Gastenboek

lutgart schreef op 21 december 2024 om 12:54

De dragende aanwezigheid van God.

Draag ons over de drempel
van oud naar nieuw.
Draag ons door momenten
van twijfel en angst.
Geef ons nieuwe moed en kracht,
om de weg te gaan naar verzoening en vrede,
moed en eerlijkheid in deze donkere tijden.
Laten we het samen doen.

Hennie schreef op 21 december 2024 om 11:38

Ik heb geleerd, dat wanneer je vader en moeder niet eert, of het gezin waaruit je voortkomt, dat je dan niet kunt gronden. Het zijn de wortels die ons dragen. Gegrond en geworteld in de liefde, daar vind ik en verlang ik de draagkracht, die oorsprong in God. En verlangen is hier voor mij het passende woord.

Cecilia schreef op 21 december 2024 om 11:06

DE naam die ik ervaar dat mij past is: mijn oor-ogen-mond, mijnhanden en voeten zijn, hoor ik de Vader zeggen, zo kan ik laten zien de ‘ IK ER VOOR zovelen MAG ZIJN’
Dank Vader!

Vera Van hove schreef op 21 december 2024 om 08:56

In mijn gebedsleven mag ik vaak God’s Aanwezigheid voelen.Dag en nacht mogen we beroep op God doen
Nooit is God afwezig maar voortdurend bij ons.Een God die ons oneindig bemint,en als een Kindje ons mens zijn aanneemt.
Laat ons onvoorwaardelijk ‘ja’zeggen aan God ,zoals Maria.

Anita schreef op 21 december 2024 om 08:52

Een naam heeft iedereen, en HIJ kent ons bij naam, één voor één.
Staat gegrift op Zijn Handpalm en ik hoop dat de grift dieper en dieper naar mate ik HEM beter ken.

Immanuel, “God met ons” ik hoop ook zo graag met HEM zijn.
(Ik met God, bij God en door God gekneden zoals HIJ het van mij verwacht gaat worden)🙏

Luc schreef op 21 december 2024 om 07:21

Mattheus heeft iets met Jozef, de stille, dromerige maar biddende man naast Maria…. dromen helpen hem wat hem te doen staat….hij kan bij niemand anders terecht…het is een man van aanwezigheid…. hij zegt niet veel maar hij spreekt tot ons in een stille taal, de taal van de binnenkant, het hart….alles wordt hem voorgetoond door een of ander teken, een droom, een woord, een ontmoeting….. hij laat zich heel gewillig transformeren…. hij doet wat God hem ingeeft…. hij doet niet wat hij zelf denkt goed te zijn…hij doet niet wat goed is voor zijn ego maar hij ontvangt leven, goddelijk leven om van te leven…. dat is precies waarheen wij op weg zijn langs ongebaande wegen, de meeste feiten tegen….zoals wij in een liedje zingen…van al de mensen die in mijn kerststal staan, is Jozef mijn beste vriend….

Maria Teofila Engelina Marieke schreef op 21 december 2024 om 06:04

O Oriens

Nelleke schreef op 20 december 2024 om 23:43

Wat is de droom van God over ons leven…Dat is voor mij niet altijd even duidelijk..Dat ik mag worden wat Hij voor mij in petto heeft..Dat ik mag dienen in Zijn Koninkrijk..b.v. het gaan op huisbezoek , mensen bemoedigen…Het vraagt om dagelijks gebed om de leiding van Zijn H.Geest..Vanmiddag wat kleine presentjes uitgedeeld aan de straat bij het inloophuis samen met mijn man, hopelijk dat ook maar 1 iemand de teksten in het doosje zal mogen lezen ..vanavond gebeden voor Israël de landen rondom en voor onze eigen stad en land.
Shalom allen..

Ria schreef op 20 december 2024 om 22:56

Dank u Jezus, dat wij altijd Uw H.Geest mogen aanroepen als er een beslissing moet genomen worden om te weten wat wij moeten doen. Als God ons een beproeving geeft is het altijd om ons geloof op de proef te stellen. Geef Heer dat wij ook ja kunnen zeggen, niet mijn wil, maar Uw wil zal geschieden. God zal alles ten goede leiden voor hen die Hem beminnen. Dat geeft vertrouwen. Lof en dank aan U Heer.

Hilda schreef op 20 december 2024 om 22:50

Luister naar God de Heer, hij zal spreken, onverwacht.
Wat is er voor mij weggelegd het maakt me nieuwsgierig.
Maar God weer wat goed voor mij is hij stelt mij nooit teleur.
Ik laat alles los om te luisteren en mijn hoop is gericht op de Heer.
Het leven is complex maar voor ieder is er een bestemming.
Rust in vertrouwen en zie Hij Komt!

Christine schreef op 20 december 2024 om 22:19

Wat hindert mij om vertrouwen te hebben en ‘ja’ te antwoorden op de vraag om mee te werken aan de droom van God? Waar kunnen wij in onze christelijke gemeenschappen, en meer bepaald tijdens of na de eucharistievieringen nog over God spreken? We zitten daar maar en luisteren gewillig maar kunnen niet deelnemen aan een uitleg over Gods Woord. Ik wil wel ja zeggen en meedoen aan Gods’ droom, maar hoe?

Antonia schreef op 20 december 2024 om 21:08

Welke uitnodiging God mij vandaag wil geven? Dat ik God niet in de steek laat en dat herinnert mij weer aan het gedicht van Toon Rabou dat ik een paar jaar terug in de Adventsretraite gelezen heb en diepe indruk op mij maakte:

Licht in de nacht

Ik ben die voor je uitgaat op je wegen.
Mijn sporen vind je op de weg waarlangs je gaat,
soms in een woord dat zin geeft aan je leven,
dan in een mens, die om je luist’ren vraagt.
Mijn boodschap lees je niet in sterrenbeelden,
al praat men ook van eng’len in de nacht.
Ik heb mijn vragen naar jou toegeschreven
gewoon in mensen, in de taak die op je wacht.
Ik ben geen uitkomst van veel redeneren.
Ik woon niet in wat zwevende gepraat.
Ik kom je tastbaar in je kleine leven tegen
en ben zo bang dat je me vallen laat.
Nu is het nacht en heel veel mensen zingen.
Ook jij hebt voor dit feest een kerstboom opgericht.
Maar mag ik in dit uur jou ook wat vragen?
“Breng daar waar ’t donker is een vonkje van mijn licht.”

Olivia schreef op 20 december 2024 om 19:52

Kerstmis richt onze ogen op de Zoon van God die als een arm mensenkind werd geboren; Vader van het licht, zie uw geliefde Zoon. Hoor zijn kindergeschrei, zijn gebeden. Hij bidt stil tot U, spreekt door zijn tranen. Jezus, U bent geboren in een stal kom bij ons een aangenaam verblijf zoeken. Kom met Uw glorie in ons rusten. Moge wij gezegend worden door een kind ! Wat een zachtmoedige glorie!

Bart Krijnen schreef op 20 december 2024 om 19:15

Ik probeer ook steeds JA te zeggen, als God mij roept om een medemens in nood te helpen zowel door daad
als door woord zoals vandaag wederom gebeurd is. Iemand bemoedigen in het leven of troosten of mee helpen te geloven in wat ge zijt en wat ge allemaal nog kunt op uw hoge ouderdom en dat we nog bewust kunnen leven en genieten van HET LEVEN ook al is men ouder dan 9O jaar. Inzien en waarderen wat ge nog kunt en doet en naastenliefde beoefent zeker op de ‘vooravonden’ van Kerstmis die gaan komen. God is ten alle tijden bij en met ons ! Blijf hierin geloven en men zal Kerstmis als De Blijde Boodschap kunnen en mogen vieren.

Ton schreef op 20 december 2024 om 18:56

Aandachtig zijn in de Stilte kan me op het spoor brengen van het voelen en ervaren van de dragende aanwezigheid van God. God, kom ons in de stilte tegemoet..

Danny schreef op 20 december 2024 om 16:18

Ieder verschillend op de weg, soms jaren lang in zichzelf de ego die zichzelf beschermd en het prijsgeven ervan is genade. Inzicht en eigen voorstelling en beelden vaarwel zeggen tot iets totaal nieuw zijn intrede doet.. De pijn van eigen totaal verliezen. Hoe mooooie

lutgart schreef op 20 december 2024 om 16:07

Welke uitnodiging wil God mij vandaag geven?

Ja, zeggen zoals Maria
ja zeggen aan de toekomst.
Open staan voor wat er gebeuren kan in mijn hart.
Ontvouw ook mij…
maak mij ontvankelijk.
God die in mensen wil wonen
Uw wil geschiede.

Cecilia schreef op 20 december 2024 om 16:06

Wat mij vandaag doordrong; is, dat Maria, na het gesprek met de engel en het geven van haar ‘JA woord’; dat zij reflecteerde; zij bewaarde alles in haar hart en overwoog het bij zichzelf. Dit is voor mij; zacht meewerken met Gods plan. Het is durven horen, kijken, voelen en DAN me inzetten. Dit is mij laten kneden door Gods hand om een beeld van Zijn droom te worden. Dank God!!!

Gertuida schreef op 20 december 2024 om 14:06

Wij voelen ons vaak te klein als God iets van ons vraagt. Best lastig, hoe weet ik dat het God is die mij roept! En wat als je mede broeder of zuster een toespeling doet om een beroep op je te gaan doen om aan Gods droom te werken en je het wel zou willen maar je je oprecht afvraagt of het te combineren valt met je andere taken, verantwoordelijkheden en gezondheid. Toch maar proberen om stil te worden en hopen dat ik uw stem versta.

Hennie schreef op 20 december 2024 om 12:51

Het Gastenboek, en ieder persoonlijk hierin aanwezig is op reis gegaan, heeft zijn of haar hart
op deze reis gestuurd. Om het langverwachte Kind , het liefste wat er is, diep in onszelf te zoeken.

Martine schreef op 20 december 2024 om 11:48

Zo herkenbaar. Bij elke keuze is er de twijfel: zou ik het wel mogen doen. Als ik het doe, wat zullen de gevolgen zijn, kan ik ze wel aan? Heer, sta mij bij om niet door de bijwerkingen van mijn keuze belet te worden om het goede te te doen. Verlos mij van verlangende twijfel en angst.

Agnes erkelbout schreef op 20 december 2024 om 10:25

Vraag om een teken van de Heer.
Er bekruipt mij een groot schuldgevoel tegenover God en de mensheid.
Waar blijft de vredesbeweging ? Waarom protesteren we niet met man en macht. Waarom spreken we over grotere defensie en onszelf beschermen. Wat zijn we schuldig…
Heer Jezus wij hebben uw kinderen niet beschermd wij hebben gezwegen. Hoe kan ons datvergeven worden ? Ja, ik ben mee schuldig want ik behoor tot deze zwijgende maatschappij.
Heer Jezus, ik vraag U om vergeving.
Geef ons een teken. Wat kunnen we doen om het grote verdriet van de wereld mee te dragen ?
Geef ons een teken aub.

Herman schreef op 20 december 2024 om 10:04

Maria krijgt een onvoorstelbare boodschap krijgt die haar voorstellingsvermogen menselijkerwijs te boven gaat. Zij laat alle mitsen en maren voor wat ze zijn en geeft zich er aan over. In deze tijd van grote onrust om ons heen is dat een optimistische boodschap.Tegelinkertijd is hij van alle tijden. Maar hoe vaak geven we ons juist wel over aan de mitsen en de maren, om dan toch weer terug te vallen. Deze tekst geeft mij houvast om daar bij stil te staan.

Vera Van hove schreef op 20 december 2024 om 09:44

God gelooft in ons!
En wij zijn zo klein,en blijven zo dikwijls in gebreke.Geef ons de moed en de kracht Heer,om alles te doen wat U vraagt.Zoals Moeder Maria willen wij onvoorwaardelijk ‘ja’zeggen.

Trees schreef op 20 december 2024 om 07:29

Lieve jezus In dit vroege uur kom ik tot u Zend over mij Uw H Geest Omdat ik altijd uw wil zal doen,ook al begrijp ik soms niet waarom IK wl uw hulp vrage speciaal voor de zieke medezusters geef hun de kracht om te aanvaarden wat u wil Jezus . Maria zei ook hoe kan het gebeuren ,maar ze geloofde de engel Dank U Jezus TRees

Luc schreef op 20 december 2024 om 07:05

ik sta perplex van de eenvoud waarin de aankondiging van de geboorte zich voltrekt…. van transformatie gesproken…. door het bezoek van de engel is Maria ontredderd en verward…. maar zij neemt niet de tijd om veel uitleg te vragen of met haar gevoelens bezig te zijn…. ze legt heel haar verwarring en onbegrip in de handen van God en God transformeert haar ontreddering in overgave…. Mij geschiede naar Uw woord….. meteen verdwijnt de engel en na enkele dagen vertrekt Maria reeds doorheen het gebergte naar het huis van Zacharias om haar oudere nicht Elisabeth bij te staan….Maria is helemaal niet betrokken op zichzelf maar speelt onmiddellijk in op de situatie die zich op dat ogenblik voordoet….als ik mij met deze tekst verbind, word ik ook aangespoord om in het leven niet bij de pakken te blijven zitten maar te helpen waar het nodig is….onbegrip en verwardheid leg ik in de handen van Jezus en ik vraag Hem ze in positieve energie te transformeren….Maria toont mij duidelijk de weg hoe ik moet leven…..

Ria schreef op 19 december 2024 om 20:28

Dank U lieve goede God, dank U dat U vanaf mijn geboorte altijd bij mij waart. Je had mij al gewild nog vóór de conceptie. Ik heb een moeilijke jeugd gehad, met vallen en opstaan, maar Gij zijt mij altijd trouw gebleven en mij geleid in mijn leven. Ik was ook Jou trouw gebleven. Samen bewandelen we nu de weg naar heiligheid met Uw genade. Gij zijt altijd goed voor mij geweest. Dank U goede God.

Bart Krijnen schreef op 19 december 2024 om 19:12

Vandaag reeds Kerstfeest gevierd bij Ohra en weer vreugde, blijdschap en vriendschap met samenhorigheid ervaren met op voorhand een goede kerstboodschap gekregen van een medebroeder over dankbaarheid en vreugde te bekomen met Kerstmis, elke dag en elk moment van leven opnieuw Gods komende boodschap te ontvangen en door te geven aan iedereen, die we deze dagen mogen ontmoeten en tegenkomen op onze levensweg naar Hoop en Liefde.

Ton schreef op 19 december 2024 om 18:07

God vraagt mij vandaag te vertrouwen, goed te “luisteren” en te antwoorden op de vraag om mee te werken aan de droom van God?

Cecilia schreef op 19 december 2024 om 17:02

Ik merk tekenen van Gods trouw, liefde en barmhartigheid in mijn leven, door een expliciet vergevingswoord in augustus 2012. Deze woorden, begreep ik in eerste instantie niet goed, maar nu zie ik het gaandeweg gebeuren.
Nu kan ik zeggen, ik bid omdat ik bid, ik verzorg omdat ik verzorg, ik leef omdat ik leef. Dank God!

Gertruida schreef op 19 december 2024 om 14:40

“ Kan iemand de geliefde van zijn jeugd wel verstoten “ mijn antwoord is nee, ik ben ervan overtuigd dat God van zijn schepping houdt en voor zorgdraagt, toegegeven het is een groot mysterie, ik heb niet overal een antwoord op, er is veel gebrokenheid, menselijk leed en ziekten, toch voel ik zijn barmhartigheid, trouw en liefde.

Martine schreef op 19 december 2024 om 14:27

Telkens ik het niet meer zie zitten , is de Heer daar om mij weer moed te geven. Soms stuurt hij anderen hiervoor op pad, soms stuurt hij mijn aandacht naar geschreven woorden, soms zijn het dingen op film of televisie. Wanneer ik denk nu trek ik mij van anderen niks meer aan stuurt hij mij iemand die mij het voorbeeld geeft om het wel te doen. Soms maakt hij het gewoon weer lichter op een druilerige dag.

lutgart schreef op 19 december 2024 om 13:22

Tekenen van trouw,liefde, barmhartigheid.

Ik vertel God wat mij bezig houdt.
Bij Hem laat ik mijn lasten los.
Ik geef ze aan U,die barmhartig,trouw en liefde bent.
U voedt mijn innerlijk leven.
U bent de levensbron.
Mij gebed is vooral luisteren.
Ik ben gedragen door Uw liefde.
Het leven zie ik als Uw geschenk,
elke dag een nieuwe kans krijgen.
Zelf licht zijn met een glimlach op mijn gezicht en
niet stilstaan bij gemis.

Marie-Louise schreef op 19 december 2024 om 13:18

Kan iemand de geliefde van zijn jeugd wel verstoten? Wat een bijzondere vraag. Gods trouw komt voor mij vooral via mensen. Is-ie wel “los verkrijgbaar”? Daar ga ik nog over mijmeren. Het afgelopen jaar verduisterde een conflict mijn werk, terwijl ik het al 30 jaar zo met hart en ziel doe. Gisteren was er eindelijk door een gesprek licht aan het einde van de tunnel. Erkenning voor fouten die gemaakt zijn en de pijn die dat mij heeft opgeleverd. En de onvoorwaardelijke steun en liefde van mijn lief en van collega’s.
daar ben ik intens dankbaar voor. Nou ja, de kracht die in mij zit, waarmee ik gisteren 1,5 uur sterk heb kunnen praten om dit weer goed te krijgen, zonder ontrouw te zijn aan mezelf… Daar was ook los verkrijgbare liefde van boven bij, denk ik nu.

Toos schreef op 19 december 2024 om 11:32

Vaak lees ik “luister wat God je te zeggen heeft”. Maar hoe komt die stem tot je? Is dat de stem van je geweten?
Zou ook graag een teken willen ontvangen van God. Zal mijn zintuigen op scherp zetten.

Agnes erkelbout schreef op 19 december 2024 om 10:32

Naar welke soort ontmoeting verlang ik ?
In de stille tijd hoop ik op verbinding met Gods liefde.
Ik hoop dat ik iets voel van zijn vrede en vreugde. Ik hoop dat mijn materiële en emotionele zorgen wat naar de achtergrond verdwijnen. Ik hoop dat ik de zwaarte van mijn ouderdom in Zijn handen kan leggen en moedig zijn vreugde en liefde aanvaard en zo ook het einde van mijn weg leer aanvaarden.

Anita schreef op 19 december 2024 om 10:18

Tekenen van trouw, liefde en barmhartigheid van de Heer omvat het hele leven zelf.

Zoals in het gezin zou niet elke minuut of seconde uit te drukken Maar wel wanneer het net nodig is. De liefde voor mijn gezin gaat door de maag, de goede
verzorging, begrip, en offer van mijn eigen belang. En is niet altijd te voelen of te zien, maar wel de reden van volharding, en constant de beste bedoelingen en hoop voorop zetten. Natuurlijk in samen werking met de HEER.

Nelleke schreef op 19 december 2024 om 10:09

Gods liefde en trouw zie ik achteromkijkend over het feit dat Gid niet doet naar mijn ongerechtigheid, in gedachten , woorden en daden..Hij vergeeft..en gaat met mij verder het leven door.Ik mag zelfs dienen in het ambt..”God zoekt nooit de bekwame , maar Hij bekwaamt de geroepene .Groot is Uw trouw o Heer, aan Mij betoond”betoond”.En die genade verlang ik voor allen die Hem nog niet kennen of voor b.v. broers en zussen die niet ( meer) met Hem bezig zijn..
Ik vraag vandaag aan Hem .” Kom in mijn onvermogen”
Shalom aan allen..

Agnes erkelbout schreef op 19 december 2024 om 10:07

Naar welke soort ontmoeting verlang ik ?
Ik verlang naar Zijn nabijheid en als ik vermetel ben verlang ik Zijn handen op mij te voelen, zijn genezende kracht die vrede brengt,hoop en liefde.
Na de stille tijd die als een wandeling voelt, voel ik goesting om de dagen die ik krijg niet te verspillen. Ja wat zegt Hij toch allemaal vandaag ? Wees goed voor elkaar en open je hart en welke hulp geef je concreet oa aan Soedan.
Stop je niet weg onder de last van de ouderdom. Verspil je dagen niet.

Vera Van hove schreef op 19 december 2024 om 09:38

God,de Enig Eeuwige.God die ons eeuwig bemint,zonder begin,zonder einde.

Luc schreef op 19 december 2024 om 07:30

God is verliefd op Zijn mens….. het is niet moeilijk voor mij om dat elke dag, elk moment aan te voelen en te beseffen…. elk moment, elke seconde geeft God mij een onwaarschijnlijk geschenk: elk moment ontvang ik van Hem lucht en licht om van te leven…. Hij zorgt voor groei en bloei van planten en dieren…. Hij zorgt ook voor stilte…. dat onwaarschijnlijk kostbaar goed dat wij dikwijls door ons ego vernietigen…. Hij zorgt voor de afwisseling van licht en donker om ons rust te geven…. vele geschenken van Zijn hand vernietigen wij om ons naar macht, bezit en genotzoekend ego te bevredigen…. maar zelfs dan leven wij van zijn barmhartigheid en van Zijn onvoorwaardelijke Liefde….Hij houdt ons zonder meer in leven door ons permanent lief te hebben…. wij zouden anders onmiddellijk voorgoed vergaan….God spreekt voortdurend in de stilte en zegt ons aanhoudend: Ik hou van je, ik heb U lief….. al ons lijden en pijn, onze ongelukken, onze gebrekkige gedachten en gevoelens transformeert Hij in goddelijke liefde….wij zijn zoals het Lief van Zijn jeugd waarop Hij verliefd werd en aanhoudend koestert Hij ons met warmte en Liefde….Andre Louf zei: het eerste wat wij na onze dood zullen beleven is verwondering dat God zo dicht bij ons was toen wij hier op aarde rondliepen….en nu horen wij Hem niet, en wij voelen Hem niet en wij zien Hem niet….stilte is de taal die Hij tot ons spreekt, vreugde en vrede Zijn permanente geschenken…..

Nelleke schreef op 19 december 2024 om 00:22

Iets nieuws verwachten…
Vandaag m.n.eerste dag na pensioenering dat ik dus niet naar het werk ging..veel kunnen doen.kinderkerstfeest van de school van kl.kids..Het was maar een goed half uur.maar toch konden de jongelui achter ons zich niet stilhouden..Voor het Ere zij God gevraagd of ze even rustig wilden zijn..dat is iets nieuws wat ik dus zomaar durf te doen..Ik verwacht dat de Heer mij nieuwe ( begaanbare)paden gaat laten zien om te bewandelen..
Shalom deze nacht.

Myriam schreef op 18 december 2024 om 22:32

De weg is lang. De reis is niet gemakkelijk. We bidden om het vertrouwen in God dat we nodig hebben om welke weg dan ook te bewandelen, net zoals Maria deed.

Ria schreef op 18 december 2024 om 20:14

Heer Jezus, ik dank U voor Uw grote liefde voor elke mens, en Gij hebt uitliefde aan elke mens een engelbewaarder geschonken om ons te beschermen en ons te leiden.
Engelbewaarder, help mij te luisteren naar uw ingevingen die u fluistert in mijn oor. Gij zijt een goede boodschapper, zoals gij hebt gedaan bij de H.Jozef. Dank.

Bart Krijnen schreef op 18 december 2024 om 19:34

Ik moet God veel dankbaarder zijn dan ik soms denk of handel. Ik kan veel beter zien en lezen dan ik soms denk, dat mijn ogen net al te goed functioneren en dat is onjuist zoals is gebleken bij onderzoek. Dank God dat ik dat nu beter inzie en dat ik uw boodschap helderder ervaar mentaal dan ik dacht. Dank voor dit inzicht, welke ik vandaag ervaren alsook de helpers die mij hebben bevestigd, dat ik de juiste wegen bewandel en blijf mij helpen om daarbij ook duidelijker en zichtbaarder uw boodschap te zien en te beleven en zo de weg naar Kerstmis beter en sterker en liefdevoller kan en zal bewandelen met vrede voor iedereen.

Wim schreef op 18 december 2024 om 19:27

Vanmiddag sloot ik mijn oncologie groepstherapie af. Het gaat goed met mij.Alle scans zijn goed.
Het raakte mij, nu ik afscheid neem van deze lieve mensen. Voel hoe we lange tijd lief en leed met elkaar deelden. Ook dat we vaak de humor zochten om onze kanker te relativeren. En dat ik hen vertelde over de waarde van het danken, het leren kijken wat je nog wel kunt en hebt. Dat heeft mij vaak geholpen moed te houden.
Mijn vertrek overviel hen. Ontroerend voor hen maar zeker ook voor mij.
We gaven elkaar een knuffel en er was vooral dankbaarheid voor ons voorbije contact.
Mijn keuze was moeilijk, maar nu voel ik ruimte voor o.a. stilte en gezondheid. Bij het kiezen voor dit voor mij nieuwe leven geef ik me over. Laat me verrassen door Hem, de universele liefde! Hartegroet, Wim ✨🙏

Gerardus schreef op 18 december 2024 om 19:12

Wees dankbaar voor alles wat we hebben mogen ontvangen, daarom voel ik heel vaak Gods nabijheid in mijn dagelijks leven.
Tegen jongeren zeg ik wel eens de H Geest dat is mijn provider is altijd bereikbaar en mobiel?
Dank voor het samenstellen van deze mooie advent retraite.

Ton schreef op 18 december 2024 om 18:39

Dank, God, voor Uw trouw, Uw liefde en barmhartigheid; dank dat U zo dicht bij ons wilt zijn..

Viviane schreef op 18 december 2024 om 17:38

Omarm datgene wat we hebben, laat ons niet nadenken over wat we niet hebben.
Leven in liefde is leven in overvloed.
Met de Heer altijd in onze aanwezig.

Gertruida schreef op 18 december 2024 om 16:29

Gisteren en vandaag waren moeilijk. Wat is uw wil, ik bouw mee aan uw koninkrijk, niet altijd zichtbaar en buiten de kerkmuren. Ik snap dat er werkers nodig zijn, maar je kunt niet meer dan je te geven hebt, wat is uw wil! heer leer mij met milde ogen naar mijn mede broeders en zusters te kijken.