Gastenboek

Marc Depoorter schreef op 15 december 2023 om 22:44

Luisteren naar een kind, geen makkelijke opgave. Luisteren naar het kind in me nog moeilijker. We leren met ouder worden heel veel, maar de spontaniteit, de vreugde, de onbevangenheid van een kind lijken we onderweg kwijt te raken. Dankjewel Jezus dat jij ons wijst op die waarden die voor een kind vanzelfsprekend zijn. Uitkijkend naar Kerstmis is nu ook een stukje uitkijken naar die onbevangen spontane eerlijkheid van een kind.

Anke schreef op 15 december 2023 om 22:36

Mijn kleindochter zong mee in het schoolkoor en in dat adventsconcert werden zulke prachtige liederen gezongen.
Mijn hart werd geraakt!
Het lied ‘als alles duister is, ontsteek dan een licht in mij dat nooit meer dooft’ wil ik jullie toewensen
Op you tube te vinden.

Lieve schreef op 15 december 2023 om 21:41

Op ons domein staat een lindeboom die vele jaren terug volledig gesnoeid werd. Er was geen takje meer te zien. in de zomer staat hij nu vo in blad. Hij staat ook een beetje scheef. Hij is niet perfect, maar toch heel mooi. Daarin zie ik mijn leven. Doorheen de jaren is er aan mij gesnoeid. Ik had de indruk dat ik alles waarvan ik hield, moest afgeven. Het was een heel pijnlijk proces. Maar nu ben ik hier, niet perfect, maar toch denk ik dat ik mooi opgegroeid ben dankzij God in mensen die mij geholpen hebben. Hij blijft mij helpen, daar ben ik zeker van, en toch zou ik nog verder willen groeien, naar Ham toe. God, diepste grond van mijn bestaan, het vanzelfsprekende van vroeger is helemaal weg. Hoe verder? Soms zie ik het echt niet meer. Blijf mij de weg wijzen die ik moet gaan. Stuur mij opnieuw de mensen waarin Gij aanwezig zijt. Ik vraag niet om velen, maar nu en dan één iemand, dat is mij genoeg. Amen.

Gertruida schreef op 15 december 2023 om 20:08

Ik speel blokfluit en mijn echtgenoot saxofoon en clarinet, muziek verbindt en ontroerd. Klaagliederen en dansmomenten maken deel uit van mijn bestaan. Muziek leidt mij naar hogere sfeeren en geeft rust, rouw relativeert en doet mij beseffen hoe hietig ik ben.

Ton schreef op 15 december 2023 om 19:33

Als ik wandel, of in de Stilte ben, bid ik vaak het Onze Vader. Dat doe ik dan woord voor woord en probeer ook stil te staan bij wat ik bid. Wat dan speelt verbind ik met de woorden van het Onze Vader. U, God, U bent de Liefdevolle Kracht, tegen wie ik dat zeg, U vult die woorden en zo veel wat voorbij die woorden gaat.. Ben maar bij ons..

Olivia schreef op 15 december 2023 om 18:25

Fonkelend als een lamp in het duister aanschouwen wij de maagd die het onstoffelijk Licht ontstak dat ons leidt tot de goddelijke kennis. Door dit schijnsel verlicht zij onze geest die haar prijst met gezangen: Wees gegroet, Moeder Gods, O Maria altijd Maagd !

Cilia schreef op 15 december 2023 om 16:20

Ik heb vandaag gevoeld dat ik losser ben, op Zijn ritme, Zijn beweging en er is er een van stilte… stilte…wiegen alsof er Iemand mij wil laten slapen…één woord: J E Z U S.

lutgart verdonck schreef op 15 december 2023 om 12:42

Geloven is ook:
Je laten raken door de muziek en het ritme,
onbewogenheid is het verwijt.

God bron van creativiteit.
Terugkeer naar God(verloren zoon)met muziek en dans.
Dansen komt van binnenuit.
Samen dansen schept verbondenheid.
Je hart kan zingen en dansen bij emoties…
Intense gevoelens van liefde.
Geest, ziel en lichaam zijn dan in eenheid.

In je eentje dansen kan ook.
Een nieuwe dag…
Wat je gisteren zei maakte me blij,
maakte iets los in mij.
Ik dans in gedachten bij mij thuis,
samen op het ritme van muziek,
ook al ben ik in gedachten niet hier…
Dans de dag,
muziek kan helend zijn,
beleef het moment…

Jana Hábová schreef op 15 december 2023 om 11:17

Goedemorgen, deelgenoten aan de retraite, en de begeleider(s),
laatste keer (gisteren? -eergisteren?)was ik ook in de war met de data, ja, op de 13.12. ging ik bespreken de teksten van 14.12. Vandaag ben ik nog steeds bij de 14.12. Toen meldde ik dat ik geraakt was door de suggestie: geef je tijd aan God.
Vandaag is het de AANVAARDING.het idee is niet geheel nieuw voor mij, ik werd al eerder op de hoogte gebracht van deze mogelijkheid maar nu ontvang ik het als een actueel proces te gaan, het proces dat ik wil gaan. ik voel de Liefde van de Barmhartige en dat is alsof ik mág doorgaan en mij niet hoef af te schrijven. ik voel dat ik dit proces wel vaker moet “beoefenen”, mee zitten, het laten doordringen. Contempleren is het woord misschien. gewoon een bepaalde tijd ermee zitten. Opdat ik het geloof.
ik voel mijn kleinheid, ik zie mijn aanmatigende gedachten over mijzelf, alsof ik al gevorderd zou zijn. Niet dus. maar ik mág terugvallen en doorgaan.
mijn neiging was altijd als ik iets niet kon, direct wegvluchten, mij verbergen, mij onder de grond te wensen.
ik dank voor deze gelegenheid om mijn gedachten te ventileren. EN…ik heb wel even de bevestiging nodig – in de zin van dat dit soort “ventileren” behoort tot de mogelijkheden van deze retraite. want in het gastenboek las ik enkel de teksten van de Gods verheerlijking. en niets van de geestelijke arbeid die ons mensen ook ten deel valt. Dacht ik…
Het gaat me er niet om mijn pijnlijke tekst breder te “publiceren”, het is een intieme mededeling van mij, en ik hoop dat het zo ook wordt begrepen. Maar mag wel gebruikt worden in situaties waanneer het iemand kan helpen…
OK, dank mijn Schepper, ik dank de begeleiders, ik dank de schepping….

Vera van hove schreef op 15 december 2023 om 09:28

Ik houd van muziek!We zijn ermee opgegroeid.
Ik speelde cither,ook in de kerk.Vandaag zijn het soms klaagliederen als m’n leven moeilijk is.Als m’n geloof en christen zijn belaagd worden want dat gebeurt.
Ik zwijg en luister in mezelf M’n geloof is levendig als zachte muziek die er bij hoort
M’n geestelijk leven danst op het ritme van gebed.Soms blij,soms droef.Zo is nu eenmaal onze levensweg

Els schreef op 15 december 2023 om 08:50

Dank u voor citaat 4. Het geeft me troost die ik van mijn familie niet krijg. Ik sta alleen in het getreiter van een stalker.

Anita schreef op 15 december 2023 om 07:55

Gevoelig voor blijdschap en ook verdriet, intens voelen. Roept vraagtekens op. Waarom moet dat? Waarom is het zo nodig al het pijn diep diep diep.
De blijdschap met zo veel vreugde tot overladen als of ik niet alles kan opvangen is de andere kant. Dan is de vraag waarom er niet. Wel verbaasd, overrompeld en dansend gaat mijn hart te keer. Intens heeft zijn prijs. Daarnaast is ongevoeligheid ook weleens mijn meester en soms hardnekkig. Anders dan diep verdriet is dit gepaard met woede en hoogmoed. Dan sluipt de gevoeligheid langsaam weer in, komt het besef van ongeloof wat er is gebeurd. Ben ik dat ook? JA!

Trees schreef op 15 december 2023 om 07:18

Dank u Jezus.Ook deze morgen mag ik exstra tijd nemen om bij u te komen .Help mij deze dag u meer en meer te ontmoeten om alzo de weg naar Uw geboorte te gaan.Heel speciaal wil ik de genade en zegen vragen voor de zieken en allen die hier in huis de noro virus hebben genees hen Heer Ik vertrouw opu Trees

Martine schreef op 14 december 2023 om 23:45

Vaak heb ik hulp nodig om oplossingen voor problemen te zien en de mogelijke gevolgen mij met angst verlammen.

Nelleke schreef op 14 december 2023 om 23:44

Dit dagboek gebruik ik om mijn gedachten op een rijtje te zetten../ krijgen
Er moet nog veel door de Heer omgevormd in mijn leven:pijn oud zeer en zeer wat steeds weer terug komt..Heer help me om in geloof bergen te verzetten..ik heb veel geduld en liefde nodig.Vult u mij met Uw shalom a.u.b.?

Olivia schreef op 14 december 2023 om 23:14

Ik ben de Heer, uw God, die u bij uw rechterhand heeft genomen en die tot u zegt: Wees maar niet bang; Ik help u. Ikzelf ben uw helper, zegt de Heer, Ik ben uw verlosser.

Marc Depoorter schreef op 14 december 2023 om 22:38

Als een opdracht een taak me overstijgt me dreigt te verstikken dan is het God die me doet inzien dat ik niet goed naar de taak kijk. Hij doet me inzien dat een vernieuwde blik op de taak de weg vrijmaakt, Hij effent het pad. Met hem is geen weg te kronkelig of te hobbelig, noch te stijl opwaarts zowel als neerwaarts. Want vaak als je je juist klein maakt je nederig opstelt kan je de opdracht aan. Ik denk daarbij aan: door het kleinste poortje gaan, hoe minder last je draagt hoe gemakkelijker je door het poortje kan. Dankjewel God dat jij me doet inzien om de last zo klein mogelijk te maken en me bevrijdt van de kast helpt de paden te rechten.

Bart schreef op 14 december 2023 om 22:16

Ik ben tevreden en gelukkig op en bij mijn hoge leeftijd. Werktuigen zijn hier menselijkerwijze voldoende en God heeft vaak de overhand of Hij vult aan, wat mij te doen staat. Ik bid en vier de mis via mijn computer met natuurlijk verstrooidheden eraan verbonden, maar ik blijf dienstbaarheid en attentievol leven aanvaarden en doorgeven. God is mijn werkgever op bepaalde momenten van verdieping en geloofsuitingen en daar ben ik zeer dankbaar voor, maar et moet nog meer en dieper groeien naar Kerstmis toe.

Ton schreef op 14 december 2023 om 22:02

Vaak voelde ik me niet gezien door m’n vader; ik leerde af “te dansen en te rouwen op de muziek van zijn leven”. In de leer bij mijn grote “Dansleraar”, Jezus, oefen ik nu en zet soms al pasjes, ook naar en met anderen, die goed voelen; het kan dan soms voelen als samen dansen naar God toe..

Lieve schreef op 14 december 2023 om 21:14

Heer, vandaag zong mijn medemens een klaaglied met heel haar lichaam. Ik hoorde het niet, ik kon niet mee op haar ritme. Vergeef mij. Toch waren er ook momenten van vreugde tussen ons. Dank daarvoor. Alleen als ik helemaal op anderen gericht ben, kan ik mee dansen of rouwen. Wijs mij verder de weg.

Madeleine schreef op 14 december 2023 om 21:09

Ja, als ik eens alleen Gods zegeningen zou tellen, zou ik veel positiever leven. Heer, schenk mij de genade mijn blik gericht te houden op Uw al Uw zegeningen.

Wilma schreef op 14 december 2023 om 19:50

It takes two to tango. God is de danser!

Gertruida schreef op 14 december 2023 om 15:11

“ Ik zal je helpen “ Bergen zul je dorsen en vermalen, van heuvels laat je niets over dan kaf. Wat een prachtige belofte. Waar ik tegen op zie, is mijn gezondheid onder ogen zien en accepteren, mijn grenzen bewaken, duidelijk communiceren en dankbaar mijn zegeningen tellen. Genoeg uitdagingen om om te vormen. God is mijn bevrijder en ik durf hem te vragen mij hiermee te helpen.

lutgart verdonck schreef op 14 december 2023 om 13:02

Ik zal je helpen!

Ik vroeg God en kreeg…

Ik vroeg om een doel in mijn leven
en U gaf mij moed om mij sterk te maken.

Ik vroeg om een succesvol leven
en U gaf mij verstand en spierkracht om de handen uit de mouwen te steken.

Ik vroeg om een positief persoon te zijn
en U gaf mij begrip voor de anderen.

Ik vroeg om liefde te mogen ervaren
en U gaf mij kwetsbare mensen die mij nodig hadden.

Ik vroeg om talenten
en U gaf mij vele kansen.

Ik vroeg om wijsheid
en U gaf mij eenzame,stille mensen op mijn pad met een innerlijke uitstraling.

Ik kreeg niets waarom ik vroeg.
U toonde mij steeds de weg naar alles wat ik nodig had…

Jana Hábová schreef op 14 december 2023 om 11:10

Goedmorgen, “gemeente”,
het is de eerste keer dat ik me aansluit bij het gastenboek. Ik volg de teksten van de retraite, heb me me er voor bewust opgegeven omdat ik merkte dat ik behoefte had aan spirituele ondersteuning. Ben als een katholieke geboren in Tsjechië en ook enige opvoeding erin ontvangen. Toen ik zelfstandig werd volgde ik(probeerde ik) vooral de mystieke wegen van andere geloofsrichtingen te bewandelen. Nu aan het einde van mijn leven (82 jaar oud) kom ik -meer of min- toevallig bij een christelijke geloofsrichting. In de loop van de retraite ben ik aan het wennen aan de christelijke terminologie, ook moest ik deze week opzoeken (in de Wikipedia) de betekenis van het woord dorsslede. En het is wrsch ook aan mijn bericht te merken dat het Nederlands is niet mijn moedertaal.
Nu even tot mijn actuele bericht van vandaag: ik kom melden dat ik sinds begin van de retraite al een paar keer was “diep geraakt”, wat me bracht tot een diepe dankbaarheid, en dat wil ik met jullie delen. Ben dankbaar dat een toeval me hierheen bracht.
De laatste keer – gisteren- waren het woorden “deel je tijd met God”, in één van de citaten die werden voorgesteld. Ik ervaarde het al een concrete hulp. Ineens wist ik wat ik kon doen. In mijn geval – wat ik MOEST doen! En sindsdien kan ik me ook overdag herinneren…AHA! dat mag ik OOK nu doen!… en ben ik voor even “gered”… tot ik weer verdwaal in het profane leven.

Cilia schreef op 14 december 2023 om 10:11

‘Effen in de wildernis een pad voor onze God’ (Jesaja 40:4-5)
Ik werd gestoord door een herinnering van een grote fout die in vroeger gemaakt en ik voelde dat dit niet van de goede Geest kwam. Ik wilde stil zijn en in contact te komen met God en bad voor genade om de weg naar God te zien en te zeggen; Het is vergeven… Het bleef me tot na het bezinnen voort duren, al weet ik dat die fout vergeven is.Het maakte me droevig. Ik herinnerde mij:” Ik zal je helpen!” Gods bevrijding Ik hoorde;”Moed houden vergeven, is vergeven.”Ik weet; ik kan mij niet aan mijn eigen haren trekken, alleen God kan dit doen en zeggen: “Vrees niet, want IK ben uw Goede Geest, Ik heb u verlost.” Dank!!!!

Maria schreef op 14 december 2023 om 09:03

Citaat 4, aanvaarding, hoe fijn deze toevoeging al in wederom zo’n mooie advents retraite. Wer eens lezen en laten doordringen dat OLH ons, en ook mij aanvaard met al je onvolkomenheden. Geen tijd verspillen met vechten tegen die onvolkomenheden. Hij houdt van ons zoals we zijn. Aanvaarding🙏

Vera van hove schreef op 14 december 2023 om 08:52

Kom me te hulp Heer,bevrijd me.Vorm me om tot wie Gij wilt dat ik ben voor U
Ik wil uitstijgen boven de middelmatigheid en de bergen en heuvels vermalen tot kaf.
Maak me sterk Heer in al mijn zwakheid.Leer me alles aanvaarden om m’n weg naar het Lichte Een weg die ik alleen ga in verlangen naar het Licht.

Hilda schreef op 14 december 2023 om 08:37

Vergeet niet om toch stil te staan bij alle mogelijke obstakels op je weg. Die prachtige tekst uit Jesaja heeft me gegrepen. Het is goed zoals het nu is maar vergeet niet dat God er is. Zoek hem op en overbrug jezelf door uit te kijken naar iedereen. Vind God in je hart en praat met hem.
Laat alle bedenkingen van anderen in het midden en spreek recht uit het hart. Zoek verbinding met alles om je heen en maak de weg oneindig recht.

Hendrikje schreef op 14 december 2023 om 07:22

Ik voel me meer verbonden met de Here onze God omdat ik mijn emoties wel met Hem delen kan, hij loopt er niet voor weg, Hij blijft. Vader.., Abba Vader, ik wil in contact, met U en met wat er is.

Trees schreef op 14 december 2023 om 07:17

Dank U Heer dat wij altijd op u mogen rekenen.U verlaat ons niet .IK vraag u dat veel zieken de hulp zoeken bij U .Geef hun gezondheid en kracht .Geef vrede in deze wereld
dank u Jezus laat mij groeien in Uw liefde Trees

Anita schreef op 14 december 2023 om 06:03

Er zijn momenten en situaties die niet te veranderen zijn omdat het permanent wordt. Een geamputeerd been, is permanent. Het been groeide nooit meer. Acceptatie is denk ik de moeilijkste, ik moet omvormt worden. Moeilijkheden op moeilijkheden stapelen zich op, waar kan ik nog naar toe? Behalve naar onze HEER.
Bron van acceptatie, van altijd voortdurend aanwezig zijn, van troost, van permanent hulp met liefde en al. Kost wel strijd en tijd van mezelf. Het is niet te koop, maar ook gratis, ik moet het verdienen met goede wil. Maar vooral kiezen voor HEM om te laten leiden en omvormen.
Niemand anders kan het, voor mij.

Nelleke schreef op 13 december 2023 om 23:33

Zachtmoedig en nederig zijn: dat valt niet mee.Maar de Heer vraagt het van Hem te leren ondanks dat Hij de koning van de hemel en aarde is, ie Hij nederig.De strijd , het juk is soms zwaar want we zijn gewoon mens maar het is een opdracht!Van die strijd altijd maar weer wordt ik weleens mo e. Shalom deze nacht.

Marc Depoorter schreef op 13 december 2023 om 22:26

Een juk wordt gezien als een zware last maar Jezus’juk lijkt vederlicht. Deze verzen geven me altijd hoop. Jezus volgen hoeft geen kastijden van jezelf te zijn. Een last van iemand anders op je schouder nemen kan je pas als je zelf sterk genoeg bent, en dat laten deze verzen mij inzien. Niemand vraagt je om hulp als ze zien dat je zelf te lijden hebt, je vraagt toch ook niet zelf hulp aan iemand die jouw het niet kan bieden. Deze verzen zeggen me: als iemand jouw om je hulp vraagt dan ben je daar sterk genoeg voor. Niemand vraagt het onmogelijke, dus Jezus’juk dragen laat jouw misschien een beetje lijden maar nooit zoveel dat Jezus je er niet bij zou helpen.

Bart schreef op 13 december 2023 om 22:00

Eigenlijk ben ik blij en gelukkig, want mijn juk en mijn last worden mede gedragen en ondersteund dor de mensen, die me helpen in dit rusthuis alsook door bewoners en anderen daarbuiten. Ze staan me met raad en daad bij alsook de meditaties van pater Sintobin s.j. Zij ’trakteren’ mij voor meer geloof en diepe menselijkheid met zorgzaamheid en gebed. God stuurt nog altijd dienaren en dienaressen naar mij en ons toe en ik ben er dankbaar om en ten zeerste blij mee en ik beloon mensen ook met attenties (materieel en spiritueel) door een bloem of ‘PAS OP’ en denk ook jezelf en bescherm elkaar in deze periode van lichamelijke klachten en HOUD ELKAAR GEZOND! Ik blijf geloven, dat God en Mens dit samen verlangt als Boodschap en Heil voor ons allemaal om zo de Vrede te bevorderen om zo echt Kerstmis te vieren en dan kan en zal ‘God opnieuw in ons geboren worden’. Geloof het en blijf Gods Woord verkondigen, hoe klein die ik ook moge zijn. Amen.

Gertruida schreef op 13 december 2023 om 21:40

“ Neem mijn juk op je en leer van mij “ mijn zorgen aan u toevertrouwen, mijn gezondheid omarmen en het onbegrip naast mij neerleggen. De last blijft, maar als ik mij focus op het licht, dan wordt het zachter, Ik verlang naar rust en vertrouw op uw belofte. Ik bid voor alle zieke mensen, voor genezing als het mogelijk is, voor kracht en liefdevolle hulp

Lieve schreef op 13 december 2023 om 21:05

Heer, in mijn leven heb ik al veel hulp van u door mensen mogen ontvangen. Dank daarvoor. Maar door de omstandigheden van het leven zijn die mensen er nu niet meer. Ik kan me zo alleen voelen in de opdracht die U mij geeft. En toch, alleen kan ik het niet. Er moet nog zoveel in mij omgevormd worden, vooral waar het gaat over de relaties met de anderen, mijn onvermogen om onvoorwaardelijk van hen te houden, mij door hen te laten corrigeren… Het zijn soms harde rotsmassa’s. Alleen met uw hulp zal ik ze stilaan tot kaf kunnen vermalen. U bent een barmhartige God, u hebt mij lief door alles heen, met al het goede en al het negatieve in mij. U zij alle lof.

Liselotte schreef op 13 december 2023 om 19:25

Ja, God heeft deze week met mij gesproken
Maar kon ik hem horen?
Ik houd zo vast aan mijn eigen krachten, probeer het allemaal goed te doen.
Meisje, meisje, je kunt het niet allemaal alleen

Laat het maar los en vertrouw, mijn pad om te bewandelen…..

Olivia schreef op 13 december 2023 om 19:09

U groeten wij, Maria, koningin en moeder vol goedheid. Bij u vinden wij het leven, de vreugde en de hoop. Wees de lijdende mensheid nabij. Gedenk ons, zie barmhartig op ons neer en leid ons door het leven naar Jezus, uw Zoon. Moeder vol goedheid en liefde, Heilige Maagd Maria. Dank u wel.

Ton schreef op 13 december 2023 om 18:33

Soms heb ik hulp nodig om glashelder te kunnen onderscheiden of de weg waarop ik zit goed of niet goed is. Wat langere tijd de Stilte in gaan en daar aandachtig zijn, kan dan helpen. Het kan dan gebeuren dat van de Andere Kant helderheid openbreekt..

Martine schreef op 13 december 2023 om 17:22

zij had geen gemakkelijk leven gehad, maar ik kende haar steeds als de bezorgde, meelevende dame. Zij straalde oprechtheid en enthousiasme uit en ik keek naar haar op. Ik ontmoette haar in op alle hoogtepunten van het kerkelijk jaar en wekelijkse vieringen. Haar inzet was constant en gul. We konden steeds op haar rekenen. Ik keek naar haar op. Ik ben zo dankbaar voor haar voorbeeld. Net in de advent roept u haar tot zich, geeft u haar de vrede. Laat ons ook zoals zij, werken aan uw vrede. Dank u, Heer.

Hendrikje schreef op 13 december 2023 om 16:19

Ik lees Jesaja opnieuw, of voor het eerst…?, en ik voel een enorme woede in mij opkomen, een kracht
om de weg te effenen. Vandaag is het gedicht Vrede, van Leo Vroman wat telkens in mij naar boven komt.
‘Kom vanavond met verhalen, hoe de oorlog is verdwenen, en herhaal ze honderd malen, alle malen zal ik wenen’.

Machteld schreef op 13 december 2023 om 15:39

Vader God, u bent een barmhartige God. U kent mijn zwakten en tekortkomingen, maar u staart u er zich niet op blind. U kijkt over mijn zwakten heen naar mijn sterke punten. De gaven die u mij gegeven heeft. Help mij om ook op die manier naar mezelf te kijken, om niet alleen mijn tekortkomingen te zien en ontmoedigd te raken. Om ook de gaven te zien die u mij geschonken hebt en waarmee ik iets kan doen voor anderen. Dank u omdat u een barmhartige God bent. U nodigt mij uit mijzelf te aanvaarden zoals ik ben. Ik wil mezelf aanvaarden met al mijn zwakten om vervolgens mijn aandacht te richten op mijn gaven. Mijn aandacht mag niet blijven bij mijn zwakten. Dank u dat u mij dit leert vandaag.

lutgart verdonck schreef op 13 december 2023 om 15:29

Mijn juk is zacht en mijn last is licht.

Een uitnodiging,een opdracht,een perspectief van Jezus?
Keer je in…Kom in je innerlijke kracht.
Bij mij ben je geborgen.
Kijk anders naar de wereld.Kijk met Mijn ogen.
Het volgen van Jezus stem brengt rust.
Ik leer zo te wandelen op Gods weg midden gebrokenheid en onzekerheden.
Jezus kent mijn zorgen en verdriet.
Kijken met de ogen van Jezus is een groeiproces.
Ik leer zo zachtmoedig en nederig van hart te zijn en
ik weet dat Hij dan goedkeurend naar mij glimlacht!

Maggelie schreef op 13 december 2023 om 13:43

Mijn juk opnemen en doorgaan.
Het lijkt eenvoudig maar is het niet.
Een zwaar juk kan snijden in je vel en in je hart. Heel rauw soms…
Maar de woorden van Jezus troosten me. Ik zal rust vinden als ik doorzet en leer.
Want dat belooft Hij en dat geloof ik ook.
Kom Jezus en loop met me mee, help me mijn juk te dragen.

Gerard schreef op 13 december 2023 om 10:11

Neem mijn juk op je en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.
Voor mij en ieder van ons een mooie levensles.

Vera van hove schreef op 13 december 2023 om 08:57

De last in m’n leven is niet zo zacht,maar toch wil ik volgeling van Jezus zijn
Op mijn zitkamer kan ik bidden,lezen,schrijven en tot rust komen .
De woorden van Jezus raken me altijd heel diep.Ik bid Jezus om nederigheid
In gebed,dicht bij Jezus,vind ik steeds rust en vrede en een diepe stille vreugde,die Hij alleen kan geven

Truus schreef op 13 december 2023 om 08:50

‘Neem mijn juk op je en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart’.
Is dat dan het juk opnemen, zachtmoedig en nederig van hart worden?
Ben ik zachtmoedig en nederig? Lang niet altijd, wil dat soms niet eens zijn.
Dat is dan het juk, zo worden, een hartelijk appel van Hem die mij voorgaat op die weg.
dank aan Christus voor die weg

Wilma schreef op 13 december 2023 om 07:33

Citaat 4: ‘gezien en bemind worden in je zijn’. Dit geeft rust en ontspanning en is zo heilzaam. Je hoeft je niet te bewijzen bij God, al doe je niets. Wie laat zich zien zoals hij of zij werkelijk is in het dagelijkse leven?Presteren, botox, Facebook, zo veel is nep. Mooie buitenkanten en maskers, wie laat zich echt kennen? Mensen leer je kennen door ze in verschillende situaties mee te maken en dat stelt heel vaak teleur. Mooie woorden zijn er genoeg, gedrag zegt vaak meer. Ik voel me bij God veilig, dat is kostbaar en een groot goed. Zo mag ik mijn weg verder gaan. Samen met Hem op weg, overgave!

Trees schreef op 13 december 2023 om 07:25

Heer ook deze morgen kom ik in rust naar u toe .Help mij vandaag een juiste weg te gaan
U verlaat mij niet .Dank u Dat ik op mag staan zonder pijn laat mij goed zijn voor de ander dank u Jezus dat veel mensen zich mogen voorbereiden op U komst Trees