Gastenboek

lilian schreef op 7 december 2017 om 12:07

Tot rust komen en U te mogen ontmoeten. Naar U te luisteren en tot U te bidden en het goede te doen. Ik wil mijn hart openstellen en tracht rust te vinden bij U. Ik dank U voor uw goedheid.

birgitta schreef op 7 december 2017 om 11:55

Advent
wij zien naar uw geboorte uit
wilt U bij ons komen
ik sluit mijn ogen
ik dank U Heer
voor de hernieuwde vreugde in mijn hart
voor alle hulp en steun
blijf ons nabij
verlaat ons niet
amen

birgitta schreef op 7 december 2017 om 11:41

Lieve heilige harten van Jezus en Maria, de twee getuigen van onze tijd, roepend in de woestijn, tot allen in deze chaos; bekeer u, bid! Bid veel! voor je naaste, voor de overledenen, voor de bekering van Rusland, voor de Vrede, voor de gezinnen, voor de jeugd&de priesters, om nieuwe roepingen tot een heilig priesterschap, om de komst van de Heilige Geest in mijn eigen hart, in de harten van alle mensen, voor de zieken. Doe boete (zie Jacinta en Francisco/Fatima) voor je eigen zonden, en voor de bekering van de zondaars (Vicka/Medjugorje). Ga biechten! Zorg dat je ‘huis’ opgeruimd is zodat de Heer zijn intrek kan nemen, vraag om genade: genade om te geloven, genade om vooruit te gaan, genade om de vreugde van zijn Koninkrijk te delen…Vasten op water en brood op woensdag en vrijdag, vraag Jezus om hulp dan lukt t wel, en t geeft je vreugde! God Vader in de hemel, help ons uw Woord te horen in ons hart. Dankuwel..amen

Geert Claeys schreef op 7 december 2017 om 11:07

Die tekst van Paulus is eenzijdig pessimistisch. We doen ook goede dingen de één almeer dan de ander. En er zijn veel ingoede mensen. Kwaad is er ook zeker. Je zou er moedeloos van worden als je bedenkt wat dictators bijvoorbeeld allemaal uitrichten. . Maar ook in ons leven botsen we wel eens op een muur. Iemand heeft ons diep gekwetst en we slagen er niet in om te vergeven. Maar we moeten verder ploegen. De mens is (maar) wat hij is.

Monique schreef op 7 december 2017 om 09:23

Ik blijf waakzaam en hoop dat God binnenkomt,al ben ik zo onvolledig.

Hilde schreef op 7 december 2017 om 08:57

Heer ik dank U omdat Gij mij bemind en aanvaard zoals ik ben.. Vanuit uw liefdesblik kan ik met liefde naar mezelf en de anderen zien en aanvaarden. Advent is op tocht gaan in Gods grenzeloze liefde.

Marialenn schreef op 7 december 2017 om 08:54

Ik worstel met deze woorden. Ik geloof dat in mij, in mijn natuur het goede aanwezig is. Toch hangt er een sluier over van mijn Ego die mijn blik vaak vertroebelt. Als ik zonder aandacht ben, afwezig, kan ik het goede nalaten. Ik probeer hier voor te waken wat niet altijd lukt. Ook het oordelen en veroordelen van de ander hoort hier toe. Wat is goed en wat is kwaad? Het ene kan niet zonder het ander bestaan, wat is waarheid in deze wereld waarin wij de onvoorwaardelijke liefde zo vaak vergeten?

Ik sta stil bij mij, bij jou
en zie
hoe in het Licht
de wereld draait in het geheel
en hoe wij slechts als onderdeel,
als kleine vonk de liefde reflecteren
Ja, in het geheel!
wat hebben we nog veel te leren

Francis schreef op 7 december 2017 om 08:14

Dit ga ik niet bidden vandaag. Ik ben al te vaak, te diep in mijn eigen tekort schieten en falen gedoken en dat is niet goed voor mezelf en ik kom er niet dichterbij God mee.

Jeanne schreef op 7 december 2017 om 08:02

Wat ik Verlang te doen,het goede laat ik na. Wat ik wil vermijden het kwade, dat doe ik.
Hoe ervaar ik mijn onvermogen in mijn relatie tot God?
Ik wil wel voortdurend God voor ogen hebben,in alles wat zich aanbied,in de mens die ik tegenkom of bij mij is.
In alle dingen en omstandigheden,maar helaas dit lukt mij niet altijd door de tegenpool die in mij opduikt.
Heer,leer mij in alle omstandigheden en gebeurtenissen uw wil te zien en te aanvaarden.
Ik vraag dit op voorspraak van onze goede Moeder Maria.
Dank u Heer,voor deze nieuwe dag,voor de goede nachtrust mij gegeven,voor het leven mij behouden.
Heer,geef Gij zin aan alles wat ik doe of laat. Zegen alle mensen van geheel de were led,dat zij ook het goede moge doen en het kwade vermijden.Dank U Heer.
Jeanne

Ron schreef op 7 december 2017 om 07:37

Eerlijk naar mezelf kijken zonder weg te duiken en me vervolgens niet down, gefrustreerd of teleurgesteld voelen.
De werkelijkheid onder ogen zien.
Dit wil ik doen,
maar dit doe ik.
Deze persoon wil ik zijn.
maar dit ben ik.
Ik kan mezelf niet onder ogen komen als ik niet wist hoe Jezus naar me kijkt.
Ik kan de werkelijk Ron niet aan mezelf tonen, als ik Gods volmaakte liefde niet ervaar.
Jezus kijkt naar mij, niet met teleurstelling of frustratie, maar met ogen vol liefde.
Hij zegt: “Ik weet wat je doet en wie je bent en ik houd van je.
Om jou, om wie je bent, ben ik naar de aarde gekomen om mijn leven af te leggen.
Zodat jij kan worden zoals ik je heb bedoeld.”
Na de verzen 18 en 19 komen ook 24 en 25:
“Wie zal mij, ongelukkig mens, redden uit dit bestaan dat beheerst wordt door de dood? Dat doet God! Dank aan hem door Jezus Christus, onze Heer.”
Dank U God! Nu kan ik eerlijk naar mezelf kijken en me geliefd en aanvaard voelen door wat Jezus Christus heeft gedaan!

Veerle Loriaux schreef op 7 december 2017 om 07:21

Vader,
Wie ik wil zijn ? Ik verplaats me nog te veel in het verleden en welke drempels ik toen heb overbrugt zie ik niet . Nochtans schuldbesef ligt aan de basis van innerlijk herstel . Het goede willen doen en verder op dit elan werken vraagt moed , energie en zelfopoffering , en daarin heb ik Jou toen niet voldoende (h)erkend . Maar de weg is in die mate hersteld . Of ik nu blij , bang of boos ben , hoeveel geduld hebt Gij toch met mij … Ik geef toe dat ik de mensen rondom mij nodig heb om aan de meerwaarde van zelfrelativering en nederigheid te worden herinnerd . Dan kan ik biddend tot U en vragen om mij te willen verhoren . Dan kan ik vragen om bijstand , opdat ik tot inkeer zou komen en dat begint bij vergiffenis vragen en krijgen . Vanaf dat ogenblik kan er gewerkt worden aan herstel en aanvaarding , om in uw Liefde te mogen verder leven .

Guy Grisar schreef op 7 december 2017 om 07:15

Ik open mijn hart voor God;
Zo heb ik een goede relatie met Hem.
Hij staat me bij om het goede te doen.
Het kwade klopt aan mijn deur.
Soms laat ik me vangen.
Maar telkens helpt God me
om terug naar zijn Liefde te komen
die mijn liefde voor Hem vergroot.

Guy Grisar

Mariejan schreef op 7 december 2017 om 00:25

Dit gaat nog over de meditatie van 5 dec. Zou ik zelf op deze koning kunnen gaan lijken, als ik probeer Hem na te volgen?
Als ik bij mezelf wijsheid, inzicht, kracht, verstandig beleid zou bespeuren, zou ik weten dat ik geprobeerd had Hem na te volgen. Ik hoop dat ik deze koninklijke weg mag gaan. Het is ook een weg van verantwoordelijkheid nemen. Ja-zeggen.

christine schreef op 6 december 2017 om 23:49

Jezus is mijn koning; ik ervaar Hem echter niet als een koning uit de hoogte. Hij is voor mij een koning die Zijn volk dient. God heeft Hem gezonden om tussen ons te staan. Ook vandaag staat Hij nog telkens tussen ons als we iets droefs of blij ervaren, als onze medemens ons droef of blij maakt. Jezus komt tot mij door mijn medemens. Ik wil ook tot mijn naasten komen door te gelijken op Jezus; mensen laten weten dat ze door God te ervaren ook blij kunnen zijn en hun droefenis kunnen delen. Heer Jezus, leer mij U alle dagen beter kennen, leer mij alle dagen met U spreken.

Conny schreef op 6 december 2017 om 23:23

In de vorige retraite heb ik geleerd om van de stilte te gaan houden en tot op heden hou ik daar nog steeds van. Helaas is het niet zo stil van binnen als ik wel zou willen omdat ik veel pijn heb en dus wel meer afwezig ben. Toch weet ik dat ik vastgehouden word door Iemand . Ik probeer Hem dan ook te volgen en dat geeft mij ook wel hoop voor de toekomst. Kijkend naar het Kind dat voor ons geboren wordt om de wereld te redden.

Marjolein schreef op 6 december 2017 om 22:43

Gebedstip: Laat God aanwezig zijn. Hij kan dat pas, als ik hem binnen laat.
Wie ben ik, oef, die zit

jail schreef op 6 december 2017 om 22:40

Nee ik zie hem meer als een vader. Onze Vader de Schepper van alles.

Een kind lijkt op zijn vader. Zo hebben we wat van Hem in ons. Zo heeft iedereen wat van de Schepper in zich.
Ik kan Jezus niet zien als een koning, dat heeft Hij toch ook nooit gewild dacht ik.
Vandaag vind ik de Bijbeltekst mooi. Raadsman, Eeuwige Vader, vredevorst. De geest zal op hem rusten. Een geest van wijsheid en inzicht allemaal mooie woorden.
Wij mogen bidden tot de Raadsman tot de eeuwige Vader. Hij kent ons is met ons.
Heer Vader dank U voor deze mooie dag. Voor de mooie mensen om me heen. Waar ik Uw goedheid in zie. Toch willen ze niets van U weten. Geloven in een God willen ze niet meer. De Kerk heeft ze veel onrecht aangedaan en toch zijn het Uw kinderen. Uw goedheid zit in iedereen.
Dank U Heer amen.

Olivia schreef op 6 december 2017 om 22:18

Ik blijf wakend uit zien naar de Heer, blijf hopen op de God die mij zal redden.

Godelieve schreef op 6 december 2017 om 20:35

Als er in Paulus werkelijk niets goed aanwezig is, als hij het goede wil en toch altijd het kwade doet …, hoe is hij dan de heilige Paulus geworden en heeft de Kerk ,vooral door hem, zich zo kunnen verspreiden? Vooral dat ‘NIETS goeds’ aanwezig stoort me.Jezus’ komst,heeft dat uiteindelijk veranderd en ook Paulus bleef een mens met menselijke zwakheid en vechtend tegen ongeduld en tegenkanting. Maar zit er van nature niets goeds in elke mens die geboren wordt, in alle mensen in de hele wereld, in de mensen van voor Jezus’ geboorte, zelfs in grote misdadigers,in mij en in ons allemaal? En die erfzonde: ik heb dat nooit duidelijk begrepen.

Bernadette schreef op 6 december 2017 om 20:03

1. Jarenlang ben ik bang geweest voor God, voor de straffende God. Nu zie ik het anders. Hoe kan ik bang zijn voor een baby die voor mij geboren is? Die God als centrum van zijn leven heeft en ook vanuit God leeft, denkt en handelt? wat mij trof was dat Hij mijn raadsman is, mijn vader, de vredevorst is. Het kind dat uit is op vrede en al het goede van mij wil: daar kun je toch geen angst voor hebben? Het kind staat aan mijn kant.

2. De geest van de HEER zal op dit kind rusten. Een geest van wijsheid en inzicht, een geest van kracht en verstandig beleid, een geest van kennis en eerbied voor de Heer. Dat geeft mij een gevoel van veiligheid en vertrouwen op deze kleine koning. Het zet me ook aan om eerbied voor de Heer te hebben. Dat dit kind dat te leren en Hem hierin volgen.
Deze koning is ook eerlijk. Het geeft me vertrouwen in Hem. Hij is anders dan de mens. Hij oordeelt niet naar uiterlijke schijn/geruchten. Het geeft me een gevoel van veiligheid bij dit kind te horen. Het geeft me een gevoel dat ik van Hem kan en mag houden. Voor dit kind – voor mij geboren en aan mij gegeven – hoef ik geen vrees te hebben. Hij is de koning der liefde.
Het zet me aan tot navolging van deze koning en God meer tot centrum van mijn leven te hebben wat ik niet kon door angst. Het zet me aan tot meer afzondering. Tot minder prikkels. Tot meer respect te hebben voor mijzelf omdat dit Kind van mij houdt en omdat ik door Hem gewild ben.
Ik wil nu echt eens leven in en vanuit God. Zoals het kind dit heeft gedaan Rekening houden met God. Niets doen wat God zou bedroeven. Ik wil Hem gelukkig zien. En zelf proberen te leven, denken, spreken en handelen vanuit God.

Geert schreef op 6 december 2017 om 19:01

Dank U wel Heer te mogen weten dat die zelfde Geest ook in mij/ons woont en leeft Halleluia!

Margriet schreef op 6 december 2017 om 18:58

Hoe ervaar ik God tijdens dit zelf onderzoek? Tot mijn verbazing ervaar ik die dan niét…Ik ben zo vervuld van het neersabelen van mezelf dat ik..vervuld ben ván mezelf.

Gilles schreef op 6 december 2017 om 18:33

Ik lees:
als ”ik” stil wordt…;
“Ik” probeer….;
Hoe ervaar “Ik” mijn onvermogen…
Drie maal ik… God, mijn verlangen naar introspectie is er wel, maar ik wil niet alleen maar rond draaien in mezelf. Ik denk dat veel van uw volgelingen daardoor juist vereenzamen en mogelijke een grotere honger hebben naar communio. U leeft in mij, maar ook in Ander. Waar vind ik die vandaag met sluitende kerken en kloosters in een voortdenderende ik cultuur?

Nadia schreef op 6 december 2017 om 18:13

Het goede en het kwade.
Ik zie nooit het kwade in de mens.
Het goede beloonde met mij met misbruik van vertrouwen, van mijn werk, van mijn geest, van alles…
Mijn hart heeft al veel te verduren gehad. Altijd heb ik vergeven.
Eerlijkheid wordt blijkbaar niet op prijs gesteld maar misbruikt. Normen en waarden zijn voor mij moreel maar voor anderen materialisme.
Ik werd altijd verweten voor naïef waardoor het vertrouwen naar een ander toe, verdwijnt of tenminste dat ik alert ben dat ik er niet in loop.
Door het zware geschonden vertrouwen, heb ik bepaalde kansen daardoor gemist. En dat doet pijn.
Dank aan God, dat hij er altijd voor mij was en is want op hem alleen vertrouw ik nog.

Jeanne schreef op 6 december 2017 om 16:51

Kom O Geest en verlicht mijn verstand opdat ik zou ontdekken wat Jezus mij wil zeggen doorheen de tekst die mij wordt aangeboden. Bijbeltekst; Jesaja 9: 5; 11: 2-3.
Een kind is ons geboren, een zoon ons gegeven, wonderbare raadsmans,goddelijke held. Vrede Vorst.
Het beeld dat ik van God heb?
Hij is een rechtvaardige, barmhartige, liedevolle Vader, voor de mens die Hij zelf heeft geschapen.
Jezus zien als mijn Koning?
Ik mag mij gelukkig prijzen Jezus te mogen zien als koning. Ik ben toch ook zijn kind.
Ik probeer,met de genade gods en op voorspraak van onze Moeder Maria,Hem na te volgen,doch heb nog veel tekortkomingen en uitvluchten om er aan te ontsnappen. Wordt telkens weer terug wakker geschud en op het juiste spoor gezet.
Ik dank Jezus omdat Hij een eindeloos geduld met mij heeft.
Heer Jezus zegen ons Allen.

Bernadette schreef op 6 december 2017 om 16:49

Een Wondere Raadsman, die weet wat voor mij het beste is.
Ik probeer me open te stellen voor zijn Geest van inzicht en wijsheid.
Nederig wil ik Hem volgen. Hij zal mij leiden naar de vrede!

lilian schreef op 6 december 2017 om 15:40

Dat wij samen deze retraite mogen beleven en de vreugde van zijn geboorte mogen ervaren . Dat maakt mij dankbaar en gelukkig. Ik voel zijn nabijheid.

Hilde schreef op 6 december 2017 om 14:44

Mijn diepste verlangen is bemind en aanvaard te worden zoals ik werkelijk ben. Enkel God kan dit verlangen beantwoorden. Voor God, onze hemelse vader moet ik mij niet beter voordoen dan ik ben. Hij bemint mij. Mogen leven, bewegen wetend dat ik gedragen word door deze liefde is mijn levenskracht. In stilte bij Hem vertoeven. Plaats en tijd maken voor Hem is voedsel voor een leven in eeuwigheid.
Elke dag opnieuw probeer ik te zijn zolas Hij: niet oordelen volgens uiterlijke schijn, mijn denken niet laten beinvloeden door geruchten.

Elisabeth schreef op 6 december 2017 om 14:27

We moeten nog zo hard werken , om Jezus en Maria te ontmoeten in stilte.
Met veel oefenen zullen we dat eens kunnen berijken .
En ook met Jezus en Maria die met ons zijn .
Daarom bid tot Jezus en Maria heer help mij om stil te zijn voor U te ontmoeten amen

Doke schreef op 6 december 2017 om 12:34

Jesaja herinert me aan de belofte die is gedaan. Dat we een Vredevorst in Jezus mogen zien zodat we zijn voorbeeld mogen volgen..Wil ik daarom bidden dat ook de wereldleiders dit voorbeeld mogen herkennen zodat aan de vele bedreigingen een eind komt en de volkeren van nu zonder angst ook in vtefe mogen leven..

liduina schreef op 6 december 2017 om 12:29

IK heb God eigenlijk meer gezien ,zoals ik mijn eigen vader zag . Betrouwbaar ,beschermend en liefdevol. Altijd voor ons klaarstaand ..Dus in die zin ,inderdaad een koning .. Toch niets mis mee ? En God is nog meer volmaakt , om stil van te worden.

Lieve schreef op 6 december 2017 om 11:49

We mogen gelukkig zijn dat God zich laat kennen in zijn Zoon. Jezus’ zijn en handelen is geïnspireerd door Gods Geest. Hij toont ons hoe we gelukkig kunnen zijn op aarde, hoe we in zijn voetsporen kunnen treden. Jezus heeft ons voorgeleefd hoe wij als christenmens moeten leven. Laten we bidden om Gods Geest, laten we bidden om de moed en de kracht en de inspiratie om Jezus’ voorbeeld te volgen. Dank U Vader!

Cilia schreef op 6 december 2017 om 10:51

Soms denk ik; God zoeken wat is dat. God is er, ik wil alleen er bewust van worden, en dan dank ik dat ik van Hem, mijn koning en God, dat ik van Hem bewust wordt. De gegeven oefeningen tot stilte zijn goed en diepgaand. Stilte, ruimte maken. Zijn Tent is in mij gezet en Hij is er, maar ik bezoek de Tent niet voldoende.

Mirjam schreef op 6 december 2017 om 09:36

Vandaag sprak met het woord Vredevorst erg aan. jezus die Vrede komt brengen, het voorleeft. De politiek van deze dagen brengt me dit extra onder de aandacht. Jeruzalem als stad van vrede voor ALLE volkeren. .Hopelijk escaleert de situatie daar niet, nu Amerika haar ambassade naar Jerusalem verplaatst. Ik bid om vrede in het Midden-Oosten. Dat het toch mogelijk is, dat geloof ik!

Truus schreef op 6 december 2017 om 09:33

Soms is het al moeilijk U te volgen , we kunnen alleen ons best doen speciaal in deze tijd. Als wij naar U uitkijken.

Monique schreef op 6 december 2017 om 09:31

Stilte.
Ons leegmaken
Bekeer u.
Zo maken we plaats voor de boodschap van Kerstmis..
Het blijft nog een lange weg te gaan.

Marialenn schreef op 6 december 2017 om 08:39

De woorden van vandaag brengen me terug naar een yoga oefening, de Mudra’s of Light.
1. ik ben het licht
2. ik ben het leven
3. ik ben liefde
4. ik ben schoonheid
5. ik ben de zoete waarheid
6. ik zie slechts het licht
7. ik ben mijn gelukkige gedachten
8. en ik offer dit aan God
9. niet mijn wil maar uw wil geschiedde, ik leef vanuit mijn hart
10. en ik geef al mijn liefde aan de wereld

Deze ontroeren me altijd zeer. Ik vraag mezelf: doe ik dit voor de volle 100%. Niet altijd, het is wel mijn intentie maar ik realiseer me toch dat ik in sommige situaties dit niet altijd doe. Nog beter mijn best doen want ik heb deze energie in me. Ik ben een kind van God. Als ik eerbied heb voor mezelf heb ik eerbied voor God.

De hectiek van deze tijd heeft me in beslag genomen en ik heb mijn oefening losgelaten. Ik keer terug.

Yvonne Können schreef op 6 december 2017 om 08:24

om gezamenlijk de stilte te zoeken in deze Adventstijd is een mooie manier om stil te worden bij God.

Veerle Loriaux schreef op 6 december 2017 om 07:01

Moeder Maria ,
Jouw zoon werd door ons met vele namen bedacht : Koning , Wonderbare raadsman , Goddelijke held , Vredevorst , Eeuwige Vader … Liefst bewaar ik het beeld van Jezus zoals ik heb leerde kennen toen ik nog een kind was : een Herder voor zijn schapen ( psalm 23 ) , bij wie ik mij geborgen voelde . En eigenlijk twijfel ik of Jezus zich graag met hoogverheven namen zou hebben willen bedienen ? Was Hij het niet die ons – tijdens de voetwassing – Joh. 13: 1-17 – het voorbeeld stelde van de dienende liefde , opdat wij elkander zouden willen dienen ? Opdat wij elkander zouden liefhebben zoals wij onszelf liefhebben ?

Godelieve schreef op 5 december 2017 om 23:08

Ik heb nooit geprobeerd me een beeld van God te vormen en probeer dat nu zeker ook niet. Het beeld van een koning ligt me evenmin. Toch was ik blij met de gekozen teksten, Reeds in het eerste vers viel de ‘groeiende’ woordkeuze me op: kind, zoon, volwassen heerser. En dan die blije herkenning van de eretitels: Wondere Raadsman, Sterke God, Vader voor eeuwig. Vredevorst.” Telkens ik die met vreugde mag uitjubelen bij het zingen van “The Messiah” van Händel. overvalt mij een groeiende geestdrift. Ik wil het naar de hele wereld uitbazuinen. Ah, dat telkens opnieuw in herneming mogen zingen! De verzen 11 2-3 zijn verwarrend voor mij: Wordt Jezus bedoeld? Hij is toch zelf ook de Heer. Bij de laatste zin ging ik spontaan op zoek naar voorbeelden uit het evangelie en die waren er genoeg.Het maakt me allemaal zo blij, elke dag weer. Dank u!

Marjolein schreef op 5 december 2017 om 22:10

Het samen optrekken met zo velen naar die baby die ook nu anno 2017 geboren zal worden…………Daar word ik stil van. Toch spreek ik gemakkelijker over God dan over Jezus.

jail schreef op 5 december 2017 om 20:07

Door deze retraite, door het gebed de stilte maak ik tijd om Hem te ontvangen. Zo als in de eucharistieviering als we zeggen Heer ik ben niet waardig dat Jij tot mij komt maar spreek en ik zal gezond worden.

Of als ik een goed boek lees en Zijn woord tot mij laat komen. Als ik al iets goed doe is het Hij in mij. Ik ben het niet de goede. Maar na het goede gedaan te hebben voel ik me goed. Dan zal Hij bij me zijn.

Marion schreef op 5 december 2017 om 19:44

na een dag eindelijk weer de stilte mogen ervaren en dan blijft het nog moeilijk echt in mijn hoofd tot stilte te komen. U, God, ervaar ik in mijn nabijheid, kan de uitdagingen van het leven alleen met uw kracht en hulp tegemoet treden. Zo dankbaar dat ik U heb mogen leren kennen en nog steeds probeer beter te leren kennen. In uw voetsporen mijn leven invulling geven, er zijn voor mijn naasten en medemens vanuit liefde en steeds weer, ook met dankbaarheid, terugkijken op wat is gelukt en waar ik licht mocht zijn/ brengen voor iemand. Dat kan alleen met uw hulp en kracht. Ook als het donker is om mij heen blijf ik vechten het Licht, uw warmte te mogen zien, te voelen en dit uit te gaan stralen vanuit mijn handelen. Dank dat U bij mij bent

Gilles schreef op 5 december 2017 om 19:22

Een God die mijn diepste verlangens moet realiseren? Kan dat? Wil ik dat van U God? God, ik zoek soms in de dieptste kern van mijn bestaan, een stilte waar ik soms amper binnen durf te gaan.. Tegelijk ben je ook mijn ’tegenover’, de kosmische kern van Liefde in die Ander, zoals Buber en Levinas dat ieder op hun manier trachtten te formuleren. Ik kan vanuit die kosmische kern die in mij leeft en met de Ander (die daar naar ik hoop uit leeft) hopelijk iets tot stand brengen dat zin en waarde heeft; ieder handelend vanuit Uw Incarnatie waar we allebei aan deelachtig zijn… Nu raken mijn woorden op… Alleen dit nog, ik ben geen monarchist God, nee het beeld van Jezus als koning past me helemaal niet meer, maar dat van president evenmin. Weest u maar die Ander die Liefde en barmhartigheid in mij wekt. Bent u met dit gebed tevreden?

Nadia schreef op 5 december 2017 om 19:20

Ik richt mij op de kennis en rust op het innerlijk antwoord.
Heb pas het slechte nieuws van mijn kleinzoontje ontvangen en intussen rust de kennis dat er altijd iets goeds komt op om het even welke manier.

Olivia schreef op 5 december 2017 om 18:55

Heer, richt ons weer op wanneer we vermoeid zijn, Gij die onze kracht zijt, ons leven, onze liefde. Lof en dank aan U Heer Jezus.

Margriet schreef op 5 december 2017 om 18:36

Vind het nog moeilijk om een stille tijd/plek te vinden maar vaak op een dag flitst erdoor me heen: Er is God . En is er alléén maar stilte diep van binnen.

John schreef op 5 december 2017 om 18:21

Het ’toelaten’, de onvoorwaardelijke Overgave dat Jezus de absolute Koning der Koningen is, is een fenomenale! Díe ondoorgrondelijkheid ‘vraagt’ er bij mij om in deze Advent dat Schitterend Beeld zo volledig mogelijk toe te laten. Opwindend en Groots tegelijkertijd. Wat een geweldig feit én gevoel dat we met zóveel mensen samen oplopen. Het Licht van de Wereld tegemoet, daarbij uitgenodigd om op onze beurt een licht voor onze wereld te zijn. Die Overgave & uitnodiging maken mij héél Stil. Dank U Heer voor dat wat totaal niet te beschrijven en te bevatten is maar wel ELK moment van onze aardse levens schitterend werkzaam. Amen!

Hilde schreef op 5 december 2017 om 18:08

Heer, geborgen in u durf ik in mijn ware gedaante voor u verschijnen. Zuiver mij in mijn gedachten, in mijn doen en laten zodat mijn hart een tempel is waar U graag wilt vertoeven. Ik bied u mijn mens-zijn aan om het mysterie van Uw menswording opnieuw te doorleven.

lilian schreef op 5 december 2017 om 17:01

Ik ervaar dat wij kinderen van God zijn. Hij is er altijd bij ons. Het is fijn zijn aanwezigheid te ervaren, dat geeft mij vreugde Hij heeft ons door zijn geboorte uit het duister gehaald en naar het licht gebracht. Wat een kostbaar geschenk die ons vreugde geeft. Dankbaar ben ik voor Zijn goedheid.