Gastenboek

Janneke schreef op 15 februari 2024 om 08:42

Diep van binnen welt vertrouwen op.. Bemoedigend om me verbonden te voelen met jullie om deze veertigdagentijd op weg te gaan

Vera van hove schreef op 15 februari 2024 om 08:36

De weg die ik ga is smal en moeilijk.Ik ga die weg niet alleen.Jezus gaat met me mee en wijst de weg.In grote liefde volg ik Hem en volbreng Zijn geboden.In alles word ik geholpen.Jezus zijn milde zegen rust op mij.ik heb Jezus lief ,boven alles en iedereen

Jan schreef op 15 februari 2024 om 07:54

Vandaag word ik uitgenodigd om weer een kleine stap te zetten in vertrouwen met God te leven. De Hoop te zoeken in plaats van het onheil.

Harald schreef op 15 februari 2024 om 06:59

Een goede opening van deze dag. Ik begin met vroeger op te staan en neem de tijd voor een ogenblik met de Heer. Er is warmte en inzicht. Ik zie een glimp van wat de Heer voor heeft met mij. Dank voor deze mooie retraite!

Nelleke schreef op 15 februari 2024 om 06:40

Daar ik maar een paar uurtjes per nacht kan slapen en toch maar steeds moeër wordt van het steeds maar weer proberen…. besloten..deze rusttijd me te keren tot Hem, samen met de vogels buiten…me toe te keren naar Zijn liefde..”.overweldig me maar Heer, breek maar in..met Uw Liefde..zodat ik Shalom heel diep mag ervaren in mijn zieke grieperige lichaam..

Anita schreef op 15 februari 2024 om 06:04

.kiezen, de juiste, is altijd een overweging waard.
.daarbij heb ik nodig hulp van de Heer. Het leven, mijn leven, als geschenk, is overweldigend in totaliteit. Per segment is soms zwaar, te zwaar en wel eens tot het uiterste. Maar elke keer weer, kwam ik vooruit. Een stuk verder, uit een (gevoelsmatig) te zware situatie waar ik was, kwam ik veel verder uit. Als een sprong vooruit. Blijkbaar.
.al is het een mysterie wat voor me sta, samen met De Heer, hoop ik te kunnen volhouden.
Samen met De Heer, is een levens oefening en leer.

Franca schreef op 15 februari 2024 om 00:50

Ik zie U Heer, en reik naar U. Wil dichterbij komen.. maar er is een deur, een drempel, een mist, of een steen nog.. nog wel. Maar ik ga, want ik wil..
Nader tot U

Cilia schreef op 15 februari 2024 om 00:04

Wat mij raakt is de vraag;”Kom tot mij met heel je hart”
Hij heeft mij voortgebracht, ik ben uit hem geboren.
God is in de tempel van mijn ziel.Hij heeft de verkoper, eruitgegooid, omdat Gods Tempel ook in mij leeg moet zijn. Daar leef ik uit.Ik leef werk bid zonder waarom…
Aswoensdag is een dag, van as op mijn hoofd voelen vallen en wist; ik ben stof en as, grond die vruchtbaar Dank God voor dat niets zijn

Hilda schreef op 14 februari 2024 om 23:32

Heerlijk vind ik de vastentijd. Die diepe inkeer en contact met God en Jezus.
Vanmorgen was Jezus zomaar bij me. Hij vertelde me dat de Jordaan weer zo helder, fris en sprankelend zou worden omgeven door frisgroene velden en een oase van rust. Ik stond verbaast te kijken en was heel blij en dankbaar dat het land weer één zou worden Palestina vrij en Israël aan de andere kant van de Jordaan. Wat een ontroerend moment!
Ik vroeg in mijn retraite gebed of Hij ook naar mijn kinderen wil omkijken en steunen en troost geven en kracht wat ze erg goed kunnen gebruiken.
Hij legde zijn handen op de mijne en beloofde dit te doen.
En beloofde me dat ik eens in de Jordaan gedompeld zou worden en er dan een teken zou verschijnen.
Heer met heel mijn hart dank ik U en aanvaard Uw belofte in alle nederigheid.
Amen

Myriam schreef op 14 februari 2024 om 22:56

Bedankt voor de veertigdaagse retraite, die ons uitnodigt om te staan zoals we zijn in het licht van Gods vergevende barmhartigheid. Als we Hem onze donkerste kanten laten verlichten, bereiden we ons hart voor op echte verbinding met onszelf, met de medemens en met God. Aswoensdag heeft het perspectief van de Vasten geopend als een pad dat ons transformeert en vernieuwt, met Pasen als bestemming.

Henk schreef op 14 februari 2024 om 22:07

Op aanraden van mijn vrouw ben ik ter elfder ure ingestroomd in deze retraite. Ik zie uit naar wat deze 40-dagen periode met me doet en hoop dat mijn vaak gesloten hart open mag gaan voor hetgeen God tot mij te zeggen heeft.

Else schreef op 14 februari 2024 om 21:59

Mijn Heer en mijn God, ik ben heel erg dankbaar dat u in mijn leven ben. Dat ik in deze vastenperiode weer mag meedoen en dat u mij bijstaat in alles. Ik heb u heel erg lief zoals u mij heel lief hebt.

Imelda schreef op 14 februari 2024 om 21:50

Bedankt voor de mogelijlheid me te doen aan deze 40-dagenretraite!

Frieda schreef op 14 februari 2024 om 21:46

De Heer nodigt mij uit. Mijn hart maakt een sprongetje. Vreugde proef ik en rust. Geen treuren, geen rouw. Wel verlangen naar stil verwijlen bij Hem, helend.

Olivia schreef op 14 februari 2024 om 21:09

Op weg naar Pasen is de vastentijd het uitgelezen moment om de stilte op te zoeken door gebed en bezinning. Wat beweegt je ? Hoe ga je met medemensen om ? Maken wij ruimte voor God ? Vragen die ons ‘zoom-gebed’ ons op weg zetten, om Pasen te vieren als een feest van leven en opstaan.

Jen schreef op 14 februari 2024 om 20:44

Niet vertrouwd met de vastentijd vanuit mijn protestantse achtergrond ben ik dankbaar voor de toenemende aandacht die er nu voor is. En de vriendelijke aanmoediging tot rust en bezinning maakt dat ik meer toegewijd ben en meer open sta voor het goede dat God geeft.

Madeleine schreef op 14 februari 2024 om 20:40

Heer, laat Uw licht schijnen in mij! Heer kom mijn honger en dorst stillen naar uw persoonlijke ontmoeting in mij. Spreek het dagelijks tijdstip met mij af Heer. Kom maak alles nieuw, maak een nieuwe lente waar in mij.

jail schreef op 14 februari 2024 om 20:00

Ik heb vandaag gekozen voor leven toch is er in mijn achterhoofd wat kommer en kwel.
Luisteren naar Zijn stem naar Zijn woorden. Dan voel ik me dankbaar voor wat Hij me heeft geleerd. Ja Heer blijf me de weg wijzen. Heer blijf ons nabij, Heer blijf mij nabij amen.

Christel schreef op 14 februari 2024 om 19:52

Erg herkenbaar het door blijven rennen en geen tijd nemen om God echt tot mijn hart toe te laten en naar Hem te luisteren. Fijn om daar nu bewust mee om te gaan en hopelijk verandering in te brengen. Ook wel n eyeopener dat mijn gebed een reactie is op God. Hij neemt altijd het initiatief. Ik moet ook denken aan het lied kom tot de vader. Opwekking 599.

Marianne schreef op 14 februari 2024 om 19:19

Ik was na afloop rustiger en vroeg me niets meer af.

Sylvia schreef op 14 februari 2024 om 19:17

Heerlijk om weer deze tijd van bezinning en inkeer in te gaan. Ik wens alle retraitanten een goede reis.

Trees schreef op 14 februari 2024 om 18:55

Mijn God en Al.Ik danku dat ik ook dit jaar gelegenheid heb om de vasten in te gaan vooal u te zoeken in de dagelijkse dingen.Geef mij Uw licht om te zien waarin ik moet veranderen dank u Jezus Trees

Tineke schreef op 14 februari 2024 om 18:21

Inwilligen het gaan proberen. Deze 40 dag tot Pasen. Iedere dag een moment van inkeer. Ik voel dat er een steen voor mijn hart ligt en hoop dat hij weggerold gaat worden. Zodat ik op een dieper niveau God mag ontmoeten en ik leer om vanuit innerlijke vrede te leven. Dat is mijn verlangen

jef schreef op 14 februari 2024 om 16:54

Ik ben heel dankbaar dat ik deze vastenviering terug kan meemaken.In deze onzekere tijden is dit terug
een houvast voor het toekomstig paasfeest.Dank

Maggelie schreef op 14 februari 2024 om 16:51

De Heer die op me wacht met indringende, lieve ogen.
Dat beeld doet me iets!
Er zijn geen woorden nodig,
ik voel al bij de start van deze veertigdagentijd zijn Aanwezigheid… Nog wat ver af misschien, maar wat een rust.
Mijn steen is zwaar om alleen weg te rollen. Maar mijn hoop flakkert lichtjes op. Kom Heer, kom.

Hermaria schreef op 14 februari 2024 om 15:56

een ingetogen serene
Aswoensdagviering
in de abdij
voel de gehele dag
het kruisje
op mij voorhoofd

weer thuis is het stil
zo stil
ook in mij
ik waag de ommekeer
er wordt op mij gewacht
hoor ik mijn naam

lutgart verdonck schreef op 14 februari 2024 om 15:49

Keer terug tot Mij met heel je hart.
Kom maar,Ik verwacht je.

Ik ben wat ik in mijn hart wil zijn,
de rest is angst.
Niemand kan vluchten voor zijn hart,
daarom luister ik wat het zegt.
Mijn hart is soms grauw en kil.
Mijn gevoelens staan soms stil.
Mijn hart door duisternis omgeven,
tot Jezus aanwezig is in mijn leven,
mijn hart weer begint te bloeien
en ik in de liefde weer ga geloven.
Mijn hart dat in het Jouwe kijkt
en voor Jouw Liefde bezwijkt,
als ik jou met mijn hart omhels.

Annette schreef op 14 februari 2024 om 14:07

Het is in deze bezige wereld zo makkelijk om af te dwalen, juist ook met zaken die totaal geen waarde hebben zoals spelletjes op je telefoon, of doelloos scrollen voor de afleiding dat het geeft. Ik heb gisteren de spelletjes van de telefoon gegooid, en wil deze 40-dagentijd gebruiken om tijd met God door te brengen. Ik weet zeker dat ik ontwenningsverschijnselen krijg, ik ben me de afgelopen weken gaan beseffen dat ik verslaafd ben aan mijn mobiel. En op eigen kracht red ik het niet. God is essentieel in echte verandering.

Casimir schreef op 14 februari 2024 om 14:05

Overweging Aswoensdag 14.02.24
De Heer nodigt uit langs mensen. Hij neemt het initiatief en brengt de gedachte mee te doen met de veertigdagen retraite. De gedachte, de uitnodiging komt ongevraagd. Ik ben dankbaar voor deze toevallige resonantie: ik krijg iets en ik geef iets terug. Resonantie transformeert. Ik bid om openheid en ontvankelijkheid om geraakt te worden door dagelijkse ervaringen van resonantie met alle mensen, de natuur en heel de wereld. Het is een ervaring van een Kracht groter dan mijzelf: de ervaring van de Heer.

Petra schreef op 14 februari 2024 om 12:38

Dit is de eerste keer dat ik meedoe. Ik hoop een groter verlangen naar het geloof te ontwikkelen. Een vertrouwd gebed bij mij is: Eer aan de vader, de zoon en de heilige geest, zoals het was in het begin, nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Olivia schreef op 14 februari 2024 om 12:15

In verbondenheid met alle christenen over de hele wereld, willen we op deze Aswoensdag, mekaar de hand reiken, om ‘onze Woestijn’ binnen te gaan, en te vechten tegen zo vele dingen die ons hinderen om Jezus na te volgen.
Met als onderliggend thema: Rom. 13,10:
‘Liefde berokkent de naaste geen kwaad’

dries van ootegem schreef op 14 februari 2024 om 11:39

Ik dank voor die mooie gelegenheid die mij door jou geboden wordt om mijn hart te zuiveren naar God toe en de medemens en een stuk mee te vasten, te te wenen en te rouwen omwille van het kwaad dat in onze wereld heerst. En de moed niet te verliezen want God is zo geduldig met zijn mensen en op de uitkijk naar hun langzame bekering!Gods Geest is ons reeds geschonken sinds Pasen, waarom nog twijfelen?

Jos Vanderlee schreef op 14 februari 2024 om 11:26

Wat mij raakte is de dringende oproep “Keer terug tot de Heer !”
Ik vroeg mij af hoe ik dat kan, ik leef toch reeds met God verbonden…
Concreet vond ik het antwoord in het evangelie van vandaag.
Jezus wijst mij drie concrete wegen aan :
1. het bidden
2. het delen met elkaar (aalmoezen geven)
3. het vasten (versoberen)
En dit in alle verborgenheid zoals Hij vraagt.
Deze drie dingen heb ik proberen concreet in te vullen voor mijzelf.
Ik zal ze iedere dag op weg naar Pasen evalueren.
Op deze manier hoop ik toch een steen(tje) weg te rollen op weg naar Pasen.

Machteld schreef op 14 februari 2024 om 11:14

Mijn God, ik keer terug naar u met heel mijn hart, zoals je gevraagd hebt. Ik wil in de komende veertigdagentijd je na het ontbijt opzoeken, bij het begin van de dag. Help mij om dit vol te houden. Bij u ben ik geborgen. Dank u dat ik bij u thuis mag komen. Laat dit besef diep in mij doordringen: u staat op de uitkijk en wacht op mij om naar u terug te keren met heel mijn hart. Ik ben bij u verwacht. Dank daarvoor.

Heleen schreef op 14 februari 2024 om 11:13

Begon deze retraite met volgende nummer als gebed om toenemend licht in mijn hart de komende 40 dagen en ik ontving!!!

https://m.youtube.com/watch?v=UEOVR5Bpstc&feature=shared

Stella Maris schreef op 14 februari 2024 om 11:10

Ik hou vooral van het beeld: de steen moet weggerold worden voor het hart. Lichte of zware steen…een beetje beweging is al winst. Laten we er aan beginnen.

Lieve Duponcheel schreef op 14 februari 2024 om 10:59

In Lourdes waar ik gisteren terug van kwam hadden we een toffe groep. Priester Herman heeft mij de mooiste absolutie gegeven die ik ooit mocht ontvangen. God sloot mij terug in Zijn Armen. Dat is een goede gedachte om de veertigdagentijd aan te vatten

Herman schreef op 14 februari 2024 om 10:49

Bij ons in de kerk zingen we: geef mij een hart, een nieuw en levend hart, Heer, neem dat stenen hart toch van ons weg… Precies het thema van deze retraite. Mogen onze harten opengaan, naar boven toe, naar God, maar ook naar alles wat er nu o zo fout gaat in onze samenleving.

Leo schreef op 14 februari 2024 om 10:34

Ik ‘beeld mij in’ dat de Heer naar mij kijkt en mij verwacht. De twijfel: dat is toch alleen maar inbeelding, het beantwoordt aan niets ‘echt’, ik maak mezelf wat wijs. Of wordt het echt omdat ik het echt maak? In ieder geval is het resultaat dat erin mij een soort rust komt, een verbinding met …? Met wat, met wie? Een verbinding met de mensen die me nabij zijn zeker. Maar ook met ‘Hem’?

Ine schreef op 14 februari 2024 om 10:27

Ik neem me voor om in deze Veertigdagen naar de diepere lagen van mijn leven te gaan, waar ik doorgaans te zeer overheen leef: ‘keer tot Mij terug met heel je hart’. Ik voel dat het me goed doet om daar aan toe te komen.

Bart Krijnen schreef op 14 februari 2024 om 10:13

Ik ben blij deze vastentijd te beginnen met gebed en een eucharistieviering alhier. Er zijn bepaalde stenen, die weggerold moeten worden in mijn leven en dus werk genoeg. Een belangrijke steen is de eenheid en het contact met medemensen met wie het soms niet goed gaat. Ik zoek naar vrede, liefde en eenheid met daarbij vooral de vergeving te bekomen. Ik zoek en blijf zoeken en ik wil het ook, maar de ander moet het willen aanvaarden en dat lukt vaak niet zo. Maar ik zal nooit opgeven en zoeken naar wegen van liefde en verzoening met daarbij vergiffenis voor wat ik zou hebben misdaan. Bidden met hat en ziel praktisch elke dag zal me daarbij helpen alsook anderen op weg helpen op de weg naar Pasen, naar het Feest van de Verrijzenis en dus ook de Verzoening en Vrede voor elkaar met God als onze leidsman ten Leven. Amen.

Vera van hove schreef op 14 februari 2024 om 10:03

Ik richt me tot de Heer die me uitnodigt.Met hart en ziel en heel mijn wezen sta ik voor Hem die genadig en liefdevol is
Ik heb me vrij gemaakt van alles wat me van de Heer verwijdert.Open en ontvankelijk sta ik voor Hem en voel diep in mij Zijn eindeloze liefde

Ton schreef op 14 februari 2024 om 10:01

Ik hoor zijn stem: “Keer terug naar mij met heel je hart. Laat maar los je ballast; kom maar”. Wat goed, Uw stem en wat kom ik graag, samen met de anderen hier, die ik ook ’n mooie 40 dagentijd toe wens..

Godelieve schreef op 14 februari 2024 om 09:59

De eerste dag van de Veertigdagentijd. De Heer staat op wacht, Hij drukt mij aan zijn hart. Vol vertrouwen mag ik naar de toekomst kijken. Wat er ook gebeurt: het is goed.
Van harte een heilzame Vasten aan alle retraitanten.

Gera van Veluw schreef op 14 februari 2024 om 09:34

Wat een prachtig beginvan de 40 dagen retraite van de Heer die op de uitkijk staat ! En wacht op mij die nog stenen op moet ruimen .
Ontroerd door het uitzicht de steen is weggerold

Yvonne schreef op 14 februari 2024 om 09:12

Wat mij raakte: er ligt een steen voor onze deur die ons belet om naar buiten te gaan. Ik wil in deze tijd meer over die stenen ontdekken. Hoe te onderscheiden en te verwijderen.

Lise schreef op 14 februari 2024 om 08:26

Jezus, met heel mijn hart houd ik vast aan U, het is uw hand die mij steunt.
Een gezegende vasten aan allen die deelnemen aan deze retraite

Monique schreef op 14 februari 2024 om 07:33

Ik zie uit naar deze tijd. Voelt wel nog een beetje als ‘de goede voornemens voor het nieuwe jaar’. Ik vraag God om mij te helpen bij het vasten 🙏

Nelleke schreef op 14 februari 2024 om 07:26

Stil, mijn ziel wees stil…
God! U bent mijn God! En ik vertrouw op U!..( en zal niet wankelen)
Vredevorst vernieuw een vaste geest binnen in mij, die rust…alleen in U..
Dit lied ( opw.) komt in mij bij het begin van deze retraite na de lezing..
Shalom..

Suze schreef op 13 februari 2024 om 23:44

Wat bij mij boven komt is de spreuk:vertrouw op de Heer met heel uw .
hart en steun niet op eigen inzicht.
Ken Hem in al uw wegen dan zal Hij uw paden recht maken.