Gastenboek

Wilma schreef op 18 december 2023 om 20:49

THEMA ONTMOETING: werkelijke ontmoeting is wederkerigheid, horizontaal en verticaal. Zien en gehoord worden. Martin Buber schrijft er ook prachtig over.’Connectie’ van hart tot hart, liefde. Raken en geraakt worden, delen, intimiteit, verbondenheid,kwetsbaarheid. Aandachtig Aanwezig in het hier-en-nu. Dan gebeurt er iets wat werkelijk impact heeft. De psychiater Dirk de Wachter zegt het ook mooi:”het kleine goede doen”.

jans schreef op 18 december 2023 om 19:06

Mooi lied kwam in mij op het was van Sela
Als ik U ontmoet

Olivia schreef op 18 december 2023 om 18:22

Heer God, altijd zijt Gij bezorgd om ons geluk. Geduldig en getrouw bereidt Ge ons voor op de komst van Jezus in ons hart. Doorbreek onze onmacht, onze twijfels, zodat we Jezus kunnen ontvangen, zodat alle Licht van Zijn Aanwezigheid al wat donker is in ons hart, wegneemt.

Nelleke schreef op 18 december 2023 om 15:57

Ja die droom was ook voor mij wel nodig geweest om mij te bemoedigen met zoiets aparts wat Jozef is overkomen..Mijn a.s. vrouw zwanger? Van wie, hoe dan? En dat in die tijd!
Wat een geloof en vertrouwen,
Daar kan ik een puntje aan zuigen…

Nelleke schreef op 18 december 2023 om 15:52

Ontmoetingen , delen liefde verspreiden aan mensen die daarop zitten te wachten ( citaat) ja dat is het mooiste wat er is.De oudere is vaak zo dankbaar met zo.n bezoek.Juist ook in deze donkere tijd..en daarin over je eigen verlangens heengaan…” eigen”? tijd..
Dat is voor mij altijd een dilemma…mag ik zo even gaan zitten schilderen Heer, nu ik mijn huishouding verder gedaan heb?
Shalom aan allen..

lutgart verdonck schreef op 18 december 2023 om 15:41

Maria en Jozef hoeders van het Goddelijke kind.

Nu kan Gods belofte worden vervuld.
De langverwachte,door de engel aangekondigd,komt tot mij.
“Maria,wees niet bang,God heeft je uitgekozen om het Goddelijke kind te dragen.
Je zal zwanger zijn door de Geest.”

De engel nam ook Jozef apart en luisterde naar zijn bezwaarde hart.
“Het kind dat in Maria leeft,Emmanuel,God met ons is zijn naam”.
Jozef wordt zo de vader van het ongeboren Licht.
God komt nabij in een weerloos kind,dat God en mens zal zijn.
Jozef weet: dit komt van God.
Zijn liefde voor God en Maria is zo groot
want door de Geest heeft God nieuw leven beloofd…

Hermaria schreef op 18 december 2023 om 14:38

sprakeloos

de ontmoeting vanmorgen
met een engel in kindsheid
bracht mij in een andere wereld

de ooit zo krachtig mens
nu fragiel in een zorghuis
teruggebracht tot louter ziel

in de hoekigheid van zijn leven
rust een zachte schoonheid
zo oppervlakkig nabij

ontroerde ogen kijken in de verte
hij wijst naar roze luchten
telkens weer en telkens weer

o ja ook andere verwarde gesprekjes
maar weer terug wijzend
naar deze zoete zachtheid
(ik wiegel met je mee)

jij mijn lieve oude vriend
wijst mij de onuitsprekelijke weg
naar………..ja….

Gertruida schreef op 18 december 2023 om 13:29

Jozef moet geen beslissing nemen uit angst, maar vertrouwen op God, in een droom waren er opeens dingen duidelijk. Ik sta regelmatig op keerpuntjes in mijn leven, toegegeven ik laat mij dikwijls lijden door angst,schaamte, de boel sussen, bang voor ruzie, bang voor eenzaamheid, de boel sussen, ondanks alarmbellen die rinkelen, wat is dat toch, al die overheersende mensen, dit betreft ook kerkmensen en familie. Eigenlijk zegt het meer over mijzelf, mijn struikelen. God op de eerste plaats zetten, gebed, mijn nood toevetrouwen aan God en het daar laten, ik word mij steeds meer bewust van mijn tekortkomingen, wilt u mij helpen, een mooie uitdaging voor 2024.

Martine schreef op 18 december 2023 om 13:02

Zo vaak maken wij het dilemma van Jozef mee. Wij hadden alles zo goed gepland en dan gebeurt het. Onze plannen, kunnen we er nog mee doorgaan, in de nieuwe omstandigheden? Komt het nog goed? Kunnen wij er het beste van maken? Dan komt in al dat verlammend gepieker die engel langs. Hij spreekt ons moed in, wij kiezen en gaan voor onze keuze. De extra last, zonder gepieker is plots veel lichter, of we zijn sterker.
Stuur ons veel engelen, Heer

Machteld schreef op 18 december 2023 om 11:13

Dank u, Jozef dat je naar de engel geluisterd hebt en Maria als vrouw genomen hebt, toen ze zwanger was van de Heilige Geest. Zo is Jezus kunnen opgroeien in een normaal gezin met een moeder en een voedstervader. Jozef heeft Jezus volledig aanvaard als deel van zijn gezin, ook al had hij Jezus niet verwekt. Hij stapte in Gods grote plan van de menswording van Jezus op aarde. Wat een moed, wat een vertrouwen in Gods voorzienigheid. Vader God, ik bid dat ik ook zulk een vertrouwen in u kan hebben ook in de moeilijkste omstandigheden. Maak mijn hart ontvankelijk voor uw zegeningen. Amen.

Cilia schreef op 18 december 2023 om 10:36

De woorden van de profeet Jesaja drukken de hoop uit van het volk Israël op de komst van God. zo ook voor mij NU.de weg moet begaanbaar zijn. Ook wij worden uitgenodigd om ons voor te bereiden, door Johannes op de voet te volgen, zo kom ik op weg naar Jezus, die al weldoende rondging…
Dit is de weg die ik ga.
Wie zal ontmoeten op mijn weg? Veel armen, doven, rouwenden, zieken, mezelf…
Zo geloof ik in de Menswording, van Jezus en mezelf.

Cilia schreef op 18 december 2023 om 09:55

Mij treft ook deze retraite de persoon van Johannes de Doper. Zijn opdracht lijkt zo onoverkomelijk, maar hij gaat ons voor in woord en daad; ( daarin gelijkt hij zo op Jezus.)Ik wil hem volgen op de voet; in de kleine ontmoetingen met mensen om ons heen, ik wil daarin ik iets herkennen van God die binnenkort mens wordt. Iemand die ons dwingt om uit onze eigen wereld te stappen en met andereren in contact te komen; de grote ANDERE.
Ik wil mij deze weeklaten raken door de verschillende personen die allen een andere opdracht krijgen; en toch komt alles samen in het goddelijk Licht waarvan zij getuigen.Dank!

Vera van hove schreef op 18 december 2023 om 09:36

Het is zulk een wonderbaar gebeuren! De zwangerschap van Maria en de geboorte van Jezus.
Durf ik ook een onvoorwaardelijk ja zeggen aan de Heer?
Ik heb me toevertrouwd aan de Heer zonder te weten wat me deze laatste jaren van m’n leven boog te wachten staat!Alle vertrouwen op de Heer!Alles,heel m’n leven,alles is van de Heer.De Heer beslist,ik zeg ja,onvoorwaardelijk,zonder tegenwerpingen
M’n gebedsleven gaat gewoon verder,in dankbaarheid voor alles wat me gegeven is!

Trees schreef op 18 december 2023 om 07:16

Vandaag denk ik veel over de H Jozef na ,Ik wil Hem eerst bedanken dat Hij heeft geluisterd aan de engel die hem verschenen was Ja want daardoor kon Maria ons Jezus brengen .Ik vraag de H Joef mij te helpen te luisteren naar de stem van de h Geest in mij en dat ik gehoor mag geven aan Zijn oproep .Help mij H Jozef goed te zijn voor de ander Trees

Anita schreef op 18 december 2023 om 07:04

Onzekerheid en niet weten hoe verder gaat, bang overheerst, onmacht, en toch niet willen zo als nu verder gaan. Een belangrijke momenten. Als Jozef een beslissende droom als antwoord kreeg, heb ik dat niet! Een flinke strijd!!!
Gewoon doorgaan dwars doorheen dit moet gebeuren, al wil ik niet. (Op en neer met mijn gevoelens) Wachten tot het wat rustiger is in mijn hoofd, de tijd lijkt eeuwig stil. Het bidden is ook een probleem geworden. Verlies de kracht, het vertrouwen eb weg, MOE!!!
Overgave is de volgende proces.
In het uiterste van een strijd dat ik nooit zal winnen, daar stond HIJ klaar mij op te gevangen. Ik gaf het over aan HEM met volle overgave, ik dacht dat dat het einde was.
Maar het wordt het begin!
Eerst voel ik lichter, daarna vind ik niet erg meer, begin van acceptatie, dan komt de rust, en ook de blijdschap terug. Achteraf gezien is dit wat ik niet wil missen.
De HEER blijft een mysterie, maar het is DE BRON van alle goeds.

Nelleke schreef op 18 december 2023 om 00:07

Blijde zondag gehad b.v. door een afscheid van organist in onze gemeent die tot.65 jaar organist is geweest waarvan 36 jaar in onze gemeente.Hij was mijn eerste werkgever toen ik 15.5 jaar oud bij hem in de winkel kwam werken.Ook 1 van de vele mensen die mij heenwees naar God.Het slotlied wat hij speelde was de psalm “Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen”Veel fijne mensen gesproken naderhand tijdens de receptie en ook nog een verjaardag waar een nicht weer een nieuwe liefde voorstelde èn nog naar een kerstspel van onze kl.dochter; zoveel tekenen van Licht vandaag!

Lieve schreef op 17 december 2023 om 21:20

Deze dagen moest ik een serieuze beslissing nemen in het voordeel van iemand die ons zeer genegen is, maar wetend ook dat niet iedereen volledig akkoord zou gaan. Dankbaar ben ik voor de mensen die me raad gegeven hebben, dankbaar ook voor het rustig verder leven in afwachting van hun antwoord. Het gebeurde allemaal niet in een droom zoals bij sint Jozef, of toch… de droom van een nieuwe wereld waar het goed om leven is. Die wereld wens ik van harte aan hen die in angst leven, het niet meer zien zitten in hun uitzichtloze situatie… God, daal neer uit uw hemel… Kom hen ter hulp, wacht niet langer… Ik heb geen woorden meer, laat mijn gebed al die mensen bereiken. Amen.

Marc Depoorter schreef op 17 december 2023 om 19:18

God geeft me dagelijks de kracht om te getuigen van het Licht. Met woorden laten we het licht schijnen op ons leven en God laat zijn licht schijnen op dat wat Hij belangrijk vindt. Wij moeten maar durven kijken, want niet altijd zijn het fraaie dingen die we te zien krijgen. Juist werpt God zijn licht op deze zaken opdat het ons duidelijk wordt dat we ‘anders’ met elkaar moeten omgaan, in de eerste plaats liefdevoller. Want diezelfde Johannes die getuigde van het Licht, gaf ons nog een ander gebaar, het dopen met water. Wat God ons laat zien moet ons in beweging zetten om de ommekeer te maken weg van dood en duisternis. Durven kijken in het licht is misschien wel het moeilijkst want het verblind eerder dan dat het zichbaar maakt. Echter kijken naar het Licht dat Jezus is doet ons hart sneller slaan en maakt ons blij. Dankjewel God dat Jij me doet getuigen van het licht, dankjewel voor de kracht die het geeft om de ommekeer te maken.

Olivia schreef op 17 december 2023 om 19:01

“Heer, overspoel ons vandaag met Uw liefde, zodat ons hart zal zingen van vreugde!”

Ton schreef op 17 december 2023 om 18:30

Wat ik doe, als het echt tegen zit; als ik het niet meer zie zitten, is, proberen los te laten; het denken; het piekeren, het willen dat het anders is. En dan: gewoon maar er te zijn; rust hervinden, oplettend zijn;luisterend naar wat komt van de Andere Kant. Bijzonder dat ik juist dan ook, soms, engelen van mensen tegen kom.

Elly schreef op 17 december 2023 om 18:17

mensen brengen mij tot God, die rechtschapen zijn en eerlijk

Gertruida schreef op 17 december 2023 om 17:33

Herkenbaar is voor mij het verlangen naar iets groters dan ikzelf. licht betekent veel voor mij, avonds kaarsjes branden, de kachel opstoken, het zonnetje dat schijnt, lichtpuntjes tellen, sterren en de maan aanschouwen.Er zijn zeker lichtmomenten, het gaat dan om een intens gevoel van rust en vrede.
Mensen die God voor mij dichterbij brengen, is een lastige ik denk aan oude wijze fragiele bejaarde, een glimlach van een kind, een gehandicapte die straalt, een hartelijke ontmoeting, een omarming, een blijde mantelzorger, een prachtig koor, een goede preek

Gertruida schreef op 17 december 2023 om 16:43

“ God is de alfa en de omega “ Licht Schepper Allesomvattend, de relatie met God doet mij groeien,toch is het een mysterie voor mij. Ik ben meer vertrouwt met: Vader, Jezus en Heilige Geest. Zie mijzelf als een prachtige boom, die meer wortels kan gebruiken, zodat ik niet omval bij storm, heb zieke takken, mijn gezondheid maakt mij kwetsbaar en verdrietig, af en toe hangen mijn takken naar beneden en wordt het te zwaar, ik vraag uw bijstand, om de zieke takken weg te snoeien, zodat er weer nieuwe energie kan stromen en ik meer vruchten kan dragen.

Rinia schreef op 17 december 2023 om 16:36

Ik dank God voor alles,ondanks mijn diaylise en borst amputatie..de Heer voor ziet mij voor alles..dank U Vader fijne zondag

Hermaria schreef op 17 december 2023 om 16:27

Wonderlijk Licht

velen kwamen bij mij op gesprek
onzeker over de weg te gaan
wonderlijk hoe ook zij
in hun schamele kwetsbaarheid
jouw Licht gaven aan mij

en mijn eigen weg
vaak met kuilen en builen
te nemen alleen met jouw
sacraal Lichtende woorden
wanneer die opengaan op mijn pad

mijn leven is aaneengeregen
door onaardse klanken
van de grootste
bach, een diepe zielsverwant
tilde mij op naar de schoonheid van
jouw Licht

Martine schreef op 17 december 2023 om 15:10

Een blik als balsem voor de ziel.
Gisteren kruiste mijn blik deze van een mij onbekende jongedame op de fiets. Meteen kwam er een gemeende glimlach op haar gezicht, die ik beantwoorde. Haar welgemeende glimlach verwarmde mijn hele lichaam. Wij zetten onze weg gewoon verder, maar dit ogenblik balsemt noch steeds verder in mij. Dank U Heer.

Hendrikje schreef op 17 december 2023 om 14:01

De bron van mijn leven, hoeveel stenen er ook inlagen, en allen aan het licht gebracht wilden worden, die Bron is de Liefde. De Liefde van God, die Maria in haar lichaam en ziel, zo ervaren heeft, dat ze naar Elisabeth reisde.

Er gebeurde vanmorgen iets bijzonders, ik las dat er afscheid genomen werd, en er een erehaag gevormd werd,
om afscheid te nemen van 2 zusjes die bij een zeer ernstig ongeluk om het leven zijn gekomen. En op het moment dat ik dit doorvoelde, hoe groot deze ramp in dit gezin, voor deze familie moet zijn kwam in mij het besef wat zusjes waren. Ik heb 4 zusters, maar heb hen aan het leven verloren, en dat voelt echt verschrikkelijk. En juist nu door dit bericht, werd ik mij ervan bewust dat ik door het aan het licht brengen van de stenen weer zicht op hen heb gekregen, wetend en verlangend dat de liefde, en het gebed hier haar werking mag krijgen.
Door dit hier in het gastenboek te kunnen schrijven voel ik mij plotseling verbonden met een veel grotere onderlinge verbondenheid en liefde.

lutgart verdonck schreef op 17 december 2023 om 13:15

Johannes,door God gezonden,
Hij was niet zelf het Licht
maar hij was er om te getuigen van het Licht.

Licht van ver gekomen.
Licht van inzicht,herkenning,zonder woorden
je ware Zelf gevonden hebben.

Licht ,een verschijningsvorm van God.
Het goddelijke Licht daalt af naar de aarde.
Een uitnodiging om in het Licht te wandelen.
We verdwalen niet,worden gereinigd van alles wat aan ons kleeft.
Licht geeft richting,ontmaskert,openbaart.
Niet krampachtig maar genietend in blijdschap leven vanuit het hart.
Wandelen,gaan waar ik moet gaan met Hem.
Zo tracht ik naar Kerstmis toe te leven.

Vera van hove schreef op 17 december 2023 om 08:45

De mensen van BO helpen me om me naar het Licht toe te keren en het probleem daartoe op te lossen .
Zelf haast ik me naar iemand die ongelovig is en vele misvattingen heeft.Ik wilgoed zijn voor die persoon,en doen voor hem wat hij graag wilt.
Ik bid voor hem,want menselijk gesproken lijkt het onmogelijk dat die persoon zich ooit tot het Licht zal keren.
Maar de positieve,goede kwaliteiten die hij in zich heeft,hebben voorrang.
Ik verlang er naar om die persoon om te keren tot het Licht
En ja,het is familie,heel dichte familie,die ik toevertrouwd heb aan de Vader.In de hoop ooit te kunnen getuigen van het onmisbare Licht.

Christel schreef op 17 december 2023 om 08:33

God, Gij zijt de énige Vader voor mij.
Mijn leven lang heb ik gesnakt naar vaderlijkeliefde en nooit gevonden.
Wat ik niet zag was dat die er altijd al was geweest.
Nog gisteravond liet ik mij opnieuw kwetsen, terwijl het niet nodig is, want Gij zijt altijd bij mij. Gij zijt mijn Vader! Vergeef mij dat ik het niet altijd zie of wil en kan zien, Heer. En dank dat Gij mij steeds opnieuw in Uw liefdevolle armen opneemt.

Anita schreef op 17 december 2023 om 07:01

Mijn moeder leerde me bidden. Er is iets heel Grootst die altijd dichtbij ons is. In blij en verdriet in alles kan je bij God komen. Zo had ik als heel jong kind geleerd. Mijn moeder leerde nog verder dat alle goeds in het leven ook door gebed en door God ons gegeven is. (niet van ons zelf)
Zij leerde ook van het moeilijke de goede kanten uit te halen. Er was niks wat zij niet kan bedanken. Tot haar einde was ze trouw in geloof.

Hilda schreef op 17 december 2023 om 07:00

God is altijd ergens. Ik kan dit voelen als het veelomvattende wat zich om mij heen bevind. Verlies dit gevoel nooit verlies de spontaniteit van delen van dit gevoel nooit.
Door God gezonden mensen staan zomaar voor m’n neus en komen mij te hulp. Zonder aankondiging wie ze zijn of waar ze vandaan komen. Een engel dus.
Het licht kan soms verblinden en me meenemen naar een andere wereld. Ook spreken mensen die zijn overleden met mij dat is wel een hele bijzondere ervaring.
Verlangen naar iets groters dan mijzelf wordt een eenwording met het grotere dan mezelf.
Vraag voortdurend aan God en Jezus of ze me de weg willen wijzen naar het goede dat ik kan doen.

Christine schreef op 16 december 2023 om 22:52

Mijn beeld van God wordt steeds meer een liefdevolle aanwezigheid, niet ver weg maar alom aanwezig.
Ik ben niet meer de vragende die op antwoord wacht of een oplossing verwacht.
Voor mij gaat het om de overgave en het vertrouwen dat ik het alleen maar in Zijn handen hoef te leggen.
Ik ben niet opgevoed met een straffende God en hoef nergens bang voor te zijn.
Het raakt mij altijd als ik hoor dat mensen in angst leven of denken dat ze niet goed genoeg zijn.
We ‘struikelen’ allemaal talloze keren in ons leven.
Maar juist dan, als we toestaan dat er ‘gesnoeid’ mag worden tijdens onze levensreis, dat geeft ons de mogelijkheid om te groeien.

chr. Vaken schreef op 16 december 2023 om 22:32

Wat voor beeld van God heb ik? Doet de relatie met God mij groeien?
God is voor mij de Vader die het nodig achtte om Zijn Zoon naar de aarde te sturen om ons duidelijk te maken dat Hij er is.
Als ik naar mijn leven kijk als een bloeiende plant of boom, wat zie ik dan? Hoe ben ik gegroeid?
Ik zie me als een boom die in Godsgeloof goed opgroeide maar die ook vele dorre takken heeft waar het sap van her geloof eerst nog in zat, maar dat er nu uit gevloeid is.
Is er iets waarvoor ik Gods bijstand wil vragen om verder te groeien? Hoe kan ik dit vragen aan God?
Ik vraag dat ik mag blijven groeien en dat de dorre takken terug sap mogen krijgen. hoe ik dat kan? door ongerept verder te leven in mijn geloof, door vorming te volgen en door voorbeelden te geven. Het geloof zonder de werken is dood (Jakobus 2:14–21.)

Machteld schreef op 16 december 2023 om 21:24

Op de vraag of ik mensen heb gekend die mij dichter bij Vader God hebben gebracht, kan ik volmondig “ja” antwoorden. Ik heb altijd “tantes” in mijn leven gehad die mij als een geestelijke gids goede raad gaven of vertelden van hun wandel met God. Daaraan kon ik mij dan optrekken in moeilijke momenten. Ook op dit ogenblik heb ik zulke tantes in mijn leven. Dank u, Vader God voor al die vrouwen die mij naar een dieper begrip van u geleid hebben. Hun prijs gaat die van edelstenen ver te boven.

Ton schreef op 16 december 2023 om 21:20

Ook ik ken de ervaring van het verlangen naar dat wat groter is dan ik zelf; het is ’n verlangen wat ik ook graag met anderen wil delen. Wat goed; ’n plaats als deze, waar dat kan.. Kom ons maar tegemoet God en vervul ons verlangen naar U..

Bart schreef op 16 december 2023 om 20:42

Ik blijf altijd in God geloven en tot Hem bidden. Eigenlijk kan ik niet zonder Hem leven en anderen LEVEN geven. Soms gebeurt het bewust en soms gebeurt dat spontaan. Ik probeer dagelijks met volle overtuiging de viering van de eucharistie te volgen of zelf te doen en zondags in concelebratie. Voor dot laatste moet ik veel moeite doen en me laten vervoeren en zittend de viering te vieren in mijn abdijkerk. Die band wil ik vanuit mijn rusthuis en abdij blijven bewaren en versterken. Als ik dat niet kan of doe dan voel ik me schuldig aan mijn roeping. Ik dank mijn verblijf, vervoer e, die mogelijkheid, dat ik dat morgen weer kan en zal doen met volle overtuiging en met veel liefde om zo het komende Kerstfeest te vieren, opdat Gods Liefde nog dieper in mij mag komen en blijven wonen.

Lieve schreef op 16 december 2023 om 20:18

In mijn leven zijn er echt mensen geweest als van God gezonden. Ik denk nu maar aan een ogenblik tijdens een zware ziekte en ik het iet meer zag zitten. Toen wilde ik het kruis aan de muur niet meer zien, maar kon er zelf niet aan om het te verwijderen. En dan, op dat ogenblik een vriend priester die onverwacht binnen komt. Veel woorden hadden we niet nodig en ons gesprek eindigde met humor: “Zal ik het wegnemen?” “Neen, laat maar” Waarom ik daar nu aan denk, weet ik niet, maar dankbaarheid doorstroomt mijn hart. Ik zou nog andere voorbeelden kunnen geven. Wat is onze God toch goed! En ja, ik heb Hem ook zelf mogen aanwijzen, vele keren. Ook daar ben ik intens dankbaar voor.
En nu, vandaag? Naar U gaat mijn verlangen, Heer! Ik zou U weer zo willen ervaren, het zou iets van dorheid soms lichter maken, maar dat is niet het voornaamste. Hem zien, Hem ervaren, simpelweg omdat Hij het is, anders dan ik, anders dan gelijk wie, Hij, groter dan ons hart…. Met lege handen wil ik Hem ontvangen.

Hermaria schreef op 16 december 2023 om 19:53

vandaag zo woordeloos

vandaag gekozen voor
ruimtelijke eenzaamheid
vanwege het barre teveel

ik zit voor het raam
en kijk uit naar jou
kom je dan ook

stil is het binnen
ik wacht en probeer woorden
maar ze willen niet

aarzelend begint
het in mij te zingen
wanneer een oud lied mij beweegt

in het kleine nabije
niets dan vertrouwde goedheid
geen groter geschenk

Olivia schreef op 16 december 2023 om 19:41

Waar wil de Heer jouw hart verzachten deze Advent ? Voor sommigen worden de feestdagen getekend door spanningen of angst vanwege ruzies in de familie. Anderen kampen met eenzaamheid of hartzeer door verbroken relaties. Misschien is dit wel het moment om een stap richting verzoening te zetten. Misschien is het tijd om God te vragen je de innige barmhartigheid van zijn hart te tonen, zodat jouw hart veranderd kan worden. Jezus staat altijd klaar om te genezen en om te vergeven. En Hij is ook altijd bereid ons te helpen om te vergeven.

AgnesERK schreef op 16 december 2023 om 19:31

Wat voor beeld heb ik van God
God de Vader is te ver weg voor mijn dagelijks leven. Hij is meer voor later na de dood of voor de hele mensheid als redder en beschermer.
Ik voel mij echt niet vertrouwd met God de Vader.

Jezus Christus bewonder ik en heb ik lief en de Heilige Geest kan ik steeds aanroepen, Hij komt en gaat.
Terwijl ik dit schrijf zie ik in dat ik wil geloven en bidden uit eigenbelang, om troost, rust en vrede. Ik hoop dat ik nog mag groeien in echte liefde voor God. Heer God zuiver mijn hart en blijf toch komen aub. Ik dank U.

AgnesERK schreef op 16 december 2023 om 18:58

De psalmtekst raakt mij en ontroert.
En dan de vraag welk beeld van God heb je. Voor mij is God koning, heerser van het heelal. Vanuit dit beeld tot God naderen als een kind die Hij grootbracht is moeilijk. Ik zou dit eerder tot mijn moeder zeggen.
Ik roep God aan als Redder en Beschermer van de mensheid, ook uit noodzaak, God Vader van de mensheid dat kan ik zeggen uit een gelovig hart. Al weet ik dat Hij de Liefde zelf is,toch ben ik bang om alleen voor zijn troon te staan.
In die angst ben ik dan weer als een klein kind.
Jezus en de Heilige Geest staan mij nader. God de Vader associeer ik met het leven na de dood vandaar ook mijn vermijdend gedrag.

Hilda schreef op 16 december 2023 om 18:50

Mijn geest en toewijding geven aan God. Soms zo weinig tijd om er bij stil te staan. Ik zou graag willen dat het een deel van mijzelf gaat worden. Maar ook vandaag nog door stress een goddeloze misstap een vloek omdat ik de hond steeds in bedwang moet houden bij waaks geblaf. Maar direct mijn zonde betuigt aan God.
Vanmorgen vroeg God in een andere taal horen spreken ja zo is het ook hij spreekt in alle talen voor iedereen.
God laat mijn geest en tot U groeien en vol overgave zijn aan U. Mijn lichaam is nu ouder en pijnlijk. Laat dit geen belemmering zijn om Uw woord te leren kennen. Het is wat ik zoek; de complete eenwording in vrede en volmaaktheid.
Door deze weg ervaar ik deze adventstijd als een zegen!

Hendrikje schreef op 16 december 2023 om 15:48

Vanmorgen op de markt, stond er een jonge moeder naast mij, met haar kind in de wandelwagen. Ik zei tegen het kleine wakkere meisje dat ze zo mooi was. In het verleden zou ik iets gezegd hebben over haar mooie jasje b.v.
Zo heb ik het tot mijn verdriet zelf zo meegemaakt, dat ik niet gezien werd. Alleen over de kleding, werd er iets gezegd of iets wel of niet beviel in de ogen van de ander. En dat deed pijn, heel veel pijn.
Wat er nu gebeurde was dat ik via het kind mij ook verbonden voelde met de moeder, en dus ook met de vader van het meisje. Deze verbondenheid voelde als verbinden met het Goddelijke, of Hogere Zelf. Hoe wij allen Christus kinderen zijn van de Vader.
Ik kan mij voor de Ene alleen maar diep buigen, en Hem danken met heel mijn hart voor deze ontmoeting.

Martine schreef op 16 december 2023 om 15:36

Heer, snoei bij mij de verlammende angst weg en geef mij de nodige energie om aan uw wereld mee te werken.

lutgart verdonck schreef op 16 december 2023 om 11:28

God,kijk neer uit de hemel en zie:
bekommer U om deze wijnstok,
de stek die Uw hand heeft geplant,
het kind dat U zelf hebt grootgebracht.

Als kind van God leven is op avontuur gaan met Hem.
Over bergen en dalen,
in voor- en tegenspoed,
elke dag verloopt anders.

Bruggen bouwen naar de overkant,
niet wetend wat de overkant is,
waar ons levensschip zal stranden.
Wankelend bouwen aan een nieuwe weg terug naar huis.

We leven een korte tijd,
en hier begint de eeuwigheid.

Kerstmis herinnert mij nu aan de wijnstok,de stek,
het kind dat ik mag zijn, door U grootgebracht.

Cilia schreef op 16 december 2023 om 11:01

Er groeide stilte, gelijkmaken van de weg voor mij.Kom Heer Jezus kom,kom in dit nieuwe NU!!!
Dank!

Vera van hove schreef op 16 december 2023 om 08:35

Als een kind Vader,zo voel ik me bij U.Een kind dat doorU Vader ,werd geplant in deze wereld.Zie naar mij om Vader en help me groeien,en geef me daartoe Je hand.Uw hand Vader die me vormde,omvormde om in Uw wil te blijven .Uw hand Vader,die me helpt om vrucht te dragen ,zoals de vruchten aan de wijnstok
Elk gebed raakt me Vader,en doet m’n innerlijk zingen van dankbare vreugde,om zoveel moois.

Anita schreef op 16 december 2023 om 06:23

God in mijn beeld is de Schepper, almachtig, lieve vader, eerlijk en rechtvaardig
Als plant groei ik soms hard en soms even stil, met de seizoenen mee. Ik laat God mijn vorm bepalen dus af en toe zijn er hier en daar takken gesnoeid
Na hersteld van snoeien is het anders maar gevormd.
Bidden en retraite helpen bij. Het gaat vooral om de innerlijke verhouding tussen God en mij, die bepaald weer het uitend van mijn innerlijke tot houding tussen mekaar in mijn omgeving. Dat is het examen terrein. Ik heb
ZIJN BIJSTAND zeer zeker nodig, zonder kan ik niet.

Hilda schreef op 15 december 2023 om 23:02

Hoe kan het gebeuren dat je aan de kant blijft staan zonder het meebeleven van emoties om je heen. Het verwijt moeten horen datje ook nooit eens gezellig meedoet.
Wat maakt me tot een buitenstaander en wat doet me dit pijn dit niet mee te kunnen voelen. Vooral het onbegrip van de groep.
Kom ik zoek rust in mezelf en contact met U Heer. Ik laat los dit alles en geniet van de weg naar de eenwording die op mijn pad ligt.