Gastenboek

Luc schreef op 27 maart 2024 om 22:28

Liefde als circulair gebeuren…. ik ontvang eerst de liefde vooraleer ik ze kan geven….als ik liefde alleen uit mijzelf geef, word ik vlug kortademig…. mijn liefde stelt niet veel voor…. pas als ik toetreed tot de kringloop van liefde die vanuit de Drieeenheid vertrekt, kan ik het volhouden…. ik moet dan niets uitvinden of mijn hersens pijnigen… ik mag deelnemen, participeren, ik mag deel uitmaken van een veel groter geheel…. van een veel diepere bron….ik mag er bij gaan zitten en het laten gebeuren…ik kan natuurlijk de liefdestroom onderbreken zoals Petrus bij de voetwassing dreigde te doen – gij mij de voeten wassen? dat nooit – maar dan stopt de liefde… de verbinding wordt verbroken… Petrus ziet dit gelukkig rap in…. dan niet alleen mijn voeten maar ook mijn handen en mijn hoofd, Heer!God is de enige echte Bron van Liefde….bij die Bron gaan zitten en het levend water drinken maakt ons deelgenoten… wij kunnen de liefde nooit voor ons alleen reserveren… we geven ze door aan elkaar…. eigenaardig vermindert de liefde dan niet maar groeit en bloeit ze….

Madeleine schreef op 27 maart 2024 om 21:31

“We verraden Hem elke keer dat we onaardig tegen elkaar zijn.” – Ik heb er nog nooit zo over nagedacht, Sterke woorden van Vader Patrick. Heer, help ons om vriendelijk te zijn. Zo schreef iemand vandaag in “Christian Art”
Ik ben vele malen niet voor Hem uitgekomen, ook een soort verraad schreef Elizabeth.

Dank U Heer, ik heb geroepen en Gij hebt mij verhoord. Met Uw hulp kan ik weer vroeg uit de veren. Het leek mij onmogelijk, maar bij U is alles mogelijk. Heer schenk mij ook de genade U niet meer teleur te stellen. Het woord “verraad” klink hard en lelijk in mijn oren. Wees mij zondaar genadig! Dank om Uw vergeving telkens weer.

Olivia schreef op 27 maart 2024 om 20:01

Jezus heeft ons immers laten zien hoe ver Gods liefde gaat. Gekruisigd door de boosheid van de mensen, heeft Hij de gewelddadige dood omgevormd in lijdende liefde. Hij laat ons deze cruciale boodschap na: “Geen groter liefde kan iemand hebben dan dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden”

Godelieve schreef op 27 maart 2024 om 19:50

Ik zie Jezus voor mij neerknielen om mijn voeten te wassen. Ik kan het haast niet geloven en toch doet hij het. Heer, schenk mij uw nederige en dienstbare liefde voor elk van onze mensen. Ik vergeet soms de dienstbaarheid waartoe u me roept. Is dat door mijn ouderdom of omdat mijn liefde nog zo klein is? Kom mij ter hulp, neem mij bij de hand. Dank u. Amen.

Monique schreef op 27 maart 2024 om 18:45

Zoals Jezus ons aanmaant in Joh.13:14-15 houden we in onze gemeente het ritueel van de voetwassing in ere; het schenkt ons telkens een zalig moment van verbondenheid in de Heer

Ton schreef op 27 maart 2024 om 18:44

Dienstbaar zijn aan de naaste vraagt me ook niet alles zelf te willen bedenken van wat gedaan moet worden, maar eerder oplettend te zijn voor de vraag die de naaste zelf stelt. God, kom ons, kom mij, ook in en door de naaste tegemoet..

Martine schreef op 27 maart 2024 om 15:52

Vragen: “ik toch niet” op een dergelijke mededeling, is voor mij zo herkenbaar. Het is geen teken van niet in je liefde geloven, maar eerder een reactie op wat zij als een mogelijke afwijzing voelen van Jezus liefde. Ze denken op dat ogenblik aan de gevolgen voor zichzelf niet aan wat Jezus zegt dat hem zal overkomen.
Als ik aan mijn liefde twijfel, neem ik afstand en dat is precies wat ze zullen doen als Jezus hen nodig heeft.
Als ik twijfel probeer ik deze twijfel aan de ander niet te laten merken door een excuus voor de afstand te verzinnen. Het is geen kwade wil maar angst die ons stuurt. Heer, laat mij niet door die angst overwonnen worden en vergeef mij voor elke keer dat ik de angst liet winnen.

lutgart verdonck schreef op 27 maart 2024 om 15:33

Ondanks de liefde en vriendschap vervallen de leerlingen in twijfel.
“Een van jullie zal mij uitleveren” zegt Jezus.
“Ik toch niet Heer!”

Een droom valt in duigen.Jezus is geen aardse koning,geen vrijheidsstrijder.
Het verraad is mijn eigen trots,eigen belang op het welzijn van anderen.
De innerlijke weg van Jezus trouw zijn en niet meer meegesleept worden door
de kracht van mijn ego,mijn denken,de materie.
Jezus geneest het zieke,het blinde in mij.
Door een periode van duisternis gaan om te kunnen ontwaken als Paasmens.

Gertruida schreef op 27 maart 2024 om 13:22

De leerlingen twijfelen over zichzelf, opmerkelijk uitleveren is niet niks. Een eyeopener, laat ik dicht bij mijzelf blijven en niet onzeker worden als zoiets zich voordoet. Ik probeer onderscheid te maken tussen gedrag en persoon, liefde voor de persoon hebben ondanks dat ik gedrag kan afkeuren. Ik hou van God de vader en de zoon, toch is mijn gedrag niet altijd goed, als ik twijfels heb over mijn liefde mag ik dat bij God brengen.

Casimir schreef op 27 maart 2024 om 10:56

De leerlingen lagen met Hem aan tafel in grote verbondenheid. Samen tafelen is altijd verbondenheid. Wanneer we dit niet ernstig menen en ons van de verbondenheid onvoldoende bewust zijn, of erger nog de anderen aan tafel in gedachten willen kwetsen, of heimelijk bedriegen, verbreken we de symboliek van het samenzijn aan tafel en zodoende de verbondenheid. Dit overkomt ons. Het verwekt droefenis. Het remt de groei van het Koninkrijk Gods. Dat wil ik niet maar het gebeurt toch.

Cathy schreef op 27 maart 2024 om 09:49

Zoals de apostelen heb ik soms de twijfel of ik wel trouw ben aan God!
Ik ben zwak en ken mijzelf niet goed. Ik mag gelukkig op God zijn oneindige liefde en geduld rekenen ,dat is dan De Rots waar ik mijn toevlucht neem, wetend dat Hij Barmhartigheid schenkt aan wie om hulp komt vragen.

Luc schreef op 27 maart 2024 om 09:45

Bij Jezus is liefde een circulair gebeuren…. je ontvangt liefde, niet om die liefde voor jezelf te houden maar om ze door te geven…. zoook die avond dat ze maaltijd hielden…. het was avond. ze hadden zopas deelgenomen aan een liefdemaaltijd…. en dan die anticlimax plots: iemand van jullie zal mij overleveren…. het is normaal dat iedereen zich afvraagt: toch ik niet Heer? Judas heeft de liefde aan tafel mogen meemaken en beleven…. maar plots denkt hij aan zijn geheime agenda…. hij moet de liefdekring van Jezus en de zijnen verlaten…. hij moet zijn eigen wegen gaan…. juist zoals Petrus toen hij weigerde zijn voeten te laten wassen…. maar gelukkig ziet hij het op tijd in: hij voelt dat hij door zijn weigering zich van Jezus aan het verwijderen is…. dan niet alleen mijn voeten maar ook mijn handen en mijn hoofd…. Bij Judas gebeurt dit niet…. hij blijft bij zijn eigen plannen…. ook ik heb soms eigen plannen….ook ik verlaat dan de liefdekring van Jezus om elders mijn geluk te zoeken…. tot Jezus mij met één blik aankijkt….die blik zet mij terug op weg om Paasmens te worden….maar niet als ik ego niet een beetje op zijn plaats terugzet, nl. op de tweede plaats….dat laat mij terug participeren aan de liefde van Jezus en de zijnen…een Paasmens houdt zich niet bezig met het zoeken naar bevestiging, bevrediging en beveiliging… toch niet prioritair…. maar leeft van de liefde die Jezus hem schenkt….

Elizabeth schreef op 27 maart 2024 om 09:43

Oh ja ik ben vele malen niet voor Hem uitgekomen, ook een soort verraad, ik ben schuldig, maar Hij heeft mij vergeven, Hij heeft al mijn zonden op Zich genomen. Wat bijzonder, daarom wil ik Hem prijzen!!!

Vera Van hove schreef op 27 maart 2024 om 09:03

Jezus zegt: één van jullie zal me uitleveren.
Alle vallen ze in twijfel en vragen elk:”ik toch niet Heer?”
Val ik zelf in twijfel over m’n liefde voor Jezus?
Nee,dat kan niet,dat mag niet,Jezus de Allerhoogste,God zelf ,aan Hem wil ik niet twijfelen en Hem lief hebben in diepe verbondenheid

Anita schreef op 27 maart 2024 om 08:00

De twijfel van de leerlingen doe ik ook in mijn zelf.
Zover denk ik zeker zijn van mijn liefde…, maar het is niet zo eenvoudig te bewijzen.
Liefde stroomt als het ware als bloed in mijn lichaam.
Buiten mijn controle zelf.
Alle goede wat ik probeer om gezonde lichaam te krijgen, doe ik ook voor de liefde.
Het is zo kwetsbaar en dynamisch.
Maar de bron van liefde is HIJ
Probeer ik altijd weer naar toe.

Trees schreef op 27 maart 2024 om 07:19

Lieve Jezus .Dank u voor Uw aanwezigheid en vooral dat door het gebed u ook overdag bij me bent .Zo wil ik u danken en vragen dat het voor ieder die de retraite volgt u zegen op hen mag dalen .geef vooral de zieken de kracht om ja Vader te zeggen . geef vrede in de wereld Jezus dat het voor ieder een Zalig Pasen mag worden Trees

Ria schreef op 26 maart 2024 om 21:52

Jezus, hoe kan iemand, die altijd met U meeging, als apostel, en die gezien heeft hoe liefdevol en goed U bent, toch nog U verraden? Soms begrijp ik het niet.
Heer, help mij om U steeds trouw te blijven. Blijf in Mij Heer.

Marlene schreef op 26 maart 2024 om 21:07

Heer, ik wil U altijd volgen, ik wil U liefhebben. U kent mijn goede voornemens maar U kent mij echter beter dan ik mezelf ken. In sommige omstandigheden gebeurt het zo gemakkelijk dat ik U verloochen. Gezichtsverlies wil ik liever vermijden. Daarna komt er de pijn. Gelukkig Heer, kan ik altijd weer bij U terecht, U blijft altijd liefdevol uitkijken naar mijn terugkeer, vol barmhartigheid. Help mij, Heer, dat ook ik zo omga met de mensen op mijn weg, wetende hoe zwak ik zelf ben. Mijn oprechte dank, Heer.

Godelieve schreef op 26 maart 2024 om 20:00

Een van jullie zal mij verraden. Ik toch niet is het antwoord van allen, ook het mijne. Ineens twijfel ik aan mezelf. Mijn liefde is toch nog niet belangeloos. Eigenlijk doe ik zoveel nog om mezelf in het daglicht te zetten. Heer, richt uw blik op mij,leer mij liefhebben zoals u bemint, zomaar enkel voor het goed van die ander,mijn medemens. Amen.

Olivia schreef op 26 maart 2024 om 19:47

Geloof in Jezus, de verlosser van de wereld. Geloof dat wij uitgenodigd worden, om mee te werken aan de bevrijding van de mensen, voor een betere wereld, door ons in te zetten voor meer levenskansen voor iedereen, en om Jezus’ werk verder te zetten.

Ton schreef op 26 maart 2024 om 18:33

Twijfelen over mijn liefde voor Jezus en voor mijn naaste doe ik ook. Ook ik ben maar ’n mens en met vallen en opstaan ga ik m’n weg.Tegelijkertijd vraag ik Jezus:”Help U me de goede weg te gaan, om samen met U en met zo veel anderen op weg te zijn naar de Vader..

lutgart verdonck schreef op 26 maart 2024 om 16:25

Nog voor de haan kraait zal je Mij driemaal verloochenen.

Altijd is er iemand die zegt:Ik ken Hem niet”.
Ontrouw zijn aan Jezus en aan mijn goede voornemens.
In mijn hart kraait plots de haan.
De bittere waarheid dringt door wanneer ik mijn woord
gebroken heb en niet kan weerstaan aan beproeving en verleiding.
Toch is vergeving mogelijk.
Wanneer Jezus mij aankijkt en ik in die ene blik zie hoe ik ben tekortgeschoten.
Jezus maakt mij duidelijk dat er altijd een weg terug is en leert mij wat vergeving is.

Cilia schreef op 26 maart 2024 om 11:47

Ik wil op Jezus uitnodiging Zijn beker drinken. Deze beker bevat het lijden, de verbondenheid, de éénheid met zoveel medelijdenden, de liefde en vooral Zijn Barmhartigheid.Ik kom bij Hem als de verloren zoon en voel de barmhartige Hand van DE VADER in elk nieuw NU. Dank Jezus voor Uw lijden…

Gertruida schreef op 26 maart 2024 om 11:25

Hoe meer ik in mijn gebedsleven en bovenal in mijn reflectie groei, hoe beter het besef van mijn zonde en zwakheden, ik temper mijn verwachtingen naar mijn medemens. Het wordt stiller en stiller,
” Mijn Hoop is op de Heer gevestigd “Jezus moet zich ongelofelijk eenzaam, verdrietig en angstig hebben gevoeld, slechts een handjevol mensen bleef hem trouw, terwijl hij talloze wonderen heeft verricht en zonder zonde was.

Trees schreef op 26 maart 2024 om 11:24

Heer Jezus .Zoals Petrus u zei mijn leven zal ik voor u geven .Het is waar hij gaf zijn leven maar was ook zwak om Jezus eerst te verloochen dat hij hem niet kon. Help mij Heer u altijd trouw te zijn. Vergeef mijn zwakheid als ik vergeet de ander oprecht lief te hebben dank u Jezus Trees

Joyce de Brieder schreef op 26 maart 2024 om 10:33

Prachtige begeleiding tijdens de Vastentijd en Stille Week

Martine schreef op 26 maart 2024 om 10:30

Ik voel mee met Petrus. Je voelt je volledig begaan met iemand die lijdt. Je denkt dat je de persoon kan helpen door te zeggen dat je aan zijn zijde zal staan. De persoon wijst je te recht. Hij weet dat je het niet zal kunnen waarmaken. Hij voelt zich bang en alleen. Jij voelt je beledigd en onzeker. Het maakt je beiden verdrietig. Je voelt dat er een kloof is. Is dit een stuk van uw weg, Heer?

Godelieve schreef op 26 maart 2024 om 09:57

Heer, in uw blik lezen wij erge pijn, ontgoocheling, diep verdriet, maar ook een hartstochtelijke liefde, onvoorwaardelijke vergeving. Petrus heeft begrepen dat uw liefde eindeloos verder gaat dat zijn falen. Er is een nieuw begin mogelijk, ook voor mij, voor ons die zo dikwijls vallen en in uw kracht weer opstaan. Dank u Heer.

Guus Geerts schreef op 26 maart 2024 om 09:49

Het doet mij goed om in mijzelf terug te komen.

Nelleke schreef op 26 maart 2024 om 09:23

Diverse psalmen( ber) komen in me op: 103 en 139; beproef me en zie of mijn gemoed….en doe mij toch met vaste schreden ..de weg ter zaligheid betreden …
En toch, ondanks dat wij Hem ook steeds verlaten, niet Zijn wil doen..biedt Hij ons Zijn vriendschap…Wonderlijke , aanbiddelijke Genade!
Shalom!

Vera Van hove schreef op 26 maart 2024 om 09:10

Het moet pijnlijk zijn voor Jezus om door één van Zijn belangrijkste apostelen verloochend te worden .
Ik bid de de Heer dat dit me nooit zal overkomen ,wanneer ik aangevallen wordt in mijn geloofs- en gebedsleven .

Luc schreef op 26 maart 2024 om 07:08

Waarom kan ik u nu niet volgen Heer? Petrus is nog volop met zijn ego bezig….. zoals ik trouwens…. Hij zal in het gezelschap van Jezus ook getransformeerd moeten worden van ego naar Paasmens…. hoe prachtig ook onze idealen en onze edelmoedigheid is, ik ben niet in staat vanuit mijzelf Jezus te volgen….de oude mens ego moet eerst sterven vooraleer de nieuwe Paasmens kan geboren worden…. Jezus weet dit heel goed……..Petrus zal dat weldra ook ervaren…. want nog voor de haan kraait zal hij Jezus driemaal verloochenen…. maar één enkele blik van Jezus – er viel geen enkel woord – was voldoende om het ego van Petrus op zijn plaats te zetten….. Petrus was er kapot van…. maar wat een bevrijding maakte hij mee wanneer hij met de barmhartigheid van Jezus in aanraking kwam…. hij kon alleen maar wenen….hij was duidelijk op weg om Paasmens te worden….

Godelieve schreef op 25 maart 2024 om 21:10

Heer, al zoveel goede voornemens en wat breng ik ervan terecht? Richt uw blik op mij zoals u Petrus hebt aangekeken na zijn verloochening. Hij kon niet anders dan bitter wenen. Uw grenzeloze liefde bracht hem tot inkeer. Kom mij met uw liefde tegemoet.

Bart Krijnen schreef op 25 maart 2024 om 21:10

Ondanks het feit, dat het feest van Maria Boodschap dit jaar in deze Goede Week liturgisch en kerkelijk niet gevierd wordt, moest ik toch aan haar in gedachtenis opnemen, wat zij niet allemaal heeft beleefd in die laatste dagen voor Jezus Kruisdood. Als moeder, als mens samen met vele rondom haar nam verdriet en medelijden een grote plaats toen in. Vandaag struikelde ik over onaangename opmerkingen over het verkeerd interpreteren van mijn geloofs- en biddend leven. Oordelen en elkander veroordelen doen we we wel, maar het is niet altijd op de juiste plaats en tegenover de juiste persoon, dat het gebeurt. Dat verdriet mee en dat doet me pijn, maar Jezus pijnlijke levensweg was onnoemelijk veel zwaarder en dat beseffen we niet altijd in het dagelijks leven. Heer Jezus en Moeder Maria vergeef die dagelijkse fouten tegenover mensen, die ik ontmoet of aangesproken heb deels uit zelfrespect en deels ook uit erkenning van mijn menselijke sterkte en zwakheid en ik probeer steeds weer opnieuw elkaars zwakheden te erkennen en mekaar te vergeven.

Christine H schreef op 25 maart 2024 om 18:55

Ik kom uit een r.k. gezin en mijn jeugd in een overwegend katholiek dorp was ‘doordrenkt’ van het geloof.
Mijn huwelijk met een gereformeerde man bracht mij in aanraking met het protestantisme.
Na verloop van jaren heb ik mij afgekeerd van de r.k. kerk en heb ik mijn spiritueel thuis gevonden in een vrijzinnig protestantse gemeente.
Toen ik deze overstap kenbaar maakte in mijn familie, werd er door een broer enigszins spottend op gereageerd en verder werden er geen vragen over gesteld. En tot op heden is dat ook niet meer gebeurd.
Ik heb geen behoefte meer om erover te praten, wetende ook dat het geloof voor de meesten niet meer relevant is.
Ik accepteer dat het is zoals het is.

Cilia schreef op 25 maart 2024 om 18:51

Palmzondag heeft me vandaag nog sterk bezig gehouden, Een ezelsveulen is de drager van Jezus op een heel ingrijpend moment. Terwijl de omstaanders hem toejuichen, weet Jezus dat hij zijn dood in de ogen kijkt.
Hoe eenzaam moet dat voelen. Zo’n zwaarte dragen die niemand om je heen ziet of kan inschatten. Hoe kostbaar moet dat veulen voor Jezus geweest zijn. Tenminste één zichtbaar iemand die hem doorheen die zwaarte droeg.
Ook vielen me gisteren tijdens het lijdensverhaal 3 woorden op:Hozanna, Kruisig Hem en Alleluia.
Dank Jezus

Ton schreef op 25 maart 2024 om 18:38

Mooie woorden, mooie beloftes; er bij willen blijven, ook als het moeilijk wordt. Maar om de gezochte verstrooiing, of omdat het toch wel makkelijker is, of uit lauwheid, er dan toch maar af zien..; ik herken het zo in mezelf.. Nee, ik ben geen haar beter.. En toch wil ik met u mee gaan, Heer; toch bij U zijn..

lutgart verdonck schreef op 25 maart 2024 om 15:02

Maria zalft de voeten van Jezus,ze schenkt Hem haar overvolle aandacht
maar ook een overvloed aan liefde.

De spanning rond Jezus neemt steeds toe.
Maria ziet en voelt dat het niet goed zal aflopen met Jezus.
Ik maak alles van dichtbij mee.
Ik kan dit niet bevatten.
Maria wel.
Zij begrijpt de reden van het naderende einde van Jezus.
De verlosser als koning-priester die moet sterven voor de zondige wereld.
De zalving door Maria als teken van liefde,inzicht en trouw.
Bij de voeten van Jezus uithuilen als het teveel wordt.
Ik ben vergeven,ik ben gered, ik mag gaan in vrede zegt Jezus.

Antonia schreef op 25 maart 2024 om 14:05

Een overvloed van liefde ontvangen…..heb ik zelf wel een overvloed van liefde gegeven? En wat is een overvloed van liefde? Wat je geeft ontvang je terug en daar ben ik dankbaar voor. Heb je naaste lief gelijk jezelf. Als je jezelf geen overvloed van liefde geeft, kun je het ook niet aan je naaste geven toch? Ingewikkeld allemaal….het lijkt mij dat je niet teveel met jezelf bezig moet zijn en ontvang, zonder te oordelen, datgene wat op je pad komt. Ik weet, voel, dat God altijd naast me loopt en me zal dragen als het te moeilijk wordt. Dan kun je, samen met al die anderen, altijd weer opstaan en verder gaan. Laten wij in het voetspoor van Jezus treden en datgene doen wat gedaan moet worden.

Gertruida schreef op 25 maart 2024 om 13:44

De kritiek op mijn geloofsleven valt mee, opvallend is dat ongelovige mensenkinderen met meer respect reageren op het Katholieke geloof dan anders gelovige christenen.

Gertruida schreef op 25 maart 2024 om 12:24

Drinken uit dezelfde beker, biden en waken, bij Jezus verwijlen, mij losmaken van mijn zorgen, Heilige Geest kom mij te hulp. Met deze uitnodiging komt Jezus mij heel nabij, heb het niet eerder zo ervaren, “ Blijft hier en waak “

Martine schreef op 25 maart 2024 om 11:26

Heer vergeef mij voor al de keren dat ik de overvloedige aan mij gegeven liefde niet heb verstaan, uit angst genegeerd, de overvloedige liefde van anderen jegens iemand heb bekritiseerd. Help mij om allen te vergeven die mijn overvloedige liefde niet begrijpen of bekritiseren.

Machteld schreef op 25 maart 2024 om 11:15

Hoe heb ik in mijn leven de kritiek op mijn geloofs-en gebedsleven ervaren?
Waar mocht ikzelf een overvloed van liefde ontvangen en hoe ben ik ermee omgegaan?

Van het gezin waar ik ben opgegroeid heb ik geen openlijke kritiek ervaren op mijn geloofsleven, maar wel minachting en uitsluiting. Ik ben de enige van zeven die gelooft in Jezus.
ik heb echter een overvloed van liefde ontvangen van een christelijke beweging in Rotselaar. God heeft me laten zien dat mijn familie de christelijke familie is. Ik bid, Vader God, dat u deze beweging wil bestendigen en steunen in de moeilijke tijd die ze doormaakt. Laat haar de moeilijkheden van vandaag overwinnen zodat ze een blijvende getuige kan zijn van de liefde van God in deze regio. Amen.

Hennie schreef op 25 maart 2024 om 11:11

Bij Jezus mogen verwijlen in Zijn lijden, wat een genade is dit, dat Hij zich in Zijn nood niet af heeft willen zonderen van de zijnen. Ik hoorde dit weekend juist over dat het de angst is die mensen van elkaar in moeilijke momenten terug houdt van juist dan de ontmoeting te zoeken terwijl Jezus ook dan daar is, waar 2 of 3 samen zijn.
Want ja, het doet zoveel pijn, de kritiek, de opmerkingen, hoe klein ze ook lijken, maar hoe groot ze in werkelijkheid zijn. Die bittere koude, die daar dan is.
Dank u wel, voor alle goede woorden, om me mee te troosten, en aan te verwarmen.
Samen te reizen met Hem, en alleen maar zijn nabijheid.

Elizabeth schreef op 25 maart 2024 om 10:37

Vandaag een heel vol hoofd, ik kan me moeilijk concentreren, toch weet ik dat Hij bij mij is, daarom prijs ik Zijn Naam.

Vera Van hove schreef op 25 maart 2024 om 09:39

Jezus heeft veel tegenstand gekend en kritiek.Hij werd door velen niet aanvaard,uit nijd en afgunst!Dat moet heel pijnlijk geweest zijn

Zelf krijg ik regelmatig kritiek op mijn geloofs-en Gebedsleven.Ik ervaar dat als pijnlijk en verdrietig, maar zwijg .Geen discussie

Toch mag ik ook liefde en meeleven ervaren van enkele geestelijke vrienden .Een goed tegenwicht!

Nelleke schreef op 25 maart 2024 om 09:25

Kritiek in mijn gebeds en geloofsleven ervoer ik het meest als een stukje eenzaamheid juist als het er was in zienswijze en beleving in familieverbanden of het ontbreken van geloof onder hen..Maar namate je zelf groeit en standvastiger wordt heb je daar steeds minder last van maar zet je het juist meer in beweging erover te spreken en het de ander ook te gunnen..
Veel liefde (acceptatie en respect in wie ik ben en wat ik doe en laat )heb ik op en in mijn werk ervaren maar ook b.v. bij kl.kids.
Juist bij meest de nabije, de Heer, man , kids..is er soms de vraag..Ben ik goed zoals ik ben.?.maar gelukkig is die vraag er niet altijd en voel ik me daar ook minder” afhankelijk” van maar leef ik meer als ” bevrijd” mens..
Met betrekking tot de tekst van vandaag is mijn gebed ; laat de gulheid van Maria met haar kostbare olie..ook de mijne zijn of worden..”
Shalom aan allen..

Trees schreef op 25 maart 2024 om 07:06

Goede Jezus.In deze laatste week voor Pasen wil ik u vragen geef mij de moed om u te volgen ,Laat Uw voorbeeld van lijden en eenzaamheid mij sterken Vergeef allen Heer die u niet meer willen herkennen ,vergeef de zondaars Heer .U die uw leven gaf, opdat allen het eeuwig leven mogen ontangen dank u Jezus Trees

Luc schreef op 25 maart 2024 om 06:59

De geur van de olie trok door het hele huis. De geur laat mij een werkelijkheid proeven die de mooiste woorden ver te boven gaat…. het gebaar van Maria heeft weinig met de koude ratio te maken…. waarom zoveel geld verspillen als de noden van de mensen zo voelbaar talrijk zijn?…. Maria heeft alles met zuivere liefde te maken…. ze wil alles geven …. ze wil alles wat zij is en bezit in de handen van Jezus leggen….in de meditatie gebeurt met mij iets gelijkaardigst…. ik wil heel mijn beleven – alles wat ik werkelijk heb – in de handen van Jezus leggen…. alles wat ik heb staat op de tweede plaats….mijn angst, mijn gierigheid, mijn kleinheid, mijn onbenulligheid, mijn ambitie, mijn trots, mijn verlangen naar liefde en waardering….. het is er allemaal en in overvloed maar voor mij zijn deze dingen allemaal minder belangrijk…. ik mag al deze dingen bij Jezus leggen….Maria is voor mij diegene die mij voorgaat…. Van Jezus zal deze week ook alles gevraagd worden…. zijn angst, zijn droefheid, zijn ontgoocheling, zijn eigen leven als mens….. de geboorte van de Paasmens vereist het geven van zijn eigen leven….

Nelleke schreef op 25 maart 2024 om 00:02

Als wij uitge odigd worden met Hem te bidden en te waken zijn we dus net zo geliefd bij Hem als toendertijd Zijn leerlingen..het bidden en waken in deze ( eind)tijd doen we i.d.d. door gebed maar ook door van Hem te vertellen aan de mensen om ons heen en b.v.a.s.vrijdag in onze stad met o.a. de tekst in een mooi doosje opgerold,” Ik ben de Opstanding en het Leven”ect.En gisteren kreeg ik gelegenheid iets te delen over ons geloof op t werk aan een jong collega’tje met interresse..Dank Heer!
Zo proberen we Uw volbrachte werk wat we deze week gedenken, te verkondigen door de kracht van Uw H.Geest waarmee we vandaag weer zijn toegerust..
Shalom..