in 1966…waarvoor ik nog elke dag de Heer dank. Wat me vooral raakte was die onbegrijpelijke barmhartige liefde van de Vader voor mij en “alle” mensen wat me nog meer stimuleert om te bidden voor onze verdwaasde wereld…
Doorheen alle veranderingen in de maatschappij en de geloofswereld is “Jezus” mijn enige grote schat geble-ven en hierin heeft deze retraite mij ook weer bevestigd… Ik mocht Hem ontmoeten en ervaren in mezelf.
Dat de Bijbel de enige meditatiestof is (voor mij het geliefd voedsel dat ik trouwens elke dag doorheen het
jaar blijf gebruiken), maakt deze retraite zo uniek en helpt me tot innerlijke rust en stilte bij de Drieëne God
in mij te komen. (Niet het niets maar het Alles in mij!) Dank ook om de nuttige impulsen, citaten en gebedstips.
Nogmaals héél veel dank en de volgende keer hoop ik weer te mogen meedoen.
zr Francine
Wim Verschuren schreef op 19 april 2017 om 09:22
Met deze ignatiaanse wijze van bidden/mediteren kan ik niet zo goed vooruit. Het begint bij de vraag: heb je ervaren…. Ik ervaar niet zoveel. En vooral op vragen: ervaar je dat God van je houdt, kan ik alleen maar nee antwoorden. Die sprong naar wat God er mee te maken heeft, is voor mij te groot. En dan haak ik af en ben bijna jaloers op degenen die dit wel kunnen en beleven.
lieve schreef op 19 april 2017 om 08:59
Deze retraite heeft mijn persoonlijke relatie met God – met Jezus – verdiept, verruimd en verfrist. Geraakt door het feit dat God wacht op mij, dat ik een goede schepping ben van God en geen soldeke! Jezus is tegelijkertijd in zijn woorden en daden verscheurd door onze nood, spreekt harde profetische taal, verjaagt geldwisselaars, gaat om met mensen aan de rand, geneest zieken. In het bewustzijn dat Hij van God is uitgegaan en naar God terugkeert, verbonden via de diepe eenheid van het gebed. Fascinerend en inspirerend – hij is geen doetje!
In kleine, haalbare stappen wil ik dit meenemen in mijn dagelijks leven. Met dank aan de begeleiders.
Bernadette schreef op 18 april 2017 om 22:40
Veel dank voor deze retraite. De korte bijbelteksten spraken me enorm aan. Het was ook uitnodigend om er een hele dag mee in het hoofd bezig te blijven. Ik ben opnieuw dichter bij Jezus gekomen en probeer meer bewust te zoeken naar de wil van de Vader. Het stuurt me om beslissingen te nemen.
Lidie schreef op 18 april 2017 om 21:28
Persoonlijke reflectie op de vastenretraite 2017.
De opbouw van deze. retraite verliep voor mij geleidelijk aan, vanaf de ” grond van mijn bestaan” vanuit de levensbron, via verwondering, vertrouwen naar een duidelijk evangelisch perspectief, op weg naar Het Licht: Pasen.
Vanaf het begin tot het einde zijn, in mijn beleving, de gestelde vragen bij de teksten doorleefde vragen geweest en raakten ze mijn leven.. Eveneens de citaten , gebedsimpulsen etc waren eenvoudig geformuleerd en kwamen persoonlijk over.. Ze hielpen mij om de tekst eigen te maken. Dit alles heeft mij ” met open ogen”( soms verliep het moeizaam!) geholpen om in geloof op mijn leven terug te kijken.: ondanks een zeer, zeer lange periode van traditionele zekerheid en ook een andere periode van verzet en grote geloofsafkeer, mocht ik( dankzij Gods genade!) in”zien” hoe groot Gods geduld met mij geweest is,Zijn vergeving, Zijn trouw, barmhartigheid en Liefde..Mijn woorden schieten hierin te kort!!! Ik ben dankbaar dat ik heel veel in geloofd heb mogen verwerken!
De Schriftteksten zijn door deze retraite veel dichter bij mijn huidige actualiteit en mijn werkelijkheid gekomen en daar ga ik mediterend mee door
Hartelijk dank aan ieder en vooral aan Marc de la Marche!
Adriene schreef op 18 april 2017 om 21:23
Mij raakte dat het leven van mensen, dus ook mijn leven, open kwam te liggen voor Gods Aangezicht. In deze teksten en gebedsvragen.
Thea Pirenne-Abeels schreef op 18 april 2017 om 21:12
De eerste weken ben ik verwonderd geweest van het vat dat de teksten op mij hadden. Nu heb ik de leverende, liefhebbende God ontdekt, die ik niet kende in het nederlands. Mijn franstalige God is met mij sinds jaren op stap, daar ging het vanzelf in mijn geschiedenis… ik zag hem, wist dat hij daar was. Jullie hebben me geholpen de juiste vragen te stellen en te doorgronden. Omdat het zo benemend was, heb ik verschillende onderwerpen gedrukt om ze later te kunnen terug te nemen. De weg die gevolgd is vond ik heel fijn…eerst mij door Zijn liefde te laten doorgronden om dan later in Zijn lijden te kunnen “laten gaan” en op te staan. Ik ervaar dat met de Verrijzenis ik nog een grote weg te begaan heb.
Met Pasen is het me opgevallen hoe spontaan er vragen in mij opkwamen die me hebben doen nadenken over het evangelie van Jh 20,1-9 , wat ik heel fijn heb gevonden.
Dank voor de teksten, dank ook voor de vragen die U hebt gesteld, die echt treffend waren en ik er nooit over gedacht zou hebben.
Nu ervaar ik dat mij God in het nederlands mijn franse heeft vervoegd.
Ik ben in de twee talen opgevoed. Mijn ouders spraken engels met elkaar, telkens wij als als kinderen, niet mochten verstaan wat ze te zeggen hadden.
In New-York heb ik godsdienst gevolgd om met mijn medemensen op het labo er over te kunnen praten, want zij stonden erop dat ik op vrijdag geen vlees mocht eten. Daar waren de cursussen heel stijf in St Patrick. Maar gelukkig ging ik naar de mis waar de atmosfeer heel feestelijk en open was… een hoop van die liederen zingen ze in de Pentecost church in St Genesius Rode. Nu ga ik die weg aftasten
Hartelijk dank
Tot volgende maal
Een hele tedere omhelzing en in eenheid in ’t gebed
Thea
giel.v.hemert schreef op 18 april 2017 om 21:06
Door de tekst serieus te lezen en te overdenken er vaar ik rust van binnen.Hatelijk Groet.Giel.
madeleine schreef op 18 april 2017 om 20:33
Mijn dank aan het team voor het aanreiken van de bijbel teksten ,in voorbereiding op PASEN . Pasen de kern van ons
g eloof.Het heeft mij de gelegenheid gegeven te groeien in ontmoeting met HEM ALS LEVENDE PERSOON . DE LIEFDE
Dank hiervoor Madeleine
Aukje schreef op 18 april 2017 om 20:15
Meester, raakt het U niet dat wij vergaan? Dat is een zinnetje uit een van de meditaties die mij is bijgebleven. Midden in de storm slaapt Jezus gewoon door. Soms geeft Hij mij dat gevoel ook in het leven van alle dag: in mijn nieuwe baan bezoek ik instellingen en scholen in Amsterdam. Het uitzoeken van het openbaar vervoer in een nieuwe stad, de eerste kennismakingen geven me innerlijke druk. In de volle metro zie ik een oudere man zitten, relaxed, verdiept in zijn krantje. Zijn gezicht straalt rust uit in alle hectiek om hem heen. Een prachtig beeld dat me meteen doet herinneren aan Jezus daar in die boot. Hij is erbij, in de hectiek en angst; veel dichterbij dan ik vaak denk of ervaar! Ik blijf wat onrustig maar het is tegelijkertijd een diepe bemoediging ….
jos schreef op 18 april 2017 om 17:29
Dank voor deze serie. Het is een fijne manier om dagelijks gericht met God bezig te zijn. ik was er blij mee. Het heeft mij echt een stap verder op weg geholpen. Dank daarvoor!
Jcinta schreef op 18 april 2017 om 17:27
Lieve smenstellers van de 40-dagenretraite! Dank jullie wel voor het doorgeven en laten ervaren van zoveel Liefde. Het was een heel mooi aanbod om te werken aan dieper geloof en zelfreflectie. Een prachtige opbouw in de weekthema’s met kernachtige diepgravende vragen, heel hoop- en liefdevol. Soms was het moeilijk om diep te gaan, maar als het lukte was het een diepe, warme ervaring.
Ook heel veel dank aan dagelijkse schrihvers in het gastenboek. Jullie hebben ons deelgenoot gemaakt van jullie persoonlijke zoektocht, een groot voorrecht! Het gaf nieuwe impulsen en een enorme verbondenheid. Jammer, dat het afgelopen is en we zelf weer het “diepe” in moeten. Ik maak dagelijks gebruik van de gewijde ruimte,(misschien is het mogelijk om wat teksten te vernieuwen?), maar dan mis ik wel de verbondenheid. De advent is nog ver. Misschien is het een idee om tussen Hemelvaart en Pinksteren iets aan te bieden? Zodat we de zending van de H. Geest ook dieper kunnen ervaren en het ons kan sterken om nog beter vast te houden wat nu is opgebouwd. Nogmaals grote dank!!
Leni schreef op 18 april 2017 om 17:18
Deze digitale korte bijbelteksten vond ik erg prettig. Ze waren alle bekend, maar boden zeker momenten van stilte en bezinning.
Ze waren voor mij een echt op weg gaan naar Pasen.
Zalig Pasen.
Miep Hink schreef op 18 april 2017 om 16:12
Dank voor alle toezendingen van de Bijbelteksten. De vragen die er bij waren zorgden er voor dat ik de tekst beter ging lezen en tot me door kon laten dringen. Soms werd ik er ook emotioneel van doordat ik geraakt werd.
Christianne schreef op 18 april 2017 om 16:02
Zeer dankbaar ben ik met de retraite van de afgelopen weken. Het was heel fijn om steeds een (korte maar veelzeggende) Bijbeltekst als uitgangspunt te ontvangen en aan de hand van de vragen/ aandachtspunten mijn eigen gedachten erover te ontdekken en te ordenen. De veertigdagentijd en Pasen van dit jaar hebben via deze wijze meer zeggingskracht gekregen dan de jaren ervóór. Pasen kreeg nog meer licht dan het al in zich heeft. Ik kijk graag uit naar de volgende digitale retraite. Heel hartelijk dank!
Maria schreef op 18 april 2017 om 15:28
Met dank om deze degelijke hulp bij het bidden. ik heb elke dag een fotocopie genomen en neem dit mee op mijn jaarlijkse stille retraite.
van harte dank aan allen die gewerkt hebben om dit weer eens mogelijk te maken.
Thea Coens schreef op 18 april 2017 om 14:05
Ik wil jullie weer hartelijk danken voor de 40 dagen berichten. Het moment van een keer helemaal stil zijn heeft mij veel gedaan. Ik heb echt Gods stem gehoord , die mij steunden en bemoedigden. Geweldig. Ik hoop ook dat vele anderen er iets aan gehad hebben. H.gr.v. Thea
Jan Nijhof schreef op 18 april 2017 om 13:41
Op Witte Donderdag voor het eerst sinds mijn Jeugd Jezus als levend persoon in mijn hart gevoeld.
Jaap Vriend schreef op 18 april 2017 om 13:36
Op deze manier me voorbereiden op het feest van de Verrijsenis heeft mij enorm goed gedaan. Steeds begin ik beter te begrijpen dat ook wij mogen verrijzen, elke dag weer. Met de groep hebben we duidelijk ervaren elkaar rijker te maken. Heel, heel fijn. Doe beslist weer mee.. Jezus is dichterbij dan ik dacht. Dankbare groeten ,Jaap.
Edmundus schreef op 18 april 2017 om 12:59
Met 5 personen kwamen we eenmaal per week bij elkaar en mediteerden dan aan de hand van de laatste meditatie.
Steeds maakten de strofen uit de bijbel ons scherp en vroeg onvoorwaardelijke aandacht en overweging.. De gebedsintenties eisten dieper in de beleving te gaan.. Je wordt als het ware bij de kladder genomen en niet zo maar losgelaten. We ervoeren allen. steun en inzicht aan elkaar bij de vragen die we ons stelden.. Dank voor uw initiatief.!!
.