Gastenboek

Rietje schreef op 9 december 2017 om 20:52

De citaten van Thomas à Kempis en Thomas Merton vind ik zeer inspirerend.
Dank u wel.

Nadia schreef op 9 december 2017 om 20:24

In vertrouwen delen. Iets delen met iemand is in de tijd van nu ‘Gods geschenk’ !
Het eigen vertrouwen groeit daardoor.

Olivia schreef op 9 december 2017 om 18:53

Heilige Geest, van zachtmoedigheid verander ons tot een nieuwe schepping, kom over ons, inspireer ons, leid ons, zuiver ons, genees ons, omhels ons raak ons aan met Uw Goddelijke liefde, wees ons nabij op elk moment van de dag. Lof en dank aan U .

lilian schreef op 9 december 2017 om 16:13

Vandaag op nieuw op zoek naar stilte , om te bidden en te begrijpen waarom Zacharias twijfelde . Twijfelde ik ook ? In zijn goedheid, en liefde voor mij ? Ik bid en dank Hem dat Hij ons een dienaar geschonken heeft die zich voorgoed aan ons verbond.

liduina schreef op 9 december 2017 om 14:03

Toch heb ik het wel eens ervaren ,dat de Heer bij mi was. Het was alleen op hele moeilijke en intens verdrietige momenten , waar je per definitie je heel alleen voelt. Kennelijk was ik dat dan toch niet , want de Heer was bij mij.

Kathelijne schreef op 9 december 2017 om 13:43

Mijn laatste gebeden hebben me tot dit gedicht geleid:

De mens is een Goddelijk Wezen
dat Zichzelf veracht
Eens zo hoog geprezen
nu door smaad versmacht

Ontdek opnieuw wie je bent
Jij die je ware Zelf ontkent
Ontdoe je van valse bescheidenheid
Verwar grootheid niet met ijdelheid

Laat je niet met kleinheid in
Maak een nieuw begin
groot en zonder falen
Weiger verder af te dwalen

Wees waakzaam over jouw gedachten
Ze leiden je naar hel of Hof van Eden
Zij zijn de werkelijke krachten
die beslissen over toekomst en verleden

Denk steeds Hij is in jou, jij bent in Hem
Luister alleen naar Zijn Stem
dan weet je wat je te doen staat
voordat je weer fouten begaat

Vraag leiding en wijze raad
Wees stil en sluit je ogen
Laat je bijstaan in woord en daad
Je moet jezelf verhogen

want door de zondeval
zit je in het diepste dal
Zonder Hulp kom je dit niet te boven
Wil dit nu toch geloven!

Je bent uit God geboren
Het edelste dat ooit heeft bestaan
Wees zuiver als nooit tevoren
Maak zonde voor altijd ongedaan

Ron schreef op 9 december 2017 om 12:34

Het is net alsof ik er niet meer in kan geloven.
Dat God een rol in mijn leven wil spelen.
Ik ben net als Zacharias.
Misschien ‘geloof’ ik het wel met mijn hoofd, maar hecht ik geen echt geloof aan wat God zegt.
“Zou ik heel mijn communicatievermogen stil kunnen leggen – behalve dat wat mij met God verbindt?”
Gek. Terwijl ik dit schrijf ben ik tegelijkertijd niet stil.
En de vraag is of dit wat ik nu schrijf mij met God verbindt….
Ik wil er open voor staan en ook weer niet. Zo dubbel.
Heer, alleen u kan mijn hart raken en het willen in mij bewerken.
Wilt u in mij het werk doen dat ik niet kan doen,
zodat ik wil en doe wat u behaagt.

lieve schreef op 9 december 2017 om 11:17

Wat God gezegd heeft, zal in vervulling gaan. Heer, help mij dit te blijven geloven. Laat mij niet twijfelen aan wat Jij hebt beloofd. Help mij om op het rechte pad te blijven naar het voorbeeld van Jezus, uw Zoon.

jail schreef op 9 december 2017 om 10:52

Ik probeer naar mijzelf te kijken zonder weg te duiken of te argumenteren. Hier begin ik al te argumenteren. Donderdag en vrijdag mijn advent retraite niet kunnen doen. Naar de kleinkinderen de pakjes gaan bekijken. Vrijdag ziek.

Als ik ziek ben onderga ik gewoon de pijn soms komt de angst boven. Dan kan ik niet bidden maar voel ik me gedragen. Een raar maar rustgevend gevoel. Zo van ik moet niet bidden het is zo ook goed. Liggen in de stilte.
Toch had ik nog deugd van het gebed. Morgens nog een mooi gebed gelezen over Maria. Ook over uit God geboren kon ik met momenten aan nadenken. Het zoeken naar wat betekent een maagd heeft het kind van de geest ontvangen.

Nu vragen me jullie. Hoe ervaar ik mijn onvermogen in mijn relatie met God?
We zijn nu zaterdag 9 december 2017 en zonder Zijn woord had ik nog meer boosheid in mij gehad. Ziek zijn is niet fijn maar je gekwetst voelen door die je lief heb maakt me boos. Vader, Jij kijkt me altijd met ogen van liefde aan. Dat ben ik weer vergeten te doen.
Is het uit hun eigen gekwetstheid dat ze zo handelen.

Wat ben ik blij even de tijd te hebben om Bij U tot rust te komen. Vandaag weer een drukke dag. We gaan jaarlijks naar een herdenking van een overleden zoon. Hij is rond kerstmis overleden hun zoon van 20 jaar. Dan naar een eindejaarsfeest. Heel moeilijk heel tegenstrijdig en toch weer zo als het leven is . Verdriet en vreugde. Vader. Sta me bij.
Want
Immers, ik besef dat in mij, in mijn eigen natuur, het goede niet aanwezig is. Ik wíl het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik. Heer blijf me nabij.
Amen.

Monique schreef op 9 december 2017 om 10:46

Zacharias werd stom,een hele opdracht..
Moet ik stom worden om te kunnen luisteren?
Of volstaat stilte om mij aan te zetten tot luisteren?
Ik wil het heel graag:misschien helpt dat ook.

Veerle Loriaux schreef op 9 december 2017 om 10:33

Vader ,
Ik vindt het soms moeilijk om U aanwezig te stellen in mij , doordat ik heel veel prikkels binnen krijg . Ik weet dat dit niet als een excuus geldt , maar toch is het zo . Het vraagt veel concentratie en energie , ook wel geduld . Eens dit bereikt , kan ik proberen om het rustig te maken . Wanneer ik daarin geslaagd ben , voel ik me een ander mens en kan ik U toelaten in mijn leven . Dan kom ik tot zwijgen én luisteren wat er in mijn diepste leeft . Dit zijn momenten van innige vreugde . Geraakt wordt ik door zoveel stilte …

ciliasommen schreef op 9 december 2017 om 10:32

mij trof heel diep als de engel tot Zacharias zegt: ” ziet, ge zult zwijgen en niet in staat zijn te spreken…
Ik kom bij Gods vragen met zoveel tegenwerpingen.
Deze woorden tot Zacharias nemen mijn woorden van twijfelen zeer serieus

Hans schreef op 9 december 2017 om 10:15

“Sta ik open voor een moment waarop God toont dat hij in mijn leven een rol wil spelen?”

Ja, maar wanneer dient dat moment zich aan….

Hilde schreef op 9 december 2017 om 09:29

Ook ik word vaak overvallen door twijfel en angst. Mijn geloof is zo klein. Bent u het werkelijk Heer die tot mij komt en tot mij spreekt? Mijn twijfel maakt mij stom en zorgt dat ik niet meer kan spreken. Uiteindelijk kom ik wel tot geloof en aanvaarding maar als laatste der laatsten.
Lieve moeder Maria, moeder van geloof, voorbeeld van vertrouwen in het woord van God. Geef ons iets van Uw geloof en liefde zodat ook wij in ons hart en in ons leven God ontvangen. amen.

Marialenn schreef op 9 december 2017 om 08:17

Zacharias moet zwijgen, is stom, omdat hij de boodschap niet in waarheid zal kunnen vertellen omdat hij het geloof mist. Aan: niet mijn wil maar uw wil geschiede: wordt hier voorbij gegaan en daardoor zal de boodschap gekleurd worden doorverteld door Zacharias als hij er over spreekt. Hoe vaak gebeurt het niet dat ik in verzet kom en wil dat dingen anders lopen, hoe vaak gebeurt het niet dat ik soms een leugentje om best wil vertel. Ja het gebeurt, soms eerder dan dat ik het me bewust ben. Ik kan me er zo schuldig over voelen, probeer het ook recht te zetten en bid om kracht. Wil ik zo interessant zijn, wil ik zo goed overkomen, heb ik angst? Ik zoek altijd naar wie ik ben, hoe ik ben, wat ik ben. Gewoon een mens dat goed wil zijn maar waarin patronen vanuit het verleden nog niet helemaal doorbroken zijn. Leer me mezelf nog beter kennen.

Doke schreef op 9 december 2017 om 00:58

Wordt hier mijn geloof op de proef gesteld?
Hoe duidelijk is God wanneer hij ons geloof wil toetsen.
Zal het hier in deze lezing niet gaan om stil te zijn en af te wachten.?.Het komt vaak voor dat ik zoiets ervaar In gewoon kleine dingen in t leven. Er komt op alles een antwoord of oplossing maar niet wanneer ik zit te drammen ervoor. Maar door rustig af te wachten en t aan de vader over te laten wanneer de tijd rijp is daarvoor..zo wachten we ook 4 weken lang op het beloofde..
Advent een tijd van voorbereiden en wachten op wat komen zal. Het Licht dat wij in ons leven mogen verwelkomen en zelf licht te zijn voor anderen

Marjolein schreef op 8 december 2017 om 23:06

Zoveel onrust om mij heen en o wat doet deze stilte mij dan goed. Er komt een herinnering terug. Jaren geleden zat ik in het museum in Eddinburg op een heel gemakkelijke bank zeker een uur aan de voet van het grote schilderij van Vermeer van Maria luisterend naar Jezus en Martha ontstemd zijnde. Er is daar een prachtige lichtinval van boven. Daartoe nodigt God mij wederom uit.

Moniek schreef op 8 december 2017 om 21:56

Beste vrienden,
Zojuist jullie berichten gelezen. Mooi, hoe wij samen de advent beleven.
Met geloof, hoop en liefde gaan we samen op weg nr Kerstmis.
Ook dank bij de citaten van vandaag en een wijsheid over het gesproken woord.

Luisteren nr ouderen en zieken, rustig , niet je eigen verhaal maar nr de andere.
Zal ik als raadgeving in me opnemen.

Nadia schreef op 8 december 2017 om 21:42

Opleggen van zwijgen gaat vanzelf door alles los te laten, rust te vinden en en de antwoorden worden beantwoord.

Geert schreef op 8 december 2017 om 19:59

Heer Gij kent mijn vragen, jagen naar de wind, laat Uw woord mij dragen als een Koningskind, vanaf de morgenstond tot in het avond uur, vul mijn hart opnieuw met Heilig vuur. Dit is mijn verlangen Heer ‘k prijs Uw naam!

(Elly & Rikkert)

Olivia schreef op 8 december 2017 om 19:08

Vandaag Hoogfeest van Maria Onbevlekt ontvangen. Gegroet, Heilige Maagd Maria, koningin en moeder vol goedheid. Bij u vinden wij het leven, de vreugde en de hoop. Wij roepen u aan op onze pelgrimstocht. Wees de lijdende mensheid nabij. Gedenk ons, zie barmhartig op ons neer en leid ons door het leven naar Jezus, uw Zoon. Moeder vol goedheid en liefde, Heilige Maagd Maria. Bid met ons en voor ons . Dank u, Moeder Maria.

lilien hilaire schreef op 8 december 2017 om 18:54

ik ben nog zekerder dat al wT IK IN GELOOF VRAAG BEANTWOORD ZAL WORDEN .ook al is het niet terstond , ik GELOOF EN heb het VERTROUWEN dat ik waar ik ook mee zit geleid en begeleid word

Ron schreef op 8 december 2017 om 17:50

Zou Jezus mij een zak met geld kunnen geven, als ik dat zou willen?
Mij de loterij laten winnen, als ik daar aan mee zou doen?
Jazeker. Ik geloof dat.
Maar Jezus geeft niet altijd waar ik naar verlang.
Hij weet wanneer iets goed voor mij is, en wanneer niet.
En als het om geld gaat….?
Hij zou eerder aan mij vragen al mijn geld weg te geven, dan dat hij een groot bedrag zou schenken.
Hij weet hoe verwoestend de zucht naar meer geld voor mijn ziel is.
En keer op keer waarschuwt hij ervoor: “Verlang niet naar meer geld, kijk uit voor hebzucht.”
Als ik dit weet en Jezus zou voor mij staan en vragen: “Wat wil je dat ik voor je doe?”
Wat zou ik dan antwoorden?
“Here Jezus, ik bid U dat mijn liefde voor U mag overvloeien.
Dat ik U steeds dieper mag leren kennen en Uw liefde mag ervaren.
Dat U mijn ogen opent voor de zaken die er werkelijk toe doen.
Help mij om ruimte en stilte te maken, zodat U meer plaats en invloed krijgt in mijn leven.
Zodat mijn verlangen naar U toeneemt, want ik verlang ernaar meer naar U te verlangen.

Ike schreef op 8 december 2017 om 17:39

De teksten verbinden mij met rust, vertrouwen, overgave, onschuld – dank!

Ike van den Berg schreef op 8 december 2017 om 17:38

De teksten verbinden mij met rust, vertrouwen, overgave, onschuld – dank!

lilian schreef op 8 december 2017 om 17:01

Dat moeder Maria die ook onze moeder is, voor ons zal bidden tot haar Zoon, Dat wij de rust en de vrede mogen ontvangen.

liduina schreef op 8 december 2017 om 14:21

Wat ik graag aan de Heer zou vragen ,is enige vorm van gerechtigheid .Die is soms ver te zoeken ,zowel in de wereld als on mijn eigen leven. IK probeer iedereen recht te doen , maar heb al heel wat grof onrecht ervaren. Gerechtigheid is toch ook een van de kardinale deugden meen ik . IN ieder geval verwijst de Evangelist Lucas hierna in zijn evangelie van de onrechtvaardige rechter en de weduwe, die maar steeds bij hen kwam vragen : “Heer verschaf mij Recht .”.Gerechtigheid is zo belangrijk en de wereld zou er zo anders uitzien met meer meer gerechtigheid ! Meer vrede , eerlijkheid , rust. .

Mariejan schreef op 8 december 2017 om 11:26

Wat me raakte was dat ik mag zeggen wat ik hoop en waar ik naar verlang. Ik verlang naar de mildheid van zachte, rustige ogen. Dat er wijsheid in mijn hart mag wonen.

Aurore schreef op 8 december 2017 om 11:08

Gisteren vond ik eindelijk wat stilte… maar vandaag was het druk in mijn hoofd. Ja bijna weekend, drie kinderen en een man… het was vorig week ook niet geluk om stilte te vinden… misschien moet ik maar 10 min proberen.
En toen, wat wil ik? Ik wil ook zien Heer, ik ook ben zo vaak blind voor U aanwezigheid! Wat wil ik vandaag, ik wil zoveel voor dat kleine wereldje om me heen, maar ja ook weer niet zo vurig. Wat ik wil, het enige wat ik echt wil en vandaag vurig om bid is VREDE voor iedereen op aarde!!!
Ik verlang naar U Heer, laat me zien!
En dan roept Hij:” sta op, kijk en loop”
Ik dacht, tja heb ik weer, ik zoek stilte, wil in deze retraite in stilte bidden, en niet zoals vaak on de weg… en moet ik weer looen. Dit kamer is klein, ik kijk naar de kaars en vraag “Waar moet ik dan?”
Ik loop naar het raam kijk om me heen binnen en buiten. “ Ik ben zo groot dat je me niet kan zien, Ik ben Alles en overal” Daarom is Hij als Kind gekomen opdat we Hem konden zien.
Dank U Heer!

Anke schreef op 8 december 2017 om 10:42

Stil worden kost me tijd en geduld. Elke dag een uur wil ik mezelf geven om te dien. Stil mijn ziel wees stil is een mooi lied van Sela. Geniet ervan

Monique schreef op 8 december 2017 om 09:51

In de huidige wankele situatie,zou ik toch zo graag actief iets ondernemen,maar dat kan niet.
Het enige dat ik wel kan,is vertrouwen hebben,bidden en hopen..
Dit vraag ik aan Jezus:help mij te doen wat ik kan om de vrede te bewaren en te bevorderen

Marialenn schreef op 8 december 2017 om 08:54

Laat me mijn eigen gebreken zien zodat ik anderen niet oordeel of veroordeel. Laat uw licht mijn licht zijn.
Het is moeilijk om in deze tijd en met de toestand in de wereld om onpartijdig te blijven. Angst steekt steeds meer de kop op. Emoties slepen me mee als ik zie wat in mijn ogen groot onrecht is. Onpartijdig zijn, neutraal wil zeggen geen kant kiezen maar laat ik dan de kant van het licht ook niet liggen? Wil ik mijn weg verder gaan dan moet ik een weg kiezen, erop vertrouwen dat ik het goede doe.

Carla schreef op 8 december 2017 om 08:16

De stilte, de rust het doet me zo goed! Dicht bij God te zijn in deze periode van Advent.
Ik heb me er zo op verheugd om weer deel te nemen aan de retraite en ondanks alle rumoer om en in mij wordt het stil.
God is bij mij ook op weg naar de operatie van volgende week.
Jezus leert mij steeds meer op God te vertrouwen, Dank U Heer voor al wat U ons geeft.

Gilles schreef op 8 december 2017 om 08:04

Ondanks het wereldnieuws blijf ik verlangen naar vrede en gerechtigheid voor de plaats en het Land waar Jezus geboren is, zijn boodschap uitdroeg, geleden heeft, gestorven is, begraven werd en is opgestaan. Dat verlangen is natuurlijk zonder onderscheid des persoons, het geldt alle mensen, maar dat kan soms ook een gemakkelijk, een mij zelf sussend antwoord zijn, omdat het het maken van keuzes uit de weg kan gaan. Ik denk Jezus, dat je van ons zou kunnen vragen om pelgrims voor gerechtigheid te worden, grensgangers die mensen in het Heilige Land die radeloos zijn geworden door de arrogantie van de macht nabij te willen zijn. U kwam zelf in opstand tegen het Tempel establishment en het ‘empire’ van uw dagen en moest dat met de dood bekopen, hoe geweldloos je ook was, maar confronteerde de machtigen met zichzelf door voor de kleinen en de zwakken te kiezen en de machtigen tegen te blijven spreken. Een land met 600 kinderen in de gevangenis, ik denk dat ik weet wat u van ons wil, Heer. Onze stilte gebruiken om ons te beraden op wat er gedaan moert worden. Misschien zou Ignatius vandaag wel besloten hebben er toch weer als pelgrim heen te gaan ‘om de de zielen te helpen’. ‘Kom en zie, wordt pelgrim met een boodschap!’

Veerle Loriaux schreef op 8 december 2017 om 07:04

Vader ,
Het is en blijft een kunst om met vertrouwen de dag in te stappen en af te sluiten met de weldaden die uit dat vertrouwen zijn ontstaan gedurende zijn hele beloop . Het is en blijft ook altijd opnieuw in mensen investeren , ook als je geraakt wordt of zelf niet altijd goed begreep waar je tekort schoot . Dat is de rekening van onze onvolmaaktheid en die men ons bij tijd en wijle voorlegt . Terwijl vraag ik Je : Richt mij op . Zonder medemens kan ik niets betekenen , en dankzij hem wordt Uw boodschap levend onder ons .

broeder Bavo schreef op 8 december 2017 om 07:04

Denkend aan Kerstmis vandaag, bij het opstaan …
Heer Jezus, er zijn zoveel arme mensen die in ellende leven, in de wereld vandaag. Maar er is ook zoveel verborgen goedheid. Er is zoveel dreiging, duisternis en wanhoop … maar ook zoveel tedere lente na de winter; zoveel zwakheid, maar ook zoveel stille sterkte; zoveel afwijzing, maar ook zoveel stille ontvankelijkheid; zoveel ontmoedigende dingen maar ook zoveel bemoedigende mensen; verrijzenis na de dood. Wij kijken vanuit een sfeer van verlatenheid, naar nabijheid, naar uw komst, naar Kerstmis waarin God ons nabij komt.
Kerstmis als een nieuwe geboorte van U, door de Vader gezonden, door de Geest verwekt tot menselijkheid. Maria en Jozef (of hoe hun naam ook mogen zijn) , in uw Naam, die kloppen aan de deur van de harten van de mensen, om U als pasgeborene, onderdak te geven in hun hart, opdat zij U zouden ontvangen en dan opnieuw geloof, hoop en liefde zien geboren worden, waarbij de duisternis en dreiging zou mogen openbreken in licht, wanhoop openbloeien tot hoop, en haat en wantrouwen moge omgekeerd worden tot liefde en vertrouwen.
Ik kijk vertrouwvol uit dat Gij opnieuw in de harten mocht geboren worden en God, de goede moederlijke vader (of vaderlijke moeder) ons zo nabij komt, als brenger en bron van het schoonmenselijke, het goede en de zacht lichtende waarheid.

Olivia schreef op 7 december 2017 om 22:20

Heer God, geeft dat er vrede in de wereld mag zijn. Maar vrede begint ook in onze eigen omgeving, kleine attenties voor mekaar, fijngevoeligheid, verdraagzaamheid en begrip voor onze buren, vrienden, familie. laten we ieder zichzelf zijn en respect daarvoor hebben. wil er vrede in onze wereld zijn, dan zullen mensen elkaar de hand moeten reiken. Geef ons daartoe Uw steun en sterkte Heer. Kom Heilige Geest kom met Uw kracht over ieder van ons . Lof en dank aan U

Myriam schreef op 7 december 2017 om 22:14

Kan ik me inlaten met iets wat ik niet zelf op gang bracht?’ Deze vraag hield me nog bezig. Pas nu zie ik het verband met de H.Jozef. Hij wordt een nieuw model voor mij: iemand waar ik me kan toe wenden, over wiens houding ik kan nadenken…toen hij geconfronteerd werd met een situatie in zijn leven waartoe hij niet zelf de aanzet had gegeven. Heel inspirerend…

birgitta schreef op 7 december 2017 om 21:06

Lieve Jezus en Maria, het is een opluchting om te lezen in Romeinen dat in mijn natuur het goede niet aanwezig is, ookal wil ik dat wel, het is er niet, in plaats daarvan is er het kwade wat ik doe, Heer! dus ik kan sowieso niet roemen op mijzelf want uit mijzelf kan ik niets, dit schept duidelijkheid, U Bent het die het goede doet dat ik doe, die deze Liefde, die U bent verspreid, Dank U Jezus, dank U Vader, dank U Heilige Geest, mijn Bron van eeuwig Leven. Amen

birgitta schreef op 7 december 2017 om 20:56

lieve Jezus en Maria, ik wil U vragen om mij te helpen om uw Geheim in mij toe te laten, om stil te kunnen worden, om U te ontmoeten, mijn Koning, mijn Vader, maar liever dan als klein kerstkindje, want U bent zo groot, en ik ben zo klein, stilletjes bij U in de stal te zijn, met de herders, zo gewoon, en uw Moeder, en Jozef, om minder bang te zijn, u stilletjes aanbidden, vanachter de herders vandaan, u ziet in mijn hart Heer, schep duidelijkheid in mijn verwarring over wie ik ben en wat ik worden zal, houdt mij nederig voor U geknield, zonder valse schijn, help mij eerlijk en oprecht te zijn, mij thuis te voelen bij U. Amen

aad schreef op 7 december 2017 om 20:47

Jezus is mijn Koning. Ik voel mij te nederig om op deze Koning te lijken. Ik probeer de wijze lessen van Jezus na te volgen.
Dat is een moeilijke opdracht. Maar met de hulp van het gebed zal dit wel met vallen en opstaan lukken.

Godelieve schreef op 7 december 2017 om 20:47

“Heer, zorg dat ik weer kan zien”. Het trof me dat juist dit korte fragment aan bod kwam. Het ging bij mij vandaag niet om zien , maar om een ander lichamelijk onheil dat me ,erg beangstigend overkomen was. Heel plots en onverwacht. Ik was er de hele dag mee bezig geweest voor doktershulp en technische gevolgen. Stresserend en vermoeiend. Gelukkig een begin van beterschap voelbaar, het moet nu zijn tijd krijgen. En dan verschijnt deze zin. Ik heb inderdaad met aandrang gebeden , maar niet zo direct en vol vertrouwen zoals die blinde. Mijn gebed blijft te vaag: “Heer, help me a.u.b.” of “Heer, help me te aanvaarden,als er geen beterschap komt”. Ik voel in mijn vraag mijn eigen twijfel, eigenlijk ongeloof dat mijn gebed verhoord zou worden. Gelukkig werd mijn twijfelend geloof beantwoord met een liefde zonder maat. Ik kan de Heer danken, aanbidden, vergiffenis vragen … maar Hem een gunst vragen doe ik zelden. Een vorm van hoogmoed misschien?

Nadia schreef op 7 december 2017 om 20:04

De tekst van vandaag : was de vraag ‘Wat kan ik voor u doen?’ De blinde antwoordde : ’terug kunnen zien’.
Voor mij is het opnieuw stabiliteit door mezelf rust te gunnen, zodanig dat mijn vragen ook kunnen beantwoord worden door mezelf.
Een stukje God zien in een ander, heb ik altijd gedaan. Mensen laat ik los omdat ze hun geloof verloren zijn en het stukje ‘God’ niet in zich kunnen nemen maar doen alsof.
Ik ga nu een periode van besef binnen en rusten. Zodanig dat ik in actie kan schieten met mensen die een hart hebben of hun ogen als hart gebruiken.

Geert schreef op 7 december 2017 om 19:11

Laten we doorlezen naar hoofdstuk 8:1 waar staat: Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. 2 De wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt, heeft u bevrijd van de wet van de zonde en de dood. Dank U Heer dat ik dat voor ogen mag houden, volkomen bevrijd zijn door U.

Antoon Reintjes schreef op 7 december 2017 om 18:55

Ik weet Hem zoveel te vragen, maar ik vindt het zo moeilijk te ontdekken wat Hij van mij vraagt en verlangt.

Mariejan schreef op 7 december 2017 om 16:38

Ik geloof niet dat ik het hier met Paulus eens bent. Ik ervaar wel dat God het goede in mijn natuur heeft ingeschapen. De goddelijke vonk, waardoor ik God ook kan ervaren. Deze uitspraak van Paulus vind ik echt te radicaal. Maar uiteraard zeg ik hier niet mee dat ik altijd het goede doe en natuurlijk laat ik ook soms het goede na, terwijl ik anders verlang. Ik ben me daar bewust van en ik kan daaronder lijden. Er is echter ook een andere kant.: mijn verbondenheid met God, juist daar waar die goddelijke vonk is ingeschapen.

Marie-Rose schreef op 7 december 2017 om 15:27

Het bericht van Maria begrijp ik goed…ook ik vind deze tekst streng. ik lees erin dat de mens geneigd is tot het kwade. Misschien dat de mens geneigd is het eigen ik centraal te stellen, maar er zijn zoveel mensen die het goede proberen en ook doen. de mensen die aan deze retraite deelnemen zijn degenen van goede wil, denk ik. Maria, verzoening met de eigen schaduwkanten leidt tot mildheid (niet zwakheid) ook in je oordeel over anderen.

Liduina schreef op 7 december 2017 om 14:44

Wij zijn maar zwakke mensen ,dat is waar. Natuurlijk gaan wij de fout in ,maar we doen toch ook goede dingen !
Als de intentie maar goed is ,daar gaat het om. Maar in stilte ,vaak onzichtbaar voor de mensen om ons heen ,worden er soms ware heldendaden verricht. En de mensen die ze verrichten zijn meestal anoniem .Er is er één , die het wel ziet ,dat is de Lieve Heer , in ieder geval kent hij ook de goede intentie ,waarmee deze daden verricht worden ., daden zonder egoïstische bijbedoelingen .

maria schreef op 7 december 2017 om 13:51

Veel ruis, lawaai, drukte om me heen en in mij. Zoek de stilte, het ontvankelijke.
Goed en kwaad. Daar kom ik bij deze tekst niet veel verder mee. De formulering voelt zo streng, en daar ben ik juist mee bezig. Mild zijn voor mezelf en de wereld om me heen. Geen strenge oordelen, ook niet over wat goed is en wat kwaad is.

Doke schreef op 7 december 2017 om 12:53

Het is heel moeilijk om te leven in een maatschappij waar ieder zijn eigen wil mag doordrukken. Wat goed is in mijn ogen is niet goed in de ogen van anderen en omgekeerd.. daardoor maak ik soms een verkeerde keuze om de goede vrede. Bid ik dan om meer wilskracht.,wijsheid en inzicht.om onbevreesd te kiezen wat goed is .
Heer helpe mij daarbij.