Bij voorkeur zoek ik een vaste plek voor mijn gebed. En – als het kan ook – ook een vast tijdstip op de dag. Dat geeft het meeste rust. Ik plaats mij telkens in de tegenwoordigheid van de Heer. Daarna neem ik enkele ogenblikken om te vragen wat ik ten diepste verlang: al naargelang voor de (nabije) toekomst; voor deze retraite. Deze week zou ik de genade kunnen vragen troost te putten uit de meditaties.

Ik doe de voorbereidingen die mij het meeste helpen om tot gebed te komen.
Deze week geef ik met name aandacht aan de verlangens zoals die leven in mijn hart. De grote verlangens die mijn hele leven bestrijken of een langere periode (bv. deze adventstijd); en de kleinere die betrekking op vandaag of op de gebedstijd die ik inga. Ik begin te vragen wat ik verlang.

De afgelopen weken hebben we gebeden met teksten uit het Oude Testament. We vroegen de profeten of ze ons de vaardigheid konden leren door de soms barre buitenkant de beloftevolle binnenkant te onderscheiden. De komende dagen proberen we die vaardigheid toe te passen op enkele teksten uit het Nieuwe Testament.
Ik begin mijn gebed te vragen wat ik verlang.