Terugblik op Week 1

Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het dor? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Heb ik kunnen loslaten? Hoe voel ik me nu?
Op het einde van deze Eerste Week neem ik de tijd om dankbaar opnieuw te ontvangen wat ik deze week, of sinds het begin van de veertigdagentijd, heb gekregen en opgeschreven: kan ik er een rode draad in ontdekken, een richting, een duwtje in de rug? Wat heb ik kunnen loslaten? Of wat zou ik graag kunnen loslaten en breng ik nu eenvoudig voor Hem? Wat zou ik Hem nu willen vragen? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Tot wat roept God mij nu concreet op? Samen met al de anderen die deze veertigdagentijd bidden vat ik deze week samen en kijk ik hoopvol uit naar de volgende week: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7).

Terug naar "Terugblik op het gebed"